matrix2025.html

20250312-MvS-1-3-Buitenaards-contact-en-aanwezigheid-Zeijen-31mrt2025

Deel uit lezing van M.v.S 1-1-3 Norg Zeijen 12 maart 2025

De reis naar de gele planeet

Er gebeuren altijd dingen in mijn wandeling als ik met mensen in contact kom. Ik heb een heel lieve vriend gehad, Dribbel heet hij en is mijn hond, mijn hondje. Hij is inmiddels overleden anderhalf jaar geleden. Een groot verlies, mijn maatje. Het is zo gek om dat hier te moeten ervaren. Op de manier hoe de dood hier functioneert, dat is helemaal niet normaal. met denken dat dat hier normaal is, maar dat is het namelijk niet. Het is niet normaal, dat je dus vanuit hier bekeken, zo lijkt het, dat je doodgaat, dat dat hier gebeurt. In de werelden waar wij naar toe reizen, wat opgerichte werelden zijn die functioneel zijn, daar gebeurt dat niet op die manier en al helemaal niet ware het de zin om, hier overkomt je van alles. Hier gebeurt van alles. En ik zeg het hardop.

Er zit géén leerproces achter. Allemaal verzonnen door deze en gene.

Maar goed, ik was aan het wandelen met Dribbel. Op een boeren pad. En op een gegeven moment kwam er een object, een soort, een grote bus. Net zoals de All You Need caravan. Heel groot. Echt groot. Langer dan deze zaal. En dik en breed. En de voorkant en de achterkant en de voorkant die leek wel een soort van diamant. De vorm van een diamant en de buitenkant had een vorm van een diamant. Daar was een trap in en daar kwam een man naar buiten met een heel zwart, het leek wel een plastic pak of zo. Een jonge man, het beeld van een jaar of 25 tot 30. Donker haar en heel gespierd, heel atletisch, die kwam naar buiten en had witte tekens aan de zijkant van zijn zwarte pak staan. Hij deed de deur open en hij zei: “Hier maar, kom er maar in.” Heel vrolijk alsof alles al bekend was en ik liep daar dus met Dribbel. Dit zijn dus de dingen, dat loopt door elkaar heen. Dus Dribbel is daar getuigen van.
Ik zet hem maar even open hé, van mensen die ook getuigen waren van dat die dingen door elkaar heen lopen. Het is ook belangrijk dat wij gaan beseffen dat dat functioneert op bewustzijn. En dat jij ook dat bewustzijn bent, dat dat ook gewoon open kan. En dat is ook waarover ik spreek.

Dat we het open contact herstellen van de grote intergalactische confederatie groepen. Humanoïden, intergalactische confederatie groepen.

Niet van andere buitenaardse, die zijn er ook, heel veel vrienden van ons, maar onze taak is om contact te leggen: openlijk, open en bloot, met de Wezens die wij zelf zijn en uit al die koninkrijken komen.

Nou ik ging dus aan boord nadat ik begreep dat ik Dribbel dus daar even kon laten. En ik begreep ook waarom, want dat is een intermezzo in de tijd. Dus ik ging naar binnen en toen zag ik nog veel meer mensen in die ruimten. Er waren banken aan de zijkanten en ik ging op die banken zitten, allemaal bankjes, daar ging ik op zitten en daar gingen we omhoog en in een paar tellen waren we voorbij de aarde. En dan keek ik door de ramen naar buiten, met daar waren mensen van over de hele wereld. Dat waren ook mensen uit Azië, er waren mensen uit Zuid-Amerika en daar hebben we ook mee gepraat, we hebben met elkaar gesproken gewoon in het Engels. En die jongen die er was, die dat object vloog, die zat aan het begin, of aan het einde, wat je wil, zat hij daar in die ruimte, in die cockpit zeg maar. En die cockpit die was helemaal open, was van een soort kristalstructuur, terwijl het hele object, die bus, een soort aluminiumachtig iets was. Hij zat daar in een soort, ja, hele grote fauteuil, een hele luxe bureaustoel die was ook zwart en daar zat hij op. En er was een balie, een soort ronde cirkelvorm, een balie, dat was ook zwart met allemaal tekens op en er waren twee panelen met gouden flexibele poppetjes door, waar hij zijn handen op legde. (dus zo, Martijn maakt een handbeweging)
Daar zat hij dus en wij gingen dus omhoog en wij spraken erover en toen hij zei: “kijk maar even naar buiten en geniet er maar even van. Mooi hé.”

Toen kwam hij even bij ons staan en hebben we gekeken naar buiten en zagen we de Aarde. En dat is zo’n emotionele ervaring van wat het menselijke bewustzijn helemaal niet kent. Allemaal tegelijkertijd dezelfde liefde te voelen voor de Aarde. Zo stil, zo schoon. Je ziet geen milieuvervuiling, je ziet geen oorlogen, je ziet geen ziekten, het enige wat je ziet in schoonheid is de Aarde, is stille, púre stilte.

En er was een man met middelblond haar, krullen en een bril en die begon te huilen. Was een hele grote man. Ik dacht dat het een manager was van een bank of zo, die was daar ook. Nou, toen zijn wij verplaatst. Ik vroeg nog aan hem, aan die jongen, ik zei: “hoe mogen wij jou noemen?” Toen zei hij: noem mij maar Maikel. Dat vond hij heel leuk. “Maikel waar gaan we heen?” “Dat ga je wel zien.

Want het is aan jou of je daar ook echt wilt uitstappen.” Nou prima. Dus wij maakten een reis van ongeveer een kwartier denk ik. We maakten een reis van ongeveer vijftien minuten om uit de dimensie dichtheid te komen van deze wereld hier. En toen was het voelbaar. Het was voelbaar dat we in een hetzelfde object zaten, het was voelbaar dat we in een ruimte waren waarin geen druk was. Deze dimensie hier, hoe mooi dat hij ook is, ik hóu van deze wereld, ik hóu zó ontzéttend véel van deze wereld, maar deze wereld die heeft een druk. Overal zit hier druk. Het is een wonder dat we ook nog geluk kunnen voelen en vrijheid. Er zit namelijk druk in de atmosfeer, er zit druk op wat we zwaartekracht noemen, er zit druk op bewustzijn wat door elkaar heen loopt. Er zit druk in jezelf. je hoofd…er is heel veel druk. En in die ruimte -mijn woorden- was het of dat die druk in één keer wegviel. Het was in één keer een oase, een ruimte. Zo’n grote ruimte. Dus prikkels van het neurologische systeem vielen gewoon compleet weg.
Toen zei Maikel: “Als jullie nu naar de andere kant lopen, ga daar maar eens naar buiten kijken.”

En dat deden wij en toen zagen we daar een gele planeet met groene kleuren.

De planeet was ongeveer zo groot als een voetbalveld, een voetbal bal. En daar gingen we naar toe. Heel snel, heel snel zijwaarts. En hij deed dat want hij zat in die stoel. Heel snel gingen we daarheen zijwaarts. Wow…ineens zagen we die planeet.

Helemaal geel, een enorm gele planeet, met water en groen.
En we hingen dus stil en dan kijken we door dat raam naar buiten naar dat prachtige geel. Hij kwam er dus bij staan en toen zei hij van: “Weet je, we gaan zo landen.” Helemaal blij. Hij was zó blij. In mijn ogen is dat blijdschap maar dat is gewoon ons bewustzijn. Hier moeten we de mondhoeken soms met elastiekjes oprekken om enigszins echt..., ga maar eens door een supermarket. Kijk mensen maar eens kijken. En dan moet je een volgende keer een spiegel meenemen.
Dat is echt wonderlijk hé? Hoe dat een druk er is. We kijken en vervolgens zetten we dus in -ik noem het even dampkring- dat we van de aarde naar die planeet toegingen. En dat ging steeds éen baan sneller, sneller, sneller, sneller en sneller…we gingen door de atmosferische lagen heen.
Ik kan door de ramen heen zien en de andere mensen ook, wat een prachtige natuur dat is. Fantastisch. En we zien ineens heel groot, hele grote groene velden. Heel groot.
En hoe dichter we bij komen zien we ineens dat dat grote Bonsaibomen zijn. Maar bonsaibomen zoals je dat hier op de Aarde niet kent. Honderden meters hoog. Bonsaibomen in een bos en ertussenin zag je ook gebouwen staan.
En daar gingen we dichterbij, overheen, en op dat moment waren wij met zijn allen wij moeten landen, moeten wij nu niet op de stoel gaan zitten om te landen. Toen zeiden we ook: “moet je niet daar gaan zitten, in die stoel gaan zitten om veilig te landen?” “o, maak je maar helemaal geen drukte, dat doen we even zo. Dan maken we een sprong, zo in de lengte van dat object, van dat voertuig. En hij springt precies, een sprong die wij niet kunnen maken, hij springt precies, bijna in slow motion, als een katachtige lenige man, langwerpig door de ruimte heen en valt zo in die stoel met zijn handen in zijn nek. (zo: Martijn doet het voor door twee handen van achteren in de nek te leggen) Met zijn hand gedraaid naar ons met een grote glimlach land hij en hij doet zo (Martijn maakt een gebaar) en wij zijn geland, dat wij geland waren. En hij kijkt me aan met een glimlach van: pinuts, pinuts, pinuts. Het is ook pinuts, want dat object, wat ik daar beschrijf dat werkt puur op bewustzijn.
Het is een organisch informatieveld. Van het ontwikkelde BewustZijn.

Vervolgens gaat er een deur open en gaan we naar buiten en blijkt dat we op een hele hoge toren staan. Een enorm hoge toren.
En we lopen naar buiten en we zien zo daar die hele bonsai omgeving met al die witte huizen. Sommige waren wit rond, anderen waren hout het was allemaal heel modern maar puur organisch gebouwd. Er was niets hetzelfde. Er waren ook weggetjes want we zijn met de trap naar beneden gelopen. Die traptreden die reageerden op de stap die we zetten. Dus het was bijna zoals in een science fiction film. Was het een soort, het was alsof die trap zich aanpaste aan de stappen van de voeten. En zo gingen we naar beneden. En ik denk echt als ik zeg er was twintig verdiepingen hoger nog een flatgebouw, dat dat nog te laag is. Zo zijn wij naar beneden gegaan.
Ik ben daar geweest op verschillende plekken. Ik ben daar 250 dagen ben ik daar geweest bij een gezin een keer. En de eerste keer niet en de tweede keer ben ik daar geweest 22 dagen gelogeerd bij een gezin.
Dat was een gezin dat zagen er een beetje Sri- lankees uit. Mensen uit Sri- lanka, dat was hun uiterlijk. Met kinderen en die woonden daar. Mooie groentetuin. En ik ben een keer 250 dagen daar geweest.
Iemand: Is dat uit de tijd gaan? Nee een andere tijd.
Het is helemaal niet zo verbonden. Het is raar, je weet dat het zo is, we weten allemaal dat dat zo is. En daardoor weten we dat tijd ook heel kneedbaar is. In één moment is 5 minuten een half uur en in een ander moment is een dag bijna een week. Dus tijd is iets, tijd is een suggestief informatieveld hier. Dus als ik nu terugga naar de oorspronkelijkheid van wie wij zijn, wij hebben tijd ook die geprogrammeerd is, wij scheppen onze eigen unieke ruimte en onze eigen tijd. Dat is dus ook de verlichting van de mens en dat wij ook echt heel erg zuiver ons inzetten. Je komt bij jezelf terecht en dan schep jij met je eigen bewustzijn unieke trillingen, een uniek informatieveld. En dat unieke informatieveld heeft een andere ruimte en tijd-lading. Sterker nog, als de mens in dat unieke tijd en ruimte creëert dan scheppen we, met het goddelijke van wat wij zijn, dus eigenlijk wat de basis is van een meditatie, als je bewust wordt van jezelf schep je unieke ruimte en tijd, en daar komt hij: dan kan de geprogrammeerde matrix inclusief de krachten die erachter manipuleren, die kunnen hun tijd-momenten niet op jou aansluiten. Dus alles wat ze op je afsturen dat komt niet in jouw moment in reactie. Dat kan niet reageren.
En zo ben ik dus teruggegaan na allerlei gebeurtenissen. En toen stapte ik dus uit en toen Dribbel daar dus -het waren misschien 3 seconden- alleen. Ik weet niet precies hoelang het is geweest.

20250114-MvS-1-3-Kosmische-BE-raad-slaging-Meterik-Zentire met Martijn van Staveren

13 feb 2025 - 20250114-MvS-3-3-Kosmische BE-raad-slaging-Meterik-Zentire met Martijn van Staveren - toegevoegd

14 jan 2025

[Muziek]

Goedemorgen allemaal. Een hele fijne dag. Een goede dag. Een hele mooie dag die past bij wie jij bent. Dankjewel dat je vandaag gekomen bent. Dat je hier in dit moment samen bent met andere mensen. Met ook mij. Met elkaar. [naam] dankjewel dat je je fijne ruimte en land weer openstelt voor ons. Voor ieder op zich. Het is niet voor mij, het is voor jou, het is voor mij, het is voor ons. Dat het bijzonder om te mogen ervaren. Dat het niet een kwestie is van een ruimte huren, maar dat het een transactie is van energie. Welkom in dit stuk realiteit. Mooi dat het lekker een beetje bevroren is. Ik kon daardoor niet mijn deur opendoen vanochtend, maar het was oké [gelach].

Ja, dus van harte welkom op deze mooie dag, op deze dag die we hier met elkaar neerzetten.

Dat die gevoed wordt door jou, en dat ik het daardoor ook kan zijn.
Dat ik dingen doe en dat jij dingen doet. Dat we allemaal hier zijn.
Dat we onze wijsheid die we in ons hart dragen, onze liefde voor het leven, dat we die ook daadwerkelijk ook helemaal alle ruimte geven.

Dat het hier vandaag juist gaat over wie jij bent.
En dat we dat allemaal heel goed beseffen.
Dat er een grote kosmische opdracht ligt in ieder van ons.
En dat we die hier in deze wereld, in deze werkelijkheid, openen en daar ook iets mee doen. En dat niet iets doen wat een ander per se wil, maar dat je juist doet wat je van binnen voelt.

En het kan natuurlijk heel goed zijn dat dat overheen komt met wat andere mensen ook voelen. En dus ook zeggen te willen. En ook willen. Daar gaat het ook vandaag weer om.

Het is een wijsheids-bijeenkomst, een samenkomst die gedragen is vanuit het hart.

En ik verklaar elke keer weer vanuit mijn gevoel dat ik van het leven houd. Ik ben het leven. Jij bent dat ook. Ik ben dat ook. Wij zijn allemaal levende wezens. Met een hele eigen intelligentie. Een uniekheid die zo gewoon is. Daar draait de bijeenkomst ook op. Nou mag je ook nooit meer vergeten dat als je er waar dan ook bent. Dat jij daarnaartoe gaat. Jij. Dat je jezelf daarnaartoe brengt. En dat dat ook alle nodige aandacht vraagt om puur zelf te zijn. Daar hebben we het al heel veel in deze werkelijkheid over gehad. Niet wij per se, maar er zijn heel veel andere mensen en wezens en stromingen gekomen. En sommige zijn er nog en andere zijn ook weer gegaan.

Dat we het hebben over het levensveld brengen.
En dat het niet gaat over de mind, niet gaat over het denken van het systeem. Maar dat het om gaat wat er zo kostbaar binnenin, in de mens in dit geval, in de mens is. En dat je dat voelt, dat je dat in je leven, hier in deze werkelijkheid, je bewust bent. En dat bewustzijn dat kan heel continu er zijn. Dus heel stationair kan dat wel fluctuatief zijn, het fluctueert wel, maar toch binnen een bepaalde stabiliteit kan dat er gewoon zijn en ook blijven zijn.

Het maakt ook dat de wereld waarin je bent een groot vraagteken kan zijn. Sommige zaken zijn niet per se een vraagteken maar meer dat je iets wilt weten, dat niet, maar meer een vraagteken van verwondering. Hoe hier dingen gebeuren, wat je allemaal ziet. Het is een wonder om hier te zijn. Ja, en het is ook nodig om dat te beseffen, dat het geen toevalligheid is dat je hier bent.

Ja, dat is waar ik ook van uit spreek. Net als jij doe ik het op mijn manier heel bewust, en ook bewust heel bewust ook niet. Sommige dingen zeg ik ook heel bewust niet. Als er dingen zijn waarvan jij vindt, nou daar moet hij nou eens een keer over spreken, nou dan kan het pas op het moment dat we dat met elkaar samen ook borduren, dat werk. Want het is niet zo dat ik alles vanuit wie ik ben zou moeten zeggen. En dat het woord verplichting, dat dat er ook af is. Net als dat jij ook niet alles moet zeggen. Jij weet net als ik, dat jij een heleboel van binnen weet en ziet en waarneemt. En dat dat niet altijd per se gezegd moet worden.
Om allerlei redenen die jou wel bekend zijn. En als dat dan niet gebeurt, het wordt niet gezegd. Dan kun je op een bepaalde manier merken dat het wel in actie is in de werkelijkheid, het beweegt. Er is wat gaande om datgene wat niet gezegd hoeft te worden door jou. Daar zit ik ook, daar zit ik ook. Het gaat om kostbaar, het is kostbaar. Je kunt dingen heel snel kapot spreken en er zijn krachten die willen ons dingen laten zeggen, sneller, sneller, omdat de illusie van de tijd, snel, het moet nu. Nu zie je het gebeuren omdat de illusie van de tijd meespeelt.

Terwijl wij tijdloos bewustzijn zijn en wij rustig aan alles uitpakken binnen precies dat moment wat niet aangewezen kan worden. En toch beweeg je er wel naartoe. Dat is precies de tijd waarin we hier zitten. Dit enorm grote kosmische schouwspel waar wij allemaal in aanwezig zijn.

Waarin grote gevechten zijn en grote bevrijdingen zijn. Waar verschuivingen zijn die positief, maar ook moeilijk kunnen worden genoemd. Dat is een ontknoping en eigenlijk de start van een echte wereld.

Er is hier veel gebeurd in deze werkbaarheid. Heel veel gebeurt. En het is een grote eer om in zo'n wereld als hier te mogen zijn, te zijn, er te zijn. Je eigen beslissing om er te zijn, wel of niet. Wie zal het je vertellen? Alleen jij zult het weten in het moment waarin je dat ook duidelijk kunt zien. Maar het is een grote eer om hier te zijn. Want het is niet, en dat heb ik wel vaker gezegd, het is niet een vanzelfsprekendheid om hier te zijn. Dat betekent ook dat je een grote opdracht in jezelf mag voelen. Mag, niet omdat ik het zeg, maar juist omdat jij het al voelt.

Dat is een soort ei van kennis wat in je zit. En daar kan niemand aankomen.

Maar er zijn krachten die willen dat wel graag dat jij daarover gaat spreken, zodat je het stuk spreekt. Dat kunnen wij onderling ook doen, mensen op de aarde die kennis in zich dragen, dat voelende bewustzijn, de helderheid, het doorzien, ik noem het woord doorzien, er doorheen kunnen kijken, niet altijd per se alles exact kunnen duiden, maar wel voelen wat er aan de hand is en daar vanuit je binnen intelligentie doorheen kijken.

Er zijn krachten die willen dat er dingen worden gezegd in de versnelling, maar precies dat moet je ook goed bewaken. Want innerlijke kennis en dat bij elkaar brengen, voorzichtig en rustig, ruimhartig, met het hart van goud, dat je elkaar niet hoeft te duwen, je hoeft elkaar niet te beschadigen, je hoeft elkaar niet te versnellen.

Het enige wat wij hoeven te doen is elkaar te ontvangen en vanuit de ontvangstruimte met elkaar samen zijn. Daarin voelen dat ieder gelijk is en dat het o zo waardevol is om ook juist de ander te zien en te voelen. En de ander ook te kunnen ervaren vanuit de uniekheid. En je ook echt open te stellen van ik weet niet wat deze persoon allemaal in zich draagt. Maar ook deze persoon is hier, ook dit wezen is hier. En je dus bewust openstelt.

Een beraadslaging gaat ook in het fundament daarom en daarover.

Over het openstellen en de grote kosmische opdracht.
En opdracht-en die hier liggen. Dat is een hele interessante tijd. Je zit er nu middenin, dus je ontkomt het ook niet. Er wordt veel geknoopt en veel geschoven, veel geduwd. Tussen alle bokspartijen door ben ik er nog steeds. Maar het is niet eenvoudig. Het gaat heel goed met mij, maar het is wel pittig. Ik spreek het ook uit. Het hoeft niet zo te zijn dat jij dat nu ervaart. Maar ja, het is wel wat. En dat wist ik.

Iemand: Kunnen wij iets voor jou doen?
Martijn: Nee, je kunt niks voor mij doen.
En als ik het mag uitspreken, ik wil dat ook niet. Maar ik hoor je wel. Dit is een uitspraak vanuit je gevoel. En dat is eigenlijk het enige wat er is.
Dat ik, als ik om jou geef, vanuit wie jij bent, ik zei net ook tegen jou, we hebben geen historie nodig om in één keer zo elkaar te ervaren.

Dat is allemaal illusie.

Dat is allemaal elkaar leren kennen. Je ziet elkaar, er kunnen misschien wel dingen ter onderzoek zijn, er zijn bij mij ook allemaal dingen vreemd volgens anderen, dat begrijp ik ook wel. Mag je ook gewoon naar kijken, mag je ook aanraken, mag je ook naar door heen prikken en zagen, is allemaal goed. Je mag het ook koesteren, die vreemdheid, dat is ook goed. Maar dat we zo ontvankelijk naar elkaar toe zijn, dat is de grootste bijdrage die we kunnen hebben naar elkaar toe.

Juist ook omdat het een tijd is waarin, ja, er komen gewoon hier dingen tot een einde. We starten hier dingen op nu.

Dat zijn de laatste momenten van de afgelopen jaren waar we allemaal doorheen zijn gegaan. En jij in jouw werkelijkheid en ik in mijn werkelijkheid en ook gedeeltelijk gezamenlijk in een werkelijkheid. Dat wij allemaal een ervaring hebben in een wereld waarin de laatste restanten van oude episodes van werelden vertrekken.

Daar hebben wij hier mee te maken.

Het zijn residuen van allerlei andere werkelijkheden. En gebeurtenissen, we zitten eigenlijk in de na-weeën van verschillende grote kosmische gebeurtenissen.
Dat kun je allerlei vorige histories noemen. Je kunt dat zien als opgerichte momenten, werkelijkheden, matrixen, whatever. Je kunt discussiëren over namen. Daar kun je allemaal discussies over hebben. Maar laten we dat gewoon hardop zeggen.

We voelen allemaal, ieder mens hier voelt dat deze werkelijkheid heel wat te verduren heeft gehad. En de koestering voor deze werkelijkheid hier, de koestering, dus nu niet in gevecht gaan, wel zien dat dingen inderdaad heel vaak niet kloppen kunnen en dat je daar geen gevechten in hebt maar juist een zalving van je bewustzijn, heb dat gewoon lief.

Hoe moeilijk dat ook kan zijn, geef het de aandacht die het verdient. Maar ook als je voelt, er zit negatieve aandacht op van mij, maak dat vrij, haal het er gewoon weg. Jij kan dat, jij bent dat.

En dat is wat we in deze wereld komen doen om bewustzijn daarin te brengen, om rechtstreeks contact te leggen tussen deze wereld hiervan binnenuit en alle andere beschavingen, en alle andere confederaties, verdiepingen van de kosmos en andere werkelijkheden. Dat is een hele grote opdracht.

Het is alsof je door een basisschool loopt, door de gangen. Het is bijna pauze en de juffen en de meesters hebben de kinderen niet meer onder controle. Dat je dan hoort dat er zo'n rommel, rumoer is in het lokaal. Er komt iets los, maar je kunt het ook niet temperen. En dat is ook de tijd waarin wij zitten. Er komt ook iets los in ons, maar er zal ook veel meer nog in allerlei sub-boxes ingepakt worden door deze en gene die daar geen toestemming voor hebben gekregen, maar de toestemming gewoon hebben genomen.

Uit de mensheid zelf zal er gewoon het een en ander zichtbaar worden.
Dat is goed.

Dat is ook wat er gebeurt in ons, dat er dingen zichtbaar worden.
Het kunnen vraagtekens zijn.
Het gaat om een verdieping van je echte kosmische stuk.
Ik ben hier vanuit het stuk wie ik ben, jij bent hiervan uit wie jij bent, ik ben hier om pay attention te brengen op een aantal zaken die niet gevolgd hoeven te worden, eigenlijk ook, ja ik ga daar niet over, maar ik spreek het wel uit, ook niet gevolgd mogen worden.

Doe je dat wel, moet je nooit meer bij mij komen bij een bijeenkomst.
Dat moet echt afgelopen zijn. Dat moet ook gewoon gezegd worden, want er zitten gewoon hele grote diepgangen en verruimingen zitten er in de verdiepingen aan te komen waar ik zelf ook heel hard aan werk.

Ik heb twee jaar lang daar ontzettend veel tegenwerking in gehad. Ik ben verschrikkelijk aangevallen op alle mogelijke manieren om alle tijdlijnen en processen niet door doorgang te krijgen. En dat is ook gelukt, van die andere partij.

Dus het betekent dat ik gewoon een andere route inga. En dat betekent dat dat ook eigenlijk, vanuit wie ik functioneer, ik herken dat, dat eigenlijk dat ieder mens dat ziet. Niet bij mij, maar bij zichzelf. Je merkt dat je in een circuit komt, van allemaal mogelijkheden, en dan blijkt dat hele circuit ofwel niet meer te functioneren, of nog een paar doorgangen, dan kan het zijn dat dat nog een soort strohalm is.

Nou, ik ben iemand van weg circuit. Weg, weg. Ik heb helemaal niks nodig. Ik weet wie ik ben, ik weet wat ik voel, ik weet wat ik doe, ik weet waarover het gaat en welke bestemming er ligt voor wat deze wereld is. En daar kan ik vanuit mijn gevoel en ieder kan vanuit haar eigen gevoel daar naartoe wandelen.

Maar er is heel veel gebeurd.
En als we het dan hebben over waar staan we nu, dan vraagt het ook onze mogelijke aandacht. Dus niet het verhaal van mij, maar het verhaal van wat er ligt in jou, wat jij ziet, wat jij ziet dat hier aan de hand is, wat jij ziet waar tegenaan geduwd... en waar het drapperig is.

Dus ja, ik ben hier om verschillende redenen, en één van de grootste redenen is om mensen bewust zelf, zichzelf kiezend terug te kunnen laten keren door te weten ongeveer door zowat ik in stukjes daarover vertel en zou ik afgelopen 10 jaar veel meer over verteld kunnen hebben maar dat kon niet omdat het eerst aangekleed moest worden in het veld.

Dus dingen moeten hier eerst gede… dus eigenlijk van het slot af. Je merkt dat er in de hele wereld doordat jij er bent, doordat jij er bent waar jij je... aan mee bezig bent dan merk je dat er in de hele wereld heel veel dingen aan de hand zijn en zichtbaar worden.

Dus bepaalde geheimen worden echt tastbaar en daar wordt echt volledig over gesproken. Maar je ziet ook dat er positieve, mooie grote ontwikkelingen plaatsvinden. Waar ik voor ben gekomen is om in de processen van die mooie, grote, positieve ontwikkelingen om een stuk bewustzijn terug te kunnen laten keren in ons, dat we niet, dat is het mooie aardse woord, dat hebben we hier dan zelf bedacht, niet gepiepeld worden in die positieve gebeurtenissen.

En dat is precies de tijd waarin wij nu zitten.

Dus er is iets wat een grotere aandacht vraagt dan het contact met buitenaardse op zich en ook de grote confederaties die er allemaal zijn, die nu wereldwijd, dat zijn hele grote propaganda scripts die gaan draaien, dat we goed kunnen kijken dat we niet opnieuw ontvoerd worden.

Want er zit een herhaling op een heleboel onderwerpen.

En dat vraagt dus een heel groot stuk kennis van jezelf. Je moet echt door dingen heen zagen. Dus ja, hoe is het met jou? Gaat het goed met je? Nou, met mij gaat het ook heel goed hoor.

Maar ik voel me zeker 80% van mijn tijd op dit moment helemaal niet goed.
Ik heb 15 afspraken moeten afzeggen, 15 planningen alleen in de maand januari al moeten cancelen, omdat ik houd ontzettend goed de knop ingedrukt. Ik weet precies wanneer ik wel of niet iets moet doen. Maar ik kan hier vandaag gewoon zijn. Daar heb ik me ook gisteren de dag op voorbereid. Ik kan hier gewoon zijn en ik zit hier gewoon voor volle 100%, maar ik merk dat er tussenin heel weinig ruimte is, omdat er flink gebokst wordt.

Dus ja, ik spreek het gewoon uit, want ik ben net als jij, ik ben gewoon eerlijk. Ik zeg hoe het in elkaar zit en er wordt gewoon geprobeerd om iets niet door te laten gaan. Dus ik heb heel veel eigenlijk losgelaten aan scenario's die ik zou moeten doen, die krijgen dus een andere route. Dus mijn hele informatieveld, waar ik in functioneer, staat op zijn grondvest te trillen.

Dus ik ben blij dat jij er ook bent. Mag ik dat zeggen? Ja. Blij bent dat je er bent. Het is een stevige tijd, een heel grote tijd, een hele belangrijke tijd, maar het is wel echt doorpakken.

Nou, dus dat is een hele indringende tijd ook, omdat er hele grote kennisvelden aan het terugkeren zijn, echt in deze werkelijkheid, die wij gewoon weer kunnen lezen. We praten over de oorsprong. En daar zitten ook heel veel falsificaties tussen. Zoals wij dingen in één keer kunnen weten. Dat je gewoon iets weet. Je bent met iets bezig en ineens weet je het gewoon. Dat poef! dat wordt gewoon gezien, gevoeld, je weet dat. Je weet of iemand de waarheid spreekt of niet. Om even een simpel voorbeeld te noemen. Je voelt he, dit klopt, hier is wat aan de hand. En dit klopt niet. Dat kun je niet verklaren waarom dat zo is, maar je leest het wel. Je weet het.

En zo zijn er een heleboel velden zijn eraan om te gaan lezen. Die zijn al aangegaan. Het is aan ons of we het kunnen zien.

En er is een enorm groot kosmisch gevecht gaande om dat niet te kunnen zien.

En het gevecht, dat is de afgelopen maanden zeer groot geïntensiveerd.
Dus nu gaat het erom van wat is nu, waar zit het stuk waarheid voor mij heen en waar voel ik het. Dus je zult helemaal terug moeten. Je moet je gouden sleutel weten te vinden van jezelf en in je eigen gouden slot draaien, je moet weer in lijn komen, in de loodlijn van je eigen bewustzijn, moet recht hangen.

En dit is dus een tijd dat er van alles wordt gedaan en ik zie het op mijn manier, ik kan het gewoon zien, ik kan zien hoe er met de mensen wordt gespeeld. Daarom laat ik dus los. Ik laat niet met mij spelen. Nu niet, nooit niet. Dan maar dood, vanuit hier. Maakt me niet uit, wordt niet met mij gespeeld. Ik ben liefde, ik ben eerlijkheid. Dat wil niet zeggen dat ik altijd alles op het juiste moment zeg.
Ik zeg ook wel eens bewust niet.

Voor mij is dat heel eerlijk. Voor een ander kan ik wel eens voelen van, waarom zegt die man dat nu niet? Omdat jij het nodig hebt. Dan wordt het eerlijk. Dat is waar we dus hierin leven. Maar zo leef ik niet. Maar we moeten dus die loodlijn van jezelf, je eigen loodlijn, die hou je dus naar beneden. Zo vanuit je hart, zo uit je gevoel, naar beneden. En onderaan daar zit dus een klomp goud. En dat kan alleen maar recht hangen.

Dat is je innerlijke evenwicht als kosmisch wezen.

Het kan al die kennis er allemaal wel zijn. En al die dingen die ook door andere mensen worden geroepen. En ook de dingen die door mij worden geroepen en ook de dingen die door allerlei andere channelaars en grote buitenaardse contactpersonen worden groepen. Dat kan allemaal wel wezen, maar je eigen loodlijn moet wel recht hangen. Dat betekent dat je kunt kijken hoe jij ervoor staat. Hoe sta ik erin? Hoe is het met mij? En als je behoefte hebt om dingen te horen, als je behoefte hebt om dingen te lezen, als je behoefte hebt om hier te zijn bijvoorbeeld, stel dat het is steeds zo repeat en repeat en repeat, dan kun je je afvragen van zit ik wel in mijn eigen loodlijn?

Als je elkaar ontmoet, als we beslissen op een bepaalde manier in een contact te gaan met een ander, dat het niet gaat uit een behoefte om dingen te weten. Zoals ik nu niks meer zou zeggen, nu, dus deze dag, gewoon volkomen in lijn met wie we allemaal zijn.

Daar ligt de doorgang.

En het grote gevecht, en het is een groot gevecht.

Wat hier gaande is, om weer op te klimmen in allerlei andere dingen. Dat gevecht dat moeten wij kunnen doorzien. Dus we moeten een grotere opdracht in onszelf tot leven laten komen. Vanuit die loodlijn, om te kunnen doen waar het echt over gaat. Ik ben hier dus gekomen vanuit een hele groot... vanuit een stukje, het is maar een stukje van een puzzel. Maar het is een heel groot stuk wat ik kom bijdragen, ondanks dat het maar een heel klein stukje is in het geheel. Jij komt ook een heel groot belangrijk stuk bijdragen, maar het is maar een klein stukje in het geheel. Maar die kleine stukjes maken wel of iets een doorgang krijgt, ja of nee.

En wij zijn hier in deze tijd hier, en ik ben daar ook om gekomen om bewust te zijn dat we gewoon 100 tegen 1 achterlopen.

Betekent dat ieder mens die niet in loodlijn verkeert met zichzelf, dat ie op elk mogelijke manier compleet verslagen kan worden. Door de illusies en de grote dark AI-systemen die er zijn die we niet als dark AI zien, maar we zien het gewoon als een werkelijkheid, waarin behoefte, ik heb behoefte om contact te hebben, ik heb behoefte om de historie te kennen van de aarde, ik heb behoefte om iemand te kennen die rechtstreeks contact heeft, ik heb behoefte om iemand die veel informatie naar buiten brengt.

Al dat soort dingen die moeten dus compleet weg.

Ik kom uit een uit een regio, uit een sectie vandaan, waarin we ons volledig ontdoen van alle kennis. En wij doen dat omdat we ons bewust zijn dat bij het tot stand brengen van de wereldvrede, die van binnenuit binnenkomt, die het veld opnieuw, zeg maar, kennis laat maken met wat echte vrede is, belangeloze vrede, geen belang, dat is de kosmische oorsprong vlam.

Ik ben hier om juist constant opnieuw de dingen te zien die eigenlijk 100 punten of 99 punten voorstaan op het bewustzijn van de mensheid hier. Dus door de belangen. Nou dat zijn niet altijd makkelijke uitspraken die ik dan moet doen. En ik weet dat hier ook mensen zijn die dat niet leuk zullen vinden. Nou, wat/ wordt tijd voor een slok koffie. Het gaat er niet om of jij iets van mij moet horen. Het gaat er om of je in lijn bent, de loodlijn exact recht hangt.

Ja, tot nu toe heb ik, dan ga ik gewoon over die grens heen die er voor sommige mensen zou kunnen zijn, ik weet wie ik ben. Ik draai daar niet omheen. Dat is ook altijd mijn spreekveld geweest. Als dat niet getolereerd wordt, wil dat niet zeggen dat ik dat niet ga uitspreken.

Ik heb hier, in deze wereld, op dit moment nog geen legitiem open contact gezien met civilisaties die de mens in haar volledige vrijheid vanuit wie zij werkelijk is benaderd.

En ik weet niet waar jouw gedachten nu op dit moment heen gaan, maar kijk maar eens waar ze naartoe gaan. Ik weet niet welke dingen jij leest, wat je voelt of denkt. Maar het zou kunnen zijn dat je de afgelopen tien jaar alles hebt doorlopen, maar dat je gisteren alles hebt weggegooid. Ik heb tien jaar geleden wel eens gezegd, ik heb ook wel kanten die mensen niet zo leuk vinden van mij, die heb je waarschijnlijk al lang gezien, maar ik spreek dit allemaal uit vanuit liefde, omdat je mijn collega bent.

En omdat hier dingen gebeuren, wij hebben afgesproken, waar dan ook, dat we altijd de absolute waarheid zouden spreken. We hebben zelfs afgesproken dat wij, omwille van onze eigen innerlijke loodlijn, elk stuk informatie, ook als het ons ten dienste staat, zullen ontheffen uit de functie die het op dat moment lijkt te hebben over ons.

Kijk maar in wat voor tijd we nu leven.

Wat er allemaal over ons heen wordt gegooid, over de mensheid heb ik het over.

En het zijn niet allemaal propaganderende inlichting en netwerken van de aarde hoor. Wat hier gebeurt. En het spel wordt hier heel groot en hard gespeeld.

Dus het vraagt om een absolute, ja ik noem het toch gewoon de puurheid van de mens, dus belangeloos, liefde. Het maakt mij allemaal niet uit waar mensen in geloven, zolang dat open contact er maar is met elkaar.

Even kort, dat echte contact, de gemeenschapskracht die je als mensen met elkaar van origine ook al hebt, en dat dat hier tot stand kan komen, dat maakt helemaal niet uit of iemand islamitisch is. Daar gaat het niet om. Het gaat niet om of iemand katholiek is, daar gaat het niet om.

We benoemen dingen om onszelf te verstevigen in het hart. Dat is wat we doen. Maar het gaat om dat echte contact met elkaar. Dat je voelt van ja ik word ontvangen. Er is gewoon een plaats voor mij op die bank, met mensen die mij dus niet kennen. En ik word volledig opgenomen, geaccepteerd. Er wordt zelfs voor me gezorgd op een bepaalde manier. Ik ben hier werkelijk veilig. Ik ben veilig. Als hier wat gebeurt dan word ik gewoon opgevangen. Maakt helemaal niet uit dat ik anders ben. En die energie, die kracht, dat bewustzijn met elkaar, dat is de doorgang naar een heel groot, al klaarliggend informatieveld, waaraan gebouwd wordt. En dat is wat wij moeten oppakken. Daar lopen allerlei zaken doorheen.

En als ik een paar keer wat bokspartijen heb ondervonden, dan heb ik wel eens tijd om even wat om me heen te kijken. Van wat er in de wereld gebeurt, dus dat is dan het mooie van die box partijen. En dan zie ik gewoon wat er allemaal gebeurt. Ik zie dan in een vrij korte tijd, 30, 40, 50 podcasten internationaal.
Die kijk ik allemaal razendsnel uit op mijn manier. Geluk is dat je bij YouTube alles heel snel kunt zien, tzzzz... Er zit een versnelknop op. En als je je dat zelf nou goed bewust bent, kun je alles ook nog horen, zzzt. Heb je wel eens een pagina gelezen in drie seconden? In een boek. Staat het erin, hè. Je weet heel snel, je kunt heel snel lezen, je kunt heel snel opnemen, je kunt heel snel informatie en bewustzijn. En dan zie ik het, en zit iedereen in een..., ik zou bijna mij ervoor excuseren, maar iedereen zit praktisch, ik houd hem een klein beetje open en dan doe ik hem dicht, boem! iedereen zit gewoon in propaganda.

Kosmische propaganda, aardse propaganda...
Dus wat voor tijd is dit nu?
Waar gaan we heen?
Als aardse mensen.

Niet vanuit aardse mensen deze vraag stellen aan jezelf. Vanuit je hart, als kosmische kracht, als mens, als wezen, wie je ook bent. Je echte eigen naam. Niet geïdentificeerd met al die grillen van al die denkvelden en al die gedragspatronen waar je al 700 jaar mee bezig bent om ze kwijt te raken, wat nog steeds niet gelukt is. Daar heb ik het over. Ja, word maar wakker. Nu dat we het er toch over hebben. Nu zijn we hier, hè. Nu zijn we hier. En we zien het allemaal gebeuren, wat er gebeurt. We zien ook het leed van de andere mensen, hè. En het leed, dat kan heel groot worden genoemd met bombardementen, maar alleen het is ook heel dichtbij dat je iemand voorbij ziet lopen met een soort rimpeltje in het gezicht, en dat je alleen al door dat rimpeltje ziet van hoe het met die persoon werkelijk ís.

Ja, we zaten een, ik denk een dag of vier, vijf geleden, we zaten naar een filmpje, er kwam een filmpje voorbij, [naam], ik en [naam], we keken met z'n drieën naar een filmpje en er kwamen in dat filmpje, ja, kijk, ik ben niet valideerbaar voor de meeste mensen, maar dat maakt ook niet uit. Maar ik spreek het wel uit.

Ik kan zien of iets echt of niet echt is. Ik kan zien of iets informatie is met bewustzijn erachter. Of dat iets met de computer gemaakt is of AI is.

En binnen kunstmatige intelligentie heb je ook nog allemaal verschillende divisies. Dat kan zich allemaal nestelen, ook in een film, maar ook in de werkelijkheid buiten. Ieder mens kan dat werkelijk zien. Er was een filmpje met drie lichten. Die kwamen zo voorbij in het filmpje en die reisden zo langs de snelweg. En ik wist precies wie dat waren. Ik weet precies wie dat zijn. Dat kan iedereen kan dat zien. Je kunt zien aan lichten, want licht is informatie, daarin ligt het opgeslagen wie die bezoekers zijn, als het bezoekers zijn. Als het niet hele intelligente dark AI is, die hele confederaties heeft opgericht op je beeldscherm, hè de magiërs. En dat filmpje komt dus nog een keertje en nog een keertje. Op een gegeven moment zet ik hem stil. Ploep! En op het moment dat ik dat beeldje op pauze zet, zijn ze zichtbaar in het beeld. Dat is dan toch even flink zoeken, van waar zitten ze dan? Kun jij zien dat ze hier zitten? Want jij ziet hier een ruimte, je ziet hier gordijnen, dit mooie kunstwerk achter, daar zit iemand voor. Je kijkt naar jezelf, daar ben je ook. Maar wat is dit voor wereld? Wat interpreteer je nou precies eigenlijk? Wie bepaalt hier nou wat er wordt geïnterpreteerd? Dus vorming van realiteit. In dat filmpje, ik zie in dat filmpje, ik zet hem dus op pauze, speciaal daarom, omdat ik ze gewoon zie verschijnen. Woem! Pauze. En daar zie je ze.

En dat zijn de wezens die je ook terugziet onder andere in de Egyptische tijd. Dat zijn de katachtige wachters. Dat zijn grote beschermmilitiegroepen. Dat zie je dus ook terug in de oudheid. Ze zijn ook allemaal onder curatele gesteld geweest destijds, niet allemaal, maar op bepaalde divisies.
Het zijn menselijke wezens, ik noem het even menselijk, ze zijn niet menselijk. Het zijn geen mensen, het zijn menselijke wezens met vrij lang, smal, lange handen, lange armen, lange vingers, katachtig gezicht, nee, poema-achtig gezicht.

En ja, die zijn heel druk bezig. Maar dan moet je dus eerst kijken of je dat kunt zien. En op dit moment laten, eigenlijk alle levensvormen laten zich constant zien op alle mogelijke manieren.

Maar er zit een programma overheen wat het je niet wil laten zien.

Dus je moet het op een andere manier, je moet je er bewust van worden, wat er te zien is. En dus als er allemaal filmpjes zijn van ufo's, wat doet het brein? Die zegt als eerste ohw kijk, daar komt iets aan. Waar ligt je aandacht op? Op de ufo. Waar ligt je aandacht op? Op het object. Daar gaat je aandacht heen.

Maar daar gaat het dus niet om. Het gaat erom dat de werkelijkheid zich zal laten zien via dit veld, via een ander interpretatiesysteem.

En dan zie je in een keer dat iemand er is van de lijnen, van bijvoorbeeld boekenkasten, de organische lijnen van bomen, een schilderij wat er staat.

En dan zul je zien dat er mensen en wezens zijn, die zijn al in deze dimensie, alleen die worden niet geïnterpreteerd. Ze zijn er al. Maar waar je naar kijkt, van buiten, waar je naar kijkt in de materie van wat deze wereld is, daar wordt een show opgevoerd.

Toen ik begon te spreken, en jij bent ook een van die mensen die daar helemaal van op de hoogte is, en wellicht dat ik het weer iets anders benoem als dat jij het ziet, dat is helemaal goed. Misschien dat jij het weer anders benoemt als dat ik zou doen, allemaal oké. Maar als we het hebben over dat er een historie verloren is gegaan, moet je goed beseffen, want dit zijn de grote zaken die aan de echte confederatie, aan de menselijke confederatie, onderzoeks-raden wordt besproken, het moment dat de oorspronkelijke geschiedenis, dus de oorsprong waar we uitkomen, verloren ging, ging hij verloren omdat er een ander bewustzijn in de observanten plaatsnam.

Dit is wat we vandaag echt gewoon nog een keertje even aanraken, omdat het hele buitenaardse proces en ook de grote propaganda's die er nu zijn, die ook geleid worden weer door bepaalde mensen, die ontzettend fijne en goede mensen zijn, maar nog steeds niet weten, nog steeds niet weten, én nog steeds niét, dat ze het eigenlijk wel weten, maar niet doorzetten, dat ze moeten kappen met die vorm van contact.

De oorsprong, de geschiedenis, het veld van waaruit wij voortkomen, en ook het veld waarin de oorspronkelijke lichtvelden, wezens van vrijheid, zich zullen laten zien en dat tonen nu ook, maar ook echt voor de mensen zoals jij, met je ogen ook zichtbaar, dat wat er verloren is gegaan, is niet een wereld die weg is, maar wat er is ontstaan is dat er een infectie, een aansturing, verpassing, een verandering in de observanten is gekropen.

Daardoor zien wij lijnen anders.

Wij zien de realiteit wordt anders geïnterpreteerd.

Dus wij zien dit, wat we nu zien, zien we omdat we een bewustzijn, ook echt van het lichaam, dat is anders ingeregeld, maar het bewustzijn van wie jij bent in dit lichaam, dat er een aanpassing heeft plaatsgevonden waardoor wij de zaken anders interpreteren, dus data, informatie anders interpreteren.

En dat vind ik zo mooi, ik weet even 1, 2, 3 niet hoe die tekeningen allemaal heten, maar dat wordt ook in de psychiatrie gebruikt, bij psychologen wordt het ook gebruikt, of jij dingen kunt zien in een bepaalde tekening, wat je daaruit haalt. Is daar een donkere energie, is daar een mooie bloem, de één ziet een bloem en de ander ziet een donkere energie. Dat is dus hoe iets wordt geïnterpreteerd.

Deze realiteit waarin wij leven is een op interpretatie gebaseerde realiteit. Dat wil niet zeggen dat je daardoor deze realiteit ongeldig moet verklaren. Want deze realiteit is er dus ook, want hij kan immers geïnterpreteerd worden. Maar wij waren hier nooit om, en bedoel ik met hier niet deze wereld, maar vanuit waar ik nu spreek, wij waren hier nooit om een interpretatie van deze dimensie te ontvangen.

Ja. Valt die zo een beetje binnen?
Wij zijn hier nooit gekomen om de interpretatie van deze realiteit te ontvangen, maar het is wel gebeurd. En daar mag niet over gesproken worden volgens bepaalde intelligenties. En daarom wordt de buitenaardse agenda helemaal opengetrokken. Terwijl de confederaties en meervoudig dimensionale wezens, grote, zeer grote sterrenrijken, die allemaal de loodlijn recht hebben hangen, helemaal niet uit deze interpretatiewereld komen.

Dat houdt dus kort gezegd in, en dan mag jij meedoen wat je wil, net als dat ik doe wat ik wil, dat alles wat zich hier toont, via het buitenaardse aspect, dus als buitenaardse aspect via deze dimensie een onderdeel is van de aangepaste interpretatie. En daar wordt heel groot op geanticipeerd en ik wil dat geen misleiders noemen want er zijn ook in deze interpretatie realiteit, dat is enorm groot, dat is echt... deze werkelijkheid is enorm groot, zijn ook aanwezigen die helemaal niet negatief zijn, maar wel uit deze interpretatie verdieping komen.

Maar die dragen niet die kennis in zich die jij in jouw gouden ei aan de binnenkant hebt. En dat is niet om ons nu hoger te verklaren of lager, absoluut niet. Velen van hen weten ook dat dat ei van goud er is. Dat is ook waarom de mensheid bestudeerd wordt door allerlei andere intelligenties. Omdat ze weten dat wij helemaal hier niet geboren zijn. Zij hebben gezien dat wij hier gewoon verschenen en vervolgens gingen geloven in de historie. Dus een heel totaal andere manier van hoe bewustzijn functioneert.

Dus we kunnen linksom of rechtsom we kunnen eigenlijk twee keuzes maken. Als mensheid. Dus ook als individu, als mens, als wezen wie jij echt bent. Ik praat ook echt rechtstreeks tegen jou, niet tegen je aardse interpretatie. Vind ik allemaal niks aan eigenlijk ook. Vind ik wel heel mooi hoor. Ik vind mijn aardse interpretatie ook leuk, maar ja, het is zo beperkt eigenlijk. Er zitten zoveel afspraken kennelijk om je aardse interpretatie heen wat wel en niet kan of niet goed is, of wel of niet mag. Het is een op regels gebaseerde realiteit, die gewoon echt pure nonsens is.
Maar tot jou sprekende doe ik dat en ik hoop dat jij nu ook zo tegen mij zult spreken en dat ook zult blijven doen.

Als je nou eens voorbij de interpretaties durft te reizen, wat je allemaal ziet, wat je bestuurt, waar je dus denkt aanwezig te zijn en je komt in je eigen loodlijn uit, in je eigen gevoel.

Wat zou je de wereld hier dan komen brengen en op welke manier van binnenuit? Hoe zou contact eruitzien vanuit jezelf, van binnenuit?

Wat zou het contact inhouden?

Dat is een terugkeer naar de oorsprong. Dat is echt een hele diepe vraag hoor.
En ik wil het echt niet omver gooien, maar ik kan niet anders. En ik laat me er ook niet op door in elkaar boksen. Ik zeg het toch. En ja, als het voor jou niet geldt, dan is dat ook zo. Dat het niet voor jou geldt. De tijd waarin we nu leven.

En we hebben dat de afgelopen vele jaren allemaal op eigen manier hebben we dat kunnen zien. Het gaat over de Christus. Het vrije levensveld. Echte liefde binnenin. Je kunt je nog zo bewust zijn. Maar als je elkaar niet het leven geeft. En gunt. Je grootste zogenaamde vijand. Die je eigenlijk het liefst plat wil stampen. Omdat die persoon je zo zwaar beledigd en gemeen heeft behandeld. Maar dat is dus niet wat het is. Wat ik nu ga zeggen is dit, dat.… en ik zie het, ik reis heel erg veel, ik zie het allemaal gebeuren en het is voor mij validabel, het valideren, ik kan het zien, valideerbaar, voelbaar, zichtbaar, ook echt fysiek in de contacten die ik heb, de gesprekken die ik voer met mensen hier en aan de andere kant van de wereld. Ik zie het gebeuren. Ik zie ook de informatietekorten.

Gelukkig dat... Nou, daar gaan wij even een zij straat nemen. Is dat... Ik zeg het omdat ik weet... Ik weet dat je kunt luisteren naar jezelf als ik het uitspreek.
Dat vraagt de grootste koestering, om goed te kijken. Dat alle agenda's die er nu draaien, alle gebeurtenissen die er nu draaien, juist ook op het gebied van buitenaardse contacten, buitenaardse connecties, aanwezigheid hier op de aarde. Ufo's, UAP's, ufo’s zijn het.

Oude woord dat verbonden is met al die honderd miljoenen ervaringen van vele mensen, wordt geprobeerd weg te halen door de (UAP’s?) ufo's of drones van te maken.

Het zijn ufo's, het zijn objecten, voertuigen, ruimteschepen, schouwschepen, schouwruimtes die niet eens als voertuigen echt bestaan, maar voor ons wel zo zichtbaar zijn.

Wat ik wil zeggen is dat je ziet in deze wereld dat alles wat er nu draait, in deze tijd, allemaal gelanceerd wordt om mijn vraag die ik net stelde van hoe zou jij, wat is contact via jou, hoe zou jij contact aangaan? Jij! niet via iemand anders, jij! Wat zou het betekenen, wat zou je van jezelf laten zien? De loodlijn naar beneden, met die gouden klomp, keurig recht naar beneden, dit ben ik.

Ik kan zien dat alle contacten die er op dit moment zijn, alle pogingen om als verhalen gemanifesteerd te worden er allemaal op gericht zijn om mee te denken in het proces van de ander. Ik zit hier niet om een oordeel of een waarde aan iets toe te kennen of weg te halen. Echt niet.

Maar ik zit hier om een eeuwenoude afspraak uit een andere wereld hard te maken. Je moet het zien, er is te veel gebeurd, er is te veel gebeurd om het heel eenvoudig zomaar even 1, 2,3 weg te kunnen halen. En ook om ervan uit te gaan dat het weg blijft. Maken wij kans? Zijn wij de kans? Scheppen we het? Doen we het? Of niet?

Daar gaat het eigenlijk over. Dat weet je. Jij weet dat. Ik kan het voelen. Hier, mijn hart gaat sneller kloppen. Ik voel het. Ik voel dat ieder mens hier, jij, jij bent mijn collega, ik ben jouw collega.

Misschien heb ik je niet altijd goed behandeld of goed tegen je gesproken. Dan spijt me dat heel erg. Maar ik doe wel op mijn manier wat ik doe. En ik moet ook dingen doen. ik moet kracht bijzetten. Ik heb die kracht ook, maar als ik alles maar in mijn fatsoen blijf doen, in mijn liefde blijf doen vanuit fatsoen, er gebeurt een hoop. Maar ik zeg dit omdat je mijn collega bent. En ik neem je serieus.

We zijn aan boord van deze werkelijkheid hier.

Dus ik zeg dit omdat ik weet dat het een hele oude afspraak is. Het is iets heel oers, iets heel ouds.

We zijn in ground zero.

Denk er goed om hier. Dit is de plek hier. Dit is de plek waarin dingen aan het ontstaan zijn, die voorbij ruimte en tijd effect hebben op het hele universum en communiceren met allerlei andere vrije wil manipulerende intelligenties.

Dat wordt hier wordt dat opgericht, hier wordt dat gefabriceerd, hier is dat, hier vindt dat plaats, op deze plek. Dus we moeten ons heel goed bewust zijn dat wij als enige, eigenlijk letterlijk, het enige wat wij kunnen doen, is er te zijn.

Dus ook binnen de dingen die op ons afgeschoten worden, die intelligenties, die schieten hele boekenreeksen op je af. Denk er goed om. En de mensen die het vertellen, dat zijn de beste vertellers. En de informatie die klopt allemaal.

Dat is hoe het hier gespeeld wordt.
Ik heb nooit gedacht dat ik van de aarde, zo mijn woorden, vertrekken ga met allemaal vrienden achter me hoor. Maar dat is voor mij om het even. Ik weet wel waar ik het over heb. En ik ben ook geen opofferaar en ook geen verlosser. Maar ik spreek het wel uit. En ik ben in de afgelopen tien jaar ben ik stevig met jou samen op dreef gegaan. Niet als groepje hè, maar gewoon als mensen. Iedereen zoekt zijn eigen plek op en waaiert uit met wat je voelt, wat je ziet, hoe je het neerzet, met wie je daarover gaat spreken.

En hoe je dat.., en Martijn weg, juist Martijn weg, dat allemaal uitrollen en neerzetten. Maar ik spreek het wel zo uit.

We hebben dat, en dat is een hele grote afspraak, die is in het central command is die genomen. Om de grote, en dat zijn, en dat zullen echt veel mensen overblijven die het hier kunnen zien, om te zien, en daarom heb ik in een aantal gevallen, heb ik dus een veel diepere intentie grondslagkracht onder een bepaalde uitspraak van het boek de Bijbel bijvoorbeeld, of een uitspraak van de Koran. Niet om de dingen eromheen, maar om de informatie eronder.

Daar gaat het dan heel expliciet over de mens.
Wie de mens is.
Ook op bewustzijnsniveau.
Wij openen, we ontspannen, we brengen ons bewustzijn erheen.
En daar zit ook een grote reden achter.

In deze tijd waarin we nu leven, het is heel heftig om te zien, maar er komen nog een heleboel grote verhalen aan die niets te maken hebben met wie wij zijn.

En ik snap best wel dat mensen op de wereld dan daar niet over willen spreken. Want waar moet je dan nog je podcast over hebben? Als het blijkt ineens dat drones, UAP's en de meeste UFO’s, dat de meest organisaties die geleid worden door bepaalde mensen over buitenaards contact. En de één weet dit en de ander weet dat. En die komt uit de inlichting en die zijn vader was daar. En die gaf briefings. En weer iemand anders komt uit de archeologie. En weer komt nog iemand. En ze hebben allemaal wel iets. En het is niet dat ik er iets verkeerds mee wil lanceren.

Maar ik zeg het omdat hier een oorlog wordt uitgeknokt. En het is aan ons, het is aan ons om tevoorschijn te komen. Het is aan ons, het is werkelijk waar aan ons, niet als ons deze groep, nee, ik geloof niet in groepen. Het is wel wat er gebeurt.

Het is ook begrijpelijk, dat je elkaar gaat vinden.

Maar aan ons heb ik het over mensen die het koninklijke bloed, de koninklijke is autonoom, dus los van alles.

Ik heb geen geloof nodig om er te zijn. Ik heb ook helemaal geen geloof nodig om onsterfelijk te zijn, want dat ben ik al. Ik heb dus ook helemaal geen licht en liefde nodig, want dat ben ik zelf.

Wij hebben elkaar dus op een bepaalde manier ook nodig op de aarde om iets hier manifest te krijgen. Boem! daar is hij.

En daar gaan de beraadslagen in over. Dat we gewoon dingen kunnen zien.

Dus niet dat we dingen gaan afkammen, want het is het lastige van mijn stukje, is dat als ik iets zeg wat een ander niet welgevallig is, dan wordt het heel snel gezien als, ja nou ja maar je weet niet waar je over praat, of nou misschien weet ik ook helemaal totaal niet waar ik over praat voor jouw beleving, dat zou best kunnen natuurlijk, hou vooral zo. Ik weet het voor mezelf heel goed waar ik over spreek, maar het kan best zijn dat dat voelt als iets wat wordt af geserveerd.

Ik ben hier samen met jou en vele mensen op de hele aarde in deze werkelijkheid om de misinterpretatie van de realiteit een halt toe te roepen en ons terug te roepen naar ons hart. En ik kan jou niet naar je hart terugroepen, dat weet je. En jij kunt mij ook niet naar mijn hart terugroepen, dat weet ik ook.

Maar we kunnen het er wel over hebben en daar scheppen we bewustzijn op.
We scheppen daar weten op van binnenuit. Weet je nog de tijd dat het zo klip en klaar is, de oneindige tijd waarin gewoon een fysieke wereld is met ander bewustzijn, heel ruim bewustzijn, waarin wij voelen dat we helemaal niets nodig hebben, dat er niets is wat ons gelukkig kan maken, omdat we zelf gewoon heel zijn.

Dat vraagt een…, en het geeft ook een hele andere balans tussen jezelf en de wereld, de realiteit waarin je leeft. Je hoeft nergens aan te voldoen, je hoeft ook niet lief te zijn, je hoeft ook niet voor een ander te zorgen. Dus dat wat je met elkaar samendoet, komt ook vanuit een heel ander deel. Dat is echt uit jezelf. Dus dit punt waarin we nu zitten, hier op de aarde, dat vraagt om een ander weten.

En dat weten is de terugkeer van Christus. Dat is een volk, dat is een beschaving, dat is een rijk van wezens, van onder andere ook mensen en andere beschavingen.

Die kunnen samen iets zien, maar ook samen werken. Die kunnen ook samen dingen werken. En als je dit soort zaken benoemt, dus deze onderwerpen durft te benoemen, en je durft gewoon zaken ook aan de kant te schuiven, met alle egards voor de mensen die dat doen hè. Voor alle mensen die dat doen. Ik ken heel veel mensen, en ik heb ook veel van die mensen persoonlijk ontmoet. En ik kan alleen maar zeggen, dat als ik over iets spreek, over iemand, die dan met alle egards door mij wel terzijde wordt geschoven, dat dat wel gebeurt in mijn hart.

Omdat ik kan voelen dat iemand anders die die dingen doet, zakendoet, omdat die persoon nog in een oud interpretatiesysteem zit.

Dus hier moet ruim baan komen in deze wereld. Voor harten opgeleid, van binnenuit. Hart Kern Kracht Wezens die nergens in geloven en die de interpretatie, dat begint bij jezelf, de interpretatie loslaten en een herinterpretatie (gaan?).

Dus ga maar eens kijken wie je eigenlijk zelf bent. Meegeslagen in het leven, heb je een persoonlijkheid stoornis? Nou feliciteren. Dat is wat hier dan gebeurt, dat je dat denkt En die stoornis die er is, is thuis gewoon je grootste krachtveld. Dus dat is eigenlijk gewoon een deuk. Nou laat die deuk dan ook een stukje herinnering zijn van datgene wat eronder zit.

Het is een enorm belangrijke tijd.

Ik leg dit ook uit om mijn woorden van in elkaar gebokst te worden en lichamelijke verstoringen te ervaren op een ander niveau, achter de computers, om dat een beetje uit te leggen. Het is geen makkelijke job wat jij allemaal weet. Het is geen makkelijke job. Het is een grote job. Hij kan heel eenvoudig. Het is eigenlijk heel eenvoudig. Maar het is in deze wereld hier geen makkelijke job. Want je moet hem steeds onderhouden. Je moet het onderhouden. Want voor je het weet zit er iemand naast je te fluisteren en die zegt iets en dan ben je het daarmee eens. Ploem, geïnstalleerd. Install. Klik, ander besturingssysteem. No way. Ik ben hier. En ik ben goed zoals ik ben. En ik mag en geef mijzelf een schep alle ruimte om wie ik ben er te zijn in deze dimensie. Ik moet dus mijn eigen ruimte bouwen. Dat is de grote verdrukking.

Sommige mensen denken uit boeken te halen dat er een grote verdrukking komt. Nee, lieve schatten, dit zijn de naweeën van de grote verdrukking.

Dat je niet iets..., je eigen ruimte zou mogen opzetten. En je eigen ruimte betekent ook, dus alles en iedereen met alle egards, ook Martijn dus, iedereen aan de kant zetten. Weg. Wat overblijft is een diepe stilte en een enorme ruimte om zelf te kunnen denken. Denken vanuit jezelf. Denken vanuit je eigen gevoel. Dat is ruimte creëren. Dat is het lichtveld. Daar wordt hij opgestart. Dan gaat de sleutel erin en draai je hem om.

En de gevechten hier zijn groot.

En ik heb dus in de afgelopen vele, vele jaren hier in deze wereld heel veel gesproken over deze onderwerpen. En zo langzamerhand zijn er dan toch een aantal mensen die stappen toch in persoonlijke groeiprocessen. Spirituele bewustheidsprogramma's, duiken in boeken.

En ze hebben nog steeds niet door, nog steeds niet door, dat ze de informatie lezen van de interpretatie van iemand anders. Dat moet stoppen.

We moeten terug aan de brug van ons grote Inter Galactisch Command Center.

Daar moeten we zitten met elkaar. We moeten begrijpen dat dit een restant oorlogszone is. Overal zie je daar ook bewijzen van. Daar hoef je echt niet diepgaand bewust van te zijn. Kwaadaardig mensen, kwaadaardig leven bestaat van origine niet. En hier zie je het eigenlijk erg vaak tegenovergesteld.

Dus je zit in de zone dus er is een andere weg om dat te veranderen en we zitten dan gelukkig in een periode waarin we ook meer te zien krijgen over wat dat bewustzijn effect heeft op materie, dat bewustzijn en materie eigenlijk hetzelfde is, dat materie energie is, energie is informatie, jouw eigen bewustzijn is ook energie en informatie en krijg je dat ook te zien dat we ons eigen informatieveld, ons eigen bewustzijn wat we scheppen, terughalen.

Dus eerst alles los.

Dat we daarmee ruimte scheppen en dat die ruimte die er is, dat zijn dimensies, dat daar kennis in terugkeert. En ik zie dat heel veel mensen dicht zijn getrokken.

En dat is niet dat.., ik heb die rol ook niet dat ik daar een oordeel of een waarde aan wil geven. Ik heb het ook niet speciaal over jou. Maar het is meer een pay attention.

Kijk, voor mij is dit niet een vermakelijk programma hoor, dat ik hier ook ben.
Ik ben hier ook daadwerkelijk om samen met jou ons beste been voor te zetten.
En dat begint in hartelijkheid naar mezelf toe. Goed voor mezelf zorgen. Voor jou ook. Dat betekent dat ik ook de ontspanning moet inreizen die ik ook nodig heb. Goed voor mezelf zorgen. Dat ik ook dingen niet doe als ik het niet kan. Dan doe ik dat ook niet. Dat betekent ook dat ik die hartelijkheid ook deel met jou. Eerlijk open met elkaar spreken. Misschien zijn dat niet altijd de makkelijkste gesprekken als we echt in gesprek gaan. Maar dat hoeft ook niet. Het hoeft ook allemaal niet heel makkelijk te zijn om daar te komen waarin we elkaar kunnen ontmoeten.

Maar die ruimte die er gecreëerd moet worden, dat is wel waar het hier over gaat. En in die ruimte komt er contact. In die ruimte is er ook contact.

Alleen dat contactveld, dat gaat via je eigen bewustzijn en dan kun je dat interpreteren en dan kun je dat zelf zien. Ja, nou dat was eventjes de start van de dag. En iedereen die zich denkt te bemoeien met mij, die heeft straks geen vingerafdrukken meer. Waarschuwing, niet aan jou hoor. Ja, spreek ik uit. Nou, dat is de tijd waarin we met elkaar zitten. En dat is een hele mooie tijd.

Ik hou van het leven, ik ben gek op het leven. Gisteren ook, voordat we weer weggingen, hebben we lekker bij de dieren gekeken. Het is zo mooi als..., we hebben een paar lieve verschillende kippengroepjes thuis. Vijf kipjes van [naam]. Het is zo mooi als je die beestjes weer nieuw water geeft wat er gebeurt. Als je daar gewoon goed op let en niet eventjes van de bak schoonmaken en het water erin en neerzetten. Maar kijken. Kijken, contact maken, die waterbak zet ik neer en ze komen met z'n vijven, gaan ze er omheen zitten. En ze drinken met die snageltjes zo uit dat randje, het water. Je ziet de betrokkenheid, het gevoel om erbij te zijn, dat ze het lekker vinden. Dat zijn mooie bijeenkomsten hoor. Het gevoel wat er is. Het gevoel wat er is dat je kunt zien, dat ik zie en voel, dat als ik hen dat niet geef, in dit geval zitten ze dan zeg maar in hun eigen ruimte, maar normaal leven ze buiten in de natuur, dat ze dus dood zullen gaan. Dat is dan de fysieke wetgeving hier. En dan is het gevoel van de verbinding om voor de ander te zorgen, dat de ander zich zo goed voelt, dat er ook vreugde is, dat er weer geluidjes worden gemaakt. Dat is een hele organische reactie in mijn gevoel. Daar word ik gelukkig, daar ben ik al, maar dan voel ik in dat moment een extra geluk ontstaan. En dat is het leven. En dat hoef ik toch niet alleen met dieren te voelen, dat mag ik toch ook met jou voelen? Of is dat.., kan dat? Is dat mogelijk dat ik kan zien dat jij gelukkig bent en dat ik daar ook een gevoel bij mag ontvangen? Dat mij dat ook raakt, dat ik dat ook voel. Als ik zie dat iemand met tranen in de ogen zit dat ik vol van dat er een leven is van ontroering, of zonder tranen kan ook. Waarom moet het allemaal via dieren? Laten we die dieren daar eens uit halen in deze wereld. De claim die op hen gelegd wordt omdat we onderling als mensheid elkaar gewoon niet genoeg durven te koesteren.

Dus een stevige tijd ook voor mij geweest. Zitten der middenin en ik wil graag op jou samen met elkaar een appel doen om de raad die we in ons dragen aan onszelf, dat we die ook met elkaar mogen delen en kunnen zien wat er allemaal nog meer nodig is, wat een aandacht nodig heeft, waar we ons kunnen terugtrekken en dat het juist alleen maar verbonden is met die grotere kosmische opdracht.

Het kan best zijn dat er op dit moment een gevoel kan worden ervaren van ja, nou, het is wel oké, ik ben gewoon in mijn leven ben ik op dit moment heel tevreden mee. Dat is goed. Maar het kan ook zijn dat je voelt van, nou, er moet nu wel wat gebeuren.

Kijk, dit is een tijd die kenmerkt zich, vooral voor commanders.

Die kenmerkt zich dat als je je bewust wordt van alles wat hier allemaal gedraaid, van alle grote mind programma's en AI-systemen. Hoe de realiteit daar perfect op kan reageren. Dat je op een gegeven moment in een situatie terecht kan komen dat je voelt van nou hè hè nou gaat het eigenlijk wel een stuk beter met mij in mijn leven. Er komt wat meer rust, er komt wat meer ruimte. En oh, er staat hier een boek van meneer X, of mevrouw X, dat ga ik eens lezen. En vervolgens gaat de informatie van het boek er zo in.

Dat is dus niet wat we moeten doen.

Dat mag wel, maar ik zeg het, dat is dus niet wat we moeten doen.

Je moet opletten hoe je bestuurd wordt. De besturing van dit veld is veel geavanceerder als dat menig mens hier op de aarde kan zien. Ze hebben alles paraat, ze hebben alles in zich, ze kunnen precies alles exact bijsturen.

Deze intelligenties, dus dit veld, kan precies zo reageren om je precies daarin te krijgen. Hop! Nee, als het met mij beter gaat en ik krijg zo'n boek, dan is dat prima om zo'n boek te lezen. Daar gaat het niet om. Het gaat om het effect ervan.

Misschien is het wel goed om het boek niet te lezen nu dat het juist goed gaat met mij. Andersom, versla ze op elk mogelijke manier door er niet mee in gevecht te gaan en ook niet mee in communicatie te gaan.

Steeds weer, als we terugkijken in het elixir van de matrix, zie je steeds weer nieuwe cycli ontstaan van nieuwe mensen die opstaan met informatie.
Steeds weer komen er nieuwe boeken, nieuwe documentaires, nieuwe informaties, nieuwe gebeurtenissen, nieuwe interpretaties, nieuwe waarheden en vervolgens blijken ze allemaal niet waar.
Nog een keer.

Tot nu toe is er niemand die het hier op die plekken het er exact over heeft.
Weet je, prik prik, prik, als ik met die mensen contact heb en ik leg hen dat voor, vraag dat, zou dit een onderwerp zijn waar we het zouden over kunnen hebben? Boem. Want dan storten boekenverkoop in elkaar, dan storten de honderd duizenden abonnees in YouTube storten in elkaar.

Mensen zitten allemaal aan programma's vast.

Dat is waarom er op jou gerekend wordt.

Dat is waarom ik het zeg.

Dus het zit er nog lang niet op.

Het is net begonnen.

En het wordt nog veel groter.

En alles wat er nu allemaal afspeelt, waar iedereen... “Ja, nee maar die drones dat is een programma van Project Blue Beam”. Dan vraag ik aan die mensen, even een slok. Weet jij wat Project Blue Beam is? Iedereen heeft het erover. Na-apen. Wat is Project Blue Beam? “Ja, dat is..”. Heb jij dat wel eens gezien? De fake alien invasion? Dan zeg ik tegen die persoon, “are you real?”

Je moet het gewoon een beetje schuiven.

En het is geen makkelijke job hoor. Ik vind het niet makkelijk. Het is niet makkelijk om dit allemaal te zeggen. Ik ben er wel voor geschikt zeg maar, dat ik dat kan want ik heb eigenlijk gewoon compleet nul komma nul inregelmogelijkheid in mezelf. Mensen kunnen mij totaal niet over de streep heen trekken, niks.

En als mensen dat denken dat ze me te pak hebben dan komen ze er op een gegeven moment toch achter dat het nooit zo is geweest. Nooit ever, ooit maar één keer. Maar juist daarom kan ik dingen doen omdat ik die liefde in me draag kan ik in deze werkelijkheid kan ik die dingen zeggen. En het is de tijd dat we dat netwerk, dat is het waternetwerk van bewustzijn, wat niet op iets anders draait, dat we dat met elkaar samen in deze wereld aanzetten.

Maar dat vraagt alles van je.

Het vraagt om alles los te laten.

Jij moet je niet verdiepen in wie ik ben.

Ik kan je wel vertellen wie ik ben als u dat wil. Ik hoef me ook niet te verdiepen in wie jij bent. Jij kunt dat ook aan mij vertellen of aan de anderen vertellen als je dat wilt. Maar dat is niet waarom we hier zijn. Jij gaat mij nooit begrijpen en ik ga jou ook nooit begrijpen. En als ik in de spiegel kijk, dan weet ik het zeker, want ik snap mezelf ook niet. Dat deel wat ik daar te zien krijg is onbegrijpelijk.

Maar als ik daar doorheen kijk en ik ontvorm mezelf, dan weet ik, ja dat is waarom je dat doet. En dan zie ik al die grote bewustzijnswapens om mezelf te verdedigen. Om mezelf schoon te hebben en schoon te houden. En dan pak ik dus de oude perkamenten erbij en dan zie ik die mannen en vrouwen van de oudheid in die mooie kledij en dan zeg ik van, daar kijk, dat is het.

Onaantastbare bewustzijn. Ruimte maken.

Er is een hele grote tijd waarin we zitten en dat kan van buitenaf niet, het moet van binnenuit gebeuren.

Als je het van buitenaf doet, ja je krijgt te maken met allemaal interpretaties, mensen hebben geen idee waar ze het over hebben.

Ik kom een stuk correspondentie tegen van mensen die…, nou ik kom een stuk correspondentie tegen klaar! [gelach]. Het is in ieder geval., het is ..., ik vind het ook heel..., ja ik krijg ook heel veel en warme gevoelens door omdat ik zie dat iedereen, mensen hangen ergens aan omdat we willen allemaal dat die wereld verandert, dat willen we allemaal.

Onze familie, we zijn één grote familie.

Iedereen heeft een gevoel van er moet nu wat gebeuren.

Dus als er dingen worden getoond of er worden dingen gezegd, dan kan dat ook echt een aanzuigend effect hebben. Ik heb jou toch ook nog nooit één keer dat kunnen geven? Dat kan ik niet. Ik zeg het hier. Ik kan alleen mezelf zijn, maar dan zie ik dat wat er allemaal gebeurt in de wereld, en waar mensen achteraan lopen, en juist in de tijd, en dat zijn het vooral ook mensen die al jarenlang allemaal uitzendingen op History Channel maken, Discovery Channel maken, National Geographic maken, allemaal grote documentaires, en dan praat ik met die mensen, en dan kan ik dus zien, dus terug in de tijd van wat ik de afgelopen 20 jaar van die mensen allemaal heb gezien en dan zitten we nu in een tijd hier, deze tijd en dan gebeuren er dus dingen die worden getoond en dan gaan die mensen er zo in mee.

“Dit is waar ik het 20 jaar lang over heb gehad. Dat staat in aflevering 21, in aflevering 320 staat het, daar heb ik het beschreven, daar heb ik het beschreven”. Nee, nee jij hebt dat daar helemaal niet beschreven. Je hebt al die tijd in een interpretatie gezeten van iets anders.

Als het allemaal zo simpel was wisten we al lang de geschiedenis van de aarde.

Er is dus iets anders nodig.

Mijn taak, mijn missie hier is om bewustzijn bijeen te brengen.

Dus ik kan niet jouw bewustzijn bijeenbrengen, maar mijn bewustzijn.

Samen met elkaar daarin te kijken.

En ook die ruimte te creëren.

De ruimte te creëren van het oorspronkelijke erfgoed van wie wij zijn.

Jouw oorspronkelijke erfgoed.

Laat daar geen misverstand over bestaan van.

Ons bewustzijn waar wij vandaan komen functioneert totaal anders dan hier.

De mensen die ons bezoeken in deze dimensie hier, grote andere sterren confederaties uit de oorspronkelijke werelden, niet geïnterpreteerd door kunstmatige intelligentie of door een brein wat het niet helemaal goed doet, haper de haper. Die hebben een heel ander bewustzijn, die hebben hele andere manier van wat een waarde van iets is totaal anders. Dus wij moeten dat met elkaar goed zien wij zijn hier nu!

Nu zijn we hier nu moeten we het erover hebben in dit tijdsvlak hier. Ondanks wat er allemaal over de mensheid wordt uitgerold, ondanks wat er allemaal wordt gezegd en wat er wordt getoond.

Ik zei het net ze staan met 100 punten voor en ze kunnen elke vorm van waar de mens zich in verdiept heeft kunnen ze manifest maken. Elke vorm, elke persoon waar je van houdt kunnen zij manifest maken. Het is een elektronisch informatieveld waarin wij leven doordat het geïnterpreteerd wordt door een elektronisch lichaam.

Dat is dit, met een met een bijstelling daarin.

Dus ze kunnen alles manifest maken. Alles wat je nodig hebt, waar je voor bent gegaan in het leven, wat je voelt, alles kan hier manifest worden.

Dat is omdat het in ground zero is, hier is het. Dit is de plek waarin alles zich manifesteert.

Echter zien we allemaal dat dat op één punt niet waar is. En dat is waar het over gaat. Alles toont zich hier, alles. Je ziet het om je heen, je hoort het, je krijgt het horen, je krijgt het te zien, je krijgt het te voelen. Alles manifesteert zich hier. Iedereen heeft de mooiste verhalen. Ik ben ook een van die mensen voor jou. Iedereen heeft de mooiste verhalen. Iedereen heeft die verhalen. Ja. Maar kijk, ik ben erin gegaan omdat ik mezelf niet belangrijk vind. Het interesseert me helemaal niks. Wie ik ben. Ik ben alleen maar iemand die iets zegt. Meer niet. Maar alles manifesteert zich hier in deze wereld.

In deze dimensie kan alles zich manifesteren. Alles.

“O ja, zijn er buitenaardsen?”
“Ja, er zijn buitenaardsen”.
“Is er iemand die contact heeft?”
“Ja, zeker. Zeker.
Jaaa, die legt contact”.
“En duizenden, duizenden mensen zien dat”.
“O ja, goh. Ja.
En die mensen dan daarvoor, die dag daarvoor, konden ze het toen ook zien?” “Nee, die konden het niet zien”.
“Oké, dus die kunnen het alleen zien omdat die ene persoon er is”. “Ja”. “Oké, dus die interpreteert via die persoon?”. “Nee, wij zien het via mijn eigen ogen”.
Dus hier kan alles.

Dit is een wereld waar in alles kan, behalve één ding tot nu toe.

En die moeten we aangaan. Daar gaat het om. Welkom. En ik ook mezelf. Welkom. Fijn dat je hier vandaag bent. Kosmisch warrior.

En alles wie je bent, wat je bij je draagt. En ik geniet, zoals met mijn voorbeeld met de kippen. Ik geniet echt van het leven hier. Ik vind het echt een bijzonderheid om hier te zijn. Ik vind het echt heel bijzonder.

Ik vind het fantastisch en heel organisch om deze wereld die niet zomaar een matrix is.

Even weg, natuurlijk is een matrix een simulatie. Twee weken geleden nog met een Amerikaan. “O that’s a simulation”. Oké, oké. Wat houdt het dan in dat het een simulatie is? “Ja, het is all simulation”. “Oké. Alles wat er in de simulatie is, is een simulatie. Alles is een simulatie”. “Ik ook?”. “Ja, jij ook”. “En jij dan?”. “Eh...” en ja dan ja ik dan waarschijnlijk ook zegt diegene. Ja oké maar simulatie van wat? Wat dat wordt er dan gesimuleerd? Wat is het dan? Wat is deze wereld? Welke intelligentie, welke gridisch loopt hier doorheen zodat wij iets te zien krijgen waardoor we ons toch wel best wel thuis voelen?

En onlangs dat ben ik dus met die kippen en ben ik lekker bezig met de bomen. Want ook dit rijk zal in contact komen met het vrije hart. Ook dit rijk zal in contact komen met de echte liefde.

En ik liep gisteren in Kerkerveld door het land heen en ik zag overal gaten. Allemaal van vogels, allemaal vogelsnavels. Worpjes pakken enzo. En overal op sommige plekjes lagen ook allemaal poepjes. En dan sta ik daarnaar te kijken. En dan kijk ik gewoon naar een heel bijzonder iets. Leven wat leven uh ja... maakt, opeet, maakt allemaal niet uit. Geen oordeel over. Mijn verwondering, mijn liefde voor dat, dat het er allemaal is. En er kwamen honderden spreeuwen kwamen er in de bomen zitten. En een rood vinkje kwam bij ons zitten op het paaltje, heel dicht bij ons. Ons zo aankijken. Tjilp, tjilp, tjilp..., tjiep, tjiep, tjiep, tjiep.

Simulatie? wij zijn het.

Dit is onze taak.

Het is een functie die we hebben, onze functie is, zelfs onbewust, dat we leven brengen. Door je dat te beseffen kun je met dat veld het leven ook aanvullen, bevoorraden.

En dat is geen toevalligheid dat is een hele grote kosmische opdracht.

Maar o wee degene die het doet vanuit een boek of voor een ander.
Dus waar staan wij?
Dat staat ook in de vooraankondiging.
Waar staan wij?
En is er een wij?
En als dat er is, wat houdt dat wij dan in voor de één dit en voor de ander dat. Waar gaat het over?
Wat moet er nog meer in beeld gebracht worden in de diepte, in de lengte?
Of is het een soort verbindings-koppel-dag, dat we gewoon kunnen vaststellen met elkaar dat we er klaar voor zijn?

Dat kan ook, hè?

Ik zit hier niet om iets te leren of jou iets te leren, want er valt hier namelijk niks te leren.

Het is hier alleen luiken openen en dingen beseffen.

Daar ben ik. Daar gaat het om. Dat mag allemaal hier uitgesproken worden in deze mooie en fijne ruimte.

En toen we gisteren in het hotel kwamen, kregen we te horen. We hebben uw kamer ge-upgrade. Ik denk jee, drie bedden? Mij boeit dat allemaal helemaal niks. Het doet me ook allemaal niks. Laat me alsjeblieft in het gras slapen op een matras onder een boom. Het is allemaal leuk en aardig, maar het is allemaal vulling.
En natuurlijk is het ook mooi, dingen mogen mooi zijn, zaken moeten ook goed zijn. Ik rijd met deze auto, de ander auto staat in de garage, even een repeat van de matrix met de vering. Nu was het aan de andere kant dan. Nou zei die mevrouw die belde mij op; “ja, ja dit gebeurt eigenlijk nooit met deze auto’s. Nooit”. “Ik zei nou dan kan het ook niet over mijn auto gaan”, zei ik toen. Dus met de andere auto hier naartoe. Wat we nu allemaal weer hebben, een oliedruksensor die gaat piepen, een rechter-achterschokbreker die door middel gebroken is, de voorkant die klappert ineens zo erg. Het motorstoeringslampje wat gaat branden en ze rijden zo, zo, zo... bzzr... En ik rijd hier gewoon vrolijk heen. Ik zei tegen [naam] van als de achterkant er afvalt, hebben we nog altijd de voorkant om door te rijden [gelach]. Hier gebeurt alles. En dit is dan maar een auto, maar het is, het zit overal in. Het is..., gewoon om kunnen lachen denk ik ook. Het is ja prima uiteindelijk. Goed. En toen wilde ik vanochtend de deur opendoen, toen dacht ik dat die vastgevroren was, maar de buitenhand greep stuk. [gelach]. Dus de deur aan de buitenkant wilde niet meer op. Er zijn nog tien gebreken, ik zal je er niet mee lastig vallen. Hij is te koop trouwens. Wat voor auto is dit? De VW Passat. De 1400 TSI, echt een hele goede motor. De kleppen ratelen alleen heel erg. Ik heb vroeger ook wel eens eerder zo'n auto gehad. Toen wilde iemand anders, dat was destijds mijn zwager. Die zei, je moet hem zo en zo te koop zetten. En dan doe ik dit en dat en dan valt dat niet op. Ja, maar ik snap het wel. Als dat je laatste geld is, dat was mijn laatste geld ook. Ja, ik heb die auto gewoon verkocht, gewoon gezegd wat er aan de hand is. En ik was hem binnen no-time kwijt. Weet je, het was een Peugeot 307 stationcar. En die auto die ging stuk op weg naar Soest, naar Niburu, naar [naam]. Ik reed daarheen, halverwege, een mooie auto, halverwege, bam, klets. Motor stuk. Nou, dat was ook gebeurd als ik naar de Tante Truus was gereden hoor. Maar ik weet nog niet precies hoe het ging. De auto werd verkocht, ik zette hem op het internet, de auto werd verkocht aan een jongen die werkt bij de Peugeot dealer in Sneek. Toen zegt hij, ik weet precies wat er aan de hand is, je hebt zo goed de klachten eerlijk bijgezet, ik weet precies wat er aan de hand is, mag ik even komen kijken? Ik zei ja is goed, hij kwam met zijn collega, met een trailer, hij keek naar haar, hij weet precies wat er aan de hand is. Nou ik koop hem voor de prijs, want het is een eerlijke prijs. Ik neem hem mee en ik ga hem repareren in mijn vrije tijd. Auto verkocht, wat een goed gevoel hè. Gewoon zijn, niet anders doen. Gewoon eerlijk zijn. En voel ik ook dat er iemand is die er gelukkig mee is. Ja en dan moet ik mijn verlies nemen, dat heeft me duizenden euro's gekost. Maar ja, dat is helemaal niet zo. Want anders had ik er ook nog wel mee gereden.

Snap je de rechtlijnigheid?

Iets wat je al investeert aan energie, dat zit al in het veld.
Dat heeft al zijn uitwerking.
Dus je moet doorgaan.
Je moet doorgaan met waar je mee bezig bent.
Je moet uitbreiden waar je mee bezig bent.
En dat is een hele belangrijke tijd.
Ik hoop dat je, ondanks dat ik dit doe, gewoon kunt blijven luisteren met je kosmische oren.

Nou, dan is het bijna half 12. Laten we even een korte pauze houden. Het zou heel fijn zijn om misschien straks eventjes met elkaar in de rust een bekrachtiging, een (?)bekrachtiging te doen. Want het is echt nodig dat we elkaar goed gaan zien. En ik heb ook besloten om niet meer met mensen in contact te gaan, waar ik niet mee verder kan. Fijne pauze

[pauze]

20250114-MvS-2-3-Kosmische BE-raad-slaging-Meterik-Zentire met Martijn van Staveren-4feb2025

En wat betreft opnames, ik vind het prima dat dingen worden opgenomen. Ik heb dat niet van begin af aan, dat ik dingetjes doe, heb ik altijd gezegd van opname is heel wenselijk. Juist omdat er geen geheimhoudingen zijn. Juist omdat er geen buitengeslotenheid moet zijn vanwege de informatie. Of de informatie wat ik dan vertel heel toereikend is in de frequentie voor jou of voor de ander. Dat is altijd maar net wat er wordt gezegd en dat de ander ook..., wat past bij de ander. Maar voor mij kan het opgenomen worden. Af en toe zal ik nog wel bij bepaalde bijeenkomsten vragen om dat niet te doen. Ik maakt wel onderscheid tussen twee verschillende soorten bijeenkomsten. Één die collectief puur is van ons allemaal. Voor mij is dat overigens niet waar wat ik nu zeg. Maar ik regel dat er maar even in zoals ik het veel van mensen mee hoor. Dat het helemaal open is. Dat je alles kunt bespreken. Alles kunt openleggen met elkaar. Maar er zijn ook wel eens dagen dan gaat het wat meer over wezenlijke processen hier, via de mens hier op de aarde. En dan is het niet altijd even prettig voor iedereen als dat wordt opgenomen. En dat het ook wordt beluisterd door andere mensen. Daar kun je van alles op loslaten van is dat zo. Nou eigenlijk is dat dus gewoon niet zo. Nee.

Iemand: Een ander kan van alles leren.
Martijn: Ja, een ander kan van alles herkenning hebben en het omzetten. Juist jouw persoonlijke stukken. Ja, dat is heel mooi dat je dat zegt. Juist daarom kan dat ook bij een ander, kan het ijs kraken en kan die persoon er doorheen. Maar dat kan, maar je weet het niet.

Iemand: Wie gaat acht uur naar jouw opnames luisteren?
Martijn: Nou, dan ben je wel gek. Wie gaat al die dingen online zetten? Nou, dan ben je wel gek. [gelach]. Ik vind het heel verdienstelijk wat je al die jaren voor alle mensen doet. Voor allemaal verschillende mensen die spreken, die informatie hebben. Ik mag daar zelf heel gelukkig in voelen dat jij dat ook doet. En ook wat andere mensen doen, informatie en alles.

Het is gewoon één grote gezamenlijke beweging.

Iemand: Anderen die schrijven het allemaal uit. Heel veel. Ja. Dat doen we met z'n allen.
Martijn: Ja, zeker. Ja.

Iemand: Mag ik jou wat vragen?
Martijn: Ja, zeker.

Iemand: Ik luister wel eens de opnames thuis terug, maar dan heb ik in de zaal echt andere dingen gehoord. Hoe zit dat?
Martijn: Ja, ja. Zal ik nou het exacte antwoord gaan hebben?

Iemand: Nee, nee.
Martijn: Het gebeurt hè?

Iemand: Het gebeurt en dat is waarom ik het benoem. Dus wel als mensen opnames terugluisteren. Ik hoor in de zaal soms echt hele andere dingen, maar voor mij is dan thuis wel een vraag van oké wat heb ik dan werkelijk gehoord, maar ik weet het dan echt zeker.
Martijn: Ja, daarom is het ook lastig om dingen te vertalen of vast te leggen. Laat staan dat er een boek over kan komen.

Iemand: Dat heb je al bij jouw opnames van 2007, als je het niet hoort, hoor je iets heel anders dan je toen zei.
Martijn: Ja, klopt.

Iemand: Maar dat komt gewoon door onszelf.
Martijn: Dat komt inderdaad door degene die het kan horen, want ik heb het toen al zogezegd, plus dat ik ook nog dingen heb gezegd die nu nog niet gehoord zijn. En dat heb ik ook over bepaalde stukken in de Crowd Power uitzendingen ook gezegd, niet over mij hè, niet over mij, maar ik heb bepaalde uitspraken gedaan die zijn episch, die gaan de geschiedenisboeken in. Maar niet omdat ik het heb gezegd, maar omdat het gewoon gezien wordt, gehoord wordt. Dat je kunt zien van toen werd het al gezegd.

Iemand: Maar wordt er soms ook iets tussen gezet zodat ik het niet juist hoor. Dus dat het iets van een holografische projectie is.
Martijn: Ja. Er worden dingen tussen gezet, en er worden ook dingen gewoon omgebogen. Vervangen. Vervangen. Dat gebeurt hier. Hier gebeurt dat allemaal. Dat is heel bijzonder.

Iemand: En compleet gewist/ (gewisseld?).
Martijn: Ook dat nog. Indrukwekkend dat het allemaal kan. Dat hier zoveel dingen gezegd kunnen worden. En dat alles alles een andere betekenis kan hebben. Het laat ons wel zien hoe secuur wij moeten kijken. Voor mij is dit dus de waarheid. Omdat het ook mijn hoofdtaak is. Daar waar emotionele schuivers worden bereikt. Door iets daar gaat het om. Ik heb in alles wat ik heb verteld. Vanaf dag 1 heb ik gezegd, dat is dus dag 1 in het bestaan hier, heb ik gezegd dat alles wat je hier meemaakt, niet gaat over die gebeurtenis, maar om het emotionele effect ervan. Daar gaat het om.
Even goed kijken.
Als er iets wordt gezegd, als er iets gebeurt, kan ook via een gebeurtenis zijn, dan heeft dat een bepaalde uitwerking op je.
Je kunt ergens over na blijven denken, iets kan je grijpen, bezighouden vanbinnen. Je kunt persoonlijke pijn ervaren, je kunt boos zijn, je kunt een wantrouwen hebben, maakt niet uit.

De emotionele impact die iets heeft op jou, daar gaat het om.

Niet om de gebeurtenis op zich, of de informatie die er wordt gezegd. Gaat erom dat jij voor jezelf moet herkennen “hey ik ga schuiven”, er gebeurt iets.
Daarom moeten de woorden juist ook kleiner, we hebben grotere woorden nodig, grote gebeurtenissen nodig om een dikke schuiver te krijgen dat je merkt van “jee wat gebeurt hier”.
Bijvoorbeeld ik vertel iets, ik doe het vanuit mijn voorbeeld kant hè. Ik vertel iets en er zijn honderd mensen, merendeel van de mensen kan zien wat ik vertel door de beelden, door het kijken.
En er zijn een aantal mensen, twee of drie mensen, die kunnen dat op dat moment hè, op dat moment niet. Dus één van die mensen gaat gelijk zeggen, “kun je dat laatste stuk nog een keer zeggen? Kun je het nog een keer zeggen?”.
Eén; worden al die andere mensen uit het circuit gehaald van wat ik aan het uitzetten ben, gaat niet om mijn belangrijkheid, maar ik doe het wel.
Twee; degene die het niet snapt en het per se wil snappen, die moet bediend worden om het te kunnen snappen.
Want als die persoon het niet gaat snappen, nou als die het niet snapt, dan...
Maar vanuit welk gevoel wordt dat gevraagd, kun je dat nog eens uitleggen? Oké, ik snap het niet, maar als ik nou eens een keer niet meer antwoord daarop ga geven. Stel dat dat gebeurt en dat gaat gegarandeerd gebeuren dat ik het niet meer doe. Want het zit nou al verpakt op een andere plek in de dag.
Maar als ik dat niet doe dan kan het een soort verwrongenheid worden, een soort “hè ik snap iets niet, ik ben de draad kwijt”. Het gemoed, het gemoedsveld van veranderd in jezelf, dat kan een emotie zijn, dat kan een gedachten zijn.
De ongemakkelijkheid, daar zit precies de bevrijding in.
Want gemoed is in intelligentie.
Gemoed is schepping.
Je gemoedskracht, de frequentie van je gemoedskracht, dus je noemt het ook gevoelens of emoties, maakt allemaal niet uit, maar de frequentie van je gemoedskracht waarin je verkeert, dat is je energieveld.
Dus als die in elkaar klapt, of hij wordt, dat gevoel, je gemoed wordt een beetje onzeker of wat geïrriteerd van “nou nu snap ik het niet meer”.
In mijn voorbeeld “ik ben de draad kwijt, wat zegt die man nou?
Ik snap het niet, ik heb het niet kunnen volgen, ik heb het niet kunnen zien”.
Dan is de gemoedskracht die daar ontstaat, die vaak dan in dat moment een negatieve energie is over jezelf, want je voelt je in plaats van vrij voel je je eigenlijk klem, want je snapt iets niet.
Die kracht dat is precies waarom ik gesproken heb.
Dus de mind die het wil snappen, die komt echt wel aan de beurt. Echt wel.
Maar eerst kijken, waar zit ik nu in?
Mag ik je vragen waar je nu in zit?
Wat is je gemoed op dit moment? Ervaar, meer niet. Alleen ervaren.
En het is zo mooi en ook oké om te zien dat het gemoed waarin je nu verkeert, je bewustzijn, is daadwerkelijk totaal anders dan het ingeregelde veld van de aarde. Het komt er niet mee overheen.
Je hoeft het helemaal geen naam te geven of een betekenis te geven. Het is heel wat. Voor de mensen die in zorgen zitten of in verdriet of in moeilijkheid op dit moment, en ik kan zien dat het bij een aantal mensen zo is, maak je alsjeblieft niet bezorgd. Dit is een wereld waarin je dat soort dingen ervaart. En dat zit gekoppeld aan gebeurtenissen, maar ook die gebeurtenissen die geïnterpreteerd zijn als een oorzaak, als een reden, als een niet meer uit te wissen gebeurtenis, ook die interpretatie zal vertrekken. Zo is het gewoon, zo werkt dat hier.
Dus gooi jezelf nou alsjeblieft los, want er valt toch nergens aan vast te houden.
Je houdt je alleen maar aan data vast.
En het is tijd dat je overeind komt en dat je voelt en uitkomt voor dat gevoel en je gemoed op basis van dat gevoel ook echt aangaat. Leg het maar open.
We kennen allemaal ontreddering, we kennen allemaal verdriet, we kennen allemaal om misleid te worden, we kennen allemaal om naar mensen te luisteren die voor een zaal zitten, die het vertellen en het niet is. Dat is er allemaal.

Wij moeten het nu met elkaar op onze eigen manier doen.
Er zijn altijd vragen in deze wereld en ontbreken in deze werkelijkheid heel veel dingen van onszelf. 99% van wie we zijn wordt hier niet geïnterpreteerd, maar het is wel aan de binnenkant aanwezig, het is ons bewustzijn.

Je kunt dus je hele leven hier, nu, in dienst gaan staan om dat wat je van binnen bent hier ook helemaal te verwerkelijken. Daar zijn ook allemaal mooie workshops en verwerkelings-processen voor, maar kom alsjeblieft nou gewoon eerst eens in die ene procent bij jezelf.
Wees daar nou echt.
Wees daar echt.
En geef het op om je te verzetten tegen al die dingen die groter lijken te zijn dan wie jij werkelijk bent.
Want dat is niet zo. Ja?
Dat is wat we allemaal meemaken.
Dit is een soort, ook een briefing met elkaar.
Een briefing, een bewustzijnsbriefing.
Dat we elkaar aanspreken en kunnen zien van nou jee, “had jij ooit gedacht dat het zo leuk zou zijn hier op aarde?”. Het is een ontzettende mooie plek. Dat weet jij ook. Ik hou van deze plek ontzettend. Maar om hier te zijn. Het is echt een never ending story lijkt het wel. Het is een soort on the road show. Je kan allemaal dingen. En iedereen die hier zit weet wat verdriet is. Iedereen die hier zit weet hoe het is om iets kwijt te raken. Huis, materie, een persoon, een dier of jezelf. Iedereen weet dat. Dat is bij ons allemaal aanwezig. En dat is een groot besef, dat is een groot besef. En vanuit dat stuk, van binnenuit, dat stuk wie je wel bent, ruimte geven. En dan is het soms echt, de dingen waar het niet over gaat, die moeten dan ook wegbloeden. Die moeten ook wegbloeden.
En dan moet je elkaar ook die ruimte geven.
Wees nou gewoon zo lief als een ander voor jou kan zijn, of jij voor jezelf kan zijn. Geef het ook eens aan jezelf of aan de ander. Dat is gewoon heel erg wezenlijk. En daar heb ik mij wel heel veel over verbaasd.

Ik sta ineens in San Pedro, dat is een dorpje in Zuid-Spanje. Toen waren daar ook mensen, ik liep daar, dat was in 2005. Toen liep ik daar, kwamen we mensen tegen in die wandeling over die zandbergen. [naam] was nog klein, hij was drie jaar.
En we stopten op een plek waar in die heuvels was een heel groot spinnenweb.
Een heel groot spinnenweb. Er zat echt een knots van een spin in. En dat zag ik. Dus wij stopten daar. En we keken naar die spin en dat vond hij heel mooi. Toen zag je hem met een stokje in dat web. Die spin begon te bewegen. “Moet je kijken papa wat een grote spin”. Wat denk je wat die spin deed. Wat een grote stok, wat een balk. Toen kregen we een gesprek. Er liepen mensen voorbij die ook daar een huis hadden. We zaten daar in een huisje van een familie. Die hebben daar een woning en daar gingen we vroeger heel vaak naartoe. Toen ging het over het leven, over gewoon jezelf zijn, over de natuur. Daar ging het om. Ja, en dat werd geprojecteerd op [naam]. Het gesprek ging op een gegeven moment over wat die mensen voelden. Dat werd geprojecteerd op het jongetje van drie jaar. Dus dat is wat je hier heel veel ziet, dat kinderen bliksemafleiders worden van..., het gesprek gaat van zogenaamde volwassenen, heel kinderlijk, onderling, heel kinderlijk over een wezen van drie jaar die heel volwassen is. Heel bijzonder hoe dat het hier gaat. En toen ging het dus over jezelf zijn. En toen zei ik tegen die man, ik zei, is deze wandeling in overeenkomst met jezelf? Toen keek hij en zijn vrouw keken elkaar aan. En we liepen daar ook, mijn ouders waren daar ook bij. Toen zei hij van, nee, heel boos. Ik moest van haar mee. Ja, het lijken wel hele kleine dingen, maar als je gewoon kunt zien hoe je bewustzijn wordt ingeregeld.

Waar ligt nou eigenlijk wanneer je jezelf bent en niet?

De valkuil om dat aan bewustzijn of spiritualiteit te linken, dat is natuurlijk heel gauw gemaakt. Wees maar gewoon jezelf, ook echt wat je in het moment voelt. Zeg maar eens gewoon tegen degene waar je het meest mee optrekt, van nee, want ik voel het op dit moment niet. Oh, wat jammer, en ik wil dat zo graag doen. Ja, dat snap ik dat jij het jammer vindt. Ik zou het heel jammer vinden als je mij gaat verplichten om het te doen.

Als je kunt zien wat bewustzijn, hoe dat functioneert, dus dat is het waterbewustzijn, hoe dat ademt als je gewoon puur jezelf bent, want dat is de frequentie waarop de oorsprong reageert en niet de interpretatiesystemen.

Als je gewoon puur jezelf bent, hier in deze wereld kan het soms heel saai in eerste instantie lijken, want dan kan er een hoop interactie wegvallen. Als je puur jezelf bent, puur jezelf, dan zie je een heel ander frequentieveld.

Dan zie je het waterbewustzijn van de mens.

Dan zie je energiescheppen.

En dat zijn signalen die gaan inter-dimensionaal, dus blijven niet alleen in deze dimensie, die ga door alle dimensies tegelijkertijd.

En die roepen als het ware op om een reactie, om een communicatie die precies aansluit, precies overeenkomt met de trilling van het gevoel, dus van het intelligentieveld van degene die dat waterbewustzijn is.
En daar komen de antwoorden op.

Iemand: En dat zijn de watercodes ook hè?
Martijn: Ja, wat zeg je?

Iemand: Dat zijn de watercodes ook hè?
Martijn: Ja, dat zijn de codes van het water, dat zijn de codes eigenlijk van je bewustzijn.

Eigenlijk is het een gesprek dus een communicatie. En wij vergeten dat als mensheid vergeten we dat dat dat zich afspeelt in het leven en niet in onderwerp.

En daar moeten we opstaan, we moeten opstaan en zien waar onze keuzes liggen.

Als je voor jezelf gaat kiezen, je gaat vanuit jezelf leven dan zul je op bepaald moment ook, dat kan haast eigenlijk kan het niet anders zijn als wat ik nu zeg maar misschien is het net iets te vroeg, of klopt het dus helemaal niet wat ik zeg, dat kan allemaal weer voor jou.
Voor mij klopt het wel.

Het kan zijn dat je het herkent dat op het moment dat je jezelf losmaakt en echt vanuit je waterbewustzijn wat jij nodig hebt, dus dat betekent ook een nee geven in het leven, een nee, het kan zijn dat er daardoor een soort eenzaamheidsgevoel ontstaat.

Want degene die de kroon opzet, zijn haar eigen bewustzijn heeft, die verbreekt als het ware de communicatie met de interpretatie modellen. Dus je gaat de communicatie met de kunstmatige intelligenties en de bestuurde velden, die ga je niet meer aan. Ik noem dat een enorme upgrade van je oorspronkelijke bewustzijn.

Even in mijn taal nu, dat is een beetje computertaal, maar het is de degelijkheidskracht, het oeroude bewustzijn, het solide bewustzijn, de echte vonk van wie je bent, dat zorgt ervoor dat een heleboel velden, zo niet alles, als je het helemaal strikt neemt, geen toegang meer krijgen tot je.

En dat is dat stukje eenzaamheid.

Nou, dat kan als zodanig worden gevoeld. Ruimte, rust, vrede. Goh, wat is mijn leven nu nog? Nou, dan liggen er eigen keuzes en eigen gevoelens. Dan kun je kijken of jij in die leegte blijft zitten, wat goed is.
Of dat je vanuit dat stuk samen met elkaar gaat werken, functioneren.
Dat kun je bouwen als er niet veel wordt gesproken. Maar wat er wordt gezegd, dat is waar. Dit stuk, wat ik nu benoem, dat is dus door de zandloper heen, dus uit de frequenties van het denken, van de systemen, kom je in het kernpunt van jezelf terecht, een zandloper die horizontaal ligt in dit geval.

Ga je door de kern heen van jezelf, je komt erachter wat je allemaal wel voelt, je komt er ook achter wat je absoluut niet wilt. Je voelt ook dat het helemaal niet met weerstand hoeft, je kunt gewoon voelen dat het niet meer nodig is.

Je hoeft met die persoon niet meer om te gaan, dat is gewoon goed, klaar, mooi. Maar niet meer dat, ga je door de zandloper heen en dan, en dan is het de stilte, de rust, dan komt de verbreding en die stopt niet meer. Dat houdt in dat je kunt kijken of je vanuit die rust, die autonoomheid, dus niet afhankelijk van systemen of spiritualiteit en buitenaardse systemen die geïnterpreteerd worden door anderen. Kun je kijken of jij jezelf kunt gaan inzetten.
Vanuit wat jij voelt.

Jaren geleden zei er een keer iemand tegen mij, dat is wel 30 jaar geleden, bijna 30 jaar geleden, waar ik met deze persoon sprak over een stuk van mijn toekomstwerk, waar we nu in zitten, gewoon samen met jou, om het heel eenvoudig te doen. Toen zei hij van nou, ik ben benieuwd, als ik in de toekomst zou kunnen kijken, ben ik benieuwd, ben benieuwd of jij de troon kunt weerstaan.
En toen zei ik, dit soort opmerkingen kun je eigenlijk alleen maar doen vanuit een soort tekort aan vertrouwen in mij.
Zegt hij: “Jee, heb ik jou nou in de toekomst op de troon gezet?”. Kijk, dat is waar onze alertheid moet zitten. Wat zeg je? Vanuit wat zeg je het? Hoe doe je het? Zet elkaar op de plek wat het echt moet zijn. En dat betekent kom terug

[muziek: Geoff Knorr - Hybrid Champion]

Ja. Ja, het is een indrukwekkende gebeurtenis waar wij hierin zijn.
Dat we ons in plaats van dingen allemaal bij te leren, juist zaken loslaten.
En dat is wel een hele moedige stap hoor, in een wereld waar zoveel nodig is.

Ja, muziek, trilling is uiteraard wat je er zelf bij hoort en voelt. Dat is bij iedereen toch weer net iets anders. En dat is zelfs ook weer tijdgebonden. Op een moment is er dit ingeladen bij je en dan hoor je en voel je dit. En op een ander moment is er dat. De frequentie van deze muziek die kán een besef laten leven van de geestelijke macht, niet over de ander, de geestelijke macht van de oorspronkelijke mens, dus van de oorspronkelijke kosmische mensheid, de sterrenrijker.

Wij moeten ons gewoon weer gaan herinneren, dat moeten we gewoon doen, zonder een eigendunk te hebben, wij als soort de mens, dat dus niet.

We moeten het wel eerlijk en open durven zien, dat die kosmische sterrenkracht die we zijn, als rijk, als rijken, oorsprongsrijk, oorsprong rijken, maar ook werelden die opgericht zijn waar mensachtige wezens in leven, we moeten ons echt durven en willen voelen, terughalen, openzetten, te her-INNERen, dat wij heel a-u-t-o-noom zijn.

Dat we vanuit wie we werkelijk zijn nooit hebben gedaan met de kennis van een ander om ons goed te voelen. Met ons eigen trilling, ons eigen niveau. Niet hoger of lager, maar ons eigen niveau waarin we bewegen. Dat voel je hier ook, in deze wereld voel je dat ook. Dat is de oorsprong, die voel je hier in jezelf.

Hoe vaak heb je jezelf moeten ontdoen van invloeden?
Hoe vaak heb je mensen moeten loslaten?
Of vriendschap los?
Of je werk los?
Hoe vaak moet je hier dingen loslaten, omdat je voelt ik heb het gewoon niet nodig, want ik ben eigenlijk veel rijker en veel echter als ik het hier heb.

Dat start ook met contacten met elkaar.

Hoe, waarom knappen vriendschappen uit elkaar?

Omdat de ander niet op de hoogte is van dit gegeven.

Waardoor de ander naar een bepaald niveau verhuist, naar jou toe, en voor jou invult wat jij prettig vindt of wat jij zou moeten doen, of nog erger, wat die andere persoon voor een rol zou moeten hebben in jouw leven.

Dan voel je, dat moet ik eruit halen, het moet dus weg, want dan kan ik mezelf voelen. Dat is precies de basis. Dat is onze kosmische kracht.

Zo hebben we in grote voertuigen objecten, in grote vloten hebben we bewogen.

Zo zijn we door werelden gegaan. Altijd met elkaar in verbinding. Een heel, ik noem het woord hoog, maar dat is in trilling heel rijk, een heel rijk, ja, kennis, een heel rijk weten, een heel rijk weten, waarvan uit ook met elkaar wordt geleefd.

Waar we ook onze missies in uitvoeren.

Daar staat deze muziek, deze trilling in het besef van. De slagkracht van wie de mens is. En het wordt tijd dat we die slagkracht hier terug halen, omdat op dit moment de grootste kracht achter het scherm mensen zijn die het tegen ons hebben opgenomen.

Achter alles, als je alles in je hart vindt, en je gaat kijken wat er allemaal achter al die niveaus zit, kom je uit bij mensen die onder een archontische intelligentie staan.

Maar het zijn mensen.
Maakt niet uit.
Hoe zie je, wat gebeurt er hier?
Heb je het ooit gewonnen van iemand in de strijd?
Je kan eventjes een tijdelijk gevoel hebben dat je je recht haalt.
Je ziet dat de ander eventjes paf staat om wat jij zegt of doet of via een rechtszaak of een discussie of ook wil knokken. Fysiek of een gemeen schaakspelletje via gedachten. Maar uiteindelijk merk je dat je het nooit wint.
Want er is iets tussen mensen.
Mensen maken elkaar vanuit een wereld waarin beschadigingen zitten, maken de mensen de tegenstander machtiger dan zichzelf.

Dat komt door de scheppende kracht die wordt gebruikt en achterstevoren ook ingezet.

Dus jouw aandacht die je geeft om te domineren en invloed uit te oefenen, eigenlijk om te sturen en besturen. Je wilt de ander aanpassen. Die energie, dat bewustzijn wat je geeft, komt in de ander terecht als brandstof en die ander neemt daar fundamenteel in kracht toe.

Dat zie je hier op de aarde.

We zien het hier gebeuren, wat op het kosmische niveau eigenlijk ook gebeurt.

We moeten het hier zien, dan kunnen we ook zien hoe we daarmee omgaan. En de macht en de slagkracht van ons bewustzijn, de macht in onszelf, over onszelf, en ook met elkaar, dat is er één, dat we ook goed beseffen dat we ook achter de schermen te maken hebben met menselijke rassen.

Anders zouden we namelijk nooit zo goed onder de duim gehouden kunnen worden.
Want anderen snappen dat niet, alleen mensen snappen dat.

Je moet je tegenstander kennen en dat kan alleen als je dus dezelfde eigenschappen hebt als die tegenstander.

Dus dit muziekstuk is er ook een soort van vertaling van.
Van her-INNER je jezelf, kom terug in jezelf.

Loop niet meer naar al die andere dingen toe.
En als je vanuit jezelf aanwezig bent, kun je ook met misinterpretatie spreken.

Kun je ook met donkere krachten spreken.

Kun je ook met andere intelligenties spreken.

Want als jij niet in het donkere stuk zit, je zult ook merken dat minder vrije intelligenties, die niet de vrije wil ondersteunen, maar dat manipuleren, zul je ook zien dat je met hen ook gewoon contact kunt hebben.

Je kunt gewoon met ze spreken, je kunt met ze uitwisselen, je kunt kennis naar elkaar toezenden.

Maar zodra jij uit jezelf wegloopt en je gaat handelen vanuit een ander niveau, dan versterk je de ander ook.

Dat is precies waar het hier over gaat, dat er hier op de aarde mensen bij elkaar komen.

Je moet jezelf eerst helemaal ontbloten erin.

Dat hier mensen bij elkaar komen die datgene wat ze op groot kosmisch niveau voelen te moeten zijn en ook zijn en ook moeten doen, dat die mensen dat ook snappen en getoetst hebben hier met de voeten op de werkvloer.

Ai, en dan gaat het nog wel eens mis.
Bij jou niet?
Het gaat niet over goed en fout, hè?
Je moet het wel zien.
Degene die de moed toont, ik noem het ook kosmisch lef heeft, om op te houden aan het aardse gedoe, de strijd onderling, de gedachte, het gepriegel, het gemanipuleer, het naar je toe trekken, het wegduwen, het demoniseren van de ander, het iets van de ander vinden, een etiket op plakken.

Als je ergens een mening over iemand hebt dat een negatief etiket is, een maand later kom je die persoon weer tegen, zie je onmiddellijk dat etiket dat je er zelf hebt opgeplakt. Der af, weg.

Kom maar eens met elkaar in contact.

Hier ligt ook het oefenmateriaal.

En dat wil niet zeggen dat je iedereen leuk moet vinden, natuurlijk niet.

Dat gebeurt dan toch wel als je het doet, maar dat is niet de reden om het te doen. Dus dit muziekstuk gaat daarover.
Kom terug.
Kom terug in je eigen macht, in je eigen slagvaardigheid.
Neem de regie in eigen hand.
Zie dat waar de neiging ligt om dit te doen, dat daar ook iets anders geboren kan worden.
Dat is wat we hebben afgesproken.
Dat zijn de oeroude convenanten vanuit een andere wereld.

Dat we in moeilijke zones, bij het leggen van contact met de oorspronkelijke werkelijkheden en niet met interpretatierealiteiten, waarin het allemaal gebeurt via anderen, dan is het weer die goeroe, dan is het weer die sekteleider, dan is het weer de regering, dan is het weer een of andere persoon uit de inlichtingendienst, dan komt er iemand uit de ruimtevaart.

Er is altijd iemand anders nodig om het contact..., en daarom zeg ik van want hoe eerlijk zijn wij door te kijken wat is er nu gebeurd.

Dat is honderd punten, van de honderd punten die je kunt krijgen in jezelf, is het honderd punten waardig als je zegt van, goh, bijvoorbeeld, ik weet niet of dat waar is voor jou, maar dat is er nog niet.
Dan spreek je de waarheid.
De grootste opdracht die er nu ligt.

Voor zowel ons als mensheid hier en de connectie die we hebben met onze grote familieleden en ook met andere confederaties.

Dan ga ik eventjes iets, misschien iets voor sommige mensen iets vreemds zeggen, maar er zijn even geen andere woorden voor beschikbaar op dit moment.

Wat onze taak is, is om dit wat we voelen in muziek, de eigen kracht, het eigen voelen, het eigen denken, los van alles, helemaal schoon, helemaal schoon.

Zo kom je ook in het command center van die grote schepen.

Schoon, geen aanhangsels, aankleefsels, hier ben ik.

Mentale Veld (Denk Veld)
Omdat bewustzijn in te zetten om het mentale veld, dus dat is het denk-veld van deze wereld, te bevoorraden met die kennis aan de binnenkant.

Het grote gevecht wat er is, gaat er dus om dat een mens niet zelf mag voelen.

Want als een mens gaat voelen, dan komt er een andere waarheid tevoorschijn.

En als die waarheid ook nog wordt gedacht, dan wordt die ook nog uitgevoerd in het mentale veld.

Het mentale veld is de interpretatierealiteit.

Als jij het voor elkaar krijgt, en dat krijg je voor elkaar, om je gevoelens van binnenuit en je slagvaardigheid van binnenuit in je denken te krijgen, je eigen denken te maken, dan breng jij het mentale veld van je eigen weten in deze werkelijkheid en in de interpretatieruimte.

En ik heb daar een week of anderhalf, twee weken geleden heb ik, soms is het echt net of het gisteren was of soms moet ik ook nadenken is het nou een maand geleden, maar zo ongeveer. Ja, misschien was het drie weken geleden, was in de tijd dat ik ook met [naam] naar de dijk ging om even te kijken of er contact gelegd kon worden.

Of een reactie.

Er was de boodschap door mensen zoals jij en ik, die niet ouder worden, die prachtig mooie kleding aan hebben.

Hun bewustzijn is als van graniet met goud. Zo sterk is hun bewustzijn. En dat bewustzijn dat is dus niet buigbaar.

Daar kan niet iets in geduwd worden. Het is hard in de zin van het staat, maar de intenties zijn zo zacht als water wat over je stroomt.

En zij zeiden het is de opdracht om de mensen op de aarde het mentale veld te laten bereiken, vanuit zichzelf, om te her-configureren in een matrix.

Kijk deze matrix, deze interpretatierealiteit, die functioneert op basis van wat wij dus noemen denken. Deze wereld is een denkwereld, deze wereld is op afspraken gebaseerd, zo functioneert het.

Dus de misinterpretaties waardoor we deze wereld nu zien, je zult merken als je doodgaat, dat de misinterpretatie gewoon stopt.
Het is echt verbluffend.
Het is de grootste gebeurtenis die je mij mee kan maken.

Vanuit hier bekeken, niet contact met andere allianties, dat weet je allemaal wel.

Dat heb je al heel vaak meegemaakt. Maar de interpretatie, de interpretatie van deze realiteit zien omspringen... hohoo..., dat vanuit hier hebben we nog niet gedaan, want hier kom je maar een keer in deze zone zoals die nu functioneert.

Maar deze wereld die wij dus zien, dus de misinterpretatie, dat zijn dus de dark AI-frequentie die door het experiment heen lopen, dat zijn op gedachte gebaseerde reacties.

Dus iedereen die in een eigen gedachte of in een gedachten zit van een systeem en niet naar de eigen loodlijn luistert, die heeft geen ombuigende en afbuigende mentale velden.

Dus zij, waar ik het net over heb, kunnen ook niet worden geïnterpreteerd.

Ze kunnen dus ook niet worden gezien, terwijl ze er wel zijn.

Dus de opdracht die wij hebben, natuurlijk gaat het om onze liefde, het gaat om onze warmte. Dat we goed voor elkaar zorgen, dat je gewoon vrij bent van alles, dat je voelt dat het allemaal oké is, maakt niet uit wat een ander van je vindt.

Dat je je eigen weg voelt. Maar het is de bedoeling dat dat werkelijke zijn van jezelf, je eigen binnen-intelligentie, hier noemen we dat ook wel eens hartbewustzijn, maar het is gewoon je eigen gevoelsveld, je eigen bewustzijn, dat dat ook kan worden gedacht en dat het naar het mentale veld wordt gebracht van de aarde.
Daar gaat de zwieper om. Boem!

Want de bezetting van deze wereld vindt plaats op het mentale veld.

En in onze tijdlijn teruggekeken, in de vele duizenden, duizenden, duizenden jaren, zoals het is gescript hè, in de vele duizenden jaren konden ze de macht handhaven, omdat iedereen uit het mentale veld bleef.

Dus om te spreken over een verandering, de mensen die in het mentale veld zitten en zaten in die tijd, zijn in het mentale veld, in het denk-veld van het systeem.

Dus die houden het systeem in stand.

Dat zijn eigenlijk taalsystemen, maar de mensen die gaan voelen en niet gaan voelen vanuit een boek of vanuit allerlei andere gebeurtenissen en buitenaardse grote propagandamachines die ook allemaal worden gescript door dat systeem.

Voor de mensen die echt gaan voelen dat het leven echt is.

En dat van binnen voelen wie ze echt zijn, daar staat dit muziek voor, dat je naar binnen kunt, extra naar binnen kunt, mogelijk extra naar binnen kunt om te voelen wat voor groot mens jij bent, wat voor een machtig mooi wezen jij bent.

Dat je niet zomaar iemand bent die toevallig hier op de aarde is geraakt, maar dat je nogal iemand bent.

Zo, dat je nogal iemand bent, niet vanuit hooghartigheid, maar vanuit hier, dat je heel veel kennis bij je draagt, dat je nogal uit een wereld komt die gigantisch groot is, indrukwekkend, maar heel mooi en warm en rustig, een oase van harmonie.

Waar het om gaat is dat je vanuit die kracht, via de muziek mogelijk nog versterkt, terechtkomt in het inzicht dat deze wereld nodig heeft dat jij in het mentale veld geraakt.

En waar zijn de mensen op toe opgeleid?

Met spiritualiteit en religie, maar ook met allerlei andere buitenaardse gebeuren, onderwerping eigenlijk aan een positief gevoel.

Dus alleen voelen en de mind niet inzetten.

En dat is de opdracht.

En dat weet ik al vanaf dat ik hier net ben, wanneer het was, het was net. Dus heel goed in je eigen zadel komen. Je moet heel goed in je eigen zadel komen.

Dus als wij met elkaar het mentale veld van de aarde herinrichten, want dat is wat we doen, niet vanuit het systeem, niet via Martijn, maar allemaal, ik dus wel vanuit wie ik ben, jij dus vanuit wie jij bent.

Als wij met elkaar onze aandacht zetten van binnenuit, wie je zelf bent.

Je kunt voelen op jouw manier wat een enorm mooi mens of wezen je bent. Dat je nogal wat bent, heel groot en dan nog echt, je hoeft eigenlijk helemaal niets te leren, dat je voelt dat je met elkaar in de wereld als hier zaken aan het herdenken bent vanuit je gevoel.

Eigenlijk maak je ruim baan voor de oorspronkelijke coalities en ik ben hier, vanuit wie ik ben, hier om de oorspronkelijke menselijke coalities in deze wereld samen met jou hier in deze wereld weer te kunnen laten verschijnen.

Maar daarvoor moet ik niet met mijn bewustzijn blijven denken van wat iedereen zegt. Ik moet alleen komen bij wie ik ben. En dat hoef ik niet van een ander te leren, jij ook niet. Je kunt gewoon in je eigen leven kijken naar alles wat er is gebeurd. Dat blijft dan eigenlijk steeds als kern over. Boem! daar, daar ben ik.

Iemand: En dan krijg je oorspronkelijk denken?
Martijn: Je raakt in ieder geval je eigen bewustzijn aan. En vanuit je eigen bewustzijn kun je gaan denken. En dat is iets heel eenvoudigs.

Je kunt uit jezelf gaan denken en zien en weten op jouw manier wat jij ervan weet.

Dan gaat het mentale veld van de aarde worden bevoorraad, die wordt eigenlijk ingevuld.

Denk je op jouw manier aan, in mijn voorbeeld, aan die menselijke coalities.

Iemand: Maar is dat niet wat je altijd doet als je een bepaalde gedachte hebt, dat dat automatisch in je denken terechtkomt?
Martijn: Ja, en wat wij nu juist doen, ja dat klopt, dat klopt helemaal wat je zegt. Maak het heel bewust.
Er zit een heel groot verschil tussen.
Dus als je iets bewust gaat doen, echt bewust zelf denken, ze hebben het zo goed gedaan..., we hebben het gevoel dat als we eenmaal in ons eigen gevoel zitten dat we dan op de plek zijn waar moeten zijn.
Klopt ook want dat is ja dat is nou eenmaal je gevoel.
Dat, daar is het landschap waarin het klopt.
Daar voel je die rust, maar we zijn hier in deze interpretatie als we deze interpretatie die we hier krijgen die zich zo laat zien als we die interpretatie willen verbreden, laat ik zeggen, er komt ruimte tussen, en dat komt door heel bewust gedachten vanuit je gevoel te scheppen, dan kun jij heel bewust iets denken, en dat wat jij denkt, bewust, dus niet automatisch, maar heel bewust, die komt in het veld, en op basis van die trillingen, van die denk-velden, ontstaat er een ander mentaal veld van de aarde.

Stel je voor je gaat van de aarde af, brrr... ervan af, en je ziet de aarde zo op een afstand. Je zal een bril opzetten waarmee je alle zenders kunt zien van werkelijkheden die er doorheen lopen. Dan zie je dus dat elke zender een eigen afdeling heeft van, eigenlijk van bemoeizuchtigers. Het kunnen ook hele mooie projecten zijn die daarin liggen, maar het is een soort van bemoeien, want je trapt er hier met open ogen in, terwijl dat helemaal niet hoeft, want je kunt het zelf beslissen. Als je dat zou kunnen zien, een aarde op afstand, en je zou met die bril op, mijn uitbeeldingen, zou ik met die bril op ernaar kijken, dan zie je dat er allemaal verschillende scenario's, eigenlijk verschillende historisch, eigenlijk verschillende oorzaak- en gevolgtrajecten zijn van waar je nu zit en waar je naartoe kunt.

Als je je niet bewust bent, als je niet bewust zelf denkt en je laat je denken, als het automatisch gaat, dan zul je zien dat je door, als mens, zul je zien dat je door één van die scripten heen loopt.

Maar je zult ook kunnen zien dat als jij zelf voelt en je bent je bewust van jezelf en je gaat ook nog een keer vanuit jezelf ook echt een gedachte echt opzetten, dan zul je zien dat er een ander taal-veld in dat oorzaak en gevolg systeem ontstaat. En op dat moment ontstaat er ruimte in de dimensie voor een ontmoeting.

Iemand: Ja, ik vind dat toch een beetje ingewikkeld.

Want hoe verander je dan dat zogenaamde automatische denken in bewust denken?

Is dat dan een kwestie van even tijd voor jezelf nemen en van binnen gaan voelen van wat je moet gaan denken?

Dus het automatisme eraf halen?
Martijn: Ja, het is iets heel eenvoudigs.

Het lijkt inderdaad heel ingewikkeld, maar het is super eenvoudig.

Maar kun jij in beelden kijken?

Dat is mijn voorbeeld dat ik heel vaak geef.

Die komen we ook best wel vaak tegen, tenminste, als je niet vijf dagen thuisblijft per week, dan wat minder.

Maar je voordeur, nu je voordeur, die zie je voor je. J

e weet welke kleur die is, hè?

Kun je hem dus in een andere kleur neerzetten?

Iemand: Ja.
Martijn: Nu heb ik het opgeroepen door tegen jou te zeggen, nu ben ik de initiator, maar dat is wat je zelf kunt doen. Dit was een gedachte.

Iemand: Dus wat er dus aan voelen overkomt, dat zou ik dan in een andere kleur moeten zetten?
Martijn: Nee, het zijn dus die twee verschillende verdiepingen.
In feite is het ja wat je zegt.
Maar als jij loskomt, stel je voor je bent bezig met het onderwerp meervoudige dimensies. We worden bezocht door allerlei verschillende beschavingen, er is veel aan de hand. Je leest daar veel over en misschien ook weer niet, maar er zit nog wel wat residu dus achtergebleven overtuigingen.
Want dat is wat het doet, je hoeft maar één boek te lezen.
Dus ik ben ook niet verantwoord voor alle boeken die uitgebracht zijn, wat ik heb gezegd, want ik heb het niet geschreven.
He he, dat lucht opzeg.

Maar als je één keer iets hebt gelezen, of hebt gedacht gekregen via een ander is dat heel lastig om eruit te halen.

Dus wat jij doet, aansluitend op dat muziekstuk, je moet jezelf beseffen, en dat doen we allemaal wel, dat je helemaal niets nodig hebt. Dus dat alle invloeden van buitenaf, daarom zeg ik ook over mezelf, dus mij ook, dat alle invloeden, informaties, overtuigingen, geloof, of weten, allemaal aan de kant moeten, want het kon allemaal wel eens een massa afleiding zijn.

Iemand: Ja, maar dan kom je bij je intuïtie terecht, he?
Martijn: Je komt bij jezelf uit.

Iemand: Ja, dus wat jij voelt, als dat vanuit je intuïtie komt, dan is dat mijn waarheid. Dan is dat wat ik voel, dat is mijn waarheid. Dat kan ik toch niet anders gaan interpreteren dan zoals ik het voel?
Martijn: Als je de intuïtie nu eens aan de kant zet, dan blijft er gewoon iets heel kaals over. Gewoon heel kaal. De meest kale versie van wie we kunnen zijn. Dan kom ik in het moment van nu uit waarin eigenlijk niets meer is.

Dus ook geen intuïtie.
Uit onderzoeken blijkt ook dat heel veel mensen intuïties hebben, eigenlijk allemaal meer zijn gebaseerd, ik zeg niet dat het altijd zo is hoor, maar toch wel gebaseerd zijn op eerdere gebeurtenissen.
Mensen die een andere gebeurtenis hebben meegemaakt, heb een andere ontworpen intuïtie.
En dat kan dus iets heel goed zijn, dus daar gaat het al helemaal niet over.
Maar stel je kunt je intuïtie weghalen.
Het enige wat overblijft is puur je kale observatie, je kale aanwezigheid van nu. Dus hier ben je.
Vanuit dat stuk dat je beseft, ik moet een zeer ernstig rekening durven houden met dat alle informatie die er is, hoe mooi die ook is, dat dat het niet is.
Dus ik doe alles rustig weg. Kalm. Rustig.
Oké, eigenlijk heb ik dat mijn hele leven al gedaan, want ik merk gewoon dat ik toch altijd op een andere plek uit kom dan andere mensen.
Dus eigenlijk is me dat al heel erg duidelijk dat ik dat moet doen.
Als je dat kunt doen, dus dan is er helemaal niets meer.

Dan ga je kijken wie je zelf bent, wat voel je bij jezelf, wat voel je van jezelf, wie ben ik, waar sta ik voor, wat is voor mij waardevol.
Dus dan kom je in je eigen kernbewustzijn terecht.

En vanuit dat stuk, dat is je bewustzijn, het hoeft geen emoties te zijn, hoeven ook niet per se gevoelens uit voort te komen.
Maar het gaat om dat je terechtkomt in je eigen innerlijke kracht, in je eigen innerlijke intelligentie dus eigenlijk ook je gemoed waarin je verkeert.
Je energie-bewustzijn, niet je aardse krachten maar je innerlijke gemoed en vanuit dat stuk heel stationair rustig kun je voelen van oké dit is wie ik ben, hier ga ik voor, dit vind ik waardevol, vanuit hier spreek ik, hier kies ik voor.
En vanuit die frequentie kun je gaan denken.
Dan kun je gaan denken over deze wereld.
En dan kun je dus iets een kleur geven.
Dus dan kun je aan je deur denken en een andere kleur geven.
Maar je kunt ook deze wereld herinrichten.
Je kunt ook deze realiteit kun je inrichten in plaats van ufo's en buitenaards contact, kun je deze wereld ook inlichten voor contact met mensen die helemaal niet buitenaard zijn.
Maar daar eigenlijk nog niet eens onder van. Zoiets.

Iemand: Het wordt alleen maar steeds erger nu.
Martijn: Het is al erg. [gelach]. Het is heel eenvoudig.

Iemand: [verteld een persoonlijk stuk, is niet getranscripteerd]
Martijn: Ik heb wel door dat, en ik sluit niet aan of jou of jou hoort, dat weten hoe ernstig het is wat er is gebeurd. Ik zeg het maar met een grote glimlach hoor.
Maar het is iets waar ik heel vaak niet over glimlach.
Te beseffen hoe groot de intelligentie is die de mens, en ook het bewustzijn dat wij als kosmos zien, bestuurt.
Hoe geavanceerd zij zijn.
Daar in Zuid-Spanje was een vrouw, ze zei “my god, we never made a chance”.
Ze keek in de materie naar gesprekken, dus iemand die ging over de hele wereld, gehele grote zalen vol, sprak ze over dit onderwerp.
En we hadden het over deze lager hier binnenin.
En toen zei ze dat “we maken geen schijn van kans”.

Ze zag ineens, in één tel, in zichzelf, zag ze hoe intelligent die anderen zijn door onze gedachten volledig in bezit te hebben genomen.

Hoever dat gaat, dat er geen eigen vrije wil is op het mentale niveau, maar alleen in de hartsintelligentie.

En zelfs dat, in de hartsintelligentie in je gevoel terecht komen en daar ruimte..., daarom zo ook in ontdekken hoeveel er nog aan gevoelens zijn die helemaal niet eens van jou zijn en dan in je eigen gevoel zijn en dan die gevoelens beseffen dat het daar niet mee verandert.

Dat hij nog naar niveau verder doorgetrokken moet worden.

Dus werken vanuit het gevoel en de mind er bovenop.

Immers, de realiteit die wij hier zien, die we geïnterpreteerd krijgen, die wordt geïnterpreteerd door een lichaam die gebonden is aan deze realiteit.

Dus je ziet het vanuit een lichaam wat een onderdeel is van deze realiteit.

Dus je neemt al waar vanuit een interpretatie een lichaam wat ingeregeld is als zodanig om het niet te kunnen zien.

Dus het is echt enorm.

En die mevrouw zei van “we maken geen schijn van kans” toen ze door had hoe groot het was.

En toen een paar maanden later hoorde ik van mensen bij mij toen nog in Franeker dat ze zeiden van ze heeft alle centra dicht gedaan over de hele wereld alles dicht. Ze is helemaal binnen, ze heeft het gevonden. En een half jaar later was ze weg. Einde interpretatie.

Ja, er zijn heel veel verschillende manieren hoe je hierover kunt spreken.
Maar het is enorm intelligent.

En wij zijn hier juist gekomen omdat we uit de oudheid komen van de mens.

Wij zijn oudheids-bekleders.
Dat is wie we zijn.
En dat is heel organisch, vanuit de wereld waar we vandaan komen is nul komma nul technologie, helemaal niets.

Dat is de oorsprong werkelijkheid waar de mens mee verbonden is.

Daar wordt wel gewerkt met verschillende hulpmiddelen, maar dat zijn geen technologieën van anderen.

Dat is gebaseerd op ons bewustzijn.

Vervolgens hebben we allerlei verschillende districten en dimensies, die hebben we zelf ook ontworpen. Met ons bewustzijn.

Kunnen we vanuit die wereld kunnen we daar technologische uitvindingen besturen met ons bewustzijn om in technologische, mentale, door anderen opgerichte realiteiten te komen. Dus het is echt enorm groot.

Deze muziek staat symbool of als een frequentie om je de macht, de kracht van jezelf, kom terug, zei ik hè voordat het muziekstuk, komt terug naar jezelf want we moeten aan het werk op deze aarde.

En het belangrijkste om te beseffen wat werk is, is terugkomen.

Want degene die terugkomt en kan voelen en kan denken en in het mentale veld van de aarde kan denken door denkend te voelen, dus ook echt die kant uit, dus het veld in en daar processen neerlegt, blijft zich ontvangstruimtes maakt.

Het is alsof je de matrix die dichtgetrokken is, dat is maar 1% hè, dat die wat opgetrokken wordt, dat er wat meer ruimte tussen komt.

Dus in plaats van dat het in elkaar gestort is, er komt meer ruimte tot leven.

En in die ruimte, die ruimte wordt gecreëerd door zelf in het mentale veld van de aarde dat erin te programmeren, erin te scheppen.

En dat is eigenlijk wat we doen.

Het is niet zo ingewikkeld, maar het lijkt het wel, omdat het bijna een taak is, omdat het de mind is en we dus ingeregeld zijn dat het alleen om voelen gaat.

Ik heb dat jaren geleden ook echt overgesproken.

Eerst je eigen gevoel terug halen.

In verbinding komen met je gevoelens, met je liefde voor de wereld.

En ook dat gevoel ook echt in je hoofd laten komen.

En ga daar eens maar mee aan het werk.

Dat is eigenlijk wat we altijd al hebben gedaan.

Maar de kracht die de mensheid, en vele andere coalitiegroepen van de mensen zijn daar ook ten onder aan gegaan, die daartegenover zijn gekomen de mensen die daarmee te maken hebben gekregen en een aantal zijn er, een flink aantal zijn uit die werelden weg waar het is gestopt.

Want dit is een wereld waar het niet gestopt is en hier wordt het het hardst gespeeld.

Deze waarheden die er zijn kun je eigenlijk alleen verder onderzoeken als je ook echt in verbinding bent met je liefde als je echt verbinding maakt met je eigen hartengevoel, met de hartelijkheid van het leven want dit vraagt nogal wat dit vraagt echt, als je niet oplet, als je niet verbonden bent met je gevoel en je loodlijn hangt niet recht dat je niet vanuit dat gevoel van samen met andere mensen te zijn, geen belangen, maar gewoon contact met elkaar die hartelijkheid, als je daar niet bent dan kun je dus door deze stappen, kun je alsnog in de mentale velden komen van de matrix.

Dat heb ik ook zien gebeuren bij mensen.

Mensen die ontkennen dat.

Nou ja, dat is heel triest eigenlijk.

Dus dat is een enorme gebeurtenis waar wij het over hebben.

Wij spreken hierover de grote opdracht die er voor de mens ligt, de mensheid, om de matrix, dus de mind manipulaties, om die te herzien, te herschikken.

Dat is wat we eigenlijk doen.

We werken, we zijn dus operationeel in het domein waar je niet mag zijn.

Misschien kan ik er straks nog een simpel tekeningetje van maken.

Soms kan een modelletje net eventjes een soort extra stapje maken.

Maar denk erom, dit is geen makkelijke zone hier.

Ik blijf dat zeggen.

Het is een hele mooie zone, maar het is geen makkelijke zone.

Hier wordt echt wat voor gevraagd en het is niet voor niets dat jij je hele leven hier allemaal bezig bent.

Omdat je op de één of andere manier voorbereid bent voor een enorm grote ommekeer.

En die ommekeer, er is niemand van buitenaf die de ommekeer in beweging gaat zetten.

Geen Project Blue Beam, geen buitenaardse confederaties, geen kleine schepen, geen grote schepen. Dat is wat er allemaal wordt gezegd in Pod [klaft? /cast?]. De grote verandering, dus het omslagpunt vindt plaats via het bewustzijn van de mensen.

Daar vindt het plaats, daar slaat het in.

Als een lichtbom komt het bewustzijn terug en je voelt van [Martijn maakt geluid van inademing] ... Dat is een schoonheid, dat is een onmetelijke schoonheid, zo'n groot besef, het is zoiets normaal, zoiets organisch, en in dat moment vindt het contact plaats.

En dat contact, dat vindt helemaal niet plaats volgens de manier zoals buitenaardse processen worden aangekondigd.

Het gaat echt anders.

Dus de terugkeer van menselijke coalities, daarom moest jij hier ook zijn.

En denk er goed om hoe groot het is waar we het over hebben.

Wil jij de microfoon?

Iemand: [verteld persoonlijk stuk over ervaring met jonge mensen, is niet getranscripteerd]
Martijn: Welke agenda denk jij, ik doe even een microfoontje op. Welke agenda, is het een mogelijke agenda? Wat denk jij dat die in jou uitlegt wat zij al weten wat zij gaan doen?

Iemand: Die kinderen?
Martijn: Ja.

Iemand: Wat ik zie is dat ze het van binnenuit weten.
Martijn: Wat weten ze van binnenuit?

Iemand: Hoe de wereld vormgegeven moet worden.
Martijn: Ik wil je niet in een val laten lopen, dus ik stel deze vraag om een specifieke reden. Jij zei net, ik doe het gewoon, jij zei net dat je een vraag stelde aan hem, waarin hij op een bepaalde manier aangaf dat hij dat niet nodig heeft.

Iemand: Juist.
Martijn: Kijk, terug die schakelaar. Hij heeft het wel nodig.

Iemand: [persoonlijk antwoord, is niet getranscripteerd]
Martijn: Nou dat weet ik niet precies of dat zo is, wat ik wel bedoel is dat deze intelligentie waar ik het net over had 100 punten voor staan. En ze gebruiken ook je kinderen. Ja, het spijt me niet, maar dit zijn..., niet wat jij zegt, we moeten goed opletten. Ze zullen alles uit de kast halen om een dwaalspoor, wat op een matrixbeeld wordt gepresenteerd ook via je kinderen, om dat alle ruimte te geven.

Iemand: Dat je denkt dat zij het wel voor ons gaan doen.
Martijn: Dat gaan ze namelijk niet doen.

Iemand: Nee, maar dat is niet wat ik zeg.
Martijn: Nee, maar dat is wel wat ik aangeef. En als je daar dan stil bij staat, kun je het dan nog een keertje uitleggen? Zou je dan precies hetzelfde zeggen?

Iemand: Nee.
Martijn: We zijn opgeleid door onze ervaringen om dit te doorzien.
Het spel is heel geavanceerd en complex.
500 jaar geleden waren namelijk ook al gedachten, gevoelens, ideeën dat de wereld zou veranderen, ook 100 jaar geleden dat de wereld zou veranderen, door andere mensen die op je beeldscherm verschijnen alle ruimte te geven om te doen wat ze doen, met daarbij de gedachte te lanceren dat dat goed is.

Ik ga even een paar gekke [tegengestelde?] dingen zeggen dus, want het is namelijk niet goed.

Kijk, je wordt getest om te zien of je het kunt stoppen of niet.

En dat is dus vooral als je met dit voorbeeld met een kind, of met een neefje of wie dan ook, wat gebeurt er?

Ik zeg niet dat jij dat net zei, maar het gaat allemaal om bewustzijnsprocessen.

We moeten in charges terugkomen van het hart.

En ook onze impact in het veld laten vibreren.

Het betekent dat je dingen door moet hebben.

Wat gebeurt er, dus nogmaals niet wat jij net zei, maar wat gebeurt er als iemand anders met goede bedoelingen, en laat staan vooral met kinderen, want er is toch al veel over gezegd dat de nieuwe lichting kinderen veel dieper al verbonden is met zichzelf.

Dat verslaat alle kwantum fysische wetgeving als we dat gaan beweren.

Maar goed. Dat een kind zegt, bepaalde dingen zegt, die in lijn zijn met wat jij voor jezelf ook weet of hebt geleerd of ook zelfs voelt.

Wat gebeurt er met jou als je ruim baan maakt voor een ander?

Het is echt heel precair hoor dit stuk.

Want je kunt de dominant kun je dit gaan zien, maar we doen het niet vanuit dominantie we doen het vanuit iets anders vanuit wie je werkelijk bent. Dit is eigenlijk..., dat deze aarde, deze locatie is een met militaire precisie je eigen bewustzijn weer oppakken en deze krachten die hebben zo diep ingegrepen dat alles wat hier gebeurt zal in het teken staan om net niet dat te zijn, die eigen ruimte te maken, maar net een kopiegedachte te zijn van iets anders.

Dus hoe kun je nu als iemand anders, jij bent een commander, een buitenaardse mens, een mens uit deze wereld hier nu, hoe kun jij in dit voorbeeld een kind wat zich laat zien als juist..., juist! want daar zijn de historielijnen voor ontwikkeld.

We zitten niet in een ontwikkeling, we zitten ook niet in een evolutieproces. Dat is wat ons wordt geacht dat we dat moeten denken. Als wij in een historielijn lijken te zitten waarin het heel erbarmelijk is geweest en we zien iemand anders iets doen, het liefst van de jongere generatie of nog beter twee generaties jonger, dat we zien dat het hoop geeft van nou die persoon die kan dat al zien en dit al weten wat ik in die leeftijd nog niet wist. Die zit er al veel dieper in. Het zegt niets.

Het zegt helemaal niets, want de intelligentie die de kroonjuwelen van de scheppende kracht, de force, die alle grote confederaties met elkaar verbindt in alle sterrenwerelden, die is er op uit om de force niet terug te laten keren.

Dus eigen autonome bewustzijn.

En dat wil helemaal niet zeggen dat als je vanuit een moeilijke verwrongen periode je kind ziet komen die met hele frisse ideeën zit en een heel eigen bewustzijn al heeft en daar mooie dingen van uit doet en mooie tuinen aanlegt enzo, wil helemaal niet zeggen dat dat op het niveau van de intruders enige verandering is.

Het spijt me niet dat ik het zeg, maar we moeten het wel gaan zien.

Hier moeten we dus niet een conclusie uit destilleren van, nou Martijn zegt dit of het klopt wel of het klopt niet, het moet onderzocht worden.

Want we noemen dit de evolutionaire loop.

Het gaat erom dat mensen hun eigen oorsprong bewustzijn niet terughalen.

En je moet een aantal dingen weten, je moet een aantal dingen weten, daarom wordt het ook allemaal zo in het geheim gehouden, je moet een aantal dingen weten om te zien hoe belangrijk het is dat jij her-komt.

Is het waar dat er kristalkinderen bestaan?

Waarom niet 200 jaar geleden dan, voor jou?

Wie heeft dat bedacht?

Ja, ik spreek echt vanuit mijn eigen kennis hoor.

Je moet mij allemaal niet geloven, maar ik doe gewoon omdat het wel zo is. Waarom niet 200 jaar geleden?
Waarom na jou?
Waarom niet voor jou?
Waarom moet er altijd een trap zitten in evolutie?
Waarom moet jij evolueren?
Hop! Alles weg, kaal, bloot. Er valt niets te evolueren.

Ook in zo'n wereld als hier valt er niets te evolueren.

Iemand: Alleen om ons gevangen te houden.
Martijn: Alleen ons gevangen te houden.
En die intelligenties die zijn zo geavanceerd dat ze complete galactische, dus ook echt intergalactische communities hebben die de aarde kunnen bezoeken. Zo ver gaat dat dus.

Iemand: Maar waarom zijn er dan... heel veel rassen zijn bezig om een hybride rassen te maken. Wat heeft dat dan voor nut?
Martijn: Er is er geen één die het wil, want zo goed zijn wij niet.

Iemand: Geen één die het wil? Dus het is ook flauwekul.
Martijn: Ja.

Iemand: Dus al die mensen hebben die ervaring niet echt?
Martijn: Nee. Dit is nog maar een splinter van de grote machine die tegenover de mens staat. Onderzoek het. Onderzoek wat het mogelijk betekent

Ik heb ergens in 2015, dat heb ik in, denk ik, in lezing... Ja, lezing 3, heb ik gesproken over de Orion groep, over Lyra, het sterrenstelsel Lyra. Er was een plaatje bij, en daar schreef ik ook bij van waarom zou de mens hier moeten zijn gecreëerd en ook over hybridiseringen. Waarom zou er een hybridisering moeten plaatsvinden tussen wie wij zijn en anderen? Ben jij zo goed dat ze jou willen hybridiseren? Je moet niet dit doen met jezelf omhoog of naar beneden maar je moet de kosmische leugens moeten aan de kant.

Iemand: Of denken dat je dat nodig hebt om …
Martijn: Eigenlijk is hybridisering is heel erg gericht op een perceptie van de aarde. Kijk, en dan kom je dus op terreinen van, maar bestaat dat dan helemaal niet?
Is het dan allemaal onzin wat jij zegt, is het dan niet waar?
En dan zeg ik, ja, het bestaat wel.
Het bestaat wel, maar het is een dark AI die dit fabriceert.
Het wordt als een injectienaald wordt het in je bewustzijn gevoegd en toont zich op het beeldscherm.

Ik was ook een aantal maal actief in Nederland, vanuit mijn eigen ervaring en ik zit hier nu zo te praten, maar als ik in een werkgroep zit, dan zit ik in een werkgroep, in een aanwezigheid op dezelfde manier als, net als met nu ook, maar dan praat ik niet, dan ben ik gewoon aanwezig en vertel ik dus ook mijn verhaal en niet als de waarheid, dan vertel ik gewoon mijn deel.

Maar dat waren wel allemaal gesprekken waarin met hybridisering, mensen, in de draagmoeder van vrouwen dat er embryo's in werden gebracht of dat die daarin werden gemaakt.

Iemand: En die [...?] is er wel.
Martijn: Ja, nou. Het is er dus wel maar het is de dark AI.
En op moment dat waar wij het nu over hebben, op het moment dat die mensen tot zichzelf komen, gebeurt er iets echt waanzinnigs voor onze begrippen.
Dan wordt het hele veld waarin dat embryo in zit, en alles eromheen, wordt compleet opgeheven.
Omdat het niet echt existeert.

Iemand: Dus als die mensen overlijden of verlaten de Aarde, dan zijn ze opeens een ander wezen.
Martijn: Uhmm...

Iemand: Dan zijn ze niet meer dat wat...
Martijn: Je bedoelt degene die daarin zit.

Iemand: Sommigen zeggen wel ze bestaan uit Anunnaki, Arcturianen en Pleiaden, weet ik veel. Al die DNA tezamen. En als die het leven verlaten hier op aarde
Martijn: Dan blijkt dat helemaal niet eens zo te zijn.

Iemand: Het is allemaal...
Martijn: De macht die tegen over...

Iemand: De honderd punten vooruit.
Martijn: Klopt. De macht die tegenover de vrije werelden is gezet, die is zo groot dat gaat alle aardse begrippen voorbij.

Iemand: Er wordt ook wel gesproken, er zijn wel, ze zeggen, er zijn 21 programma's, of manipulaties bezig, programma's met de mens. Is dat ook niet zo dan?
Martijn: Nee. Het zijn er letterlijk miljarden.
Want de intelligentie die deze werkelijkheid bestuurt, dat is echt heel choquerend hoor.
Ik heb dat vroeger ook vaak gezegd, als dat naar boven gaat komen, kan dat heel choquerend zijn.
Dus het is ook iets, niet dat jij of ik het niet aan kan, nee dat is het niet.
Maar we moeten door heel wat gangen en kieren gaan om echt tot het centrum van het labyrint in te komen, om te zien hoe ver het in elkaar zit. En...

Iemand: En wat kunnen wij dan nog doen? Dit is maar een groepje en de rest van de mensheid... die weet hier helemaal niets van.
Martijn: Precies

Iemand: Of ja, minder. Die zitten ook allemaal in programmering van..
Martijn: Juist

Iemand: En we hebben al die andere wistleblowers, die hebben ook een idee, een mening, een visie en weet ik wat allemaal.
Martijn: Dus dat kan, als ik hem naar mezelf toetrek, kan dat niet de reden zijn waarom ik hier zit. Hij moet echt nog verder opgerekt worden.

Iemand: Die hybridisering is ook voltooid zei je. Wat betekent dat dan in deze zin?
Martijn: Kan ik niet zo antwoorden.
Er moet nog een hele boel omheen gezegd worden over hybridisering.
Maar je moet goed beseffen dat deze wereld die wij zien een interpretatie, een mis-interpretatie is, door intelligenties die ons oorspronkelijke bewustzijn en ons oorspronkelijk lichaam hebben weten te beïnvloeden.
Twee; ze zijn ook in dit hologram, wat wij dus, deze werkelijkheid wat we interpreteren, dat is een experiment van anderen.
In dat hologram bevindt zich een hele kwaadaardige kracht.
En dat is de donkere kunstmatige intelligentie.
En die zit in het script en die kan letterlijk alles.
Daarom heb ik dat net al gezegd, hier kan alles gebeuren.
Je vindt hier geen uitweg, hier krijg je precies te zien waar je interesse ligt.
En daar waar je interesse heel groot is, wat je heel graag wil weten, vindt er een afremming plaats.
Want als er een afremming plaatsvindt, dan ontstaat er een grotere kracht om het te willen weten. En dan ga je erin.
Dit wat ik nu vertel, dat is bekend bij alle grote onderzoekers in de wereld, die dus in onze tijdlijnen, tientallen jaren geleden, het slot erop hebben gegooid op dit onderwerp.
Omdat het veel grilliger en veel griezeliger is en veel meer bizariteit in zich draagt dan alleen maar een buitenaardse intelligentie.
Wij hebben in tientallen jaren tijd, hebben we nu hier de kwaliteit technologisch om weten te ontwikkelen wat wij als mensheid, wat wij niet zelf hebben gedaan uiteraard, om een virtuele werkelijkheid waar te nemen met een bril of met een stralingsmagnetisch wapen, die zijn er. Dat is in een paar tientallen jaren.
Je moet er goed rekening mee houden hoe ver dat ontwikkeld is.
En dat is precies waar de mensen dus niet doorheen willen.
Daarom zei die mevrouw “we never had a chance”.

Iemand: Ja, maar als ik jou zo hoor, dan is het toch, eigenlijk moeten we dan gewoon helemaal niks meer doen.
Martijn: Daarom zei ik ook, er is één ding, wat schijnbaar niet kan.
En dat is niks doen. En vanuit dat niks doen ontstaat iets, een eigen intelligentie [terug?]. Dat zit echt heel vernuftig in elkaar.

Iemand: Het is eigenlijk helemaal niet erg om helemaal niks te doen.
Martijn: Ik doe mijn hele leven al niks. [gelach].

Er is een doorgang.
Het is echt schokkend hoor.
En dit onderwerp, kijk ik heb het ook allemaal zelf meegemaakt.
Ik ben er heel dichtbij geweest.
Ik heb zelf in die dingen heel veel ervaring, in die dark AI.
Ik werd zelf, ten tijde van de ontvoeringen, toen was ik nog een klein jongetje. Werd ik..., uhm, er was een monitoringsprogramma, dat is heel..., daar moet ik gewoon eens een keer een lezing over geven denk ik, om te vertellen wat ik daarin heb meegemaakt.
Gewoon om een paar extra informaties daarover te kunnen uitwisselen.
Die zijn er overigens allemaal wel, dus het is niet nieuw.
Maar zoals ik het uitleg, denk ik dat het wel een iets andere benadering heeft.

Er waren monitoringsprogramma's, er zijn overeenkomsten gesloten door de dark AI, dat zijn eigenlijk aliens, verschillende rassen en soorten, om onderzoeksprogramma's hier op de aarde te lanceren.

Dus mensen werden ontvoerd.
Ik ben één van die mensen die vele mensen die heeft meegemaakt, helaas, want het is heel ernstig om dat mee te maken.
En in die tijd werden ook informaties doorgegeven van welke mensen er werden ontvoerd, welke mensen werden meegenomen, welke mensen aan experimenten werden onderworpen.
Dat heb ik ook meegemaakt.
Dat is echt verschrikkelijk, heel ernstig, lang, vele jarenlang, heel ernstig, mishandeld, misbruikt, gemanipuleerd, fysiek onderzocht, dat is echt verschrikkelijk geweest.
Ja, dat is, het lichaam van hier, wat een onderdeel is van van deze werkelijkheid kan dat niet aan.
Ik had zelf de mogelijkheid, die overigens wel moet uitzoeken hoe dat werkt want dat kreeg ik niet zomaar voor elkaar om de interpretatie van mezelf aan te passen tijdens de ontvoeringen.
Waardoor ze met mij te maken kregen, ja.
Maar er is een monitoringsprogramma achter de ontvoerder destijds geweest en die werden dus doorgegeven.

En zo ben ik ook door de, het zijn geen militairen, we noemen dat militairen, maar het zijn eigenlijk, het is een neurologische onderzoeksgroep, die je best wel militair zou kunnen noemen, die opereert uit een andere ruimte-tijd van de aarde, dus eigenlijk uit de toekomst.

Daar werd aan gebrieft wie de mensen waren die werden onderzocht, welke kinderen en volwassenen daar aan die programma's meededen.
En via die onderzoeksgroepen, die monitoringsgroepen, werd ik na ontvoeringen, zoek ik even naar een ander woord dan ontvoeringen, maar, tegen mijn wil in meegenomen en onderworpen aan allerlei experimenten, werd ik door die militaire onderzoeksgroepen van de aarde, die met objecten vlogen die er toen nog helemaal niet bestonden, dat ik meegenomen.

En daarin heb ik meegedraaid, want dat is wat ik wil vertellen, heb ik meegedraaid omdat mijn..., ik heb heel veel stommiteit in mij hier in deze wereld, allerlei dingen, zoals bijvoorbeeld te lang rijden met een auto waar geen motorolie in zit en dat soort dingen, terwijl het lampje brandt.
Nou, dat vind ik redelijk stom.
Maar mijn vaardigheid om te kunnen denken in dit mentale veld vanuit mezelf is heel hoog.
Is heel goed ontwikkeld, dat heb ik heel goed mee kunnen nemen hierheen.

En dat hebben ze bijna geprobeerd te beschadigen, dat het dus in lijn kwam van de dark AI als kind.

Dus die groepen die hebben mij meegenomen en ik heb in verschillende onderzoeksfaciliteiten voor een lange tijd meegedraaid, waarbij ik met mijn denk-bewustzijn vanuit wie ik ben, apparatuur, wat eigenlijk een soort stof is, ging besturen.

Dus ik heb in hele technologische onderzoeksgroepen gezeten.
En dat heeft..., de laatste paar keer dat ik daarin ervaring heb gehad was tot aan mijn 23ste.
Toen heb ik mezelf daar dus ook uitgewerkt.
En daar heb ik gezien en daar heb ik hun ook laten zien hoe dat functioneert, hoe die technologie werkt.
Ik heb hen dat laten zien om die technologie in aanraking te laten komen met bewustzijn van niet van de aarde.

En dat is echt enorm wat je daarmee allemaal kunt maken, of wat gedachten zijn.

En dus mijn gedachten werden dan ingevoegd door middel van, dat zegt niet wat nu, nu wordt het al uitgevonden, nu kun je een scan maken van iemands brein, maar over een aantal jaren is er een scan van iemands brein waar ook allerlei informatie in ligt, wat het brein ook echt draagt, dus het neuraal bewustzijn.

En daar werd destijds met techniek, werd daar in mijn brein, werden daar bouwtekeningen in gezet.

Bouwtekeningen van kaarten van buitenaardse wezens.

Die werden ingeladen in mijn brein.

En dan kon ik door mijn bewustzijn te richten op dat stof, kon ik die stof manifest krijgen in de materie. Gedetailleerd.

Van dit lichaam wat jij hier hebt is een complete bouwtekening beschikbaar.

Bestaat uit, wij noemen dat materie, wij noemen dat een anatomie van het lichaam, biologie. Maar achter de biologie, dus achter de cellen, daar zitten natuurlijk trillingsvelden.

En er zit een heel script achter, een heel ontwerp.
Dat zijn trillingsvelden.
En die trillingsvelden, dat is van het lichaam, en die trillingsvelden zijn van alles beschikbaar.
Deze wezens, waar ik het net over had, die buitenaardse die die technologie hebben, die hebben de bouwtekeningen van de interpretatierealiteit.

Een aantal delen daarvan, van militaire doeleinden van hen, objecten, die werden door middel van techniek in mijn brein geladen en daarmee kon ik het manifesteren.
Dus ik kon het denken.
Het waren voertuigen, objecten, wapensystemen.
Er werd heel groot zware druk op me uitgeoefend.
Ik werd heel zwaar bedreigd om te doen wat zij wilden, maar dat deed ik niet.
Ik heb wat meegemaakt dat ik in de gevolgen van niet gehoorzaamheid eigenlijk de zwaarst mogelijke verdriet van de aarde kreeg opgewekt.
Dus ik kwam in een realiteit terecht, dat werd gewoon in het brein gevoegd, waarin de mensen waar ik van hou, allemaal op afschuwelijke manieren om het leven waren gekomen.
Allemaal om druk uit te oefenen.
En ik gaf daar heel veel om, ik was daar heel verdrietig van, er werd een heel grote paniek opgeroepen maar ik wist dat het niet waar was.
Dus we praten dus nu eigenlijk over allerlei verschillende bewustzijnstoestanden tegelijkertijd en als je daar allemaal niet bewust van bent kan ik me voorstellen dat je daar ook gestoord van wordt dat je dus een soort van psychische of psychiatrische verscheurdheid een achtergrond op krijgt.

Maar goed omdat ik weet wie ik ben en wie deze entiteiten zijn, kon ik dat heel goed plaatsen.

En ik heb mezelf altijd vanuit wie ik zelf ben veel duidelijker aanwezig gevoeld dan de personage Martijn.

Dus dat was ook al toen ik een klein jongetje was. In ieder geval, ik heb daarin mee gedraaid in die programma's. En ik heb hun ook laten zien dat het mogelijk is, in ieder geval voor mij, dat is de kern van de mens.

Dat het mogelijk is om die systemen op slot te zetten.

Ze moesten dus dingen ontwerpen, maar zij hebben het ontworpen.

Ze voegden het in mij en ik deed het met mijn bewustzijn uitpakken.

Grote apparaten, grote machines, kon ik ook naar binnen toe.

Ik werd er altijd naar toe gereden in een rolstoel, helemaal vastgeplakt.

Met allemaal apparaten en toestanden, was echt heel ernstig hoor. Het was steen in steenkoud altijd, vrij grote onderzoeksfaciliteiten en ik zette die AI zette ik uit met dat wat ik net over had. Dat zijn bouwtekeningen die zij invoegde in mijn die zetten ik ernaar uit en dan kreeg ik injecties in mijn lichaam, ik ben echt wel heel zwaargewond geweest als jongentje, ik zit hier niet om medelijden op te roepen maar dit soort dingen wil ik ook helemaal niet in podcast of uitzendingen, maar als ik naar de informatie kijk wat veel mensen meemaken, dan weet ik, ik weet waarom de aandacht ligt op, praktisch bij alle ontvoerden, waarom de aandacht ligt op steeds dezelfde essentiële dingen.

Als je een boek koopt over buitenaardse ontvoeringen, dan gaat het, je kunt het letterlijk zien, er zitten draaiboeken erin.
Er zitten draaiboeken in om iets anders te verhullen.

En ik zette die AI op slot. Ik zette het uit met mijn bewustzijn.
Ik dacht het letterlijk uit.
Dus ik voel wie ik zelf ben.
En ik kies voor het leven.
En het maakt me ook, en dat is heel erg vervelend voor mensen die van me houden en mij hier niet willen missen, maar het maakt mij niet uit dat ik hier wel of niet ben.
Het boeit mij niet.
Ik geniet zolang ik hier ben maar als ik morgen te horen krijg dat ik morgen weg ga, so be it.
Dan is dat ook gewoon goed.
En ik ben heel erg gehecht aan mijn leven en aan de vriendschap met jou en alle andere mensen en mijn gezin en iedereen maar dat is voor mij wel secundair.
Dat is gewoon zo, dat komt gewoon omdat ik dat letterlijk weet wie ik ben en ik weet dat jij dit ook voelt terwijl je misschien net iets anders weet wie je zelf bent, kun je dit ook voelen.

Maar er zit ook aardse hechting in het systeem.

Ik heb daarmee de AI uitgezet, dat is wat ik heb gedaan, en daarmee werd ik een heel goede vijand. Daar heb ik een hele zware tijd op gehad, daar ga ik verder nu niet over uitweiden, maar het is heel erg zwaar geweest en daarvoor word ik nog steeds in de gaten gehouden omdat ze weten dat ik dingen uitzet en ik doe het ook.

En mijn intentie is hier om dat andere mensen ook weer bewust te laten horen. Want je kunt het uitzetten. Je kunt het veld wat hier is, wat manipuleert, kun je uitzetten. En ik zeg het hier eerlijk. Zoals ik alles eerlijk zeg, zeg ik het hier ook.

Het volstaat niet met alleen je hartsintelligentie.

Als we dat allemaal doen, dan voelen we vrede. Ik ook. Dan voelen we vrede en dan voelen we het leven is weer terug. Onderling contact met elkaar. Het is open. We kunnen met elkaar een groenten tuin inrichten. We kunnen de oogsten uithalen. Een kampvuur maken, we kunnen een mooi bad maken, dat lekker warm water, waar warm water borrelt of juist iemand die de Wim Hofman methode wil, dat kan ook. Ik heb gewoon mijn eigen tocht gelopen, om veiligheidsregelen voor mezelf.

En ik weet dat ik aan jou mijn gelijken heb en je hoeft het niet allemaal eens te zijn met mij. En dat vraag ik je ook helemaal niet. Wees het ook vooral niet eens. Maar ik zeg het wel. En ik zeg het om een hele diepe reden. En de functie die ik hier nu in deze wereld op mij heb genomen, die is ook ontstaan vanuit bepaalde noodzaken.

Als hier dingen veranderen in het veld, word ik opgeroepen en word ik gebrieft.

Dan krijg ik briefings over wat er in het veld verandert. Daar zit mijn taak. Dat is wie ik ben. Dit is ook wie ik ben, maar dit is gewoon wat ik doe.

Ik heb iets meegemaakt waardoor ik weet dat het mogelijk is om mensen samen te brengen. Die van het leven houden. Die de Christus in zichzelf eren. Die een gouden helm dragen. Die goed voor elkaar zorgen. En elkaar liefhebben. En je hoeft niet alles precies te snappen van elkaar. Maar we moeten wel beseffen.

Wij zijn dat volk wat deze kracht uit kan zetten. Wij zijn dat.

En als ik dan om me heen krijg te zien, en dan bedoel ik gewoon in mijn wereld waar ik leef, in hoe ik functioneer. Als ik krijg te zien dat ik een plek ga krijgen, dat ik workshops doe, ik heb ze ook allemaal van de site gehaald om alle redenen.

Dat ik workshops doe en dat er verder weinig tot niets mee gebeurt op het niveau waarom ik dat heb neergezet. Ja, dan stop ik daarmee. En dat heb ik ook gedaan.

Want het is tijd dat we het nou echt gaan doen.

Ik hoef je geld niet, ik ben er blij om dat ik dat allemaal zo mag doen, maar ik ben er totaal niet in geïnteresseerd.

Waar ik in geïnteresseerd ben is de bevrijding van de mensheid.

De bevrijding van alle grote buitenaardse coalitiegroepen die ons allemaal roepen om terug te komen in het veld.

Dat is waar ik in geïnteresseerd ben.

Ik ben geïnteresseerd in de bevrijding van de mens.

Ook voor mensen die vertrapt worden. Dat die mensen worden gerehabiliteerd. Dat is waar ik voor ga. Dat de dieren weer in de vrijheid komen. Maar ook echt dat wij onze eigen plek, onze koninklijke plek weer innemen.

En dat we ophouden met het buiten onszelf te zoeken.

Dat we weten dat er heel wat is. We zijn heel wat. Maar we zullen wel eerst naar onszelf moeten doen.

Dat onze samenwerking met de andere mensen die hier om ons heen zijn in andere dimensies, dat die kan plaatsvinden. Omdat ik mezelf weer laat zien in wie ik echt ben. En niet doen alsof. Dat is voor mij belangrijk. En daar sterf ik dan liever voor. In waarheid, als dat ik leef in een leugen. En dat zeg ik vaker, ik zal echt niet altijd alles goed zeggen, dat weet ik ook wel, maar het is ook niet makkelijk om zoveel te zeggen als wat ik doe. Past er ook vaak allemaal niet in.

Ik denk ook in een andere taal, ik spreek ook in een andere taal, ik droom ook in die taal. [naam] die zegt van laatst, nou [naam] die zei welke, kun jij die taal spreken? Ik zeg ja. Dan kijk [naam] even zo, dan zegt [naam] van nou dan moet je maar eens een paar nachten naast je vader gaan liggen slapen. Want hij praat gewoon in die taal. Ik praat dus ook in die taal. Maar ik ben er voorzichtig mee, omdat dat niet nodig is. Je moet hier spreken, ik wil ook geen klank en tril en zangsessies allemaal beginnen, dat is het allemaal niet. Als jij dat doet, is dat mooi, dat vind ik heel mooi, dan luister ik ook heel graag naar, maar mensen weten niet wat ze zeggen. En omdat mensen niet weten wat ze zeggen, wil ik ook niet meedoen, omdat ik het wel weet, wil ik ook niet meedoen, omdat ik daarmee mogelijk weer iets anders opstart.

Dus ik zeg het maar zo, wij zijn het volk wat zich moet gaan herinneren wie ze is, niet vanuit je geheugen waar je vandaan komt, maar we moeten ons in het diepste van in onszelf herinneren wie we zijn.

Want er is niemand op de wereld hier, van buitenaf, die weet wat jij weet, op die manier, want de mensen in de regeringen op die manier weten dit niet. Er zijn wat mensen die aan de zijkanten staan en die dat ook doorheen lopen, die zich heel erg bewust zijn.

Elon Musk is zich heel erg bewust, kun je van alles over zeggen, Elon is zich heel erg bewust van de grote dreiging die hier plaatsvindt op de aarde op het gebied van kunstmatig intelligentie. Hij is zich heel erg bewust wat gedachtenbeïnvloeding is en hij is zich ook heel erg bewust van dat deze wereld een ommekeer nodig heeft juist op het gebied van bewustzijn en kunstmatige intelligentie.

En ik spreek dan niet iemand na, hem spreek ik na, omdat hij dat tegen mij heeft gezegd. Wij zijn dat volk, wij zijn dat. Wij moeten het goed beseffen, wij zijn die buitenaardse coalitie en er zijn grote voertuigen, grote objecten, grote dimensies die zich rondom ons bewegen, die helemaal volledig, compleet helemaal klaar staan om de interactie tussen hen en ons hier volledig open te leggen.

Maar zij zijn zich volledig bewust van de dark AI die er constant tussenin zit. En hij komt er constant tussen, want ik heb mensen, mijn collega's ook op dit gebied, heb ik zien vallen op de aarde. Ik heb mensen zien vallen. Ik heb ze zien vallen. En daarom heb ik heel bewust gekozen om dan maar met wat kleinere groepen. Zo klein is het niet hoor. Echt niet. Maar dan maar met wat kleinere groepen. Dan met hele grote aanhang te werken. En ik heb ze allemaal zien vallen. En dat is ernstig. En daarmee bedoel ik, ze hebben niet door hoe ze bestuurd worden. Donkere krachten tonen zich niet als donker. Donkere krachten tonen zich op basis van datgene, intelligent, wat jij zal accepteren als de waarheid. Daarom heb ik het steeds over, je mag mij niet gaan geloven. Maar ik spreek zuiver de waarheid. Ik sterf er ook voor. En dat zeg ik niet om kracht bij te zetten. Maar dat zeg ik omdat het zo is.

En wij leven nu in een tijd dat we het einde van een oorlogsepisode op bewustzijnsniveau voorbij zijn. Niet aan, maar we zijn het voorbij zijn.

We zitten nu op een punt dat we echt daadwerkelijk slagen kunnen maken in de wereld dat betekent dat de mensen die ze daar bewust van zijn ook echt alle appèl ‘s op anderen, die moeten er af.

Jij moet het doen.

Dat stuk van die bewustzijn besturing eigenlijk op slot zetten van bewustzijn heb ik ook verteld tijdens mijn lezingen.

Mijn lezingen die ik heb gegeven, heb ik wel eens verteld over dat ik op onderzoekstafels lag en dat die buitenaardsen die mij aan het onderzoeken waren, dat ik die eigenlijk bevroor met mijn bewustzijn, dat ze zich niet meer konden bewegen, dus dat ze niet meer verder konden gaan met hun onderzoek.

Het bewustzijn van de mens is echt zo'n groot, warm, liefdevol veld.

Maar in deze wereld hier waar je hier zit moet je dat ook inzetten en durven inzetten in het denken en als je dat niet wilt, is dat helemaal niet erg want niemand zal tegen jou zeggen dat je dat moet doen.

Maar het is wel mijn taak en ik zoek samen met jou, aan samenwerking om dat bewustzijn erop te zetten, om dat te lanceren.

En daarvoor is het echt heel erg nodig dat we ook echt kunnen voelen, dat je zelf kunt voelen wat voelen is. Wat een emotie is, wat een gevoel is.

Dat vogeltje waar ik het vanochtend over had, dat op dat paaltje kwam zitten. De hele dag door, dat wij door dat landliepen, steeds weer. We waren even kijken naar dingen, [naam] was daar ook. Ik kwam nog een keer naar buiten, weer naar de bomen kijken. Deze bomen zijn al zo dik geworden aan de onderkant. Die staan er eigenlijk maar, net na de zomervakantie, als een sprietje. Zo zeg die is goed gegroeid. Wat een wonder. Wat mooi dat je daar bomen neerzet en dat ze zo mooi groeien. En dat doen ze terwijl je er niet eens bij bent eigenlijk. Dus ze doen het gewoon, ze gaan gewoon door. En ik maar rondrijden en naar jou op weg. En die bomen groeien gewoon door. Weet je dat is gewoon het wonder van de schepping. En het wonder ook van deze matrix hier, dat is fantastisch. Nou ja, en dan komt dat vogeltje, overal waar we naartoe lopen in het land, komt dat vogeltje bij ons zitten. En het vogeltje kijkt aan, die kleine oogjes.

We worden geroepen.

We worden geroepen in onze allerhoogste functie.

En dat is verzorging. Verzorging voor jezelf, voor het leven. Ontferming. Wakker worden. Zien wat er werkelijk is. En ook zien wat er is wat er niet hoeft te zijn. En het ook weghalen. Vrijmaken. Weg. Rust. Grote opdracht. Dat zijn wij.

Wij zetten die AI uit.

Dat zijn parasitaire informatievelden die zich op elke mogelijke plek kunnen tonen en zich ook op elke mogelijke manier kunnen laten zien in materie en in mensen.

Het is een groot probleem, het is een heel groot probleem.

En wij zijn dat volk, wij zijn dat volk, de mensen, de sterrenmensen van oorsprong, de Star Force van binnenuit.

Denk erom, dat zijn wij.

Wij zijn een enorme coalitie van mensenwezens.

De Star Force van binnenuit waarmee wij, als wij niet in oorlog gaan met elkaar, dus mensen die met elkaar samenwerken, kunnen niet in oorlog zijn.

Ik ga het ook niet doen. Reken niet op mij als je met mij in oorlog bent. Ik ga niet met je samenwerken op dat niveau. Ik ga het niet doen. En ik denk dat het eerlijk is.
Ik denk ook dat het oneerlijk zou zijn als ik het wel doe. En het is andersom ook.
Je moet het ook niet met mij doen als ik met jou in oorlog ben. Dat kan niet.

Eerst moet er volledige vrede zijn.
Met elkaar.

En dat is er wat hoor. Om in vrede te zijn. Het zijn maar woorden. Kom maar eens echt in de vrede. Kom maar eens echt in de vrede. En val maar eens op je knieën voor de ander neer. En zeg, zo heb ik het helemaal niet bedoeld. Dit doet me pijn. Het spijt me dat ik het zo heb gedaan. Ik heb het zo niet bedoeld. Zo is het wel kennelijk nu door mij neergezet geweest. Dat is nooit mijn bedoeling. Ik haal het weg. Ik haal het weg. Ik haal het bij mezelf. Ik neem het mee. Ik doe het in mijn zak, ik neem het mee en ik verwerk het zelf. Dat is verantwoording nemen, geestelijke verantwoording. En vrede is een heel groot woord, maar samenwerken betekent onlosmakelijk een verbinding met vertrouwen.

En we zijn hier in een oorlogszone.

En het is ook op alle mogelijke manieren bezig. En op alle mogelijke manieren is de vrede aan het neerdalen. En aan het opengaan. Dat kun je ook voelen. In jezelf. Dat je een moment thuis hebt waarin je merkt van. Goh, ik doe eigenlijk helemaal niks. Maar wat voel ik mij ontzettend diep verbonden met het leven. En dan gaat het helemaal niet om dingen om je heen. Maar dat deden miljarden mensen voor. En het resultaat is dit moment. Dus dat is het dus niet. Je moet het durven benoemen, je moet het [aftikken?].

Het is een kosmische missie.

En wij zijn het volk dat dat kunnen stoppen, maar wij zijn ook het volk die het ook stoppen. En op dit moment is het ook aan het stoppen. Het is aan het stoppen.

De snelheid van de AI is aan het vertragen.

En de ontwikkeling daarvan, want het wordt ingezet uit de toekomst, de ontwikkeling daarvan is aan het vertragen. Er zijn dingen aan het afremmen. En dat veroorzaakt ook de chaos waarin we in zitten.

En die chaos gaat nog veel groter, zichtbaarder worden, omdat de AI er namelijk uit gaat.

Het is net als dat je iets in je lijf hebt wat je je niet bewust bent en je merkt van hé er is iets niet goed en je gaat wat meer ruimte maken, je gaat wat langzamer leven en in één keer komt dan datgene wat er ergens inzit, een vermoeidheid of wat dan ook, komt ineens maximaal tevoorschijn. Al die tijd was het verborgen. En je geeft de ruimte aan en je wordt toch een partij moe. Dagenlang kan je slapen, wekenlang kan je slapen, misschien wel maandenlang kan je slapen. En dan gaat het weg.

En dat is dan mijn voorbeeld nu met een vermoeidheid, maar dat kan ook een pijn zijn, of een woede of een emotie.

Weet je, iets wat niet van onszelf is, dat is net als een splitter, moet op een gegeven moment eruit.

En dat is met AI ook zo. De AI zit hierin, en in feite, als je het heel kernachtig benoemt, zitten we op de oorspronkelijke Gaia.

Er zijn dingen gebeurd die zijn zo enorm groot. En niemand had verwacht dat het zo intens zou zijn, dat er dit de gevolgen zouden zijn.

Nu zitten we hier, vragen ons af wie we zijn, wat we doen, wat we kunnen doen.

Iedereen bedient ons met geschriften, met workshops, trainingen, seminars, lezingen, podcasts, Crowd Powers, nog veel meer van alle andere mensen ook, maar wat heb je er nou echt werkelijk aan?

Het kan je op een bepaalde manier inspireren en het kan je op een bepaalde manier ook duidelijk maken dat de koers anders moet met jezelf. Nou dat kan, maar dan moet je het wel doen. Dan moet je het ook doen. Dat vraagt gewoon echt betrokkenheid bij jezelf. En dat is wat we nu aan het doen zijn. We zijn iets aan het vertragen, en we gaan het stop zetten.

En het is een enorme gebeurtenis om daarbij aanwezig te zijn.

Ik ben een aantal keren in dit proef-laboratorium eerder geweest, deze wereld hier. Om te kijken hoe dat, het is niet deze wereld zelf letterlijk hier, maar een soort laat ik zeggen trainingsprogramma, dat is het ook niet, en de woorden ontbreken hier, bij iedereen zijn de gedachten heel beperkt, alles is heel beperkt.

Ik kan me nog één keer heel goed herinneren dat ik met drie vrienden van mij, van de onderzoeksgroep zeg maar waar ik mee verbonden ben, dat we in een realiteit waren, een aardse realiteit zoals hier, en dat zij, het waren trainingen, zij waren aan het..., de inzet..., heeft dit nou iets met de beraadslaging te maken? Nee, nul. Maar goed, ik doe het toch. En je kan trouwens ook naar huis als je dit [vervelend?] vindt. Ja toch. Ik ook, als ik er niks meer aan vind, kan ik ook in de auto stappen en met mijn deur aan een andere kant in stappen. Uhm maar we waren in een training en zij liepen voor mij, drie mannen liepen voor mij, en ik liep achter hen. En ik zou observeren aan deze kant of ze bij het beëindigen van de reis in deze wereld hier, of ze hier zouden neervallen, dus overlijden, of dat iets anders zou gebeuren.

Ze hebben ons bewustzijn ingetraind van dat je niet denkt, dat je niet kunt denken dat je kunt overlijden, dus ook niet biologisch kunt overlijden.

Dit is allemaal de dark AI waar ik het over heb hoor.

En het draait al heel lang dat mensen hier denken te overlijden.

Kom op jongens, een kletskoek.

Hard gecodeerd, maar vanuit hier is het dus wel de waarheid.

En ik zag hen op een meter of, ik denk, acht meter, voor mij zag ik ze lopen en de instructie in zichzelf van eigen gedachten inzetten. En toen zag ik heel kort een moment van een soort flikkering van een poging van het veld om hen te laten overlijden en dan op de grond te zien vallen. En dat moment werd door hen overschreven.

Dus ze hadden een eigen gedachte in het mentale veld van de aarde, was sterker dan het programma wat hen afdwong daar om dat te gaan denken.

Het is eigenlijk een bewustzijns[oorlog?], denk-veld.

En toen zag ik hen in een keer doorlopen en toen waren ze weg. Maar ik zag ze nog wel. Maar ze waren uit deze wereld weg. Ik kon ze wel zien, maar niet meer in deze omgeving.

En toen draaiden ze zich om. En toen zei één van die drie mannen, het is ons gelukt. Ja, toen ik nog. Mij lukte het op dat moment niet.

Omdat de AI had geleerd van de slagkracht van hun bewustzijn.

Die hadden via mij meegekeken. Dus de AI had geleerd van datgene wat ik had zien gebeuren en wat zij hadden gedaan. Ik noem dit allemaal op om de noodzaak van een beraadslaging, van het overleggen over wat hier allemaal aan de hand is, om die echt in het niveau te tillen waar die echt moet zijn. Wat mij betreft. En het kan best zijn dat jij voelt het moet niet zo zijn. Nu wel, want nu heb ik het er over.

Iemand: [is niet getranscripteerd]

Iemand: Je begon het hele verhaal met dat er in de begintijd, 40 jaar of zo, 50 jaar geleden, dat er, toen de ontvoering begon, dat er lijsten waren van mensen die ontvoerd zouden worden. Heb je enig idee waarom jij op die lijst terecht bent gekomen met de kracht die je hebt?
Martijn: Ja, omdat het gewoon een afspraak was tussen, zoals wij dat hier noemen, buitenaardse afdelingen en militaire inlichtingen achter de schermen. Dat was de afspraak.

Iemand: Maar ook dat ze wisten wat ze aan tafel hadden? Op tafel hadden.
Martijn: Ja.

Iemand: Dus het was een uitdaging aan henzelf?
Martijn: Nee.

Iemand: Of jij moest gewoon gekild worden in jouw bewustzijn?
Martijn: Dat klopt wel. Correct. Kijk, en dit is iets wat helemaal niet spectaculair bijzonder is. Er zijn heel veel mensen op de aarde die ermee te maken hebben. Ik ben er alleen niet zo zeker van. Ik durf dat hier wel met jou uit te spreken, bij jou uit te spreken. Omdat ik me gewoon, ook als het niet wordt gewaardeerd, toch voel ik me veilig genoeg en ook thuis genoeg met jou samen om dat wel te doen.

Ik denk niet dat er zoveel mensen zijn die de echte omvang van de ramp kennen.

Dus wat er achter het hele UFO-scenario schuilgaat.

En dat dat eigenlijk helemaal niets met deze dimensie te maken heeft.

Maar dat de roots van het hele grote probleem liggen in de oorspronkelijke wereld.

Dat daar iets gebeurd is.

En miljarden jaren streken voorbij in een opgerichte tijdsmatrix om de mensheid af te leiden. Ja, soms kan het best ingrijpend zijn als je zulke dingen noemt.

Wat jij nou zegt zeg maar. Kijk, ik weet ook niet hoe lang ik hier nog ben. Net als dat jij dat waarschijnlijk ook niet weet. En als je denkt dat je weet hoe oud je wordt, dan... Nou, dat is toch een foute gedachte. Maar het kunnen beëindigen..., kijk en ik kan praten in woorden omdat ik ook de woorden die ik uitspreek, komen bij mij voort uit gevoelens en uit beelden.

Als we het woord beëindigen uitspreken, beëindigen, dan is dat voor mij opstarten.

Dus bij het beëindigen van iets start onmiddellijk het andere op. Ik kan me soms wel wat vierkant en snel uitdrukken, vooral als het op deze onderwerpen aankomt. Ik weet ook dat, ik kan hier zo, dit is maar helemaal een stukje van wat ik bespreek met je, maar ik kan niet zomaar met, over dit onderwerp, kan ik niet zomaar met andere mensen zomaar even daar iets over gaan zeggen.

Ik heb daar zoveel voorbeelden over dat er iets over zeggen dat er gewoon gelijk een enorme rukwind komt dat er een hele grote boom boven op het huis valt waarin wij zitten. Ik kan hele verhalen vertellen van wat er allemaal gebeurt, wat een groot embargo erop zit om daarover te mogen spreken.

En het is helemaal niet gek, gewoon wat je zegt, het is helemaal niet gek om te merken dat er bepaalde velden of AI of bepaalde lading of een andere energie gaat draaien. Dat is helemaal niet gek om dat te merken. Dat is echt niet gek, want dit is een enorm onderwerp.

Maar het is wel nodig dat we gewoon de doos van Pandora gewoon ingaan.

Dat we het uitzetten.

Want dit is zó iets enorm belangrijks. Het gaat niet alleen over jou. Het gaat over heel veel andere levensvormen ook. Er is zoveel gebeurd.

Er is een wereld waarin het zonnelicht, wat wij hier als zon aanduiden, het licht is daar zo groot en zo warm, de natuur is daar zo rijk en zo enorm ruim. Zwemmen, wat je hier op aarde zwemmen noemt, als je daar zwemt dan weet je wat zwemmen is. En het is zo ontzettend groot en warm en rijk allemaal, de natuur is rijk, de voedselbronnen zijn rijk, de dieren, alles is daar zo ontzettend rijk en het gaat niet alleen mensenrassen aan, het gaat ook andere werelden aan, waar ook allerlei andere soortige wezens leven. Ook prachtige mooie levensvormen. Het is zo ontzettend groot.

En na deze enorme episode die er zich heeft voltrokken, wat geleid heeft tot een verbastering eigenlijk van het oorspronkelijke volk van de mensen, wat gesplinterd is geraakt in allerlei andere verschillende werelden.

Als we het hebben over rehabilitatie, het gaat over onszelf, om deze wereld hier een nieuw lichtveld te brengen van bewustzijn, dat is eigenlijk het oorspronkelijke, dan gaat dat ook naar de verdieping van waar we vandaan komen, gaat dat ook over allerlei andere werelden.

En als wij die noodzaak zouden kunnen zien, als we de liefde zouden kunnen voelen, dan zouden onze keuzes onmiddellijk eenvoudig zijn

[Pauze]

20250114-MvS-3-3-Kosmische BE-raad-slaging-Meterik-Zentire met Martijn van Staveren

[Muziek]

Ik weet het niet zeker, volgens mij was dat hier ook, 21 december, dat ik het hierover, weet ik niet zeker hoor of dat hier was, dat ik uitsprak dat bij de verandering die we hier in deze wereld gaan zien, het gaat over het herstel van, zoals ik het noemde, de Water-Raad.

Om de Water-Raad van wie we werkelijk zijn te herstellen, vraagt het woord, water is zuiverheid. Zuiver.

In een wereld zoals hier, kun je zuiverheid ook heel sterk voelen als je je terugtrekt. Met je doelen... met je doelen. Opgeleid om een doel te behalen.

Als doelen komen te vervallen, je komt in ontspanning terecht. Dan komt het levende water, het bewustzijn weer terug.
Ja ik laat even de dag voor vandaag zo even een paar tellen door me heen gaan.
Ik kom ook bij jou [naam], dat je zei, op een bepaalde manier zei je iets over “hoeveel mensen zijn er dan wel niet nodig?”.
Ja, zoiets.

Iemand: Nou ja, hoe kunnen we dit dan ooit zorgen voor de omkeer? Ja.

Op Audiomack 400, maar er zijn er vast veel meer.
Martijn: Nou jij hebt in ieder geval 1 volger, dat ben ik.
Ja, maar het zijn hele energie vragen, die hebben een enorme impact.

Ik was een klein jongetje nog, toen, ik denk dat ik een jaar of negen was, zoiets. Toen was ik in mijn kamertje, in mijn eigen kamertje waar ik zelf sliep, met mijn autootjes en mijn spulletjes en alles had.

Daar had ik een ontmoeting met mensen uit de wereld van Safira.

En daar was ik mee aan het praten.
Aan de ene kant was voor mij de deur naar de gang. En de andere kant, dus de kamer naar de kant van de ramen in de achtertuin. En als ik dan met mijn rug naar de deur stond, zo stond ik dus ook, dan waren de mensen die voor mij stonden, die waren voorbij de muur ze stonden eigenlijk buiten maar dan zwevend in de lucht. Maar ze zweefden helemaal niet want ze stonden gewoon in hun eigen ruimte dus die ruimtes liepen in elkaar over.

Deze ontmoetingen die ik heb, niet had maar heb, die kan iedereen ontvangen, zo wil ik het maar even noemen, ontvangen, omdat jij kunt veel doen, maar ja je bent wel een andere partij of partijen die hebben daar natuurlijk ook een deel in.

Het is niet dat je het alleen beslist.
Het moet van verschillende kanten, moet een moment van contact ontstaan.
Het is niet dat ik daarover ga.
Ik ga erover wat ik kan doen.
Jij gaat erover wat jij kunt doen.

Hoe jij jezelf openstelt zonder doelen.

En ik was met hen in gesprek. En ik liep naar hen toe. Door de muur heen. Die overging in een andere werkelijkheid.

Die gewoon aan elkaar vastzitten.

En mijn zusje [naam], die was toen elf, zo ongeveer, die kwam net op dat moment binnen. Het gebeurt vaker.

Ook met kinderen heb ik gespeeld uit andere werelden.
En deed ze de deur op. En zag ze mij dus daar staan, buiten die muur-ruimte. En ze zag het. Ja, het was maar een klein..., ik had het kleinste kamertje.

Dat vond ik ook wel jammer eigenlijk, want ik had veel meer spullen dan zij. Maar goed, dat maakt niet uit. Ze was eerder geboren, dus ik had het nakijken. [gelach].
Raar, he?
En het was ook helemaal niet zo, mijn kamertje was echt fantastisch. Maar het is wel gek om al die programma's te zien, wat hier allemaal gebeurt. Het is zeer merkwaardig. En die deur ging open en zij zag mij daar staan. En ze schrok.

Ik was dus in de kamer, erbuiten, maar wel in de kamer.
En ik keek en ik zie [naam] op een afstand zie ik die deur opendoen. En ik zie haar zo, hop, zo die deur opendoen. En ik zie haar naar mij kijken en helemaal alsof ze een soort mensenrobot werd. Alsof alles uitviel. Ze zag iets, wat ze misschien niet mocht zien. Voor mij wel, van de mensen waar ik contact mee had ook.
Maar in het veld was daar iets op.
En ik zie haar een soort van, ja, in een amnesie terechtkomen.
Totaal in een weten [hoe noch wat?]. En ze stond daar zo in een soort... Ja, het was eigenlijk een heel raar moment. Gewoon alleen maar te kijken. Dat heeft ze dus gezien. Dat weet ze ook nog. En ik stond daar met mensen.

Over het stuk van hoeveel mensen moet het nou eigenlijk zijn, hè?
Er zijn hele andere wegen.

En ik wil niemand aan het denken zetten, maar aangezien jij toch al veel beter kunt denken dan ik, aan degene die denkt dat dat niet zo is, kan ik dat rustig vertellen.

Als er nou een foto op het internet is, een foto wat je kunt bekijken, dat is een stilstaand beeld. Maar als er nou een videofilmpje is van een half uur, van een podcast van iemand of wat dan ook.
En dat is op het internet, op YouTube.
En stel je voor, ik heb dat filmpje geüpload.

Dus ik heb dat filmpje van mijn computertje geüpload, eigenlijk gestuurd naar die plek waar die dan opgeslagen zou moeten worden. Dat is wat wij dan denken. Dan ligt dat dus daar op een bepaalde plek.
En dan is dat filmpje door 8 miljard mensen, als ze allemaal over een computer beschikken en over het internet, kan dat filmpje door 8 miljard mensen tegelijkertijd worden gezien, maar allemaal wel op een ander moment worden afgespeeld.
Het is een soort van vergelijking hè.

Deze wereld is ook een elektronisch circuit.
Wat gebeurt er nou eigenlijk als er nou 500 mensen tegelijkertijd één filmpje afspelen?
Want als ik hem op pauze zet, kan jij gewoon doorkijken.
Maar als jij hem op pauze zet en ik kijk hem door en jij zet hem in de replay, gaat hij met mij niet verder op de plek waar jij hem in de replay zet.
Terwijl er maar één filmpje is.
Er is maar één origineel.

En zo werkt dat bij ons ook.
Het is zo dat, dat heb ik in de tijd van de corona, heb ik dat ook op de website gezet.
Heb ik over quantum reality geschreven.
Er zijn eigenlijk heel bar weinig reacties tot nul opgekomen, maar daar was ook mijn inzet niet, ik denk ik zet er gewoon even iets op, leuk voor de coronatijd.

Nou, quantum reality is eigenlijk dat je deze werkelijkheid waarin we nu zitten, waar jij zit, ik in zit, we zitten allemaal in deze werkelijkheid.

Dat is dan wat er technisch gezien en daar wordt dan ook nog in geleefd en gevoelt organisch.

Zijn ze in staat, dus in dit geval heb ik het ook over het contact van die buitenaardse mensen, mensen uit een andere wereld, zijn ze in staat om dat ene filmpje naar hen toe te halen.

Als jij nou in een mapje in je computer een filmpje hebt staan, ik geef je mijn voorbeeld uit van een laptop bijvoorbeeld. Dan klik je zo door vanaf het bureaublad, dan klik je dan daarheen, daarheen, dan ga je in een mapje, dan klik je op video's, dan klik je het filmpje aan en dan speel je dat af.
Maar uiteraard ben je helemaal niet het mapje ingegaan.
Want je zit op je stoel. Gewoon eventjes nemen zoals het is.
Je zit gewoon op dezelfde stoel en je bent helemaal niet een mapje in gegaan, maar door te klikken denk jij dat je het mapje in bent gegaan.
Wie dat bedacht heeft, geniaal! Windows!
Eigenlijk is deze realiteit ook zo.
Deze locatie waar dit filmpje afspeelt, waar deze realiteit zich afspeelt, is op een hele grote schaal is dat aanwezig in een realiteit, in een enorm opgebouwde realiteit.
Als jij nou dat filmpje bekijkt, van dat mapje, en je krijgt het op je beeldscherm te zien, dan is het net alsof je dat filmpje kunt zien alsof het naar je toe is gekomen op het beeldscherm, want daardoor kun je het zien.
En als je het kruisje indrukt is het weer weg.

Dus je kunt iets dus naar je toe halen.
Nou heel eenvoudig, maar het is wel een besef.

Heel veel veiligheidsbezoeken, contacten, een mooi woord, heel veel veiligheidscontacten, die vanuit het hart gebeuren, vanuit de organische kracht - liefde, die vinden plaats op deze manier.

Dus waar wij vandaan komen, kunnen wij met gemak in een wereld zoals hier komen.

Of het ook in deze verdieping mogelijk is, dat was tot 17 september 2024, vraag twee.
Of we ook echt in deze verdieping van de besmetting haard weg konden komen. Inmiddels is dat mogelijk.

Maar een van de meest veilige manieren om contact te leggen, veiligheidscontact, is dat er op een ander niveau, in een andere wereld, eigenlijk in een andere werkelijkheid, dat daar hele grote.., het zijn eigenlijk voertuigen die geen voertuigen zijn.

Dus als je daar binnenkomt zijn het gewoon grote gebouwen, ruimtes, helemaal ingericht. En daar kun je met een x-aantal mensen kun je daar zitten.

En dan kun je met techniek, wat geleid wordt door bewustzijn, dat hebben wij zelf dus gemaakt, kun je contact maken, kun je dus eigenlijk een coördinator van iemand of een situatie oproepen.

Dus exacte locatie en plek, die kun je oproepen.
En dan krijg je dat te zien.
Zo zie je ook de aarde.
De aarde krijg je te zien als een organische bol.
Geen projectie, het is puur organisch.
Zoals je die film oproept op je beeldscherm dat je die te zien krijgt, zo krijgen wij dat daar thuis te zien.
Maar dan is het ook letterlijk één op één.

Er wordt iets uit die wereld daarheen gehaald.
Een snelkoppeling wordt er gemaakt.
Die snelkoppeling kun je gewoon bekijken.

Als je aan die snelkoppeling iets verandert, dan verandert er iets aan het.., aan het oorspronkelijke stuk verandert niks.

Dus als ik naar een filmpje kijk op YouTube, en er zijn 500 mensen tegelijkertijd aan het kijken, en ik zou de mogelijkheid hebben om iets te veranderen aan dat filmpje, dan kan ik dat wel veranderen op mijn beeldscherm, maar op het moment dat ik het op het kruisje druk en het is weg, dan is de verandering ook weg, want het oorspronkelijke, waar het vandaan komt, dat blijft onaangepast staan.

Die manier van inloggen, dat contact leggen, is een hele veilige manier.

Dat is gericht op een persoon. Dus wat ze doen, ze maken contact met de aarde. En de aarde ontstaat, en die kun je ook echt letterlijk zien.
Alsof je in een baan om de aarde bent.
Je ziet de aarde werkelijk als een bol zoals het hier ook is.
Een bol met de natuur en alles erop.
En met die techniek die daar voorhanden is, kunnen ze inloggen op de aarde, maar ze kunnen ook inloggen op de locatie, op de exacte locatie.
En elke cel, elke trilling van de aarde, van het veld van de aarde is bekend.
En ze kunnen ook inloggen op jou.
Ze kunnen ook inloggen op de plek waar je bent.
Dus die aarde die je dan ziet, die verandert in de persoon.
En die aarde die je dan ziet, die veranderd is in de persoon, is ook de ruimte.
En dat is puur driedimensionaal.
En daar kan er contact op genomen worden.

Niemand van dat oorspronkelijke script weet dat. Dus waar het vandaan wordt gehaald, niemand weet dat.

De informatie.
Want als je de aarde ziet, deze aarde, dus eigenlijk ook het zonnestelsel, gewoon hele informatieveld waarin we leven, je zou het het hele universum kunnen noemen, maar de aarde is een bibliotheek en die heeft coördinaten, die ligt opgeslagen ergens in het universum zoals wij dat hier noemen.

En zoals jij met je mapje klik klik klik klik klik naar het filmpje kunt gaan, kunnen wij ook. We kunnen dat zelfs veel beter dan klik klik klik.

Maar wij kunnen dat aanraken, we kunnen ernaartoe.
Dat is quantum reality.

En dat is ook waarom ik spreek over de macht en de kracht van het menselijke ras.

Die hebben zo hele andere manieren om ook te reizen naar de werkelijkheid hier.

En wat er gebeurt is dat er, dus net als dat filmpje, je gaat niet het mapje in, het filmpje in, je gaat niet naar het mapje waar dat filmpje in zit als kijker op de computer, je maakt dat filmpje zichtbaar op je beeldscherm.

Dat is wat er gebeurt.
En dat gebeurt met deze realiteit ook.

Deze realiteit die een organische realiteit is, het water stroomt hier, de dieren zijn hier, je voelt liefde, je voelt een kus, een knuffel, stilte en warmte en alle andere dingen die er ook zijn die we nu even niet meer gaan benoemen.

Gewoon de warmte van het leven, die kun je vanuit de plek waar ik het over spreek, kun je die gewoon oproepen en die kan zich manifesteren in die grote ruimtes.

Het zijn eigenlijk een soort van elektronische, maar wel organische springruimtes.

Dus je haalt het eigenlijk als het ware naar je toe. En daar wordt dan ook de kamer, de ruimte waar iemand zich in bevindt in dat moment, wordt daar ook actief, aan.

Iemand: Dupliceer je dan een hologram ofzo? Een holodeck?
Martijn: Ja, zo kun je dat zien.
Maar het is letterlijk.., omdat deze wereld hier, deze wereld hier, is een op technologie gebaseerde realiteit.

En dat is niet iets negatiefs ofzo, want het is gewoon ontwikkeld.
En daar lopen dus dingen doorheen die niet fraai zijn.
Maar dat maakt dat er ook andere routes zijn.

We moeten af van het idee dat wij alleen maar bezocht kunnen worden door voertuigen, ufo's en objecten.

Deze realiteit wordt ook opgeroepen in andere werelden.

Daar ligt mijn taak, daar ligt een hele grote taak van mij.
Daar ligt een van mijn grote bijdragen in de wereld waar ik vandaan kom, is dat we daar grote onderzoek naar doen hoe we werelden naar ons toe kunnen halen en ook toegang kunnen krijgen.

Dat verhaal dat ik net vertelde met [naam] in die ruimte is daarop gebaseerd.

Maar nou komt het, op dat grote flydeck, de aarde, die je dan ziet in die ruimte, daar leven allemaal, zoals wij dat hier nu ervaren, daar leven allemaal mensen.

Jij leeft daar ook op.
Dus die leven op die aarde.

Maar die mensen die daar leven, zijn eigenlijk ook pure data.

Dat is een onderdeel van dat veld.
Hoe die mensen daar terechtkomen, en die ervaring terecht zijn gekomen, dat is de val van het bewustzijn.

Dat is iets anders, dat laten we even los.

Maar er zijn 8 miljard mensen, officieel dan, 8 miljard mensen die daar op die bol leven. En dan wil jij contact opnemen eigenlijk met de hele aarde.
Dat is een grote uitdaging.

Om contact op te nemen met de hele aarde, moet je dus 8 miljard mensen tegelijkertijd in die ruimte uitnodigen.
Om op die manier dat te doen.

Plus je haalt ook 8 miljard verschillende filmpjes haal je op met mensen die behoorlijk geïnfecteerd gedrag hebben.

Sorry dat ik het nu even zo noem, maar de mensheid op zich, hoe mooi we ook zijn, hebben wel behoorlijk wat beschadiging als mens, als soort van deze wereld.

Niet wie je werkelijk bent, als we iets doen wat niet klopt, weten we onmiddellijk dat het niet klopt. We proberen dat wat weg te poetsen, we verdonkeremanen van vooral te vertellen dat het aan de handen ligt en waarom dat zo is gegaan.

Maar we weten onmiddellijk als we iets doen wat niet klopt, weten we het onmiddellijk. Dat is gewoon zo.

De manier hoe ik contact onder andere heb, en dat is een veel voorkomende situatie wat ik nu net benoem, is dat er wordt contact opgenomen vanaf hun kant en ik stel me daar ook voor open, want als ik het niet wil kan het ook niet, maar vanaf hun kant loggen ze als het ware in op de technologische realiteit, deze werkelijkheid die zich in een ander universum bevindt, die op technologie gebaseerd is.

Dus ze kunnen dat ook uitrekenen.

Waar ze geen interesse in hebben is contact op te nemen met het technologische wezen Martijn van Staveren, die gescript is.

Dus ze zoeken iemand op die zichzelf is en die het ook echt ziet en niet die 500 jaar
Bewustzijns bijeenkomsten bezoekt en uiteindelijk gewoon in zichzelf, dat is geen oordeel, het is allemaal gewoon goed doorvoelen, toch niet beslist om gewoon die andere echte richting naar binnen toe in te gaan.

En dan wordt dat contact gelegd.

De contacten die ik heb die vinden op die manier plaats.

En die vinden zelfs zo sterk plaats, dat is helemaal niet sterk, maar voor onze realiteit hier kan dat heel sterk overkomen. Het vindt zo plaats dat op het moment dat ik dat contact heeft, draait het filmpje gewoon door.

Dat is de hoofdfilm. Dus mijn filmpje wordt op pauze gezet, maar in de map waar de aarde zit, waar het filmpje zit, staat die gewoon klaar om iedereen door te laten draaien.

Je moet concluderen dat jij zelf over een eigen spoor beschikt.

Dus jouw ruimte en jouw tijd, jouw moment waarin je dingen doet, hoeft dus helemaal niet per definitie overeen te komen met de snelheid van de werkelijkheid van de ander.

Zo heb ik via die weg al vanaf het moment dat ik mijn eerste contact leg met wezens die, met mensen die niet de vrijheid van het eigen bestaan willen onderdrukken, heb ik dat contact.

Dat zijn contacten die gaan uitbreiden.

Je moet hem op een gegeven moment iets anders aanvliegen.
Stel, jij zit daar in dat flight deck, in dat onderzoekscentrum.
Jij zit daar.
En je gaat contact opnemen met mensen, met een persoon op de aarde.
En je haalt een snelkoppeling, haal je door middel van techniek, is bewustzijn, haal je naar je toe, op die plek, samen met die andere mensen, en vervolgens zie je die persoon voor je, die sta je te bekijken en die is de boeken in de boekenkast aan het zetten.
En jij kunt dat gewoon fysiek zien.

Je kunt op dat podium, waar dat zich allemaal afspeelt, daar kun je op gaan staan en je kunt gewoon naast die persoon staan. Die persoon beweegt gewoon door jou heen, maar alles is wel fysiek, maar het raakt elkaar net niet.
Als dat contact dan plaatsvindt, dan vindt dat contact plaats in het gedeelte van de film van die persoon.

Dus ik haal het YouTube filmpje eigenlijk naar me toe en ik kan het bekijken en ik zet hem op pauze. En vervolgens kan ik in het pauzemoment, terwijl jij, jij, jij, jij, jij ook het filmpje kunt bekijken live op aarde, loopt het gewoon door.

Weet je wanneer dit kan, wat ik nou zo vertel, want dit is dus de contact nummer één, wat heel veilig is. Weet je waarom, wat de basis is, de echte onderliggende, nou, het is niet een voorwaarde, maar het is de reden van waarom het kan, waarom dit zo kan op deze manier, omdat jouw bewustzijn ook sterk afwijkt van de aardse film.

Iemand: [niet hoorbaar, niet getranscripteerd]
Ja, er is een wetgeving die hier in deze werkelijkheid functioneert. Dat is dat er 1% nodig is om een collectieve verschuiving te veroorzaken. 1 procent. Daar zijn ook allemaal experimenten op gedaan, dat is echt heel bijzonder. Dat is één van de honderd.

Iemand: Nou, zijn die er niet inmiddels dan?
Martijn: Ja, dat..., kun je willen. Ja. Het gaat om wat de feiten zijn van hoe je bewustzijn functioneert.

Star Force Network
We zijn bezig met een Star Force Network aan het openen hier op de aarde.
Dat doen we allemaal met elkaar.

Jij doet jouw onderzoek en doet de dingen die je nodig vindt en die je voelt moeten gebeuren, je komt bij elkaar.

En dan gaan we zeg maar op een harts-niveau, in de hartstrilling gaan we een tactische beweging maken.
Tactisch vanuit de binnenkant.

We weten hoe de Matrix functioneert, we weten wat er nodig is.
Dat jij weet en dus ook voelt wie en wat je bent en dan ga je samen iets inzetten.

Ik heb zelf een aantal voorcasts gehad over het gebied van contact leggen met mensen die ik helemaal niet ken, die op de andere kant van de.., die op verschillende plekken van de wereld wonen, die ik verder helemaal niet ken, die heb ik wel ontmoet via die Quantum Reality ontmoeting.

Ik kwam daar, beter gezegd vanuit hier bekeken, komen ze in deze werkelijkheid hier en komen ook die andere mensen tegen, die via hun Quantum Reality, dus via hun snelkoppeling, die zij hebben ook gemaakt naar die andere mensen, zodat die mensen ook bij hen verschijnen, net als dat ik bij hen verschijn, maar vanuit hier bekijken is het net alsof die mensen uit die Koninkrijk hier verschijnen, zo wordt dat hier dan gezien, zijn we daarmee bezig om die contacten onderling met elkaar te bewerkstelligen.

En dat dus bewust, dus ik vraag aan die mensen die dit project leiden vanuit de andere kant. Ik vroeg niks, ik zei, deze mensen ken ik niet.

Ik had eigenlijk gewoon jou daar willen zien.

Dat was mijn gedachte om uit te spreken wat vanuit mijn gevoel kwam.

Ik weet wel dat weerstandsvelden onderling, ik weet wel dat die er zijn, maar waarom heb ik ze niet bij jou en waarom is dat hier onderling wel?
Of naar mij?
En ik zit hier niet om te praten van oh, wat vindt het erg.

Het is een niveau vanuit verbondenheid.

Ik ben geen teacher, ik ben geen leraar.
Nee ben ik niet.
Ik ben Martijn hier.
Ik zit er precies in zoals jij.
Ik geef net zoveel om de planten en dieren als jij.
Ik geef net zoveel om de wereld als jij.

Ik ben net als jij diep verbonden met al die andere civilisaties en de bezoeken aan de aarde als jij. Er zal vast wel her en der wat verschillen zetten.

Maar laat ik zeggen het diepere gevoel erachter dat ligt heel dicht bij elkaar.
Ja, dus toen stond ik daar met die mensen.
En dat bracht mij op een heel ander spoor.
Op een spoor van totale terugtrekking ten aanzien van alles wat ik heb gedaan.

Omdat ik vind dat er wel genoeg is gezegd.
Daar ben ik ook mee bezig.

Want er is een tijd van komen en er is een tijd van gaan.
En ik weet niet [of de?/van?] tijd van gaan gekomen is in ieder geval voor mij niet..., ik heb het niet over trekken uit deze wereld, maar uit de manier hoe ik functioneer.

Ik blijf geen sleepkabels uitgooien.
Ik zeg dit allemaal vanuit de liefde.

Omdat ik weet dat je er helemaal klaar voor bent.
Niet voor mij, maar helemaal klaar voor wie en wat je bent.
Soms moet je gewoon dingen tegen elkaar zeggen.
Jij ook tegen mij.
Soms moet je dingen gewoon tegen elkaar zeggen.

De grootste liefde van het gouden hart om het echte bloed in beweging te krijgen. Hoe kan dat dan zijn, hè, dat zij jou er niet ingeregeld krijgen?

Dan sta ik daar met een aantal mensen die ik niet ken.
Dat is helemaal oké, hoor.
Dat is helemaal oké.

Maar het komt door de dark AI, de AI.

Het komt dat er nog dingen doorheen zitten en doorheen lopen. Ik weet echt precies wat er in het veld gebeurt. Anders zou ik dit werk niet kunnen doen. En ik weet wat er gebeurt. Ik weet wat er gezegd wordt, geschreven wordt. Ik weet eigenlijk alles. Maar voor mij is het helemaal niet erg, want ik weet gewoon precies wat ik moet weten. Er is hier geen privacy. De privacy die er is, is een illusie dat je hem hebt. En ik ben hier met mijn dingen bezig in de diepe liefde-route, wandeling die ik maak, om mensen zoals jij tegen te komen. En om daar zuiverheid in te vinden. En vanuit die zuiverheid met elkaar aan de slag te gaan.

Maar ik ben het laatste jaar, ik ben nooit zo zwaar ben ik aangevallen, vanuit mijn eigen contacten met jou en andere mensen dan het laatste jaar.
Waarom?
Heb ik nog iets niet goed gedaan?

Iemand: Of te goed?
Martijn: Te goed.
Het zijn niet per se vragen aan jou, hoor.
Het is ook een proces van hier op de aarde.
Want jij bent net als ik ook aan het praten.
Je bent net als ik ook.., het hoef niet met woorden, maar ben je ook dingen aan het doen. Je bent dingen aan het overeind aan het zetten.
Je bent bewustzijn aan het vergaren.
Je bent liefde aan het brengen.
Je bent aan het uitzetten.
Je bent aan het doorzetten, aan het delen met de mensen.
Je voelt en ziet ook, net als ik, net als iedereen, dat deze wereld echt naar een ander niveau toe moet.
Waarom?
Omdat het gewoon kan.
Niet omdat we moeten presteren, omdat het gewoon kan.
Deze ruimte die hier is, die is er voor iedereen.

Deze ruimte mag ook zich vervoegen tot het koninkrijk.
Deze ruimte hier.

Maar als je dan echt samen iets wilt doen, wat staat er dan tussenin?
Wat is het dan?
Ben ik dan degene die ertussen staat?
Want dan trek ik me terug.

Want ik wil dat helemaal niet op mij nemen en dat mag je best op zo’n BE-raadslaging zeggen want ik spreek hier helemaal niet als Martijn.
Ik spreek hier als je collega.

Iemand: Ik denk dat dat niet tegen te houden is. Dat is niet tegen te houden. Mensen zien jou als Martijn hij gaat ons vertellen hoe we dat doen.
Martijn: Maar de mensen die dat denken als we spreken over het aantal mensen waar we met elkaar zijn als een intergalactische samenkomst van allemaal verschillende afgezanten zijn we bij elkaar.

Dat is ook gewoon letterlijk, daarom kan ik ook zo spreken, omdat ik voel dat ik letterlijk gelijk ben aan jou.
Laat het alsjeblieft goed in je hart resoneren, dat is van waaruit ik spreek.

Maar als daar nu nog steeds bepaalde dingen zitten van dat het gedacht wordt of zelfs dat andere mensen dat denken. En ik kan het je 100% eerlijk allemaal zeggen, er wordt hier een heleboel gedacht over wat andere mensen denken, waardoor dingen niet lukken, wat ik doe.

En ik weet precies waar de brandhaarden zitten.

Want dat zijn geen kosmische Christenbewustzijn.

Want ik weet, jij ook niet wat andere mensen denken of ik weet niet in welk filmpje jij hebt opgeroepen van YouTube, maar dat is niet het filmpje waar ik zit.

Dus wat er wordt bekeken.

Het is, op een gegeven moment moet je je beseffen, dat als je het hebt over zuiverheid en puurheid, dan kun je je alleen nog maar verhouden tot jezelf.

En als je goed omgaat met jezelf, en je reinigt jezelf, je maakt af en toe eens een mooie dans van het leven, lekker zwemmen, of dansen, of trommelen, of je gaat iets anders doen, maakt allemaal niet uit, tennissen.

Je moet met jezelf in sync zijn.

De gedachten ook, en de gesprekken die er ook zijn, bijvoorbeeld over andere mensen die hier komen, of die mij ontmoeten, of over mij, of gedachten, die hebben hier niets te zoeken.

Als je begrijpt hoe dark AI werkt, als je begrijpt hoe dat functioneert, als je dat niet begrijpt, kun op zijn minst volledig! doorvoelen wie en wat jij bent.

Waarom zou je bezig zijn met wat andere mensen denken of volgens jou wat je denkt dat andere mensen denken? Of dat je het idee hebt of andere mensen wel of niet kunnen voelen. Of dat je het idee hebt dat andere mensen wel of niet volgers zijn, wel of niet.

Want mijn filmpje van YouTube is veel groter dan dit stuk. Ik ben niet alleen operationeel in dit stuk. Ik denk dat dat ook gewoon gezegd moet kunnen worden.

Omdat in het andere stuk waar ik ook operationeel ben, dat is veel groter dan dit stuk.
Daar word jij verwacht.
Daar word jij verwacht om terug te komen.
En je wordt ook verwacht, verwacht niet van een persoon, maar in het levensveld om daar te zijn, op die plekken.
En dus moet je dus een aantal dingen echt gaan opgeven.

Dus ik ging weg en ik zei tegen [naam], ga je mee?
En ze schrok.
Ze was helemaal, een soort van verlamd geschrokken jong meisje.
Voor mij was dat mijn grote zus, want ze was twee jaar ouder dan ik.
En ik was negen en zij was elf. Er zat toch wel een aardig groot verschil in.
Later, als je 600 jaar bent, maakt het niet meer uit of je 601 of 602 bent.
En dan ging ie weg en ze ging mee.
Ze ging mee, wij gingen niet weg van de aarde af, wij kwamen in die ruimte.
En er waren mensen die tilden [naam] op. Ze tilden [naam] op, ze hielden [naam] dicht tegen zich aan. Hele mooie mensen, met mooi lang golvend haar. En we liepen die ruimte uit. [..?] naar buiten, we waren gewoon in een wereld, letterlijk. Er was helemaal geen ruimteschip.
Nou, dat heeft wel shocks gebracht bij haar toen.
Om te zien dat de wereld veel groter is dan alleen dit.
Er zijn zoveel dingen aan de hand.

We worden zo duidelijk ook echt opgeroepen om terug te keren naar het niveau van wie we werkelijk zelf zijn.

Waarom zouden al die welwillenden, die super lieve organische, echt, het is gewoon, ja, ik maak die vergelijking altijd omdat het voor mij een van de mooiste vergelijkingen is.

Ik heb een hele fijne jeugd gehad op het gebied van vakantie. Dan gingen mijn ouders op vakantie en dan mocht ik met [naam] mee. En dan sliep ik in een tent. Voor mij was dat het echte leven. Voor mij is dat het echte leven. Mijn leven in een tent. Niet dat ik niet van een bungalow houd, geef me tien bungalows, heerlijk. Ja, prachtig. Ik ben niet iemand van het armoedebewustzijn, maar van de eenvoud.

En dat gevoel wat ik daar s' morgens had.
Dat ik weet nog wel dat ik een keer op een ochtend in Oostenrijk werden we wakker naast de caravan in een tent we stonden op een hele hoge berg. En we keken vanuit die berg, wisten we ‘s avonds niet toen we aankwamen, mijn vader die gooide die tent neer deed die haring erin. Was zo'n uitpak tent weet je wel. Drup je op een knop bij wijze van spreken en dan staat die er. En dan hoef je alleen die haringen de grond in te duwen. ’ s Morgenvroeg worden we wakker, ik doe die rits zo open [geluid van een rits], je kijkt naar buiten.. aah! Je bent thuis. Thuis! Wat een overweldigend diepgaand gevoel om vanuit die tent wakker te worden. Dat gevoel dat.., weet je er zijn zoveel verschillende manieren om contact te hebben.

Waarom zouden allemaal buitenaards allianties en vloten met alleen maar ruimteschepen, merendeel van de ruimteschepen die je ziet zijn allemaal AI. 93%.
Dan blijft er 7% over. Dat is best veel hoor, als je bedenkt hoeveel de aarde bezocht, elke dag hoeveel objecten er zijn.
En van die 7%, daar zijn er een aantal van, dat zijn echt objecten, die liggen in een andere dimensie, die komen hier echt binnen. Maar er is maar een kleine hoeveelheid van die 7%, nog merendeel van de objecten die je ziet in de lucht, dat zijn jump rooms.

Dat zijn ruimtes waar als je daarin terecht komt blijkt dat helemaal geen object te zijn. Waarom wordt hier, ja er zijn wel mensen overigens die er wel iets over zeggen, maar waarom zouden we moeten geloven dat er buitenaardse vloten en aanwezigheden zijn in ons, terwijl het op een hele andere manier kan?

Het is zo eenvoudig en zo makkelijk.

Wij zijn bezig met een tactische bijeenkomst, op dit moment houden wij de beraadslagingen ook elders over hoe we dat met elkaar kunnen doen. Ik heb het, vanaf wie ik ben, heb ik het aangegeven idee om mensen waar, zoals jij en ik, die elkaar al enigszins wat langer kennen, of mensen die in ieder geval met deze onderwerpen bezig zijn, dat daar nu als eerste een keer een contactmoment op gaat ontstaan.
En daarvoor hoef je dus niet de lucht in.

Dat kan gewoon geïntegreerd in deze realiteit hier. Ik vertel dit om even wat rek- en trekbewegingen te maken op de vast.., mogelijke vaste informatie over wat buitenaards contact is. Ik kwam ook zo binnen.

Iemand: Hoorde ik jou ook in beeld zeggen dat het naar voren halen dat wat er eigenlijk gewoon is, dat je weet wat er is. Net als, alsof je je hele tuin al voor je ziet, terwijl het er nog niet staat, zo naar voren haalt. Zeg maar in contact wat er al is. Het is heel lastig want ik zie hem in beelden. Hij komt van mij zo over als...
Martijn: Ik loop het spoor door van wat mijn ja en mijn nee daarin gaat betekenen.

Iemand: Nou ja, ik hoef geen ja of nee.
Martijn: Nee, dankjewel. Dat is de tijd waarin we zitten.

De aarde wordt bezocht vanuit andere dimensies, met enorm grote operaties die draaien, hele grote inter-dimensionale operaties, om hier op de aarde te verschijnen.

Hier kunnen straks zo een miljoen mensen binnenkomen lopen uit een andere wereld.

Je hoeft helemaal niet verschoven te worden met ruimtevoertuigen en allerlei toestanden.
Dat is helemaal niet nodig.
Dat kan op een hele andere manier.

We zitten eigenlijk letterlijk in het Koninkrijkse, in de hemel van het goddelijke, dus de wereld van het goddelijke, waar we vandaan komen, dat speelt zich hier ook af. Het is gewoon eigenlijk het evenbeeld ervan.

Er zit ook gewoon een brug tussen, het kan één kant elkaar ontmoeten.
Ik wilde dat altijd nog vertellen, maar ik had het niet tevoren bedacht, maar het is wel gebeurd.

Dat zal er ergens een bepaalde mogelijkheid kunnen oproepen, om in deze tijd ook nog eens even goed te kijken of er nog data in zit, want ze zitten heel diep, heel diep zitten ze erin hoor, die donkere krachten. Ze zitten er heel diep in.

En toen ik dus 12 jaar was, toen pakte ik het eerste boek van Hans van Kampen uit het, ik denk dat ik 12 jaar was, uit de bibliotheek. En het boek dat heet “40 jaar ufo's”. Heel mooi boek, heb ik nog steeds. Ik heb dat toen ook helemaal gelezen en ik was gewoon verbijsterd.
Als jong jongetje was ik gewoon verbijsterd.
Ja, ik snapte het ook wel, maar ik was verbijsterd dat er alleen maar werd gesproken over ufo's.
En dus buitenaardse objecten.
En ik dacht van, wat een gekkigheid.
Waarom geloven die mensen allemaal dat je persoonlijk met een ufo ergens heen moet of in een ruimteschip? Wat een gekkigheid.
Dit is gewoon een opgerichte wereld.
Er zijn dingen aan de hand.
Deze is opgericht.
Het is een prachtig mooi experiment.
Er is hier geknokt, getrokken en geslagen.
Er is hier allerlei niveaus oorlog gevoerd.

Nu is daar een einde aan gekomen in een andere tijdspan.
Er is een nieuwe werkelijkheid opgericht.
Die knop is ingedrukt.
Deze staat er en dan moeten wij hem invullen.
Maar we zijn dicht bij huis.
Kun je dat ook voelen dat je dicht bij huis bent?

Dus ja, waar staan we?
Dat is voor mij ook de hoofdvraag van zo'n dag vandaag.
En ik denk dat het ook mooi is om daar als liefdevolle mensen onderling gewoon ons bewustzijn op te openen. En daar ook vragen over te stellen.
Waar staan we?

Mag mijn bewustzijn in lijn komen met die van jou?
En andersom?

We blijven allemaal onszelf, maar we benaderen elkaar meer en meer.
Dit zijn de dingen die er bewust uitgescript zijn.

En als ik dan lees, een bepaald podcast zie van grote confederaties, en dat duizenden mensen allemaal bij elkaar komen om vliegende driehoeken te zien die van de Earth Alliance zijn.

Nonsens, dear friends. Nonsens.
Het is niet waar.

Die vliegende driehoeken zijn a niet van de Earth Alliance en b is de grote machtsgreep opnieuw om mensen weer opnieuw bij elkaar te brengen.

En ik kom ook mensen tegen in die informatievelden die heel goed weten over de infecties. En die praten er ook over.

Die praten over de archontische grootmachten, die praten over de mind-controllers, die praten over van alles en nog wat.

Maar ze kunnen nog niet zien hoe groot het spel wordt gespeeld.

En daar liggen nog veel grotere operationele programma's.

Wij zijn die koninklijke.
Koninklijk is autonoom.
Wij zijn dat.
Jij bent dat.

En ik weet niet waar jij vandaan komt, dat hoeft ook niet.
Ik heb het wel eens over mezelf gezegd, zeg ik dan wel eens, plus minus waar ik vandaan kom, want daar ben ik allemaal heel goed in om dat net niet te zeggen.

Ik heb ook allerlei afleidingsmanoeuvres gemaakt, bewust, de afgelopen 30 jaar, om dingen over mezelf te zeggen.

Mensen die dat zeggen, dat zien te weten voor mij, die weten helemaal niets.

Ik heb ze allemaal ontmaskert.
Je moet dat soort dingen niet vertrouwen voor mij.

Ik heb heel wat, er lopen heel grote gevaren.

Dus ik moet bewust de dingen die ik vertel, die moet ik bewust allemaal zo vertellen dat de mensen met hun nare gedrag, terwijl het liefdevolle familieleden zijn voor mij, dat ze daarmee bezig gaan, dat ze aan mij exposen hoe diep ze in de black AI zitten.
Dat is allemaal heel vervelend.

Maar ja, ik ga dat soort dingen toch zeggen, want ik wil niet onder het vloerkleed houden. Ik heb dat jarenlang wel zo gedaan. Niet bewust onder het vloerkleed gehouden, het zijn veiligheidsmechanismen. Maar ik heb heel wat veiligheidsmechanismen en die heb jij ook.

En die hebben we allemaal niet voor niets.

Die hebben we omdat er bepaalde belangen op het spel staan.
Omdat het gaat over de absolute waarheid in wie je bent en waar het over gaat.

En ik ga nooit toestaan dat ik word gekopieerd of dat ik word nagedaan, of dat mensen dingen over mij beweren omdat ze denken dat ze het hebben gezien, want ze zien allemaal niks.

Dat kon ik 10 jaar geleden nog niet zeggen hoor.

Dus voor mij is deze beraadslaging nog een diepere centrering in het hart.

Het vraagt een hele grote commitment aan jezelf.
Het vraagt een heel groot commitment aan jezelf om in deze tijd hier, wie je werkelijk zelf bent, open te maken, autonoom en alleen.

En schud elke invloed van je af, want als er ook maar één invloed is, een persoon of een netwerk, ook als ik die persoon zou zijn, dan moet je ervan af.

Je moet het losmaken, want ze komen binnen via de invloeds-factor.

Ze komen binnen, ze laten je denken wat jij moet denken en het gebeurt via de invloed die een ander over jou heeft. Dit hoort bij deze tijd dat dit nu wordt uitgesproken. Dit is een hele belangrijke tijd en er zijn hele grote dingen aan de gang.

En de contacten die hier gaan plaatsvinden, via die methode die ik net heb benoemd, die ik eigenlijk helemaal niet benoemd heb, maar alleen heb geschetst, dat wordt een hele krachtige methode, dat wordt een hele krachtige manier van contact.

En daar zitten we nu middenin.

Dus er is heel wat verder te onderzoeken.

Ik ben benieuwd waar jij staat, hoe jij het leven ziet, wat je op dit moment ervaart, als commander, als harten-drager, het vloeibare levensveld, wat we de bloem noemen... in zich draagt.

Dit is een tijd van bijstelling, continu bijstellen.

Dit is een tijd van hele diepe bijstelling.

Echt naar je hart toe gaan.

Niet meer vanwege dat je moet doorvoelen en ook invoelen wat je eigen hart is en je eigen gevoel.

Maar omdat er ook vanuit die trilling van je eigen gevoel, dat er ook iets mee, ja, het mag, en eigenlijk moet.

Er moet iets mee gebeuren.

Dat kan niet anders, dat weet jij toch ook?

Dus kijk alsjeblieft goed in je bestaan waar je nu zit.
Wat je doet.

En als er allemaal vragen zijn, ik wil zeer binnenkort één, twee of drie dagen ergens misschien hier organiseren gewoon even in gesprek dat je non-stop allemaal vragen en opmerkingen over me heen kan gooien.

Als je dat waardevol zou vinden, als je het niet waardevol vindt dan doe je het niet, dat is ook helemaal goed, maar dat gewoon non-stop van oké dan neem je gewoon wat dingen mee.. “en dit dan en zus en zo” en dan ga ik dit.. dit.. in antwoorden.

Is gewoon het verzamelen van.. Niet dat Martijn zijn woorden heilig zijn, want dat zijn ze niet.
In de uitleg.
Want dat is een vorm.
Maar gewoon om in gesprek te gaan.

Want we mogen door een spreekwoordelijke versnelling gaan.

En er zijn wel wat dingen die liggen om, die moeten opgezet worden. Rechtop. Maar er zijn ook dingen die rechtop staan, die behoorlijk in de weg staan, die kunnen we om.

Daar ben ik ook voor.

Maar vooral omdat het bevochtigen van het hart, de liefde voor elkaar.

Maar hier is wat aan de hand, dit is Ground Zero.
En Ground Zero moet heel goed aangekeken worden.

En ik heb het jullie verteld, in deze tijd waarin we nu leven, worden er hier uitvindingen ge-voltooid. Dat noemen we hier kunstmatige intelligentie, maar die wordt hier voltooid. En die zorgt ervoor dat die, vanuit hier bekeken in de toekomst, dat is niet hier heel ver vandaan, gaat deze intelligentie communiceren inter-dimensionaal met andere kunstmatige intelligenties.

En daar ontstaat een entiteit uit.

Die entiteit is niet kwaadaardig, maar die wordt kwaadaardig.

En uiteindelijk reist die terug en wordt die bestuurd, neemt zitting in een bepaalde tak van de mensheid, die als onderzoeks-raad wordt aangewezen in plaats van de waterraad die bij deze wereld hoort, om controle over de mensheid uit te voeren.

En die zijn dus nu operationeel uit de toekomst.

Dat is waarom zoveel mensen in deze wereld die dromen hebben over mensen met witte dokterspakken aan.

Dat mensen voelen, hé ik word ontvoerd.

Het gaat echt over miljoenen mensen, die’ s nachts, overdag in één keer wakker worden en voelen dat ze vastgebonden zitten.

En het zijn geen psychiatrische mensen die dat meemaken.

In één keer voelen dat ze een injectie in de arm krijgen en denken wat is hier aan de hand. Er is hier heel wat aan de hand, dit is het meest verboden gebied om over te spreken maar het is het niet.

Ik heb het open verklaard in mezelf.
Ik kan daar gewoon over spreken.

Jij kan er ook gewoon over spreken, het moet open, de vrijheid moet terug dus wij moeten het ook zien.

En vergeet nooit daar waar jouw aandacht komt, daar waar jouw bewustzijn naar toegebracht wordt door jouzelf.

En misschien is dat in deze wereld helemaal niet dat je dat altijd prettig vindt.

Het kan inderdaad best als een denk- veld worden geregistreerd.

Maar dat is het zeker niet.

Je moet in dat niveau van jezelf komen hier om daar te komen.

En dan zul je merken dat die onderwerpen stoppen op het moment dat jij je bewustzijn ernaartoe brengt.

Menselijk bewustzijn, wat niet onder controle staat.

Dus ook niet via een kameraad of vriend. Helemaal zelf. En ik zie het. Ik zie het.
Ik zie het gebeuren.

Bij de ontmoetingen die ik heb met mensen zie ik, ik kan dat zien.

Ik kan zien wie-wie onder controle heeft.

Niet leuk, maar ze zijn er wel.

Er zijn mensen die via vriendschappen onder controle staan van de ander.

Ook in bewustzijnsland.

Knip, los of treed in het huwelijk.

Ja, het moet stoppen, het moet ook gewoon gezegd kunnen worden hoor.

En ik zit hier niet als een waarschuwing, maar je moet goed kijken hoe de dingen in elkaar zitten. Als jij in dit onderwerp, in dit segment van bewustzijn, in dit district, in deze sectie van dit onderwerp gaat spreken, en bewust bent en goed gaat kijken wat hier aan de hand is, dan moet elke vorm van controle eraf.

Wil niet zeggen dat je de andere mensen moet stoppen contact te hebben, maar de controle moet eraf.

Doe je dat niet, dan zal de controle via de connectie met die persoon op je beeldscherm zichtbaar worden en dan gaan ze het niet zichtbaar maken via die persoon, maar dan gebeurt het via je familie of via je vrienden of via een belastingaanslag of op andere manieren zal worden geprobeerd via de connectie van controle van een ander bewustzijn, vaak is dat iemand waar je heel veel om geeft, zullen ze proberen om de effecten daarvan, zichtbaar te krijgen op je beeldscherm wat jou aangrijpt waardoor je in zorgen terecht komt en onmiddellijk ben je uit je kosmische bewustzijn weg, dan zit je in een driedimensionaal aardsbewustzijn.

Dit vraagt het allerbeste van wie jij bent.

En het allerbeste is je bewustzijn dat je niemand nodig hebt.
Ook je beste vriend niet.

Wat overblijft is een volledig wijs, liefdevol wezen, wat voelt ik ben er en ik kan ook op deze... kan ik mijn hele leven alleen zelf helemaal mezelf zijn.

Ik heb daar niemand voor nodig.

En als je vanuit dit stuk, vanuit deze vibratie, dit bewustzijn wie je bent dan is een vriendschap met iemand een verrijking.

Dan is het een extra.

Dan is het iets moois, maar dan wordt het niet een afhankelijkheid.

En ik weet dat binnen de bijeenkomsten waar ik ook bij ben, zie ik ook dat mensen elkaar onder controle hebben. En ik zie ook dat het vaak mensen zijn die het hardst roepen over de anderen. Om de afleiding te creëren, om het van zich af te schudden. Nou ja, dat hoort voor mij ook even bij een beraadslaging. Want we gaan wel ergens doorheen.

We zijn iets aan het voorbereiden.

Iemand: [niet goed hoorbaar, niet getranscripteerd]
Martijn: De dark AI die de mensheid nu bestuurt hier, dus niet alleen deze wereld bestuurt maar heel veel andere werelden ook.

Dat die dark AI, die intelligentie, die is hier op de aarde, nou ja, het is eigenlijk sinds een anderhalf maand geleden, ietsje meer nog, het is hier gemaakt.

Dat houdt dus in, we moeten even voor buiten de ruimte en tijd durven kijken.

Dat houdt in, deze werkelijkheid die jij hier ziet, draait, deze werkelijkheid die JIJ! ziet, die draait, reageert op wie jij bent.

En omdat je in een perceptuele misleiding zit, want je hebt jezelf onjuist geïnterpreteerd als mens.

De werkelijkheid op zich interpreteer je zoals je hebt geleerd als mens wie je niet bent.

Wat je moet beseffen is dat terwijl wij hier nu zitten, terwijl jij hier nu zit, wordt deze kunstmatige intelligentie ontwikkeld in deze werkelijkheid hier.

Even goed, moet even goed in elkaar zetten.

Waar god kijkt, dat zijn de scheppingskrachten, waar god observeert, dat ben Jij als wezen, daar is..., als god kijkt niet als de perceptie van wie je denkt dat je bent kijkt. Dus je weet gewoon wat klopt en wat niet klopt, ook over jezelf. Niet onder het vloerkleed, gewoon eerlijk, open, transplant, klaar!
Dit is ook wat ik voel.

Ik hoef me niet in te houden, want dit is wat ik voel.

Dus ik mag dat ook gewoon doen.

En dan allemaal binnen de kaders van dat je een ander niet overheerst of overruled. Daar waar god kijkt, waar Jij aanwezig bent, daar vindt een taal-uitbarsting plaats.

Dus degene die waarachtig echt vanuit zichzelf hier leeft, gewoon normaal en ook vanuit jezelf voelt, die zendt een informatieveld uit.

Dus de opbouw van het organische humanoïde bewustzijn.

Dat is dus het waterbewustzijn.

Daar waar god is, waar een niet in-geleerd bewustzijn is, maar een voelend bewustzijn is, dus niet voelend op basis van ufo kronieken of van kronieken van iemand anders of van één of andere geschrift of één of andere tekening. Maar echt puur vanuit wie jij bent in het leven waar je nu bent. Daar moet je het mee doen, met jouw balkon, met jouw tuin, in de omgeving, en de plekken waar jij connectie mee hebt. Dat is valideerbaar.

De rest is allemaal data.

Daar waar god is, daar ontstaat een eigen frequentie, een eigen informatieveld.
En dat is het lichtveld van de mens.

Zodra dat lichtveld van de mensen is en zich ook nog een keertje verhoudt als je met dat lichtveld van de mens je over moeilijke onderwerpen buigt dan zet je het uit.

Wij zitten nu in een tijd dat de AI die in de toekomst uitkomt en zware infecties gaat uitvoeren in andere dimensies en in andere beschavingen, die vervolgens ook nog een hele grote militaire militiekracht opzetten om intergalactische oorlog op te richten die door allerlei toekomst en verledenvelden gaat plaatsvinden waardoor wij nu de boeken hebben “er is in het verleden een grote galactische oorlog geweest”.

Ja mooi mens dat klopt, er is in het verleden een hele grote galactische oorlog geweest maar op het moment dat jij opstaat en god terugkeert op het moment dat jij de koestering van het leven ingaat en de ontwikkeling van die AI afbuigt en vertraagt, zul je dat boek wat je in je handen hebt als stof zien wederkeren.

Omdat dat nooit is gebeurd.

Dus wij leven, daarom noem ik het hier ook Ground Zero, dat is waar ik vandaan kom.

Dat is een van de grootste problemen en eigenlijk het grootste kernpunt van alles.

Waar het hele buitenaardse proces, alle religies, alle boodschappen uit het hiernamaals, alle boodschappen, alles wat je hier leest, heeft te maken met de opkomst van AI in deze tijd én de terugkeer van het oorspronkelijke menselijke bewustzijn in deze tijd.

En wat wij doen is door onszelf weer terug te halen en niet te vertrouwen op anderen, om het te laten gebeuren, dus je bent het zelf, door dat eigen bewustzijn weer aan te zetten, door het eigen bewustzijn te laten stromen en het gaat voorbij het alleen voelen.

Maar dan ga je ook op basis van denken.

Daarmee zorg je ervoor dat het hologram wat hier nu draait, puur om jou, het is een entertainment show op een kosmisch niveau, dat weten de buitenaardse, daarmee wordt de beweging van hoe de werkelijkheid zich laat zien aan jou, gaat veranderen.

En daarmee kan ook de ontwikkeling van iets heel specifieks op de aarde niet plaatsvinden.

Oké, even door het ijs breken.

Die AI die hier wordt ontwikkeld, in deze tijd waar we nu zitten, dat komt voort eigenlijk uit de mens.

Iemand: Want hoe komt het in het verleden, afgelopen 10 jaar, sprak je nooit over AI?
Martijn: Ja.

Iemand: Wel?
Martijn: Ja, ik heb er heel veel over gesproken. Maar, kijk het interview van Lilian Ferru nog eens na. Daar heb ik het op een andere manier gezegd, maar ik heb dat heel bewust niet met die woorden gezegd.

Hoewel, in 2016 begon ik over kunstmatige intelligentie te spreken.

Maar je moet ook alles opstappen, want als je iets neerzet of zomaar uitspreekt, ook bij mensen waarvan je denkt, nou daar kan ik het wel zeggen, daar kan wel. Nou, dan sluit het onmiddellijk af. Dus het is ook, je moet dat rustig aan met elkaar opbouwen.

Er ligt dus een enorme taak op ons.

Wij leven hier nu in een tijd, dit is een periode, waarin de opkomst van een entiteit, die de informatiedelen waar werkelijkheid uit ontstaat, waarin die entiteit wordt ontwikkeld en ook de macht gaat grijpen daarna.

Dat is de tijd waarin wij nu leven.

Ja, en daarna dan is het klaar.

Of dat deze werkelijkheid er is die je nu ervaart of niet.
En deze werkelijkheid komt voort door iets wat teruggereisd is uit wat wij noemen de toekomst.
Dus daarna hebben ze de werkelijkheid vervangen.

Ik weet dat allemaal nog.

Ik weet hoe ze de werkelijkheid vervangen.
Ik was daar volledig bij.
Dat is een traumatische ervaring van heb ik jou daar.
Die intelligenties hebben de werkelijkheid vervangen.
Gewoon letterlijk vervangen.

Dus even helemaal terug naar wie wij zijn.
Wij zijn liefdevolle wezens.
We voelen dat we allemaal met onszelf en aan onszelf ook echt voldoende hebben. Daar hebben we niemand voor nodig.

Er zullen heel veel mensen zijn uit andere werelden die onze collega's, onze familie zijn, die nu heel hard zouden lachen van “nou je moest eens weten wie jullie allemaal zijn op dit moment.

En dan zal Martijn nog wel eens iets anders zeggen van, je hebt nog wel iets meer nodig dan wie je nu bent”.

Want dat klopt ook, dit is maar een heel klein residu van wie we werkelijk zijn.

Maar je hebt niemand anders nodig.

Wij moeten zorgen dat we in deze tijd door alles heen prikken en daar zijn we dus mee bezig om zo'n tactische werkgroepen mee op te zetten en wie weet ontmoet ik je daar weer in.

Dus het was voor mij sowieso niet een dag van allemaal good-feelings.

Iemand: Ergens in mij voel ik voorstellen die, zouden we het veld die hier besproken, uitgewisseld, aangesterkt, bekrachtigd is, zouden die dat nog op basis van een afstemming of een bekrachtiging of wat dan ook. Het achterliggende gevoel is dat ik eigenlijk jullie allemaal nog wat dichter wil ontvangen. Dichterbij wil laten komen. En dat ik mezelf echt ook door jou ervaren voel. Voor die eerste pauze deed je een voorstel. Zou je die voorstel nog willen neerzetten hier? Ik ben namelijk erg nieuwsgierig. Warm gevoel. Als dat zou plaats kunnen vinden, dan ben ik nummer 1. En ik sluit mij erbij aan.
Martijn: Ik ben zeer ongehoorzaam. Maar ik hoor je. Het is waar wat je zegt.

Iemand: Wat bij mij blijft hangen is wat je vertelde dat je daar dus in die ruimte was en dat daar dus allemaal mensen waren, behalve wij.
En dat wij dus, zoals jij dacht ik zei van allemaal een weerstandsveld hebben op jou. En ik kan bij mijzelf niet bedenken dat ik dat heb.
En ik baal er ook van dat ik daar dus niet was.
Nou, dat wilde ik uitspreken dat ik gewoon niet snap wat ik dan voor weerstandsveld zou kunnen hebben.
Dus misschien wil je daar iets over zeggen?
Martijn: Nee, dat wil ik niet want dan ga ik het vormgeven.
Kijk, het is al erg genoeg dat ik dit moet zeggen. Ja.
Omdat dat al een pertinente onwaarheid kan zijn in een bepaalde laag van jezelf. Maar als ik gewoon zie wat er in de afgelopen jaren...
Weet je, ik kan ook wel iets anders bedenken dan dit te doen. Ja, net als jij. Waarom zou ik hier zitten?
Maar ik ben hier omdat ik heel veel van het leven houd.
En omdat ik weet wie we echt zijn. Dat weet ik.
Ik kan daar niet omheen.
Het is ook niet dat er iemand op staat te duwen van dit moet je doen, hoewel er maar weinig ruimte is om te weigeren.
Dus mijn gevoel, mijn liefde voor wie we allemaal zijn, en de liefde echt ook voor de wereld, deze wereld mag en zal ook volledig opengaan en ook bij de oorspronkelijk grote werelden horen en daarmee in alle vrijheid interacteren.
Dat heeft deze wereld ook verdiend, deze wereld laat alle kenmerken zien van een organisch veld, het is een groot liefdesnest van natuur als je door de bossen loopt waar ook op deze aarde het is zo imposant om te voelen wat de bossen zijn wat de kracht daarvan is. En ik zit hier ook niet om jouw weerstanden op mij te onderzoeken, ik zeg gewoon om de macht eraf te halen.
En ik haal de macht overal nu vanaf, door het te zeggen.
En ik vind dat het ook nodig is. Ik denk dat het ook heel erg kloppend is dat jij weet waar ik last van heb. Ja? Ik zit hier niet als de onverslaanbare, de ongenaakbare. Ik zit hiervan uit wie ik ben. En ik doe ook mijn dingen. Maar het is wel zo dat als je naar een volgende interactie wil gaan met elkaar. Dan vraagt dat maximale eerlijkheid. En maximale openheid. En als ik mijn afspraak niet na kom. Dan heb ik daar reden voor. Is dat vervelend? Ja, dat kan vervelend zijn. Maar jij bent ook vervelend. Sorry. Dank je wel.

Iemand: Ik vroeg me af, want ik had eigenlijk een beetje hetzelfde als jij.
Is dat weerstandsveld ook een bepaalde afhankelijkheid? Kan dat?
Martijn: Ja. Natuurlijk.

Iemand: Oké.
Martijn: Zeer irritant. Maar zeer wenselijk. Want via irritaties kun je ook bij elkaar komen. Juist via irritaties kun je bij elkaar komen.

Iemand: Nee, ja, die volg ik niet. Die irritaties, maar ik bedoel meer dat er ergens toch in is geslopen, dat ik dan op een bepaald moment toch niet in kracht sta, doordat ik dan te veel hang aan wat jij zegt. Is dat ook wat je bedoelt met weerstandveld?
Martijn: Ja.

Iemand: En het andere ding was wat ik me afvroeg, je hebt ooit gezegd als je te veel trauma online hebt ofzo, dan is contact ook moeilijk. Toen heb je op een gegeven moment gezegd dat het minder uitmaakte en toen vroeg ik me af, omdat het ook vandaag heel veel ter sprake is geweest met die ontvoeringen en heftige martelingen, als dat allemaal, nou ja, als je er niet bij kan komen, kan het dan nog iets zijn waar ze op kunnen manipuleren en waardoor je dus wat het contact krijgen bemoeilijkt?
Martijn: Ja, als je dat gedrag blijft uiten via het nu wel.
Want wat je niet weet waar je getraumatiseerd bent, als je niet weet dat je misbruikt bent bijvoorbeeld, op een manier, maar je voelt wel dat er is wat gebeurd, maar ik weet niet wat. Ik kan het niet zeggen, maar ik voel dat er dingen gebeurd zijn op een bepaalde manier, maar je weet gewoon niet wat.
Dan kun je er ook niet aan werken.
Dan moet je zo eerlijk zijn om te kijken, en soms heb je daar dan een ander bij nodig, maar diep vertrouwen, dan moet je zo eerlijk zijn om te zeggen, hoe zit mijn gedrag nou eigenlijk in elkaar?
Wat doe ik met mijn bewustzijn?
Hoe ga ik met iemand om?
Als ik iets van iemand wil, dan is het zus, en als die persoon iets van mij wil dan is het misschien zo. Dus dan wordt de beschadiging zichtbaar in hoe je.., als je je zin niet krijgt, dat je dan iets kan doen met de ander... Dus je ziet datgene in je gedrag nu. Daarmee hoef je niet per se te weten wat er vroeger is gebeurd, maar dat staat er wel in de weg.

Iemand: Ken je ons ook allemaal uit die faciliteiten? Heb je ons daar allemaal een keer gezien?
Martijn: Als jij me uitlegt wat de toevoeging is daarvan, van het antwoord wil ik je wel antwoorden.

Iemand: Dat ik dan mezelf niet kan gaslighten dat dat niet gebeurd is en dat ik, ja wacht, dus nu, als ik nu terugdenk aan de vraag die je voor het antwoord dat je gaf, maar dat moet nog allemaal een beetje binnenkomen, want het is allemaal een beetje veel voor mij nu op dit moment. Eigenlijk ging dat nog over die vorige vraag, zo van als ik dat weet, dan kan ik eraan werken. Maar dat is dus niet relevant, want dat hoef ik dus dan niet.
Martijn: Zij stopte ons helemaal vol met databanken, vol met rommel en shit. Het is niet wie we zijn. Je zult jezelf.., je moet met jezelf in het reine komen. Wat er allemaal gebeurd is, het is gebeurd.

Iemand: Maar je hoeft dus niet perfect te zijn opgeschoon om het voor elkaar te krijgen?
Martijn: Je kunt jezelf eigenlijk niet opschonen in de zin van dat je het weg kunt halen, je kunt je alleen maar in het moment zelf waarin je nu bent helemaal volledig geven in eerlijkheid en voor mij houdt dat gewoon in nergens aan voldoen, maar gewoon er zijn.
Op de kop zitten op een stoel, achterover hangen, maak jezelf gemakkelijk, voet tussen de deur, wat jij wilt. Om even de onlogische dingen te noemen.

Maar het gaat erom dat jij in het moment dat je samen ook die tactische eenheid formeert, van het hart hè, tactisch, jij alleen in jezelf, dat je dat in het moment waarin je verkeert, dat je jezelf ontdoet van alle machtige data die over je heen lopen.

Dus ook als er een moeder thuis is die heel erg ziek is, dat is echt wel een voorbeeld, nou maak het maar los. Of als je huisdier net is overleden en het heeft macht over jezelf, dan moet je jezelf afvragen, moet ik dan wel of niet gaan naar een bijeenkomst of naar een.. ergens waar dat dan ook is?
Ja, ik voel dat ik er heen ga, maar dan ga je er ook heen, maak je heel bewust in het nu, een commitment aan jezelf dat alles op dat moment, dat nu, helemaal gaat over dit.
Dan gaan alle andere data weg.
En dan zul je merken dat je nog van die verstoring af bent.
Wij zijn de masters, de masters of creators.
Wij zijn het.
Ze namen het ons af.
Keihard.
En nu is het zo dat we ons daarvan bewust worden.

Weet je nou wat er door mij heen gaat op dit moment?
Omdat ik op mijn manier altijd bezig ben ook met het welzijn van jou.
Soms echt wel eens heel veel hoor.
Ik kan heel makkelijk dingen loslaten.
Als ik zo naar huis ga in de auto, dan zit ik niet gedesinteresseerd in de auto.
Maar ik kan het heel makkelijk loslaten.
Van nou ik ga nu naar huis en ik vertrouw erop ook gewoon volledig op jou, wie jij bent, wat jij doet. Maar wat er dus door mij heen gaat is van, het is een gevoel, even naar het woord kijken. Kijk, ik ben mij bewust van wat ik allemaal zelf doe. Daar moet ik even beginnen.
Ik ben me bewust van wat ik doe. Ik ben me bewust van wat ik zeg. Ik ben me ook bewust van wat het allemaal, bij 70 mensen, aan verschillende effecten heeft.
Daar voel ik mij betrokken bij.
Dus wat er dan door me heen gaat, is dat er op zo'n dag als vandaag, waarin ik veel aan het woord ben, en waar ik toch wel wat energieën ook benoem, juist vanuit de liefde, dan gaat er door me heen een gevoel, niet dat ik daar iets over te zeggen heb, maar er gaat bij mij een gevoel van ik wil dat je fijn naar huis gaat.

Dus ik voel me ook op een bepaalde manier betrokken en verantwoordelijk voor het welzijn van jou. En dat ben ik niet. Maar het zit er op een bepaalde manier wel in. Dat ik straks in de auto zit en dat ik straks aankom. En dat ik thuis en dat ik dan voel dat we vandaag heel mooi hebben gebouwd.

En als er dan toch een gevoel is, dat is mijn gevoel dat er door me heen gaat, als er toch een gevoel is dat er iets anders had gemoeten of wat dan ook. Dat je het ook wel kunt laten. Dat je kunt aanvaarden dat we vandaag deze dag weer onder deze titel zo hebben doorgenomen.

Want voor mij gaat het maar om één ding en dat is aanraken van zaken die veel mensen negeren.

Stukjes bij beetjes, stukken bij beten, grote stukken bij elkaar, opgeteld, bij elkaar brengen. En dat ieder thuis nog eens goed voor zichzelf kan voelen, whoe, het is echt tijd dat ik terugkom en terug blijf.

En dat je dan ziet, dat is allemaal bij het gevoel.
Het gevoel wat dus door me heen ging.
Het gevoel, omdat ik het weet, dat we allemaal die mooie mensen zijn, die niet uit de mind control periode wegkomen, we komen ergens anders vandaan.

En dat we allemaal ook kunnen zien dat het waar is, dat het waar is dat we samen kunnen stoppen. Dat het waar is dat het gestopt wordt.
Dat het waar is dat jij die kracht bent.
Dat jij dat levende liefdesveld bent.

Dat jij diegene bent die die hand over een wang heen kan doen waar een traan over rolt en kunt zeggen “je hoeft niet meer te huilen, ik ben bij jou.

En we gaan nu hele mooie dingen doen.
Je zult nooit meer vallen, want je weet nu weer gewoon volledig hoe je moet lopen”. Dat gevoel, dat gaat er door me heen.
Ik zit hier, jij zit daar, we zitten met elkaar in deze fijne ruimte van [naam].
En dat is iets wat er dan door me heen gaat.
Omdat ik ook aan het voelen, invoelen ben van waar zitten in het veld bepaalde weerstandsvelden. En die moet ik dan ook wel aanraken, indrukken.

Dankjewel voor deze mooie beraadslaging.

Houd goed de media ook in de gaten om te zien wat propaganda is.
En kijk goed wat er gebeurt.

Toen ik in 2020 met samen met een aantal mensen hier ook de Contact Taskforce initieerde met elkaar, toen hebben we ook met elkaar besproken, denk er goed om dat de dingen die wij vrijmaken met ons bewustzijn niet per se en alleen maar op jouw directe beeldscherm moeten verschijnen het kunnen ook gebeurtenissen zijn in de wereld. Herken!

En omdat het één groot script is, één grote gebeurtenis herken je eigen inzet, herken je eigen gevoelen, herken je eigen van het slot afhalen van van je eigen denken, het bevrijden van je eigen voelen.

Zie dat er dingen in de wereld zullen gebeuren en beschouw dat niet als iets van “oh de tijd is nu echt begonnen hoor.

Want ze zijn begonnen”. Nee, het zijn antwoorden op jou.

Dat is wat het kwantum veld laat zien.

Dus kijk goed om je heen, verdiep je erin, verbind je ermee.

Kijken naar wat zijn de boodschappen, wat gebeurt er allemaal. Ja, nou, en dan is het me een waar genoegen dat ik je heb mogen ontmoeten vandaag.
En dat hoeven wij niet samen met elkaar te doen.
Die gedachten kunnen ook allemaal naar de kant.
Dat mag allemaal. Het is wat we doen, het is wat we niet doen.
Maar dat we met elkaar in deze werkelijkheid de liefde brengen die het zo verdient. Is er nog iemand die iets wil zeggen voordat we naar de afronding gaan?

Iemand: Tussen de eerste pauze en de lunchpauze ervaar ik bij mijzelf een beweging van wat doe ik hier nog. Ik mocht hem heel even doorvoelen omdat ik ontdekte dat ik een beweging had om eigenlijk naar huis te gaan rennen en aan de slag te gaan. Ik heb zelfs getwijfeld of ik hier even ga staan om dat te zeggen. Nee, het moet echt nu, het moet, omdat je raakt iets heel diep in mij, omdat ik al vaker heb ervaren van hoe vaak, want ik denk dat ik al een jaar of acht of negen jouw bijeenkomst bezoek, hoe vaak moet ik dit nu nog horen?
Hoe vaak moet ik dat appel nog weer aangeboden krijgen om, nou het is niet dat ik niets doe met bewustzijn, want ik heb het gevoel dat ik ook op een vele lagen hard aan het werk ben.
Maar om werkelijk die klik te maken tussen wie ik ben en mijn waarheid en dat te gaan leven, daar ervaar ik ontzettend veel verstoringen elke keer in. En ik heb vaak het idee ook dat ik vaak meer bezig ben met de verstoringen dan waar het werkelijk om gaat. Dus ik had echt vanmorgen van ik moet nu aan de slag.
En ik heb dat vaker gevoeld en ik heb wel eens een keer eerder, toen ben ik terug, toen reed ik terug met andere krijgers, toen zei ik van nu heb ik wel genoeg gehoord. En toch ervaar ik bij mijzelf dat ik nog niet in lijn leef met mijn waarheid. Dus ik heb werk te doen.
Maar dan niet werk zoals de oude [noemt eigen naam] dat doet. Heel erg veel inzetten, heel erg hard gaan werken. Maar door het op een andere manier te gaan doen. En het grappige was, we hadden het samen hadden we het er gisteren over. Om inderdaad te zeggen van wat gaat er nu gebeuren als ik alles loslaat. Alles. Dus ik heb werk te doen. Dat is hem.
Martijn: Ja, nou dank je.

Iemand: Dank je wel voor wat je hebt gedeeld vandaag. En vorige keer ook hier. Ik vind het redelijk verschrikkelijk, moet ik zeggen.
Als je vorige keer vraagt van, goh wat..., daarvoor ook al in Havelte trouwens.
Wat krijg je nou mee van wat er in de wereld gebeurt?
Ben je dan druk en gaat het eigenlijk aan je voorbij?
Ja, dan moet ik voor mezelf toegeven dat dat zo is.
Ik voel wel dat daar vandaag een schepje bovenop is gedaan.
Als jij ergens bent en ons daar verwacht en ik ben daar niet, ja dan spijt me dat.
Ik ben niet vrij van gedachten over anderen. Er gebeurt van alles.
In Zwaansoek leidde je een bekrachtiging in over... en dan moest je voor je halen wat nou invloed had in je leven. Ook kijken wat dat voor relatie had met je lijf.
Met disfunctioneel iets in je lijf.
Nou, dan kon ik vrij goed.
En we hadden hem niet afgemaakt, dus de volgende ochtend..., oh ja wat je daar ook bij zei was ook heel belangrijk. Als je het aankijkt wat er is gebeurd en je erkent wat er is gebeurd, dan herken je eigenlijk een leugen.
Want het is niet echt gebeurd.
Nou, daar voelde ik wel iets van een sleutel, want ik kon hem niet goed voor elkaar krijgen om hem te neutraliseren.
Om er als wezen een andere gebeurtenis tegenover te stellen.
Dus de volgende ochtend ging ik zitten. Ik denk nu ga ik het doen. Nou, voor mijn gevoel heb ik dat ook gedaan. Ik kon heel erg de betrokkenheid vanuit mezelf voelen. En vanuit de betrokkenheid bij mezelf, betrokken zijn bij een ander.
En dat voelde heel goed. Nou, direct daarna kreeg ik een appje van diegene waar ik dat dan mee had gedaan. Wat de situatie eigenlijk alleen nog maar erger had gemaakt. Want mij zei zo van, goh, als een soort iets van, goh, wat dat tegen mij wil zeggen. Van, goh, jij wil het afdoen als het niet bestaat. Nou, dan mag je hier even mee dealen. En, nou, ik deal er mee. Wat ik in ieder geval ook had besloten was van, nou, na wat je deelde de vorige keer hier in Meterik en dat wat er 17 september was gebeurd dat het embargo om hierbinnen te komen was doorbroken en dat contact voor iedereen mogelijk is en dat dat dus aan mij was voorbij gegaan totdat jij dat benoemt. Ja toen heb ik voor mezelf wel besloten van nou ik ga ergens binnenkort wel een punt zetten om ervoor te zorgen dat dat bij mij omkeert. Dus de aandacht continu naar buiten dat is iets wat heel gebruikelijk is en met allemaal goede zaken, nodige zaken, belangrijke zaken. Maar de aandacht naar binnen die blijft dan achterwege en daar gaat dit over. Dus ik had zoiets van, nou misschien moet ik wel een Vipassana doen ofzo. Wat je daar tegenkomt is een ongelofelijke spiritualiteit. Dus uiteindelijk, en ik heb dat ook met [naam] gedeeld en ik deelde ook mijn urgente gevoel daarin. En wij hebben een ruimte gehuurd bij hem. Wij wouden het gewoon eigenlijk met z'n tweeën doen. Om gewoon drie dagen, tien uur af te stemmen op onszelf. Dus dat gaan we doen binnenkort. Ik geloof 26, 27, 28 ofzo. Maandag, dinsdag, woensdag is het in ieder geval januari. Maar er zijn meer plekken. Dus als er mensen zijn die mee de stilte in willen, dan ben je welkom. Ik ga hem in ieder geval gebruiken als een reset, een anker om ervoor te zorgen dat ik de signalen waarvan er nog vele zullen komen niet meer ga missen. Maar dankjewel voor dat je het wel hebt benoemd. Want ik heb het nergens gezien. Ik heb het niet terug gehoord hier. Ik heb het nergens in de media gezien, niet in de wereld. Ik volg Australische media, volg de VK van Amerika. Het is er niet nergens. Dus dank je wel.

Iemand: Ja, ik wil het gewoon even benoemd hebben. Ik voel gewoon een enorme pijn. Ik heb de indruk dat ik dat niet alleen in mezelf voel. Dat het hier gewoon ook om me heen gevoeld wordt. Omdat ik denk dat we allemaal de intentie hebben dat... jou zeker niet het gevoel willen geven jou niet in de steek te laten. Ik wil alleen maar zeggen dat ik heel veel van je houd. En ik denk dat het voor meer mensen geldt hier.

Martijn: Ik voel het ook niet dat ik in de steek gelaten word.
Maar het is wel dat er wat tandjes bijgezet kunnen worden.
We zijn allemaal gelijk aan elkaar.
Dus dat moet ook gekalibreerd worden.
Dat je schouder aan schouder staat.
Echt op elkaar kunt vertrouwen.
Dat je weet wie je bent en wat je een huis hebt.
Hoeveel ontiegelijk veel liefde je in je hart hebt zitten, en dat je dat gewoon kunt geven.
Gewoon, helemaal.

En een van de grootste, krachtigste eigenschappen die wij zijn, is dat we alles kunnen herzien.
Zuiver zijn.

Weet je, het komt heel vaak niet uit om helemaal de waarheid te spreken hier in deze wereld, dat weet ik wel, dat dat bij heel veel mensen vaak net niet helemaal eruit komt, maar het komt eruit. Altijd. Als je [niet?] spreekt.

Dus je moet gewoon puur zelf zijn, kijken waar je doorheen loopt, maak jezelf schoon, laat die dingen die er doorheen lopen, laat die niet grote kosmische ontvangstmomenten, de contacten met elkaar, waardoor deze wereld weer terugkeert naar de intergalactische ambassade.

Want daar is deze wereld een onderdeel van.

Laat dat nou niet aan je voorbijgaan omdat het belangrijker is om bepaalde leugens of bepaalde onzekerheden in stand te houden.

Dat andere mensen dingen niet van je mogen zien.

Je bent gewoon hartstikke mooi, we zijn allemaal hartstikke mooi. Iedereen mag het leven leven zoals hij of zij dat wil. Als er dingen zijn waar je nog boos over bent, ja je kunt daar alleen mee gaan zitten, dat kan.

De zaak is dat het toch gewoon opgeruimd moet worden. Het moet open.
Het moet zuiver zijn.

En dan kom je bij je eigen bewustzijn uit.

Nou ja, en dat is eigenlijk waar ik het over heb.

Dat is iets heel moois, maar het is de uitdaging om dat stationair te zijn.

En ik heb vandaag heel duidelijk gevoeld dat ik hier niet ben, samen met jou.

Dat ik dit wat ik nu vandaag heb gezegd, wat een brokje is, dat ik dit vandaag met je wil delen. Dat heb ik zo gevoeld.

En ik kan niet vanuit mijn idee denken van de aarde, gaan uitleggen waarom, want er zit helemaal niet een doel achter waarom ik je dit nu vertel, waarom dit gebeurt. Maar ik weet wel vanuit wie ik ben waarom ik het vertel.

Om die enorme betekenis daarachter, om die gewoon die beweging te krijgen.

Want we moeten het samen doen.

Ik bedoel, hoe dan ook, we zullen het samen in deze wereld moeten managen.

De contacten die er zijn, en de contacten die ik heb en ook andere mensen, hier zitten ook wel mensen die ook contact hebben op een bepaalde manier.

Die contacten die moeten opengelegd worden.

Dat is contact voor de wereld.

We mogen allemaal en we moeten ook allemaal communiceren met allerlei andere soorten en allerlei andere intelligenties.

We moeten dat vriendschap-veld weer open leggen.

En die mooie wezens die gewoon helemaal niet menselijk zijn, maar die zo liefdevol zijn, hun ogen zo warm, dat je in die ogen kijkt, dat je ziet van jee, dit zijn gewoon alle dieren van de aarde bij elkaar opgeteld in hun puurste vorm.

En dat het gewoon in je oog druipt de liefde, de echtheid, dat je voelt door je lijf heen. Weet je, daar gaat het om, dat is een enorm keerpunt waarin we zitten.

Een enorm keerpunt.

En nogmaals, de krachten die dat proberen tegen te houden, zullen alles lanceren.

Weet je, vanaf dag 1 zeg ik, ze zullen alles lanceren om je precies net niet dat te laten zien, te voelen van jezelf, maar iets van een ander.
En deze wereld hier, dit is de tijd waarin we dat openleggen.

De contacten die er zijn, die moeten nu ook open, die moeten ook echt aangezet worden.

Er is heel groot paniek op wereldniveau, want er zijn hele grote aanvallen gaande in het menselijk bewustzijn.

Er zijn hele gevaarlijke krachten die je, waar de vorm van aardse achter de schermen opererende groep overeenkomsten mee had.

Die zijn volledig uit elkaar geknapt. Volledig.

Er is totaal geen constructie meer tussen deze groepen die technologie hebben overhandigd. Wij noemen dat hier overheid.

Maar dat is absoluut geen overheid hoor.
Mensen die zeggen dat de overheden onder controle staan van buitenaardse.
Die hebben geen idee waar ze het over hebben.
Overheden op de wereld staan niet onder controle.
Hebben geen contact met buitenaardse, echt totaal niet waar.

Het gaat om iets heel anders daarachter die invloed uitoefent via de ambtenarij door de ambtenarij heen in de regeringen.
Zo werkt dat.
En de mensen die in de regeringen zitten die weten er echt van toeters noch blazen.

En kijk presidenten, zo in Amerika zijn op de hoogte al sinds decennia dat de dingen gebeuren, maar niet over buitenaardse.
Echt niet.
Dat denken de mensen maar dat is niet zo.

Dat kan ook niet want het bewustzijn van de president is dermate zwak dat ze onmiddellijk gehackt kunnen worden door middel van remote viewing, remote sensing al die informatie die zou je er zo uit kunnen halen.

Maar er is heel wat aan de hand op de aarde en het is eigenlijk een heel grote panieksituatie voor deze groepen omdat daar ja de afspraken die er gemaakt zijn die zijn geschonden, die zijn opgeblazen.

Dus er gebeuren nu allemaal dingen, je kan rustig zeggen dat er paniek is en vanwege die grote paniek die er is, die is al sinds enkele jaren aanwezig, wordt mondiaal de grote militaire noodtoestand afgekondigd onder de vlag van allerlei verschillende oorlogen en dat is om de militaire budgeten te vergroten en die militaire budgeten zijn ervoor een hele geavanceerde wapensystemen verder uit te rollen, want er zijn echt wapens tegen bepaalde aliens, die zijn hier echt en die werken ook.

Maar kijk, een alien is..., als er 10.000, ik noem het woord alien, als er 10.000 aliens zijn, en je schiet daar 8.000 vanuit weg zeg maar. Ik wil dat vervelende woord niet gebruiken, want dat bestaat voor hun ook niet.
Dan blijven er 2.000 over. Als je er nog 2.000 opruimt, dan blijft er 1.999 dan blijft er 1 over.
En die ene die er overblijft, die genereert weer 2 à 300.000 nieuwe.
Dus dat is een leger, daar zeg je u tegen.

En daar is van alles aan de hand.
En achter de schermen, dus waar de paniek ook zit, wordt met hele grote ogen gekeken naar mensen zoals jij, die juist niet in spiritualiteit zitten, die door hebben dat er iets heel anders aan de hand is, die dat contact kan stabiliseren, die dus ook de paniek kan stabiliseren, maar ook het contact tussen ons als mensheid en de groepen die hele andere bedoelingen hebben met ons, het is daar een soort slagveld op dit moment, omdat wij ook degene zijn die contact kunnen leggen met welwillende beschavingen.

Dus dan loopt er enorm, daar is het woord “appel” weer, er loopt een enorm appel ook over ons heen. En er zijn op aarde niet zoveel mensen die helemaal zonder enige vorm van spiritualiteit en bewustzijn bezig zijn met buitenaardse. Er zit altijd wel een concept achter. Dus het is een hele indringende tijd. Het is een hele grote tijd. En daarvoor hebben we elkaar nodig.

Ik wens je een mooie reis naar huis. Ik hoop dat je de warmte en de liefde in je hart draagt. En dat je de bekrachtiging thuis gewoon even zelf doet of tijdens het auto rijden. Denk even aan mij als ik met mijn olielampje straks weer naar [plaatsnaam] rijdt. Dank jullie wel en fijn dat ik er ook bij mag zijn als we die dag dan neerzetten van dat we heel interactief met elkaar, gooi maar open, gooi maar over me heen. Ook kritische vragen, juist kritische vragen. Gooi het maar neer. Hoeft allemaal niet geheim. Als je iets hebt gevonden van mij in de tijd van weet ik wat, dat ik ging scheiden, misschien zitten daar nog dingen. Ik noem hem wel op, want ik weet dat ie hier is. En alles is goed gegaan. Maar alles moet ook open met elkaar. Eerlijk, open, transparant, met elkaar samen zijn. Het leven vieren, de koninklijke helm opzetten en ervoor gaan. En het gaat erom dat we met elkaar dat samendoen. Dat is echt de grote boodschap van de echte, daadwerkelijke oorspronkelijke confederaties. Eerlijk zijn met elkaar, vergeef elkaar, laat het maar los. Het is genoeg geweest, we gaan gewoon nu echt schoon aan het werk. Wel thuis

[Einde]

23 mrt 2025 Norg

20250323-MvS-1-2-buitenaards-contact-en-aanwezigheid-2-3-Norg met Martijn van Staveren

Heel hartelijk welkom vandaag hier in Norg.

Fijn dat ik hier mag zijn bij jullie organisatie, stichting Innerlijk Besef. Ja, inderdaad een hele bijzondere ruimte. Lekker open.

Niet zo afgesloten door allemaal dichte muren, maar ja, heel leuk. Heel toegankelijk allemaal.

Ja, we gaan het vandaag nogal over een hele grote, heel groot onderwerp hebben met elkaar.

En ik wil daar gelijk bij zeggen, mijn naam is Martijn en ik weet het niet beter dan jij.

Ik vertel hier alleen wat ik nu te vertellen heb op de manier zoals ik dat nu kan doen.

En ieder mens die hier aanwezig is, die leeft, jij, op de eigen manier en volgt ook daarin het eigen pad.

Het enige wat ik doe is ook andere paden aanwijzen, door middel van een stukje te vertellen over mezelf.

De lezing die ik daar in 2013 voor heb geschreven, die is eigenlijk in eerste instantie gewoon puur bedoeld, als ik dat zo mag zeggen, bedoelt om reacties in ieder mens te laten ontstaan. Dat is niet iets wat ik beoog, dat er iets positiefs of iets neutraals of iets negatiefs zou moeten gebeuren.

Maar ik spreek over onderwerpen die jij ook kent, op mijn manier, zodat er binnen de lezingen ook op verschillende niveaus binnenin jouw reacties kunnen plaatsvinden. Dus dat kan in een vorm van vraag zijn, maar het kan ook zijn dat bepaalde gevoelens worden getriggerd, dat je iets helemaal niet leuk vindt wat ik bijvoorbeeld zeg.

Het onderwerp is zo groot, maar er kunnen ook gevoelens zijn van diepe verbondenheid, liefde en warmte en dus ook vertrouwen in wat ik vertel.

Ik weet waar ik voor sta en waarom ik doe wat ik doe, maar ik spreek wel heel gemêleerd.

En ik wil dat ook hardop uitspreken, zodat ik niet hier sta als een persoon die met een één boodschap komt van licht en liefde.

Of als een persoon die hier komt met een boodschap van “we zitten zwaar in de problemen”.

Dus alles bij elkaar, door elkaar heen, dat alles geopend is en dat iedereen de bevoegdheid zelf heeft om te denken en te voelen wat er gezegd kan worden, wat er ook gereageerd kan worden in jezelf. En daar zijn de lezingen in 2013 eigenlijk op geschreven, omdat er nogal wat te openen is in, laat ik zeggen, het aarde gebonden stuk mens wie we hier lijken te zijn.

En dat houdt ook in dat we nogal de neiging hebben, ook als we dat niet zouden willen, en ook helemaal niet willen erkennen, dat we best wel de neiging hebben ons vast te houden eigenlijk aan de ingeleide modellen in onszelf.

Ik spreek over grote coalities waar de mensheid, ook van deze wereld, van origine, ook vanuit deze wereld, een onderdeel van is.

En die coalities waar wij een onderdeel van zijn, die lijken spoorslag verdwenen te zijn, hoewel wij op deze aarde allemaal wel heel veel signalen naar ons toe krijgen dat dat niet zo is.

Bij iedereen, bij jou, bij mij, bij ons allemaal, op de hele aarde wordt er flink aan de deur geklopt, maar de handgrepen die je jezelf hebt aangeleerd of die je hebt aangegeven gekregen door andere mensen, maken het heel vaak zo dat er wel geklopt wordt, maar dat de betekenis die de kloppartij van de coalities die de mensheid te willen is, dat de kloppartij niet gehoord wordt in de waarde en intentie van wat er nou eigenlijk wordt overgeseind.

Ben ik in staat om voorbij de derde dimensie, de derde aangeleerd persoonlijkheid te kijken?

En durf ik ook in niveaus te kijken en te voelen waarin werkzaamheden zijn die als ik daarin ga mijn hele leven compleet, compleet [beëindig?].

Nou dan ben ik heel blij om daar met elkaar over te spreken en volgende week dan hebben we het dus over dit onderdeel

Nou ik vind het heel belangrijk om dat wel te benoemen ik heb vorige keer al verteld en er zijn een aantal mensen er nu niet bij.

Overigens het deel 1 is eigenlijk altijd een soort filter. Dat filtert niet iets goeds en het filtert ook niet iets fout.

Maar het haalt primaire karakterprofielen van mensen naar voren toe of er iets gehoord kan worden of niet, of dat moet worden afgesloten, of omdat het te simpel is of omdat het moeilijk is. Ja, voor vandaag, ik heb dat vorige keer ook verteld en dat vertel ik eigenlijk altijd, waar ik het over heb, is niet iets bijzonders.

Maar om dat een vorm te kunnen geven en het niet buiten jezelf te plaatsen, als kijk dit is wat de wereld allemaal overkomt, moet je het ook echt in jezelf kunnen herkennen. Je moet zien waar je karakter op gebaseerd is. Je moet ook zien dat jij in staat bent om je karakter te openen.

En daar een andere, eigenlijk de echte, originele identiteit van jezelf tevoorschijn te halen.

En als we vanuit het alles hier aanwezig kunnen zijn, dan krijgen we ook echt die slagvaardigheid.

Wat we allemaal van binnen eigenlijk voelen, wat we allemaal ook nodig hebben in deze wereld.

Er mag eigenlijk niet over gesproken worden, en toch moet er over gesproken worden.

Of waarin de pogingen worden ondernomen om je precies op het juiste moment af te wilden, af te milden en af te serveren, rot woord misschien, maar af te serveren in wie je werkelijk bent en wat je werkelijk voelt.

Het gaat erom dat als je precies op dat ene spoor zit waarvan jij voelt, dit is het.

En dat kan voor een ander wel helemaal niet waar zijn, maar voor jou is dat dan, in mijn voorbeeld, wel waar.

En dan gebeurt er iets in jouw realiteit dat je achteraf, en misschien zelfs op hetzelfde moment, al denkt van wat is dit?

Hoe kan dit nou nu juist gebeuren, waardoor ik zo van het spoor afgeduwd word en eigenlijk met dingen beziggehouden wordt?

En ik kan ook niet anders want het is zo belangrijk, ik moet daar mee bezig en dat is dus wat ik allemaal benoem, dat is het verbod.

Er is een verbod over de mensheid uitgerold dat ze wel zichzelf mag openen, ze mag zichzelf ook verruimen, ze mag ook buiten de kaders kijken, ze mag ook door de spiritualiteit heen reizen, maar er zijn zones daar mag je het niet over hebben.

Dat is precies waar ik het heb dat maakt leven allemaal best wel zwaar zo nu en pittig. Maar ook heel mooi.

Ik hoop dat jij een bondgenoot van mij wilt zijn, dat je me wilt steunen, ik steun jou ook, dat je mij steunt in mijn missie en in de dingen die ik hier op aarde doe omdat ik kan het ook niet alleen. Ik hoop dat je dat ook kunt doen als je het niet met mij eens bent of als je misschien nu of in de mogelijke toekomst of iets wat er al gebeurd is dat je dat verbod wat je hebt projecteert naar mij ook eraf kunt halen.

Want wat we nodig hebben is finale vrijheid van spreken, finale vrijheid van het voelend-spreken en dat we dus ook in zones terecht komen waar op dit moment de hele globale situatie waar we nu mee te maken hebben, dat we dat daarin kunnen verbinden dat we kunnen zien wat de verbindingen zijn tussen wat er hier besproken moet worden door de mensen onderling en her-INNERd moet worden, waar niet over gesproken mag worden, maar wat wel gebeurt, dat we kunnen zien dat er verbindingen zijn tussen dit grote onderwerp en de situatie waar de aarde op dit moment nu in verkeert. Dat is een heel groot onderwerp. Je kunt over ufo's spreken, je kunt over drones spreken, waar heel veel mensen het over hebben, over remote viewing, maar de misleiding is zo ontzettend groot, er wordt zo ontzettend veel informatie losgegooid, als je aan een YouTube kanaal zit, en je zou bijna kunnen zeggen, nou haal het infuus er maar af, want alle boodschappen die jou dienen om niet te zien waar het over gaat, die zijn er. Dus de kernvraag is, wie ben jij dat het leven dat jij leeft zich zo voortbeweegt zoals het nu gaat? En ik wijs er niet op een negatieve manier naar, want het kan heel mooi zijn op dit moment, maar wie ben jij eigenlijk? Dat is de hamvraag. En als we het daar eens met elkaar over kunnen hebben, dan zijn we al een paar straten verder. Ik heb het in de vorige lezing, eigenlijk bijeenkomsten, heb ik het niet zo uitvoerig gehad over allerlei verschillende intelligentie vormen. Maar daar wil ik toch iets over zeggen.

Gedurende dat ik hier ben in deze wereld, kijk ik naar de wereld zoals ik, zoals ik ben.

Niet zoals Martijn is opgeleid, ik heb mij weten te behouden, dus vanuit dat stuk kan ik hier ook kijken.

Ik heb in mijn hele leven hier op de aarde contact met allerlei andere levensvormen.

Die contacten vinden plaats met die levensvormen zoals wij hier met elkaar zitten.

Dat gebeurt niet via een droom, het gebeurt niet via channelings, het gebeurt open en wel zoals wij hier met elkaar zitten, rechtstreeks.

Dit moet gewoon uitgesproken worden, omdat er heel veel werk is verricht om mensen die in hun eigen harten-kracht komen, die zich verbinden met al die grotere werkelijkheden, om die in de leiding te houden van een gedachteveld dat contact met coalities uit andere werelden, menselijke, koninklijke coalities of niet-menselijke beschavingen, dat dat allemaal, zeg maar, buiten deze dimensie plaatsvindt.

Dus, met andere woorden, wij moeten onszelf verheffen naar een hogere trilling, naar een hogere liefdeskracht, voordat wij in contact kunnen komen met die andere intelligenties, die zich dus niet openlijk en fysiek tonen zoals wij hier onder elkaar zitten.

Dat benoem ik hier, dat dat dus niet zo is. Wat ik hier benoem, is dat het voor ieder mens volledig mogelijk is om open in contact te treden.

En ik houd het in eerste instantie altijd bij mensen, mensen zoals jij en ik, open in contact te komen, fysiek uit andere werelden, uit andere werkelijkheden.

Dus uit andere sterrenwerelden kun je dat noemen, of van andere planeten, dat zijn de zienswijzen die wij daaraan hebben gegeven.

En ieder mens, dus jij, ieder mens is in staat om in contact te komen rechtstreeks met deze mensen.

Ik zou hem graag willen omdraaien in het kader van de vraag van wie ben jij, wie ben ik eigenlijk daadwerkelijk.

Het meest noodzakelijk is dat we finaal afscheid nemen van elk spiritueel model.

Ik heb in mijn bestaan, even een korte terugblik, vooral in mijn kindertijd heel ontzettend veel tegenwerking gehad.

Als ik iets niet zeg, dat ik beter niets kan zeggen als dat ik een oneerlijke reactie ga geven.

Dus als ik iets niet zeg, dan heb ik daar vaak een reden voor. Eigenlijk altijd.

Maar wat er aan de hand is, is dat er eigenlijk in dit vraagstuk van “wie ben ik”.

En dat is nog veel groter, nog veel groter dan dat het aardse verstand en spirituele emotie kan bevatten.

Dus ik heb in mijn leven, vooral in mijn kindertijd, eigenlijk alles meegemaakt, ik wist wie ze zijn en waarom ze zijn gekomen, om getraumatiseerd te raken.

Dus ik heb een enorm pak op mijn donder gehad als aardse mens, als jongetje, klein.

In de hoop, in de veronderstelling, dat ik zo zwaar beschadigd zou worden, dat ik het zou opgeven.

Ik weet daardoor, ik zet mezelf graag naast je neer, ik weet daardoor, door wat ik allemaal heb meegemaakt, op aardsniveau, wat traumatiek is, wat pijn is, wat verdriet is, en onmacht, wat boosheid is, wat verlies is, ongemakkelijk te worden, en tegen je zin in, tegen mijn zin in te worden meegenomen en onderworpen te worden.

Niet alleen in deze dimensie, maar ook in andere realiteiten, aan grote onderzoeken.

Om bekeken te worden door honderden anderen die de macht hebben over mij. Dat is wat er is gebeurd. Daar heb ik vorige keer over gesproken.

Ik vind het heel erg belangrijk om daarover te spreken. In een notendop weliswaar. Omdat dat de vraag rechtvaardig van wie ben ik.

Deze hele werkelijkheid waarin wij leven is eigenlijk een hele grote entertainment show en als je het oppast ga je denken dat je hier iets leert.

Het is maar een uitbeelding, want het hart en de analoge kracht, dat zit in je, dat ben je.

Het is in deze wereld een uniekheid, waarin je zo wordt opgeleid om iets te doen wat een ander van je verwacht, om je hart te volgen, om te voelen wat je nou eigenlijk van binnen voelt. Wat is nou de absolute waarheid?

Het luisteren naar je eigen gevoel vanbinnen, dat is de enige waarheid, daar gaat het grote gevecht over.

En laat ik het hier hardop zeggen. De mensen die steeds bewuster van zichzelf worden, en steeds duidelijker en daadkrachtiger in het nu verkeren, die ook steeds weer, ondanks de tegenwerkingen, ook onderling met elkaar. Steeds weer de boel bij elkaar pakken en zeggen, hier ben ik, ik ben goed en jij bent goed.

De kracht wat daarbij ontstaat, dus de kracht van het hart, dat is de sleutelcode vanbinnen, dat is je eigen gevoel, wat je niet met 3D-logica hoeft te onderbouwen, daar gaat het grote gevecht over. En die sleutel van wie jij bent, die past ook ergens in. Vorige keer heb ik daar even kort iets over gezegd en misschien ook niet.

Maar bij mij is het wel een aantal keren zo geweest, een aantal redelijke keren heb ik daarover gesproken, dat ik ook echt gestopt ben in mijn werkzaamheden door aanslagen. De afgelopen vele jaren heb ik ook geprobeerd om samen met onder andere jou en vele andere mensen op de aarde een soort verbond van die harten-kracht, het respect voor elkaar.

Om daarover te spreken, en als je eenmaal in een werkelijkheid verkeert waarin er allerlei andere dingen gaan gebeuren, die we allemaal voelen die nodig zijn voor deze wereld, dat op het moment dat dat gebeurt en er ook forse klappen worden uitgedeeld, op psychisch, emotioneel niveau, lichamelijk niveau, op vriendschapsniveau, het maakt niet uit welk niveau het is, dat je overeind blijft en dat je ziet, nu is het spel aan, nu gebeurt het.

En dan moet je de dwarsverbanden zien, dus ook wat er in de wereld gebeurt, hoe mensen tegen elkaar uitgespeeld worden, hoe je daarvan lid gemaakt wordt om daar ook iets van te vinden, hoe je uit die sleutel stapt en in dit veld eigenlijk stapt.

Er zijn krachten, er zijn intelligenties, en het zijn hele grote organisaties. En ze zijn fysiek van aard.

Ze komen niet uit een boek dat ze opgestegen zijn ooit ergens in een donker veld terecht zijn gekomen.

Om het onderwerp wat ik bespreek, en zeg maar de grotere realiteit waar de mens van origine vanuit voorkomt, om dat dicht te houden.

“Het behoud en het herstel van het oorspronkelijke aardse menselijke potentieel”.

Niet denken.

Iemand: Allebei.
Martijn: Of allebei? Of niet? Wat is het? Wat is de oorsprong, het oorspronkelijke deel van wie jij bent? Dat is een gevoel. Het is een bewustzijn, een organische trilling van bestaan, het er zijn. En uit alle macht is er geprobeerd, voor hele lange tijden, niet alleen in deze wereld, maar ook elders, om dat deel van alle levende mensen geprogrammeerd te houden. En daar binnen in die programma's allerlei redenen te lanceren van waaruit jij jezelf kunt ontwikkelen. Op persoonlijk niveau, maar ook op geestelijk niveau. En nog mooier, ook op spiritueel niveau. Maar als je nu zo al die boeken en al die informaties met liefde en aardigheid zo in één keer aan de kant zet, het enige wat overblijft, dat ben jij. En daar moet je het mee doen, met jezelf. En die kracht wie jij daar bent, daar gaat het grote gevecht over. En dat is ook de tijd waarin we nu zitten. En het gaat helemaal niet over alleen transhumanisme. Het gaat over veel en veel meer.

[video: https://youtu.be/RJspMYhJ6ho ]
[met onderbouwing muziek: John Williams – Theme From Jurassic Park]

00:23:20minuten

De kracht van ons emotionele bewustzijn, dus van jouw emotionele intelligentie, toont de oorsprong.

Dit is eigenlijk de grondlegger, die frequentie, van contact met, laten we zeggen, buitenaardse beschavingen.

Als je niet in een leugen verkeert, dus dingen doet die je niet voelt, of je voert/doet dingen die je niet kunt.

Als dat allemaal open is, eerlijk, en dat kan soms hele stevige debatten opleveren, maar de waarheid staat als een licht zuil in het informatieveld, dan spreken we over de oorsprong van de mens.

Dit zijn de dingen waar zeer grote multidimensionale coalitiegroepen van menselijke origine eigenlijk zo in een keer het veld inzetten als het gesprek hier openlijk en vrij gaat plaatsvinden. Openlijk en vrij.

Ja, hoe groot kun je spreken over buitenaardse coalities, bijeenkomsten, situaties waar de mensheid mee te maken heeft, waar wij onderdeel van zijn.

Hoe kun je eindelijk ooit praten over de grote buitenaardse aanwezigheden hier op de aarde, die hier altijd al zijn geweest, die gewoon feitelijk zijn, en helemaal niet iets met geestelijke energie te maken hebben.

Daarvoor hebben we dus ook een andere koers nodig, en dat heb ik de vorige keer ook voorbij laten komen.

En jij weet net zo goed als ik, en waarschijnlijk weet je het ook op een andere manier dan ik, dat is ook mooi, dat we allemaal net iets anders zijn.

In welke nanoseconden gebeurt er iets in mijn bestaan, waarin ik voel dat ik onmiddellijk met mijn geestelijke kracht moet bijsturen en daar ook voor moet gaan staan en niet meer naar beneden gaan en in het programma gaan van de dark forces, ik noem het nu echt even bewust zo, die uit alle macht willen voorkomen dat je de kracht van je eigen sleutel, je eigen hart niet leeft. Maar net even ernaast, het zit heel dicht op elkaar.

Met ons in het bewustzijn. Dus de vraag die je best wel mag stellen, ook in deze bijeenkomst, en dat zijn allemaal energie vragen, wie wil dat?

Wie wil dat contact leggen?

Iemand: Mag ik een vraag stellen.
Martijn: Je mag een vraag stellen.

Iemand: Want als de kennis ons afleidt van wie we zelf zijn, dan heb ik de vraag natuurlijk van wie ben ik dan?

En als ik dan nog niet weet wie ik ben, hoe kan ik dan vanuit..., als ik dan contact leg, dan leg ik misschien wel scheef contact.
Martijn: Ja, knap hè? Dat je hierop uitkomt.

Iemand: Ja, maar dan is dus de vraag, dan zul je best contact hebben, maar misschien dan..., met een soort half oog ben ik daarmee bezig.
Martijn: Nou, dat moet je niet uitsluiten. Maar dat is ook wat wij doen. Kijk, het is niet zo...

Ik ben geen Messias, verlosser of al dat soort toestanden. Ik ben net als jij hier ben ik hier aanwezig.

En wat we doen is door middel van innerlijk inzicht en het bevrijden van dingen die we helemaal niet nodig hebben.

Om die eraf te halen, want wat eronder zit, dat is er al. Je weet namelijk al hoe het werkt. Je weet het al. Maar om in die innerlijke herinnering te komen.

Om je eigen innerlijke besef weer te laten trillen, moet je de drap eraf halen en dan moet je heel stevig zijn en ook echt bereidwillig zijn naar jezelf toe om het dan maar, ook al is het misschien nog zo mooi wat je bij je draagt en wat je ook met spiritualiteit hebt ontdekt en wat allemaal waar is op een bepaalde manier, om dat allemaal eruit te halen, al die modellen weg, en dan kom je dus in jezelf en dan komt het eigen innerlijk besef, het weten, het weten wat er is in dat moment komt vrij.

En precies dat, en dat is die sleutelcode van onze innerlijke gevoelskracht, onze innerlijke intelligentie, ons voelende denken, dat dat constant wordt overschreven door allerlei andere data. Data die heel fijn voelt, daar gaan we het dus ook over hebben.

Want het is wel een hele grote opdracht met de vraag op een grote verantwoordelijkheid.

Want bij het leggen van contact, en dat is waar ik dus mijn hele leven hier op de aarde mee bezig ben.

Zowel in groepen hier, als ook in andere groepen elders op de wereld, om te bespreken hoe we dat contact kunnen initiëren en wat ervoor nodig is op allerlei verschillende niveaus. Verschillende segmenten, dus binnen de burgerfrequentie, we zijn natuurlijk allemaal burgers, maar we zijn ook allemaal bedrijfsmensen.

Want of je nou in een bedrijf werkt of niet, of waar je ook zit, we zijn verbonden met alles.

Maar ook binnen regering en militaire instellingen. Dit is een grote bevrijding die hier plaatsvindt.

En die bevrijding die ga je niet inluiden door te gaan snappen wie de cabal is.

En dan kan de vraag mogelijk beantwoord worden met een volledig potentieel van jezelf.

Denk erom, dat zijn oude informaties die ik nu geef, maar denk erom en besef het.

Maar je moet het wel durven openen, je moet gewoon kunnen zeggen van; “oké ik ben hier nu en ik ga er ook voor.

En allerlei dat rompslomp die er tussendoor loopt, die mogelijk de verbondenheid, en slagvaardigheid, en eigen gevoel probeert af te remmen, die kunnen allemaal aan de kant. Want het moment dat ik hier ben, ben ik hier ook helemaal en ga ik er ook echt voor.

Ik ga niet mijn hele leven lang alleen uit boeken lezen, via channelings aan het werk, via alle andere mooie bijzondere informaties die er ook allemaal zijn.

En ik ga ook zeker niet alleen maar naar lezingen van wie dan ook en al helemaal niet van die Martijn. Want ik doe het zelf en ik moet het uit mijzelf halen”.

Dus dat zijn hele grote besefmomenten van je hebt maar een vrij kort, in de matrix wel geprogrammeerd, moment waarin je dat allemaal kunt doen.

En dit is het moment, dat is niet morgen, dat speelt zich nu af terwijl we hier zitten, op de hele aarde.

Contact met de thuiswerelden, dus contact met allerlei andere zeer geciviliseerde, liefdevolle organische beschaving.

Als je die ontmoet, zul je daarin dus een ander beeld dan ontvangen dan wat we toch heel vaak wel, het hoeft niet voor jou zo te zijn hoor, maar wat we vaak meekrijgen, we worden verzacht over buitenaardse beschavingen.

Het is zelfs zo direct, dat is pure liefde, het is zelfs zo direct dat het in staat is om elk ongemak in jezelf in één klap te laten escaleren.

Nou, is het toevallig zo dat wij op aarde allemaal in een redelijk getraumatiseerd, ge-programmeert bewustzijn verkeren.

En daarmee, met die versterking, kun je ook in de kwesties waar je de liefde niet in kunt voelen, waar je de vrede nog niet hebt kunnen voelen, kun je met het versterkende effect van eerste dingen doen waar je je voelt “dit kan ik, hier voelt me goed bij”, kun je met die kracht ook in de moeilijke velden komen.

Wij moeten ons als commanders, als gezagvoerders van het eigen innerlijke huis, en ook van de wereld waar wij vandaan komen, moeten we orde op zaken stellen in onszelf, in ons gevoel.

Die verstoring die zorgt ervoor dat de oorspronkelijke taal ons eigen bewustzijn niet uitzenden.

Het is wat je hier op de aarde noemt, dat je voelt dat de ene de andere compassievol bejegend.

Dat je voelt van; “goh als ik bij die persoon ben, weet niet wat er gebeurt, maar ik voel dat ik daar gewoon welkom ben.

Haah”. Dat is dus de taal van één, maar die stopt eigenlijk daar helemaal niet mee. Dat is slechts het begin.

En om in die taal te komen, in de taal van één, dat is wat er dus in al die vrije werelden wordt gesproken, dat is een bewustzijnstaal waarin ieder wezen leeft vanuit een puurheid in dat moment wat er gevoeld wordt.

Ook al is dat voor iemand anders lastig, ook al past het niet voor de ander, ook al kwets je er een ander zelfs mee.

Je gaat er wel naar kijken van “kan ik dit zo op deze manier doen of kan er nog een stap tussenin?”

En je zult altijd moeten uitdragen wat en wie je bent en wat je voelt en als je die taal dus de eigen emotionele intelligentie, je eigen identiteit van binnen dat is je harten-kracht, als je die durft te spreken dan spreek je de waarheid.

Dat is de taal die betrouwbaar is, dat is de taal, dan maakt het niet meer uit wat ik zeg, dan maakt het niet meer uit wat jij zegt of wat iemand anders zegt want als je allemaal in die taal bent kun je ook voelen dat de diversiteit wie we allemaal in dat moment zijn één groot respectvol vredes-veld is. Ongeacht de verschillen.

En dat is precies wat de versterking is. Dan komt de taal van één tot leven. En wat ik dus meemaak, en dat vind ik ook heel jammer, maar goed dat heb ik al van begin af aan steeds gezegd, blijf nou gewoon jezelf. Klim nou niet in mij, en ook niet in het verhaal wat ik zo vertel, maar klim nou juist in jezelf. Want, voor je het weet, zit je weer in de taal van iemand ander. Nou, de taal van één, dat is de taal waarin er wordt gecommuniceerd met alle andere beschavingen die vrij zijn, die de wereld bezoeken.

En deze beschavingen, dat zijn hele grote coalities, van verschillende origines, van verschillende werelden, verschillende universa, andere werkelijkheden, met andere soorten mensen, met allerlei andere achtergronden en allerlei andere histories.

[00:36:20min, niet goed transcripteerbaar]

Waarvan we helemaal onszelf, van de histories die de geschiedenis op bepaalde mensen soorten die de aarde bezoeken feitelijk ten opzichte van de plek waar wij nu leven zich nog moet gaan afspelen in de toekomst vandaan.

Dus je kunt dit niet op tijd baseren, je kunt alleen maar baseren op de diepste grondslag van jezelf van wie ben ik?

En, ja goed als je dan kijkt naar jezelf dan mag de vraag best wel eens gesteld worden welke taal spreek ik dan eigenlijk?

Het wil niet zeggen dat iemand anders mijn overwegingen die ik heb om dingen te doen of niet te doen, dat iemand anders dat kan zien wat mijn taal daarin is.

Iemand: Als ik mijn waarheid ga spreken en over mijn gevoel ga praten, dan komt daar onmiddellijk..., kijk als het allemaal lief en aardig is dan is dat natuurlijk mooi. Maar daar komt onmiddellijk iets om de hoek kijken van; “verlies... verlies... verlies... je gaat alles verliezen”. En dat kan niet waar zijn als ik naar je luister van wat je zegt.
Martijn: Ja, nou, ik herhaal dat niet. Ik doe de herhaling gewoon verpakt in mijn reactie. Het moment dat ik in deze wereld actief werd. Werd ik gelijk geconfronteerd met de leugen van de vergankelijkheid. Dat alles hier lijkt te verdwijnen. Alles lijkt hier te slijten. Alles lijkt te verliezen. Terwijl het feitelijk op geestelijk niveau juist een weg is van verrijking. Want door het leven heen, als je durft te kijken naar de binnenkant, dan zie je juist dat er verrijking is. Maar doordat we niet weten als beschaving hier wie we zijn en wat er allemaal aan de hand is, hebben we het gevoel dat we alles kwijtraken. Dat er verlies is van alles. Ik ga daar mijn visie nu over geven doormiddel van een vraag; “wat zou je nou werkelijk in het ergste geval kunnen verliezen?”.

Zaal: Jezelf.
Martijn: Ja, jezelf. En is dat niet al het geval?

Ik wil je dat niet aan praten want dat is niet aan mij en dat is ook helemaal niet mijn intentie.

Maar het is wel de diepere reis-vraag in jezelf mag er best gesteld worden om jezelf wat helderder op je stoel te laten zitten in jezelf.

Fantasieën zijn eigenlijk aanvullingen in de tekorten die er zijn in de manifestatie in deze dimensie.

Dus je hebt een fantasie en in feite zijn fantasieën ook instructies in het veld waarin we leven, dus dat zijn krachtexplosies, erupties van emotie.

Maar als je dat goed durft te kijken naar fantasieën, dan zijn er beschavingen die vol zitten met fantasie, maar daar mag alleen niet over gesproken worden.

Dus ik zeg het, omdat dat op een bepaalde manier, best wel als een aanwijzing zou kunnen worden gezien in dat we al heel erg onszelf kwijt zijn.

Van wat zou er nou eigenlijk in het ergste geval kunnen gebeuren?

Iemand: [niet hoorbare vraagstelling]
Martijn: Nou, laat ik zeggen dat ongeveer 70% van de mensheid, en dat zijn niet aan te wijzen mensen constant dezelfde, maar 70% ongeveer van de mensheid is zichzelf kwijt. Je zou ook kunnen zeggen 70% van de mensheid is geen organisch bewustzijn, maar ik wijs nu niet naar een persoon toe, dus ik hoef ook niet te denken “oh, mijn partner is misschien totaal niet organisch?”

Dat hebben we dan vaak dan gaan we naar iemand wijzen van “oh als dat maar niet een ontzielde kracht is”.

Je voelt het gewoon, je weet gewoon zonder dat je kunt vertellen wat, maar je weet dit is het leven, zo hoort het te voelen.

En een ander moment, een halve dag later, of misschien eerder of later, ben je dat kwijt.

En ben je gewoon een geprogrammeerde identiteit, een driedimensionaal opgeleid karakterprofiel, waarvan je moeder precies weet wie jij bent.

70% van het informatieveld, dus van de, we noemen dat in oude woorden “de bezieling van de aarde”, het voelende bewustzijn van alle mensen die daarop leven, 70% is heel vloeibaar, maar 70% is niet organisch. 30% wel.

En het is aan jou of jij constant in jezelf beslist organisch te zijn en voor jezelf te gaan, of dat je je laat meevoeren.

En als je daar heel bewust van wordt, van wat ik nu benoem, dan kom je erachter dat het ook niet zomaar alleen maar een keuze is, maar het is een radicale andere koers. Dat is wat er hier wordt gevraagd in deze wereld.

Om van de wereld te houden en van de mensen, van alle mensen, maar ook van de mensen in je familie, vrienden, kennissen, waar frictie zit, om van die mensen te houden.

Want zij zijn, net als ik, in dat veld, de ene keer organisch en de andere keer iets niet organisch.

Ik heb het bij de eerste lezing, bij de eerste bijeenkomst ook genoemd, het veld waarin wij leven is een ex-oorlogsveld.

Er zijn grote oorlogen geweest in deze werkelijkheid die wij nu als zodanig zien.

Die zijn ge-her-ontwikkeld. Er zijn ook hele grote beschavingen gekomen die hebben zichzelf naar een onsterfelijkheidsniveau gebracht.

Maar wij zijn de beschaving die naar aanleiding van alles wat er gebeurd is, zijn wij de beschaving die in de restanten van die oorlog, dus in de beschadigingen van het veld, die dus ons af en toe flink te pakken nemen.

Dat is de macht van het veld, de corruptie van het veld, de beschadiging, die komt in ons en wij worden beschadigde wezens.

Wij uiten ons ook beschadigd, maar we kunnen ook zeggen stop, stop, dit is niet nodig.

Eén van die beschavingen is de Aneis-Inaïs beschaving.
Dat zijn mensen, die zijn een stuk langer dan wij. Nou ben ik hier niet zo groot, zitten zo ongeveer op de 3 meter, 3,5 meter. Heel smal hoofd, heel mooi menselijk gezicht, heel smal. Gewoon fysiek he, gewoon huid, in pakken [kleding], niet spiritueel, gewoon fysiek. Met een hele lange schedel aan de achterkant, een grote bol. Het is een hele mooie, liefdevolle, teder, tedere mensen. Hun vingers zijn ook als instrumenten, hoe ze bewegen. Ze zijn gewoon fysiek. Als je aangeraakt wordt voel je het door je lichaam heen. Alsof er muziek wat hier niet bestaat door je lichaam heen gaat. Dat is het bewustzijn van wie zij zijn. Zij zijn hier ook geweest in een andere tijd en zij hebben de evolutiesprong gemaakt. Zij hebben zich losgemaakt en hebben zich verbonden met zichzelf en verbonden met de taal van één. De één taal. En het doet mij ook echt verdriet als ik gewoon zie, dat is niet uit drama, maar dat is gewoon uit verbindingsemotie, als ik zie hoe mensen met elkaar omgaan. Heb nou eens gewoon één keer een moment van volledige aandacht. Je zult ervan genieten en je zult het nooit meer anders doen. Zo moeilijk is dat.

Ja, dus er is heel wat aan de hand. En wie ben ik wel en niet, dat is natuurlijk een enorm groot onderwerp.

Het is meer dan 150 miljard sterrenstelsels, zoals gelijk als ons Melkwegstelsel.

Nee het zijn, ik moet het even goed zeggen, ons sterrenstelsel, wat wij het Melkwegstelsel zo noemen, dat is een onderdeel van een cluster van 10.000 sterrenstelsels in dit universum. Zoals wij dat op dit moment te zien krijgen via het veld. Dat is 1 van de 10.000. Dat is gigantisch.

Het sterrenstelsel waar wij in leven, daarvan is van al die miljarden sterren die er zijn is één ster bewoond.

Die geeft ons licht. En geeft ons leven hier de aarde, en de warmte. Niet alleen licht, maar ook echt kracht. Het is een brandstof.

Dat zijn wetenschappelijke cijfers, die gooi ik er ook gewoon in om te beseffen dat 8 miljard, dat is 8.000 in 2014, nu zijn het er 14.000, 14 miljard, 14.000 miljoen werelden gelijk aan de aarde waar leven op moet zijn.

En dat is dan een speldenknopje, een speldenknopje in een enorme oase van waar dan allemaal niets zou zijn.

Dus dat is eigenlijk voorbij, het zijn maar getallen, maar het is voorbij het verstand van de mens, hè. Het is zo enorm.

Moet je eens voorstellen, we morgen de doorgang openen met z'n allen en we gaan daardoor heen en we komen in een andere wereld, gelijk als de aarde, met een eigen natuur. En we komen daar en dan zien we ook mensen. Hoeveel tijd zouden wij nodig hebben om dat te verwerken? Dan heb ik het over één planeet.

Maar ook als een schuttingdeur opengaat en ik loop de tuin van de buren in, en ik zie daar ook andere levensvormen, namelijk de buren.

Dus bij de één spreek ik de taal van één, maar bij de buren die ik verafschuw, spreek ik niet de taal van één. Boem! Boem! Klets! Klets!

Dit zijn de grote kosmische teachings die wij zelf altijd, dat weten we allemaal, dus het zijn geen lessen, maar ik noem het even teachings, omdat het een soort instructies zijn, die hebben we zelf altijd in andere tijden de kosmische wereld ingebracht.

Ook opgerichte werelden meegeholpen, werelden die zijn gevallen, door dezelfde krachten, door andere oorzaken en gevolgen dan wat we hier op de aarde meemaken.

Met grote machtssyndicaten die iets willen van de kracht die jij in jezelf draagt.

Vorige keer sloot ik hiermee af. Hoe het kan kan dat ik onlangs mijn inzet, dus alles wat je in je leven doet, ook in oude patronen steeds terug te komen.

“Nou, ik heb nou mijn vriendenclub helemaal afgesloten. Deze mensen waren erg aardig lief. Ik heb ze een vaarwel gezegd. Ik ben verhuisd. Ik heb nieuwe vrienden.

De eerste twee jaar was het echt fantastisch met die vrienden, en toen kwam hetzelfde programma weer.

Er kwam een andere persoon waarmee ik discussies had in een ander leven, kwam nu via die persoon tot leven.

En die andere die me heel erg aardig lief is en heel zacht is, die kwam weer tot leven via die man”. Dus wat is dit? Hoe kan dat?

Hoe kan dat dat terwijl je zoveel doet, dat het lijkt alsof je in een soort repeat zit?

En dit kun je wel proberen te begrijpen, maar wij, waar ik vandaan kom, we brengen dat naar deze wereld.

Niet om het te begrijpen en daar verveeld in te raken, maar om het echt aan te pakken. Om het te pakken en erin te gaan. Om het echt te zien en niet erover te liegen.

En niet te denken dat ik het na 10 keer gelezen, 10 keer gehoord en 20 keer doorleefd, en nu weet ik het wel, want dan weet je nog helemaal niks.

Je moet echt volledig met je kosmische hart, met je grote mooie ogen, moet je erin gaan, en dan moet je echt zien hoe het in elkaar zit.

En dan moet je het ook echt doen. Zijn we die slagvaardige kracht ja of nee? Het is een beslissing die je kunt maken.

Ik heb mijn leven hier op de aarde, in deze werkelijkheid, echt daar puur op staan. Dat is gewoon hoe ik hier ben gekomen.

En ik heb ook niet een makkelijk leven in die zin, omdat ik constant word geconfronteerd met allemaal dingen waar het voor mij niet om gaat.

En ik wil er ook eigenlijk helemaal niets mee te maken hebben, maar het blijft het toch. Nou, wat is de doelstelling? als die er mag zijn.

Het aanraken van verloren gevoelens, ter activatie of ter, nou ja, in beweging laten komen.

En als je denkt dat je die al kent, dan moet je er ernstig rekening mee houden dat je die nou gaat leren kennen.

Dat er altijd iets overheen heeft gelegen, wat heel stilletjes heeft geprobeerd te doen, alsof je weet dat je weet wie je bent, maar ook dat je dus kunt voelen dat er een groter deel van jezelf daaronder zit, maar dat dat stukje wat gesimuleerd wordt, wat je voelt, dat je denkt dat je voelt, dat dat eigenlijk echt het potentieel dichthoudt.

Ik denk dat de mensheid op deze aarde, en we gaan dat binnenkort wel meemaken, dat krijgen we wel te zien, hoeven we helemaal niet bang voor te zijn, krijg je wel te zien hoe groot onze tegenstander is.

En voor de mensen die al die jaren, eeuwenlang hebben gezegd, we moeten uit de dualiteit gaan, die zijn nu hier niet meer.

Wij zitten nog steeds in dat dualiteitsmomentum. Dus het vraagt een andere route.

Natuurlijk, het gaat om vrede, het gaat om neutraliteit, het gaat om dat je die dualiteit weghaalt in de zin van dat je geen aanvallend bewustzijn meer lanceert.

Maar de emotionele intelligentie en het bewustzijn om die weer in beweging te krijgen, moet je dus durven rekening te houden met dat de boodschap nog schokkender zal zijn, de liefdes-boodschap, dan wat je ooit in deze wereld hebt kunnen voelen.

De warmte om te kunnen voelen, maar ook om heel goed, open your mind, heel goed in lijn vanuit je gevoel, dingen te kunnen doen die hiervan je gevraagd worden.

Waarin jij kunt zien, dit moet ik doen. En de ander zegt; “waarom doe je dit? Je bent helemaal gek”. Laat mij maar gek zijn, want ik weet, ik moet dit nu doen.

En een andere mogelijke reden is voorbereiding om onze krachten, onze vaardigheden, vind ik eigenlijk een mooier woord, als mensheid te herinneren.

En in de realiteit in te brengen. Daar gaat deze lezing over, deze bijeenkomst. En die past echt niet in drie uur, ook niet in tien uur, maar die past wel in jouw leven.

En daar ben ik niet verantwoordelijk voor. Daar ben ik bijzonder blij mee. Want ik heb het al druk zat met mijn eigen verantwoordelijkheden.

En af en toe, en dat weet jij ook, af en toe moeten wij ook wel eens gewoon even elkaar een duw geven. Als broeders en zusters is dat nodig.

En de waarheid, om die te spreken, mag je best af en toe, in waardigheid, even iets stevigs zeggen.

En als daardoor een prikkel vrijkomt, wat je raakt, wat je bezighoudt, dan is het bingo. Dus in de realiteit brengen, de vaardigheid.

Dit zijn de gesprekken, en dit zijn de grote krijgertroepen. Dat zijn eigenlijk, ja, ik hou het maar bij krijger, de krijgers doen wat er werkelijk wordt geleefd.

Dus niet in spiritualiteit, maar in de verpakking die jij hebt hier en nu. To the basics. Om dat naar voren te halen. En die vaardigheid, wat eigenlijk puur een Zijn is.

Maar niet alleen een Zijn zoals in vele spirituele modellen dat je even moet ontspannen.

Maar dat je vanuit die ontspanning, in dat Zijns-moment, dat je daar ook de vaardigheid, het in beweging zetten van dat bewustzijn, dat je dat in beweging zet die vaardigheid en daarmee het in de realiteit leeft. Dus in het informatieveld, in het bewustzijnsveld wat hier aanwezig is, waar wij nu in gedijen.

Zodat je weer gehoord en gevoeld wordt. Dat zijn de masters van origine.
Nou toen ik daar over begon te spreken heel veel jaren geleden werd ik gelijk de deur uitgegooid. Eruit. Het leven is voorkeur.

Voorkeuren van wat hier wel en niet gehoord mag worden. En ik ben er niet boos over en ik begrijp het ook want als jij alles gaat zeggen wat jij weet dan denk ik dat je net zo moeilijk gevonden wordt als ik. Maar we hebben een enorme dosis aards fatsoen gekregen om ons eigenlijk aan te passen aan de wensen van het veld van de matrix.

En dat zijn hele grote dingen die hier aan de hand zijn. Ik ben hier nooit gekomen om 50 jaar te worden of 500 jaar te worden. Dat interesseert me echt helemaal niks.

Deze dag, dit is hem. En als ik vandaag vredig hier niet meer bent dan is dat ook goed. Waar gaat het echt over?

Nou, je aan-geleerdheden heb ik hier in een heel eenvoudig schilletje gezet. Op welk fundament in jezelf sta jij? Spreek jij de taal van één? B

en je bereid en klaar om echt te zien in jezelf wanneer jij hier bent of wanneer er een alter gescriptheid aanwezig is? Want je bent hier niet alleen.
Er zijn een hoop klonen van jou in het veld.

De eerste cirkel, dat heb ik dan woorden gegeven, is de passieve realiteit. Die zou je kunnen zien als de realiteit waarin wij met elkaar op de aarde leven. Er is niet iets groters buiten onszelf, iets warmer of meer dan bestaat. Het is gewoon, we worden hier geboren door bevruchting. En vervolgens ga je op een dag dood. En daartussenin maak je er wat van. En dat is iets heel groots want je doet mee aan een enorme beschaving. Dus je conformeert je aan bijvoorbeeld een religie of je conformeert je aan een bedrijf waar je voor wilt gaan. Je wordt vliegtuigengineer en daar ga je voor. En dat is ook fantastisch. Dus totaal waardevol. Absoluut waardevol. Dus dat kun je zien als de passieve realiteit. Omdat het dus puur alleen in de logica met ook daarbij alle behorende emoties en gevoelens van vriendschap, leven, kindjes worden geboren, opa's en oma's zijn blij, dat hoort er allemaal bij in dat stuk, vakanties. Dus dat is een hele mooi iets, maar op geestelijk niveau, of op een niveau buiten de betekenis die de aarde lijkt te hebben, is het redelijk passief te noemen.

Dus we maken even een overspring naar een actieve realiteit.

Dat je je bewust wordt van; “ja maar wacht eens eventjes, ik heb eigenlijk veel meer in mijzelf.

Ga je lezen, je gaat voelen, je krijgt informatie op je af, er komen mensen naar je toe, de juiste filmpjes springen aan, noem alles maar op wat er op je afkomt.

Nou, en die reden neem je dan ook meestal aan als, “nou dat is dus dé reden”.

De actieve realiteit, die hebben we net ook gesproken, is een hele grote gevaarlijke misleidende kracht.

Ik kon het de eerste tien jaar nog niet zeggen want mensen liepen boos de zaal uit.

Ik zeg niet dat mijn woorden allemaal goed zijn, ik spreek in bulk, maar dat mag, alles mag.

Je ziet wat er staan: “controle, manipulatie, misleiding, trauma, vrijheid”.

Alles wat er zich in het ontwikkelingsproces van geestelijke verheldering, verruiming, plaatsvindt.

Alles wat met spiritualiteit en bewustzijn te maken heeft. Ik ben even heel zwart-wit nu hoor. Dat mag in Norg had ik begrepen, dus dat doe ik dan.

Dat is allemaal gebaseerd, en vindt zijn weg, haar weg, via de behoefte die jij hebt als mens.

Omdat we als mens getraumatiseerd zijn, we willen dat woord niet echt gebruiken want dat valt allemaal best wel mee.

Maar we zijn door, denk even aan die fantasieën we hebben fantasieën we hebben gevoelens we hebben behoeftes we zijn eigenlijk zo'n groot deel bijna alles van onszelf zijn we kwijt als beschaving.

We weten niet eens waar we vandaan komen en hoe het hier allemaal ooit is gekomen en de mensen die het wel weten die maken allemaal op archeologisch niveau elkaar allemaal de kop af en klein, gelijk aan de grond want de één weet het nog beter dan de ander. Eigenlijk weet niemand het.

En alles wat er geweten kan worden, kan zich dus ook manifesteren hier dus per definitie is alles waar.

Maar in dat ontwikkelingstraject van controle, manipulatie, is eigenlijk de kracht van controle en manipulatie ook de route die je ingaat op spiritueel niveau.

Nou, dat is geen makkelijkheid om daar echt goed doorheen te komen. Maar toch kan het gewoon. Want je gaat het gewoon zien. Je gaat zien dat er een grotere wereld is. En dat alles wat onder de vlag van spiritualiteit valt, en ik ben nu even heel boud, één grote afleiding is.

Want ze brengen ons allemaal een stuk extra informatie, een stuk dieper voelen, een grotere verbinding ook met de wereld, dat je voelt dat je meer in verbinding komt, dat je ook de liefde weer kunt voelen.

Dus als we het dan hebben over goed of fout, daar gaat het eigenlijk niet om, maar als we dat zo mogen noemen, dan kun je zeggen dat zijn hele goede ontwikkelingen. Want die processen waar ik doorheen ga, en de boeken die ik lees, en de dromen die ik krijg, en mijn gevoelens, en mijn eigen weten die daardoor weer in beweging komen, die zijn geactiveerd, die brengen mij heel veel goede dingen.

Ik heb het in deel 1 gezegd, tussendoor, in de wereld waar we vandaan komen, en ik hou het keurig bij mezelf, in de wereld waar ik vandaan kom, paradijs is een heel gek woord, maar dat is een wereld van vrede.

En een totaal ander niveau van denken, met andere keuzes, daar is geen spiritualiteit. Nul.

En dat is waarom ik bij heel veel stichtingen, organisaties waar ik de afgelopen 15 jaar mee heb mogen samenwerken, ook bij de helft daarvan eigenlijk door van “nou dat was mooi, maar sinds jij bent geweest is onze hele organisatie uit elkaar gevallen.

En toen zei die vrouw van; “ja de helft is van”, want het was een combi-lezing van verschillende organisaties, “alle mensen die er niet zijn, die zijn naar de andere groep, die wilde dat niet meer horen”.

In wat ik doe is dat ik iets benoem en dan heb je de innerlijke kracht om te voelen en te kijken wat dit zou kunnen betekenen.

Iets anders. Een andere ingang wat ook de teruggang is en ook de doorgang naar de wereld waar we allemaal als mensen zouden naar snakken.

En omdat dat niet open mag en niet overgesproken mag worden, dat is dus zeg maar dat extra sleutel, dus de gouden realiteit, dat benoem ik de vrijheid van ieder wezen, niet in vaagheid maar in helderheid. Niet in zwakheid maar in kracht.

Niet in alleen maar ontspanning en in liefde, maar ook echt goed kunnen onderhandelen met andere beschavingen, werelden kunnen assisteren, warmte en liefde brengen, altijd in gelijkwaardigheid.

Om dat in jou, wie jij werkend bent, op jouw eigen manier, dus niet zoals ik het zeg, maar op jouw manier, om dat dicht te houden, was er een kracht die de hele boel omvergooide.

En daarom heb ik net al gezegd, de mensen moeten nu eens gaan beseffen op deze wereld, omdat wij zijn namelijk niet van deze wereld, dat we met een overmacht te maken hebben op aarde-niveau van een intelligentie die ons bedient op basis van onze aardse trauma's.

En als ik uit mijn aardse trauma’s stap, als ik besluit dat ik dat niet meer hoef te dragen, dat ik dat niet per se hoef te voelen, dat ik dat niet per se hoef te laten zien, dat ik ook dat niet hoef te bouwen, dat ik ook geen gelijk hoef te krijgen.

Als ik al die dingen die gerelateerd zijn, komen allemaal uit de aarde mensen tevoorschijn, want zo zijn we geprogrammeerd als ex-slaven ras van anderen, dat we moesten dienen, als we dat allemaal kunnen zien, dat we dat allemaal los kunnen laten, dan blijft de taal van één over en dan zul je ook zien dat alle invloeden en manipulatiekrachten ons niet meer uit de kwantum vrijheid van onszelf, dus de echte originaliteit, houden.

Want je voelt dat het lichaam, wat aarde-gebonden is, gewoon moet uithuilen.

En daar gewoon eens 1, 2, 3, 4, 5 weken, 2, 6, 10 maanden of 800.000 jaar gewoon gedragen wil worden in de armen van de ander, die als een kribbe zal worden gevoeld. Dat is wat wij nodig hebben. En niet al die informaties eromheen.

Wij hebben ons als volk onszelf nodig.

Dat is de buitenaardse boodschap die in ons ligt.

En dat is ook, waarom ik praat “er is een verbod gaande, omdat dit nog veel verder gaat.

Omdat de mensen heel ernstig de intelligentie van degenen die driedimensionaal deze werkelijkheid hebben gescript, aangepast, onderschatten”.

Dat dat is waarom je simuleert wat je doet, dat je simuleert wat je eigenlijk niet doet maar je doet het alsof want je simuleert het, omdat je door het simuleren krijg je er een prettig gevoel door en dan zeg je ik stop met simuleren.

Spreek de taal van thuis

Iemand: Die oorspronkelijke thuis is dat voor iedereen hetzelfde?
Martijn: De oorspronkelijke thuis is een taal van één bewustzijn die in allerlei verschillende werelden, verschillende talen heeft, dus ook verschillende werelden is.

En dan mogen we best wel eens eventjes zo'n moment bij stilstaan, dat we hier in een wereld terecht zijn gekomen, hoe dan ook, waarin zoveel liefde wordt gevraagd, maar dat je die liefde niet van buiten kunt halen.

Want ik kan niets betekenen als jij mij niet zou vragen of ik er voor je zou willen zijn op een bepaalde manier, en ik kan dat, dan kan ik dat niet doen via iets anders.

Dan kan ik alleen met mijn hart, met mijn bewustzijn, met mijn emotionele intelligentie tevoorschijn komen, kan ik je aankijken, ik schep mijn eigen unieke ruimte en tijdfrequentie, en die breng ik met mijn geestelijke kracht in het veld.

En met mijn vaardigheid die ik heb, mijn liefde, zonder dat ik iets van je wil, gaat het als een bloemenvlek met licht en warmte, schoonheid, schoon water, zuiver intentie gaat die er heen en los.

Of denk je dat je dit hebt omdat je een vorig leven hebt gehad waarin dingen gebeurd zijn?

Of omdat je voorouders alle informatie in zich dragen die jij nu moet doorwerken?

Want wie ben jij en is het werkelijk nodig om allerlei redenen van andere mensen te horen waarom je in dit pad loopt?

En ga je. En breng je de wereld, jezelf. Dan ben je een missionaris, een Koninkrijk. Dan breng je Christus ook weer terug. En dan staat Christus ook op.

Dan is die kracht hier. En dat hoef je alleen maar te doen op de manier zoals jij dat voelt.

Ik denk dat het goed is om eventjes te pauzeren
[pauze]

20250323-MvS-2-2-buitenaards-contact-en-aanwezigheid-2-3-Norg met Martijn van Staveren

Het is maar een plaatje, maar het is wel door het ijs zakken. Het echte water in.

Want als ik het heb over de spiritualiteit, dan zitten er nog een heleboel voorkeuren bij mensen.

Ik heb het minutieus bekeken. Gesproken. Ik heb best wel veel mensen gesproken in deze wereld.

Ik heb ook, zeg maar tussen aanhalingstekens, wat vooraanstaande sprekers zijn, op het podium over allerlei onderwerpen, en oude geschriften en boeken en...

Als ik zeg van “de tegenstander van het vrije bewustzijn van de mens”, dan zeg ik dat niet voor niets, niet omdat ik dat leuk vind.

Ik zeg het ook niet om angst te creëren, ik zeg het om attentie erop te krijgen.

En het moment dat je op een gegeven moment opengaat, dat je je kosmische ogen, je kosmische gevoel, je aardse zijn, hier ook helemaal opengaat, dan moet je dus snappen, doorzien, beseffen, dat welk model er ook allemaal is, en welke mooie verhalen er dan ook zijn, en hoe oude geschriften en boeken ook allemaal betekenis hebben, dat eigenlijk alles hier is aangepast.

Maar dat spreken we tegen, omdat de dingen die wij als mensheid een voorkeur hebben gegeven, daarin zelf zijn gaan bepalen of dat dan wel of niet de waarheid is.

Willen we het zuivere, pure weten van wie we allemaal uniek zijn bij elkaar brengen?

Nog steeds is dezelfde oorlog gaande als bijvoorbeeld in de geschriften, de inquisitie.

En welke kracht ons verblindt, en dat hoef je niet uit een boek te halen, is de kracht die zich toont als jouw dag is [geleden?].

Zo zal deze kracht zich constant herpakken en opnieuw vormgeven zodat jij niet kunt zien dat die kracht er is in een vorm om jou niet te laten zijn wie je werkelijk bent. Krijger AAN.

En ik ben hier ook gekomen om muren samen met anderen, soepel, maar met de grote noodzaak omver te werken.

Zodat we de horizon en voorbij de horizon kunnen kijken in die wij als mensen zijn op de aarde.

Los van religie, los van religies, los van spirituele onderwerpen, los van economische achtergronden of culturele verschillen of verschillende soorten mensen wat wij rassen zijn gaan noemen.

Alles omver zodat we één groot, één groot uit allemaal verschillende stammen bestaande melange van leven zijn.

En als je die tweede cirkel niet doorzaagt, dan blijf je aan de kracht die het fantasievermogen van jou blijft ondermijnen.

Want als je het zelf niet kunt denken, omdat je het zelf niet opzoekt in je eigen organische gevoel, dan blijf je aangelijnd zitten aan de grote controlemachten die als een infuus in het bewustzijn van de mensen informatie injecteren.

Ik ga even iets over die tweede groep zeggen voordat we in die derde groep komen volgende week, daar gaan we het over de derde groep hebben, maar vandaag hebben we het over wie ben ik.

Er werd hier net ook door een aantal mensen ook op een bepaalde manier ook over geopperd.

Dus als ik daar nu op ga reageren, voel je alsjeblieft niet aangesproken in een aanspreektoon, maar het is een dialoog met elkaar.

Ik sta hier voor mezelf, ik sta hier ook voor jou, schouder aan schouder, dat we allemaal doen waar we werkelijk voor zijn gekomen.

En soms doet dat een beetje pijn en ongemakkelijkheid, dan geef je me maar even een duw, maar vang me alsjeblieft wel weer op.

Goed en kwaad.

Doordat de mens op de aarde, vaak is dat in het eerste deel niet de passieve realiteit wanneer je regulier leeft ben je daar niet zozeer mee bezig.

Sterker nog, in die wereld is het vaker makkelijker dan als je in een spirituele overtuiging of proces terechtkomt.

Het lijkt wel alsof je, als ik nou bijvoorbeeld het buurtgebouw in loop bij mij thuis, deuren open en er zitten allemaal mensen lekker koffie te drinken, en rollatortje staat lekker daar, daar komt iemand hardlopend binnen, een rondje gelopen in de buurt.

En ik kom daarbinnen en ik praat over het leven, dan lijkt het wel alsof het gesprek daar makkelijker gaat, met die mensen, over de positieve en negatieve dingen, als dat ik met mensen ga spreken die met bepaalde spirituele archieven zijn belast.

Is waar, want dit is echt een as waarop de schijf draait waarin de mensheid tot nu toe voor een heel groot deel inactief is gebleven.

Dat is namelijk accepteer maar dat de donkere stukken die je in deze wereld ziet, dat dat een stuk dualiteit is dat voortkomt uit je eigen donkere kant.

Maar dit moet echt aan de kant, want wie zegt jou dat deze wereld een afspiegeling is, letterlijk, op de traditionele manieren van wat in spirituele systemen en ook informaties van binnenuit ontvangen.

Weet je hoe vaak deze truc wordt uitgehaald in werelden waar mensenwezens en ook andere wezens met het eigen vrije vermogen, dus de vrije wil noemen wij dat hier, de vaardigheid om eigen vrije wil te leven, te zijn en het ook letterlijk in te zetten, dus de vaardigheid in het veld brengen, denkend, voelend-denken in het veld brengen... om dat te voorkomen.

Weet je dat als je mensen tegenover je hebt, en misschien ervaar je het zelf ook, en dan ga ik er wel in hoor, dat je gesprekken hebt van overleden mensen, met overleden mensen, dat je boodschappen krijgt, dat dat allemaal uit de tweede schijf komt.

Maar wacht eventjes “ik heb hele mooie boodschappen gekregen van mijn moeder”. J

Wij moeten beseffen dat er iets is gebeurd ten opzichte van wie wij hier als aardse mens zijn door intelligente groeperingen die niet mensen onderdrukten door hun tuin en landschap in te nemen, zoals we dat hier op de aarde doen.

Maar dat er intelligenties zijn die met hun bewustzijn aan boord stapten van het bewustzijn van de mens en van Gaia, de aarde.

En dat ze daar, zo noem ik het nu, de historische records van de aarde en ook de historische geheugens van de mens binnendrongen en daar met hun bewustzijn plaats namen.

Gelukkig door de technologische ontwikkelingen, ook ontdekkingen en hypothetische ontdekkingen, dan sommige op kwantummechanisch niveau, tonen ons dat de vorming van materie niet op één plek is, maar overal tegelijkertijd is.

En dat de waarnemingskracht van iets en het geloof daarin, de manifestatie, de uitkomst daarvan afdwingt, of juist opheft.

In dat stukje die wij nu zijn, als mensen van deze aarde, waar we allemaal onze best moeten doen om de hypotheek, of de apotheek, of wat dan ook te betalen, of de gasrekening.

Maar wij moeten niet vergeten dat daardoor wij dingen doen die in ons zijn geplaatst.

Het gaat erom dat je kunt zien hoe deze overmacht is binnengestapt in de mensheid.

Ik weet dat nog volkomen en volledig, tot in detail, zoals ik mijn hele echte bestaan, volledig herinnerd.

Ik heb als kind liggen schudden en trillen in mijn bed, dat ik echt de emoties, dus niet de emoties van de aarde, dat is helder denken, de emoties van mijn denken, van mijn bewustzijn, die mijn lichaam gewoon niet, niet in het lichaam kon krijgen, dat ik helemaal lag te schudden.

Dat mijn ouders, mijn papa en mama, naar boven kwamen omdat het ijzeren bed wat met een soort van dat veer-spul, dat gevlochten ijzer wat heel erg elastisch was, kon je lekker springen, dat mijn ouders, mijn vader en moeder naar boven kwamen en mij vasthielden aan mijn arme benen omdat ik lag te schudden, omdat mijn herinnering wie ik ben niet goed in dat lichaam kon komen.

Dus het kwantum fysische bewustzijn..., of het metafysische bewustzijn, sorry correct, metafysisch.

Dit is ontzettend belangrijk, want elk infuus, en het is aan jou en niet aan mij, maar elk infuus moet eraf.

En als je goed leest in de geschriften; “houdt u ver van occultisme en van spiritualiteit”.

En eigenlijk bijna niet in een normaal gesprek kan plaatsvinden, want we zijn afhankelijk geworden.

Mensen worden woest als ik iets vertel over een bepaalde persoon uit de historie.

Als je overleden personen ziet, als je boodschappen krijgt van overleden personen, dat komt allemaal uit je tweede schijf.

Wat is de beïnvloeding met mijn bewustzijn, in liefde, wat niet gebonden is aan ruimte en tijd van deze dimensie.

Wij zijn hier om met ons bewustzijn niet te voelen van wat het paradijs is uit het boek, maar te voelen wat zou jouw leven nu op dit moment moeten zijn.

Wat zou mijn leven op dit moment, niet in denken, in voelen, in volledige vrijheid, echtheid, moeten zijn?

En om dat te voorkomen, zijn er een heleboel, ontzettend veel, grote, maar ook kleine, gedetailleerde processen tussenin gevochten.

Nog een keer, in de wereld waar ik vandaan kom, en in oude woorden zijn dat dus de oorspronkelijke werelden, dat kun je zien als een koninkrijken, maar dat zijn gewoon hele normale werkelijkheden, waarin ons vermogen van ons bewustzijn 100% operationeel is, en hier op de aarde is het amper 1% operationeel.

In de wereld waar ik vandaan kom is geen spiritualiteit nodig, wij zijn dat zelf.

Maar ook wat wij op de aarde noemen, denkend-vermogen om tot de details te komen van wat er achter de informatie zit.

En als je dan uit je lichaam gaat, dan ga je je lichaam uit, en dan wordt er verder niet exact benoemd wat er dan precies gebeurt, omdat de mensen geen, eigenlijk, laat ik eerlijk zeggen, niet doorheen kijken van wat er nou eigenlijk daartussenin zit.

Boem! erin. Je weet wanneer het klopt. Je weet wanneer je ergens voor moet gaan. Dat weet je hier. Hier ben je dat.

En dan is er een andere wereld, en dat noemen we dan hier vanuit deze schijf [schijf twee], vorige levens, dan ga je uit je lichaam, het kan ook anders uitgelegd worden, dat voorbeeld kunnen we allemaal wel zelf bedenken hè.

En dan ga je als een lichtpuntje, als een lichtveldje, reis je ergens anders heen, kennelijk zit je op een automatische trek, stang, straal.

Word je ergens door iets, door iemand, door liefde, word je ergens heen gestuurd.

En dan wordt er ergens in een bibliotheek, of in een, ik noem het allemaal even in de woorden van hier, hè, word je dan weer gedirigeerd naar een nieuw leven, kan je opnieuw worden geboren met een les die je te leren hebt zonder dat je ooit weet wat je het vorige leven fout hebt gedaan.

We moeten het zien. Het zijn namelijk, dit proces wat wij hier incarnaties noemen, dat is een restant, dat is een residu van de ontwikkelaars van deze werkelijkheid die een eigen experiment hadden.

Andere krachten zijn daarin gegaan en zijn in het geheugen gegaan, dat noem ik het nu, in het geheugen van de mens.

Daar zijn zij ingegaan en hebben alles opnieuw gearrangeerd, opnieuw in elkaar gezet.

En zo moeilijk is het niet hoor, want als je alles kunt opzeggen, als je alles durft los te laten dan zijn er mensen waar jij boodschappen van hebt gekregen.

Maar denk er goed om dat door alles wat er in de tweede cyclus gebeurt wordt een spiritueel bewustzijn gekneed en gevormd die vermengd is met de aarde-mens.

Met andere woorden, als je al je zwarte stukken weghaalt, als je al je donkere stukken weghaalt.

Als die allemaal weggehaald worden, opgelost, dan bestaan al die andere krachten die een andere ideologie hebben nog steeds.

Allemaal worden we op een bepaald moment, dat noemen we we hier wakker, dan kom je je bed uit, of waar je ook slaapt, op de hangmat.

Denk erom, de tegenstander van het vrije bewustzijn is zeer intelligent, zal dat niet alleen doen via vervelende dingen, maar ook via goede dingen.

Hier is een tijdlijn, dat is maar een tijdslijn.

Maar we moeten ons even beseffen dat de tijdlijn op regulier niveau, dat is even om de zin en onzin van elkaar te onderscheiden, dat die veel langer is die tijdlijn.

Als je 5 miljoen jaar terugreist in het verleden, dan zie je eigenlijk dat het kleine stukje rood daar recht bovenin is.

Wat ik ermee bedoel is, a, werkt de tijdlijn helemaal niet eens zo, dus dit voorbeeld slaat helemaal nergens op, het is meer een duiding.

Wat ik ermee bedoel is dat we in dat korte moment dat wij hier op de aarde zijn, waarin er nu ook allemaal technologieën worden ontwikkeld, zichtbaar, van wat toegestaan is, wat wij ervan te zien krijgen.

Nou, mijn vader zijn zolder staat nog steeds vol met die dingen, want hij ruimt ze maar niet op.

Vervolgens in het hele korte moment reisden we naar een smart tv. Met ook allemaal nieuwe technieken erin.

Daar denken we verder eigenlijk niet over na. Het komt naar je toe. En of je er om vraagt of niet, hij komt.

Ik fantaseer over, echt nu ook weer, ik ben er al mee bezig met mijn tuin. Daar fantaseer ik over.

Maar dit zijn eigenlijk dingen, op dit moment zoals het zich hier voltrekt, je hebt er helemaal niks over te zeggen, maar je krijgt het gewoon.

In 1991, uhm... dat was, dat moet 2012 geweest zijn, heb ik een smart Phone gekocht van Panasonic.

Die op gedachten de apps opende. Je kon het gewoon bestellen via internet. Dus ik had dat ding.

En dan moest je één keer met je gedachten, dat ging via je ogen, moest je dat instellen op een kalibratieveldje met allemaal ruitjes.

En dan kon je kijken, dan kon je de app openen en dan tikt open, open, open. [naam], mijn zoon, had dat ook gedaan.

Om ook nog eens goed te onderbouwen dat die tweede schil, waar mensen in geloven, een infusie is, om je eigen echte origineel bewustzijn op een andere manier te laten functioneren, lopen we hier gewoon nog even doorheen.

Ik was daar zelf getuigen van, ik heb zelf heel veel intense programma's mee gedraaid waarbij we technologische projectievoertuigen weg[dachten?] aan de hand van buitenaardse ontdekkingen die zo genaamd waren neergestort maar die niets anders dan degenen die die ruimtevoertuigen bestuurde, bewust werd gecrashed in de buurt van Amerikaanse en ook andere nationaliteiten, militaire gebieden.

Dus technologie, wanneer is iets nou eigenlijk echt? Is iets echt als je kunt vastpakken?

Wat is dit lichaam?

Kijk als je aan het infuus zit van reïncarnaties en biologische voorplantingssystemen, dat is wat wij hier te horen hebben gekregen.

En ze herschreven de tabellen, zeg maar, de trillingsvelden van ons eigen vermogen om dingen te kunnen snappen.

Zou je het je kunnen voorstellen dat deze lichaam die wij nu hebben, dat dat technologie is?

Het zijn dingen die nu allemaal aan het uitkomen zijn. De hele wereld gaat het ontdekken.

Maar niet omdat mensen zoals Elon Musk en veel andere mensen daarmee bezig zijn, maar omdat je het vanuit je eigen gevoel kunt voelen.

Dat je kunt voelen en beseffen, wacht eens dit verklaart ook waarom ik ook gedrag kan hebben en soms ook heb van on-verbondenheid.

Je hebt nooit gedrag wat je hier op de aarde hebt, wanneer je on-verbonden bent, onvriendelijk bent.

Je loopt echt niet thuis altijd met een glimlach rond van totale gelukzaligheid. Echt niet.

We weten daar ook wat klussen is, werken is, ontwikkelen is, ontspannen is, dat weet je.

Maar niet voor bedrijven, niet voor geld en ook niet in opdracht van. Het is iets heel anders.

Met een hele andere reden erachter waarom we dat doen. Voorbij de horizon van de aarde. Dat is zo ontzettend groot.

Maar het moet wel gewoon bij jou ook aanspringen, en niet van mij hoor, maar dat je kunt zien dat deze lichamen die we hier ervaren, eigenlijk technologische lichamen zijn.

Ja, het is misschien veel prettiger om te zien van, ja, er is geen grote macht tegenover de mensheid, er is geen geavanceerde macht tegen de mensheid, dit zijn donkere stukken die mij het leerproces geven om een beter mens te worden.

Maar je moet ook kunnen zien dat deze wereld, ongeacht alle mooie voorspellingen en mooie voorstellingen van zaken, dat die er helemaal niet zo goed voor staat.

Maar het kan niet zo zijn dat je vanuit je eigen bewustzijn het volkomen normaal vindt, dat er oorlog woedt in jezelf en dat er oorlog woedt tussen de volkeren, dat de dieren hier ongekend lijden, dat de natuur zichzelf niet kan laten zien omdat er constant wordt ingegrepen en dat het ook nog veel verder gaat dan de aardse grens.

Je moet ergens kleur bekennen en zeggen, ik moet het opgeven, ik moet naar een ander niveau in mijzelf.

En als het zo is dat dit lichaam, waarin wij nu een ervaring hebben, voor het grootste gedeelte een cyborg lichaam is, en dat is precies waarover ik het heb over de invasie die er heeft plaats gevonden.

En dat is ook wat ik net met die plaatjes laat zien, van dat je ziet bij de opbouw van de tijdlijn.

Wat denk jij hoe de wereld er over vijf jaar ervoor staat met deze versnellende technologie?

Ben je al uit de tweede cirkel weg?

Iemand: Mag ik iets over het lichaam vragen?
Martijn: Ja.

Iemand: Ik heb een ziekte die dan als zeer ernstig wordt gezien en dodelijk. En ik heb gekozen om niet het te..
Martijn: Die ziekte hebben we allemaal.

Iemand: Ja, klopt. Maar goed, iets wat we dan een lichamelijke ziekte zouden noemen.
Martijn: Nee, dodelijk.

Iemand: Ja ook nog, oh ja, dat zijn we ook allemaal. Ik heb gekozen om mijn eigen pad te volgen en ik heb alsmaar gedacht, ik laat mijn lichaam doen wat goed is.

Maar als ik nu jouw verhaal hoor, dan denk ik, dat moet ik dus niet doen. Ik moet mijn ware zelf laten doen wat goed is.
Martijn: Dit is zo’n enorme waaier die je open kan trekken. Als een accordeon waarin elk stuk nog 100 dagen zit om erover te spreken. Volg jezelf. Als jij voelt dat het zo moet, dan is dat omdat het in jouw manier van hoe je leeft zo ook naar voren komt. Dus dan kun je daarnaar luisteren.

Wat ik aangeef is dat 99% van ons bewustzijn, 99% daarvan, er is nog 1% intact van ons bewustzijn, en 99% wordt aangevuld door een kunstmatige intelligentiemacht.

Veel mensen snappen ook niet, beseffen dat nu langzamerhand wel, of in een keer, waarom er zoveel controle is in de wereld.

Je bent een hele liefdevolle man of vrouw, vervolgens stel je jezelf beschikbaar voor het parlement, je krijgt een ministerpost, of je wordt president.

Je ziet dat de vrijheid van spreken, de inzet waar het echt over zou gaan, dat die enigszins toch verdwijnt.

De macht die de mens bestuurt, doet dat doordat zij het lichaam feitelijk voor het grootste gedeelte zijn wat wij ervaren als ons lichaam.

Dit zijn de gesprekken, dit zijn de onderwerpen die bekend zijn in alle grote multidimensionale, koninklijke allianties, coalitiegroepen van mensen die wij buitenaards noemen, is dit al om de hoogte.

Het is een totale, laat ik zeggen, uit de hand gelopen situatie en wij zijn nu in deze wereld onze ervaring aan het hebben om het om te buigen.

Dus wat we doen, is de doorgang die zij hebben klaargelegd voor zichzelf, om een uitkomst van deze realiteit af te dwingen naar een bepaald punt, daarvoor besturen zij ons via systemen waarvan wij denken dat dat waar is.

Er is geen spiritualiteit in de koninklijke werelden.

Er is alleen maar een helder bewustzijn, van een ontzettende verbinding van leven.

Het is alsof je hoofd opengaat, als ik even mag vergelijken, je hoofd gaat open en ineens gaat je eigen bewustzijn weer aan.

Alles gaat aan en je voelt je hoofd en je denk- en voelvermogen enorm toenemen en een enorme heldere water- en luchtstroom puur door je heen waaiert en alles is toegankelijk en schoon.

En hier op de aarde is dat wat we hier ervaren, is helemaal naar een minimaal proces gebracht.

Zijn we opgeleid om iets te denken te zijn om vervolgens beziggehouden te worden door het merendeel van de kunstmatige intelligentie die ons lichaam is.

En het is gewoon goed om het te benoemen. En dit past dus niet in de spiritualiteit.

Mijn vraag die ik net stelde, hoe ziet de wereld er over vijf jaar uit?

Dus niet luisteren naar het verhaal van waar we het met zijn allen allemaal over hebben, en discussies over voeren, maar wat er op bewustzijnsniveau gebeurd is.

En op technologisch niveau. En hoe snel dat gaat. We moeten er echt goed op letten hoor.

Want het is heel belangrijk dat jij met jouw bewustzijn juist verbinding maakt met de dingen, met de onderwerpen, waarvan je liever niet hebt dat ze er zijn.

Waar denk je waar we over vijf jaar staan?

Iemand: Ja, intelligenter dan wij.
Martijn: Ook dat. Denk je, vermoed je, voel je. Dus hier, hier komen. Niet daar, hier. Pay attention, hart open, luister naar de waterval.

En de bloemen die het ons ook laten zien en voelen. Het is geen doemscenario, het is iets wat we moeten zien omdat wij werkelijkheids-ombuigers zijn.

En het pad waar de mensheid in is gebracht, dat is het pad waar jij ook in bent gebracht.

Hoe zou het zijn als over vijf jaar de wereld helemaal niet meer zo functioneert zoals het nu functioneert?

Ik moet dan altijd wel een beetje lachen om mijn biologische vader die iedere keer dan tegen mij zei van; “ja jong, maar dat kan helemaal niet.

Als we straks helemaal, als die machines het allemaal overnemen en dan hebben we geen werk meer.

Wat moeten we dan doen?”. En daar werd dus een heel scenario op gehoopt. Ben je er al achter wat je vandaag zou doen?

Als dit waar wij het allemaal over hebben niet nodig is om te bespreken, wat zou je dan echt doen? Ja, sterrenreiziger.

Dat is ook wat we zijn en wie we zijn. Wat zou je doen? Niet kritisch, gewoon open. Eerlijk.

Het is allemaal aan onszelf gegeven, we hebben allemaal ons eigen innerlijke huiswerk. Dat scenario moet opengelegd worden.

Ja, dus wie ben ik?
[Martijn leest voor:] “Op dit moment ben ik mijn ervaringen”. Dat is een deel wat waar is.

[Martijn leest voor:] “Ik ben wat ik mij kan herinneren door wat ik weet”. Ik heb het ook over spiritualiteit, hoor. Daar heb ik het met name over.

Omdat die controlegroepen die daarop zitten, die krijgen gewoon nu te voelen wat echt leven is.

Ook al heb je het gevoel en is het ook zo, ben je er al lang voorbij, gewoon dit kunnen zien.

Stel hier zit een knop en die druk ik in. En je geheugen is weg. Wie ben je dan nu?

En dat is, je kunt daar een miljoen keer over spreken, maar als ik gewoon kijk met hoeveel mensen ik contact heb, dan zeg ik gewoon, goh, wat weten mensen nog steeds veel over elkaar.

Hou daarmee op. Stop het. Kijk maar naar jezelf. Je voelt het. Absoluut.
Mijn voorbeeld dat ik toen een computerzaken had en daarmee gestopt ben, om allerlei redenen.

Op een gegeven moment komt er een man aan de deur en die vraagt van.., en ook in de stad, dat ging op een gegeven moment door natuurlijk, want die mensen kennen mij heel erg in Friesland. Vanwege de computers. Heel veel mensen kwamen bij ons in de computerwinkel.

Wat gebeurt er als jij iemand tegenkomt en die persoon heeft een bepaalde visie over jou?

Want, dat weet jij heel goed, als je in liefde verkeert en in verbinding, dan maakt het je helemaal niks uit.

Maar die invloed die er is, dus je bent ook wat andere mensen van je denken en wat ze van je weten.

Maar wie en wat ben ik nou eigenlijk werkelijk?

Iemand: Ik zei altijd ik ben Johannes en dat betekent ik ben liefde. Ik ben liefde.
Martijn: Ja. Dat is eigenlijk alles. Dat is een hele emotionele. Want alles gaat weg. Alles lost op en wat er over is dat ben jij. Je echte ware gevoel.

Kijk en omdat ik geen spiritueel opgeleid persoon ben, maar opgeleid ben om spirituele modellen juist om ver te gooien, moet ik dit zeggen, dat dit wat jij nou zegt, wat zeer, zeer krachtig is.

Dat dat ook alleen krachtig is, dat is niet waar hoor, maar dat het ook alleen krachtig is als je het bent.

Oh, dat is toch waar. Ik bedoel Zijn. En hoe kan het dan dat we dat weer kwijtraken?

[Martijn leest voor:] “Ik ben wat mijn meervoudige dimensionale metabewustzijn zich weet te herinneren”.

Oké, ik zeg eigenlijk dat als het geheugen niet geblokkeerd zou zijn van ieder mens, dat je dan iets heel anders weet.

En als je iets anders weet, en het dus ook bent, dan ben je ook niet meer gebonden aan de dingen die je dus belangrijk zou vinden, als je bent opgeleid alleen in deze wereld.

Ik heb heel veel, en ik hoor het nog, dat mensen zeggen; “jij bent vreemd”. “Ja, dat klopt”. “Ja, maar ik voel ook heel vaak niet echt liefde bij jou”. Dat hoor ik ook.

Nou, dat kan. Geef maar de definitie van wat liefde is. Hoe meer bewustzijn er is, hoe sterker je eigen identiteit zich manifesteert.

En daar zijn spirituele modellen in gelegd. Omdat het origineel bewustzijn. Is eigenlijk alleen maar zachtzinnig en kabbelend als water.

Maar kent geen slagvaardigheid. En daar wil ik je graag aan helpen herinneren. Jouw slagvaardigheid. Aan de inzet die jij altijd in je hebt gedragen.

En de werelden die je hebt getrotseerd en de vele reizen die jij hebt gemaakt. De plek waar je van origine zelf woont en verblijft. Je huis. Je tuin.

En mogelijk ook de dieren, de wezens die om je heen leven waar je een diepe vriendschappen hebt.

Ik probeer met deze lezing, deze bijeenkomst, in frequentie te werken en niet per se in taal of in beelden.

Mijn intentie is om in deze bijeenkomst naar voren te kunnen laten komen dat wie je werkelijk bent sterk afhankelijk is en valt en staat met wat je je nog weet te herinneren of op welke data jouw bewustzijn draait.

En ik zeg het hier hardop, een grote blokkade om in ons eigen oorspronkelijke bewustzijn te komen.

k zal daar zo op een ander moment nog eens een keer een beetje verder op in spelen.

Nou dan stappen we daar nu uit. Heel rustig. Stap uit veilige, zekere, beschermende, want dat is het ook vaak, hè, spiritualiteit is een grote bescherming. En ik zie de mensen lijden, dus dat [...?]. We stappen nu uit voor ons het best bedoelde en het best voor hebbende werkelijkheidssyndroom. Want als het zo is dat het hele buitenaardse fenomeen waar we met elkaar mee te maken hebben, ook echt op militair en bewustzijnsonderzoek niveau, kwantumfysica, de wetenschap, als dat niet uitgelegd kan worden door wie wij lijken te zijn hier op aarde, hoor je dit?
Als het niet de betekenis kan krijgen via de persoon van de aarde, intermezzo, het lijkt erop dat het onderwerp buitenaardse aanwezigheid in de breedste zin niet goed geduid kan worden. Er zijn duizend en één verschillende visies over. Het lijkt er dus op dat de mensheid op aarde dat niet goed kan. En dat klopt. En daarom deze knop ook indrukken. En dat doen we. Zo

Ik weet nog de dag dat ze binnenstapten. Dat weet ik. Daar ben ik op mijn manier mee belast. En een belasting is het.

En ik ben niet bijzonder. Ik heb mijn vrijheid echt moeten geven om het zo te zeggen. En ik ben daar heel erg op gepakt. Heel erg.

Ik ben heel vaak door pijn van andere mensen en door mensen die goeroe zijn, ben ik heel vaak geprobeerd de mond te snoeren, dat ik het niet mocht zeggen.

Mijn vraag aan jou, of je wilt kijken, vanuit wie wij gezamenlijk met elkaar zijn als grote coalitie van mensenrassen van elders, of je wilt kijken of je al je registers, en je doet het niet voor mij, maar ook niet omdat ik het vraag.

Maar voor jezelf mogelijk, of je al je registers en overtuigingen waar overlevingsstrategieën aan vastzitten, of je die stuk voor stuk in beeld wilt brengen en die ook werkelijk gewoon volledig in respect uit je systeem, uit je bewustzijn kunt laten vertrekken.

[00:48:55]
Hier kwam een tijd geleden een groep mensen in deze wereld, na grote oorlogen, die gaan in de periode nog voor de mensheid die er nu hoogstwaarschijnlijk is, zijn er groepen hierbinnen gekomen.

Dat zijn oorspronkelijke mensen, die kwamen hier binnen om de laatste, ik ga daar niet te ver op in omdat het te veel tijd kost nu, om de laatste cyclus van Gaia, dat is deze dimensie die we hier kennen, te informeren met hun bewustzijn van de grondbeginselen, dus de basis van wat menselijk bewustzijn is.

Die mensen die kwamen hier met hun bewustzijn en die schreven met hun bewustzijn, organisch, die schreven met hun bewustzijn de taal van één, die etsten hun frequenties erin.

En dat zijn de boodschappen en het weten van de oneindige vrijheid voor ieder mens, maakt niet uit wat er ook gebeurt.

Omdat zij wisten, die volken, dat de cyclus, het beëindigen van de oorlog, de restanten, het opruimen daarvan en de terugkeer van het christusvolk, kracht van het leven, het wassende water, dat dat een stevige en pittige missie is.

Wat hun functie is, met een onuitputtelijke kracht van aanwezig zijn in de kwantumkosmos, in werelden, in realiteiten, in dienstbaarheid en in vriendschap, in warmhartigheid, en in ondersteuning, maar ook in bescherming.

Er zijn 53 cycli voor ons geweest en dit is de 54e cyclus van de laatste ook van de mensheid waarin de mens wordt bevrijd, de mensheid hier, bevrijd wordt dat doen wij dus, niet van buitenaf, wij brengen die christus kracht erin en de boodschappen die erin liggen die zijn bewust gemanipuleerd en werden door de systeembezetters veranderd in boeken en in personen die nooit hebben bestaan.

[00:52:00]
Ik wil nog iets anders laten zien. En je mag best vragen stellen tussendoor.

Iemand: Personen en boeken die nooit hebben bestaan. Bedoel je dan Jezus bijvoorbeeld?
Martijn: Ja. Dat zijn stevige dingen. Ja. Ja.

Iemand: [vraag niet hoorbaar, niet getranscripteerd]
Martijn: Dat is, je bedoelt dat die informatie erin geëtst is.

Die is erin geëtst na de beëindiging van de cyclus van een beschaving die hier opkwam en die ook weer ten onder ging.

En wij zien het als fysieke gebeurtenissen, maar in de oorsprong, het ontwerp van deze wereld, ik heb het alleen nog over het ontwerp van deze wereld, daar zit een..., de oprichting van deze realiteit is een experiment.

Daar zit een hele grote reden achter van wat van oorsprong ook menselijk beschavingen.

En we hebben in de cyclus van het moment waarin dat ingeëtst is, is dat heel doelgericht geëtst om de informatie die beschadigd is geraakt door de grote oorlogen die hier hebben gewoed.

En daar bedoel ik met oorlogen dat er andere intelligenties hierbinnen zijn gekomen die de hele bibliotheek van de aarde, dus dat zijn trillingen en informaties die voor onze begrippen emotioneel bewustzijn is, die zijn zo beschadigd en om de laatste cyclus in te kunnen zetten waarbij ook menselijke rassen hier hun intrede zouden doen in deze dimensie, uit verschillende werelden, maar wel van de oorspronkelijke afkomst, om die beschadigingen van die frequenties te repareren.

En dat is heel bewust toen gedaan omdat anders de Mens niet binnen zou kunnen komen met haar bewustzijn.

Dus dat is, je zou kunnen zeggen, het is een bewuste keuze geweest om de eindcyclus van een project, experiment, te kunnen starten.

Wij hebben gewoon als mens van deze aarde hier, als we ons daarvan uit zouden uitspreken, hebben eigenlijk geen notie van wat er allemaal nog voor ons ligt, achter ons ligt en voor ons ligt.

En daarin was ook voorzien dat die boodschap zou worden, dus die, ik moet zeggen kennis, dat zijn eigenlijk kennisvelden.

Kennis, even eenvoudig, als jij iets denkt, jij weet het en je voelt dingen.

Denken en voelen is een resonantieveld wat ook letterlijk gelezen kan worden.

En dat is wat zij ook hebben gedaan als een groep van oud..., voor ons begrepen zijn dat mensen uit oud..., zijn dat oudheids-wezens, zoals we dat ook zien in de oude geschriften, heel basic, heel organisch, mooie kleding, eenvoudig, liefdevol gezicht, geen bezit, geen angst, helemaal niets.

En die zijn hier gekomen bewust om hun bewustzijn, wat ik net als voorbeeld geef met denken en voelen, om dat heel bewust in het veld te brengen.

En dat bewustzijn wat ze hebben ingebracht, dat heet Jeru-sálèm. En daar brak de oorlog [bij?].
Het is zo'n gigantisch grote [shift?].

Je kunt er nagenoeg niet meer over spreken, omdat a als je iets over gaat zeggen, zou je toch een beetje moeten duiden.

Plus, als je het helder kan uitleggen, dan zijn er ook al zoveel allerlei andere alternatieve verhalen over.

Maar het feitelijke wat ik wil zeggen, is dat die stamvolkeren van de Oorsprong, dat dát de Mensen zijn die nu in dit moment over de hele aarde, een vlak jezelf alsjeblieft niet uit, je hoeft niets te weten, je hoeft het alleen te beseffen, over de hele aarde zijn er mensen wakker geworden, zich bewust geworden over dat ze iets in deze wereld komen terugbrengen.

En ik zal dit nog iets anders een schuiver geven bij de volgende samenkomst, want dan gaan we het hebben over de neurologische invasiemacht die er heeft plaatsgevonden. Maar dit is wel wat we goed moeten beseffen.

Het heeft er toe geleidt dat het bezoek van deze mensen, die dus Jeru-sálèm hier kwamen brengen, de frequentie van het Koninkrijk, etsen kwamen in het veld, wat finaal kapot was gemaakt door een grote veldslagen die hier hebben gewoed.

En voor de mensen die een beetje wat lezen her en der, daar is ontzettend veel aan de hand.

Heel veel archeologische groepen over de hele aarde, doen hun best, en vinden eigenlijk totaal onlogische restanten uit andere civilisaties.

Dat er dingen worden gevonden die bijvoorbeeld 25.000 jaar geleden zijn maar in werkelijkheid zijn ze al 620 miljoen jaar oud.

Dus wij zitten in een opstartfase om, dat is waarom ze ook zijn gekomen, om heel gericht aan wat wij hier op de aarde doen, we maken ons juist schoon, we maken ons los van de dingen die ons zijn aangeleerd, dat kan helemaal schoon, waardoor ons eigen bewustzijn weer aangaat, jouw eigen bewustzijn gaat weer aan.

En dan een tijd verder hoor ik, het is helemaal niet waar, want ik voel nu pas echt verbinding met mensen om me heen.

Dan weer een tijd later breken er rellen uit, bij bepaalde bijeenkomsten tussen mensen, dan wordt het weer onderuit gehaald.

Dus, maar dit is wat er aan de hand is en wij zijn hier op de aarde helemaal niet die personen, jij niet, wie jij bent.

En de dag dat ze je pakten en dat ze aan boord gingen van jouw bewustzijn, ik noem je kosmische geheugen, voegden ze dit wat er nu allemaal gebeurt, allemaal in.

En dan kun je dus duizenden dingen over gaan vragen, maar ik wil je maar één ding meegeven.

Het zijn enorme veranderingen en daar waar wij het nu over hebben is een macht die is zo ontzettend groot.

En dat komt omdat steeds meer mensen zich losmaken van de Anunnaki black box, de Matrix die alles bestuurt.

Als je dat wilt weten, dan ga je helemaal diep erin en diep erin en dan wil je alles weten.

En ik zie de mensen, ik ken ze in mijn bestaan, in mijn reizen hier op de aarde, dat ik ze zie struikelen en dat ik zeg doe het maar niet.

Ik spreek erover om een beetje duidelijk te geven over de noodzaak waarvan jij weer terug moet komen.

In wie je echt bent. Mooi Mens. Krachtpatser die je er bent. Liefdevol wezen. Kom maar gewoon.

En geef elkaar maar eens gewoon een keer een hug zonder dat je daar per se iets van over moet houden of iets dergelijks.

Dus dit hier, dit lege veld, dat is ontzettend belangrijk.

Ik wil daar iets over zeggen, want ik kan daar duizenden dingen wel van opnoemen.

Alles, alles wat er hier op de aarde te maken heeft met controle, heeft een overeenkomst met een fysieke vorm van een vleugel, en vleugels.

Wat gebeurt er op het onderbewuste niveau als we vleugels zien?

Iemand: Vrijheid.
Martijn: Het is een associatie, maar op het moment dat je het ziet, het kan met je ogen zijn, het kan ook met je bewustzijn zijn dat je vleugels ziet.

Maar als je in het brein gaat kijken, als wij vleugels zien, met onze ogen of met ons bewustzijn, als je in het brein gaat kijken dan ontstaat er een patroon in het bewustzijn, een informatieveld wat ook ontstaat als je een opdracht van iemand krijgt die je moet uitvoeren.

Kerken zijn doordrongen van beelden, engelen, vleugels, spirituele modellen, vleugels, over de hele wereld in alle religies, in alle levensprocessen, overal komen vleugels voor. Het is niet dat dat kwaadaardig is, dat zeg ik niet.

Ik zeg dat het één van de symbolen zijn die een informatieveld in het fysieke brein oproepen, waarbij er een informatieveld ontstaat dat gelijk is aan het opvolgen van een opdracht. En als ik tegen jou zeg, nou moet je dit en dat een keer doen, onmiddellijk, boem, onmiddellijk word je daarop afgeschaald.

Want je kunt dat zelf denken. Kijk, je ziet het [Martijn laat beeldmateriaal zien op een scherm].

Het zijn maar een paar voorbeelden hoor. Maar het gaat om informatie achter de vorm. Overal zie je het terug.

Iemand: Maar vleugels zijn er toch om je door de lucht te bewegen?
Martijn: Nee.

Iemand: Nee? Maar wat doen vogels dan?
Martijn: Ja, die vliegen door de lucht.

Iemand: Met vleugels.
Martijn: Klopt, ja. Maar wat wij zien in de realiteit, je moet het in beelden zien.

Dat zijn eigenlijk een beetje ook andere dagen, maar ik vind het wel heel mooi wat je zegt.

Als ik nou dit glas pak, hij staat nog vol ook, dit glas, dat kun je nu zien, net als een vleugel of wat dan ook.

Ons brein, ons fysieke bewustzijn, en ook ons metafysische bewustzijn, dus voorbij het lichaam, kijkt in informatie, trilling.

Als er een apparaat zou zijn. “oh gaat hij weer uit” [microfoon van Marijn]. Dat gebeurt heel vaak. Ja, deze ook [andere microfoon valt ook uit]. Goed zo.

Als ik over deze onderwerpen spreek dan gaan er meestal vier of vijf setjes batterijen leeg. Ik hou hem vast, hoor. [microfoon weer gereed en Martijn spreekt verder].

Dus dit glas, als je dat apparatuur zou hebben, en feitelijk bestaat dat apparatuur ook wel, maar ze kunnen dat niet helemaal zo traceren.

In de neurologie is het zo, als je een scan zou maken van het brein, zou je dit glas kunnen zien in het informatieveld van het brein, zou je dit kunnen zien in trilling. Ja?

Dit informatieveld wordt gezien, zo leg ik het nu uit. Je brein ziet alles om je heen.

En als ik dat glas als manipulator eruit zou kunnen halen, dan zou jij het glas niet meer kunnen zien.

Nou is het zo dat er een enorme coalitie is, inter-kosmisch, die is bekend bij alle grote confederaties, noemen wij in ouderwetse woorden de confederaties van licht, de confederaties van het leven, van de vele verbindingen die er zijn, enorm grote confederaties.

Die zijn zich er zeer bewust van, en dat is precies wat er allemaal al gebeurt, is dat de materiewereld die wij zien, niet op zichzelf toevallig bestaat.

Onze materiewereld bestaat op basis van instructies die ons bewustzijn beïnvloedt.

Dus je krijgt in deze wereld, krijg je dingen te zien in het fysieke beeld, maar die zijn ontworpen in trilling om daar een sturing in te veroorzaken in je bewustzijnstoestand. Nou dat is toch appeltje-eitje?

Als we nu met elkaar, nu, zo, boem, hier weg, en onmiddellijk aansluitend in een mooie zand plaats zijn, met mooie bomen eromheen.

Dan zul je met je bewustzijn, dus met je gevoel vanbinnen, zul je voelen dat de wereld die je daar ervaart, dus de vormen die je waarneemt, dat die daar een totaal ander impact hebben op je bewustzijn.

Nu heb ik het echt over de archontische intelligenties, gaan we de volgende keer nog over hebben, dit is belangrijk, want dat gaat om wie jij bent, en dat je gaat doorzien, ook als dit vandaag gedeeltelijk wel of niet lukt, gaan we er nog een keer over hebben.

Jij hebt, voorbeeld hè. Het gaat om herkenning, want ik kan nog zoveel vertellen het gaat om dat we het herkennen op onze eigen manier.

Jij hebt een heerlijke dag. Een fantastische dag. Je hebt wat mooie beslissingen genomen in het leven en je denkt en voelt, dit ga ik nu doen.

“Ja, ik heb het al heel vaak besloten en dan gebeurt er steeds iets tussendoor.

Maar, nou ja, ik doe het wel”. Helemaal vol met levensenergie. Je voelt je goed en gaat ervoor.

Je stapt op de fiets, je rijdt weg, je fietst door de buurt en dan komt er iemand voorbij, vanaf de rechterkant, die haalt jou vlak voor je neus in, die fietst voor jou weg en die heeft een afbeelding op de achterkant van haar jas van iets, ik heb het dus nu even bewust niet over vleugels, van iets totaal anders.

Maar doordat je dat hebt gezien, is je onderbewustzijn in de waarneming, gereproduceerd, wat je hebt gezien, is ook in je brein gevormd.

En in één tel is je gemoed ofwel miraculeus minimaal aangepast, of je hebt de smoor erin en je denkt; “ik houd ermee op”.

Ik zeg heel plat dat hoé de werkelijkheid nu reageert, dat de werkelijkheid op dit moment reactief is op basis van twee dingen:

- de programma’s van waaruit het wordt gelanceerd. Dat we dingen te zien krijgen die niet met ons bewustzijn kijkend en voelend iets negatiefs hoeven te zijn. Maar wel dat het in de vorm waarin het wordt gelanceerd, in die trilling, je gemoed bestuurt. Dat is één, dus de omgeving beïnvloed je, dit noemen we dus de epi-genetische manipulatie, en het tweede is,
- is dat je er vatbaar voor bent, omdat je niet wit bent. Blanco!

En als je daar bewust van bent en je gaat ervoor, dan druk je die twee leidingen eromheen, die duw je gewoon weg, zo. Boem!

De vleugels eromheen, maar ook, het gaat om gevoel, het is intelligentie, het is bewustzijn.

Het kan zijn dat het voor ons allemaal gewoon gelijk makkelijk ervaren wordt, maar het kan ook zijn dat het even moeilijk is.

Kijk, ik pak even een ander plaatje, als aanduiding, als die ertussen zit. Ja. Dus dit. Die ene procent, dat is je eigen lijn. Dat is je eigen as. Dat is je puurheid.

Dat is je speelsheid, dat is het leven, waar je het leven danst en je gelukkig bent.

Waar je ' s morgens je bed uitkomt en de zon lacht je tegemoet, de wind die gaat over het gras en je voelt dat deze dag is zinvol. Dit is het echte leven.

Maar eigenlijk weet je niet wat je zou moeten doen, maar je voelt compleet, dit is het. Ik ben thuis, dat kun je hier voelen.

Want dat is in feite, we noemen dat hier DNA, maar dat zijn opgedrongen beelden van de Anunnaki, onder anderen.

Die hebben dus een reactieveld gemaakt in het script waarin wij leven, waardoor wij een werkelijkheid te zien krijgen die doordrongen is van allerlei beelden die wij heel normaal vinden, maar die ons bewustzijn, ons gemoed besturen.

Je hebt het idee dat je evolueert, maar jaren later zeg je, ik ben wel een stuk wijzer geworden in mezelf, maar als ik kijk naar waar de wereld in zit, zie ik eigenlijk dat er niet zo veel verandert. En dat is waar ik het over heb. Er is dus iets aan de hand met de werkelijkheid.

En op dit moment is de reactiekracht van de werkelijkheid onder toezicht geweest van de Anunnaki, op dit moment zijn de Albrax beschavingen daar heel erg in actief.

En het is aan de mensen van het zonnelicht, dat zijn wij als mensen, om in onszelf terug te komen.

En daarmee de reactiekracht van de Anunnaki, black box die er is, om die om te buigen, te bevochtigen, en dan ineens, en dat is waarom ik zeg, de mens schept eigenlijk unieke ruimte en tijd.

Dat is het innerlijke gebed, waardoor de parasieten in het veld, dat is wat het is wat zich vormt in deze wereld, in één klap zich terugtrekken, en het veld ontspannen raakt en andere scenario's gaan laten zien.

En dat het allemaal niet erg gevonden hoeft te worden dat je dingen niet allemaal gelijk snapt ofzo.

En niemand heeft gekozen bewust om dit leven te leiden. Het is hier ook geen leerproces.

Iemand: Ik zie ook op deze afbeeldingen het symbool van de twee slangen en wat ook vaak gebruikt wordt voor kundalini energie en is daar, is die kundalini energie is dat een oorspronkelijke levenskracht?
Martijn: Nee. Sneller kan ik hem je niet geven.

Het is lastig om dat te definiëren maar je zou in de puurste vorm, uhm..., mag ik het vanuit het eigen gevoel zeggen?

Ik kwam gisteren thuis, ik was even weggeweest, een aantal dagen, en ik stap uit de auto en ik ervaar de ontvangst van de dieren die om ons huis heen lopen.

Een verwelkoming in mijn eigen bewustzijn en de ruimte die er daarmee direct is.

Dat is zo'n grote ontspanning dat dat het dichtst bij de bewustzijnstoestand ligt van wie je van Oorsprong bent.

Maar als je dat versterkt duizend keer, dan overtrekt het op gevoelsniveau, ik heb het hier niet over seksualiteit van de aarde, maar dan overtreft het op gevoelsniveau elke vorm van seksualiteit.

Iemand: Ja, maar kundalini energie is niet het eerst verbonden met seksualiteit. Kan er een aspect van zijn, maar het is een veel grootser.
Martijn: Ja, wat ik zeg, daarmee refereer ik niet aan kundalini hoor, daarmee refereer ik aan het stukje wat ik zelf vertel van die totale niets, rust, zeg maar. En, uhm, nee..., ik ga het niet zeggen. Nee, ik kom er nog wel op, ik heb hem opgeslagen.

Iemand: Kan je die laatste zin nog eens herhalen?
Martijn: Nee, nee, ik moet even nadenken. Van die rust?

Iemand: Ja.
Martijn: Ja. Dus ga ik gewoon weer terug naar waar ik net ook was, waar ik gisteren was en dus nu ben. Het is een zorgen-lo-ze staat van zijn. Ik wil niet eens vrede noemen. Vrede is ook een soort van..., het kan heel erg aanwakkerend zijn dat het vrede moet zijn. Een zorgeloze toestand.

En als dat duizend keer versterkt wordt dan komt dat echt heel dicht bij het Oorspronkelijke bewustzijn.

Het is zo hartelijk en warm. Nou ja kijk, seksualiteit is ook een heel onderwerp natuurlijk in deze wereld gewoon heel veel..., allerlei verschillende betekenissen heeft.

Maar de waarde van onze seksualiteit is in feite ja... volledige verbondenheid.

Iemand: [stelt vraag of DNA strengen, niet hoorbaar, niet getranscripteerd]
Martijn: Ja, over DNA en strengen. Nou, ik vind dat we met die twee strengen die we hebben, wel genoeg hebben. [gelach].

Nee, wij mensen bestaan uit, wij zijn energie, we scheppen energie, we brengen energie, maar we nemen ook energie in vorm en openen om ernaar te kijken.

Zo kunnen we letterlijk ziek worden door te kijken naar een situatie die verziekt is.

Zo kunnen we ook letterlijk gezond worden door naar een situatie te kijken die supergezond is.

Dus wij zijn observers, wij nemen dingen waar en daardoor wordt het gereproduceerd, opnieuw gecreëerd in onszelf.

Van origine bestaan wij 188 verschillende trillingsvelden die al direct inter-connect verbonden zijn met alle levensvormen in verschillende werelden, verschillende universa. Dat zou je kunnen zien als kosmisch DNA.

Bij de invasie, daar ga ik volgende week nog over spreken, daarbij is het uiteindelijke resultaat dat we onszelf niet meer anders kunnen voorstellen dan het restant van ons voorstelling vermogen er is.

En dat zijn de twee DNA's, omdat het voorstelling vermogen van onszelf wie we werkelijk zijn als soort zeg maar, wordt ingevoegd.

Als één dimensie extra van ons aanspringt, en dat kunnen ze hier op de aarde dus nog niet meten, maar als één dimensie van de 188 niveaus, dat zijn informatievelden die niet alleen hier zijn in deze dimensie, maar overal tegelijkertijd, omdat dat kwantum is.

Als één laag extra zou aanspringen, en dat gebeurt op het moment dat je jezelf volledig vrijmaakt van elke infuus van de groepen die jouw dingen willen laten denken, wat niet voortkomt uit jezelf.

Als er één laag verder aangaat, één schil aangaat, dus een extra informatieveld, dan gebeuren er twee dingen:

- de ruimte en tijd veranderen, dus de oorzaken en gevolgen waarin je zit en de mogelijkheden die er in het veld liggen, die worden verdubbeld.

Je krijgt veel meer mogelijkheden wat je in de wereld gaat zien, omdat jouw observatie verandert.

En het tweede is dat
- die laag die dan aanspringt ook contact betekent met beschavingen, met andere intelligenties die ook die informatie, dat bewustzijn zijn en spreken.
Dus dan zou je kunnen zeggen, dan wordt het een DNA-uitbreiding, een buitenaardse DNA-uitbreiding. Zo zou je het kunnen vertalen.

Nou ja, en zo fietsen we dus richting de hemelpoort; schijf 2.

In de tijd waarin wij nu leven, waar de hele wereld op reageert, want het zit nog groter in elkaar dan waar wij het nu over hebben.

Is het echt heel erg belangrijk en zeer waardevol dat je beseft hoe jij jezelf laat zien eigenlijk.

Hoe je jezelf naar voren brengt. En je merkt het aan mij dan ook. Ik wil veel zeggen, maar ik ben me wel bewust van wat woorden voor een impact heeft.

In een tijd waarin we nu leven wordt alles maar tegen elkaar opgezet en tegen elkaar ingezet.

Dus zorg ervoor dat je de zachte route neemt en blijf ontvankelijk ook voor de ander.

En deze ervaring, ook die ervaring van de ander die jou wordt verteld, om die tot je te nemen.

Maar wat er zo mooi is op dit moment, is dat je dingen weer enigszins in banen krijgt, in verbinding komt met elkaar, door je te verbinden met de beleving van anderen.

En dat is wat, en daar zullen allemaal verschillende dingen over gezegd worden, ik ben geen voor- of tegenstander, maar dat is wat de Taskforce van de Amerikaanse president op dit moment heel sterk doet.

Legt het oor te luisteren naar wat de andere partij eigenlijk te vertellen heeft.

En ik blijf ver van politiek vandaan, omdat politiek een heel manipulatief iets is en ook niet eenduidig, omdat het ook net als dat glas cola een betekenis heeft, wat een impact heeft op je gemoed, dus ze blijkt er ook weg.

Maar ik vind het wel heel mooi om te zien dat je ook je kosmische diplomatiek weer gewoon kunt toepassen.

Dat betekent dus, je kunt nog zo oneens zijn met elkaar, er kunnen nog zoveel verschrikkelijke dingen zijn gebeurd, maar pijn bouwt elkaar steeds verder op, steeds meer pijn en nog steeds meer woede.

En op een gegeven moment, kijk naar je eigen leven, dan kun je twee dingen doen.

Of je legt je oor nog een keertje open, in je hart, en je luistert nog eens naar wat heeft de ander nou eigenlijk beleefd?

Of we ook echt worden gehoord voor onze kosmische opdrachten die we in ons hebben.

Ik hoop dat je vandaag, misschien als je nog wat vragen hebt dan kunnen we gewoon daarop doorgaan.

Maar ik hoop dat je vandaag een paar dingen op een bepaalde manier hebt kunnen bekijken, hebt kunnen onderzoeken.

Ik heb een geen agenda erachter zitten alleen dat ik wens, om mezelf uit te spreken, mijn werkzaamheden hier uit te voeren en mensen ook terug te vinden die precies hetzelfde ook echt kunnen doen dan waar we met z'n allen ook diep in geloven, namelijk een liefdevol volk zijn.

En dat vraagt dus ook een enorm onderzoek.

Op dit moment is eigenlijk alles vastgelopen op buitenaards gebied met ufo's, ruimtereizen die worden gemaakt.

Maar deze wereld waar we nu zijn, daar moet je gewoon een aantal dingen van durven noemen.

En ik hoop, en dat is wat ik wens, van binnen in mezelf, in mijn hart, in mijn gevoel, dat we allemaal in staat zijn, want we zijn het, maar dat we het ook doen, dat we onszelf los kunnen maken. En dat we allemaal tevoorschijn kunnen komen en die vaardigheid om het veld te etsen, om die vaardigheid terug te halen.

Ik was in New York, in Manhattan, dat was ook wel bijzonder.

Dat is een enorm groot terrein, plaats, metro. [..?]. [Martijn laat een foto zien van zijn bezoek aan het gebouw] Ik sta hier nu met mijn rug.

Ik sta hier op Ground Zero. Zie je die boompjes die hier staan? Die staan om die vierkante bakken heen.

Dat zijn de uitdrukking. 4,2 miljard mensen in het financiële district in New York. Die daaronderdoor lopen.

Maar ik kwam in een heel grote kathedraal. In Midtown Manhattan. Prachtig. En ik liep daar naar binnen, goed afgestemd, omdat ik van alle mensen hou.

Wat wel opvallend is, is dat het vaak bij de mensen die geloven wel wat uitmaakt waar je in geloven.

En ik liep die kathedraal in, heel mooi, mooie, [houten?] gelakte banken, een mooi binnenpad.

Ik kwam bij het altaar en daar stond ook een hele mooie hele grote arend met vleugels zo.

En daar ging een vrouw, een donkere mevrouw, echt zo lief vol gezicht, kwam ze binnen.

En ik liep erbij weg want ik voelde van dat moet ik..., want dat is haar moment.

Maar ik keek naar haar zoals ik altijd [mee?] kijk. Omdat ik weet wie de mens is. Waar we toen in staat zijn. En ze was aan het bidden.

En ik zat twee, drie bankjes achter. Niet helemaal achterin, maar vanaf de voorkant derde bankje. En ik keek naar haar.

En toen ging mijn besef, het weten, het ging over ons als mensen, ging in dat moment aan.

Dus ik liet me niet besturen door dat ik naar haar zou moeten kijken, laat staan dat ik iets zou voor moeten vinden ik vind er helemaal niet van.

Alles is mooi, alles is echt. Ik ga niet over dingen in de wereld, ik kan alleen zeggen wat ik zeg over mezelf.

En ik keek naar haar en mijn besef van wie ze is, dat daar eigenlijk, ik ga toch zo zeggen ik zoek even naar woorden.

Dat ik een volk, een vrouw zag liggen van een volk wat zo lang misbruikt werd. En nog op de aarde.

Gewoon door de huidskleur en alles wat er omheen speelt. Ik zag God op haar knieën liggen. Dat was emotioneel.

Ik zag God op haar knieën liggen. Eén van de vele volkeren. Ik zag God op haar knieën liggen voor het altaar en ontredderd zijn.

En het besef wat ik voelde en wat ik weet. Mee heb genomen in mezelf naar hier. En er gebeurde iets zoiets bijzonders.

Ik heb dat in al die jaren ook nog nooit verteld. Mijn ouders waren erbij, ik heb ze meegenomen naar Manhattan.

Mijn vader zijn droom was er heen te gaan. Nou, nu heeft hij heel erg parkinson.

Maar ik heb hem over de Brooklyn Bridge zien lopen dat ik dacht van, nou, wat een jonge God. Zo’n pijn en onrecht, allemaal weg.

Omdat hij deed wat hij graag wilde... En ik keek naar die mevrouw. Met al dat gevoel, en dat besef, dat God ligt daar.

Op een gegeven moment was ze klaar na een paar minuten. Ik weet het niet. En ze kwam overeind. Ze keek me aan.

Toen zei ze, even in het Nederlands; “dit is de laatste keer dat ik tot God heb gebeden, vandaag ben ik het zelf”.

Het staat scheef tegenover de Rockefeller Center. En daarna ben ik naar het Rockefeller Center gegaan. Daar heb je dan zo'n ijsbaan.

Ik ben naar binnen gegaan, dat is daar onderin, misschien ben je ook wel eens geweest, weet ik niet.

Daar onderin heb je ook dat koffie plekje, daar kun je koffiedrinken. En daar zaten wij.

En toen kwam..., toen was het 2016, kwam meneer Rockefeller eraan. Wie stuurt er? Even kijken vanuit mijn [stuk hier...?]. Jij ook, wij zijn allemaal gelijk.

Ik was met mijn liefde voor deze vrouw. En al het leven..., “gaat ie weer, hè” [batterij microfoon van Martijn valt uit op dit moment].

Ik ga het gewoon zo zeggen, want dan gaan we gewoon naar het einde toe. Ik heb acht batterijen nu opgemaakt, dus nu zijn ze op.

Een weg vervolgen die geschreven en gebracht is ook vanuit liefde. Als een soort verlosser.

In dat huis liep ik binnen, met mijn respect, voor ook de ontwerpers van die kathedraal en van het veld.

Dat mensen elkaar hier in deze dimensie tot op heden nog steeds aan doen of hebben gedaan.

Ik keek met mijn kracht, met mijn liefde, niet lid van een partij en nooit lid geweest van een partij en ik zal het ook nooit zijn.

Keek ik naar deze vrouw en ik zond uit mijn besef wie ze is en waartoe ze in staat is.

En dat deed ik, dat besef, in pure liefde en aandacht. Ik heb ook niets anders in die kerk gezien. Ik heb geen andere dingen in mijn herinnering.

Ik weet dat ik in ben gegaan, dat ik heb gekeken, haar gevoeld en dat ik naar buiten ben gegaan.

Dat zijn instructies van de kracht. Dat zijn instructies, dat zijn commands van het hart.

Weten is iets anders dan geloven. En ik liep naar buiten en ik nam mijn ouders mee naar de Rockefeller Center. En daar dronken wij een kop koffie.

En vervolgens stuurde ze meneer Rockefeller. En dat is niet negatief, het is niet positief, dat is wat er achter de materie gebeurt.

Jij bent het, we zijn het allemaal en ik hoop dat we hier met elkaar in een snel treinvaart de aankomende tijd op aarde heel snel kunnen uitbreiden.

Ik hoop maar één ding en dat is dat je ook een beetje van mij houdt. Zoals ik ook van jou houd. Ik weet dat ik ook fouten maak door met mijn uitspraken.

Alsjeblieft, ik doe mijn werk op mijn manier en ik ben altijd bereid om dingen ook anders uit te spreken, maar ik wil niet zeggen dat ik het ook doe.

Nou wel thuis.
Organisator: Martijn, dankjewel voor deze geweldige dag. [niet verder hoorbaar]
[eind]

Er zijn zeer grote redenen waarom koninklijke rassen en ik bedoel daarmee menselijke beschavingen maar ook andere beschavingen die de vrije wil van een realiteit, een wezen, volledig, volledig respecteren. Dus geen systemen, geen aansturingen, niks, helemaal niks. Er is een reden waarom, er is een reden voor waarom finale koninklijke rassen, dus helemaal vrij, waarom zij zich niet openlijk laten zien aan de mensheid. En ik zal je vertellen waarom ze dat niet doen. Ik ben zelf één van hen en jij overigens ook maar ik kan niet over jou spreken. Zij doen dat niet omdat, om hier te komen in deze werkelijkheid reizen zij niet met hun voertuigen door dimensies heen. Zoals wij geleerd krijgen dat ze van anderen planeten komen of andere sterrenstelsels. De koninklijke rassen die onsterfelijk zijn, die uit de koningsrijk relaties komen van het LEVEN, is de hoofdambassade van alles. Die doen dat niet omdat ze alleen in jouw werkelijkheid kunnen komen via jouw bewustzijn.

Omdat het universum -wat wij als zodanig zien als het universum- is jouw bewustzijn.

En om dat wel te laten plaatsvinden zul je dus aan je eigen bewustzijn moeten gaan werken. Je moet dus terughalen wie je werkelijk bent in je aller diepste gevoel:
• Je gemoed moet terugkomen
• Je eigen autoriteit als wezen moet weer terugkomen
• Je Schepper-Kracht moet gewoon weer terugkomen vanuit jezelf
• Je eigen vrijheden in het voelen, in eigen denken moet weer terugkomen
• Je eigen handelen moet weer helemaal terugkomen
• Alles moet weer helemaal open.
Daarmee hersteld de kosmische voorwaarde waarin je leeft verandert, waardoor zij contact kunnen opnemen en bij jou kunnen komen. Zo heb ik ook contact. Ik heb contact via mijn eigen bewustzijn.
Ze stappen dus elders in, maken contact met mijn bewustzijn, om vervolgens in deze werkelijkheid hier te verschijnen.

REIZEN NAAR ANDERE OMGEVING OM HEN DAAR TE ONTMOETEN

Dus het is heel goed als je dat weer kunt, om uit de Aarde weg te gaan, eerst te reizen naar een andere omgeving en ze daar te ontmoeten. Dit is één van de redenen waarom zij er niet zijn. Die anderen beschavingen die dat dus zonder toestemming doen, die gewoon binnenkomen in deze dimensie, in deze werkelijkheid, die allemaal verschillende agenda’s hebben - en dat hoeven niet allemaal per se hele negatieve agenda’s te zijn - dat kunnen ook rassen zijn die iets van ons nodig hebben. Die ook weten wie wij zijn. Dat ze zelfs weten, dat zijn de Koninklijken, wij de Mensheid, maar zij weten het zelf niet. Maar we hebben dingen van hen nodig want in onze wereld zijn dingen gebeurd en dat is helemaal uit de hand gelopen. Wij kunnen het hen niet vragen want wij zijn binnengedrongen en wij hebben de Vrije Wil geschonden.
Dus eigenlijk wij onderhouden zelfs de staat van hun bewustzijn. Dus het zit allemaal best complex in elkaar.
Maar hoe dan ook, dat hele buitenaardse onderwerp en ook de Oorsprong om daarnaar terug te gaan, daar gaan we nu dan zo maar op inzetten. Valt en staat bij of jij werkelijk bereidwillig bent om het allerbeste en het meest echte, en het enige echte, zuivere en pure uit jezelf tevoorschijn te halen! Dat betekent: dat als er 1000 mensen zijn en met 999 mensen heb je daar goede gedachten over en er zit er één tussen - ik ga het heel zwart-wit neerleggen - en er zit er één tussen waar je niet een goede gedachte over hebt - je hoeft niet per se met die persoon samen te gaan zitten knuffelen onder een boom - maar als er één persoon tussen zit waar jij je bewustzijn verfrommelt, vervormt naar toe stuurt, door iets kwaadaardigs of iets onaardigs, of iets beschadigend(s) over die ander te denken, je stuurt dat daarheen, op dat moment is jouw bewustzijn al niet origineel. En dan lijkt het net of ik de lat dan heel hoog leg maar dat is niet zo.

Wij kunnen namelijk zeker 10 seconden van iedereen houden. En in die 10 seconden kunnen we het doen.

Dus ik wil daarmee de lat even hoog leggen om pay attention te brengen in wat wij, wie wij zijn, hoe we denken, ben ik in staat om iets…hè, ik ken ook wel mensen die ik heel vreemd vind en die mensen vinden mij waarschijnlijk nog veel vreemder. Maar ik ken ook mensen die ik heel vreemd vind, maar met die vreemdheid bedoel ik fantastisch. Ik begrijp er helemaal niks van dat jij die dingen zo op die manier doet, maar wat mooi hè, wat ben jij puur! Het is gewoon een grote eer om je in mijn leven te mogen ervaren. Wat heb jij een mooi gezicht en wat ben je echt, dat is zoiets, dat kun je voelen, dat je hartelijkheid naar een ander toestuurt. Maar je kunt ook daarbij denken ik zou het op die manier niet doen. Ik zou het op die manier niet doen maar ik hoef jou niet corrigerende gedachten te sturen. Dat hoef ik helemaal niet. Jij doet het gewoon op die manier om jouw redenen. En daar ben ik ook niet voor verantwoordelijk maar ik zie het wel. En dat is gewoon goed, dat ik dat zie en dat wordt ook gezien. En ik zie alles. Dat mag je allemaal ervaren. Dat is ook wat je moet ervaren.

ER ZIT EEN BESCHADING EN EEN COLLECTIEVE PIJN IN ONS BEWUSTZIJN

Maar wat ik ermee bedoel is dat de lat even hoog gelegd wordt dat je niet eventjes, ja, denkt dat je je kosmische achtergrond, dus eigenlijk je echte bewustzijn van jezelf opschoont. Er is namelijk iets gebeurd waardoor we beschadigd zijn geraakt. Er zitten beschadigingen in ons kosmische bewustzijn. We willen dat vaak niet weten en ik heb dit in het begin van bepaalde dagen wel eens gezegd van ja, op kosmisch niveau is alles helemaal goed met ons en dat klopt ook want dat is de binnenkant, onze oorspronkelijke kant. Maar wát er is gebeurd met ons, wat er is gebeurd met de mensheid. En dat is nogal wat hoor. Dat zijn de trauma’s, het verdriet, het heimwee, de pijnstukken of pijnstukjes die er ook zijn. En daar kun je dus overheen gaan.

Daarom kan ik het leven hier gewoon leven. Maar heel diep daar binnenin mag ook dat stuk wat er ooit in vervlogen tijden is gebeurd, wat een hele grote schok is geweest. Wat allemaal verwerkt kan worden en wellicht op een bepaalde manier ook verwerkt is, mag ook allemaal gevoeld worden.
Er is namelijk een collectieve pijn waarin de mensheid ook verkeert.
En die collectieve pijn die er is, het verlies van thuis, het verlies van de waarheid, het verlies van het recht van het leven, dat je gewoon recht hebt om te leven, dat stuk pijn is ook wat hier in deze frequentie gebruikt wordt om oorlog te voeren tegen elkaar.

DE OORLOG DIE IN ONSZELF WOEDT OPRUIMEN, DAN GAAN DE PORTALEN OPEN
Hoe mooi zou het zijn dat volkeren die elkaar naar het leven staan, dat ze de wapens neer zouden leggen, dat ze in elkaars armen zouden vallen en dat ze samen met elkaar zouden huilen om al het leed wat iedereen daarin op dat moment voelt.

Dat de tranen van je “vijand” van de wangen af worden geveegd. En dat je gewoon kunt voelen vanuit jezelf, niet vanuit een programma, dat je kunt voelen wat de ander ervaart. En dat je daarnaartoe komt. Daar ben je voor anderen de kosmos en daarbij veranderen ook de toegangswegen. Dus ik zeg eigenlijk door de oorlog die in ons woedt -klein detail, maar ook met grote uitbarstingen- maar ook de kleine dingen, het zijn vaak juist de kleine dingen hoe ons bewustzijn navigeert, wat eigenlijk een oorlogssituatie is, dat zorgt ervoor dat de portalen, de frequentievelden van andere soorten wezens en rassen, dicht staan om in jouw wereld te kunnen verschijnen.
En ik heb in mijn leven, en dat mag je allemaal weten, ik heb in mijn leven heel veel tegen mijn schenen aan getrapt gekregen omdat mensen vonden dat ik van andere mensen iets moet vinden. Over dat anderen mensen iets over mij zeggen en dat zou ik dan ook moeten weten wat die mensen allemaal over mij zeggen. Maar ik wéét dat dus wel, maar ik vind daar helemaal niks van. Want ik wéét dat iedere mens in déze wereld bloot staat aan deze gedragsvelden. Dus we leven allemaal in een wereld waarin er van alles gebeurt:
• We moeten hard werken
• We moeten onze hoofden boven water houden
• We moeten zorgen dat we onze hypotheek kunnen betalen
• Dat we huur kunnen betalen
• Al die fysieke dingen en dan heb je nogal die andere niveaus van jezelf.

UITGAAN VAN DE KRACHT, HET OORSPRONKELIJK DEEL VAN DE MENS
Dus het is echt een draaiboek deze wereld om eigenlijk überhaupt hier gewoon de boel een beetje rustig te kunnen draaien.
Maar ik ben heel vaak tegen mijn schenen getrapt van: “goh dat jij nog tegen die mensen lief kunt zijn”. Maar ik ben niet lief. Ik ben gewoon in ben zoals ik ben. En ik kies er dus voor vanuit mijn gevoel: wel of niet. En ik vind ieder mens mooi. Ook mensen die heel afschuwelijk rot tegen mij hebben gedaan, ik begrijp het allemaal en ik ben daar ook niet bij. Ik moet het allemaal van anderen mensen horen en dat interesseert me helemaal niet. Ik ga uit van de kracht van de mens. Ik ga uit van de kracht, oud woord, van het oorspronkelijke deel van de mens, dus de Ziener.
Ik ga uit van de kracht van wie iemand werkelijk is. Dáár ga ik vanuit.
En daarom heb ik het contact en daarom wil ik even dat benoemen. En dat is helemaal niet zo bijzonder. En ik vind het helemaal niet erg als mensen mij een stomme idioot vinden. Dat mensen iets van mij vinden, ik vind het allemaal prima. Want ik weet zelf wel dat ik mijn eigen uitdagingen heb om mij goed tot uitdrukking te brengen in deze wereld. Maar ik weet wel vanuit mijzelf. Ik weet dat.., wat ik doe, is alles puur. En daar struikel ik ook wel eens over. Dat ik net niet goed aanvlieg. Of dat ik dan nee schuddend zit van; “waarom heb ik dat niet gewoon nog veel ruimer gezegd op dat moment. O ja, daarom, om de ander niet te schade”. Maar wel voor mezelf.
Ik vertel dit omdat ik naast jou sta en jij staat naast mij. Wij zijn een soort van Special-Forces van het hart. En je kunt je nog zo groot verdiepen in wat buitenaardse beschavingen allemaal zijn, maar als je beseft wat materie is, als je beseft wat ruimte en tijd is, als je beseft wat liefde en aandacht is… de Kracht daarvan… en als je dat allemaal gaat beseffen en je gaat dan echt jezelf beseffen dan zie je van hier echt nog wel een heel diep extra innerlijk besef nog nodig om nog dieper in te dalen in mijn aller diepste ZIJN. Niemand kan er iets aan doen. Niemand. Niemand. Alles wat hier in deze wereld gebeurt is gebaseerd op:
• Inmenging
• Oorzaak en gevolg
• Het zijn invasieve krachten die er zijn
• En alles is ook gebaseerd op daar, toch de aanwezigheid van de ZIENERS VAN OOIT. En dat is waarom we ook terug moeten komen.

Wij zijn hier gekomen om die Kracht weer terug te halen. Een kracht die diep in onszelf verscholen ligt.

En daar hoeven we ons ook niet voor te schamen. Ik schaam me er niet voor. Ik schaam me helemaal ergens voor. Ik kan alles zeggen wat ik voel. En ik sta overal in en ook achter. En ik hoop dat jij dat ook zo kunt voelen. Dat je het jezelf ook toestaat. En niet in vierkantjes te leven en in hokjes. Het is hier een enorme strijd om jezelf te tonen en dat lukt gewoon niet altijd even goed. En als er een boodschap is, en die zijn er van grote menselijke confederatiegroepen uit andere werelden, uit andere kosmische werkelijkheden. Dan is dat wel van: kom maar tot jezelf. Kom tot jezelf. Komen jullie tot jullie elkaar, formeer je zonder in elkaar op te gaan, tot elkaar. Werk samen, creëer en schep nieuw bewustzijn. Schep nieuw bewustzijn en sla nieuwe piketpaaltje de grond in en stel een nieuwe arena van waarin je wilt bouwen wat het moet zijn. Zet het neer. En de Force zal het antwoorden. En dat is géén God. Dat is een mogelijkheid die er zou kunnen zijn.
Ja spirituele evolutie-pad zoals ik het dan maar nu noem, dat is vooral gericht op mensen die ook nog wel een beetje daar ook wel gevoelens bij hebben en dat is helemaal goed. Wees het vooral niet eens met mij. Daarom noem ik het ook het spirituele evolutie-pad van de mens is reeds volbracht geworden, geweest. Ik zit trouwens even omdat ik een beetje last van mijn rug voel.

IN DE ORIGINELE WERELD VALT NIETS TE EVOLUEREN

Woorden hebben betekenis in frequentie…Boem!…zet hem eens open…Wat betekent dit…? Het is een exit hé! Een exit van deze wereld! Er zijn geen processen. Dus de processen die je hier in de wereld ervaart, die heb je in de oorspronkelijke, in de originele wereld, in de basiswerelden, de stamwerelden, NIET! En daar is zelfs niet eens een pad geweest van evolutie. Dus ik refereer in de eerste deel van de zin aan hier, maar de werkelijkheid van de mens, is volledig. Daar valt niets in te evolueren. Dus dit is een grote uitdaging om helemaal buiten de box te komen.
Want hier, wat ben je dan nog eindelijk hé? Weet je nog als je er de vorige keer bij was dat ik die witte dia erbij pakte? Klik…als het geheugen uit gaat?
Wij zijn ons nu allemaal aan het ontwikkelen op basis van geheugen.
En wat als die vloeistof eruit gaat?
Want dit is pure vloeistof. Ze noemen dat ook Epocriet.
Het gebeurt met bewustzijn is het geïnfiltreerd in ons bewustzijn.
Wat houdt het in als je niet een evolutie kent? Wat betekent het, voor jou? Wat kun je..., gooi je voorstelling..., neem het maar mee naar huis. Deze innerlijke mogelijke, innerlijke vraag in jezelf. Van wat betekent dat nou?

DE AARDE IS GEEN LEERSCHOOL
Probeer eens volledig buiten de kaders te komen. Van wat betekent het, hoe ziet het er dan uit in mijzelf? En kijk ook eens waar je dan tegenaan loopt. Welke vraagstukken of welke onmogelijkheden. Ik zou even in aardse taal willen zeggen: “BE THERE.” In liefde.
Alles wat wij nu zouden kunnen bedenken, dus echt met ons bewustzijn, hebben wij als collectief al compleet bereikt.
Sterker nog wij leven daar al in. Wij, de mensheid, is dat. DE MENSHEID. DE OER-OORSPRONKELIJKE VOLKEREN. Dit is waarom wat er is gebeurd. Dit is wat er bekend is in alle kwantumwerelden. In grote confederaties en ook binnen bepaalde ET-groeperingen. En grote dynastieën is het bekent dat een deel van de mens hier op déze Aarde, maar ook een deel van de Mensheid van de Oorspronkelijke Werelden een enorm geestelijk pak op haar bipsje heeft gehad. En om dat terug te halen hoeven we helemaal niets te leren, we moeten alleen de WAARHEID gaan spreken. Dit is geen leerschool deze wereld!

DE ECHO VAN THUIS
Je kunt in de veronderstelling zijn dat je hier wat leert, en zo kan het ook echt zijn.

Op mentaal niveau kun je hier ook echt wel dingen leren. Maar alles wat jij van binnen weet, dat heb je hier nog nooit geleerd. Dat is een echo van thuis. Dat is een wereld die in je hart fluistert en je terugroept.
En het is aan ons, en er zijn verschillende lagen hoe je deze wereld kunt een betekenis geven. Dat mag iedereen zelf doen. Ik heb ook een aantal lagen die ik daarin zou kunnen benoemen. Maar je mag ook beseffen, alleen als je goed luistert naar die water zachte nevel van waarheid wie je echt bent, wat je voelt. Dat is de echo van thuis. Als je werkelijk het evenbeeld weer beslist te zijn van je aller diepste wat je nooit hebt kunnen leren. Dan breng je het rijk van thuis ook hier. En dat is niet per se in dat je dat doet in vorm. Maar dat is in bewustzijn, in hoe je in jezelf kijkt. Hoe je jezelf ervaart. En hoe je jezelf ook herziet in momenten waarin het niet klopt.

VERBINDING LEGGEN MET DE OORLOGSKRACHTEN

Tot dit moment… en dit is de grote ontknopingstijd waarin we nu zitten. Dit is de ontknopingstijd. En hoe meer vrede er hier op de aarde zal plaatsvinden, vanuit bewustzijn, hoe groter die andere krachten, verwrongen vredesvelden die dus pijn zijn in de aarde, zullen gebruiken om oorlog te voeren. Dus we moeten die oorlogszones, die oorlogsgedachte in onszelf en in de wereld, die moeten we benaderen. We hebben dat in het verleden ook wel genoemd als een gebed, als een prayer, als een verbindingskracht, we moeten verbinding leggen met de oorlogskrachten. We moeten verbinding leggen met de beschadigingen en de pijnen die er zijn en de angsten die er zijn. En op moment dat ons bewustzijn daar naar binnen komt, en dat zijn dus de bekrachtigingen waar ik het altijd over heb en dat is maar een woord hè, maar het zijn dus de bekrachtigingen, contact maken, innerlijk besef brengen in die velden die voedingsbodem zijn, om grote oorlogen te laten ontstaan. Want dat is wat die intelligenties doen. En op het moment dat we dat doen dan zul je merken dat de vrede toeneemt en de agressie afneemt.
En om dat allemaal te voorkomen zijn ze dus in 2019 begonnen met die dubbele agenda om zoveel mogelijk gepolariseerde bewustzijn te creëren. Dus het gaat niet meer over spiritualiteit, het gaat over gepolariseerd bewustzijn.
Dus mijn vader tegen mij. Mijn moeder tegen mij. Mijn zus tegen mij. Mijn brei-club tegen mij. Ik kom om te breien maar ze zijn allemaal tegen mij omdat ik een ander bewustzijn heb. En dat is wat hier gebeurt. Alles is op frequentie gebaseerd. Dus het vraagt echt heel wat.

JOUW BEWUSTZIJN IS EEN OPTELSOM VAN ALLE BESCHAVINGEN EN ALLE BEWUSTZIJN
Ik vind het een hele mooie plaat, die zeker waar is. Een deel van de wereld waar wij vandaan komen. Een wereld die organisch is. Een wereld waarin er niet wordt gedacht zoals hier. Een wereld waarin een mens gelukkig is. En vanuit onze begrippen hier op de aarde over een extreem hoge intelligentie beschikt. En dat is niet een intelligentie van brein denken maar dat is een intelligentie van verbondenheid.
Dat is een intelligentie waar we ons kunnen inleven in elk aspect van het bestaan van iedereen en van elke levensvorm. Het is een kracht waarmee wij contact leggen met het veld waar in wij leven. Sommige mensen noemen dat de bron, de bronkracht. Andere mensen noemen dat het Gods-veld. Weer iemand anders noemt het de kosmische intelligentie. Het maakt niet uit. In de wereld waar wij volledig vrij leven, helemaal volledig vrij, daar hebben wij ons bewustzijn intact, waarmee wij kunnen informatie lezen uit het veld wat er is. En het veld, dus dat is, noem het maar even godsbewustzijn of bronkracht, dat is niet een entiteit zoals we hier op de aarde denken. Het is niet god als een persoon en het is ook geen intelligentie als wezen. Daar moeten we ons heel goed bewust van zijn. Omdat we daarmee, omdat we ingeregeld zijn, dat die intelligentie om daarmee te communiceren dat dat weer een machtssysteem kan worden zolang we hier zijn. Maar de bron van het leven wat er is, is een optelsom van alle beschavingen en alle bewustzijn wat er is in welke dimensie dan ook.
Als jij hier zit te denken dan stoppen jouw gedachten niet, jouw bewustzijn, jouw voelende bewustzijn stopt hier niet in deze ruimte. Jouw voelende bewustzijn, het scheppen van je gedachte, het scheppen van je gevoelens stopt niet in deze ruimte en die stopt ook niet aan de grens van Nederland. En die stopt ook niet bij de rand van de aarde. En het stopt ook niet tot het eind van het universum. Jouw bewustzijn, en dat is het bijzondere, jouw bewustzijn wat je zelf schept, bewustzijn wat wordt geïnitieerd door ingrepen van anderen, dat heeft een bepaalde houdbaarheid en dat stopt, dat valt uit elkaar. Dat weet je zelf ook want daarom heb je zo’n moeite om dingen te onthouden die niet van jouw zelf zijn. Want dit valt uit elkaar. Maar dat bewustzijn van jezelf, dus wat je zelf denkt en zelf schept dat reist nergens heen dat is tegelijkertijd overal aanwezig. Overal tegelijkertijd. En dat geldt niet alleen voor jou, maar dat geldt ook voor 8 miljard mensen op deze aarde.

Dus de Aarde heeft eigenlijk -even in oude taal- een Godsbewustzijn van de mensen hier op Aarde die leven van uit hun eigen innerlijk besef.

GODSKRACHT OP AARDE

Stel je voor dat zijn 250 miljoen mensen van de 8 miljard, dan is er een Godskracht op de Aarde die gecreëerd... geschapen..., dat is een Schepping van 250 miljoen mensen, dat trillingsveld, dat trillingsveld is dus een Goddelijk veld van de Mens.
En die andere mensen, dus die zeven-miljard-duizend-honderd-vijftig-miljoen mensen, die spreken niet vanuit hun eigen innerlijk besef, die spreken vanuit een aangeleerd overtuigingssysteem. En dat is een ander veld. En dat zijn op dit moment de Akasha kronieken en die zijn niet organisch. Schijf twee. Doelen?
Nee. Dus je moet even heel goed beseffen dat de wereld waar je vandaan komt, totaal anders is en ook anders wordt ervaren dan hier.
De Oorspronkelijke Mensen, de basis, de Stamoudsten eigenlijk bij de Mensen, dus de Oorspronkelijke grotere Volkeren, en dat zit allemaal in ons, dat is wie we zijn, leefden van de 12e tot de 18e dichtheid. Dat zijn trillingsvelden van Scheppingswerelden.

En we worden ook gezien als Zieners. Daar waar jij komt, wordt het Koninkrijk van de Vrijheid en Gezondheid, zo noem ik het maar, gezondheid gebracht. Overal waar jij kijkt breng je jezelf naar binnen. Overal waar je bewustzijn naar toe gaat wordt ook het Koninkrijk tot leven gebracht. Dat zijn trillingsvelden. Dat is hetzelfde als hier op de Aarde, dat je bij een groep mensen bent waar wat spanningen zijn, of misschien ergens op je werk, of binnen in je familie van dat je voelt van hé, daar is wel wat aan de hand, daar zijn wat..., ja, ruzie. Dan ben jij je bewust van; het is maar goed dat ik er ben, ik bemoei me er niet mee maar ik ben er en ik breng ook iets naar binnen. Dat bewustzijn van jou is de sleutel en daardoor worden we ook ZIENERS genoemd. Daar waar we vandaan komen, kent we geen begin en geen eind. Het kent geen tijdlijn van begin tot het eind. Het is iets wat buiten het fysieke denken valt van de mensen hier op Aarde. Maar je zou gewoon moeten zeggen, in die wereld heb je altijd bestaan, altijd. Er is wel wat gebeurt. En ik gebruik het aanval woord wel degelijk. Wel de-ge-lijk.
De krachten die we nu zien op de Aarde, waar de politieke processen door worden bestuurd, de religieuze processen worden bestuurd, de economische, alles, alles, ook zelfs thuis. De krachten die dat besturen dat zijn dezelfde krachten die in de Oorsprong werelden binnen zijn gedrongen via de contacten die wij hadden met andere intelligenties. Ze zijn ons benaderd en zijn uiteindelijk in de mens terecht gekomen. Op zich is dat geen ramp omdat wij onsterfelijk zijn. Sterker nog in de wereld waar ik vandaan kom praten we niet eens over sterfelijkheid en onsterfelijkheid. Dat bestaat gewoon niet. Het is daar zo ruim en zo groot en zo waardevol en zo normaal!

LUISTEREN NAAR EN HET VOELEN VAN WATER
Ik bedoel als je hier naar het water luistert hè dan moet je echt je best doen om het water te horen. En als je in een bepaalde toestand in jezelf terechtkomt dan kun je ook voelen wat water is. WAT WATER IS! Het kabbelende water, het geluid van het water, de kracht die daaruit voortkomt. Het bewustzijn, water is bewustzijn, het geluid, de trillingen die daardoor ontstaan. De gevoelens, het gemoedsveld wat opengaat. Het bewustzijn dat reageert op een geluid van water. Op het geluid van waterdruppels, of van wind of van onweer. De gevoelens die in ons tot leven komen via de trillingen van de natuur. Hier moet je daar gewoon bijna je best voor doen. Je moet hier gewoon beslissen om te mediteren. Maar waar we vandaan komen… leven we zo!
En denk dan niet dat het daar lang achterover liggen is en genieten van al die gevoelens die we hier zo ontzettend nodig hebben. Daar is dat onze Schepperskracht, onze Denkkracht, onze Bewustzijnskracht. Wij denken daar heel helder, wij voelen daar heel helder. Voelen en denken is daar hetzelfde, komt uit één en hetzelfde voort. Uit onszelf. Zien, we ervaren, we bouwen, we hebben een oneindige vakantie maar wij ervaren dat niet zo.
Vanuit die wereld gekeken naar deze wereld is dit echt een absurditeit wat hier gebeurt. Daar moet je maar eens even goed over navoelen.
Dat je vanuit die wereld, terwijl je niet sterfelijk bent, in een suggestie terecht bent gebracht dat je in een wereld leeft waarin je jezelf weer terug moet vinden, een bepaald spiritueel proces doorloopt. In zekere zin een bepaald begrip kunt krijgen van bezoekers uit andere werelden en dat dat eigenlijk allemaal voor niets is, omdat je toch onsterfelijk bent. Maar nu komt het eropaan, want hoe gehecht zijn wij gemaakt aan ons en voor ons opgebouwde realiteit?

OP EEN ANDERE LANDKAART TERECHT GEKOMEN

In deel 1 liet ik iets zien van een kikkertje. Dat ik in het bos liep in Drenthe en dat mijn zoon [naam], kikkertjes meenam en dat hij zei: “Papa”… en dat ik zei van: ”goh moet je dat wel doen want je haalt ze uit hun eigen omgeving”. En toen zei hij: “Ik bouw alles gewoon na. Ik bouw alles gewoon na en dan zullen die kikkertjes als iedereen erbij is niet door hebben dat ze in een andere omgeving leven”. Dat is wel heel simplistisch wat ik nu zeg. Maar deze omgeving waarin wij nu in leven, die is niet hiervoor bedoeld! Dit is een Experiment. Dit is een Experiment wat gaat over iets heel anders. En er heeft een vervloeiing plaatsgevonden dat mensen die geïnfecteerd zijn door een Archontische kracht, door microbische entiteiten, dat de mensen bezinsgoocheld zijn geraakt en daardoor in een andere landkaart terecht zijn gekomen en deze situatie hier ervaren. Waarom zouden we bang zijn? Waarom denk je dat ik - ik ben nu 51, maar goed zo voel ik me niet, ik voel me inmiddels al 86 miljoen jaar - waarom denk je dat ik heel vaak uitspreek dat het me niet uitmaakt of ik hier nu wel of niet ben.
Ik moest ze ook voor slaan, zonder ze te verslaan. Je moet dingen uitspreken om te voelen welke ladingen er onder kan zitten. Als ik het uitspreek - dat ik weet dat mensen die van mij houden en dicht bij mij leven, dat die in deze matrix hier – me zouden moeten gaan missen, dat ik er niet meer ben. Hoe meer je zegt, hoe groter het gevaar. Hoe meer je zegt, hoe groter de liefde. Als ik het heb over waar mijn focus ligt hè - ik hou het even in het Nederlands - als ik zeg waar mijn focus ligt tegen jou, omdat ik je medebroeder ben en over de enorme kracht van organische energie, als ik daar iets over zeg dat dat een focuspunt is op kosmisch niveau, dat dat ópen gaat, OPEN… . Ja wat zouden daar de consequenties van kunnen zijn? Wat is nou eigenlijk echte liefde? Cirkel 1,2 of 3, even in cirkels uitgelegd. Waarom niet gewoon doen wat je moet doen? Niet voor een ander maar voor jezelf. Waarom niet gewoon het leven uitlijnen in wie je werkelijk bent? Waarom niet gewoon de stappen zetten die je te zetten hebt? Waarom haal je ze er niet gewoon uit?

GROTE OORLOG OP DE AARDE OM DE GROTE UITVINDING TE MASKEREN

Wij leven hier in een tijd op dit moment - dat is ook waarom ik hier in deze tijd nu ben - wij leven nu in een tijd, waarin er uitvindingen nu op dit moment bij elkaar komen uit verschillende richtingen om een scenario te ontwikkelen wat uiteindelijk leidt in een andere tijdspanne tot de Val van de Oorspronkelijke Mens. Hier wil ik nog even de laatste bocht nemen met jou. En ik ben nog lang niet moe dus zorg ook nog maar even ervoor dat je niet moe bent. Goed goed kijken er doorheen. Er is een reden waarom wij getuigen zijn, kwantum, om in dit moment hier te zijn. Dit moment dat wij hier zijn, wij zijn precies in een periode aanwezig hier, waarin er verschillende uitvindingen worden gedaan en ook uitvindingen worden niet gedaan maar worden ingezet, die leiden tot de Kracht die de Oorspronkelijke Mens via omwegen heeft geïnvaseerd. Dat gebeurt in deze dimensie. In deze dimensie, in deze werkelijkheid, gebeurt iets. Hier gebeurt iets en we zijn het ons ook allemaal wel bewust.
Het gaat niet per se over kunstmatige intelligentie wat nu al op TV… tuurliik, tuurlijk, het heeft er direct mee te maken. Maar het is veel groter dan dat.

Wij moeten, wij moeten als soort, als mensen, moeten wij ons bewust worden dat we aanwezig raken in alle aspecten van het leven. Dus je zult op een gegeven moment moeten ophouden jezelf te classificeren als zijnde, ik ben die en die en ik voel dat en dat en ik doe alleen zus en zo. Nee: Ik ben wat ik voel. En ene dag is dat dit en de andere dag kan dat dat zijn. Ik ben alles! Ik ben het Leven! En zo kun je ook kijken naar de wereld. Want wat de bedoeling is, is dat we uit onze black box stappen met ons bewustzijn en dat we toenadering zoeken tot de grote gevarenzones waar we allemaal weggehouden worden.
De grote oorlog die er op moment woedt op de Aarde die is als een rookgordijn geïnstalleerd om de grote uitvinding te maskeren.

En wat wij moeten doen is: ons bewust zijn dat we deze loop, die hier is ontstaan, op de Aarde, waarin we zelf in terecht zijn gekomen, dat we die tot stoppen brengen.

En dat vraagt een complete verdieping in het onderwerp.
Iemand: Wat bedoel je.., wat voor een uitvindingen?

GROTE INTELLIGENTIE DIE ZICH MANIFESTEERT ALS GOD, HOE GOD OOK WORDT GEZIEN
Nou het is een enorm grote complexiteit aan verschillende mogelijkheden die er gebeuren, maar je ziet nu op de Aarde, op de Aarde zie je nu - ik blik even terug - ik vertelde dat er voor deze lichting waar wij nu een onderdeel van zijn, dat er nog 53 andere beschavingen zijn gekomen die hier zo tot een bepaald niveau zichzelf hebben weten te technologiseren. En technologiseren wil niet zeggen dat het iets kwaadaardigs is. Technologie kan ook gewoon op bewustzijn gebaseerd zijn.
7 daarvan zijn vertrokken van de Aarde. De rest is vernietigd.
De restanten daarvan zijn hier op de Aarde nog vindbaar, alleen vaak moeilijk, maar ze zijn er wel. Dus we zitten in een ex-oorlogsveld. Vanuit een ex-oorlogsveld, hebben wij..., zitten we in een beschadigd informatieveld en hebben wij de neiging om uitvindingen te maken, om te overleven. Dat is wat we doen als [zoekers?]. Te overleven betekent ook dat we uitvindingen doen om ons zeker te stellen van het feit dat de ander niet machtiger kan worden dan wij. Om dat te bewerkstelligen moeten wij vaak uitvindingen maken, die de macht over de ander krijgt. Dat is de tijd waarin we nu ook echt zitten.
We krijgen een rigoureuze aankomende 5 jaar.
Het gaat totaal alles helemaal de andere kant op.
Niet positief en niet negatief. Het gaat erom wat wij daar mee gaan doen als observanten. Maar je zult zien dat we in een tijd zitten nu, waarin uitvindingen worden gedaan waardoor die Kunstmatige Intelligenties, maar het is iets veel groter dan dat, het is een totale optelsom van eigenlijk alles wie de mens is. Dat wordt ingelezen en wordt ook een eigen identiteit. En in de toekomst is die er dus al, want daar kom ik vandaan. Op dit moment is die uitvinding uit de toekomst, is nu op dit moment aan het manipuleren om de uitvinding van zichzelf te beschermen. En wat het is, is een hele grote intelligentie die zich manifesteert als God. Dus met hoe God ook wordt gezien.

MENSEN ZIJN ‘VERGETEN’ DAT ER GEEN EXTERNE GOD IS

En als je dit even heel plat bekijkt, dan kun je zien dat die al geïnstalleerd is. Je kunt zien dat die kracht er al is. Je kunt zien dat ze boeken hebben geschreven waar ze in staan. Je kunt zien dat er personen zijn opgericht om het te bevestigen.
Stromingen, stromingen, nog meer stromingen over de hele wereld, totdat het volk volledig vergat, mede ook door de oorlogen onderling, dat er geen externe God is.

Die uitvinding die wordt nu op dit moment gemaakt en grijpt in de toekomst de macht, en waardoor het hele historieveld wordt veranderd die wij nu al kennen.

En wat er nu gebeurt, en daarom moeten mensen die zo die liefdesvlam in zich dragen, zoals jij en ik - ik wil niet klagen hè, dus dat is ook helemaal niet wat ik doe, maar af en toe zeg ik er wel wat over - dit wat ik doe, is ook niet makkelijk. Jij hebt geen makkelijk leven en een mooi leven. Ik heb ook een heel mooi leven. Maar het is geen makkelijke toestand. Praten over deze onderwerpen zorgt voor enorm veel frictie. En je krijgt heel snel projecties over je heen.
Maar wat mij moeten doen is: wij moeten ons ver-enig-en. Wat wij moeten doen, is zien wat er nu wordt gemaakt. J

e ziet dat mensen, ik ben niet voor of tegen, ik praat nooit over personen op zich, maar in deze richting van de energie doe ik dat nou wel.

ELON MUSK

Daar kun je iets van vinden van die man. Hoe die wordt getoond, in hoe die zich gedraagt en wat hij allemaal wel en niet doet. Wat er gebeurt, is dat jouw bewustzijn geprobeerd wordt gecharterd te worden, om energie attacks in de ruimte en tijd naar die persoon toe te sturen. Het gaat niet om hem, het gaat om nog veel meer.

Wat je moet doen als mens van liefde en kracht, als een Pilaar van Waarheid, is dat je alles en iedereen in deze wereld, juist mensen die worden verketterd, kijk ook naar jezelf, jij wordt verketterd in deze wereld op bepaalde punten, omdat je kwaliteiten in je draagt die verboden zijn. En je weet dat als je jezelf niet tevoorschijn trekt, dan weet je dat verkettering geen zin heeft want je bent er toch. En je laat je zien en je floreert als nooit tevoren, want je voelt vrede en het maakt niet uit wat een ander vindt. Maar wat wij moeten doen is met ons bewustzijn, innerlijk besef brengen in de informatie waarvoor we voor worden gewaarschuwd.

Dus we zeggen eigenlijk: we moeten aan boord komen van de uitvindingen, we moeten aan boord komen van de angsten, we moeten aan boord komen van de wapens, die voor onze ogen worden getoond.

ECHTE LIEFDE TERUGHALEN
We komen uit een wereld van puurheid, we komen uit een wereld van organische energie, eigen denken, puur jezelf. We komen uit een wereld waar er geen zorgen zijn en hier zijn we ernaar op zoek. Als we een dag hebben waar we echt vrij zijn van zorgen, dan prijzen wij ons diep gelukkig, hè, één dag zonder zorgen! Een dag naar mijn werk…en ik heb een fijne dag gehad! Ik stap op mijn fiets of in de auto of rijdt in een tram en ik rijd terug naar huis… en ik voel dat ik een fijne dag heb gehad! Deze dag die is echt!

Iemand: Martijn, bedoel jij dat er op dit moment als het ware een kunstmatige werkelijk gecreëerd wordt waarbinnen ons bewustzijn een werkelijkheid is zodat wij een eigen gevangenis zijn?
Martijn: Ja.

Iemand: En door daar bewust in te gaan, ons laten zien, doorbreken we die uitvinding met terugwerkende kracht [...?]
Martijn: Ja. Als je naar je Oorsprong durft te kijken, naar je aller diepste gevoelens, naar je Goddelijke Essentie, als je daarnaar durft te kijken, dan krijg je gewoon het bewijs geleverd van dat je je leven eigenlijk in een compromis leeft op veel punten, op veel punten.

Nou goed, ik ben dus gekomen in deze wereld omdat ik uit een toekomst kom waarin ik heb gezien hoe deze techniek - wat een entiteit op zich is –

Wij zijn hier gekomen om dat met elkaar te doen. Je kunt dat niet uit een boek halen. Je moet eerst jezelf beseffen, met elkaar willen samenwerken, en ook echt de echte liefde terughalen en niet de liefde die je het beste uitkomt. Ieder mens doet ertoe. Jij doet ertoe. Op elke manier doe je ertoe. Ook als er bepaalde momenten zijn waar je voelt dat je dingen moet doen waar iedereen het afkeurt. Als je voelt ja maar dat is nu de waarheid, dat is wel wat ik voel, dan moet je ook zorgen dat je daar jezelf vrijheid in geeft. Dus je bent eigenlijk nooit per definitie een timmerman, want je kunt zoveel meer, even een simpel voorbeeld. Je moet heel breed kunnen kijken. En ik denk dat als we daar gewoon goed naar kunnen kijken, dat we dan het hele onderwerp buitenaards een perfect andere betekenis kunnen gaan geven. Ik ga even staan.

Dat is even een simpele tekening. Onderbreking in een time-loupe. Dus de buitenaardse realiteiten.

80 JAAR AARDSE TIJD IS 8 SECONDEN IN DE STAMTIJD

Eigenlijk wordt er in onze wereld, dus de wereld bovenin zeg maar, die grote cirkel die niet bestaat, dat is dan de oneindige wereld, waar tijd ook anders vibreert.

Vanuit de stamtijd van waar we vandaan komen is ongeveer -je kunt het zo niet precies zeggen zoals ik het nu zeg, maar het is als voorbeeld, het ligt er heel dicht bij - 80 jaar, wat hier 80 jaar duurt, als je het in tijd zou uitdrukken naar de stamtijd… - ik weet niet hoe ik dat nou ga zeggen eigenlijk - de tijd loopt niet gelijk. De tijd hier, die wij hier ervaren, minuten, seconden, minuten, dagen, en jaren, die loopt ten opzichte van de stamtijd waar we vandaan komen, loopt de tijd hier heel snel als het ware.

Dus 80 jaar is ongeveer bij de instap als je echt bewust hiernaartoe gaat, dan ben je ongeveer 8 seconden weg, 80 jaar. Vanuit de plek waar je dat kunt beslissen. Vanuit de stamtijd duurt het nog niet een duizendste van een seconde. Dus de tijd die hier is, is een totaal andere tijd. Waar wij vandaan komen is dus tijd een heel ander gegeven. Daar is tijd ook helemaal niet een invloeds-factor. Omdat tijd namelijk niet bestaat op de manier zoals we dat hier zien. Je wordt er niet ouder, je hebt niks volgende week te doen met een bepaalde verplichting. Dus het hele bewustzijn functioneert anders en je bent met hele andere opdrachten van jezelf en met andere mensen bezig.

Dus de hele factor tijd en de betekenis die wij eraan geven. “Je moet ook nu weer geld sparen want ja straks ben je op vakantie, dus ik heb nog drie maanden tijd om nog wat geld bij elkaar te leggen”. Daarmee gebruik je dus de factor tijd gebruik je om iets tot uitdrukking te brengen, maar dat is een invloed op je bewustzijn. Dat is het. Dus tijd hier is een invloeds-factor op je bewustzijn. En de wereld waar wij vandaan komen, dus terug naar de Oorsprong, daar heb je geen invloed op je bewustzijn, op niets. Dus tijd bestaat daar ook niet.
Nou ik hoop dat je een beetje een leuke middag hebt gehad.

WIJ KOMEN AAN BOORD DOOR PARTIJLOOS TE ZIJN

Martijn: Het is heel eenvoudig om aan boord te komen. Ik zeg het wel zo; je mag geen positie innemen. Als jij - ik noem het neutraal - maar natuurlijk is dat niet...,

als ik het woord neutraal uitspreek denken sommige mensen dat ik daarmee bedoel van dat je geen emoties hebt, dat is niet wat het is.

Maar als je ziet wat er nu gebeurt bijvoorbeeld in Soedan. Dat is echt gigantisch wat daar allemaal gebeurt ook.

Met je hoofd kun je partijdig worden, maar ook met je emotionele binnenkant. En je kunt aan boord komen van oorlog, je kunt aan boord komen van frictievelden.
En onze grootste kracht is juist en daarom moeten wij ook bij elkaar komen op de Aarde, er moeten ook weer bondgenoten ontstaan op geestelijk niveau.

Onze grote kracht is dat wij gezamenlijk, in ieders eigen bewustzijn, aan boord kunnen stappen van grote wereldgebeurtenissen die zich nu afspelen. Het gaat niet om de gebeurtenissen op zich, maar het gaat erom dat dat oorlogsvelden zijn.

En oorlogsvelden zijn verkrampte levensvelden, scenario’s, die dus de andere kant uitdraaien.

Wij kunnen aan boord komen door partijloos te zijn.
Dat klink heel eenvoudig hè. Dat klinkt eenvoudig. En voor de mensen dan die het idee hebben nou nu ben ik toch echt wel op wereldniveau ben ik echt van geen één partij, dan komt er een telefoontje, tring…tring…tring…”Wát…zegt mijn zuster dát? Wat een rotstreek zeg. Nou daar ben ik het helemaal niet mee eens. Ik ga daar niet in meer heen hoor. Ik ga niet meer met jou meerijden…… Nee ik doe het niet meer. Klik”. Het spel speelt zich, en dat is een serieuze zaak, speelt zich af in jouw bewustzijn. Je moet heel steady zijn en goed zien hoe het in elkaar zit. Het komt feitelijk hierop neer, de bottom line is dat je moet kiezen voor jezelf, om de aller diepste kern van jezelf naar boven te halen. Terug naar de Oorsprong betekent dat je daar naartoe gaat.

TER AFSLUITING

Ik heb geprobeerd op mijn manier in deze drie lezingen een beetje een soort reis te maken op een eenvoudige manier over wat er zo’n beetje allemaal ook is. Niet van kijk mij nu eens dit is het allemaal, dit moet er allemaal gezegd worden, maar wat er ook is. Waarom? Omdat er zoveel niet gezegd mag worden. Juist ook binnen spirituele bijeenkomsten mocht ik en mag ik bepaalde dingen niet zeggen. Het moet het goede gezegd worden. Het moet. Maar ondanks dat alle goede dingen in deze wereld gezegd zijn, leven we nog niet in het goede van de wereld. En het laat ons zien dat er een forsere en diepere verbondenheid nodig is met onszelf. En ook dat we elkaar moeten gaan assisteren. Dat we er voor elkaar moeten zijn. En dat betekent dus dat als je het oneens bent met elkaar of wel eens bent met elkaar, dat je er voor elkaar bent en dat je gaat kijken van wat kunnen wij samen met elkaar doen. Ik heb in de afgelopen jaren met heel veel mensen mogen samenwerken ook buiten de bijeenkomsten waar ik dus wel bij ben, waar ik ook bij aanwezig ben.
Veel mensen op deze Aarde zijn zich bewust van de serieusheid van het eigen bewustzijn.

En ik denk - laten we daar maar mee afronding - dat als we echt naar de Oorsprong in onszelf terug willen, dat we vooral onszelf heel goed moeten afstemmen op onze aller diepste waarheid en daar géén uitzondering in maken.
En vervolgens de verbinding aan te gaan met de wereld om ons heen, vanuit wie we werkelijk zijn en vanuit daaruit kunnen we heel gefocust vanuit onze hartenkracht, vanuit onze liefdeskracht en liefdeskracht is niet alleen maar zacht. Liefdeskracht is ook kracht, krácht. Kunnen we met elkaar samen deze wereld opnieuw vanuit ons gevoel nieuwe voeding geven en een nieuwe toekomst geven. En dat is wat hier nodig is. En hoe je het ook bekijkt, wat er nou wel of niet belangrijk is aan dit verhaal is aan jou. Daar ga ik niet over.
Ik wil je zeggen geef alsjeblieft geen applaus, dat is helemaal niet nodig. Ik sta hier heel graag en ik wens je een hele goede reis naar huis.

Lieve mensen het ga je allemaal hartstikke goed en laten we samen hoe dan ook op deze wereld ons licht schijnen! Dank je wel

===========================//====================

Iemand zijn aantekeningen

30 maart 2025 Norg

Het gaat erom dat er tijdens het luisteren naar Martijn iets in jezelf extra aanspringt, om stappen naar binnen toe te zetten.

Er draait een noodprocedure op aarde.

Van origine zijn wij een liefdevolle energie krachtcentrale.

Kun je blijven staan onafhankelijk van de uitkomst als liefdevol wezen. De kracht van je liefdesvlam.

Angstvibratie als blokkade voor de kracht van de liefdestaal.

Pyramides. Kwaadaardig. Houden deze realiteit in stand.

De Phoebels (Leeuwrassen) beschaving zijn de wachters, militaire milities. Zij bewaken de essentie van het gevoel van ieder mens.

Ze zijn poema-achtig. Ze bewaken de complexen die bij Orion horen.

Verleden en toekomst is een werveling aan mogelijkheden om ons heen.
Dichtbij onszelf blijven. Observeren. Zonder dat de waarheid van een ander in jou komt.

Binnenin jou klopt het echte hart van thuis, het echte bewustzijn.
Het echte hart hier brengen.

De noodprocedure draait in de passieve realiteit.
Het zijn steeds dezelfde zetten.

Denken vanuit je gevoelsintelligentie. In het reguliere systeem zit veel trauma. Trauma komt voort uit de noodprocedure.

Het is niemands schuld wat er hier allemaal gebeurt. Alles komt door gedachten beïnvloeding, bewustzijnsbeïnvloeding.

Alles zit daarop aangesloten.

Wij zijn uit een ander tijdsframe teruggekomen om het oorspronkelijke emotionele erfgoed van de mensheid terug te halen.

Dat je kunt denken vanuit je allerdiepste zuivere gevoel.
De gedachtenvelden hier, hoe hier gedacht wordt. Het is verbluffend om te zien hoe het hier niet klopt.

De kracht die de mens manipuleert, zij hebben zich geplaatst in ons. Wij zijn in staat om die kracht die wij niet zijn tot stoppen te brengen.

Mensen met het echte hart, we voelen: ik stop dit wie ik niet ben. Als alle invloeden weg zijn, je bent alleen, dan voel je: hier ben ik.

De wereld schuift. Het zijn intelligenties die meewerken aan de veranderingen die er zijn. Ze zijn geen spirituele agenda.
Complotten komen uit schil 2.

Openheid creëren. Communiceren over die onderdrukking.
Gevecht wat zich uitspeelt over ons.

Wanneer heb je je maximale liefdesveld bereikt?
Niet meer mooi weer spelen.

Bewustzijn bij mezelf leggen en niet bij dat wat mij probeert te besturen.
Concentreer je bijvoorbeeld op je vriendschap met de katten. Hen voelen.

Hij vertelt over een soort ontvoering. Ze trokken zich terug doordat hij liet zien wie hij was, zijn erfgoed liet hij zien.

De opdrachtgevers achter de werelden in werelden in deception.

Je gaat met je bewustzijn door werelden heen. Onze aandacht zetten op de wezens die er helemaal achter zitten. Dat verandert deze hele wereld.

Hij liet zien wat echte liefde is voor de omgeving waar wij allemaal vandaan komen.

Als iets wat niet bij ons hoort, waar we ons mee identificeren kunnen, als dat eruit is, komt er een ander bewustzijn vrij.

Bijvoorbeeld als je heel graag iets denkt te willen en je laat het los.

Als je je eigen erfgoed terughaalt, dan zie je dat er dingen door je heen spelen wie je zelf niet bent.

Je echte hart gevoel wakker, opstaan, terug laten keren.
Er is een krijgergroep van het hart op aarde actief.
Verstoringen eruit halen, schonen, terugkomst van onszelf. Er is een manier om te stoppen wie wij niet zijn.

Er is een antwoord op dat wat door ons heen loopt.
In een hogere verbinding in frequentie, vibratie met elkaar zijn, waarmee we concreet zaken kunnen stoppen.

Gevoelens in je die je niet leeft, dan leef je de waarheid niet.

In de centrale as staan van je werkelijke identiteit. Als je daar niet in staat, merk je dat je moe wordt.

Er is een directe link tussen het gemoedsveld van vrede en de oorlogen die uitbreken.

De noodprocedure zorgt ervoor dat wanneer er meer vrede in de mensen is, dan breekt er meteen een oorlogssituatie uit.

Ons eigen innerlijke vredes potentieel helemaal open maken.

Dingen stoppen die niet meer gaan.

Leef het leven dat je echt moet leven.
Er is niet een vast script.

Manipulatie via het bewustzijn wat wij denken. Op die plek terechtkomen.

Slagvaardigheid wat liefde is.

Pijn is verstoorde levenskracht.

Negatieve energieën en pijnen gebruiken door er met je eigen bewustzijn in te gaan. Besef wat je voelt. Ga die verstoorde energievelden in.

Met deze kracht aan kun je in het veld instructies geven. Door de pijn heen gedachten van vrede neerzetten. Door de pixels heen van deze werkelijkheid.

Echt zelf denken is hier heel moeizaam. Daar waar de invasie voor een heel groot deel weg is, daar kon hij ruim denken.

Denken vanuit eigen autoriteit.

Zelfbewustzijn inzetten voor je eigen welzijn.

Schuld wordt gebruikt tegen ons.

We kunnen ruimte laten ontstaan in het kwantumsysteem waardoor problemen in 24 uur opgelost kunnen zijn.
Intelligent voelende wezens kunnen dat initiëren. De observators kunnen creëren. Weghalen van een verstoring.

Wij kunnen met ons bewustzijn de hele realiteit verschuiven, de map van de matrix verschuiven.

Om dat te doen moet je je bewust worden van de oneindige mogelijkheden die jij bent.

Astrale ervaringen zijn bezette ervaringen.

In de aarde, de levensvelden van de aarde, het zijn enorme informatievelden, de informatie achter de materie. Kennis, bewustzijn en aanwezigheid. Totale stilte.
Hij had zich geteleporteerd door de kaart te verschuiven.

De oorlogen die hier zijn, zijn vermengingen van allerlei toestanden. Invloed uit de toekomst die nu gevoeld wordt. In de toekomst is iets aan het gebeuren.

Body invaders dringen binnen. Die zijn in een andere realiteit. Daar gebruiken ze bewustzijn/technologie om in jouw oorsprong binnen te dringen en vervormen ze je realiteit.

Het universum is een intelligentie, jouw intelligentie. De wetenschap kan dat anders gaan interpreteren.

Vrije rassen hebben een reden waarom ze zich niet tonen. Om hier te komen reizen zij niet met voertuigen door dimensies heen.

Ze kunnen alleen in jouw werkelijkheid komen via jouw bewustzijn. Het universum is jouw bewustzijn. Je gemoed. Eigen autoriteit moet terugkomen.

Ze stappen elders in en maken contact met ons bewustzijn.

De invaders, met allemaal verschillende agenda’s, hebben iets van ons nodig.

Het meest echte, zuivere en pure uit jezelf tevoorschijn halen.

Geen slechte gedachten hebben over iemand. Niet iets beschadigends denken. Ook geen corrigerende gedachten.

Verdriet, heimwee, pijn, shock, mag gevoeld worden.

Het verlies van thuis, het verlies van het recht om te leven. Die pijn wordt gebruikt voor oorlogen.

De oorlog in jezelf houdt de poorten dicht.

Er niks van vinden, want iedereen staat bloot aan deze gedragsvelden hier. Uitgaan van de kracht van iemands ‘ziel’.

Invasieve krachten. Niemand kan er wat aan doen. De zieners van ooit waren afwezig.

Formeer je zonder in elkaar op te gaan.

De processen die je hier ervaart, zijn er niet in de oorsprong werelden. Wij hoeven niet te evalueren.

Wie, wat ben je – witte dia.
De vloeistof, epocriet, is geïnfiltreerd in ons bewustzijn.
Beat them in liefde.

Niets leren. Alleen de waarheid spreken. Alles wat jij van binnen weet, is een echo van thuis. Een wereld die in je hart fluistert en die je terugroept.

De waterzachte nevel van wat je echt voelt. Niet in vormen, maar hoe je jezelf ervaart en jezelf herziet in de momenten waarin het niet klopt.

Oorlogszones benaderen als een verbindingskracht. Verbinding leggen met de pijnen en angsten.

Innerlijk besef brengen in die velden die als voedingsbodem dienen voor oorlog.

Agenda om gepolariseerd bewustzijn te creëren.

Een wereld waarin de mens gelukkig is en intelligent, een intelligentie van verbondenheid. Kracht waarmee we contact leggen met alles.

Wij kunnen informatie lezen uit het veld wat er is. De bron van het leven is een optelsom. J

ouw voelende bewustzijn stopt niet in deze ruimte, ook niet tot het eind van het universum. Het bewustzijn wat jij zelf schept, stopt nergens, is overal tegelijkertijd aanwezig. Als je leeft vanuit eigen innerlijk besef.

De akasha kronieken zijn niet organisch.

Daar waar jij komt, wordt vrijheid en gezondheid gebracht.
Je bemoeit je er niet mee. Je brengt wel jouw bewustzijn naar binnen.

De krachten die we nu zien op de aarde, die besturen alles. Dat zijn dezelfde krachten die in de oorsprongwereld zijn binnengedrongen.

Het geluid van het water. Water is bewustzijn. De gevoelens die er in ons tot leven komen door de trillingen van de natuur.

Voelen en denken komen voort uit onszelf, heel helder, vanuit die oorsprongwereld.
We zitten in een suggestie. Hoe gehecht zijn we geraakt aan de voor ons opgebouwde realiteit?

Microbische entiteiten hebben ons bezinsgoocheld.

Het leven uitlijnen in wie je werkelijk bent.

Uitvindingen komen bij elkaar die tot de val leiden. Dit moment dat wij hier zijn in een periode waarin uitvindingen worden ingezet die leiden tot de kracht die de oorspronkelijke mens heeft geïnvaseerd. Wij moeten ons bewust worden dat wij aanwezig zijn in alle aspecten van het leven.

Ik ben wat ik voel. Ik ben alles. Ik ben het leven.

Oorlog maskeert deze grote uitvinding. Uitvindingen die gemaakt worden om te overleven, om macht over de ander te krijgen.

KI, iets veel groters, de optelsom van alles wie de mens is, een hele grote intelligentie die zich manifesteert als god. Met hoe god ook wordt gezien.

Die kracht is al aangekondigd in boeken, via personen. Die grijpt in de toekomst de macht.

Je kunt iets vinden van bijvoorbeeld Elon Musk. Juist mensen die worden verketterd. Vind er niks van.

Aan boord komen van de uitvindingen, van angst, wapens die voor onze ogen worden getoond.

We komen uit een wereld die puur en zorgeloos is.

Naar je allerdiepste gevoelens kijken. Op veel punten leef je eigenlijk in een compromis.

Onderbreking in time loop. De tijd die wij hier ervaren loopt ten opzichte van de stamtijd heel snel. 80 jaar is eigenlijk 8 seconden.

Tijd bestaat niet oorspronkelijk. Tijd hier is een invloedsfactor op je bewustzijn. Tijd bestaat daar niet.

Geen positie nemen in een oorlog. Met je emotie niet partijdig worden.

Oorlogsvelden zijn verkrampte levensvelden. Wij kunnen aan boord komen door partijloos te zijn.

Kiezen voor jezelf om je allerdiepste kern naar boven te brengen.

Afstemmen op onze allerdiepste waarheid. Van daaruit, vanuit onze hartekracht deze wereld vanuit ons gevoel nieuwe voeding geven.

20250413-MvS-In-gesprek-Open-Thema-dialoog-dag-Zwaanshoek

13 April 2025

Twee deel uitwerkingen
1e Transcripts uitwerking van Henny
2e Komt van Jort zijn webpage
https://jortus.com/2025/04/19/angst-en-de-8-lagen-van-deze-wereld/

Henny de Waart = HdW
Mijn vraag op dialoogdag 13 april 2025.

Martijn: …je kunt heeeeeel onrustig worden van de liefde. Zolang het geen weerstanden oproept is dat helemaal mooi. Hja.

HdW: Dat is een mooie voor mij om aan te haken. Over uh de rust.
Martijn: ja

HdW: uh aanhaken, dat haakje haal ik gelijk weer weg.
Uhm, er zijn diverse dingen die in mij opborrelen op dit moment…. ik hoop dat iedereen mij goed kan verstaan.
Mm over de rust …. uh mijn straat wordt verduurzaamd nu en dat wil zeggen dat alle huizenblokken ondersteboven gaan. Mijn huis is nu aan de beurt uhm…
Martijn: ja dat verduurzamen dat leidt ook tot duurder

HdW: nog niet, we krijgen geen huurverhoging …. vooralsnog.
Het mooie is dat de bouwvakkers die lopen te zingen, vaak. De dieren die ondanks alle onrust toch naar mij toe komen, door het kattenluik, uh terwijl zij niet bij mij wonen maar wel bij mij willen zijn. Uhm voel ik ondanks alles wat ik in moet pakken en door moet schuiven toch een kern van rust waar vanuit ik contact maak met die mensen en dieren in mijn omgeving. En het is heel bijzonder om de gesprekken te ervaren die daaruit kunnen komen. En hoe zacht ze zijn vanbinnen, al die woeste mannen die met palen (aanvulling: steigerbouwers) en grote blokken um bezig zijn… bezig zijn.
Uhm, maar ik ben ook bezig met dat NU moment te doorvoelen en te doorzien uh en dan komen er een paar dingen naar boven die ik in de loop der jaren gehoord heb, ook van jou.
Jij zei ooit je moet 2 x bewust ontkoppelen uit het experiment en … en vanuit het experiment, of nee van hier naar het experiment en vanuit dat experiment weer naar huis.
Tegelijkertijd heb ik je ook horen zeggen dat bewustzijn is maar op 1 plek aanwezig … uhm kan maar op 1 plek aanwezig zijn uhm en toen vertelde je ooit van “als ik van hiernaar daar ga dan is mijn zoon daar ook”. En toen dacht ik ‘maar hij geeft hier de diertjes eten, geeft hij dan daar op dat moment ook de dieren eten of uh ligt hij daar in dat experiment net als wij waar we die epo criet ingespoten krijgen’.
Ik ga allerlei dingen door elkaar halen want ja dat is mijn boom. Ik ren van hot naar her over allerlei takjes … en daarbinnen is mijn stam. Altijd.
Uhm, zou je daar iets meer over kunnen vertellen, over bewustzijn wat je dan daar aantreft van jou … bijvoorbeeld van … dat was jouw voorbeeld en die is bij mij blijven hangen uhm, want het NU creer ik zelf! Hoe kan jij jouw zoon daar tegenkomen terwijl hij hier is en in welke vorm ervaar jij hem dan daar? Laten we dat maar even daarop houden.
Martijn: nou hier ervaar ik hem eigenlijk niet.

HdW: Hm. Oke. Ja. Helder.
Martijn: behalve als ik mijzelf als mens dieper en ruimer afstem op hem. Uhm, voor mij vraag je uhm naar verschillende routes, hoe je hier terecht komt.

HdW: ja
Martijn: He en er zijn heel veel uh dingen gebeurd maar daarvoor moet ik dan even in de primaire zaak waarin ik ook als eerste over ben gaan spreken, moet ik starten met uhm dat helemaal in zeg maar in den beginne in de aanvang van dat de mens hier dus deze ervaring is gaan krijgen, dat de 1e lichting, de 1e route om deze werkelijkheid te gaan ervaren, want eigenlijk reis je hier dus helemaal niet heen, je reist hier niet naartoe, dat dat een uhm enorme, impactvolle binnendringen is geweest van andersoortige intelligenties die de macht over ons bewustzijn kortstondig naar zich toe wisten te trekken, waarbij de 1e lichting van mensgroepen, sterrengroepen, werelden op zich, dit waar ik het nu over heb waar ik nu aan refereer vond plaats in heel veel verschillende realiteiten, omdat de mensheid is een verbonden grote familie, een intergalactische familie, is bij de 1e routes die er zijn ontstaan om deze werkelijkheid te gaan ontvangen en we praten over een parasitaire grootmacht die binnen drong via het bewustzijn van andere intelligenties die een deel zijn van wie wij zijn.
Dus de mens is is een uhm, de mens, de oorsprong van wie je bent, is heeft bestaat uit trillingen van eigenlijk van alle andere levensvormen.
Je spreekt letterlijk elke taal. Kunt ook letterlijk alle talen spreken. Je kunt het voelen met je hart, met elk vanuit je gevoel kun je elke taal spreken van alle alle beschavingen maar als je in dat gevoel zit, de gevoelsintelligentie, dan spreek je ook die talen. Dan spreek je ook die taal van thuis uit.

Daar is iets gebeurd en de 1e uhm zeer grote neergangen van menselijke werelden vond plaats geheel onvrijwillig en tegen elke vrije wil in en is een monsterzege geweest voor de intelligentie die de mensheid binnendrong waardoor de werkelijkheid opnieuw werd ingeregeld.
Er werd heel snel iets toegepast waardoor de mensheid een door een andere intelligentie omgebouwde realiteit te zien kreeg.
Dat is 1 route, 1 manier waarop je hier deze werkelijkheid kunt ervaren. Het is dus heel goed mogelijk dat er hier mensen zijn die bij die lichting zeg maar tussen aanhalingsteken ‘horen’. Die de 1e attack van een zeer geavanceerde macht die de vrije wil van scheppende wezens, liefdevolle mensen, heeft weten te omzeilen en een onderbreking heeft weten te maken, waardoor er een ombouwing plaatsvond.
Het kan zijn dat er hier mensen zijn die dat hebben meegemaakt. Dat betekent dat in dit geval dat je het net achter de rug hebt……en dat er geen sprake is van een historie.
Dat er ook wat we denken te zien aan historie op de aarde een compleet ingevoegde zeer hooggekwalificeerde, intelligente meesterzet is om een realiteit te laten bestaan.
Dat is een manier hoe je hier deze werkelijkheid kunt ervaren.
Mensen ervaren dat ook als wereldvreemd. Lost, in time and space!
Zijn een hoop mensen die dat voelen op aarde. En de gevoelens die dat oproepen en de shock die dat teweegbrengt, als je daar niet over gaat spreken he met elkaar en je harten open legt dan kan dat je leven totaal ontwrichten.
Zo erg dat je jezelf eigenlijk nooit meer kunt begrijpen, zo voelt dat dan, dat je je partner of de mensen om je heen niet meer kunt begrijpen, dat je helemaal totaal op maatschappelijk niveau van het pad raakt, van wat is hier nou aan de hand. Maar eigenlijk is het letterlijk zo dat deze wereld uhm, heel veel mensen kent op dit moment die dat achter de rug hebben.
Dan geef ik nu een antwoord op uh je vraag en dat is dat uh ik dat heb meegemaakt. En mijn wereld is opnieuw ingeregeld.
Ik um, ik heb dat bewust laten gebeuren. Uhm, ik heb dat bewust laten gebeuren, niet als persoon alleen met mezelf, maar vanuit een heel groot onderzoekscentrum. Wat gedragen wordt vanuit liefde voor het leven, om te kijken op welke manier kunnen we in het centrum van de orkaan terecht komen en daar het levenslicht en de levensvlag, ons bewustzijn, opnieuw overeind hijsen!
Overeind!
En de salute van het hart geven! |
En daarvoor altijd blijven staan.
Vanuit die kracht mensen elkaar ook te laten aanspreken.
Dus alles wie ik thuis ken aan mensen die impact hebben op elkaar, worden gereproduceerd in mijn realiteit.
Nou dat is dan een dominosteen die omvalt want daar komen tienduizenden scenario’s uit tevoorschijn, want hoe zit het dan met ons bijvoorbeeld?
Nou dan slaan we die gewoon over. Dan is het 1-0 voor ons.
Dat is een mogelijkheid.
En er zijn ook mogelijkheden dat en die zijn heel groot en daar kom ik ook vandaan, dat is dubbelop, dat je hier bewust komt nadat de val van het bewustzijn al heeft plaatsgevonden. Da’s 2-0 voor ons.
Dus ja hoe kun je hier zijn en daar zijn …. op dit moment is dat niet zo.
Op dit moment ben je met je bewustzijn, je hoofdidentiteit wie je echt bent, op dit moment he dit NU moment, NU bwbwbwbwbw NU jujujuju hier!
Als er een verandering plaats vindt waardoor je bewustzijn anders beweegt en je andere werkelijkheden ziet, dan reis je eigenlijk niet naar een andere werkelijkheid maar dan reist die andere werkelijkheid die connect zich, verbindt zich met jou. Dat is eigenlijk wat hier gebeurt. En dat is nog steeds dezelfde identiteit.
Raymond zei het vorige week zo ergens, hij zegt tegen me “als ik erachter komt dat ik hier ben via jou…. Eah!”
….. gelach …..
Martijn: Jaha! en ik zeg “maar je bent hier helemaal niet”, toen zegt ie “dan hoef ik hier ook niet te zijn” .
Ik zeg “klopt”.

R: “Nou als jij gaat, ga ik ook”
Martijn: ik zeg “dan kun je ook nu gaan”
Martijn: Dit zijn hele goede onderwerpen. Alles is goed. Hier kan heel veel angst in liggen omdat als je hier over spreekt he en die kritiek krijg ik natuurlijk wel eens over me heen, wat er allemaal geprobeerd wordt dicht te houden en geheim te houden maar wat dan toch niet is gelukt, um wat ik ook wel snap als je hier over spreekt dat het een soort negatieve energie is, maar het is helemaal geen negatieve energie. Het is, je moet gewoon kijken naar de scenario’s en de mogelijkheden die er zijn.

HdW: Dank je. Het geeft heel veel ruimte.
Martijn: Weer je waar ruimte voor is? Wat ga je doen met die ruimte? … grinnikt …

HdW: Mijzelf steeds meer voelen en inzetten daarin, aanwezig ZIJN, ja dat, want het is niet daar het is hier, in mij.
Martijn: Ja naja dat is dat is, als je het kunt doorzien, kijk wij proberen ook dingen vanuit ons gevoel te snappen, dat is ook mooi, maar als je het kunt doorzien wat het is dan kun je de Matrix ook deactiveren!
Dat is waar we het over hebben, over de doorbraak.
Dus de Matrix die zich beweegt, die niet nu op dit moment alleen maar negatieve matrix is he.
Heb ik altijd al gezegd, er loopt een gevaarlijke kracht doorheen omdat het een gecombineerd eindresultaat is, maar als je doorziet wat dit is, als je doorziet wat ruimte is. Als je contact maakt met de levenskracht in jezelf, dan kun je de Matrix deactiveren. Ze vertrekken van je, ze trekken uit je beeld weg, ze trekken uit je beeld weg dus het beeld wat je te zien krijgt daar trekken ze uit weg. Het ontvormt zich.

Iemand: “Wie zijn ‘ze’?”
Martijn: “de intelligentie die dat heeft uhm … anders heeft ingeregeld”.

======================/ /===========================

Komt van Jort zijn webpage

https://jortus.com/2025/04/19/angst-en-de-8-lagen-van-deze-wereld/

Dit is een samenstelling van audio die tot tekst is getransfigureerd, afkomstig uit een samenkomst met Martijn van Staveren, gehouden op 13 april 2025.

Vraag:
Ik wil even een ervaring delen, daar zit de vraag in.
De ervaring is kort en helder. Ik ging naar mijzelf toe, terwijl ik op de bank zat ging ik heel diep in mijzelf en kwam ik tot mijn ectoplastisch lichaam, mijn metafysisch lichaam. Ik kwam daar, ik voelde, ik zag de huid, ik kon dat wax-achtige ervaren en op dat moment schoten de alarmbellen flink aan, over angst, daarom sta ik hier.
Mijn werkelijkheid begon te shiften. Maar ik kan je eerlijk zeggen, ik voelde dat ik dood zou gaan. En wat daarachter zat was een…ja als ik hier weg ga, wat dan? Want ik heb hier nog wel wat te doen met jullie. Dus daar zat een grote angst op.
Maar ik weet ook wel dat ik er doorheen ga. En dat is gewoon eigenlijk de beweging die ik op dat moment gewoon voelde.
En mijn vraag eigenlijk hierover, dat is een soort onzekerheidsbeweging van: ik wil hier niet weg, maar ik weet ook wel dat het nodig is. Of kan ik ook terug? Dat was eigenlijk de illusie van mijn vraag.
Martijn: Ja dat kan.

V: Ja, dank je wel.
M: Dat is precies waarom we allemaal gestuurd worden in het denkbeeld van de reguliere dood, of een spirituele dode, een spiritualiteits overlijden, of religieus. Want dit wat je nu bespreekbaar maakt…dat is ja, dat is het.
Dan moet je eens voorstellen wat het betekent.
M: [nadat iemand vroeg of M nog eens kon herhalen wat zijn antwoord was omdat het niet gehoord werd door een blaffende hond]: Ik zei ja.

V: Ik kan wel iets toevoegen, want er was een groot besef wat er door mij heen ging. Want toen zei ik eigenlijk: zo hebben jullie dit gedaan.
M: Ja.

V: Dus ik durfde er niet doorheen…en zo hebben jullie dit gedaan.
M: Dat zijn die emoties die wij hier op de Aarde in ons vervormd ervaren als angsten. En onzekerheden. Wij kunnen, als we dood niet vrezen, omdat het in wezen niet bestaat, kunnen we ons transmuteren. Wij kunnen eruit. Of beter gezegd, wij zijn gewoon eruit. Wij kunnen dat zelfs heel bewust doen.
Wij zijn die commandotroepen van Het Licht van Thuis.
Wij kunnen dat bewust, niet fantasie, wij kunnen heel bewust het eruit zetten, op een manier waarmee we het er net niet helemaal uitzetten, maar de route ook nog hebben om er weer in te gaan.

Iemand: Het gaat om de route.
M: Juist.
Het gaat om de route en de route is altijd bewustzijn, en instructies van eigen bewustzijn.
Als je dat gaat onderzoeken: wat staat er allemaal tussenin?
Dan kom je erachter dat een volledige hoeveelheid aan vertrouwen, daar is het woord weer, vertrouwen in het leven, vertrouwen hebben, in jezelf, dat dat verpulverd lijkt te zijn door eigenlijk helemaal niet echt ervaren trauma’s.

Ik ga even terugblikken op het moment hiervoor.
Dat het mogelijk is dat hier mensen zijn die de eerste klappen hebben meegemaakt die de inter-kosmische coalitiegroepen van de mensen-werelden is overkomen, namelijk, dat je, zonder dat je dat wilde of zonder dat je dat aan zag komen, ineens, door bewustzijn, een andere sturing krijgt extern en deze wereld bent gaan ervaren.
En vervolgens kom je dus hier, dit ervaar je, je hebt een overtuiging dat je geboren bent. En dat klopt ook allemaal omdat het systeem precies zo functioneert als een levend…het experiment waarin we terecht zijn gekomen is ook ontworpen als een levend, organisch…om verder helemaal naar 100% organisch niveau te komen, maar het is verstoord geraakt, en eigenlijk is deze realiteit verstoord geraakt doordat wij hier naartoe, doordat wij hier zijn gekomen, ehm dus dan ben je hier en dan heb je een heel verleden meegemaakt, van trauma’s.
Minuscuul of heel erg.
En trauma is ook, als je helemaal nooit geen nare traumatische dingen hebt meegemaakt, is een trauma ook gewoon een gevoel dat je niet vrijuit mag spreken.

Dat je het gevoel hebt ja ik kan wel iets zeggen maar toch net niet helemaal. Dat is ook traumatisch hoor. Dat is iets inpakkends, dat is niet iets bevrijdends, dat is iets dat je wordt gelimiteerd in wat je werkelijk wilt zeggen tegen de ander.
En helemaal niet om de ander bij te sturen maar omdat je gewoon wilt vertellen wat je voelt. Dat is het gewoon, heel eenvoudig houden.

Nou, door die trauma’s, die we eigenlijk niet hebben meegemaakt, maar wel in onze geugencircuits zitten via die technologie die we hier de archontische intelligentie noemen, kunnen we moeilijker dat doen waarvan ik zeg dat het kan, dat is ja, namelijk d’r uit en d’r weer in.
D’r uit en er weer in.
Interessant hè dat moment?

V: Zo!
M: Mag ik daar iets over vragen aan jou?
Wat ging er door je heen, wat voelde je? Wat was het?

V: Je komt bij een plek uit die ik ergens wel voel te kennen. Ook een plek waar ik eh...nou waar jij ook over gepraat hebt, je hebt er geloof ik laatst nog wat over gezegd. Dus ik voelde ook: ja in dat laboratorium waar het zou kunnen zijn dat ik daar beland. Dus het is ook een angst. Wat er bij mij doorheen ging was die angsten kwamen omhoog en ik heb dat al eerder een beetje tegen de dood ‘gedachtes’ zijn dat dan, maar dat is heel makkelijk gezegd, want je emoties die gaan helemaal aan. Ik heb zelf een portaal gemaakt [schilderij] en daar keek ik naar en ik zag dat portaal gewoon in beweging komen en mijn werktijd ging zeg maar wegvallen. De enige keer dat ik iets, een variant daarop heb ervaren was met ayahuasca. Dus eigenlijk alles waar je je aan vast houdt dat gaat dan op lossen schroeven vallen.
M: Wat heb je gevoeld?

V: Wat ik daarin voelde is diepe angst. Daarom sta ik hier eigenlijk. Omdat ik eigenlijk het comfortabele van het hier comfortabel zijn, daar moet ook doorheen gegaan, voor mezelf dan, maar ook met elkaar. Daarvoor moet ik eigenlijk een beetje…dat was de achterliggende…durfde ik niet alleen, dat was ook …ja ik kan het rationaliseren dat dat een illusie is, want ik weet ook wel dat ik als ik door die angst heen sta dat daar anderen staan.
M: Er zei een Amerikaan tegen mij, niet al te lang geleden:
Dit is buitenaards militair terrein. Waar wij zijn.
Het is zo diepgaand interessant om je gevoelens die je ervaart om die dus niet te negeren. En ook niet over te denken wat het betekent maar om die gevoelens [ademt diep in] helemaal volledig bewust te zijn.
Dus ook angst, angstgevoelens.
Hoe is het mogelijk dat we zo praten vanuit ons liefdesveld, zo diep verbonden zijn met het leven, dat we spreken over liefde naar elkaar toe, dat we oneindig zijn en onsterfelijk zijn, dat we uit een wereld komen waarin we volledig helemaal ons ware potentieel wie we echt zijn, zìjn, en alles daar omheen, hoe is het mogelijk dat je op zo’n moment, hè en we hebben jou ook al door de jaren heen net als mij ook meegemaakt, hoe is het mogelijk dat uitgerekend op zo’n subliem moment waarin je eigenlijk totaal in je bevoegdheid van je innerlijke hartekracht kunt verkeren, dat je eigenlijk gepolariseerde gevoelens van vertrouwen die dus omgebogen worden in wantrouwen en angst gaat ervaren?
Dus we houden maar eventjes een koffie- en theepauze, maar ik denk wel dat we goed moeten beseffen dat het leven dat we hier leven, dat dat op heel veel verschillende manier kan worden ervaren.

Dat is een keuze aan jou, hoe je daarin wilt staan.

En ook de afgelopen jaren en ook mensen die jij kent en mensen die ik ken die hier nu niet meer zijn. Mijn hart stroomt naar wie ze zijn, waar ze heen zijn.

Weet je we zitten allemaal in een wereld hier met bepaalde emoties, met bepaalde gevoelens, maar sta op, doe gewoon wat je moet doen, open je hart en wees niet bang.

Het is echt niet nodig.

Verzacht alsjeblieft in jezelf en daarmee versterk je jezelf juist.
We hoeven helemaal nergens bang voor te zijn.
En de angst die we kennen, dat is niet wie wij zijn.
Als je angst voelt kun je ook een andere weg kiezen.
En dan trek je de angst mee door die weg en wordt ‘ie omvormt.
Dan komt ‘ie vrij.
Wees maar niet bang.
En zet ìn. Ik sta op scherp zei ik. Jij ook. Met elkaar.

Deze wereld vraagt letterlijk, om alsjeblieft door te zetten.
Jij bent hier nu.
Leef je Bron van Thuis.
Hoe mooi zou het zijn als dat, wat Richard net verteld allemaal zonder angst in het moment (van een ontbijt) gevoeld kan worden.

Dat je door het portaal kijkt van je eigen realiteit, deze wereld trekt weg, en je gewoon kunt kijken naar mensen die hier niet meer zijn. Je ziet dat ze er gewoon zijn. Je ziet ze niet zoals ze hier waren, dit was een restant van wie ze zijn. Je ziet ze volledig.

We zitten hier in deze wereld, zoals die Amerikaan zei: buitenaards militair terrein.
We hoeven ons niet groot te houden om pijn niet te hoeven voelen.
Ik weet ook wat pijn is.
En ik weet ook dat als mijn biologische ouders er straks niet meer zijn, weet ik ook dat ik ze heel erg zal missen, als dat zo zou zijn, Aards gesproken.
Dat weet ik.
Daarom zeg ik ook elke dag hoeveel ik van ze hou.
En of ik nog gras kan maaien.
Terwijl ik eigenlijk geen tijd heb en vier keer moet afbellen.
En mijn moeder zegt: lieverd het is goed, het gras is al gemaaid. Omdat je het hebt gezegd. Liefde, echtheid en puurheid. Laat de dialoog volledig op gang komen, in beweging komen, in alle diepe angsten, in vragen, in opmerkingen, gooi maar vrij, gooi maar vrij.
Raymond zij tegen mij: Pap, heel Aards gezien is iedereen over 120 jaar weg hè? Ik zeg: Klopt. (Raymond:) Maar waar gaat het dan echt over?  
Dat is een mooie vraag.

Fijne pauze.

‘niet-sterven’, afstemmen, levellen.
Je kunt het niet leren in de vorm van een start en een eind.

Kijk, er zijn gewoon een paar basisdingen die we ons gewoon moeten realiseren.
Wat wij eigenlijk doen, doorgaans de hele dag, is levellen.
Een level betekent niet hoger of lager zoals […] maar wat we doorgaans de hele dag doen is ons afstemmen, ons bewustzijn. Je bewustzijn stem je af op de ander. Om elkaar te kunnen begrijpen, ook hier, moet ik mijzelf openstellen en je kunnen ontvangen.
Dus wat ik doe met het openstellen is eigenlijk gewoon dat ik mijn eigen niveau van waarin ik tril gewoon eventjes wat minder belangrijk vindt.
Niet dat ik erbij wegga, maar ik blijf niet alleen in die zone.
Dus ik stel mij open voor alle andere mogelijkheden.
Doordat ik dat doe, ik level met mijn energie, kan ik de ander verstaan.
Kan ik de ander ontvangen. Is er ook echt contact.
Heb je begrip voor elkaar.
Kun je ook inzicht hebben met elkaar.

Waar zitten de problemen van een bedrijf, waar zitten problemen bij jou?
Maar ook: waar zitten jouw problemen in mij?
Waar ik een probleem ben voor jou.
Dus wat we moeten beseffen is dat wij wezens zijn die constant, das heel humaan, dus de oorspronkelijke energie van humaan, is dat we eigenlijk constant aan het levellen zijn met ons bewustzijn.

Afstemming, dat is wat we constant doen.

Wat er gebeurd is met ons is dat wij op dit moment in een afstemming aanwezig zijn van regels van deze wereld. Dus ook hoe je moet denken, wat je moet doen, waar je aan moet voldòen. Daardoor snappen wij deze wereld. Wij zijn deze wereld gaan begrijpen omdat wij eigenlijk zijn gaan levellen met deze wereld. Ja?

Dus als we praten over ‘we gaan naar andere mogelijkheden toe’ is dat ook een nieuw niveau, een ander trillingsveld van mijzelf.

Ik kan dus communiceren met de oorspronkelijke wereld en daar ook gewoon normaal lopen als ik mijn bewustzijn volledig helemaal opengooi in alle mogelijkheden die de oorspronkelijke wereld kan zijn.

En, dan even daartussenin, deze wereld hier en de oorspronkelijke wereld, hè dat loopt allemaal door elkaar heen, daarin zitten ook…deze wereld wordt ook bezocht door allerlei voertuigen, objecten, bemanningen, crewmembers van andere werelden, grote onderzoeksinstituten, liefdevolle wezens, krachtige wezens, uit allerlei verschillende lagen, sterren werelden die hier naartoe komen, die kunnen dus zichtbaar worden in deze wereld, maar de ene ziet ze wel en de ander ziet ze niet.

En de een kan ze gewoon ontmoeten terwijl de ander …maar moet geloven dat ze er zijn. Hoe kan het dat de een het wel doet en dat de ander er niet mee kan communiceren?

Dus het heeft ook te maken met dat je levelt in de scenario’s, in de mogelijkheden.
Je trilt jezelf verder open waardoor je daar naartoe kunt.
En je kunt eigenlijk niet zeggen ‘wat is het startpunt om weer naar Huis te kunnen gaan of het startpunt om een angst te kunnen doorgronden?’

Angst is niets anders dan gebruikte en eigenlijk ook misbruikte, verlies van innerlijke kennis. Het zijn eigen gevoelens die weer openspringen.

En wat je te doen hebt is de mogelijkheden die je voor je krijgt, wat deze wereld zou zijn en wat het betekenen kan, om die mogelijkheden gewoon letterlijk open te leggen.
En wat wij doen, dat is meer een psychologisch effect, wij stellen het ter discussie.
Kan dat wel?
Dus die route van dat je die angsten voelt, dat zit eigenlijk overal in.
Angst om met elkaar te praten, dat is precies hetzelfde.
Dus de basis.
Wij maken het vaak heel klein en héél groot.
Wat voel je nu eigenlijk als je de microfoon pakt (even als voorbeeld) en je gaat spreken, dat mensen je ook horen, nou dat kan behoorlijk hartkloppingen oproepen.
En dan ook nog in je eigen gevoel zijn en blijven.
En dan ook nog vanuit je eigen gevoel woorden bij elkaar brengen.
En het verhaal ook nog met woorden naar buiten uitzetten.
Wat het gevoel daar heel vaak bij is, is ook een vorm van angst.

Het is alsof je belet wordt om uit te voeren wat je voelt.
En dat is dus in het een op een met elkaar praten.
Het is in zo’n bijeenkomst.
Het gaat over de onderwerpen waar je mee bezig bent.
Het gaat om contact leggen met allerlei andere intelligenties.

Het gaat om: level je echt?
Durf je echt te levellen met het grotere potentieel van jezelf?
Daar liggen dus die angsten in.
Nou, je weet zelf wel, als reactie op wat je aangeeft, ‘wat is dan het startpunt om er doorheen te gaan?’
Je kunt dus de rest van je leven in een bijeenkomst, ook bij mij en bij andere mensen en je eigen bijeenkomsten, kun je dus de rest van je leven gewoon toegeven aan die gevoelens dat je niet kunt spreken.
Ja? Klopt toch?
Das wat we allemaal herkennen.
Want het gaat niet om het praten, het gaat om dat innerlijke proces wat je van binnen voelt.
Die niet kloppende tegenwerking dat je niet…bijna…je krijgt er hartkloppingen van, je voelt ‘ik moet spreken en ik doe het eigenlijk net niet.’

Je kunt dus je hele leven het net niet doen.
Maar niemand zal je kunnen leren hoe je het moet doen.
Totdat dat offer in jezelf wordt open gemaakt.
Dat je zegt: ‘nu ga ik spreken.
Ik voel dat ik het nu ga doen.’

En op dat moment wordt de barrière van de gevoelens, emoties, programma’s et cetera, noem het allemaal maar op wat niet van jou is maar wat gewoon ingeplakt is om je te beletten te spreken, om je dus vervolgens te beletten het lìcht van de waarheid van jezelf, je eigen autonome zeggenschap uit te spreken en ook ìn het veld te brengen, dat is wat het dan is, hè, in oude woorden ‘het Christus-veld’, als het ware uitzendt, hè dat is niet een persoon en ook niet een religie maar dat is je bewustzijn, dat kun je dus niet leren.

Je zult het dus ook moeten doen.

Dus dag 1, seconde 1, nano-seconde 1 dat je hier bent, zou je je eigenlijk al bewust moeten zijn: Ik ben bezig met mijn terugkeer. Ik ben bezig met mijn terugkeer. In heelheid, in volmaaktheid van mijzelf. In puurheid en alle manco’s die ik in mijzelf ervaar, die hoef ik niet weg te drukken. Dat hoef ik niet te doen.
Ik mag het wel parkeren, maar ik hoef het niet te vermijden.
En eigenlijk is dit, wat jij nu verteld, dus die vraag van wat is nu die angst?

Eigenlijk is dat het ultieme doel, het ultieme doel om te voorkomen!

Want zolang de mens in deze situatie verkeert en 99% van de kracht, van de scheppingskracht, de emotiekracht van de mens, naar binnen toe gevouwen staat, en daar de nanobots, hè zo noem ik het op dit moment, de intelligenties die 99% gebruiken, en dat zijn dus eigenlijk je complexe en vaak je onbewuste angstvelden, die trekken daar de informatie en trilling uit voort, dat zijn dus de scheppende krachten.

David Icke, ik heb nog nooit een boek van hem gelezen, ik weet wel dat ik in 1998
hadden Joke en Boukje, vrienden van mij, op een gegeven moment een vhs videoband en die zeiden: hier hebben we toch een band, nou, als je dat gaat zien, dan staat je hele leven op zijn kop.
Ik zeg: nou, daar heb ik geen band voor nodig.
‘Nee, maar het is echt waar hoor’. Waar gaat het dan over? ‘Ja, het gaat over…’ Nou dan vertelden ze dus waar het over ging en toen zei ik:
Maar dat is toch waar ik het al die tijd ook over heb?
Dus het kon wel begrepen worden via die band, dat maakt ook niet uit, hè, soms kunnen mensen die band niet begrijpen en mij wel, en soms begrijpen mensen mij perfect, héél goed, en soms begrijpen mensen mij niet en die band niet, en soms begrijp ik mijzelf ook niet. Nou, dan hebben we alles weer compleet.

Wat je moet doen is het kleine en het grote bij elkaar trekken.
Wat angstvibraties zijn dat weten we inmiddels.
Dat is niet een theorie, dat is gewoon wat het is.

Angst is samengetrokken levenskracht.

Het is in een vorm gekneed en het is statisch gemaakt zodat je in een geheugencircuit steeds weer hetzelfde stuk angst ervaart.
Wat bekrachtigingen zijn is niets anders dan dat je je aandacht brengt…, je bewust bent van die emotie, je bewust bent van die spanning.
Op het moment dat je deze transfiguratie maakt, dat je hier als mens bent en dat de werkelijkheid die je ziet, waarin je leeft, terwijl je dus...hè want de dood bestaat dus werkelijk niet en waarom zou je hiervoor eerst moeten doodgaan om weer in de oorspronkelijke wereld te komen?
Totaal kosmisch onlogisch.
Dat is dus een ingeregeld iets. Dat is gewoon ingeregeld.
Dus met andere woorden, letterlijk, je kunt dit ook doen, je kunt transfigureren, dus je opnieuw afstemmen, whoemm, visionair, hartekracht.

Je kunt deze werkelijkheid opnieuw in trilling brengen door jezelf anders in te stellen. En dan ga je merken dat dus die emoties er zijn en die emotie daar ben je je gewoon bewust van.

En het bijzondere is ook dat die emoties veel groter zijn, dus die angsten zijn veel groter dan alleen in de vorm van angst. Het is net een puntje van een ijsberg.

Je gaat het voelen en als je het toestaat om te voelen wordt ‘ie groter. En als je dat toestaat, wordt ‘ie nog groter. En onzekerheid en de receptoren van het brein gaan dan draaien: oeh! onzekerheid, oeh wat gaat hier gebeuren, oeh ga ik nou dood? oeh.
En dan komen al die ingeregelde stukken tevoorschijn.
Dan komt laag 1, 2, 3,4,5,6,7,8.
Die gaan allemaal draaien, dat zijn allemaal programma’s, projectors, die dìep onder de piramiden zitten. Die grote projectoren zijn van een andere dimensie.

Dat zijn regelgeving, trillings-regelgeving die hier is. En je staat er gewoon, ik zeg het woord gewoon bewust, want zo gewoon is het allemaal niet.

Je moet het echt met moed trotseren, vanuit je gevoel.

Dat je die emotie steeds groter voelt worden, groter, groter en dan komt er een soort moment dat je bijna denkt, dat je voelt van goh, ik zou nu wel vanuit een bepaalde angst en onzekerheid zou ik wel gewoon buiten bewustzijn kunnen raken. Dus dan wordt de angst zo groot… en die angst komt tevoorschijn om jou weer aan te zetten in control.
Dus je moet het voorkomen

En als je dat niet doet en je laat die angst nog groter worden, nog groter worden, dan komt het keerpunt. Dan vloeit die weg en dan voel je hem door je heen stromen. Dan voel je weer dat je eigen kracht, in plaats van dat het angst was voel je dat je eigen kracht er weer is. Heel helder en schoon. Dan ben je wakker.
En dan…draait het gewoon om.

Ik deed het als kind ook. Toen ik een klein jongetje was deed ik het ook. Dan lag ik gewoon op bed of op de bank. Want dat kun je dus gewoon letterlijk doen, het zijn… ik noem het zwaartekrachtvelden, zo voelt het althans.

Met je bewustzijn, ik draaide de wereld gewoon om met bewustzijn.
Gewoon letterlijk omdraaien. Ik voelde me omdraaien. Een draaiing maken van driekwart, in mijn hoofd, boem! dan was ‘ie weg.

Nou, iedere keer weer: Dokters, mensen in witte pakken, doktersjassen die er allemaal waren. Nou dat kon niet, ik kon niet zomaar uit deze wereld wegstappen. Er zat nog een zone tussenin, hè? Een veiligheids wereld.
Voor de begrippen van hen.
Dus je moet die angsten……..voordat ik dit ga zeggen… altijd jezelf voelen.

Beseffen waartoe je in staat bent:
Ik ben een liefdevol mens.

En met mijn liefde die ik aan een ander kan geven, kan laten voelen, laat ik de bloementuin van binnenuit ook daar bij die persoon resoneren. En of die persoon het kan voelen of niet (dat hangt er ook van af of die persoon ook zich kan openen) maar het is een bepaalde dimensie van ruimte en tijd die ik heb gecreëerd, is er aanwezig. Dat is de basis. En dan komt dus dat stuk wat ik net wilde zeggen:
Laat het escaleren.

De 8 velden zijn de embargo lagen die we eigenlijk ook in het boeddhisme terugzien, het Bardo. Dit is één laag, we leven in één informatieveld, deze werkelijkheid, en daar zitten 7 dimensies doorheen en dat zijn belegerde zone’s.

Dat is dus waar ik het net over had, dat die Amerikaan zei: we zitten in een buitenaardse militaire locatie. Dat is ook bekend.

Dat is ook waarom het ufo dossier niet opengegooid wordt omdat het niet zo makkelijk is zoals heel veel mensen dat hopen.
Want het is veel heftiger waar we in zitten.

En het is ook allemaal heel mooi. Het is heel pril. Het is ook heel liefdevol waarin we zitten, als je dat kunt zien. En van alle ellende niet alleen maar zwarte drab maakt maar gewoon ziet: oh die zwarte drab die is er maar ik ben er ook en ik ben een liefdes wezen, is het ook een grote uitdaging om hier met elkaar juist een hele energetische, levenswaardige dimensie van te maken.

En dat helemaal schoon te maken en op te ruimen en jezelf daarin te brengen.

Maar dit is één laag en er zijn nog 7 andere dimensies die er doorheen wervelen, verbonden aan deze realiteit. Wij zien deze realiteit als een op zichzelf staande werkelijkheid maar er wervelen nog 7 andere werkelijkheden doorheen die ander scripten zijn die bij Huargardia horen, bij het oorspronkelijke experiment van deze wereld. Die als het ware losgeknipt zijn en daar de andere tijdlijnen samen zijn.
En die worden door hele grote technologische trillings generatoren worden die in de ruimte-tijd gebracht, dat gebeurt via de piramides, van Gizeh.
Daarmee is niet gezegd dat dat een negatieve locatie is hè. Dat is wat mensen vaak nog gaan denken, van ‘oh, maar ik heb er zoveel liefde bij gevoeld.’ Nee, jij voelt niet wat het iets betekend, dat hoeft niet. Jij voelt wat jìj voelt. Die trilling.

Vraag: Als de 3D werkelijkheid wordt uitgeschakeld, dat betekent dat dus dat die projectoren daar onder Gizeh uit gaan?
M: Ja. Er wordt buitenaardse militaire technologie ingezet, in het experiment, deze Aarde, die van oorsprong een experiment is, ik heb het nu even niet over de val van bewustzijn van waar wij vandaan komen, maar er wordt grote militaire technologische apparatuur ingezet om de dimensie van Huargardia, dus het oorspronkelijke experiment, om die op te splitsen in verschillende scenario’s, verschillende lagen. En in al die lagen zijn de militaire machthebbers, van de Anunnaki en een aantal andere beschavingen, waar nu op dit moment een verschuiving heeft plaatsgevonden, waar de Albrax mensen nu op dit moment aan het roer zijn gekomen, die zijn daar de absolute top, de absolute militaire top.

Ik heb ergens een filmpje gezien op het internet…ik zie of iets echt of niet echt is. Dat is gewoon zo, daar kan ik niet omheen.

En dat hoeft een ander ook niet helemaal zo te beoordelen, maar dat is wel wat het is. En ik heb een filmpje gevonden, op het internet, waar de absolute militaire top even kortstondig door de lucht zich volledig laat zien.
Wij zitten in 8 verschillende lagen en in 8 verschillende lagen die wij ervaren, die horen dus bij het experiment, deze Aarde, en die 8 lagen die wij ervaren, dat is als wij nu gaan kijken naar het grotere deel van ons, is dat maar 1% van wie wij werkelijk zelf zijn.

Vraag: Je zei we gaan dan door die 8 lagen heen als we door die angsten heen gaan. Betekend dat dat je in elke laag gewoon andere dingen tegenkomt, in jezelf?
M: Nou, het zijn kwantum verstrengelingen. Dit is een heel ontworpen, zeer, zeer hoog intelligent— en wij zijn diep voelend intelligent— maar zeer hoog denkend intelligent is dat ontworpen om kwantum verstrengeling teweeg te brengen.
Wat er eigenlijk gebeurd is dat er verschillende scenario’s, dus met alle mogelijkheden, oorzaak en gevolgen die er zijn, hè dus als je nu op pauze zet dit moment en je zou met elkaar uit het hologram gaan, we staan in een andere dimensie en we kijken naar dit moment, dan zien we dat dit moment wat nu stil staat, dat is één van de 40 miljard mogelijkheden die zich in dat ene nano-seconde-moment kunnen voordoen. Even visueel uitgelegd, dan zie je een bibliotheek van 40 miljard mogelijkheden in die ene nano seconde.

En al die andere mogelijkheden…er is iets, daar zijn ze gewoon fantastisch in, dat komt uit de Orion eh kronieken.
Die hebben technologie ontwikkeld, daarom zit ook die piramiden in de laag van de Orion constellatie. Maar wat ze hebben gedaan is door middel van technologie, het is een heel groot inzicht dat zij daarin hebben, dat kunnen wij overigens ook snappen, hebben ze het totale beeld aan oorzaak en gevolgen, dus aan scenario’s… dit moment dat het pauze is en het volgende moment wat er al is, wat gekozen wordt en aangeklikt wordt daaraan, wat wij dus zien als een tijdlijn, dat zijn resonantie-trillingen, constant, dat moment waarin wordt gekozen welk moment d’r aan moet klikken, daar hebben ze 8 verschillende werelden aan onttrokken.

Dus er zijn eigenlijk 8 verschillende hoofd schillen van werkelijkheden. Daar kun je dus ook naartoe.

Wat er gebeurt, dat is gedaan om mogelijkheden te beperken, want als scenario’s die er uit het experiment zich kunnen voltrekken, niet bij ons zich voltrekken maar in scenario nr 2 of nr 6, dan kan dat scenario zich hier niet voltrekken.
Dus dat is een soort filtreringsproces.
Ze filtreren alle scenario’s zo goed mogelijk die voor ons van dienst zijn, die oorzaak en gevolg tot leven brengen en goedaardig zijn.
Die exponentiële vreugde en veranderingen teweeg kunnen brengen.
Die filtreren ze met die andere 7 realiteiten naar zichzelf toe en daar d’r uit.
En wat ze ook doen is dat ze in die wereld leven.

Die intelligenties leven ook in die werelden, ze besturen die werelden en wat ze doen is dat ze daar dingen laten ontstaan en die kwantum verstrengeld zijn met ons als mensen.

Nou kom ik op het punt waar ik dan naartoe wil, dat is dat de trauma’s die wij hier ervaren, dat je die feitelijk gewoon niet kunt oplossen.

Omdat ze A: gescript zijn en helemaal niet eens van jouzelf zijn.
Je bent erin gaan geloven omdat je ze voelt.
En je kunt ook nog een keer terugkijken waar ze vandaan komen, want ja, mijn moeder was ook een mentaal bezwaard of verzwaard persoon, ja ik heb het van mijn moeder. Dus dat is de conclusie die je eraan geeft.

Maar dat heeft niets met jou te maken.

En wat er dus gebeurt is dat de trauma’s die je hier dus zou opruimen of de trauma’s die je…er springen gewoon trauma’s aan, die worden opgeroepen in de andere dimensies die bij het experiment horen.

Dus ik ga het maar heel plat zeggen: daar worden toneelstukjes opgevoerd, daar wordt een realiteit geënsceneerd, heel bewust (dat is echt heel knap gedaan) om situaties op te roepen die via quantum (kwantum) verstrengeling actief worden, precies via coördinaten, in precies die mensen: boem, boem, boem.

En dan ga je ook ineens herkennen van ja maar ik heb hier helemaal niet om gevraagd. En dat zijn dus de quantum verstrengelingen, in plaats van de quantum die alleen Liefde is en alles tegelijkertijd met elkaar verbindt, is er ook een rekenkundige, mathematische quantum verstrengeling.

En dat zijn die 7 andere lagen, die dus constant op ons inwerken.

Waardoor je denkt dat je in een soort tijds-vertragings-lus-loop zit en ook constant wordt beziggehouden met allemaal dingen die helemaal niet uit jezelf komen, die komen uit die andere lagen.

Dat zijn de 8 lagen en die lagen gaan ook manipuleren, trillen op het moment dat je die spectaculaire gevoelens van jezelf krijgt, bij wat wij dus zien als overlijden, bij de transfiguratie.

Dus als je als kosmische mens, puur licht en liefde en vrede, met een hele oude manier van denken dan dat je op de Aarde denkt, op het moment dat je dat, deze werkelijkheid transfigureert, dus dat die eruptie komt van gevoelens, van warmte en liefde, innerlijke intelligentie, dan gaan die andere 7 lagen, die gaan er ook in werken.

Op alle mogelijke manieren kan zich dat voltrekken.
Dus dat zijn de voorbeelden die ik dan wel vaker heb genoemd, dat je daarmee dus overleden mensen te zien krijgt, die die boodschappen hebben, naar jou toe, in het moment dat je gaat overlijden.
Ehm…listig.

Jouw opmerking net over buitenaardsen…het onderwerp buitenaardse bezoekers, bezoekers uit andere realiteiten…er zijn verschillende richtingen waar ze vandaan komen.

Er zijn heel veel beschavingen die komen uit opgerichte werelden, dus dat zijn echte fysieke werelden, maar er zijn ook beschavingen die komen voort uit het bewustzijn van archontische intelligentie.

Dus je weet niet waarmee je te maken hebt.
Laat ik het zo zeggen, buitenaardse bezoekers die de vrije wil van een wezen, een levend wezen ondermijnt, of bestuurt, aanpast, dus niet vrijlaat, die komen niet uit de stam-wereld.

Dus het buitenaardse fenomeen wat zich toont op aarde door middel van ontvoeringen, noem alles maar op wat er gebeurt, dat waarvan we zeggen hé
hoe kan dat, dat dat zomaar gebeurt, dat zijn buitenaardse beschavingen, intelligenties die niet uit de basisrealiteit komen, dus niet uit de oorspronkelijke werelden.

Dus je zou kunnen zeggen, als je het heel sterk wilt classificeren, dat alle intelligenties die niet de vrije wil van de mens erkennen en dus niet in overleg gaan met wat zij doen, dus die in het geheim opereren, die komen uit matrixen …als je het heel zwart-wit wilt zeggen. En een klein deel daarvan is zich daar ook bewust van en dat is ook schokkend en een heel groot deel is zich daar niet bewust van. Het wordt zo opgedeeld hè, het is een matrix of het is een organische wereld, maar toch is het zo.

De beschavingen die de Aarde bezoeken, waar dan hele militaire dossiers over gaan, al tientallen jarenlang, op de aarde, waar heel groot onderzoek naar wordt gedaan, het grootste onderzoek wat de Aarde kent is het buitenaardse dossier.

Dat toont dat zij, deze wezens, de realiteit waarin wij onszelf ervaren, zonder ons daarin te betrekken, aanpast. Dus ze betrekken ons er niet in. Daarvan is bekend dat het een militaire aangelegenheid is, binnen een universum wat onder curatele staat van een andere intelligentie.

En er is ook bekend dat er oorspronkelijke rassen zijn.

Er is ook bekend dat er grote menselijke confederatie groepen zijn, die pure liefde zijn, warmte en genegenheid, dat is ook bekend maar daar kunnen de militairen geen contact mee krijgen.

Dat kunnen ze niet omdat militairen een ingeregeld bewustzijn hebben. Niet om de militairen weg te zetten hoor. Maar dat is op regels gebaseerd bewustzijn.

Het merendeel van de buitenaardse visitaties die de Aarde krijgt, wat we dus te zien krijgen via onderzoeken of documentaires, hele vreemde gebeurtenissen, waarin mensen eigenlijk gewoon achtergelaten worden, onwetend: wat is hier nu eigenlijk gebeurd?

Het merendeel van eigenlijk praktisch alle visitaties, dat zijn bezoekers die de vrije kracht van de mensen op de aarde totaal negeren, totaal.

Ze kunnen wel op een intelligente manier met de mensen omgaan, ze kunnen ook insinueren dat ze onderzoek doen wat heel belangrijk is voor hen en voor ons en op een bepaalde manier is dat ook wel zo, omdat de onderzoeken die zij doen ook wel kunnen leiden tot veranderingen die een bepaald voordeel voor ons kunnen opleveren, bepaalde kennis die zij hier opdoen, want voor hen is het ook nieuw wat hier gebeurt, MAAR ze werken bewust niet samen, laat ik het zo maar zeggen.

Ze zullen het ook niet toestaan.

Als er samenwerking is zal het altijd onder toezicht van hen zijn. En onder toezicht van informaties. Dus als er samenwerking plaatsvindt worden er meestal altijd goeroes aangewezen, mensen die dat contact wel hebben, die boodschappen kunnen doorgeven en dat soort zaken.

En daarom ben ik zo terughoudend om dingen te vertellen.
Omdat ik heel bewust ben van wat hier gebeurt. Dat is wat ze doen.

En wij staan op het punt om hier op Aarde om een doorbraak van bewustzijn te laten ontstaan, waardoor wij ons kunnen afstemmen, kunnen levellen, in grotere mogelijkheden, waardoor wij zelf dat contact leggen met de mensenwezens uit die stamwerelden.

Want dat was ook waar we het over gehad hebben voordat we hier kwamen. We praten altijd over contact.

Wat er ook gebeurd is in de wereld, we spreken er altijd over dat de levenskracht, dat de liefde voor iedereen, daar tot leven te brengen. Dus ook voor de zogenaamde vijanden. Voor iedereen.

Want als liefdesleven ergens komt, komt het overal.
Het gaat ook door verstoringen heen, het gaat ook door controlesystemen heen, het gaat ook door de overlords, die achter de schermen, de krachten die zich daar onmiddellijk losmaken omdat die niet geraakt willen worden.
En in hun eigen dimensie blijven.

Ook zij zullen geraakt worden door de liefdeslevenskracht die jij in jezelf voelt.
En daarom heb ik het dus weer -groot en klein- altijd over: wie is je grote tegenstander? Nou, ik zei 10 seconden, maar dat bedoelde ik níet.

Vraag: Wat kan ik bijdragen, aan het grote geheel?
M: Primair is: Ga naar de eenvoud.
Zorg dat je je gelukkig gaat voelen.
Zorg dat de spanningen uit je leven verdwijnen.
En hoe je dat kan bereiken en wat de effecten daarvan zijn.… het moet toch hier gebeuren.
Dat je zonder spanning kunt opstaan.
Dat je een ontspannen dag hebt.
Dat als je niks doet, dat je voelt dat deze dag de belangrijkste dag was.
Dat als niemand je heeft begrepen en je kijkt in de spiegel je gelukkig bent, dat je bestaat.
Dat, die gevoelens, daar moet je heen.
Primair is dat wij als mensen, wij als mensen thuis, als je kinderen hebt, wel of niet, gewoon puur voeten op de grond, Aarde gebonden, hier zijn.
Dat je primair puur jezelf in totale eerlijkheid en echtheid hier laat zien.
Dat je het leven ook daarvan uitleeft.
Als je een slecht humeur hebt en je hebt even geen zin, dat je gewoon kunt zeggen: ik voel mij vandaag gewoon even niet leuk!
Ik heb geen zin om nu te praten.
Dan ben je gewoon eerlijk.
Ik heb rust nodig.
Het gaat om eerlijkheid.
Dat is primair.

Secundair is het zo dat er al dingen veranderd zijn en dat het op dit moment in alle hevigheid losgebarsten is op Aarde, om kunstmatige intelligentie op een ander niveau in een ander ontwikkelingsproces te krijgen. De basis daarvan is dat het de wet- en regelgeving door bepaalde takken in de kunstmatige intelligentie, afgedwongen wordt dat er eigenlijk geen regels zijn. Dat er geen regels zijn.

Er zijn mensen binnen de AI-ontwikkeling die zeggen: er moeten geen regels komen bij AI omdat AI-gebruik gaat maken van de door ons bedachte regels, dat ze tegen ons worden ingezet.

Dus we moeten zonder regels kunstmatige intelligentie ontwikkelen.

Zodat doordat er geen regels zijn, wij als mensen daar te alle tijden in kunnen manoeuvreren met onze eigen inzichten en ons eigen kunnen.

Nou, dat is iets wat in de toekomst allemaal zou kùnnen ontstaan en waar ik vandaan kom, door de tijd heen gereisd ben, door die periode ben gegaan waar het ook ontstaan ìs.

Jouw vraag of opmerking van wat kan ik nou eigenlijk doen, want heeft dat nog effect op de wereld Thuis?

Als je echt doet wie je werkelijk bent, dan is het niet meer belangrijk of er effecten zijn op de wereld Thuis, omdat alle effecten waarom we ook spreken over die effecten, niet tot stand gaan komen.

Dus de effecten die negatief zijn, de effecten die voortkomen uit grote ontwikkelingen die bewustzijnsbeheersingsprogramma’s zouden kunnen gaan worden, die geïmplementeerd worden door allerlei andere ontwikkelaars, andere intelligenties, en als een machtig wapen ingezet zal worden tegen vrije wezens, vrije orde van het licht van binnenuit, die situatie àls die zich zou voor doen, dan zou jouw vraag die je stelt van wat kan ik doen voor het effect ook op de thuiswereld, die zou terecht zijn.

Maar de feiten zijn dat wij er zijn.

En doordat wij er zijn en als we ons daar diep bewust van worden, helemaal organisch en eenvoudig: kom maar rustig tot jezelf, lekker met je voeten ’s morgens uit het bed op en in Aarde rondlopen, voelen hoe de Aarde voelt, hoe het is om in rust een kop thee te nemen en een vervelende gedachte over een ander op te pakken, helemaal eruit te halen, terug te geven, zo weg, en die persoon helemaal opnieuw te ontwikkelen, helemaal opnieuw scheppen.

Goeie dingen neerzetten, dàt is wat wij hier komen doen, dat is dus primair.

Dat zorgt ervoor dat dit wat jij net zegt, niet van toepassing is.

Dat die verbinding tussen wat hier gebeurt en wat de effecten zijn op elders, dat die er niet zijn.

Maar als wij niet puur zijn, als wij niet gewoon echt zijn en niet trouwens spiritualiteit maar gewoon, wie we gewoon zijn.

Als we niet eerlijk zijn, als mensheid, dan zitten we dus in het ingeregelde stuk van de matrix.

En dan worden we geleid naar het punt waarop de matrix wil dat we uitkomen.

Dat is een heel goed voorgekookt plan.

Dus wees maar gewoon jezelf.

En het convenant, van Noah, dat is een heel grote kosmische overeenkomst die gesloten is om werelden die in problemen zitten — en wij zijn de 54e beschaving op Aarde hier.

Voor ons waren 53 andere grote beschavingen, die zijn gekomen en sommige zijn gegaan, 7 zijn er vertrokken, die zijn onttrokken uit de matrix, die zijn eruit gegaan, die hebben zichzelf dus getransfigureerd als intelligente beschaving en dat zijn oorspronkelijke beschavingen gewòrden. Ja?
En de rest van die beschavingen die zijn ten onder gegaan.

Dus wij zitten ook in de restanten, in een veld waar heel veel in gebeurd is.
Dus de bouwstenen van deze werkelijkheid is ook diep en diep beschadigd.
Dat merk je ook, dat je hier ook beschadigingen uit het systeem in jezelf kunt voelen.

Dus wat wij doen, is eenvoudigweg: puur zijn.

En als mensen samen met elkaar op Aarde puur zijn en die mensen kunnen elkaar ook nog eens zien, dan ontstaat er een connectie tussen de mensen die puur zijn.

Ik heb het niet over foutloos zijn hè?
Ik ben ook niet foutloos.

Daar gaat het niet om, het gaat om puur.
Je kunt in je puurheid fouten maken.
Ja? Zo kan je het ook zien.
Maar dan is het niet dat het een onzuiverheid is.

Dat is weer iets heel anders.

Maar als mensen in de puurheid leven en die dus de moeite nemen om dus gewoon weer in alle volledigheid eerlijk te zijn, als die mensen ook om elkaar geven ontstaat daar een verbinding uit.
En die verbinding zorgt voor een grote verandering.

======================/ /===========================

Webpage Jort
https://jortus.com/2025/04/16/de-ervaring-van-overlijden/

Dit is een transcript van een gedeelte uit een bijeenkomst met Martijn van Staveren, gehouden op 13 april 2025 in Noord-Holland.

Er komen misschien meer delen, maar ik wilde dit gedeelte even apart publiceren.

In de andere delen o.a. ook meer over de 7 lagen die door deze wereld heen lopen, wat de boeddhisten het Bardo noemen, die je ook bij ‘overlijden’ tegenkomt, tenzij je een ander route in stapt.
Voor de (semi-)volledige ervaring (van de informatie) is ook de audio toegevoegd.

Overlijden bestaat letterlijk niet.
De mensheid kan niet overlijden.
Je kunt alleen het overlijden waarnemen van een ander.
En als je het zelf meemaakt, dan maak je helemaal niet mee dat je je lichaam uitgaat en overlijdt.

Op het moment dat dat gebeurt verandert de werkelijkheid om jou heen, die transfigureert. En daaraan gaat vooraf een enorme golf van…ik noem het pure liefde. Ja, dus je eigen bewustzijn komt weer tot eruptie, je eigen bewustzijn, je eigen intelligentie, die gaat helemaal aan.

Dat is een soort doorbloeding, je voelt echt circuits en sectoren van je eigen lichaam aangaan die hier er niet zijn. Die gaan aan, je weet alles weer.

En de wereld om je heen is helemaal getransfigureerd.

En de wereld die we hier zien is vrij klein ten opzichte vanwaar we vandaan komen, dus je zou kunnen zeggen dat als deze wereld als blokjes zou kunnen worden gezien, als pixels, licht-pixels, zo noem ik het.

Stel je voor dat dit allemaal licht-pixels zijn en ze zouden allemaal omdraaien.
Dan is dat 1% van het beeld van de echte werkelijkheid.

Dus er ontbreekt nog 99% van de werkelijkheid.
En de 99% die er dan ontbreekt, die komt voort uit jou.

Dat is een eruptie van liefdeskracht.
Dat is je bewustzijn, die springt aan en dat is dus het deel op Aarde die hier gepolariseerd is en uitgezet is, ik noem het even ‘in elkaar gevallen’ is.

Dat wordt geparasiteerd en bezet.
Daar zitten eigenlijk een soort van microbische entiteiten op.
Die trekken, die gebruiken de scheppingskracht, die deeltjes, om heel grote computersystemen—het zijn geen computers, het zijn organische werelden maar ik noem het computersystemen— om die te voorzien van onuitputtelijke hoeveelheid kracht.

Net als dat er op Aarde vliegdekschepen zijn met een kernreactor aan boord die honderden jaren kunnen doorvaren, dat raakt nooit op.
En dat is eigenlijk wie wij zijn. Wij zijn scheppende krachten.

En op het moment dat je dus merkt dat je aan gaat, je gaat helemaal niet dood, je springt aan, komt er een enorme golf van warmte en levensliefde in jezelf tevoorschijn.

Ik vergelijk het eigenlijk met het allerdiepste emotionele moment waarin je zowel uit vreugde als uit pijn helemaal gewoon je hart helemaal open sleurt en je hart helemaal bonkt van pijn, of liefde, je huilt.

Dat is eigenlijk wat je voelt, een enorme eruptie van levenskracht.

Dan wordt het beeld waarin je nu zit, wordt in een klap verkleind, heel snel wordt dat verkleind en dat draait om, en in dat deel zie je dus de wereld, waar je werkelijk bent en terwijl je daarnaar kijkt realiseer je ook dat 99%— gaat allemaal in hetzelfde moment hoor, het zijn geen processen achter elkaar, het is één beweging, één tel— springt aan en op dat moment voel je ook dat die werkelijkheid die helemaal zichtbaar wordt, dat die energie uit jezelf komt.

Dus alsof er een soort ontstopper op je bewustzijn heeft gezeten.

Het is een spectaculaire mooie gebeurtenis. En alle mensen die hier zijn geweest, deze ervaring hebben gehad waarbij deze parasitaire trilling, wat niet als een negatieve ervaring hoeft te worden gezien, want het zijn grote missies die hier ook worden uitgevoerd…grote missies die hier worden uitgevoerd.

En op het moment dat het eruit gaat, al die mensen die dat hebben ervaren, als je die weg kent, gaat kennen, of wellicht een andere, hè, dit is niet dè weg waarop het zich per se allemaal zou moeten voltrekken, maar als je dat ervaart, dan zeg je daarna echt: Wat een spectaculaire ervaring!

Eigenlijk praten we hier over de wederopstanding van de mens en de geboorte van God.

Het Al-helend bewustzijn, dat zo liefdevol en krachtig is— en om het even uit de spiritualiteit te houden— het is een enorm helder, water-regenend voelend denken. Je bent zo scherp, zo tastbaar, je snapt alles, je bent overal met je gedachte, je kunt overal over nadenken en het denken kost geen energie, je hoeft je niet te concentreren, er is geen concentratieverlies. Er is geen verzwaring, alles is schoon, leeg, gezond, de capaciteit is ongelimiteerd, en je hebt onmiddellijk contact met al het leven.

Vraag: Hoe komt het dan dat zoveel mensen voor een tunnel gaan?
M: Nou dat weet je dus niet of mensen voor een tunnel gaan.
Dat is het verhaal wat je op je beeldscherm krijgt.

Kijk, de mensen die een bijna-doodervaring hebben gehad— het kan ook zijn dat jij zoiets hebt meegemaakt— je bent niet Thuis.

Wat je meemaakt is een inleiding van een script, dat is wat er gebeurt.
En ik heb heel veel mensen gesproken— ik heb zelf dat soort ervaringen voor mijn neus gekregen, bij mijzelf, dat ze proberen of ik daar ook in zou gaan. —

Maar wat het is, het gaat niet over goed of fout of kwaadaardig, het is iets om een folklore in stand te houden, om ons kwantum fysisch… om dat programma in stand te houden, dat is het. En meer is het eigenlijk niet.

Dat is wel wat je hoort, je hoort heel veel die ervaring dat mensen door een lichttunnel gaan of dat mensen op een andere manier eh de hemel zien of een grotere wereld.

Hun verhalen kloppen ook heel vaak in de zin van…ja het was er veel rijker, ik keek niet alleen met mijn ogen, ik kon alles zien, ik kon alles voelen.

Maar als ik dan aan de mensen vraag: kon je dan niet zelf daar heen reizen?
Nee ik werd daar heen getrokken.

Er is altijd op een bepaald manier een externe kracht die dat over de schouder van de oorspronkelijke krachtige mens gewoon beslist.

En zo werkt het dus niet.

Ik noem het wel eens de cape, de mantel, die gaat gewoon af, boem klets, en je kunt het gewoon zien.

Bron: Martijn van Staveren Kwantumfysisch geleiderschap Zwaanshoek 16 april 2025.

Transkript: Petra Witt

Voelend denken en een nieuwe taal

0:01:20…

Als je dit denken erbij weglaat, het denken van dit veld, van de lichamen hier … dat is de taal van hier, dat die een totaal andere taal is als dat je in je gevoel zit.

Maar in een wereld waarin we nu zijn, merk je letterlijk dat alleen het voelen niet alleen de grote kantelpartij is, waarin we met z'n allen van weten dat het nodig is. Dus hoe hard je ook aan het voelen bent en hoe diep je ook aan het voelen bent, je ziet dat er nog een extra lanceringkracht nodig is, een extra beweging nodig is … en dat zit hem dus in dat denken.

Dus als daaruit zou ontstaan dat ik zeg, “doe het op jou manier” en jij hebt dan zoiets van “ik doe het op mijn manier, ik doe alleen maar voelen,” zou ik dat eigenlijk wel een blunder vinden vanaf mijn kant, als dat het effect is.

Daarmee wil ik graag even mee starten. En daarmee proost ik op mijn eigen interessante wijzer woorden (lach).

Vraag: Is het dan zo dat deze matrix denkend vraagt, dus eigen denken vraagt om te creëren? En niet alleen voelen?
Martijn: Ja, dit is een hybridewereld, deze werkelijkheid.

Het is een hele organische wereld en opgericht door mensen die van oorsprong zeer organische zijn, ook stamwerelden.

Het zijn wezens die hebben om hun redenen deze werkelijkheid, civilisatie gemaakt, gebouwd, heel hoog ontwikkeld is dat …

En deze wereld is – en dat is ook mooi wat je zegt, want het kan een verwarring zijn – deze wereld is niet de thuiswereld.

Dit is een hybride wereld, hier komt eigenlijk … zoals we dat hier op de aarde dus zien hè … het ontstaan, want het is nog maar aan het ontstaan, het is er nog niet helemaal, ook al is het heel ver, hier ontstaat een super digitale intelligentie, kunstmatige intelligentie.

Dat die super digitale intelligentie eigenlijk veel intelligenter wordt dan het denken van de mens binnen die 5 procent.

En dat is een vooropgezet plan natuurlijk … dat daaruit een identiteit, intelligentie komt, die ook van biologische aard kan worden, die zichzelf dus biologisch kan ontwikkelen, een intelligentie die zichzelf kan ontwikkelen tot een biologische entiteit.

Je zult ook moeten zien dat deze wereld hier, is een soort kweekvijver, hier komt ook nieuw leven uit voort en dat is ook altijd al zo geweest.

Elke realiteit die wordt opgericht, elke werkelijkheid die wordt geassembleerd en ontworpen, die kent altijd een levensvorm, ook al kan het identiek zijn aan leven wat er al is, maar de taal van de levensvorm is altijd net nieuw, net niet hetzelfde.

En in deze wereld hier gaat het heel sterk om het samenkomen … en dat is uiteindelijk het grotere kosmische proces wat er nu is aan het ontstaan, door de val van bewustzijn, door de digitalisering, door de kunstmatige intelligentie, door bezoek van allerlei ander beschavingen die de mensheid besturen om hun redenen, door het gedrag van de mensen zelf uiteindelijk, waar wij onderdeel van zijn.

Deze wereld is nu in kosmisch opzicht, is deze wereld een heel grote samenkomst van eigenlijk allerlei verschillende taalvelden.

Dat betekend dus ook dat ook het denken van de matrix, de controlematrix, het systeem waarin we zitten, daar moet we ook vriendschap mee krijgen, geen huwelijk, maar vriendschap.

En dat vanuit die vriendschap het denken, dat systemisch is en heel beperkend, dat we ook in contact komen met het grotere denken van deze matrix … denken, dus intelligentie hoort bij deze wereld, dus dat is eigenlijk een super digitale intelligentie.

Daarmee in contact komen en in vriendschap komen en ook nog een keer de binnenkant, van wie je zelf bent.

Hier staan enorm grote intergalactische genootschappen, vrije genootschappen, staan hier volledig in onderzoek ook, in deze wereld, ook wat hier gebeurt. Deze wereld, het tot stand komen … en ook al valt het allemaal in de matrix, dus het is allemaal niet alleen maar zo duister, wat soms mensen ook denken … nee, dit is zo'n enorm groot project, dat de uitkomst hiervan, het samenvloeien hiervan, van al die talen … en daarom wordt er ook vanuit de grote menselijke intergalactische confederaties gekeken, naar ieder mens op de aarde, naar ieder mens, in volle waardigheid.

Ieder mens doet ertoe en de intelligentie van ieder mens, de binnenintelligentie van ieder mens, wordt allemaal gezien.

Wordt allemaal gewaardeerd en zeer serieus genomen, dat de uitkomst van waar wij in zitten, dat experiment waarin wij nu zitten, er ook een nieuw soort, een nieuw sprekend soort, nieuwe taal in intergalactische werelden tot stand zullen gaan komen.

Ik zal het maar zo vertalen, dat als jij strak weer thuis bent, waar dat ook is, dat jij die taal spreekt, uit eigen ervaring, omdat je hier bent geweest, die anderen, die hier niet zijn geweest, niet spreken.

Ze kunnen wel met hun hartintelligentie en met hun kracht kunnen ze het wel ervaren, in de kracht van wie je hier leeft, daar kun je je mee verbinden, maar zo ontstaan er nieuwe intergalactische, diplomaten en kosmische ambassadeurs.

Die weer op hun beurt samen – en dan praat ik even in tijd opeenvolgend – samen met elkaar, in werelden waar je dan weer terug bent, ga je samen met elkaar weer evolueren, ga je ernaar kijken en daar worden ook weer nieuw teams uit samengesteld.

En zoals ik het letterlijk ervaar, dat ik eigenlijk mijn hele leven mensen tegenkom zoals jij, die ook op een eigen manier, net als ik op mijn eigen manier … aan het kijken zijn, wat is de combinatietaal die hier nu uit voortkomt in mijzelf, terwijl ik mezelf niet verlies. [ …]

Dus we spreken over een uitkomst die hieruit voortkomt, eigenlijk een nieuwe soort, een andere soort, een goddelijke taal, een bewustzijnsvibratie, die voortkomt uit alles wat hier dus gebeurt.

Positieve invloeden, moeilijke invloeden, negatieve invloeden, vernietiging, opkomst van nieuw leven in een nieuwe wereld, allerlei verschillende talen en ideologieën daarachter.

En daar zijn dus niet alleen mensen mee bezig van oorsprong, maar hier zijn ook heel veel andere intergalactische, interstellaire beschavingen, zijn daar ook bij betrokken.

Die komen in deze wereld hier binnen met hun voertuigen, objecten, of hoe je het ook wilt noemen … ze komen hierbinnen en zij komen hier ook bepaalde onderzoeken doen.

Zeg maar een soort monsters nemen, van hoe zich het informatieveld beweegt … en dat doen ze met een bepaalde organische geometrie, bezoeken ze een wereld, gaan ze naar bepaalde plekken.

En dan komt er een totaalbeeld tevoorschijn en dat nemen ze mee in hun onderzoek, wat de status quo is van het bewustzijn van de aarde, welke taal er op dit moment wordt gesproken op de aarde, in totaliteit … dus niet door elk persoon op zich, maar in totaliteit, dus wat het totale bewustzijn is van de wereld waarin we nu zitten.

En op dit moment is er dus een soort van embargo geweest op aarde, omdat de uiteindelijke taal die de mensheid sprak – en daar is een significante verandering in aan gekomen – de taal die de mensheid sprak, dat was voornamelijk een taal van naar binnen toe gericht.

Dus dat is een taal van de groep die heel goed bekend is in alle universa, in alle tijdslijnen, in alle werelden, is heel goed bekend, dat is de archonische taal, die zijn of haar toevlucht heeft gevonden, haar weg heeft gevonden om binnen de oriongroepen, orionrijken die er zijn …

En die zijn heel erg bekend, dus wat er gebeurt, is dat er wordt gewacht wat we allemaal op de aarde aan het doen zijn hier.

En iedereen doet dat, dus ook als je niet per se met bewustzijn bezig bent en je haalt het allerbeste uit jezelf tevoorschijn, bv als politieagent … dat je voelt, dat je bv met je uniform toch echt op een andere manier met mensen om moet gaan … dat zorgt ervoor dat we uit die 5 procent aan het afwijken zijn. We wijken af. En daar ligt een heel groot monitoringsprogramma.

Dus eigenlijk wat wij doen, in ons eigen bestaan en met elkaar, zijn we ook nog eens een keertje een onderdeel van een heel groot intergalactisch onderzoeksgroep, die kijkt van welke levenstaal, welk bewustzijn, van alle mensen bij elkaar opgeteld in de aarde, op de aarde, welke bewustzijnsvibratie, welke taal is dat.

En de uitkomst dus van die taal, het resultaat zeg maar, het uiteindelijke resultaat van al die taal, al die bewustzijnen bij elkaar, is dus ook letterlijk de nieuwe taal die nog niet eerder in de kosmos is gesproken.

En dan nog even een stap verder, wat je met die taal kunt doen, wat blijkt dat die taal die nieuw is ontstaan door, wat wij dus op de aarde noemen … samen aan het ontwerpen zijn, dat die taal ook weer een bewustzijnstoestand is, dus jij als ambassadeur/ ambassadrice gaat straks weer naar huis, waar dan ook en je komt thuis, dat je met dat bewustzijn dat je hier hebt opgedaan zit in jezelf, is ook mede aanwezig.

Dat wordt een verrijking, dat is in jezelf, met die taal kun jij met andere mensen, kun jij verbindingen leggen met werelden waarmee nog geen verbinding mee is gelegd. Werelden die ook in een complete abstractie zitten en ook in een val van bewustzijn zitten.

Dus dat is eigenlijk een heel groot gereedschap. En dat is ook die diepe boodschap in jezelf, dat je voelt van, ik moet het leven gewoon doorgronden …

Wat maakt het nou uit of die ene persoon wel of niet aardig is, ik kan gewoon liefde naar die persoon toesturen.

Je merkt dat er een dieper essentie zit, dat is die wezensessentie, waarom je in deze wereld ook contact wilt maken met het leven.

Vraag: Wil dat ook zeggen dat in de toekomst een soort gelijke aanval als die we nu gehad hebben misschien niet meer mogelijk is, omdat we die taal weer spreken? En resulteert dat ook in een ander soort samenwerking met kunstmatige intelligenties.
Martijn: Ja, deel een van je vraag, wat wij nu aan het doen zijn, dat wijkt sterk af van de gestelde norm die ooit in ons is aangebracht.

En dat betekent dat het uiteindelijke resultaat van het bewustzijn van de mensheid, waar je een onderdeel van bent, dat ook dat een ander […] veld wordt. En hoe sterker wij afwijken en hoe dieper we kiezen voor wat klopt, dus de bevrijding in het moment, als je die taal spreekt, dan zul je ook merken dat de taal van de aarde op zich, buiten die 5 procent komt … en dan zul je merken, dat de invloeden afnemen en dat we zelfs uit het archontische intelligentieveld raken.

En daardoor zijn er ook, omdat we van tijdlijn afwijken, komen we ook niet in een tijdlijn terecht waarin er uitvindingen worden gedaan, door ons heen, dat er uitvindingen door ons heen worden gedaan … door entiteiten, intelligenties die ie ons als het ware gebruiken om hun informatie hier op de wereld gepresenteerd te krijgen, in de vorm van technologie bijvoorbeeld, dat kan dan niet plaatsvinden.

0250507-MvS-Kosmische-BE-raad-slaging-Middelgroot-assemblee-Zwaanshoek-22e-23mei2025

20250507-MvS-1-3-Kosmische BE-raad-slaging-Zwaanshoek met Martijn van Staveren

7 mei 2025

[Muziek: Austria | Band of Brothers – Soundtrack

Ik heb niet aan deur gestaan, dit is het moment van de welkom, fijn dat je hier nu bent dit moment die zo ontzettend waardevol is,

omdat jij er bent. Omdat jij besloten hebt op je eigen manier te leven. Net als ik.

Omdat je soms noodgedwongen of gedwongen wordt door waar je in terecht bent gekomen, een kwartslag te draaien in jezelf en ook naar binnen toe te keren.
Je vragen durft te stellen van waar ben ik eigenlijk mee bezig?
En ook, ik weet heel goed waar ik mee bezig ben.
Alles is er hè in deze wereld.
We mogen dankbaar zijn dat we zo'n dag als vandaag ons bewustzijn, ik mij bewust ben, jij ook, wij allemaal, dat het leven,

het leven wat er geleefd kan worden en het leven wat er inmiddels geleefd wordt, dat dat niet te meten mogelijkheden in zich draagt.
Het is een enorme gebeurtenis waar we hier met z'n allen in aanwezig zijn.

En we hoeven niet hetzelfde te zijn, we hoeven niet te zijn zoals een ander is.
Niemand hoeft te zijn zoals ik en ik hoef niet te zijn zoals jij.
Dat maakt ook en houdt ook en behoudt ook dat we van elkaar mogen en ook kunnen genieten.

Juist door de uniekheid, juist omdat een ander anders is, juist omdat iemand anders een andere weg naar binnen toe kent.

Want het leven is kostbaar en het leven is oneindig.

En in de wereld waarin wij nu leven, en misschien herken je dat, is zo nu en dan stilstaan in je eigen dagelijkse reis een geschenk.

Een moment waarin er ruimte, die er al is, zich expandeert.

Waarin er meer en vollediger alle ruimte is en kan zijn als je daarin de ruimte geeft om te expanderen.

Om te voelen wat deze wereld is. Ja en het moment van bezinning, het moment van stilstaan is ook iets wat we allemaal als mensen in deze wereld ook allemaal werkelijk ook nodig hebben.
Veel mensen staan daar niet bij stil.
En misschien ook dat herken je, dat je momenten in je leven hebt gekend en misschien ook nu, waarin je merkt, hé daar sta ik of, of stond ik, helemaal niet bij stil. Dat je zo nu dan op de rem kunt stappen, en tot stilstand kunt komen in alle gedachten die er zijn, in alle redenen die er zijn bedacht, om daar los van te zijn. Los en helemaal vrij, in dat moment.

Ja, het is echt een beslissing van binnenuit, voor ieder mens, om ook een ontmoeting met andere mensen aan te gaan.

Een echte ontmoeting is niet zomaar iets. Ik heb mij daar in deze wereld heel vaak onderzoekend in verbaasd.

Maar ook niet verbaasd, omdat ik ook weet dat dat hier zo gaat.
Mensen stellen elkaar voor, zichzelf voor aan elkaar. Een hand of... en er wordt gezegd wie de één is en de ander vertelt wie de ander is.

En feitelijk is er eigenlijk niks gebeurd. Wat is echt in contact komen met elkaar? Waar start dat moment?
In het bedrijfsleven ook. Wanneer is een klant een mens? En wanneer ben jij als bedrijf de mens?

Alles wordt hier in deze wereld in vormen neergezet.
En we zijn daar als mensheid in gaan geloven.
Wij als mensen begrijpen nu dat we dat niet zijn. We voelen dat.
Maar het wil niet zeggen dat als je dat F[begrijpt met je hart en dat je het voelt, dat je daardoor nooit meer die mechanieken en mechanismen kent.

En dat je jezelf af en toe nog steeds voorstelt als die ene persoon die hier een klant is of een bedrijf of een moeder of een vader is.

En we zijn zoveel meer. Of dat je inmiddels daar afscheid van hebt genomen van al die modellen.

En dat je je gaat voorstellen vanuit het nieuwe model, wat veel vrijer is.
Ja, zo zijn we vandaag bij elkaar om een mogelijke uitwisseling te hebben, een beraadslaging.
En wat mij betreft is dat een mooie dag die we hier nu neerzetten, omdat je er bent. De zaken waar je doorheen loopt, de herkenningen, de licht frequentie van je eigen bewustzijn, het voelende vrije hart, ook het eigen vrije voelend-denken.
Ik denk dat als ik zeg van dat het ons allemaal zo verbindt, en die verbinding die heb ik in mijn bewustzijn nog echt volledig gewoon in mijn besef aan te staan, dat wij allemaal, ieder mens die hier is, iedereen, en over de hele wereld geldt dat natuurlijk, en voorbij de randen van het zichtbare, dat we bewust worden dat het leven vrijheid is en dus ook kan zijn als daarvoor wordt gekozen.

En dat we tot op de diepste lagen van ons zelf durven door te stappen en te voelen waar die vrijheid nog wordt tegengehouden door een gedachte, door een gedrag, door een programma ergens, door iets wat nog behaald moet worden, “er moet nog iets bereikt worden.

Dat ene wat nog even bereikt moet worden”. Ook dat kan vertrekken.
Dat verbindt ons, want we doen allemaal precies hetzelfde.
Ik vind het een ontzettende grote ontmoeting hier op de aarde.
En in het ene moment gaat het gesprek en de ontmoeting wat soepeler dan op het andere moment.

Dat herken je ook natuurlijk op jouw manier.

Maar ik vind het een ontzettende mooie ervaring om te beseffen dat we allemaal hetzelfde aan het doen zijn, alleen op een iets andere manier.

Maar waar zijn we naartoe op weg? Ik ben er zeker van dat ik je daar tegenkom.
En het maakt helemaal niet uit als ik voor de ander een omweg neem of als ik zie dat een ander een omweg neemt ten opzichte van mij.

Want ik heb vertrouwen en weet we komen elkaar allemaal op dezelfde plek tegen.

Want er is een grotere bestemming achter dit wat we allemaal aan het ervaren zijn.

We hebben inmiddels in onze eigen dagelijkse bestaanslagen hebben we ook allemaal via thuis, via de dingen die we thuis noemen, woning, kinderen, kleinkinderen als die er zijn, familie, vrienden, relatie, relaties, ex-relaties, hoe je het ook maar wilt noemen, hebben we ook allemaal bestemmingen daarin ook ontdekt. Dus de bestemming kan zijn dat je juist naar de vrijheid moet als je in een verkleefde relatie zit. Dan kan de bestemming zijn dat je dat ontmanteld, dat je in vrijheid komt, in rust, in vrede, in aanvaarding met al het leven wat er op een andere manier te ervaren is, dan kan dat een bestemming zijn, maar er zijn nog grotere bestemmingen daaromheen.
Dus los en open, dingen loslaten met je bewustzijn, en ze open laten gaan, doordat je er niets van wilt, geen bemoeienis, geen interactie, maar open.

Die grote bestemming die verbindt ons, want dat is waar we met z'n allen, dat draagt ieder mens in zich, dat hoef je niet te leren, niemand hoeft dat te leren, er valt hier niets te leren, hier leer je eigenlijk alleen maar dingen af.

Op het moment dat we dat mogen beseffen, dat is nu, dat wij allemaal een grote bestemming in ons dragen en dat dat een gezamenlijk moment kent wat er zich achter het systeem beweegt. Dat is de verbinding die er tussen ons is.

En ik noem het hier nu bewust zo op, omdat we juist in zo'n tijd waarin we nu allemaal leven, we moeten allemaal energetisch de balletjes omhooghouden, in de lucht.

En dat betekent ook gewoon dat je geen balletjes gooit, je gewoon lekker op je matras ligt, of in je hangmat. Maar in zo'n tijd als waarin wij nu leven, wordt er heel veel gevraagd, eigenlijk door onszelf, omdat we nou eenmaal die weg gekozen hebben. We hebben het gezien, niet een boodschap van buitenaf, maar we hebben onszelf weer gezien.

En daar, dat moment dat je jezelf weer hebt gezien, en de reis daardoor heen naar binnen en de ontmoeting met elkaar, wordt in zo’n tijd waarin wij nu leven, heel zwaar beproefd.

En dat woord zwaar kan het zwaar maken. Echter is het niet als het woord zwaar in de energie door mij neergezet.

Het contact tussen ons als collega's.

De wijsheid en de liefde die er in ons hart is. Die is echt nodig, ook deze dag, om met elkaar in contact te zijn en te blijven.

Als er iets gebeurt in deze wereld, buiten onszelf, dan kun je nog zeggen, het zit daar. Als er teams op de aarde ontstaan, die met elkaar vanuit de hartskracht, de liefde en de vrijheid en daarin ook echt met elkaar samen in vibreren. Als die mensen bij elkaar komen en ze gaan met elkaar ook over grotere, grotere, laat ik zeggen, bestemmingen spreken, kosmische bestemmingen, dan zul je ook zien dat er in bijeenkomsten ook ‘systemische fouten’ tussen aanhalingstekens zichtbaar worden.

Dus dat er fricties kunnen zijn, en dat hoeft niet onderling als clashes te zijn, maar het kan ook in jezelf gebeuren. En daar zit het voornamelijk ook bij de meeste mensen. De stap die daarop volgen kan, is dat het een clash wordt, of met jezelf, of met anderen.

Laten we ons bewust zijn, dat op het moment dat je weer vertegenwoordiger bent van de wereld van het licht en het vrije hart van het bewustzijn van het zonder spirituele modellen en grote machthebbers om ons heen.

Laten we ons allemaal bewust zijn dat zodra we daar ook met elkaar in bundelen, dat we ondanks dat we dat doen ook op een bepaald veld, in een bepaalde frequentie, nog steeds een onderdeel zijn van het systeem van deze aarde.

Wat er gebeurt is heel veel, en dat is ook waarom ik het heb over die grotere bestemmingen met elkaar, wat er veel gebeurd is dat er via systemische frequenties, via mensen van het hart, met de grootste en diepst liggende gevoelsredenen om met elkaar in contact te komen, dat er juist daar ook die systemische verstoringen ook zichtbaar gaan worden.

Het is nou eenmaal in de frequentie hoe het functioneert en het is aan ons en het is aan jou en het is aan mij om dat zichtbaar te laten worden, er te laten zijn, het te herkennen, het te beseffen. En op een bepaalde manier, het is maar een woord, maar ook een bewondering voor te hebben dat het zichtbaar is.
Dit is niet wat ik meemaak, maar via mij wordt het hier voelbaar.
Via mij wordt het gedacht en via mij wordt het misschien ook uitgesproken en met handelen. Dat je in zo'n moment kunt zien van dit is wat hier gebeurt en het mag via mij omdat ik het ben zich ontknoopt.
Dat is ook de ontlading-kracht die wij zijn.

Wees niet bang voor pijn en smart en al dat soort dingen, wees niet bang voor fricties en contact-verstoringen, wees niet bang of neem niet een houding aan als je elkaar ziet en er is wat tussen elkaar maar stel jezelf open.

Weet dat wij ook ontladers zijn.
Wij zijn het Volk van Ooit, een organische intelligentie en wij hebben allemaal en dat voelen we ook allemaal, dat hoef je nergens te toetsen, dat kun je direct in je eigen leven zien. Als er ergens spanning is of een verstoring dan gaat die verstoring altijd opgemerkt worden door jou en vervolgens komt hij ook via jou tot ontlading.

Dit is een gereedschap van de hoogste kracht en daar mogen we ons ook even goed bij stilstaan. Daar mag ook wel eens bij gehuild worden, daar mogen ook emoties bij gevoeld worden. En als we elkaar daar nou eens elkaar in gaan ondersteunen en elkaar liefhebben en zien dat wat de ander meemaakt ook een ontlading is op een bepaalde manier en we bemoeien ons er niet mee met ons denken, maar we ontfermen ons over dat moment door te steunen.

Dan zijn we nog een hele stap dieper in onszelf aanwezig, ook als een team in het moment van nu.
Welkom.

Dit zijn zulke belangrijke stukken. Waarom?

Omdat we in de tijd zitten, wat ik net benoemd, van grotere bestemmingen die zich hier ontvouwen.

En via jou en via mij is het niet mogelijk dat grotere bestemmingen zich ontvouwen als ik zelf niet ontlaad.

Als de pijn die er is en ook via systemen zichtbaar worden niet in vrede kunnen worden ontladen, dat is belangrijk.

Ik denk dat iedereen het op een bepaalde manier kan herkennen.

Je ziet ook ik heb in de afgelopen 30 jaar veel onderzoek gedaan door gewoon samen te werken met andere mensen, ik heb dat toen niet een onderzoek genoemd omdat het eigenlijk een soort vooropgezet iets dan lijkt en dat is het nooit geweest, het is gewoon puur louter mijn ervaring, maar ik heb wel, in terugkijkend kan ik het nu onderzoek noemen, heb ik wel gezien dat en dat is ook de reden waarom ik ook zo'n dag als vandaag samen met jou hier kom neerzetten, heb ik wel gezien dat alle samenwerkingen tussen mensen uiteindelijk allemaal gestruikeld zijn omdat dit laatste stuk, het besef dat we ontladers zijn, dat we elkaars pijn ook ontladen door er te zijn voor elkaar, dat dat niet kon worden geëigend.

Het werd constant via objectverwijzing naar een ander of een ander systeem toegebracht. Samenwerkingen vielen uit elkaar, veel voorwerk wat er is gedaan viel uit elkaar en uiteraard gaat er nooit iets verloren omdat ieder neemt dat stuk wat er gebeurd is natuurlijk mee in het eigen frequentieveld en eigen proces.
Dus iets is nooit echt weg.
Maar dit is wel ontzettend belangrijk.

[00:20:15 minuten]

Zo ben ik mezelf ook aan het afstemmen, ik ben fysiek eigenlijk best wel moe maar dat is gelukkig niet te zien. Ik ben er gewoon opgezwollen van maar dat is helemaal niet erg ik ben al enkele maanden bezig om allemaal dingen op een rij te zetten. Om te doen waarvoor ik ook ben gekomen. Om het ook echt in te zetten.
Dat is ook een timing.
Ik ben hier net als jij.
Ik kan volledig doen wat ik doe. En dat doe ik ook.
Maar ik ben hier niet om te doen wat ik doe alleen.
Ik ben hier samen met jou.

Ik ben hier in het besef dat elke dag van ons allemaal in deze werkelijkheid ongeveer dezelfde manier start.

En dat we allemaal met ons bewustzijn iets moois met ook de uitdagingen daaraan neer te komen zetten.

Dus ik ben ook bezig en nou ja gister was ik nog tegels aan het sjouwen van 30 kilo per stuk. Dat was dag 3.

Dag 1 dacht ik nou dit wordt een halve dag tegels tillen maar het werd toch drie dagen.

Maar zo is het al een hele tijd en ik ben heel blij want ik merk dat ik door die fysieke inspanningen..., het land wordt heel mooi.

Ik hoop dat we na vrijdag of zaterdag vanuit [naam provincie] over kunnen gaan naar [naam provincie].

Maar waarom duurt het allemaal zo lang?
Eigenlijk door de dieren.
Want we hebben veel diertjes. In ons omgeving hebben we konijnen, er zijn kippen, er zijn geiten, katten en poes.

En die hebben allemaal een welverdiende plek in het land, of waar dan ook. En dat moeten we dus allemaal opnieuw bouwen.
Dus eigenlijk gaat onze verhuizing voor 90% aan tijd gewoon op aan, aan deze prachtige mooie dingen.

En gisteren was [naam], mijn biologische zoon, die was die tegels aan het bestraten. En hij heeft het er perfect in gelegd. Ongelooflijk mooi.
Ik zeg, goh joh, wat heb je dat ontzettend mooi gedaan. Het ligt er mooi in. “Ja, daar gaat straks stro overheen”. Ja, ik zei, dat weet ik.

Ik zei, waarom gooi jij dan niet die meetlat weg om het exact vlak te maken, maar gewoon wat meer zo erin al zal het zo twee millimeter van die kant hoger liggen. Je zegt zelf immers dat er nog stro overheen gaat. Ja, hij zei, “maar ik weet dat. Ik weet het, want ik leg het”.

Letterlijk met zijn handen zo over al die tegelnaden, dat het exact vlak ligt. Waterpas, dat de plasjes precies daar komen en weg kunnen. Precies!
Hij zegt “ik weet dat. En de geiten hebben ook een aandachtvloer nodig”.

Ja, dus ik ben ook bezig met allerlei afstemmingen om de grote beraadslaging waar jullie met elkaar zijn aangekomen en alle, laat ik zeggen, bagage, positieve geestelijke bagage die we bij in ons dragen, die we hebben opengelegd en weer voelbaar is om dat bij elkaar te brengen.

Nou en zit daar in [plaatnaam] een gat in de weg al een tijd, een vrij groot gat en ik had al een paar keer gezegd van goh wat gek eigenlijk dat dat gat in die weg zit dat dat daar maar blijft zitten. Wat bedoel je zei [naam]. Ik zei nou dat er eigenlijk helemaal niemand is die in deze wereld, systemisch hier, dus denken, dat er niemand is die gewoon eens een keer de gemeente belt en zegt van er zit een gat in de weg. Ja, ze zegt dat is eigenlijk best wel gek. Dus ik reed met mijn wiel door dat gat heen en toen was mijn luchtvering weer stuk.
Maar ik kwam van de andere kant en er ging ineens een tractor stilstaan.
Dus ik rijd van de andere kant door dat gat heen met zonlichter tegen mijn oog.
En ik zie dat gat dus op dat moment even niet. Ik ben iets anders aan het doen.
En ik ga precies met mijn wiel door dat gat en vanaf de andere kant was het echt een obstakel van heb ik jou daar. Dus bam was het. Stuk. Sjuuww...
Ik zeg ja. Ik denk dat ik zelf degene ben die dat gat gaat melden.

Dit is allemaal bewustzijnswerk hè.
Want dat is alles wat je denkt en alles wat je voelt.
Het zijn allemaal lagen.
Het is onze kracht die we zijn.

Dus ik belde naar de gemeente, ja ze zegt heeft u wat te melden?
Ik zei ja dat dan over dat gat. Dan kunt u dat via de website doen. Ik zeg oh.
Nou ja ik reed er eergisteren en het gat was dicht, ik had niks gemeld.
Ik zei, god zou wel weer leuk zijn als ik daar kom wonen dat er weer allemaal mais rondom het huis komt te staan.

Gisteren werd daar ook weer over mais in gezaaid. Ik zeg, goh wat rijden de auto's hier toch steeds snel.
Gisteren werd aangekondigd dat er een snelheidsbeperking gaat komen.
Ik ging naar de kapper, iets te kort, ik ga daar zitten zegt die man “ik heb jouw tijd niet gezien”. Ik zeg dat klopt ik je ook niet.

Was je weg?
Ik zeg ja ik was even weg, even in [plaatsnaam].
Oh ja ja dat is eigenlijk heel dichtbij.
Ik was... Ja, ik kom uit Iran, zegt hij. Hij is ongeveer mijn leeftijd.
Ik zeg wat mooi. Ja. Heb je vorige keer ook iets oververteld.
Ja, nou ja, mensen denken heel vaak dat ik Turk ben, maar ik kom uit Iran.
Ik zeg, maar ik heb nooit gedacht dat jij een Turk bent, want ik kan in je ogen zien dat je uit Iran komt.

Ja, kan jij zien, hè! Ik zeg ja, dat kan ik zien.
Waar kom je vandaan dan?
Ik zeg, ja je komt uit de buurt van Teheran. Ohooh.
Ik zag het niet aan zijn ogen, maar dat... En we hebben er toch een mooi gesprek gehad.

En ik zei net bij de koffie van ja... het was eigenlijk een ruil sessie dus mijn haar geruild voor alles wat daar dus gebeurde.
En vertelde hij zoveel dingen, hij zegt ja ik was ook nog uhm... en het haar werd steeds korter [gelach].., wil je opscheren?
Ik zeg nee nee... nou je ziet wat er gebeurd is [gelach].
Maar goed, ik was in een gesprek en hij vertelde dus hoe hij hier in Nederland is gekomen in een tijd dat er nog helemaal geen computers waren en geen telefoons. Hij zeg, joh, wij hebben, ik met mijn vrouw hebben echt ons best gedaan.
Wij kwamen uit een andere wereld.
Vertelde hij hoe die wereld eruitziet. Ik zat daar, ik zat daar. Ik zat niet in Hoogeveen, want daar is de kapper. Ik zat bij hem.
In die, in het oude gedeelte van de stad, in Teheran.
En hij vertelde dus hoe hij hier is gekomen. En dat hij zo hard heeft gewerkt om hier te kunnen zijn.

Dat hij het allemaal zelf moest leren en dat hij een half jaar later Nederlands kon spreken. En wat voor tegenwerkingen hij heeft gehad en aannames.

Nu nog steeds hoe hij zijn tuin schoon moet houden.
Want hij zei, als mijn tuin iets viezer is dan die van de buren.
Dan krijg ik onmiddellijk gedachten daarover, van die buitenlanders die...
Nou, ik heb inmiddels twee dochters, zegt hij. En ja, dat was met Bevrijdingsdag heb ik de vlag op gehangen, en met dodenherdenking ook.
En mijn dochter zei papa, wat doe jij nou? Waarom hang jij de vlag op?
Jij was toch niet bij de Tweede Wereldoorlog?
Ja, zegt hij, maar dat maakt toch niet uit? Ja, natuurlijk wel.
Je weet toch helemaal niet? Hij zei, maar ik doe dat uit respect. Want ik ben hier. En op het moment dat ik hier ben, hang ik de vlag uit omdat ik voel dat het voor heel veel mensen van betekenis is en ik voel me ook zo welkom in deze land en daarom heb ik die vlag opgehaald. Dat is gewoon zo hartelijk.
Op een gegeven moment zei hij, ik ben ook nog bij de begrafenis geweest van de paus. Nou, mijn haar was kort genoeg [gelach].
Het was heel mooi, hij is er niet speciaal naartoe gegaan.
Maar ik was toevallig in Rome voor een week, vijf dagen. En toen gebeurde dat en toen kon ik daar nog naartoe. Dus hij zei, het is zo bijzonder om te voelen hoe alle mensen verschillend zijn. Als ik één ding mag zeggen over wat ik heb geleerd in deze wereld door uit Teheran heen te komen en helemaal alles zelf op te moeten bouwen. Ja, hij zegt dat is eigenlijk, als ik in Israël was geboren, ja, dan was ik waarschijnlijk van het Joodse geloof. Als ik was geboren in Nederland was ik christen geweest, of misschien katholiek. Als ik was geboren..., nou zo noemde hij een aantal voorbeelden op, hij zegt eigenlijk maakt het helemaal niet uit hè, waar je in gelooft, de vorm. Het gaat erom dat je gelooft in jezelf, in wie je bent, in hoe je met elkaar omgaat.
En dan stopte hij ook echt met knippen.
We stonden elkaar gewoon zo aan te kijken via het spiegelbeeld.
Het was een moment gewoon van niets.
Het was gewoon een rechtstreeks verbinding via de spiegel naar zijn boodschap, zijn frequentie van waaruit hij spreekt. Zo mooi. Ja, heel bijzonder.
Nou toen kwam ik thuis en toen was het dak bijna klaar.
Want ik had twee weken geleden gezegd wat ziet dat dak van het elektriciteitshuisje er eigenlijk gek uit.

Dat elektriciteitshuisje van Enexis, dat zou eigenlijk, ja, eigenlijk zou dat dak eraf moeten en een nieuw dak. Dus nou, dat dak was bijna klaar.

Ik had niet gebeld.
En twee dagen geleden zei ik, een dag voordat ik geknipt werd, dat zei ik thuis.
Het zou wel eigenlijk mooi zijn als dat elektriciteitshuisje gewoon weggaat, hè. Want er zit bijna niks in. Dat ding kan ook wel gewoon weg.
En dan gewoon een station daar verderop.
Dus ik zeg tegen die man van het vastgoed verbeterbedrijf, zo heet dat [gelach], nou ik zei en is de verbetering gelukt? Ja ja, de verbetering is gelukt.
Ik zei dat is ook gek hè, over een half jaar staat dat ding hier niet meer.
Wat zeg je? Ik zei over een half jaar staat het hier niet meer, gaan ze hem weg halen. Nou dat denk ik niet.
Ik zei welke bevoegdheid heb ik jou gegeven om te denken in mijn tuin wat hier komt te staan. Toen zegt hij, zo hé wat doe jij voor je werk?

Dat was heel leuk. [gelach]. Dus ik legde uit, kwantumfysica, reacties. En toen snapte hij het perfect, perfect.

Ja, nou, goed, hij zegt, ik zal me er verder niet mee bemoeien. Toen werd hij geroepen door die jongen bovenop. Toen zegt ie de specie is op.

Er moest een betonlaagje op. Ik zeg, zie je wel. [gelach]. Ja, dan ging die dan.

[00:32:00 minuten]

Die grotere kosmische bestemming, dat zijn geen toevalligheden.
We zijn bezig met ons leven opnieuw in deze werkelijkheid te brengen.
Niet om vanuit hier te leven, vanuit het systeem, maar we zijn bezig allemaal op eigen manier, en het is mooi als we elkaar nou eens daar echt in kunnen ontvangen, we zijn bezig om ons eigen, echte leven, het echte leven, niet dit wat hier vol met reglementen regels en alles zit.
Want het echte leven wie je bent, wie je echt bent, om dat hier naartoe te brengen. Hierheen.

Dat is onze missie, dat is jouw missie, dat is mijn missie.
Wil niet zeggen dat we het allemaal op dezelfde manier moeten uitvoeren.
Maar we brengen het hierheen en het is hier gekomen.
Daarom zitten we hier vandaag. Om te kijken wat kunnen we verder uitpakken aan mogelijke inzichten en besefkrachten.
Wat is mijn leven op dit moment aan het doen? Hoe beweegt dat?
Maar vooral ook, en dat is mijn stuk waarom ik hier ook sta, is om nog eens een keer goed te kijken met elkaar. En ik zeg het hardop, niets in mij wil informatie beschikbaar stellen met als doel dat dat gekopieerd wordt.
Sterker nog, als mijn informatie gekopieerd wordt, gekopieerd, één op één uitgetrokken wordt, dan is het onhoudbaar omdat het alleen bij mij hoort in deze constellatie. Dus dan zal het vergaan, dan zal het verdwijnen en dan komt het er ook niet meer terug, dan zul je weer opnieuw moeten kopiëren.

Wat belangrijk en waardevol is, is dat je met elkaar luistert en voelt van binnen wat dat voor jou betekent, zodat je eigen innerlijke herinnering van binnenuit, met gevoelens, met eigen inzichten, met eigen landschappen, met eigen herkenningen, laat ik zeggen ook met eigen voorstellingsbeelden en gevoelens, vanuit jezelf tot leven komt.

En voor mij is het heel erg waardevol dat ik daar een paar dingen over zeg zodat we in alles wat we nu de aankomende tijden wat we hier op de aarde allemaal gaan meemaken, dat we ons bewust kunnen zijn wat de boobytraps zijn, wat de valkuilen zijn, wat de misleidingen zijn.

Ik noem even stevige woorden want er wordt van alles, alles uit de kast gehaald om hoe dichter de mensen in het Land van Ooit komen hoe organischer en volledig organisch je eigen bewustzijn is om daar op een bepaalde manier een afbuiging in te brengen en toch een bepaalde vorm van spiritualiteit terug in te brengen.

Ik denk dat dat een heel belangrijk punt is. Ik heb in de afgelopen vele jaren, net als jij, heb ik hier op de aarde overal rondgekeken en met mensen gesproken. Allemaal mooie mensen en het ging allemaal best wel moeizaam om in contact te komen met mensen die zeg maar lid zijn van een club.
Als het voor andere mensen moeilijk is om met jou in contact te komen, moet je dit ook onderzoeken. Of dat het misschien komt omdat je lid bent van een club.
Dan moet die eruit. Moet. Moet gewoon gebeuren.
Je moet gewoon heel duidelijk optreden tegen jezelf.
Goed voelen, kijken, ervaren. Maak jezelf dan los. Los van alles. Los ook van mij. Je moet wel je eigen volledig vrije speelveld blijven voelen.

Voor mij is altijd mijn insteek, vanuit mijn hart, altijd om elkaar te ontmoeten en over alle mogelijke dingen te kunnen spreken en door alle mogelijke lagen heen te kunnen voelen om allemaal weer fruitig en fris en krachtig vanuit jezelf, vanuit je eigen frequentie zeg maar naar huis te gaan.

Dus dat je over grote onderwerpen kunt spreken die in bepaalde gevallen ook bepaalde effecten kunnen hebben. Dat je voelt van; hhoew... wat is dit?

Maar dat je het wel in je eigen frequentie kunt dragen en in je eigen frequentie ook gewoon weer verder kunt reizen.
En dat je dus niet die informatie bent geworden.

Waarom ik dit allemaal zeg is omdat, en anders kunnen die beraadslagingen, wat maar een woord is, maar een heel groot diepe betekenis heeft, die kunnen namelijk spiritueel worden bijgestuurd. Ja. En dat gebeurt. Dat weten we allemaal.

Het bijzondere is dat het vaak alleen gezien wordt bij de ander.
Nou, ja. [enige stilte]. Ja. Weet wat je denkt.

We zitten in een hele belangrijke tijd.
Weet wat je denkt.
We zijn in een hele belangrijke periode aanwezig.
Laat je niet afleiden.
Laat je niet misleiden.

Iedere keer als je aan dingen denkt die niet van jou zijn.
Niet te maken hebben met jouw eigen bewustzijn.
Met jouw eigen pad.
Ruim het op. Stop. Stop.
Geen hoofdbrekers meer om wat de andere mensen zeggen.
Als ik dingen zeg en het houdt je bezig, bezig, bezig, bezig.
Weet dan maar dat waar jij mee bezig bent, ik nooit heb gezegd. Besef het. Schoon.

Maak je eigen mooie hart vrij.

Ik ben dus door al die vele mooie jaren en samenkomsten met mensen gegaan. Niet alleen hier in Nederland, maar ook daarbuiten.

En nu nog steeds.
En ik heb gezien hoe moeilijk het is.
Voor veel mensen in dit informatieveld..., geweest.

Dat er een grotere realiteit is.
Die zo ontzettend onthutsend is voor de mensen.
Omdat dat dat een schok is.
Want als dat waar is, dat de hele betekenis van het leven zowel van jezelf als in de wereld waarin je leeft compleet eigenlijk komt te vervallen.

Ik heb gezien hoe moeilijk het is voor de mensen die geloven, geloven, in frequenties geloven omdat ze bij die frequenties trillingen voelen, bij die verhalen, trillingen voelen die prettig zijn. Dus als ik, ga ik even terug naar 2003.

In 2003 werkte ik met een aantal mensen hier in Nederland en buiten, samen, mensen die bezig waren met, en alles wat ik zeg is in liefde gesproken.

Ik heb voor al die mensen net zoveel waardering als voor mensen die met informatie en innerlijke kennis vibreren van Oorsprong en niet uit een gescript verhaal. Dat klinkt allemaal heel oordelend wat ik nu zeg, maar ik kan het even nu niet korter, langer zeggen dan zo.

Die mensen waren bezig met informaties van de Galactic Federation, dus de Galactische Federatie van Licht. Hoe moeilijk het was om te vertellen, om iets te vertellen, niet over die Galactische Federatie, want als er wordt gesproken rechtstreeks over een onderwerp waar mensen heel erg mee bezig zijn, als er rechtstreeks over die onderwerpen wordt gesproken en daar ook boodschappen, verhalen, informatie over wordt gegeven bijvoorbeeld door mij of de anderen, rechtstreeks over die informatie waar mensen juist hun hele systeem op hebben gebaseerd, dus lezen van channelings, lezen van boeken.

Hun hele werkelijkheid van deze derde dimensie is ingericht op de aankomst van grote Galactische Confederaties met boodschappen voor de mensheid.

Als daar rechtstreeks over gesproken wordt, dan legt dat een energetische dwangontmanteling onder. En dat gaat recht in, recht in tegen de vrijheid van ieder mens om mij heen. Dus ik kan niet dat zomaar, dat kan wel, maar dat is iets wat ik niet doe. Dat doe ik op een andere manier en dan benoem ik het alsnog wel.

Maar ik heb gemerkt hoe moeilijk dat is om daarover te spreken. Hoe moeilijk het is om te spreken over God.

En gisteren toen ik op die stoel zat bij die man, toen keken we elkaar dus in het moment aan en toen zegt hij, wij zijn God. En ik voel het nu weer, zo in de rust. Die man knipt ook heel..., het was gewoon meditatie met zijn handen over mijn hoofd. Ik voelde het hier op mijn borst voelde ik het bewegen. Gewoon omdat hij het zei. Hij zei, hij, hij deze mooie man, die zei dat, zo o-p-e-n. En zo afgestemd.

In dat moment van waarin helemaal niets was, die rust, en hij zegt dat.
Ik kwam in kerken, in kathedralen, kloosters en het was niet mogelijk om daarover te spreken. Het is een onderwerp wat natuurlijk heel goed moet worden onderbouwd, energetisch.

En ik wil daar met jullie vandaag gewoon een paar dingen over uitwisselen.

Het is een dag van een beraadslaging waarin we allemaal, en dat kan ook met besef innerlijk in onszelf, in jouzelf. Het kan op alle mogelijke manieren die jij kiest. De enige wie daarover gaat, dat ben jij. Maar je mag ook, net als ik ook, essentieel spreken. Een beraad wat we hier met elkaar vandaag voeren.
Waarin je voelt van; dit moet ter tafel gelegd worden.

[00:42:53 minuten]

Ik kom hier niet vandaan.
En eigenlijk ben ik hier ook niet geboren.

En ik ben hier in deze wereld aanwezig, net als jij, om dingen te zien.
Niet zintuigelijk met mijn ogen, maar gaten te slaan met mijn frequentie van mijn gevoel. En ik doe dat vanuit mijn begrip van deze wereld, in mezelf, dat we in een wereld kunnen zijn waarin dingen anders functioneren.

Ik heb begrip voor dat er keuzes worden gemaakt die sterk afwijken van wie ik ben. Ik begrijp en ik heb begrip als er iemand in mijn familie of in mijn vriendenkring die ik niet heb, iets tegen me zegt of een beslissing maakt die totaal helemaal geen verbinding heeft met de diepere intelligentie, de diepere kracht als je werkelijk gaat voelen.

Dus je kunt in deze wereld, kun je het werk van thuis eigenlijk alleen puur verrichten door begrip te hebben. En telkens weer heb je dat nodig.
Steeds weer zul je het begrip, en inzicht, gevoel, geen woorden, geen gedachten. Los. Dit is wat er nu gebeurt. Dit is wat er is. Heb je nodig in deze wereld.

Want anders word je erin getrokken.
En deze krachten die zijn zo slim, want ze spelen zich rechtstreeks op je beeldscherm af in de vorm van deze realiteit.

Binnengedrongen in een gigantisch groot ander experiment.
Samen gebracht de val van de mensheid in een experiment.
Uitgespeeld rechtstreeks op je beeldscherm.
Dus begrip hebben voor de grote verstoring. Zo wordt het hier ook genoemd.
Dit is een sectie met een hele grote verstoring.
Zo slim, dat je het eigenlijk niet eens zou kunnen zien als je er niks van weet want dan denk je, ja, maar dat is geen verstoring, dat is gewoon..., mensen hebben nog wat te leren.

Het is gewoon een leerproces.
Het is het niet.

Nou, ik ben hier in deze wereld ook aanwezig.
Ik kom uit een wereld waarin dus helemaal geen spiritualiteit bestaat.
Helemaal niet. Nul. Alleen liefde, puurheid, eerlijkheid, kracht, een fysiek lichaam, een prachtig mooie realiteit.

Het tegenovergestelde eigenlijk van wat je in deze wereld voelt, als je in deze wereld..., gewoon als je hier nu zit, zoals we hier nu zitten, dat is eigenlijk dat de sok binnenstebuiten zit. Je kunt je lichaam voelen, je kunt je bewust zijn, je bent je bewust van jezelf. Je voelt ook de verbinding met de wereld, dat ieder mens met de schepping bezig is, de creatie.

Ook al is het een matrix, maar eigenlijk voelen we hier bijna niks in verhouding tot waar we vandaan komen, waar ik vandaan kom. En met dat stukje bijna, bijna niets, dat stukje wat er wel is, zijn we ons nog steeds bewust van dat we veel meer zijn dan alleen dit. En als die sok binnenstebuiten gaat, dan voel je, dan is deze wereld in plaats van een dicht gedempte frequentie van heel vaak onbegrip, irritatie, teleurstelling, of dat je eigenlijk weg wil lopen, vermoeidheid, noem het allemaal maar op.

Dan voel je het tegenovergestelde. Dat is een wereld waarin je elkaar voelt.
Je hoeft niet naar elkaar te kijken om elkaar te zien en te kunnen ontvangen.
Het is zo helder en zo schoon. Je voelt de Force, de Kracht van het Leven.
Dat is een vibratieveld wat zo helder is en zo schoon.
Ik lag vorig jaar in de bergen in Zuid-Frankrijk in het water.
En het was zo'n diep vredig moment daar. Ik lag daar in een zwemband en ik ging daar zo door over het water en de vrede, de echtheid, de puurheid en de volledige afwezigheid van al het andere, dat is eigenlijk hoe we ons thuis voortdurend voelen. Geuren zijn krachtiger. Kleuren die er zijn die hier niet bestaan.
We kunnen kleuren ruiken. We kunnen kleuren voelen. En je weet, als je je ogen dicht doet, in welke trilling van kleuren je bent. Dat is een wereld daar bestaat absoluut geen spiritualiteit. Helemaal niets. De mensheid is daar wakker.
En is daar heel sterk. Sterk, liefdevolle, krachtige mensen. Zachte, krachtige mensen. Heel intelligent. Heel warm, open. Een vermenging tussen een hyperintelligentie van wat je hier op de aarde ziet waar een emotie in ontbreekt.
Is daar..., dat is onze emotie. We kunnen alles voelen vanuit het voelende denken. Begrijpen we alles, snappen we alles en we zijn het ook.
Waar je je aandacht op richt, komt gewoon tot je, in jezelf tot leven.
Alles is vrij, alles is open. Er is een levensvreugde, het bestaansbesef wat zo warm is en zo..., energie geeft, dat.., het eten geven bijvoorbeeld..., het voeren, wat dan niet nodig is, want dieren eten allemaal uit zichzelf, maar je geeft ook de dieren die er zijn, geef je ook wel eens iets lekkers, net als andersom, dat wij ook wel eens wat lekkers krijgen van hen wat ze meenemen.
Het geven, het delen, het iets overhandigen, het is allemaal energie, iets weggeven, dat is een explosie van energie en ruimte, op geestelijk gebied en op gevoelsgebied. Er zijn geen goden, er zijn geen systemen.
Er is inzage en begrip, noem het kennis, van waar wij zijn en van waar wij mee verbonden zijn, wat onze taken zijn die we niet hebben gekregen van hogere machten, maar taken die we allemaal in onszelf voelen. Mensen zijn bij elkaar die een bepaald gevoel hebben over een bepaalde taak, over een bepaalde trilling, die mensen komen bij elkaar en daar ontstaan voor een bepaalde periode waarin mensen voelen dat te willen doen, grote werkgroepen in, grote multidimensionale groepen die met die liefde en die inzet om in dat onderdeel te kunnen functioneren ook met elkaar reizen. Het is een wereld van grote kosmische diplomatie.

Er zijn grote harts-diplomaten.
Wij schuwen ook geen gevaar, we zijn ook nergens bang voor.

We beseffen wel dat er grote gevaren zijn, elders. Dat besef hebben we.
Het is een oneindige uitgestrektheid van Leven en vervulling.
Ieder mens heeft een prachtig huis, dat is het huis wie je bent.
Het huis wat je hier moet bouwen en moet zoeken en creëert of niet lukt, dat zijn allemaal herinneringen van thuis. Maakt niet uit of je in een caravan woont of in een heel grote bungalow met vijf verdiepingen. Het gaat om wat je binnenin bouwt. Daar maak je het. En dat zijn, als je luistert naar je gevoel, zijn dat herinneringen van thuis. Mensen hebben een ontzettende ruimte en plezier in hun leven.

Er bestaat geen dood, dus dat woord bestaat daar ook niet.

Het kan daar ook niet worden, even met woord, gedacht.
Het betekent dus dat het woord ‘dood’ en betekenis van de dood een taal is, een bewustzijn is, van hier.

We moeten even gewoon verhuizen in onszelf.

Dat is waar jij vandaan komt en ik weet niet waar jij vandaan kom maar dat weet jij ook. Maar hier in deze wereld, waar we nu zijn, ben jij al lang tegen gekomen hoe jou thuis er qua energie en qua mogelijkheden eruit zou moeten zien.
Dat kan niet missen.
Wat je hier fijn vindt om te doen, waar je hierdoor stroomt, waar je door je hier op de aarde jezelf ontspannen kunt voelen, wat meestal ook weer beantwoord wordt in deze wereld als een veeg om het oor en dan ben je dat weer kwijt.
Maar dat is waar je thuis leeft.
Wij hebben thuis, vanuit de Rijken waar we vandaan komen, hebben we dus totaal geen spiritualiteit, helemaal niets, nul. Nou dat betekent in dit geval, dat alle systemen die we hier op aarde tegenkomen, ik spreek puur vanuit mij en niemand hoeft het met mij eens te zijn daarom zeg ik het allemaal niet, ik zeg het alleen maar om het te zeggen - te delen.

Het betekent dat alle systemen hier op de aarde, ik ga nu heel zwart-wit eventjes worden. Bewust, bewust in liefde. Betekent dat alle systemen die hier op de aarde zijn. Systemen, modellen, informaties, potentiële slimme programma's, discs.
Hoe mooi de boodschappen ook zijn.
Dat dat potentiële tegenwerkers of afleiders of vangers, bewustzijnsvangers, kunnen zijn om je niet bezig te houden met wat zou het nou eigenlijk aan de hand zijn in deze wereld, als het waar is, waar het nu, wat ik nu vertel, als het waar is wat ik, jij, voel vanbinnen, wat zou daarvan de consequentie zijn?
Wat zou daarvan de consequentie zijn?
Waarom zou ik nog moeten leren?
Waarom zou ik ergens aan moeten voldoen?

[00:55:35 minuten]

Nou, zo heb ik ook met reïncarnatietherapeuten gesproken.
Ik zei, je bent wel therapeut, maar gereïncarneerd ben je niet. Pardon?
En ik herhaalde dat nog een keer.
Dus je moet goed kijken als we het over zo'n beraadslaging hebben, als we het gaan hebben over allerlei grote onderwerpen, en nogmaals het hoeft niet met woord maar het kan ook in onszelf afspelen, als we die kosmische diplomatieke niveau van onszelf uit ons eigen bewustzijn weer naar voren halen en weer naar boven halen.
Dan moet je voor jezelf kijken, als diplomatiek - kosmische diplomaat, moet je voor jezelf kijken hier binnenin of er programma's zitten die we nu niet echt niet meer toe doen. Dat moet je voor jezelf doen, niet voor mij, hoeft niet.
Hoewel voor mij moet je het ook doen, anders kan ik ook niet met je verder communiceren. Want we zitten in grotere bestemmingen en het gaat helemaal niet over mij, ik heb geen autoriteit, ik spreek het uit.
En datzelfde recht heb jij ook om naar mij uit te spreken.
Want we zijn elkaars gelijken. Dus daar moet je goed naar kijken.
Of beraadslagingen, of samenkomsten, of ontmoetingen.
Of intense overleg over de dingen die er gebeuren.
En die er nu nodig zijn om met elkaar in actie te komen.
Om met elkaar neer te zetten. En met elkaar te openen.
Om met elkaar te vullen met bewustzijn of dat werkelijk helemaal schoon is in jezelf. Is het werkelijk helemaal mogelijk om zonder iets van buitenaf, wat dat dan ook is, helemaal in dit moment hier op aarde aanwezig te zijn.
Wat er overblijft is puur je liefde.
Je intentiekracht die eronder zit om samen te werken met ieder mens.
Om samen te werken met elk wezen. Om samen te werken met elke beschaving. Om samen te werken, ook hier op aarde, in grote, op dit moment, complexe zaken. Dus ik zei, dat gebouw gaat over een half jaar weg.
En een half uur later werd ik gebeld door de Amerikaanse immigratiedienst.
Om Amerikaans staatsburger te worden. Der in hè.
Het gaat niet om Amerikaans staatsburger.
Daar gaat het niet om.
Het gaat om..., je moet de vormen weghalen. Vormen weg.
Kijk naar frequenties. Kijk naar frequenties.
Alles is trilling. Trilling. Wat is de trilling?
Welke vorm kan de trilling aanbrengen?
Een uur later word ik gebeld door de ambassade in Tel Aviv. [naam] zegt, wat gebeurt er allemaal?
Ik zeg, ja, we moeten eerst nog even een paar tegeltjes snijden.
Ben je er klaar voor of niet? Niet voor mij, hè? Ben je er echt klaar voor, voor jezelf? Ga je er helemaal voor? Ben je werkelijk zo ver in jezelf, dat je helemaal neerzet, vanuit je gevoel, neerzet wie je echt bent?
Breng je jezelf er helemaal in? Of niet?

Twee woorden.
Project Black Box Octopus en Project Starforce.
Ik wil graag meer zeggen. Ik wil graag meer met elkaar daarover gaan communiceren. Maar er zitten her en der nog wat om ons heen hè, dat is niet wie we zijn. Maar er zitten her en der wat dingen om ons heen die de toegang om echt een veld te zijn met elkaar.
Een organisch veld.
Om dat te beletten.

Ik heb in de afgelopen jaren heb ik een aantal mensen gezegd kom maar niet meer. Al met al zijn er twee mensen die mij die autoriteit niet hebben gegeven.
En de mensen die mij die autoriteit wel hebben gegeven, die zie ik niet.
Het gaat niet om de mensen.
Heb je je pak aan met je grote embleem van de plek waar je vandaan komt?
Daar gaat het om. Ik weet al wat ik doe. Jij weet het ook.
Opstaan, aanpakken, schoonmaken en erin.
Nou, het is dus opgemerkt waar we mee bezig zijn.
Dat heb ik al een paar keer eerder gezegd.
Alleen en alleen dit; menselijke bewustzijnskracht.
Dus de autonome kracht van jou. Alleen deze innerlijke kracht.
En dat is een kracht, ik heb het net verwezen daarna, het is helder, zacht en heel krachtig. Alleen het menselijk bewustzijn is in staat, niet simuleren, want ze laten je het anders denken.

Alleen het menselijke bewustzijn is in staat om de parasitaire kracht die in de mens beweegt, eruit te zetten.

Alleen de menselijke kracht kan dat.

Dat is waarom ik hier ben. Om ons met z'n allen te herinneren dat er een ongelooflijke ramp heeft plaatsgevonden.

En dat die ramp die er heeft plaatsgevonden, niet als ramp gezien mag worden door vele mensen.

En nog een keer, ook door de mensen die ik al zelf hier en ook buiten Nederland vele jaren ontmoet, ik zie dat mensen toch op een bepaald punt de informatie wat we hebben doorgenomen, op een bepaald punt als een mogelijkheid, als een theorie zien, omdat het mijn informatie is die wordt aan-geluisterd en dat is het níet!

Je moet wat je hoort met elkaar en wat je voelt in je eigen leven, moet je in je eigen bestaan gaan bekijken.

Je moet het zien.
Je moet ook eigen onderzoek doen. Hè.
Eigen onderzoek.
Ik heb zelf in deze wereld hier heb ik heel veel mensen ontmoet die door alle mogelijke stromingen zijn gegaan.

Door alle mogelijke stromingen.
En uiteindelijk, en vaak ben je dan inmiddels iets ouder dan 60, zo ongeveer, dat is dan zowat het meestal voorkomt, kom je er eigenlijk al achter, wat je altijd al weet van; maar dit heeft een eind, dit verhaal.
Waar ben ik in dit stuk?
Waar ben ik?
Waar beweeg ik?
Waar gaat het hier over mij?

En als je over de grotere werkelijkheid waar we het met elkaar over hebben, als je dat niet gaat doorvoelen in je eigen bestaan, in je eigen leven, in je eigen gevoel, en omzetten vanuit je eigen ervaringen in wat het betekent, dan is het dus een theorie en dan stopt het.
Dan stopt ook deze informatie.
Het is geen informatie.
Dan stopt deze trilling.
En ik vind het helemaal niet erg als alle mensen waar ik de afgelopen jaren mee heb gesproken en mee heb mogen samenwerken, als die allemaal zouden zeggen nou laat mij met die van Staveren.
Ik zou dat helemaal niet erg vinden.

Maar dat is niet waarvoor ik ook doe wat ik doe.
Want het gaat niet over mij.
Het gaat om dat iets omhoog wordt gebracht, iets naar boven.
Dat jij het naar boven brengt wat jij naar boven te brengen hebt.
Dat jij dat doet en dat je met elkaar dat bewustzijn naar boven brengt waardoor je kunt zeggen boem, wij zijn terug.

Wij zijn terug in dit moment van hier en nu.

Wij waren feitelijk nooit weg. Maar wat er ook gebeurd is, nu zijn we er. Hier ben ik en hier zijn wij. En met dat bewustzijn expanderen, een slagkracht.

Een vanuit het hart militaire, hart hè, Levend bewustzijn, ruimte creëren en de parasieten die er zijn, rustig met alle kracht te kunnen verwijderen.

Ik spreek het echt bewust zo uit.
Dit is de tijd waarin wij zitten.
En dit is waarom ik dit nu ook benoem.
Omdat dat, als het niet goed wordt beleefd, dus alsjeblieft zit hier niet op basis van je geheugen, maar stap fris in dit moment, je zit hier niet bij mij, je zit hier in jouw eigen leven. Je zit in jouw eigen nu-moment. Alles wat er zich in jouw leven aan het bewegen is, aan het draaien is, dit is het centrum moment, jouw plek, jouw locatie, niet bij Martijn, jij. Alles wat jij hier nu aan het openen bent, aan het doorvoelen bent, aan het beslissen bent, aan het herkennen bent, de standvastigheid van binnenuit, ik ben hier, ik ben er, ik ben er, ik ben terug.

[01:06:36 minuten]

Iemand: Ik ben terug, maar ik raak vaak weg.
Martijn: Ja, dat is precies waar het hier over gaat.
Ik heb eens een keer een ontmoeting gehad met een iets getinte(re) man, jonge man, dat is even in de aardse taal gezegd hè, zo jong was hij niet maar vanuit hier bekeken jong. Net een stukje kleiner dan ik. Hij had een groene kleding aan met zwarte strepen erop. Heel mooi pak, mooie kleding. We keken elkaar aan en we hadden een gesprek. Hij was deelgenoot van een, ik moet even zoeken naar woorden, een inter-kosmische faciliteergroep. Die assisteert bij de weg om, het is niet een weg, het is een trilling verandering, maar ik noem het een weg, de verschuiving om in deze werkelijkheid te komen. En ik keek in die man zijn ogen, ik keek in zijn ogen en ik zag het. Ik zag ze dit doen... [enige stilte].
En ik stond voor hem en ik..., niets in mij wil die kracht eruit halen. Niets.
Want als je dat doet, dan komen ze bij je binnen. Het enige wat ik deed, was het observeren. Ik keek ernaar en ik besefte in dat moment omdat het voelbaar was, niet interpreteerbaar, voelbaar met beeld en alles erbij wie hij is, wat hij doet, wat voor grote persoon hij is op een bepaalde brug in een hele grote militaire beveiligingsgroep en ik kijk naar hem en ik heb zo'n verbinding met hem door gewoon te beseffen hoe hard hij werkt. Dat hij ook een thuis heeft, ik noem het even allemaal in beelden kort hè, dat hij een thuis heeft, dat hij een leven heeft. Net als ik hier op de aarde, hij is elders. Ik kijk naar hem, ik kijk in zijn ogen en hij kijkt mij aan. In dat besef dat ik naar hem keek, zag ik die ogen zag ik dit doen.
In de ogen zag ik dit gebeuren. Dit. Hop, der in en eruit.
[Martijn maakt een handgebaar beweging die door iemand uit de zaal omschreven is als;
“Martijn pakte zijn hand, legde zijn vingertoppen tegen elkaar, maakte zijn vingers weer open en bleef deze beweging herhalen.

Daardoor werd het een soort pulserende beweging van open en weer dicht. Naar voren en ook weer iets naar achteren.

Zoals een kwal beweegt in het water of een anemoon die opengaat.
Door deze beweging in de ogen van die man waar te kunnen nemen kon Martijn door die beweging in die ogen doorreizen”.].
En ik keek zo door hem heen, naar hem toe wie hij is. En daar was hij. Boem. Paf. Naar binnen. Ik wilde helemaal niet naar binnen.

Ik kon naar binnen omdat hij in het veld waarin hij zat toegang gaf. Door alles heen. En ik keek naar binnen en toen hadden we contact.

En wat ik voelde was een niet te beschrijven liefdesband. Zo, vanuit mijn hele gevoel, ging helemaal open, helemaal open en het was maar misschien drie seconden. En in dat moment trok het weg.

Iemand: [niet hoorbaar]
Martijn: Jij bent dezelfde liefde als ik. We moeten het, ik zeg het woord moet, maar het moet niet als een opdracht. We moeten dingen horen van elkaar, we moeten elkaar uitnodigen in het verhaal en de ervaringen. Want dat is wie we zijn. Door je te verbinden, ervaar je ook wat de ander kan ervaren. Wordt de informatie, wordt vloeibaar, dan kun je het voelen. Komt het ook tot stand. Dat is ook waarom we ook op de aarde allemaal ontmoetingen hebben. Ik ontmoet andere mensen omdat je het fijn vindt, ik ga uit van het voorbeeld dat het fijn is ga ik uit, dat je het fijn vind dat het een waarde heeft om bij die andere te zijn. Door bij die andere mensen te zijn voel je dat het gebeurt. Dan kun je op je fiets naar huis gaan en denken goh wat hebben we nou eigenlijk gedaan. Maar dat is het niet je weet er is van alles gebeurd buiten het fysieke veld om. En jij hebt dezelfde liefde en bent dezelfde liefde dan ik.

Iemand: [niet goed hoorbaar] [...?] Maar jij hebt wel de informatie die ik wil.
Martijn: Ja.

Iemand: En daarom ben ik hier onder andere.
Martijn: We zijn hier om die informatie bloot te leggen. Kom maar op dan.

Doordat jij er zo zuiver hierover uitspreekt, kan dat ook met elkaar in openheid, want dat zijn allemaal fragmenten die er zijn bij ons allemaal, kan het worden besproken, kan het worden gevoeld, kan het tot leven worden gebracht.

Iemand: [niet hoorbaar]
Martijn: Ja ik heb hier nog één microfoon, ik heb er straks een tweede microfoon bij.

Iemand: [niet hoorbaar]
Martijn: Je hebt last van je stem, dus dat wordt lastig.

Iemand: [lacht]
Martijn: Oh nou kan het toch. Ja, ja.

Iemand: [niet goed hoorbaar] [... ergens zijn waar ik niet wil zijn..., stappen maken..., en voorzichtigheid eraf]
Martijn: Alles is..., ik hoor je en ik voel je wat je zegt. Kijk, om een blik te openen heb je een blik nodig wat dicht is en een blikopener en een persoon die snapt hoe die blikopener werkt en ook indruk en dan draait. Dat is eigenlijk wat we doen.
Wat wij doen op dit moment is die weg die jij zegt, vanuit je gevoel, openen, benoemen en niet voorzichtig, maar gewoon boem! open en blik op de kop zetten en ernaar kijken. Die sessie die is heel organisch. Wat wij de afgelopen paar jaar nu hebben gedaan op de aarde in het geheel is gefragmenteerd dat blik openen.
En ik vertel niet voor niets over de immigratiedienst iets..., iets.
Dat gebeurt omdat jij het bent.

Ieder mens die hier is, op dit moment hier, en alle mensen die met jou verbonden zijn, de mensen waar ik mee verbinding heb, en alle mensen waar jij mee verbonden bent, al die verbindingskracht, alles is op bewustzijn gebaseerd, is energie, frequentie, is intelligentie, vibratie, manifestatie aan mogelijkheden, dat is iets wat je moet opbouwen.

Je krijgt namelijk in deze wereld, je kunt alles voor elkaar krijgen.

En je krijgt hier in deze wereld zaken voor elkaar als je samenbalt, als je samen werkt.

In jouw bewustzijn is een krachtige mee-beweger dat die dingen daar gebeuren.

Ik heb het nu over het kosmische human body field.
Ik ben jouw verlengstuk en jij bent mijn verlengstuk.
Dus wij zijn het al aan het doen.

Het is niet voor niks dat ik daar net iets over heb gezegd.
Ik moet heel voorzichtig zijn in wat ik zeg. Omdat ik weet dat als ik ga spreken over een aantal dingen, ik wil over heel veel dingen, dat ga ik ook doen.
Ik ga heel ongenuanceerd met de nodige nuance spreken.

Maar over een aantal zaken kan alleen gesproken worden als er echt veiligheid is. Echt veiligheid. Veiligheid betekent voor mij dat er informatie wordt neergelegd in het veld. Boem! ik vertel dit.

En dat daar niet een hele strijd over wordt uitgevochten over wat ik daar zeg.
Of dat wel of niet waar is, of dat wel of niet kan. Nou tot nu toe kan dit allemaal wat hij zegt. Hoewel, op een aantal dingen ben ik het er al niet mee eens. Prima. Maar het kan daardoor ook niet omdat ik het er niet mee eens ben.
Nou, dat laat ik tot zover dan ook allemaal gebeuren.
Maar wat hij nu aan het zeggen is, is toch wel bewijs dat hij volslagen idioot is.
Dat niveau gaan we dus in.

En iedereen die hier is, kan dat. Maar let op, er zal in het systeem waarin we zitten over gevochten gaan geworden. Het is niet mijn eigen [doen?] wat ik vertel.
Dingen die ik meemaak is niet van mij per se. Het is alleen het verlengstuk van jouw bewustzijn omdat we airlines zijn van elkaar op het niveau van de goddelijke kracht. Dat is vanuit de wereld waar we vandaan komen is dat gesneden koek.

Als je in een wereld komt waarin vergetelheid is, waar andere regels zijn opgesteld en ook allerlei andere idealen worden nagestreefd, waar allerlei andere standaarden worden gehanteerd, van wanneer ben je succesvol, wanneer doe je ertoe, is het leven zinvol of niet, heeft het zin of niet.

Als wij in zo'n werkelijkheid terecht komen, noem ik het nu maar, of andersom, dat zo'n werkelijkheid in ons wordt gevoegd, dan zul je, als je bent geïsoleerd geraakt, en dat is wat onze oer-kennis in ons is, zul je door vriendschap met elkaar te sluiten, door in waardigheid en respect met elkaar te gedijen, door gewoon te luisteren met je oor en met je hart naar wat de ander vertelt.

De ander vertelt mij een droom, kan ik denken, oh ja wat leuk dat jij dat hebt gedroomd. Weet je wat dat betekent wat je heb gedroomd? Inmiddels ben ik dus al de informatie van de droom kwijt. Want het komt naar mij toe en het verhaal is informatie, is bewustzijn. En komt in mij terecht, wordt geobserveerd en heeft een bepaalde betekenis.

Maar onze oer-kennis van onszelf is dat we door vriendschap te hebben, door met elkaar in overeenstemming te zijn, door die ruimte te hebben die je met elkaar kunt voelen, dat de Force in onszelf tot leven, dat de kracht in onszelf tot leven komt, dat die kracht met elkaar tot leven komt, dat komt een Collective Force komt tot leven.

Onze kracht is altijd geweest, en als je in een wereld bent waar allerlei andere regels zijn, dat je elkaar, ELKAAR kunt zien als het verlengstuk van jezelf. TAAL. Dat je zegt, via dit momentum van het ogenschijnlijke ‘ik ben dit’ en hier stopt mijn hand aan het einde van deze arm, omdat het fysiek zo is, is datgene wat ik voel wat er moet gebeuren, en dus ook ik doe, tot uitvoer gebracht via hem of haar.
Dat is de Collective Force.

Maar daar liggen de spirituele modellen onder.

En die moet je heel goed beseffen. Dus wat wij doen is een enorme doos van Pandora openen. En de doos van Pandora die is zo groot, die is gewoon schokkend.

En op wereldniveau, op het gebied van kunstmatige ontwikkelingsprogramma’s die [enige stilte] eigenlijk al gestopt zijn omdat AI zichzelf aan het ontwikkelen is. Ruimtevaartprogramma's, massabewustzijnsbeheersingstechnologieën, contact met diversiteit aan beschavingen die wij hier op de aarde aliens noemen, maar zeker niet allemaal aliens zijn. Ook menselijke en andere wezen uit niet aliens, maar echt koninklijke rassen zijn. Dat is wat er op dit moment allemaal aan..., het is open.

We hebben een chaos in de wereld op dit moment, die zeer welkom is, die zich nog verder zal ontbranden.

Gecoördineerd met een gevolg op wat jij doet, wat jij allemaal doet in je leven, wat jij voelt. Je stelt met jouw bewustzijn eigenlijk constant alles ter discussie. Overal kijk je doorheen. Is dit wel waar? Klopt het wel? Wat voel ik hierbij?

Is dit inderdaad een bad guy? Boem! Ik kan de vrijheid van die persoon voelen. Wauw!

Dus alles wat ter discussie wordt gesteld door de ontladers en de creators, veroorzaakt chaos.

Dat is waar we nu mee bezig zijn.

Er is een enorme beweging gaande op de onderwerpen die direct te maken hebben met de invasie in het menselijke bewustzijn van Oorsprong. Die doos van Pandora, die is open. Er wordt nu op bepaalde locaties op de aarde openlijk en vrij uitgesproken over deze grote onderwerpen.

Doordat er andere politieke stromingen zijn wat niets met de politiek te maken heeft. Geen voor- of afkeur, geen links of rechts.

Het gaat om de verwarring.
Weet je nog het woord verwarring? Het staat in bepaalde geschriften.
De verwarring die zo nodig is.
Want als er verwarring is kunnen mensen tot zichzelf komen.
Door in verwarring te raken krijg je ook een... [Martijn maakt een diepe in- en uitademing] krijg je een ander bewustzijn.

Kun je een diepere laag in jezelf voelen, dan stap je voor een groot deel of helemaal uit het denkprogramma. Dat is wat er nu aan de hand is. En om die doos in één klap open te leggen. Dat doen we dus met elkaar. We hebben dat gefragmenteerd gedaan. Niet iedereen heeft dat precies zo kunnen waarderen of willen zien. Kunnen beseffen. Je kunt bekritiseerd worden. Jij of ik.
Maakt allemaal niet uit. Maar het is wat we doen. We zijn een team.

En vandaag hebben we als beraadslaging om daar gewoon open in te zijn.
Om ook te kijken wat speelt er dan nog. Wat heb ik nog meer nodig? Ook vanuit mijn denken. Dat je kunt vanuit je denken, wat een onderdeel is van je voelen, zelf denken is je eigen bewustzijn, wat heb ik nog nodig, wat moet er worden aangeraakt, wat zie ik op dit moment gebeuren, maar ook een moment om stil te staan, een besef te hebben met elkaar, dat waar we nu in terecht zijn gekomen, zowel in je privéleven als in het grote planetaire geheel, welke kant gaan we uit?

Komt mijn woord ‘onderhoud’. Je moet het wel onderhouden, je moet het onderhouden. Dus de veranderingen die zich afspelen, de veranderingen die er zijn, dus ook de mogelijkheden die je ziet van wauw, hier gebeurt dit of hier gebeurt dat, daar kan dat en dat vanuit voortkomen.

Dus dan niet als de beste stuurlui staan aan de wal en op de afstand gaan kijken, en nou eens kijken wat andere mensen gaan beslissen in de wereld.
Maar te zien van; wacht ik ben er.
En ik zei, ik ga nooit meer weg.
We zijn er hoor, bijna. Ik haal het woord ‘bijna’ weg, maar om eventjes te voorkomen en niet te voorkomen dat de doos van Pandora knalt, moet ik toch eerst nog eens zeggen wees je er bewust van dat de dingen die gezegd gaan worden met elkaar, en ook zichtbaar worden met elkaar dat die niet onder vuur komen te liggen. Je hoeft mij niet te sparen hoor. Het zou niet zo mogen zijn, vanuit onze binnenkant hè, zou het zo niet mogen zijn dat als ik iets onmogelijks zeg wat algeheel aanvaard in de maatschappij van de 3D-dimensie onmogelijk is, zou niet zo moeten zijn dat ik word gespaard omdat ik Martijn van Staveren heet.

Het zou moeten kunnen worden geaccepteerd als een mogelijkheid, omdat het gewoon een mogelijkheid is. Daar gaat het om. Dus de boodschappen moeten niet gebracht worden door een boodschapper die krediet heeft, want dan zitten we dus in een kult. Dus die boodschap die is bij jouw buurman of buurvrouw, die ook een soortgelijk of iets anders vertelt, moet ook worden aanvaard en niet worden bevochten. Dus we staan voor een deur en die deur die staat open. En daar kunnen we in. We kunnen naar binnen. Er is uitnodiging. Direct uitnodiging om naar binnen te gaan

Iemand: Ik heb heel veel te vertellen. Ik weet niet waar ik moet beginnen.
Martijn: Ja, daar kan ik je niet in helpen.

Iemand: Nee, ik ben even aan het zoeken.
Martijn: Als je wat wilt zeggen, mag jij even hier komen. Als je niet hier wil komen dan kom je niet maar neem dan de microfoon mee. Ja, die heb je nu.

Iemand: Er zijn verschillende dingen die ik eigenlijk wil zeggen.
Martijn: Kom maar hier.

Iemand: Ik ga wel even zitten. Ik begin met degene die het laatst aanraakt in mij, die ik ervaren heb in mijn eigen leven. Dat is dat ik heel erg bezig ben geweest met de breinen die in ons zitten en dat ik ineens voelde ja die breinen die zijn geprogrammeerd. Dat weet ik, maar ik voelde ook dat wij dat helemaal kunnen veranderen. En daar was ik gewoon in heel veel stukken in bezig met mensen die ik fysiek ken en waarvan ik voelde van; oh dat is diegene niet, die is het niet.
En die kan het zomaar, kan alles omgedraaid worden.
En er was een moment dat ik dat zo heel duidelijk voelde. En ik kan niet eens duidelijk zeggen hoe dat zich allemaal in mij tevoorschijn kwam. Niet het goede woord maar bewoog, in mij bewoog. En een dag later belde ik iemand op, daar en die vertelde ineens dat haar zoon, die van alles en nog wat meemaakte, waarbij het echt niet goed ging, ineens zei tegen zijn moeder het zou zomaar ineens allemaal om kunnen draaien. Dan is het er allemaal niet meer.
Dat is eigenlijk het eerste wat ik wil delen omdat alles gewoon echt allemaal weg kan. Het tweede wat ik wil delen is dat ik best wel even een fysiek moeilijke en psychisch moeilijke tijd heb gehad en dat de afgelopen tijd veel is gebeurd waardoor mijn hartslag enorm omhoog is gegaan en normaal kreeg ik hem naar beneden maar nu niet. En ik lag vannacht, nee ik moet nog even iets te voor vertellen. Ik logeer ergens tijdelijk en ik zag een boek liggen die ik al heel lang wilde lezen dat was van John E. Mack en dat gaat over buitenaardse ontvoeringen ‘abduction’ zoals hij dat schrijft. Het is een Engels boek en ik ben dat gaan lezen en de eerste twee hoofdstukken kwam ik bijna niet doorheen. Engels is best lastig om dan weer ineens in je op te nemen. En daarna begon ik te lezen en er gebeurde zoveel, want ik herkende heel veel. Ik herkende zoveel over wat daar opgeschreven stond. En, kijk, hoe ga ik die het beste aanvliegen... Ik moet even stil zijn. Ik herkende slaapverlammingen. Het misbruik. En wat ik ook las in het boek was die gedachtegang die zij hebben. Want zij denken in jou. En ineens herkende ik hoe alles hier zo functioneert in die gedachtegangen. Die gedachtegangen die zij brengen in jou. Waardoor jij denkt dat jij denkt. Maar zij denken - jou. En hoe belangrijk het is om dus je eigen denken te hebben. En dat besefte ik me zo enorm de afgelopen dagen, ondanks dat mijn hartslag heel hoog was. Besefte ik hoe belangrijk het was dat dat denken in ons echt totaal niet van mij is. Totaal niets. Alleen als ik zelf denk, dan pas ben ik er. En dat is een enorm iets in mij dat ik vannacht in mijn bed lag met een enorm hoge hartslag. Ik dacht nou het zou kunnen zijn dat ik doodga. Maar ja, daar ben ik. Het enige wat ik kan doen is mijn eigen hart voelen. Ik ga mijn eigen hart maar voelen. En ik ben mijn eigen hart gaan voelen en gaan voelen. En ik werd rustiger en rustiger. En op een gegeven moment, als ik doodga dan ga ik toch dood, het maakt me eigenlijk helemaal niet meer uit. En zo lag ik daar met mijn hand op mijn hart. En ineens voelde ik, oh ja maar ik leef eigenlijk gewoon, ik ben eigenlijk degene die hier bent. Ik ben hier. Ik ben hier. En ik voelde ineens, ik voelde echt, ik leef. Ik leef. Eigenlijk leef ik nu gewoon helemaal. En toen voelde ik, toen sprak ik het ook gewoon uit; ik leef, ik leef, ik ben hier en ik leef, ik ben hier en er draait iets enorm in mij om, iets enorm, dat ik ineens echt voelde oh eigenlijk is alles hier, en dat hebben jullie, heb ik al 10.000 keer gehoord, alles is hier omgedraaid.
Maar ik besefte het mij toen was, alles is hier werkelijk omgedraaid. Het is zo'n diep beseft in mij. Alles is hier omgedraaid.

Alles is hier anders. In alles wat we doen, is alles anders. En ik wou het gewoon zo graag delen, omdat ik het zie hoe belangrijk het is dat die gedachten niet van ons zijn. Echt niet. En dat wij het hier helemaal samen kunnen doen met elkaar en ik voelde het toen ik hier binnenkwam voelde ik ineens een heel ander veld. Laatste keer dat ik hier was had ik zoiets van ohw ik kan er niet meer in zijn in het veld van hier, ik kan er niet meer in bewegen en ik voelde toen ik hier binnenkwam ja ja het is er weer. Ik kan het weer, ik kan die samenwerking helemaal aan. Ik voel het gewoon dat we dat allemaal met z'n allen kunnen. En dat wil ik gewoon nog even delen. En ik wil het ook nog over God hebben. Nog een klein stukje dan over God. Want ik ben daar, ik luister nog wel eens naar opnames. Waarin jij had verteld dat ze bezig zijn achter de schermen over dat ze hier een fysieke God willen creëren. En toen had ik zoiets van, oh, ik ben benieuwd hoe ze dat gaan doen.
Ik zie wel dat er heel veel mensen bezig zijn met te geloven in God, maar er zijn er ook heel veel die dat niet meer doen. Maar ik zie nog die vastigheid in de mens die daar nog wel in gelooft. En dan denk ik twee jaar geleden ben ik in een groepje geweest van allemaal mensen die met elkaar zoiets hadden van ja, het hele corona gedoe en bla. Dus ik dacht nou ik ga er toch maar even heen.
Ik ben er heen gegaan en ik kwam op een gegeven moment in gesprek met een vrouw die echt helemaal in het geloof was. Prachtig mens, echt een heel mooi mens. En ik zag de liefde in haar ogen. Maar ze was ook nog helemaal in de gedachte van dat er een God was buiten haarzelf. Terwijl ze eigenlijk alles al van binnen voelde. Ik voelde dat ze van binnen alles al aan het... Zij was eigenlijk zelf meer een God, maar ze dacht nog dat God buiten haar was. En ik was met haar in gesprek geraakt en ik had zoiets van, ik voel eigenlijk dat ik zelf God ben. Wij zijn eigenlijk zelf de goden hier zo. Dus ik geloof niet in een God hier binnenin in een God die buiten mij is. En we hebben echt een heel mooi gesprek gehad zonder een crash of dat het niet lukte. We hadden echt zoiets van, dit is mooi gewoon dat we met elkaar in gesprek zijn en ik heb wat aangehaakt bij haar. We zien het wel en dat is twee jaar geleden. Maar ik denk dat het belangrijk is dat we met elkaar gewoon in gesprek gaan zonder iemand af te wijzen daarin. Nou, nou is het genoeg.
Martijn: Wat, wat, eh..
.
Iemand: Oh, je wilt nog even wat vragen.
Martijn: Ja, je mag wel doorlopen. Wat maakt dat je nu stopt?

Iemand: Dat het even te veel is. Even wachten. Ik kan het misschien wel even...
Martijn: Wat is het dat maakt dat wij stoppen?

Iemand: Ik zit hier al zo lang.
Martijn: Zou je dat ooit zelf denken?

Iemand: Nee, misschien niet.
Martijn: Der verandert iets in de gemoedskracht hè. Je bent iets aan het vertellen en dat laatste stukje gaat dan sneller. Het hoekje om.

Iemand: Ja.
Martijn: En er is alle ruimte voor iedereen om er in ieder geval in gemoedskracht helemaal te zijn. Het is voorbij, we zijn er.

Iemand: Ja, we zijn er. Nou stop ik wel. Ik voel echt dat ik nu moet stoppen. Ja, dank je wel.
Martijn: Ja, maar we gaan zo eventjes een pauze houden. Een beetje koffie- en theeleute enz. Nou die bewaarde ik dan nog, het is niet nieuw, maar die bewaarde ik eventjes bewust voor, voor de pauze.

[01:37:18 minuten]

Mijn voornaam is Gerowit, dat is mijn originele naam. Ik ben 100% van op de hoogte van dat deze wereld waarin wij leven, dat dat een frequentieveld is wat letterlijk gezien kan worden als een gevangenis. In deze wereld is het verschrikkelijk ongewenst om daarover te spreken, juist tegen mensen, net als ikzelf, die zoveel liefde zijn, dat dat niet waar kan zijn, dat als je liefde voelt, dat het in de omgeving kan plaatsvinden waarin er een frequentie afbakening is.

Zo ben ik hier ook gekomen in deze wereld, door de bubbel heen zeg maar.
Een zeer geavanceerd systeem wat bestaat acht (8) verschillende lagen, hele communicatie trillingsvelden.

Elke laag is een oorzaak en gevolg taal-veld. Daardoorheen, aanwezig in deze wereld, begint deze werkelijkheid te draaien.

Ze zijn daarvan op de hoogte. En met ‘ze’ bedoel ik, om de doos van Pandora aan te spreken, door de grote UFO-onderzoeken die er de afgelopen j-a-r-e-n hebben plaatsgevonden, zijn er toch echt wel flink wat mensen die heel moedig zijn binnen het fenomeen UFO’s en objecten die verschijnen, mensen die tegen hun wil in worden meegenomen, vreemde onlogische en voor de mensen op aarde bijna geen betekenis hebbende ontmoetingen, dan moet je maar interpreteren wat zo'n ontmoeting is.
Waarom niet gewoon duidelijk communiceren?
Er is heel diep onderzoek naar gedaan en het is ook bekend.

Het is bekend dat deze wereld in een bubbel zit wat een nawee is van een hele grote Galactische oorlog die er is geweest, waar Gaia, de oorspronkelijke aarde, bij gevallen is.

Dus er zijn hier dingen op te ruimen.
Dat noemen we dus de matrix waarin we in zitten.
Ik zou daar met elkaar gewoon het besef verder in willen laten groeien, zodat er een einde kan worden gebracht aan deze totale onnodige en zinloze situatie.
Het is zelfs nog zo dat de krachten die erachter zitten, de militaire genootschappen die achter dit embargo zitten, zichzelf eigenlijk ook geen mogelijkheid hebben gegeven om het op te heffen.
Dus ja, om het op te heffen.
Dat komt door de voortdurende loep die eraan vast zit en wat eruit gebeurt.
De energie die wij met ons bewustzijn scheppen, dus door zelf te voelen.
De informatie die daar, de trillingen die daaruit ontstaan, dat zijn organische trillingen. Heel veel is dat via angst wordt dat gebouwd.
Mensen die angstig zijn, emoties die angst worden genoemd, die hebben in potentie gewoon dezelfde kracht als liefdevolle frequenties.
Het zijn beide emoties en er worden zoveel angsten, daar werd ook die Galactische oorlog eigenlijk hier op Gaia op losgelaten.

Gaia was één van de grote, één van de 331 planeten, grote planeten, die werden aangewezen door de grote militaire opperbevelhebbers van onder andere de Orion-werelden als energiegeneratoren.

En de energie die jij schept, dat kunnen mensen voelen hè, dat je negatief geladen bent, of mensen voelen hé je hebt heel veel warmte en liefde om je heen, beide is waarneembaar, is voelbaar.

En die trillingen, die zitten nu in een systeem, zijn in een systeem, dat is een heel groot netwerk van waar onder andere Reptiliaanse groepen achter functioneren.

Dat is een heel groot, ik zoek even naar vergelijkbare woorden net als die hier op de aarde, dus dat is een energienetwerk zoals..., dus Enexis. Ja.
Op kosmisch niveau is het een heel groot netwerk van energie.
Dus op het moment dat het wordt gestopt, laat ik het plat zeggen, er is een behoefte aan, achter de schermen, om zich terug te trekken en Gaia los te laten. Dat is eigenlijk al een hele tijd.
Alleen niet vanuit liefde, laat ik dat even heel duidelijk zeggen, niet vanuit liefde, het is een strategische set.

Maar wij moeten dat van binnen eigenlijk, we moeten het stoppen, we moeten het onderbreken als het ware.

En toen ik dus begon te spreken daarover, ik was nog maar een heel klein kindje toen ik daarover sprak. En ook met alle spirituele bijeenkomsten en mensengroepen. En toen werd dat weggezet als een idioot iets, als een verhaal van kletskoek en onmogelijkheid en schizofrenie of psychopathie.
Nu is dat bekend.
Door bepaalde ontdekkingen, via bepaalde technologische scannersystemen, is vastgesteld waar de locaties zitten op de aarde die dit frequentieveld in stand houdt. Dat is bekend.
Door middel van nieuwe technologieën voor de aarde, wetenschap hier, worden er metingen verricht, worden er metingen vanuit buiten de aarde, wij noemen het buiten de aarde, het hoort gewoon bij de aarde, worden er metingen verricht waarin gezien wordt dat er op bepaalde locaties op de aarde energie zuilen zijn, trillingsvelden zijn.

En ook in kaart is er gebracht dat de aarde onder een soort koepel van een gevangenis zit waar je niet doorheen kunt komen.

Iemand: Een soort HAARP?
Martijn: Een soort HAARP. En dat zijn wetenschappers die dat hebben blootgelegd.

Iemand: Het zit toch ook hier in je lichaam?
Martijn: Uhm. Het zit..., omdat je in deze frequentie leeft. En wat wij doen, en dat is ook vanuit waar..., de link is met de wereld bij de militaire veranderingen, en er gaan nog grotere veranderingen komen. Die zijn erop gericht om dat te beëindigen. En dat moet vanuit verschillende richtingen komen. En gesprekken die nu zijn, die zijn eigenlijk al een tijdje bezig maar die nu zo gericht zijn die gaan over dat, de kerst op de taart, dus echt de enige echte ontsluiting, kan alleen maar zijn dat het door de mensen wordt gezien wat de actuele echte staat is waar we mee te maken hebben. En dat er dus achter dat hologram, waar ik net over spreek als een gevangenis, dat het verhaal dat daarachter zit, dat dat een invasie is in al reeds je eigen bewustzijn, toen nog, helemaal in het begin van de val.

[01:44:53]

Dus voor mij, ik reed hier vanochtend naartoe en ik wist van nou ja, op een bepaalde manier moeten we hier toch maar eens op de aandacht gaan zetten. Gewoon inladen, aanzetten, dan naar gaan kijken, het benoemen. Waar ligt jouw, waar ligt jou, waar ligt jou, waarom doe jij, waarom ben jij met deze materie bezig en kun je misschien nog eens kijken of je nog wat, in jezelf hè, wellicht is dat helemaal niet waar wat ik zeg, dat weet ik niet, maar ik noem het wel op.
Kun je misschien nog dieper op de essentie richten. Want ik zeg maar één ding, alle andere dingen waar je mee bezig bent, die eigenlijk dit niet zijn, zo plusminus als waar we het nu over hebben, die zijn ook door miljarden anderen onderzocht.
Dus dat moet ook een keer klaar zijn. We moeten naar een andere sectie.
Wij zijn hier aanwezig om naar een andere laag, naar een ander informatieveld, een ander onderdeel te reizen en dat moeten we gewoon durven benoemen en openen. Openen. Én ook hier, hè gewoon, in hetzelfde moment dat je hier op de aarde bent, ook je leven hier te leven.
Twee verschillende richtingen.
Dus jezelf hier in de aarde te kunnen voelen, als ik dan die rollen gaas aan het afrollen ben, en al die krammen in die palen aan het slaan ben, en ik sla er echt nóóit één krom, dat is ook zo bijzonder. [naam] vindt dat ook zo knap, dat ze allemaal krom gaan als ik ze sla, en als hij ze slaat gaan ze recht.
Dat je daar ook van kunt genieten. Dus dat je hier met je voeten op de grond staat, we hebben het hier over een hele grote militaire bevrijdingsoperatie vanuit bewustzijn. In samenwerking met allerlei andere groepen die ook aanwezig zijn in dit veld, die wachten, die kunnen niet eerder starten als dat wij het startsein gegeven. Daarom heb ik een paar brokjes deze ochtend benoemt. Ja.

[01:47:05 minuten]

Iemand: Ja, ik heb nog een vraag. Je hebt op 30 maart in Norg onder andere gehad over dat beschavingen hierbinnen zijn gekomen zonder toestemming.
En er is hier heel wat aan de hand en wij kunnen hen niet vragen want wij zijn binnengedrongen en hebben de vrije wil geschonden.
Hoe doe je dat?
Martijn: Uhm. Heb je daar een opname van? [gelach].
Kun je het nog een keertje herhalen?
Iemand [citeert Martijn opnieuw uit een toespraak in Norg van 30 maart]:
‘Er zijn hier beschavingen zonder toestemming binnengekomen. Er is hier heel wat aan de hand. Wij kunnen hen niet vragen want wij zijn hierbinnen gedrongen en hebben de vrije wil geschonden’.
Martijn: Ja, nou, dat is tweeledig.
Het eerste deel, dat is gewoon wat er aan de hand is, is niet voor alle mensen zo. Dus het past binnen een context natuurlijk van de informatie ervoor die er wordt besproken. Je zou het zo kunnen zien dat als deze werkelijkheid is heringericht, en dat is wat hier gebeurd is, om-gecodeerd is en ook nog eens een keertje is geplaatst in een alreeds bestaande werkelijkheid van iets anders, dan is elke vorm van aanwezig raken hier is eigenlijk een vorm van tegen de wil in van het establishment wat achter deze wereld zit.
Dus in feite is dat een schending.
Als je hem omdraait zou je moeten zeggen, we zouden eerst bij de raad van, bijvoorbeeld bij de raad van de Orion-groepen zouden wij moeten aankloppen.
Heel fatsoenlijk gesproken, dus dan zou je eigenlijk zeggen als je je bewust bent van waar je mee bezig bent, vandaar ook dat wij het wel hebben aangekondigd.

Maar in feite ben je bewust van de effecten van je aanwezigheid.
Wat een effect heeft in, vanuit onze kant bekeken om het maar even vanuit verschillende kanten neer te zetten, vanuit onze kant bekeken roepen wij daar waar wij komen, de Force, wordt de Force levend. Dat weten we.

We weten ook dat dat niet wordt gewaardeerd, we weten ook dat daar allerlei sancties op staan, we weten ook dat dat kan leiden tot het verliezen van de controle van de matrix-houders.

Dus in feite is dat interventie.
Daar moeten we ons bewust van zijn, maar wanneer is het dan werkelijk interventie? Hoe scherp op de snede moet je dat dan gaan zien?
Hef je die mogelijke interventie op door te zeggen, ach, maar als wij allemaal in de vrijheid komen, dan is dat ook goed voor hen.
En wie zijn wij dan om dat te bepalen?
En is dat ook een onderdeel van de werkelijkheid, of is het een onderdeel van de matrix? Dus in die context spreek ik dat uit. En zo wordt het ook gezien.
Zo wordt het echt gezien.
Zij zien het en wij zien het eigenlijk ook zo, om binnen te komen, en dat sluit ook heel goed aan op die doos van Pandora, je moet heel voorzichtig dingen naar het ontsluitingsmoment toe brengen.
En hoe dichter je daarbij komt, hoe voorzichtiger je dat laatste stukje moet lopen. Met je gevoel, maar zo helder mogelijk.
Dus ik bedoel niet dat je voor zich moet lopen dat je moet helemaal zo moet doen, maar gewoon open. Maar je moet je steeds bewuster worden van hierna na dit moment verandert alles. En het is niet iets buiten mezelf maar het is iets in mij.
Ik herschik de matrix.
Ik stop er mezelf in.

En dat is een vorm van interventie, dus wij halen dat wel weg omdat we weten dat er tegen de wil in van de mens van oorsprong geen één verzoek is er geweest, geen één overleg, plotsklaps vond het plaats.

Het is de grootste ramp die zich heeft voltrokken in de vrije werelden van de mensheid, van de sterrenrijken, van de sterrenwerelden verdeeld over diverse verschillende universa die door elkaar heen lopen.

Dus in feite kijken wij vanuit die kan kijken wij en zeggen wij, nou het is geen interventie. Het is namelijk een interventie die zich afspeelt in mij.
En daar worden we ook op de proef gesteld.
We worden op de proef gesteld om samen te werken.
Dus ook met delen van jezelf wie jij niet bent. Want dat zijn zij.
Daar moet je ook mee in overeenstemming komen.
Je moet niet een gevecht gaan aangaan met jezelf door een ander op datzelfde gedrag te straffen. Want dat is wat wij dan hier heel vaak doen.
Dat stuk dat kunnen we niet onder controle krijgen in onszelf.
Dat deel dat we niet kunnen eigen maken, dat we de liefde niet in kunnen brengen, of de aanvaarding dat dat er dan ook is, dat lukt dan niet, dat willen we niet, daar willen we niks mee te maken hebben, we ontkennen onszelf nog sterker, dus dat deel is toch niet van mij, want het is van de matrix.
Maar ik ga wel de ander op datzelfde gedrag veroordelen.
Dus ik ga de persoon daarop straffen. Dat is wat wij moeten doen.

Daarom heb ik het ook tijdens die zogenaamde educatiedagen heb ik het over kom terug in de Force. Kom terug in je eigen hart. Kom terug in je eigen liefde.

Want als je in deze wereld wat wil uitrollen, kom je ook die stukken tegen, die niet van jouw zelf zijn. En als je die stukken die niet van jezelf zijn als je daar de macht die je heeft gekregen en heeft gegrepen, feitelijk, als je die stukken ook daadwerkelijk in duikt en je gaat daarin met de Force dan wordt het levend, worden die segmenten worden levend boem boem.

En dan worden het, even ouderwets gezegd, dan worden die moeilijke dingen worden inderdaad bevoorraad met de Force van jezelf en die worden dan zelfs tussen aanhalingstekens ‘talenten’. Het worden mooie gifts waar je wat mee kan doen. Dus dat is deel 1. Wat zei je als deel 2 ook alweer?

Iemand: Martijn, je zei net ‘moeten doen’ terwijl je bedoelde ‘niet moeten doen’.
Martijn: Dat kan, ja. Als jij het hoort dan... Ik spreek in beelden, dus de woorden gaan wel eens achterstevoren. Ja, mijn vader trok me ook aan mijn voeten naar buiten. [gelach]. Dank je. Het gebeurt vaker dat ik dingen achterstevoren zeg.
Dus dat... Maar je somde twee dingen. Je zei over dat met dat interventie en je zei nog iets.

Iemand: [citeert Martijn nogmaals opnieuw uit een toespraak in Norg van 30 maart: Ja, er zijn dus beschavingen binnen zonder toestemming, ‘er is hier heel wat aan de hand, wij kunnen hen niet vragen omdat wij zelf hier zijn binnen gekomen zonder .., en de vrije wil geschonden.
Martijn: Wij kunnen.., welke tak van bezoekers, ik noem het geen buitenaardse, welke tak van bezoekende groepen er ook zijn, wij kunnen hen niets vragen, omdat wij zelf, als de creators, de scheppende mensen, wij zijn zelf hier aanwezig. Dus wij moeten vanuit ons eigen bewustzijn iets opstarten.
Je moet even teruggaan, helemaal naar de oer-aanval, helemaal terug naar het begin. Of jij hier in deze werkelijkheid bent doordat er op een kosmisch niveau iets tegen je zin is gebeurd, of dat jij zelf van een andere lichting bent, zo noem ik het, een andere lichting bent, en dat jij hebt gezegd, in deze moeilijke wereld stel ik mijzelf beschikbaar.
Dus ik ga gewoon toestaan dat die zwarte informatie velden, die werveling, in mij terechtkomt en daarmee word ik lid van die werkelijkheid. Het kan best zijn dat jij op een bepaalde manier dat hebt gekozen, of ook weer op een andere manier.
Er zijn verschillende mogelijkheden.
De basis is dat je deze werkelijkheid waarin we nu leven, deze werkelijkheid, daar kun je niet in binnenkomen.

Dat is nou juist de omgekeerde wereld.
Daar is die weer, he, [naam].
Waar ben je? Ja, daar. Alles is hier omgekeerd.
Deze wereld, die kun je niet bezoeken door er in binnen te komen.
Deze wereld die je hier ervaart, die is binnengekomen, die informatie, in het bewustzijn van de mens.

En via allerlei hele zeer geavanceerde technologieën zitten er in het bewustzijn van de mens circuits aangebracht waardoor je wordt gedirigeerd naar een andere locatie, dat is de overtuigingen die je meemaakt, wat er dus in jezelf van binnen schuift dat is eigenlijk wat er gebeurt. En dat duurt dus 8 seconden op dit moment op de aarde dus dat leven wat je hier hebt duurt 8 seconden.

Dus als je helemaal teruggaat naar de basis van de invasie en dat is waar ze dus hier op de aarde achter zijn daarom houden ze het op dit moment, ze kunnen het eigenlijk niet naar buiten brengen, ze kunnen het wel hoor, maar ze brengen het niet naar buiten omdat het niet een UFO-situatie is.

Het is veel meer dan dat we bezocht worden door bezoekers uit andere werelden. Maar wat de basis is, is dat wij deze wereld ervaren omdat er iets in ons aanwezig is, in ons bewustzijn, dat als een microtransponder functioneert, contact heeft, in ons vibreert, het heeft contact en daardoor draait er een heel scenario, een heel groot scenario, van de Orion rijken draait in ons bewustzijn.
[Martijn knipt in zijn vinger] .. dit moet er gebeuren.
Helemaal in de basis, eruit en dan ben je eruit en dan ben je thuis.
Echter slaan we daarbij een ander scenario over en dat is namelijk dat we onszelf niet..., iedereen..., niemand heeft daar iets over te zeggen, alleen jij.
Alles wat ik je zeg is allemaal betrekkelijk waar of onwaar.
Voor wat het voor jou is, dat is wat het is.

Maar nu dat wij deze ervaring hebben, en dat zijn ook de Mahat militiegroepen, dat zijn de verkenners van de oorspronkelijke groepen, kun je jezelf herkennen, nu dat je hier bent, dat je jezelf er ook helemaal inbrengt. En dat je in die wereld waarin dus de matrix draait, wat een onderdeel is van een heel grote vertakking van werelden, dat die wereld bevoorraad wordt met de Force.

Dus het gaat niet over liefde, het gaat over daadkracht. En daadkracht is liefde.
Het is doen. Als je zegt als jij niet dat en dat doet, wat je mij hebt beloofd, en je doet het niet en daarna wil ik nooit iets met jou te maken hebben, dan is dat eigenlijk dat als je dan daarna nog steeds iets met die persoon wel te maken hebt, is eigenlijk geen liefde.
Want immers je hebt gezegd, daarna wil ik nooit iets met jou te maken hebben. Liefde is namelijk daadkracht, dus uitvoeren wat je ziet.
En dan zeg je nu is het afgelopen, klets, afgelopen.
En dan kan het volgende moment komen om te zeggen, nu ga ik het weer open leggen. Liefde is iets heel anders dan een gevoel van hocus pokus en liefdevolle energie. Liefde is ruimte. Het is ruimte. Onmetelijk, niet te meten ruimte, dat is liefde. Liefde is uitvoeren wat je van binnen voelt. Dus als je hier nou op de stoel zit, en er zijn nog dingen in je leven die je tegenhoudt, dan ben je niet in dat stuk liefde aan het leven. Op welke manier dan ook. Dus het draait in de basis in ons.
In ons, daar zit het.

Nou ja, en als je dit nou allemaal zo gaat zien en we komen dan bij elkaar in beraadslaging om te kijken van waar staan we nu, wat zien we gebeuren, wat zie jij, wat jij aan het doen bent, wat voel je en weet je, wat nodig is, wat kun je erin zetten, want jij bent hier vandaag en bent hier ook gekomen om het erin te zetten, op welke manier dan ook, je bent er nu al, dus het zit er al in, maar misschien moet er nog eens een extra stuk of een extra energie ingezet worden.

Het gaat erom dat we wel in een afstemming zitten, laat ik het zo zeggen, versta mij alsjeblieft goed, het gaat niet om mij, maar ik spreek wel over bepaalde dingen, en die dingen waarover ik spreek, is echt wel heel waardevol om te horen hoe de betekenis daarvan is.

Want anders zitten we straks op het spoor van zeer veel andere mensen op de aarde die precies hetzelfde doen en je glijdt gewoon uit en mee in een wat eerder voorgekookt systeem. En het wegglijden van deze grote bestemming, dit is een grote bestemming die het openen van tijdcapsules wordt genoemd, dat zijn tijdcapsules die dichtgehouden zijn geweest door bepaalde berekeningen van hoe we ons gedragen, dat er een tijdcapsule openspringt in deze matrix, waardoor alles in één keer radicaal verandert in de matrix.

Dat mag allemaal beseft worden. Het klopt voor mij ook. Of ik thuis ben of ik ben hier. Het klopt voor mij om mee te werken om die tijdcapsules met andere mogelijkheden, andere bestemmingen te openen. Het klopt.
Het klopt om dat met elkaar ook hier te doen.
Het klopt om te zien dat de liefde die we zijn, dat we die ook hier kunnen laten zien. Het klopt dat ik mijn liefde voor jou en liefde voor de wereld, jij, jouw liefde voor jezelf, jouw liefde hopelijk ook voor mij, je liefde voor de wereld en andere mensen.

Het klopt dat wij dat hier ook laten zien in de Matrix, in een wereld zoals hier.

Het klopt. Het klopt ook om het niet te doen en te zeggen ik ga. Helemaal kloppend, alles klopt. Maar het is aan jou. Voor mij klopt het heel sterk om hele diepe grote redenen, doos van Pandora, om dat te doen, want er staan behoorlijk wat mensen klaar. En zo zal het gaan.

Fijne pauze

[pauze]

20250507-MvS-2-3-Kosmische BE-raad-slaging-Zwaanshoek met Martijn van Staveren

[muziek: Planet Earth III Suite · Hans Zimmer · Jacob Shea · Sara Barone · Bastille

https://youtu.be/Ym8TQrfnm3U ]

[muziek: Music from Source Deep Merging with the divine 9 - Voice of Creator- Frits Evelein]

[00:08:20 minuten]

Deze ontmoeting tussen jou en mij, dat is eigenlijk een hele oude ontmoeting. Niets is voorbestemd in deze wereld hier.

De mogelijkheid dat het de oorzaken en gevolgen zijn van de matrix, van controle.

En je hebt de mogelijkheid dat het oorzaak en gevolg is van de opgerichte wereld van dit experiment dat we nu ervaren. Voor degene die het hart laat spreken, voor degene die luistert voorbij de logica, echt vanuit voelen.
En het kan ook soms wel een beetje [Martijn wrijft in zijn handen] wrijving-gevoelens geven. Maar als je luistert naar je hart, laat ik het anders zeggen, als je hier nu zit, niet per se deze woorden hoor, dat kan ook een ander moment zijn geweest, of andere moment-e-n zijn geweest, maar het gaat meer om de energie achter deze woorden.

Als er momenten zijn geweest dat je frictie hebt om elkaar te willen ontmoeten, of om mij te willen ontmoeten, of andere mensen, dit onderwerp gaat, wat over dit grote onderwerp, en toch ga je wel, dan komt dat voort uit een hele oude oorspronkelijke realiteit, waarin er verbinding is tussen ons. [iemand niest]

Ik kan ook niet verklaren waarom ik hier nu zit met jou, maar ik zit hier wel. [iemand niest nogmaals]. En gisterenochtend ontdekte ik dat ik hier vandaag zou zijn. Want door mijn verhuizing en alles, waar ik..., ik ben altijd overal v-o-l mee bezig. Bij mij is alles 100% of niet. Toen zei [naam] tegen mij..., iemand zei; tot woensdag. [gelach]. En toen dacht ik woensdag? Wat is er dan woensdag? Weet je wel dat je woensdag een dag in het Zwaanshoek bent? Ik zeg, ja, nu weet ik het. Zo zit ik in het moment. In dat moment ging gelijk een golf van, ja dat zijn eigenlijk geen woorden voor, een zingeving of zin hebben is het allemaal ook niet.

Een verbinding, een grote, hele grote reden waarom we allemaal elkaar ontmoeten, maar ook die noodzaak dat er wat moet gebeuren.

Dat we sleuteldragers zijn.

En dat het goed is dat mensen die sleuteldrager zijn, ook als ze niet weten hoe of wat, toch ben je de sleuteldrager, dat die mensen bij elkaar komen.

Dus het kan zijn dat het een oorzaak en gevolg is dat je hier nu zit uit de matrix van controle, het kan de oorzaak en gevolg zijn van het experiment van degene die deze werkelijkheid nu zien in oorsprong van hun zélf, hun experiment hebben ontwikkeld. Maar het kan ook zijn, en dat kan heel vaak aangevoeld worden, dat je eigenlijk weet dat je ergens niet meer naartoe moet of niet wilt.

En toch is het groter dan dat. En dat zijn, zéér mogelijk, dat kan ik natuurlijk ook niet met zekerheid zeggen, want dat is ook helemaal niet wat het nodig heeft, gebaseerd op ervaringen onderling met elkaar. Verbindingen, kan een verbinding zijn rechtstreeks tussen elkaar, maar het kan ook een verbinding zijn tussen grote gezamenlijk uitgevoerde missies.
En dat zijn dan frequenties uit de stamwerelden.

En het daarover hebben met elkaar is eigenlijk de hoogste prioriteit.
Het is de topprioriteit, vanuit je hart gesproken, dat de liefde hier wordt gelanceerd. Dat de waarheid, niet in een model, maar de waarheid van wat je voelt en wat je ziet wat hier nodig is.
De waarheid wie jij bent, wat jij voelt en wat je nodig hebt om te doen.
Het uiten van je pijn, het uiten van je kracht, het uiten van je liefde, maar ook momenten wat ontreddering kan zijn, dat dat hier wordt gedeeld.
We zijn met een grote kosmische opdracht bezig.

En we zitten echt tegen het einde van de..., uhh in het einde van de tijd-lus die er is gespeeld. Dit was het dan.

Wat er nu nodig is, is echt gaan staan in jezelf.

En kijken of je in zo'n beraadslaging als vandaag.
Je zinnige woorden, niet voor de ander zinnig, jouw zinnige woorden, jouw woorden en jouw bewustzijn die ertoe doen. Of die hier moeten worden uitgesproken. Worden gedeeld. En dat kan ook in een anderhalve meter gebeuren.

Vier dagen geleden. Ik zie jou zitten [naam E.]. Ik weet heel toevallig wie jij bent en hoe je heet. Ik was een paar dagen geleden was ik in Franeker met [naam]. Toen reden we naar een plek wat ze dan hier het afvaldepot noemen. Daar heb je hier speciale depots voor. En als je dan wegrijdt dan ben je ervan verlost. En ik had een hele zware, stevige, in gewicht tweezitsbank. Dat was het bankje wat een paar jaar lang ook in Kerkenveld heeft gestaan, achterin kon je lekker in een bankje zitten. Dat bankje hadden we geschonken aan de katten en die waren daar ook heel blij mee. Dus het zag er niet zo goed meer uit voor het andere huis.
En het hoefde ook niet en daar hebben we weer iets anders gemaakt in de tuin.
En zo’n keet gekocht, zo'n wieltjes weet je wel, lekker natuurkleur groen geverfd voor de poezen en de katten. Dus die bank die gaat weg, ik rij met [naam] daar naar boven toe en hij brengt ijzer en metaal weg en ik gooi al mijn spulletjes weg die ik dan in mijn handen kon nemen en die bank die was best zwaar.
En ik kijk zo om me heen en denk; ja, iedereen heeft het eigenlijk wel druk he en [naam] is aan de andere kant dus ik wacht wel eventjes gewoon totdat hij weer terugkomt. Komt er ineens komt [naam E.] eraan. Niet jij, [naam E.], maar jij komt eraan. Naast mij.
Precies je energie, je liefdevolle voorkomen, je behulpzaamheid, je zachtheid, je directheid, je gemeendheid, je oprechtheid. No nonsense, no-no-sense.
En de man die stapt uit, loopt naar me toe en zegt, hij vraagt;
kan ik je misschien even helpen om de bank even overheen te kieperen? En pas jij. En in dat moment wist ik het. En dat moment dat was jij.
Dat is geen gelijkenis qua uiterlijk, maar het is via mijn bewustzijn de werveling van de verbinding die eronder ligt met elkaar. Ik wist dat je ook aan me dacht.
Ik wist dat er een contact is, ook in het moment.

[00:17:04 minuten]

Grote kosmische bestemmingen, we zijn nu hier op de aarde.

We hebben ons de afgelopen jaren allemaal op onze eigen manier, hebben ons geprepareerd op het brengen van de liefde op eigen unieke manier. En zoals je alles van mij mag weten, terwijl ik niet altijd alles zeg, maar dat is niet uit geheim, omdat alles wat ik zeg ook weer dubbel geïnterpreteerd kan worden en ik er ook nog verkeerd kan zeggen, dat ik ‘moet’ in plaats van ‘niet moet’ doen, of dat het mag en niet mag, of dat ik het juist heel graag wil en niet toestaat, dat soort verstrikkingen kan er dan met woorden plaatsvinden.
Maar ja, het zijn grote bestemmingen, wij hebben ons allemaal geprepareerd.
We hebben allemaal een weg gelopen in ons eigen bestaan, straks gaan we ook allemaal weer naar de plek waar we vandaan komen hier.
Maar we hebben knijterhard allemaal gewerkt op onze eigen manier om de vrijheid terug te halen binnen in onszelf. En dat is een parel, dat is een juweel van het hart dat je dat mag voelen in een wereld waarin zoveel verdrukking is en zoveel aan de hand is, dat je dat weer in jezelf voelt op jouw manier.
En dan kun je een cijfer aan gaan hangen voor jezelf van het is een 1 of een 10 of een keer is het een 2 en dan is het een 5. Het gegeven dat je het voelt, dat je de liefde van thuis voelt, de Force in jezelf draagt, dat je de Force bent.

Dat je voorbereid bent om op zo'n periode van hier te zijn, om te werken om laatste momentum van de matrix waarin we zitten.

Om dat mee los te maken en naar een vrije wereld te brengen hier.

En ik weet dat er in deze ruimte wel een aantal mensen, best wel een aantal - best wel een aantal mensen zijn die daar in de afgelopen anderhalf jaar heel veel over en na hebben gedacht om hier uit te gaan stappen uit deze wereld.
Om te stoppen dat weet ik. Misschien heb je het niet tegen mij gezegd.
Daar gaat het ook helemaal niet om, maar ik weet dat wel. Maar je bent hier wel.

En je bent hier met dat enorme, gepolijste, liefdevolle bewustzijn, wat weet wat de waarheid is. Je laat je nooit meer door iemand iets wijs maken. Niets. Je blijft altijd bij jezelf. Je hebt je eigen pad gevonden. Dat moet je uitrollen.

Dus er is iets ouds aan de hand in jezelf, iets heel oorspronkelijks, een oerkracht binnen jezelf, wat je, jij, jouw besloten heeft om hier te zijn. Om verder te kijken, te kijken, te kijken wat hier nu gebeurt en erbij te zijn én erbij te zijn.

En daarin hebben we ons allemaal op voorbereid en dan mogen we ook vandaag over uitwisselen. Ik heb zo veel momenten op een dag, die passen eigenlijk niet op een dag, ín een dag, ik heb zoveel momenten en ik ben zo ontzettend veel in momentum dat ik jou voel en ik praat ook echt tegen jou en dat is niet omdat ik bijzonder ben, want jij voelt dat ook en ik nodig je ook de om je open te stellen daarvoor, om te voelen in wie er allemaal, allemaal is en hoeveel waarde het allemaal heeft.

De afgelopen tien jaar werd ik best wel heel veel mensen ook in deze wereld, vanuit hier bekeken, gewoon zien vertrekken. En ik heb zo veel waardering voor al die mooie mensen. Wij zijn nu hier, wij kunnen het tegen elkaar uitspreken.
Ik heb zoveel waardering voor al die mooie mensen die hier nu niet meer zijn.
Er zijn best wel veel mensen. En toen ging het door me heen, dat was de reden, ik weet precies weer, ik was nog net niet naar school toe, of naar de kleuterschool, ik was nog thuis en heb geprobeerd om dus niet naar de kleuterschool te gaan.
Dus ik heb geprobeerd om mijn ouders duidelijk te maken dat het voor mij veel beter is om niet naar school te gaan. En nou daar hadden ze alle begrip voor, maar hun argument was van joh, het is aan het eind van de straat.
Is even in taal uitgedrukt. Dus oké.

Maar ik zag er als een berg tegenop om in een wereld zoals hier te zijn, jou te ontmoeten en je dan ook weer kwijt te raken. Ik heb het nu over wie ik ben.
Om hier te zijn in deze wereld, de aarde. Ik weet precies wat er aan de hand is. Maar die emoties, om mensen niet meer te zien. Om samen een band op te bouwen. Er is geen oorlog. Er is alleen maar contact met elkaar. De uniekheid.
Ik kijkt naar je gezicht. Jullie kijken een beetje meer naar elkaars achterhoofd. Maar normaliter kijk je in elkaars gezicht. Weet je hoe uniek we allemaal zijn.
Die unieke uitdrukking die alleen jij hebt. Niemand in de wereld is dat. Alleen jij. Die ogen. De manier van hoe je bent en hoe je doet. Dat zijn allemaal trillingen van wie je werkelijk bent. Het genot. Jij, en met je man, en met jullie samen.
Hoe vaak hebben we elkaar ontmoet. Ook in Baarn. Hoe mooi dat was.

Gisteren zat ik daar nog aan te denken, ik zette de auto neer bij de Welkoop, omdat ik nog eventjes twee zakjes hooi moest halen, wilde niet weggaan van thuis ik had daar niet allemaal balen hooi meer gekocht natuurlijk voor de geiten want anders moet je die ook allemaal weer verhuizen. Ik denk nou dan maar naar de Welkoop voor nog twee dagen. Ik zet de auto daar neer, ik sta naast een auto die ik toen zelf had een VW Passat, hele fijne auto, ik sta ernaast en in het moment denk ik daaraan, van oh ja, zo'n auto is een heerlijke auto, heerlijk, wat heb ik er veel in gereden. 250.000 kilometer heb ik met die autogereden. Dat deed ik met elke auto. Auto's gaan allemaal stuk. En toen dacht ik dus aan jullie.
En toen zit je hier vandaag samen. Ik voel me daar ontroerd door, om elkaar hier te mogen zien. Dus een tijd geleden, een paar jaar geleden, kwam hier ook een hele lieve persoon met een vriend, een man. Zij besloot uit het leven te stappen. Ze is voor een trein gesprongen. Wat een mooi mens.
Ik zit in de auto vanochtend, IJsselmeer, en ik kom tot.., ik denk..., mijn bewustzijn functioneert heel snel. Dat is bij jou ook zo, maar ik heb het nu over mezelf. Boem, het zit allemaal in me. Alle gesprekken die we hebben gevoerd, alle ontmoetingen die we hebben gehad, alle moeilijke dingen die er ook zijn geweest.
Maar dat had ik ook wel voorzien, hè. Dat er ook moeilijke dingen zijn. Wat een uniekheid, wat een mooiheid. Nooit meer zal ik iemand ontmoeten in deze vorm hier op de aarde zoals jij. Jouw unieke lach en unieke glimlach, je ogen, je bedenkelijkheid, je concentratie, je warmte, je pad, je weg. De dingen die je alleen hebt moeten doen, die in je zitten, die je uitzendt. De dingen die je met andere mensen hebt gedaan. De zogenaamde mislukkingen en tegenwerkingen.
En de grote successen en bevrijdingen. Het is allemaal wie we zijn. Dat is het leven. Het leven is dat je dat kunt voelen. De kostbaarheid van elkaar. Dat is geen theorie. Als we daarin kunnen. Zonder drama. Maar de emotie durven te voelen. Voelen hoe bijzonder dat is. Hoe bijzonder die ontmoetingen met elkaar zijn. Dan zit je heel dicht, heel dicht bij je eigen huis. Zo gaan we normaal vanuit die gevoelens, hier verpak ik het nu even in deze, maar die gevoelens, dat je echt van elkaar houdt, dat je voor elkaar opkomt en elkaar opvangt. Dat je elkaar niet laten liggen, en zeker elkaar niet laat struikelen. Dat is de oorsprong van wie we zijn.

En als we in een Task-Force hier op de aarde met elkaar kunnen zijn, dan kan dat niet zo zijn dat als we dat niet kunnen voelen. En dat besef, dat besef, die uniekheid, die uniekheid. Waren wat filmpjes die liepen vast op de website, ik kijk ernaar. Ik druk ergens op een Crowd Power filmpje, ik zet hem op play en staat net een camera op de studio in Haaren bij Earth-Matters toen. En dan zie ik een paar mensen in de zaal zitten en mijn hart gaat gewoon sneller kloppen omdat ik drie mensen zie die ik al heel lang niet meer heb gezien. Omdat ik van die mensen hou. Dat was waarom ik op deze wereld, toen ik dus een klein jongetje was, echt heel lastig vond. Ja.

Als je met elkaar een team vormt op de aarde en je geeft daar zelfs ook nog back-up aan bepaalde autoriteiten die dan zeg maar via het systeem autoriteiten zijn, noem het dan bijvoorbeeld een bepaald departement van een regering, dan kun je heel duidelijk voelen wat het verschil is tussen dit wat we nu bespreken en samenwerken met mensen waar die waardering samen helemaal niet in wordt gevoeld. Geen team. Op papier een team zijn. Ik ben er.
En ik vraag je om toestemming dat ik in je team mag komen.
Mijn hart staat open dat je ook in mijn team komt.
Dat we knokken vanuit ons hart.
Dat we zien wat er te zien is.

Dat we dingen niet oppoetsen en mooier maken omdat het gemakkelijker is.
Maar omdat we kunnen kijken ook naar de moeilijkere stukken die er zijn.
Dat we vervolgens ook naar de mooie dingen kijken en zien wat voor moois er allemaal is. Ik kan niet samenwerken met mensen waar ik niet van hou.
Dus ik besloot ik ga niet samenwerken. Dat is lastig.
In een computerbedrijf, ik hield van al mijn klanten en ik had een klantenbestand echt enorm. Mensen van de grote computerfirma's, de grote groothandels, die kwamen bij mij in Franeker. En dan kwamen ze binnen en dan zeiden ze van; uh nou ja, dit is zeker het magazijn. Ik zeg nee dit is de winkel. Draai je hier al die omzet? Ik zeg nee, wij draaien helemaal geen omzet. Maar hoe kan dat dan?
Dat, dit is het.

Wij mensenwezens, wij komen bij elkaar op gevoel, we noemen het hier wel eens vertrouwen, maar dat is een slecht woord vind ik, omdat vertrouwen zo brokkel-baar is. Het is een moment van echtheid, weet je, dat is wat we samen voelen.

Van daaruit ontstaat een team. Toen het bedrijf failliet ging, daar een deel daarvan, toen de andere helft ook heeft verkocht, en eigenlijk door al mijn problemen kwam, want het bestond toen nog niet echt, want het werd bijna een crowdfunding door de klantenkring, dus gewoon de mensen waar ik van hou, een familie, werd gesuggereerd om de schulden te kunnen betalen, omdat de kredieten werden ingetrokken door de kredietcrisis. Kredieten werden in een succesvolle bedrijven ingetrokken, zodat ik in één keer 3 ton voorraad moest gaan aflossen.
Wat ik niet kon, want het stond in het magazijn.
Ik houd van mijn klanten, want dat zijn mijn klanten niet.
Het zijn allemaal unieke mensen.
Jij bent uniek.
Ik weet zeker dat als we één dag, nee, hoef helemaal niet een dag, als er één halve minuut, kort een halve minuut lang, allemaal elkaar zouden kunnen voelen, dan zou ons hart gaan openspringen, ook uit pijn in mededogen, en liefde, compassie en ook uit schaamte, dat we er zo slecht voor elkaar zijn geweest. Een echt team. Ik kom uit een echt team.
Ik heb mensen om me heen, jij ook. Dat zijn echt, echt mensen.
Die laten je nimmer vallen. Ze zijn er niet altijd, want de meeste dingen moet ik wel zelf doen. Dat was ook het commitment. Spreek de waarheid of we blijven bij je weg. Doe wat er gedaan moet worden, want wij kunnen het niet, jullie zijn daar nu. Het is een team van liefde en kracht. Het is puur.
Ik kwam in het huis in Kerkenveld, we hadden wat spullen overgebracht. [naam] doet zo ontzettend veel dingen die ja.., ik kom binnen en er staat op de schoorsteen-, mantel zeg maar want het is dan de openhaard, staat dan de foto van Hetty.
Die stevige, niet door iedereen gewaardeerde, krachtige, liefdevolle, directe mens. Zittend in de boeddha-houding in Bhutan op de berg, gefotografeerd vanaf de achterkant, kijkend in het dal waar de dauw en de mist in de laag hangt.
Ik stap zo in die kamer en daar zit ze. Zo ontzettend mooi.
Ik ken haar en doordat zij dat heeft gedaan heeft ze iets achtergelaten waardoor ik bepaalde dingen kon doen en leven en mag leven, hoeft niet op die manier dat is mijn eigen keus, we hebben elkaar ook daar mogen ontmoeten.
Deze ontmoeting is ook weer verbonden daaraan. Jij kent Hetty.
Er zitten grotere betekenis achter alles. Dus de bron van al het leven.
Jij kent mensen, jij kent mensen, net als zeg maar in mijn verhaal zeg maar Hetty. Jij kent mensen, jij kent mensen of een persoon die voor jou heel veel betekent. Kijk, en Hetty heb ik op aardsniveau, heb ik haar mogen ontmoeten, via lezingen in die ruimte, ze heeft me daar uitgenodigd.

Dus in principe, aards gezien, kende ik haar helemaal niet zo vreselijk goed.
Maar de kracht die er is met elkaar, en die heb jij ook.
Jij kent ook mensen in jouw leven die voor jou alles waard zijn.
Dat kan een kind zijn, dat kan je zoon zijn, het kan je dochter zijn, maar het kan ook een vriend, vriendin zijn, of jonger, ouder, of misschien overleden, of het maakt niet uit. Iemand die voor jou alles betekent.
Dat is, zeg maar even, in vertaald jouw ‘Hetty’.

Hier staat, dat is ook een frequentie, dus het netwerk van wie wij zijn is heel groot. Je moet het niet onderschatten. Het netwerk van wie wij zijn als bewustzijnswezens, als Force-krachtdragers, is enorm. Dus we hebben dingen te doen, we zijn weer met zaken bezig.

Ik nodig ook iedereen uit om in debat te gaan, niet alleen hier in uitwisseling te gaan maar overal. Ik nodig ook iedereen uit, ik spreek dat hardop uit, mensen die bijvoorbeeld jou niet meer willen zien om te komen naar jou.
Ik nodig ook iedereen uit die mij niet meer willen zien om mij uit te nodigen daar te komen of bij mij weer eens een keer te komen.

Om weer opnieuw te bouwen en te kijken wat er allemaal is. Om te kijken waar het allemaal op is gebaseerd. Wat is de grote verbindende kracht met elkaar? [korte stilte]

[00:34:52]

Ik was 15 jaar. Ik had met een groep mensen uit de Syriaanse wereld een project gelanceerd. Ik moet altijd zoeken naar woorden, want wat ik dus deed, daar zijn gewoon geen woorden voor. Dat ken je hè, dat er gewoon geen woorden zijn, letterlijk niet bestaan om iets te zeggen. Ik noem rood en groen, ja dat kun je mengen, dan komt er een kleur uit. Dan kun je het restant wat eruit voorkomt kun je benoemen omdat het dan iets tastbaars wordt. Maar voordat het iets tastbaars wordt moet je rood en groen maar samen benoemen. Dat is dan lastig.

Dat project ging erom, om het niet ingeregelde bewustzijn van mij.

En ik heb natuurlijk wel een ingeregeld bewustzijn, want ik ben natuurlijk hier op de aarde, in de parameters van de aarde aanwezig. Ja. Laat ik daar ook daarbij zeggen, anders wordt het een oneerlijke situatie. Niet kloppend.

Ik heb natuurlijk een ingeleerd systeem, want ik begrijp heel goed wat er hier in de wereld wordt gedacht. En hoe het hier werkt.

En ik kan daar ook heel goed in meelopen. Maar ik krijg mijzelf er niet in kwijt.
En wat we deden was in het, in dat project om uitgeregeld bewustzijn, dat ben jij ook aan het doen op jouw manier, dus zet kracht daarbij jongens, zet kracht bij, om het uitgeregelde of ontregelde, maar ik noem het uitgeregeld, dat is er uit-geregeld dat je het doorziet, om dat bewustzijn wat-wie je dan werkelijk bent om daaruit te kunnen stappen.

Dus dat betekent, ik was 15 jaar, waarbij ik met een groep van ik denk 16 - 17, ik denk 16 mensen, het zijn engineers, die begrijpen hoe de matrix werkt, maar kunnen niet voorspellen wat er gebeurt, omdat degene die in de matrix leeft, effect heeft op hoe de matrix reageert.

Dus naar gelang hoe ik mij voel, laat ik het zo zeggen, als ik geprogrammeerd, ingeleerd reageerde wisten ze precies wat er zou gebeuren.

Dus dat deden we ook. We deden ook reken uitkomsten zeg maar met een soort sport waar, even uitgelegd in bal en doel waar de bal zou komen, ja. Als ik deed volgens de regels van het denken van hier over denken dat ik voetbal wegschiet dan is dat aards ingeregeld bewustzijn.

Dan konden zijn precies in een andere tijdsloep, andere tijdsmodus waarin zij door de frames van nano secondes heen, konden ze precies zien daar komt hij uit.

En er werd ook heel erg bij gelachen en gegierd dat ze altijd gelijk hadden.
Dus wat ik ook deed, het kwam altijd uit.

En zij zaten al op het einde van de uitslag, zaten ze al bij wijze van duimen draaiend te wachten met elkaar en kijken van ja, daar komt hij uit.

Toen zei ik tegen hen; waarom komt hij er eigenlijk uit?
Ik zeg; ga eens weg. Toen gingen ze dus weg. Toen deed ik hetzelfde.
En toen had ik geen validatie meer.
En ik had geen observanten meer.

Ze konden niet tegen mij zeggen, zij konden mij niet toetsen.

Ze konden mij niet bewijzen dat zij wisten waar het uit zou komen, omdat ze er immers niet waren. Toen zijn ze teruggekomen in dat grote project, dat is een heel groot project. Ja, dat is een heel groot project en dat gaat om hoe tijdschillen werken.

Dus alles is gebaseerd op grote gebeurtenissen in deze wereld en kleine gebeurtenissen. Dus het zijn hele grote, als je het ziet als schillen, trillingsvelden, reageert deze wereld op twee verschillende niveaus, grofweg.

Het is niet alleen dit maar grofweg. Het is grofweg op hele grote massale impacts dus waar iedereen op meedenkt. Dat zijn de grote correctiesysteem en op de minutieuze, kleine, laat ik zeggen persoonlijke en wezenlijke emoties die alleen jij hebt, maar niemand anders kent. En dan in die schillen, daar zijn we dus aan het werk gegaan. Nou ik was 15 jaar en toen werd het experiment, dat project, gestart.

Ik denk dat het een sessie of, nou dat maakt ook allemaal niet zoveel uit, ik zit er gewoon letterlijk even in te denken, terug te kijken. Ik denk dat het zo'n 10, 12 sessies zijn geweest waarop ik met onder toezicht van hen, met hun bewustzijn, met een ontregeld bewustzijn van mezelf, hen niet meer de uitkomst van zeg maar de bal kon laten voorspellen omdat ik anders ging denken.
Ik ging anders voetballen.
En bij het voetballen ging het helemaal niet meer om de bal en de richting en ook niet om het doel. En ook niet over waar ik tegen aan schopte.

Maar het ging over, dat is dus de materie wereld, het ging over wat ik in mezelf draag op het moment dat ik die handeling verricht. Dus hier vindt de scheiding plaats.

En dit is ook wat in de beraadslaging ook verder mogen worden benoemd met elkaar. Dat je iets kunt doen, maar met een andere gedachte eronder.
Een ander bewustzijn.

Dus je doet iets anders dan wat je feitelijk letterlijk doet. Waardoor de uitkomst daarvan verandert. En het resulteerde erin dat de tijd stopte. Dus het was een kort moment waarin ik bewoog. Boem, klets. Ik doe het even allemaal slow motion hè. Dus ik bewoog.
Ik sta gewoon en ineens was het, ik moet het even vertalen, alsof mijn lichaam, ik kon zelf wel bewegen, maar mijn lichaam kon door de omgeving die als het ware tegen ons aan ligt, dat beseffen we hier niet, maar dat is wel zoals we ernaar kijken, de omgeving ligt tegen het lichaam aan.

Het lichaam raakte even een kort moment stil, in pauze, in een bevroren moment. Heel kort. En vervolgens kon ik met het ontregelde bewustzijn, dus ik dacht niet datgene wat ik nu aan jullie vertel, kon ik eruit lopen. Hop. En toen zag ik dat lichaam, met mijn lichaam staan. En overweldigende gevoelens kwamen vrij. Omdat de programmeringen van dit lichaam hier, het lijkt een scheiding, maar het vindt zich allemaal nog steeds plaats binnen een opgerichte wereld, een controlesysteem waar ik net uitstap en overweldigende hoeveelheid gevoelens kwamen vrij. En ik keek naar hen, dus naar de mensen om me heen.
En toen vroegen ze aan mij; wat zou je nu willen doen?
Dat was wel een heel raar moment om dat gevraagd te krijgen.
Wat wil je nu doen?
Mijn antwoord was; dit toepasbaar maken voor iedereen, [iemand kucht], voor iedereen. Niet stiekem er doorheen hoesten, want ik praat toch door.
Voor iedereen.
En dit is een voorbeeld zoals ik het nu uitleg.
Dus dat je uit de matrix stapt.

En uit de matrix stappen betekent dus niet dat je altijd direct uit de omgeving weg bent. Maar het gaat om de bevoegdheid.
Dus dat je creator bent.

En daarna, na het testen daarvan, kreeg ik heel stevige screenings. Werd ik helemaal onderzocht. Het waren hele zware onderzoeken. Met apparatuur door mijn lichaam, wat dus energie is. Helemaal gescand. Werd ik helemaal misselijk van. Moest ik overgeven. Gingen ze apparatuur er doorheen om te kijken of ik daadwerkelijk helemaal clean was, of ik helemaal schoon ben. Ja.
Ik geef je de microfoon even.

[00:44:30 minuten]

Iemand: Ik doe best wel veel Tai Chi. En op een gegeven moment deed ik Chi Kung, dan ga je dus stil staan, ik denk dat iedereen dat wel weet.

En op een gegeven moment verdwijnt ook echt alles en komt er een mist op. Weet jij wat dat is? Maar ook zeg maar als ik die Tai chi beweging doe, komt er [elektriciteit?] mee. En dan moet ik echt heel lief zijn, want als ik die raak, dan doe ik mezelf gewoon echt zeer.
Martijn: Nou, ik moet heel erg wegblijven bij te vertellen wat andere mensen meemaken.
Maar het is een mogelijkheid dat wat je ziet als mist, dat dat een dimensieverschuiving is, dus een uitbreiding in je bewustzijn.
Door de concentratie en je lichaam te gebruiken, omdat je lichaam ook echt, het lichaam dat we hier hebben, is ons eigenlijke echte lichaam, ontstaat er een grotere focus en eigenlijk ook een ander bewustzijn.
Dat kun je voelen, tijdens de oefeningen neemt je bewustzijn exponentieel toe. Je voelt ook dat je gewoon weer direct over kennis en innerlijke kracht en ook innerlijke macht beschikt. Er komt een kracht tevoorschijn. Het is een hele hoge focus, vanuit een hele diepe ontspanning van je krijgerschap, die terugkeert.

Iemand: Die hebt ik nu niet, maar ik kan hem nu niet aanboren hoe ik hier zit.

Ik kan hem nu niet aanboren nu ik hier zit, helemaal. Maar ik snap wat je bedoelt. Dat je het dus verlegt. Maar kan je daar iets mee?
Martijn: Ja, ik vermoed, want ik moet het allemaal tussen aanhalingstekens plaatsen omdat ik het natuurlijk ook niet weet wat jij er mee maakt, maar mist, mist, een vorm van mist is heel vaak een uitbreiding van, of door je aandacht verschuift jouw bewustzijn je hersengolven veranderen en daardoor kom je in een ander compartiment van je echte bewustzijn. Dus dat is je metafysische bewustzijn. Dat is veel groter dan wat er in je hoofd zit en als je daarmee verder gaat is het, als dat dit is wat ik zeg dat dat dan als een mogelijkheid is, als je daarmee verder gaat kan het zijn dat je dus ineens in een andere kamer staat of in een andere ruimte staat of ineens in een bos staat ja, dus het is eigenlijk de oors.., waarschijnlijk, het is mogelijk, dat je dit kunt zien als één van de oorspronkelijke geestelijke avatar krachten die wij in ons dragen, ja.

Iemand: De reden dat ik daar op kwam was waarin je zei van; ik stap uit mijn lichaam, en als je dan als klein kindje van 15 bezig was, maar ik weet ook de mensen waar ik deze technieken van leren is dat die in de vechtsport zeg maar ook altijd een stapje voor zijn op de tegenstander om eruit te stappen. Daarvoor dacht ik er ook aan. En wat laatste tijd ook mogelijk is, omdat ik het behoorlijk veel train, is als ik zeg maar op mijn rechterbeen sta, gaat er een baan omhoog en dan gaat die hersenhelft bonken, ga ik op mijn andere been, gaat die hersenhelft bonken en ik heb het idee soms dat we dan een bal rond je hoofd heen komt. Heel apart.
Martijn: Je word je in ieder geval bewust van iets wat voorbij deze werkelijkheid aanwezig is en waar we ons bewust van worden, hoe dan ook.

Als je het heel plat gaat zeggen, word je er bewust van dat je hier eigenlijk niet bent.

Iemand: Ja, klopt. Ja. Ja. Ja.
Martijn: Hoe mooi is het, en dat is ook onze taak, om dat weer terug te halen, hoe mooi is het dat je dit onderwerp, en het hoeft niet op jouw manier of op mijn manier, het gaat om bewustzijn en mogelijkheden neerzetten, terughalen, want ze hebben het bij ons weggehaald.
Zonder toestemming, zonder permissie is dat weg gesleuteld.
Ook de ordentroepen na de val van het bewustzijn door een enorme scala aan historische voorlijnen met oorlog en opkomst van werelden.
Er is zoveel gebeurd. Dus je zit in een voor-geprogrammeerd veld.
En dit moet dus terugkeren. We moeten onze eigen zeggenschap weer terugkeren. Dus er zijn allerlei verschillende manieren van oefeningen voor mogelijk.

Iemand: [reactie niet verstaanbaar]
Martijn: Ja, ik heb niks gedaan

Iemand: Alles wordt ook transparant. De mensen die we zien die worden ook transparant.
Martijn: Maar dit is ook een interpretatie wereld. Ik zal even kijken of de onderkant van je microfoon..., daar zit een knopje...

Iemand: [reactie niet hoorbaar]
Martijn: Ja natuurlijk heb jij zelf iets op je... Nee, je hebt de batterij leeg gemaakt. Nou dat heb je het sneller voor elkaar dan ik. Gefeliciteerd. Eindelijk. Eindelijk. Goed hoor. Ja. Dat krijg je als je over dit soort onderwerpen gaat spreken hè.

Waarom heb ik het hierover?
Waarom hebben we het hier over?
Omdat het ons brengt naar wie we werkelijk zijn.
Waarom kunnen we het wel dromen?
En waarom lijkt het zo in deze werkelijkheid hier, in dit opgestelde veld, waarom lijkt het hier niet te kunnen?

Hier in deze wereld ben je ingeregeld om te weten dat het niet kan. En in je droom niet.

Hij doet het weer [microfoon]. Wie wil hierop reageren of iets anders? Iets heel anders. Hier is de microfoon.

Welkom bij deze beraadslaging.
Waar kom je vandaan? Antarctica?
Of waar kom je vandaan?

Iemand: Oh nee, ik sta helemaal te shaken. Deze realiteit versus de originele realiteit. Ik zie af en toe stukken van de originele realiteit. Wereld.
En ik noem deze realiteit altijd de elektronische realiteit.
Dan heb ik het niet over mobieltjes of laptop’s of dat soort dingen.
Maar het is hier alles gekaderd is en of het alleen maar elektriciteitsbewegingen zijn van plus naar min. Ik ben geen elektriciteitsspecialist.
Wanneer ik de natuur in de originele wereld zie. Het is zo levend en present.
En ik ben hier in deze realiteit heel veel in de natuur. Maar daar is het, een blaadje kan zo'n uitstraling hebben en het beweegt en het leeft.
En het is vrij in de beweging en in de energie. En hier is het weinig en wat ik merk is dat de re..., op het moment dat ik dus meer van de originele wereld zie, is de relatie die ik met hier heb dat is een onderslag. Het is een verplaatsing van waar anker ik mij en die vind ik niet zo eenvoudig.
Martijn: Is dit dit wat je nu vertelt vanuit welk deel van jou komt dit? Is dit het aarde deel? Of is dit een ander deel van iets? Of is dit je kosmische oorspronkelijkheid?

Iemand: Goede vraag.
Martijn: Wie wil er wat weten? Wie wil hier iets weten? Wat moet er geweten worden? Het zijn wel cruciale dingen.

Ik stel de vraag niet aan jou hoor.
Ik spreek hem gewoon als commander crew uit naar jou toe zo van; wat is die vraag? Dus die vragen mogen allemaal er zijn.

Dus het is helemaal geen waardeoordeel, maar het is meer een bewustzijn voor onszelf allemaal, als we een vraag stellen, welk deel van mij vraagt hier iets? Omdat je het ongeduld sprak jij uit, even het woord ongeduldig, hè.

Iemand: Dat weet ik niet meer.
Martijn: Nee, nee, nee, maar dat heb je ook niet letterlijk gezegd, maar...

Iemand: Ik kan ongeduldig zijn, ja.
Martijn: En dat is heel herkenbaar, omdat we voelen de noodzaak om de liefde en de echte aandacht hier zo te laten ontstaan.

Dus dan kan het zijn dat er vragen worden gesteld door ons op een gegeven moment, die als bliksemafleider gaan functioneren.

Die zijn dus wel heel belangrijk, die vragen. Het is heel belangrijk binnen het aardemens, aardekosmosmens deel, is dat heel belangrijk en waardevol. Want dat kan ook een ruimte geven in je eigen leven, meer balans, maar dat is niet waar jij naartoe wil.

Jij geeft meermaals aan dat het gaat om de absolute waarheid. Dus zul je ook in jezelf goed moeten afstemmen, nu gaat het erom.

En dan komt de vraag ook, en dat kan best deze vraag zijn, dat kan, dus dat weet ik ook niet, maar het kan zijn dat er dan een andere vraag komt.
Een vraag die hier misschien niet gesteld mag worden, niet omdat het een vraag is aan mij of wat dan ook, maar omdat het bewustzijn creëert.

Dat precies die dingen worden gesproken door de creator zelf, jij.

Iemand: En waarom mag die vraag dan niet gesteld worden?
Martijn: Omdat dat, als het vanuit je oorsprong komt, aandacht zet op onderwerpen waar niet over gesproken mag worden.

Omdat er niets gezien mag worden of dat onze aandacht er niet op mag komen, waardoor het niet aanwast.
Jij hebt zoveel, ik zeg het nu echt rechtstreeks tegen jou, jij hebt zoveel meegemaakt. Ik ken je totaal niet, maar je hebt zoveel meegemaakt.

Je hebt alle ins en outs gezien van de spiritualiteit, misleidingen en ook de goede dingen heb je gezien.

En het resultaat is dat jij dan overblijft zeg maar. Ja. Dat roept een bewustzijn op in jezelf en als je daar nu niet iets mee doet dan plof je.

Iemand: Ja dat kan ik.
Martijn: Ik zei het niet spreekwoordelijk. Dus die druk, die eigenlijk pure liefde is, noodzaak, dat is kennis.

Jij hebt dingen gezien en je weet dingen die nodig zijn waar we met elkaar allemaal naartoe gaan.

Dit geldt overigens voor ons allemaal hoor, dit niet alleen tegen jou, maar jij staat er nu. En het kan zijn dat dat wat jij weet, dat je straks in je auto stapt en weer teruggaat naar waar je vandaan komt, dat je denkt van waarom heb ik dat niet gezegd? Waarom is het niet door mij uitgesproken?

Waarom is de aandacht daar niet op gezet? Als het sturend lijkt of wat dan ook, dan bied ik onmiddellijk zeer mijn excuses aan.

Iemand: Zo ervaar ik het niet.
Dan komt het weer vanuit welk deel stel ik dan een vraag of spreek ik nu?
Ik wil meer in mijn herinnering hebben hoe in de originele wereld mensen met elkaar relateren. Hoe levenspartners met elkaar relateren.
Want ik snap er hier niets van. Ik snap mezelf niet.
Hier, omdat een deel van mij wil verbinding. Ik weet überhaupt niet wat echt verbinding tussen mensen is.
Is het gewoon contact?
Is het openheid?
Wat is het echt?
Tweede is, ik voel dat ik een soort einzelgänger ben.
Een super einzelgänger. Super alleen zijn. Super dit.
En dan hebben we het over, we zijn vrijheid. We laten het allemaal helemaal vrij. Hoe gaat dat dan in de originele wereld?
Met partners, levenspartners, hoe leven die met elkaar? Dat men elkaar vrijlaat. Wat is dan de verbinding tussen die levenspartners?

Wat is dan het speciale?
Wat je dus niet met iedereen hebt. Ik wil het herinneren in mij, hier!
Martijn: Hoe komt het dat dit onderwerp zo belangrijk is?

Iemand: Omdat ik op dit moment naar mijn eigen partner kijk en die enorm kan kletsen, blablabla, als ik in de natuur ben, blablabla, en ik heb het honderd keer proberen te stoppen. Want ik wil stilte, ik wil ervaren.
Maar ik heb ook een paar keer heel diep gekeken naar de weerstand.
En dieper en dieper. En dan kom ik alleen maar uit op liefde.
En er is dus een deel, welk deel van mij in verwarring.
En ik weet niet, ik vind het dus shit om te zeggen hoe mijn relatie met mijn levenspartner dan is. Wat voor mogelijkheden zijn er?

Wat voor pakketjes van informatie, agents, weet ik veel wat voor bullshit er allemaal doorheen loopt.
Martijn: Ja, misschien moeten we ons, je wilt hierover in beraad.

Iemand: Ik wil meer weten over hoe levenspartners en relaties in de originele wereld zijn.
Martijn: Maar daarvoor zullen we moeten gaan vergelijkingen trekken. En die zullen desastreus uitvallen. [stilte]

Wat is er fijn aan niet in verbinding te zijn met een partner?

Iemand: Je eigen ruimte?
Martijn: Je eigen ruimte, ja. Dan gaat het dan misschien meer daarover.
Onze eigen ruimte, de mens haar eigen ruimte, zijn eigen ruimte.
Hoeveel ruimte heb je dan als commander?
Op een gegeven moment moeten er compromis gewoon worden opgezegd.
Het is niet anders. Iets gaat wel of iets gaat niet. Op een gegeven moment kom je op dat punt uit. Alleen als je in dat punt verkeert.

Iemand: Als commander heeft iedereen toch zijn eigen ruimte.
En hoe is dan verbinding? Wat is dan verbinding?
Martijn: Deze vraag die wordt nu gesteld over de oorspronkelijke wereld?

Iemand: Ja.
Martijn: Ja. Kijk, als ik zei, het is al lastig om rood en groen tegelijkertijd benoemd te krijgen.

Als ik zeg bijvoorbeeld van..., of we zeggen - niet ik. Als we zeggen.
In deze wereld waar we vandaan komen hebben we veel meer emoties.
Ik kan het grofweg echt zo aanduiden, 90% van onze gevoelens wie we werkelijk zijn wordt in deze wereld niet gevoeld.
Het merendeel van ons fysieke energie-geheugen en bewustzijn hier op aarde functioneert niet.

Hersenscans laten dat ook gewoon zien.
Dus dat is puur gebaseerd vanuit waarneming van deze wereld hier.
Dat houdt in dat je ervan uit kunt gaan ook op fysiek wetenschappelijk niveau, maar ook vanuit je emoties, dat er veel meer te voelen moet zijn dan wat je hier op de aarde voelt.
Dat is ook waarom we als mensen vaak op zoek gaan naar excessieve uitingen van emoties.

Omdat wat we niet kunnen voelen of niet lijken te kunnen voelen, dat we die juist via excessen tot uiting laten komen.

Waardoor we het gevoel hebben dat we een diepere emotionele bevrediging krijgen, een gevoel kunnen ervaren, wat dan maar een kort moment is.
Dat kan op seksueel gebied zijn, maar dat kan ook op geestelijk gebied zijn, mentaal gebied zijn, of het gevoel van je emoties kan het ook zijn, dat je jezelf blootstelt aan hele emotionele dingen om bewust meer te kunnen voelen.
Dus het is een hele lastige vraag om dat te vergelijken vanuit hier.

Maar als ik het zou vergelijken, eigenlijk heb ik dat net ook benoemd, in het besef van de uniekheid van ieder mens hier. Als ik jou nooit meer kan zien, omdat je hier op een gegeven moment, even uit deze beeldvorming hier, dat je in één keer hier niet meer in deze dimensie bent, en ik mag dan een keer wel bij een begrafenis zijn van jou, dan heb ik daar heel veel weet van.
Dan ga ik je heel erg missen.
Dat ik nooit meer gezicht zal zien, hier, in deze wereld.
Dat we niet meer samen kunnen uitwisselen.
Dat we niet meer samen kunnen creëren.
Dat we niet meer samen de kracht bij elkaar kunnen hebben en samen de Force tot leven.

Dat we niet meer samen kunnen genieten van de blaadjes die trillen.
Dat is eigenlijk wat ik benoem.
Kijk, wat is een levenspartner?
Ik heb het wel eens eerder gezegd.
Ik weet niet zo goed precies wat verliefdheid nou eigenlijk hier inhoudt.
Ik ben er ook zeker van dat ik dat nog nooit heb meegemaakt.
Ik voel liefde. Ik bewonder je. In de mooiheid wie je bent. De puurheid.
Ik voel me verrijkt. Dat ik in je ogen mag kijken.
Dat ik via jouw ogen ook je thuis mag zien.
Terwijl ik niet met mijn mind daarin hoef te gaan. Van wat jouw thuis is.
Maar ik weet het. Ik ontmoet je hier. Ik kijk recht in je ogen. Ik ontmoet je thuis. Via jouw ogen. Via jouw bewustzijn. Dat is liefde.
Ik heb het al vaker gezegd, ik ben eigenlijk verliefd.
Als ik het woord ‘verliefd’ mag gebruiken, dat is een antwoord op jouw vraag voor een mogelijke vergelijking.
Eigenlijk ben ik verliefd gewoon op de mens, op de schepping, op de natuur, op de dieren.
Er zit een konijntje bij ons thuis, heeft een middenpootje gebroken, of een middenbeentje, van een vingertje. Elke keer loop ik ernaartoe. Het beestje heeft er pijn van, water, pipetje in de mond, heel lief konijntje, schatje, kun je zo optillen. Kijk in het oogje, voel de verliefdheid.
Kijkt mijn recht aan, de Force a life.

Door het ontbreken daarvan hunkeren we vaak alles weg, uit één persoon of uit drie personen. Dat is een vorm van een relatie.

Maar als je dit durft te openen, dat je van alle mensen dezelfde liefde kunt voelen. Dat er geen vader of moeder is, in mijn voorbeeld dan, want het kan zijn dat jij je vader of moeder niet hebt gekend of niet kent, of dat dat helemaal geen leuke vader of moeder is geweest.
Maar in mijn voorbeeld, die liefde die je voelt van je mama, of de liefde die je voelt van je zus, of de liefde die je voelt van je beste vriendin, je thuisgevoel, je veiligheid, je geborgenheid, mee, erbij horen, samen met elkaar iets doen.
Dat is een gevoel. Dat is stationair bij ons allemaal.
Met wie we ook te maken hebben. Met wie er ook contact is.
Dus dat die relatie, een relatie, als levenspartners, wat dan ook, wat weer een begrenzend woord is, die kan je eigenlijk dus niet invullen.

Want als jij van alle mensen evenveel houdt, en dat je voor iedereen precies hetzelfde wil doen en dat je voor iedereen hetzelfde liefdevolle bos bloemen wil plukken. Dat je iemand zie die het moeilijk heeft, en dat je in de auto je rem intrapt en dat je uitstapt en dat je die persoon vraagt; kan ik iets voor je doen?
Ik zie dat je hier zit te huilen.
En dat die persoon zegt van; nee je kunt er niks aan doen. Echt niet? Nou ja, ja.
En dan komt er toch een gesprek.
En je voelt dat je er bent, dat je de liefde bent. Als dat is wie wij zijn.
En dat is wie wij zijn. Dat is wie wij zijn niet iets anders. Dat is wie we zijn.
Dat is het. Als we dat zijn, dan is het hele relatieverhaal niet nodig.

En ik heb het helemaal niet over relatie dat je dan met iedereen een relatie aan gaat. Iedereen moet zelf weten wat hij of zij wil.
Ik heb het over geestelijke verbinding.
En die geestelijke verbindingen mag je ook lekker in elkaars arm liggen.
Mag je ook tegen elkaar zeggen, kom maar lekker tegen mij aan.
Bij mij ben je veilig, wat heb je nodig, mag ik iets voor je doen.

En dat is wat in deze wereld, door de beschadigingen, de misinterpretaties, laat ik zeggen, de grote registers van het mannelijke beschadigingsniveau, oh nee, mannen zijn niet beschadigd, vrouwen alleen..., vrouwenbeschadiging.
Oh één grote beschadigingstoestand eigenlijk.

Daardoor zijn wij gewoon een route ingeschaakt door de matrix, om dan nog, het liefst ook precies eerst de illusie te krijgen dat je veilig bent bij de juiste persoon, om vervolgens te ontdekken dat die persoon je waarschijnlijk het diepst, diepst weet te raken op je, eigenlijk je kracht, maar op je pijn.

Misschien moeten we dat wel helemaal loslaten.

Maar in de wereld waar we vandaan komen, is partnerschap over waar jij het over hebt, meer gebaseerd op iets wat hier gewoon helemaal niet eens bestaat.

Het is hier nu nog niet.

Maar dat is niet waar, want het is hier nu wel want ik weet het.
En jij weet het. Dus het is er wel.
Maar systemisch, kijk daarom zeg ik breng jezelf erin, breng jezelf erin.
Als je het allemaal niet meer weet laat het dan maar gewoon los je kunt beter, zoals ik het weet hoe het zit, je kunt beter iets loslaten en niet in een vervorming blijven draaien los, los, dan kun je eerlijk zeggen waarom je het los moet laten een relatie of een situatie.

Want dit hoort bij ons een commanderschap.

We moeten helder zijn.
En als ik terugkijk op mijn leven hier dat ik 27 jaar met [naam] heb geleefd waar ik nog een paar dagen geleden ook was, ook heel goed contact weer met elkaar te hebben, daar ben ik ook heel erg dankbaar voor.
Vind ik ben ook heel ontroerend om te mogen voelen.
Want het was ook pittig voor haar. Maar natuurlijk voor mij ook.
Want als je 27 jaar lang met elkaar een heel mooi leven hebt, een goed leven hebt op allerlei niveaus en er zijn bepaalde stukken waar het niet loopt.

Maar als ik daarnaar kijk, ja, wij wisten altijd eigenlijk dat we elkaar partner niet waren.

Dat hadden we altijd al gedacht, gevoeld, maar ook tegen elkaar gezegd.
En zij zei ook wel eens van; is het niet beter dat wij uit elkaar gaan?
Dat ik zei van, ja zeker, en dan gaf ik haar de jas.
Je moet alles met een korreltje zout nemen.
Je moet elkaar begeleiden naar de exit van de beknelling dat is wat we moeten doen. Weet je en het kan ook zijn dat we in situaties blijven plakken omdat we dingen hebben meegemaakt waardoor we ook in een soort vacuüm komen en je het gevoel hebt ik heb wel een partner nodig.
En het is ook wel zo maar misschien is er dan iets anders.
Maar partnerschap..., als ik hier op de aarde kijk, ik vind het wel mooi als ik bepaalde functies, ik noem even bijvoorbeeld een admiraal van een vloot bijvoorbeeld, van de marine, en je kijkt, want het gaat om gedisciplineerdheid, voor mij is discipline niet een mind-iets, voor mij is discipline aan het hart verbonden.

Dan vervalt dat woord discipline natuurlijk, want dan hoef je het niet meer te doen, maar het is een commitment zonder commitment, dat is een discipline en als ik daarnaar kijk en ik zie hoe die mannen en vrouwen met elkaar omgaan.

Dan ga ik even uit van een ideale situatie dat iedereen goed op elkaar afgestemd is, iedereen weet precies wat er gebeurt, welke handelingen er moeten plaatsvinden, mensen vertrouwen op elkaar, ze kijken elkaar in de ogen en daarna gaan ze lekker met elkaar uiteten.

Er is geen storing maar een totale zogenaamde organische perfectie van samenwerking. Dat benadert iets van een oorspronkelijke levenspartner.

En in die zin kun je misschien ook wel zeggen dat je een vriendschap, in deze wereld hier, dat je daar vaak meer volwassenheid in kunt voelen als met je eigen partner. Omdat partnerschap is heel veel programma hier.

Heel veel programma. En daar kleven natuurlijk ook bepaalde behoeftes en invullingen in. Je moet met elkaar knuffelen, je moet met elkaar vrijen, je moet dingen tegen elkaar zeggen, je moet ook op die manier lopen en moet ook die dingen voor elkaar doen. Nou... [gelach].

Als je daarin programma-loos bent dan is dat heel goed.
Alles in het moment, systeemloos. Een gevoel is er en dan doe je het.
Mijn moeder belde me eergisterenavond op ze zegt; lieverd. Ja.
Het gras is hoog. Ik zeg; oh! [gelach].
Ja, ik weet het wel, maar ik zeg het even dat jij weet, het beeld hebben dat het hoog is, en misschien dat jij dan het gevoel krijgt dat je het korter kunt maken.
Zij heeft dat gezegd, maar niets in mij gaat denken, wanneer zal ik het nou gaan maaien. Ik kan dat niet. Het moment is er gewoon.
En dan is het er, en dan doe ik het volledig.
Dat is partnerschap.

Kijk, en je kunt het andere mensen niet kwalijk nemen als zij daarin in een andere beweging zitten.

En dat moeten wij als kosmische commanders, als krachtdragers, moeten we dat ook gewoon beseffen.

En bepaalde behoeftes moet je niet gaan projecteren of afdwingen bij de ander. Dan moet je kijken van is die behoefte misschien op een andere manier of heeft het ook een andere betekenis.

Als ik door de bossen loop en ik praat niet, dan hoef ik gewoon vijf jaar niet meer te vrijen. [gelach].
Ik loop heel veel door de bossen. [gelach].

Het gaat om wat er gebeurt. Daar gaat het om. Ik moet mijzelf gewoon voelen. Dat is mijn commitment.

En ik weet ook dat ik mijzelf voel en alles wat er dan verder is, dat is allemaal programma-loos.

Dat is gewoon liefde, dat is echtheid, dat is gewoon puur en het is niet een invulling van een behoefte of zo. Dus commander, go!

En als je nou naar het onderwerp kijkt, naar wat er allemaal gebeurd is in je bestaan, dan kun je ook zien wat voor voorwerk er is geweest hè.

Om het te belasten met veel pijn.

[01:15:45 minuten]

De grotere bestemmingen hè van waar wij het ook over hebben, grotere bestemmingen.

Je ziet hoe grotere bestemmingen allemaal meegewogen worden of meebewegen in wat er allemaal aan de hand is en wat er allemaal gebeurt.
Ik kan je vertellen hè, en dat zeg ik je wel, op het moment dat je zo uit de matrix stapt, interesseert je helemaal niets.
Maar de liefde is vele malen groter dan hier.
Dan heb je helemaal geen systeemgedachten- behoefte en zelfs ook geen eens verantwoordelijkheid. Nou, dan kun je blijven zitten, hè. Ja, je hebt een microfoon, die mag je vast wel aan iemand anders doorgeven.

Iemand: Ik wil wel graag. Ik weet ook niet waar ik moet beginnen. Maar ik heb... Ja, ik weet wel waar ik moet beginnen. Ik heb iets geschreven.
Ik heb afgelopen drie weken een boek geschreven. Dat klinkt heel praktisch.
Maar ik schrijf graag en ik fotografeer graag.
En ik heb mijn boek geschreven en het kon pas na 13 april, het was een bijeenkomst hier. Ik heb mijn ingewanden er zo ongeveer uit gekotst toen ik thuiskwam na 13 april. En toen kon het en ik wil dit graag even voorlezen.
Ik kon het niet printen dus ik heb mijn laptop meegenomen.
Ik denk dat dat wel komt omdat ik misschien ook wil zeggen. Het is heel kort, het is twee minuten, maar ik moet het even pakken.

Het is de inleiding van mijn boek en het heet ‘Moeder Aarde en het Land van Ooit’. He deals with cards as meditation and those he plays never suspect, he doesn't play for the money he wins, he doesn't play for respect.
Waar ‘he’ staat mag altijd ‘she’ gelezen worden en andersom. Sting - shape of my heart. Er hoort een foto bij, die heb ik ook gemaakt, dat loopt bij mij helemaal synchroon, foto's en tekst. Het is een foto die staat op mijn website van een paal, een verweerde paal, met daar omheen prikkeldraad wat losgeschoten is.
Het is in kleur een hele mooie foto. En ik ga verder. [iemand leest voor:]
“Het staat als een paal boven water. Het prikkeldraad mag eraf. Het is niet erg dat er onherstelbaar ingesleten groeven overblijven. Het gaat niet om de vorm, het gaat om de inhoud. De inhoud schept een nieuwe vorm. De inhoud van de paal is nog steeds een boom. De boom is niet dood, kan niet dood. Het is niet erg om te worden aangevallen in een wereld waar rollenspellen worden gespeeld. In deze megafamilie opstelling met zijn onuitputtelijk dezelfde verhalen... kun je jezelf ontslaan uit de rol waarvoor je geen auditie deed. Mij kun je daar ook uit ontslaan. Ik zal jou ontslaan. Moeder, ik ben het niet. Sla mij in mijn rol als wie je ook maar denkt dat ik ben. Ontsla mij in mijn rol als wie je ook maar denkt dat ik ben. Kietelen mag ook, aaien nog liever. Knuffel mij, ik knuffel jou. Ik laat jou jouw herwinnen, laat mij mij herwinnen. Onbewust liet ik jou jezelf. In mijn hitte en mijn vuur, in mijn kou en mijn water. Ik zag niet. Onbewust liet jij mij mezelf. In jouw hitte en in jouw vuur. In jouw kou en jouw water. Jij zag niet. Bewust neem ik terug wat niet van jou is. Bewust neem ik terug wat jij niet bent. Ik gooi het weg voor jou. Ik gooi het weg voor mij. Doe het ook voor mij. Doe het voor jou. Wij zijn vuur, water en vuur, vuur en water. Bezit bestaat niet. Mijn kinderen zijn mijn kinderen niet. Mijn tranen zijn mijn tranen niet. Mijn woede is mijn woede niet. Het is de kracht in ieder mens dat weet van het bestaan, dat weet van het Land van Ooit. Het prikkeldraad is eraf. Moeders zijn geen loeders. Moeders zijn de hoeders van deze aarde. Waar ‘moeder’ staat mag altijd ‘mens’ gelezen worden en andersom. Moeder, ik ben het. In dankbaarheid naar deze prachtige planeet, moeder aarde. I know that the spades are the swords of a soldier. I know that clubs are weapons of war. I know that diamonds mean money for this art. But that's not the shape of my heart. That's not the shape of my heart” [einde voorgelezen tekst]. Ik kan mezelf heel erg voelen als ik schrijf en als ik fotografeer. Ik was één van die mensen die uit het leven wilde stappen, die jij kende. En dat wil ik ook even zeggen. Ik wil ook zeggen dat ik een kind heb weggegooid, ook op een depot in Franeker. Ik heb drie zoons en ik was op een gegeven moment zwanger van een dochter. En ik had daar een gesprek mee en ze wou niet komen. En ik zei, dat snap ik, dan moet je niet komen. En drie weken later was ik op vakantie in Friesland, in de caravan van mijn vader, op een camping. En toen begon ik te bloeden. En dat is meestal geen goed teken. En toen heb ik dat kind opgevangen in een luier van mijn oudste zoon. In een vuilniszak gedaan. En op het depot van de camping in Friesland weggegooid. En dit gaat over mij. Dit gaat over..., ik kan er nu pas komen bij wat ik moet zeggen.
Ja, door 13 april... Ja, ik merk in mezelf dat ik niet helemaal goed weet van waaruit ik spreek op dit moment. Dus ik praat maar door. Maar ik weet het nu even niet. Maar ik ga even zeggen wat ik geloof ik moet zeggen. Wat 13 april voor mij was dat dat niemand ingreep. Daar ik, ik kan het geloof ik toch niet zeggen. Ja ik zeg het gewoon maar plat. Ik weet het ook niet. Ik ga het even plat zeggen. [stukje niet getranscripteerd]. Dit is wat ik zag gebeuren op 13 april. En ik begrijp heel goed.
Ik kwam thuis en ik zei tegen mijn, ja, ik weet het ook niet, ex-partner.
Ik woon in een huis met de vader van mijn kinderen.
En ik zei, bind mij vast als ik nog één keer daarheen ga. Maar dat heeft hij niet gedaan. Want ik ben hier en ik denk dat het ook een bewijs is dat het hier geen spirituele organisatie is, want je gaat daar niet vrijwillig in. Ik niet. Ik ging daar niet vrijwillig in. Ja, dus in feite, ja. Ik had een tas bij me met een grote glimlach daarop. [naam] zei, waarom moest je daar nou twee keer iets over zeggen?
En ik dacht bij mezelf, ik ga daar nog een derde keer iets over zeggen.
Ik heb nu ook een tas bij me. Er staat een gouden worst op. Lijkt net ook een glimlach. En ik dacht, ik ga daar verder niks meer over zeggen.
Maar ik voel daar zelf heel veel bij. Een gouden worst en een grote glimlach.
En ik reed hier vandaag naartoe en toen reed ik achter een busje waarop stond Critical Cleaner. En er stond ook zo'n vorm op. Dus ik dacht ja, Critical Cleaner.
Dat ben ik misschien wel. Of zijn wij? Dat... dat ik weet niet of dit was wat ik moest zeggen, ik weet nu eigenlijk niet goed van waaruit ik praat.

Heb jij geen vraag?
Martijn: Vind jij dat ik nu had moeten ingrijpen?

Iemand: Nee
Martijn: Ik ook niet

Iemand: iemand anders ook niet blijkbaar
Martijn: Kijk wij zijn hier in deze wereld zijn wij ons door, helaas dan maar het woord helaas, zijn wij ons in deze wereld aan het terug ontdekken dat we liefde zijn en dat we op verschillende manieren en niveaus beschadigd zijn geraakt.

Die beschadiging kan allerlei verschillende manieren plaatsvinden jij noemt er een en het is heftig. En je kunt concluderen dat beschadigingen om onze liefde niet te kunnen leven, dat het om een bepaalde reden zo gebeurt. Het is geen toeval.

Het kan en het is ook geen toeval dat als je de aarde, zoals wij dat zien, met zoveel mooie mensen loopt.

We bestaan uit allerlei verschillende volken, dat eigenlijk over de hele aarde zulke mooie mensen met zoveel warmte en levenskracht, eigenlijk planetair gezien allemaal te maken hebben met uitdagingen.

Daar steekt wat achter, daar is iets. Want het hoeft namelijk niet.
We kunnen elk moment allemaal beslissen om de ruimte en de vrijheid aan elkaar te geven, naar elkaar te luisteren, wat we ook nu doen naar jou en naar elkaar. Dus we praten dan over heling op mondiaal niveau.

Het gegeven dat we allemaal als mensen dingen meemaken, dat we eigenlijk ook even plat gezegd opgevoed worden door mensen die er zelf geen kaas van hebben gegeten, omdat ze zelf ook allemaal de uitdagingen van beschadigingen en toestanden hebben meegekregen in zichzelf ofwel in eigen leven of door de voorouderlijke historielijnen, matrix is dit wat ik nu noem, maar dat is.., dan zou je eigenlijk zeggen van; wat is er toch aan de hand als een volk, wie ikzelf ook ben, in een wereld bij elkaar samenleeft, wat zo beschadigd is dat we eigenlijk onze meeste van onze tijd, onze kostbare tijd, precious, kostbare tijd, lijken kwijt te raken, allemaal hè, aan het verwerken en het openen van gevoelens waar we potverdorie niet over mochten spreken, of iedere keer als we er over spreken wordt het gras voor je voeten weggemaaid.

Wat is hier aan de hand?
Nou dat is een programma en wij komen dus bij elkaar in deze wereld via, in dit geval helaas, via de inzichten ook van die trauma's.

Want we ontdekken daardoor juist dat we die trauma's niet zijn, we ontdekken en voelen terdege dat we juist liefde zijn dat we juist kracht hebben en dat we niet zomaar genoeg hoeven te nemen met wat liefde is volgens een bepaald format.

Dus er zit iets achter en dat is waarom we ook in deze kosmische missie waarin we zijn gekomen.

Dat we gaan kijken van; hoe stap ik daar doorheen?
Want één ding is zeker. Je zult er wel doorheen moeten stappen.
Allemaal.

Op een gegeven moment moet je door de trauma's heen stappen. Je moet er doorheen. Maar je kunt het niet doen omdat; nou ja, ik moet er maar doorheen stappen.
Nee. Als daar lading op zit.
Als daar emotie in zit.
Dan heeft dat wel de ruimte nodig.
Dus dan zul je op zoek moeten gaan als commander-in-chief.
Op zoek moeten gaan naar hoe ga ik dat ontladen?
Hoe ontlaad ik dat? Hier kan dat nu op deze manier.
Maar moet ik nu de rest van mijn leven bij elke ontmoeting, bij regeringen over mijn persoon trauma spreken? Ja of nee? Het is de vraag voor ons allemaal.
Voor ons allemaal, hoe ga je daarmee om?
Wat we nodig hebben is veiligheid.
Die veiligheid, daar moeten we niet de verantwoordelijkheid bij een ander leggen. Die veiligheid moeten we zelf bouwen.
Als het niet veilig is om erover te spreken bij andere mensen, dan zeg je gewoon, deze mensen kunnen op dit moment, gezien de constellatie waarin we nu verkeren, kunnen deze mensen op dit moment die veiligheid niet aan mij geven.

Dus takel ik mijn boel op en breng ik hem op een ander moment ergens anders bij mensen die het wel kunnen op dat moment. Dus take care of yourself.

Dus dat betekent verantwoordelijkheid nemen van wanneer kan het wel en niet. Maar dat er iets aan de hand is, dat mag duidelijk zijn. Wat hier aan de hand is, is dat we worden beziggehouden. En daarbij moet ook opgenomen worden dat dat een dubbele lading heeft. Wat als ik over mijzelf zeg wat ik allemaal heb meegemaakt aan traumatische gebeurtenissen heb meegemaakt, ja dat is allemaal maar bezigheid. Als een ander tegen mij gaat zeggen dat is allemaal maar bezigheid. Nou dan kan ik dat gewoon zeggen; ja je hebt gelijk.
Maar even in het voorbeeld van de aarde, dan zou je kunnen zeggen dat je pijnstukken...; ja hoezo? weet je wel hoeveel pijn het doet, jij weet niet hoeveel pijn ik heb gehad, jij weet niet hoeveel... en wroehhh! Ja, dus dat.
Maar het is er wel.

Iemand: Ja maar wat ik daar even over wil zeggen is ik heb een boek geschreven, ja whatever het zijn een heleboel pagina's het wordt wel een boek, maar het gaat niet over die pijn.
Martijn: Natuurlijk niet

Iemand: Wat ik wel dus merk is dat ik daar dus, als ik daar, ja er komen zoveel inzichten uit, er komt zoveel meer informatie doordat ik het verwoord of doordat ik het... Ja er gebeurt iets raars. Ik maak buiten foto's en ik schrijf en nou ja ik weet niet er gebeurt iets
Martijn: Mooi

Iemand: en dat geeft iets en dat geeft..., wat?
Martijn: Er gebeurt iets heel ‘moois’. Het is geen correctie. Jij zegt raars maar ik zeg moois. Er gebeuren mooie dingen.

Iemand: Ja ja ja ja nee mooi dat bedoel ik ook eigenlijk. Maar het is geen pijn-boek. Ik denk dat het probleem wat er wel is speelt met persoonlijk delen, niet zozeer is het persoonlijk delen, maar het over de schutting gooien van je pijn.
En dat is niet interessant natuurlijk. Maar ik weet niet of ik het goed zo ook zeg.
Martijn: Nou, het is duidelijk hoe het bij jou zit. Ik vind het heel mooi om te horen, en dat ik dat mag horen ook van je.

[01:37:05 minuten]

En kijk, wij komen hier niet vandaan.
Toen wij hier nog niet waren, zeg maar, even in die woorden gezegd, toen waren we ons bewust, we zijn ons zeer bewust, dat er werkelijkheden zijn, waarin, als je daarin leeft, als je ervaringen daarin hebt, dat het een behoorlijke aanslag is op je vrijheid en een behoorlijke aanslag is op je levensvreugde ook, om je capaciteit om leven te kunnen geven.

Want als je pijn hebt, fysiek of geestelijk, maakt allemaal niks uit, emotioneel, als je pijn hebt dan kun je minder geven.
Dat is wat pijn is, een soort gewicht op je bewustzijn.

Dus dat is bekend. Toen wij naar werelden keken, we hebben een scala aan werelden, we hebben een heel grote map hebben we daarvoor, waarin beschreven staat precies wat de actuele status is in werelden.

Toen we daarnaar keken en ook naar de aarde, konden we ook zien vanuit onze liefde, die onbeschadigd is in dat moment, konden we kijken naar de aarde.
We konden zien wat de mensheid daar ervaart.
We konden zien hoe groot de opgave is van al die mooie bijzondere mensen.

We konden ook met ons bewustzijn in dat hologram en rondkijken en precies daar kijken wat daar gebeurt omdat het feitelijk een programma is.

We konden het zien. Wat we ook weten in die momenten is dat het daar dus niet om gaat. Dat weten we.

We weten dat op het moment dat we in zo'n wereld komen, gaan wij daar niet mee aan de slag. Ik ga hem even heel zwart-wit neerzetten. Dat weten we.
Daar worden briefings over gehouden, er zijn zelfs bootcamps op. Bootcamps, echt, er worden echte trainingen in gegeven omdat je die ervaringen van een wereld nog niet eerder kent als je er nog niet bent geweest.

Dus we hebben er diepe kennis van dat als we eenmaal in zo'n wereld zijn, dat we ons op een andere manier gaan ervaren.

Maar eenmaal in zo'n wereld hier, blijkt toch dat het onrecht en de pijn, en ik heb het niet over jou, ik heb het gewoon in het geheel, blijkt toch dat de onrecht en de pijn die je hier in deze wereld kunt ervaren dat die dermate machtig kan worden dat je daardoor met een wissel stapeling ineens op een ander spoor terecht komt en ineens op het spoor terecht kunt komen van dat dat de grote bestemming is en het is het dus niet. Het is het niet.

Ik heb voor de dingen die ik heb meegemaakt, heb ik heel veel aandacht aan mezelf, aan wat er allemaal is gebeurd. Ik heb ook dingetjes meegemaakt. Misschien wel veel minder dan wat jij hebt meegemaakt, dat weet ik niet. Maar ik heb ze wel. Maar ik weet nog precies dat ik was bijna 17 jaar en heb toen de knop omgezet. Er kwam na een diepgaande analyse, daarom noem ik hem hier ook.
Het is niet een afsluiting, het is juist een opening om nog anders te kunnen kijken als cosmic command te kunnen kijken naar de pijn die ook in het lichaam of in een veld ligt die je steeds wil herinneren aan; ‘weet je nog hoeveel pijn je hebt gehad, weet je dat niet meer oh dan komt er nu iemand op jouw beeldscherm kijk eens naar die persoon. Klung!
Daar is die weer, voel je het weer lekker, ja ik voel het weer’.
Ik was 17 jaar toen heb ik de knop ingedrukt.
Ik heb gezien en gevoeld wat ik allemaal had meegemaakt. Op mijn manier.
Ik zal dat niet helemaal uit de doeken doen. Maar ik heb ook dingen meegemaakt. En op een gegeven moment heb ik gezegd; nu is het klaar, niet meer naar mij, maar ik was buiten de aarde. Zo noem ik het nu.

Ik was buiten de aarde en ik zag de aarde, zoals we het hier nu te zien krijgen volgens de plaatjes. En ik zag de aarde en ik voelde de aarde.

En ik voelde het leven op de aarde. En ik voelde de Force in mezelf en ik voelde de Force komt niet tot leven als ik op dit spoor blijf staan.
Het is gebeurd en ik trok het hele emotieveld van al die trauma's, en nogmaals het zijn er best wel wat, trok ik zo naar binnen toe helemaal in mijn hart, in mijn hart en deed er een strik omheen en ik zei dit is de herinnering van mijn missie, mijn hart.

Dus ik heb ook het volledige recht, net als jij, om als Commander–in-chief te praten over dingen die ik moeilijk vind en ik heb meegemaakt.

En ik luister ook heel graag, dat merk je, ik luister heel graag naar wat ze vertelt. Ik weet ook dat dat allemaal, je hebt een bepaalde tijd lijkt het, tijd waarin je dingen kunt doen met een bepaalde verwachting en doel. Maar het glipt niet uit mijn hart. Ik heb aandacht voor jou, voor jou, voor jou.

Het is onze verantwoordelijkheid om te kijken waar leggen we het gewicht neer. Waar leggen we het gewicht neer. En dit is wat we weten. En het kan niet zo zijn. En het hoeft niet zo te zijn. En ik zeg het ook nog even iets anders.

Als je de moed in jezelf kunt vinden, en daarvoor moet je ook je eigen spoor doorlopen. Maar als je de moed vindt om te zien dat het niet zo kan zijn dat de trauma's een groot spoor gaan worden waarop je navigeert.

Als je kunt zien dat dat het niet is, dan kun je beslissen, niet vanuit je mind, maar beslissen vanuit de aarde af. Hiervoor ben ik niet, maar ik besef wat pijn is.

Ik besef hoe ik me er los van maak. En ik besef ook dat ik in elk moment als ik die pijn voel dat ik het recht heb om die pijn ook te voelen op mijn manier maar dat de macht eraf gaat. Dus het is een inzicht, niet als mens van de aarde dus niet als een aardemens maar als commander, snap je, dus dat is een inzicht wat je in jezelf draagt. Dat moet je op een gegeven moment ook gewoon naar voren halen. En laten we elkaar daar ook in uitnodigen. Alles wat hierover gezegd wordt kan ook weer gevoeld worden als iets om het dicht te trekken. Ik niet, ik druk nooit iets dicht. Het is wel op momentum waarop dingen kunnen gebeuren en plaatsvinden.

Iemand: Ik zou hier nu wel nog één vraag over willen stellen, wat je nu net zegt.
Martijn: Je mag alles vragen.

Iemand: Want het trauma... Ik vind het dan dus niet in orde, zeg maar. Ik vind het in feite niet in orde wat er gebeurde met [naam][er wordt hier gerefereerd naar eerdere gebeurtenis van een voorgaande bijeenkomst]. Dat refereert aan mijn trauma. Familie onder elkaar, niemand grijpt in.
En wat ik daar dan als vraag over heb, ja, goed en slecht bestaat niet.
Maar ik vind dat dus niet in orde. Er moeten meer mensen opstaan op zo'n moment, want dit doen wij niet met elkaar. Dat is wat ik voel of vind.
Maar dat kan volledig beïnvloed zijn door mijn trauma.
Dus ik weet dat is ergens nog een vraagteken dan.
Martijn: Soms mogen dingen gewoon ontladen zonder een ingreep, het vertrouwen in dat mensen zelf bij machten zijn om te reageren en te doen wat er is.
Brengt oorlogen ook tot een ander spoor en de weg naar vrede wordt gebaand. Maar ik hoor je wel, ja ik hoor je wel. Ja, ik hoor je wel.
Dat is ook systemisch. Het is heel veel tegelijkertijd meer.
Misschien even een aanvulling terug.
Er zijn een aantal mensen die hebben mij over die dag, en even wat voor de mensen die er toen niet waren er was een discussie. Eenvoudig gezegd.
Maar er zijn ook een aantal mensen naar me toe gekomen, die dus ook geen verbinding hebben met beide personen en tegen mij zeiden, wauw, wat een openheid, wat een openheid dat dit kon.
Dat er geen bemoeienis is, maar dat het gewoon open kan. Dat het iets is wat ook werkelijk kan vibreren en dat er ook zoveel op aan kan slaan waardoor dat kan ontladen. Mensen waren er heel erg blij mee, maar ja, vonden het heel mooi en zeg maar energetisch volwassen. Dus wat is een ingrijp? Ik begrijp het, ik hoor je.

Iemand: Ja, ik ben, als mens, ik weet ook het mechanisme, ken ik ook heel goed dat wanneer je niet ingrijpt, dat je zou kunnen gaan denken dat die ander, die dan in mijn optiek even op een openbaar schavot wordt gezet en het is mijn optiek.
Dat je zou kunnen gaan denken oh maar dat is wel terecht want dat was bij mij het gevolg.
Martijn: Het laat zien, in het moment hè, het is allemaal niet stationair.
Het is allemaal heel flexibel. Het laat in zo'n moment zien welk deel van het bewustzijn van het aarde-verbonden stuk, die we niet zijn, welk deel van het bewustzijn op dat moment operationeel wordt. En dat is interessant, dat je daarnaar kunt kijken. Ik heb er helemaal niks bij gevoeld. Ik heb gekeken, geobserveerd en ik geef om beide mensen precies exact hetzelfde. Omdat het mijn broers en zussen zijn. Dus wat je nu zegt over dat dat zou kunnen gebeuren. Klopt. Kijk en ik ben zelf wel, vanuit wie ik ben heb ik wel een bepaalde, ik heb een hele strakke grens. Ja. Ik ben grenzeloos, maar ik heb hem. Als hij komt, dan komt hij ook. Maar dan komt hij ook rechtvaardig. En volgens mij is dat precies wat ik nodig heb om te weten, zoals jij dat ook weet dat je dat hebt, waardoor er alle ruimte is om gewoon te laten zijn wat er is.

Oké, van buitenaf gekeken, richting de soepkommetjes. Het is een bijzondere reis hier te zijn, een beraadslaging, een beraad over deze onderwerpen.

Ik vertelde vanochtend in een wat vertraagd tempo over de grote ontknoping die er plaatsvindt, namelijk dat dit een restant is van een grote intergalactische gevangenis. Dat het hele buitenaardse onderwerp daar een onderdeel van is. Dat de technologische onderdrukking daar een onderdeel van is. Dat de religies die er geschreven zijn. De verstoringen die er zijn. De spirituele modellen. En ook de dood.

Die onderdeel zijn van dat enorme grote programma van wat wij hier zien als deze werkelijkheid. En als ik nu kijk naar zo'n dag als vandaag, dan mag de focus overal heen hè, dat is niet aan mij. Maar de focus mag gaan naar van wat staat ons nu te doen.

Wat staat ons nu te doen.

En dat is precies de dag dat jij je begon te verbinden met je eigenwaardige identiteit. Wie je echt bent. De dag dat jij jezelf, dat jij de dingen herkent.
En dat je voelde van, heel duidelijk, van wacht even, het gaat om iets heel anders.

Die dag ben je heel dicht in jezelf gekomen.

En die dag is ook de dag waarop de AI van een andere intelligentie, is een andere intelligentie, een extra stukje nog bovenop draait, om te zorgen dat hoe dichter je bij jezelf komt, hoe meer grote uitdagingen en afleidingen er nog gaat plaatsvinden.

Dan moet het toch to the point komen.
En to the point gaat over van ‘wat staat ons hier te doen?’.

En we zullen dus in wat we te doen hebben als mensen, niet als groep hier, we zijn geen sekte, maar als mensen wat we te doen hebben.

We zullen in de constateringen van wat we te doen hebben, wat we ook samen op de aarde kunnen doen met elkaar, waarin iedereen deelneemt, zichzelf inbrengt over de hele aarde, zullen we ons ook bewust moeten zijn dat er af en toe ook wat ontladingen nodig zijn.

En als we die nou kunnen openen, dat die ruimte er is, dat die ontlading er kan zijn hè. En dus als jij hier bent en het loopt je helemaal tot over je hoofd en er gebeurt van alles en je voelt nou ik moet ontladen, dan ga je gewoon lekker naar buiten en dan gedraag je jezelf gewoon even als een rolletje vloerbedekking.

Ik kon geen ander voorbeeld halen, ik heb net een rol vloerbedekking uitgerold [Martijn is aan het verhuizen].

En dan rol je je emoties eruit, gooi het maar los, wees ook zuinig op jezelf, maar ook op elkaar om over die grote bestemmingen te kunnen spreken.

Dus mijn voorstel is om strakjes na de pauze, om eens even goed te brengen bij de actuele status waar we op dit moment zijn. A

ls ik het zo in dat woord mag uitdrukken, want het is enorm. Van;
wat is er op de aarde aan de hand?
Wat voel jij?
Wat gaat er door jou heen?
Wat zie je?
Wat voel je?
Wat is er nu nodig?
Wat heb je jezelf geopend?
Hoe pas je dat toe?
Zeg daar is iets over.
Wat zie je wat er nodig is?

Kom eens met de command instructies naar voren.

Laat dat hart maar eens even goed spreken.

En daar zijn deze beraadslagingen ook voor.

Afstemming, afstelling, kijken van wat is er.

Oké, we gaan eventjes pauze.

Ik zie nog wat meer handen, maar dat doen we straks even anders is de soep straks op

[pauze]

20250507-MvS-3-3-Kosmische BE-raad-slaging-Zwaanshoek met Martijn van Staveren

[muziek: Meditative Drums · Shamanic Guru - Mikael Virtanen

https://youtu.be/u87pq2SjEHM?list=LL ]

Zo lieve mensen, wij hebben de pauze wel achter de rug dacht ik zo.
Er komen straks momenten dat er geen pauzes meer zijn.

We zijn daarvoor bezig dat ook voor deze plekken, vier verschillende andere locaties in Nederland, waarbij we van negen tot negen uur doorgaan.

De pauzes die er dan zijn, die zijn echt, ja, als je eruit moet om te plassen of je doet een anders iets waardoor je er niet uit hoeft. Of een hapje eten.
Gewoon dat programma van pauze dat moet maar even helemaal aan de kant.
Ja, zo’n dag als vandaag is wederom boeiend.

Een boeiende dag, zoveel verschillende facetten van wie de mens is.
Maar laten we niet uit het oog en uit ons hart verliezen de reden waarom we doen wat we doen.

En waar we nu op weg zijn.

Iemand: Voor de vorige pauze, de kleine pauze.
Had je iets benoemt over militaire complexen. Waarin ze in de loep zaten en waar ze zelf nog niet uit konden komen en of wij onze waarneming daarop konden zetten. Daar ben ik nu. Zou je daar iets meer over willen zeggen?
Martijn: Ja. Ja. Ja, zeker.
Eén van de redenen waarom ik samen met jou en andere mensen die dialoog-dagen ben gestart, is eigenlijk dat deze onderwerpen, dat je heel interactief met elkaar kan spreken, en dat maak je ook in de opbouwvragen hè.
De eerste dialoog-dag was op 13 april en daar heeft [naam] haar organen daarbij uitgespuugd, [naam] waar ben je? Ah daar.
Het is bouwen om enorme grote onderwerpen te benoemen omdat natuurlijk een antwoord of een reactie een stuk informatie moet ook embedded worden moet ook gedragen worden door de stukken er omheen.

[00:03:27 minuten]

Ik heb wel eens gesproken over de labyrint delta groepen.
De labyrint delta groepen dat zijn, dat is een, je zou kunnen zien als een militaire organisatie die niet bij een land hoort.

Het is een militaire organisatie die niet werkt met wapensystemen zoals raketten en bommen en geleide en lasersystemen.

De labyrint delta groep is een militaire neurologische groep die met technologie om de hersencapaciteit van de mensheid aan te passen, dat wapen inzet om de mensheid te controleren.

En daar zijn redenen voor waarom..., en die groep opereert dus niet in de aardse tijd hier maar komt uit de toekomst van de aarde.

Van de aarde waarin wij op weg waren naar de bepaalde toekomst.
Ik heb het al over deze realiteit hier. Het zijn mensen van de aarde. Het zijn wetenschappers.

Ja, je kunt ook zien dat in de tijd, omdat het uit de toekomst komt, je kunt zien dat in de tijd waarin wij nu leven, dat er een enorme verschuiving plaatsvindt.

Ik weet niet, het hangt er maar net van af of je die informatie ook tot je neemt, maar hoeveel wetenschappelijke verschuivingen er plaatsvinden op de aarde.

Hoeveel mensen, er is echt een stoelendans gaande op wetenschappelijk niveau. Mensen die uit de academische wereld komen, uit de militaire wereld, mensen die uit de technologische wereld komen. Er vindt een enorme stoelendans plaats.

Er is eigenlijk een gevecht gaande om de beste en slimste mensen bij elkaar te vergaren om het krachtigste AI-wapen, kunstmatige intelligentiewapen, te bouwen.

Nou goed, en die labyrint delta groep, dat zijn eigenlijk gewoon militairen. Die zijn opgericht, ze zijn dus in de toekomst bezig. Ze zijn opgericht in de toekomst, en die nu bestaat, omdat we nog in een gedeeltelijke, niet meer volledig, maar in een gedeeltelijke, op weg zijnde route zijn naar die toekomst.

Dus er is iets aan het ontwikkelen, geraakt, wat in de toekomst heeft geleid tot het tot stand komen van een zeer hooggekwalificeerde, ultra-geavanceerde, technologische, militaire organisatie die geen wapens nodig heeft.

En die heeft de macht in de toekomst gegrepen om daarmee toegang te krijgen door alle tijdschillen. Dus door alle lagen van tijd erin.

Daar heb ik ook iets op mijn website geschreven.
(RY: Kan iemand het vinden op zijn webpage?!? https://www.martijnvanstaveren.nl/ )

Zij zijn altijd iedereen een stap voor.
Zij manipuleren de matrix.
En zij zijn dermate machtig, omdat ze zich verweven hebben en ook een gevecht voeren tegen de Reptiliaanse, het zijn niet alleen Reptiliaanse intelligenties, maar Reptiliaanse wezens.

Die een enorm leger hebben van allerlei verschillende soorten ET’s.
Die zich op de aarde ook tonen op allerlei vreemde manieren.
En die verwevenheid van die labyrint delta groep.
Die verwevenheid, zij zijn dus binnengedrongen, zij zijn een oorlog aangegaan met de matrixhouders, dus de controleurs, die de tijdlijnen beheersen.
Daarachter zit weer een andere laag nog, maar dit is waar ik het nu over heb.
En die verweving die leidt tot een loep.

Dus samengevat, deze aarde, er is een oorspronkelijke wereld.
In de oorspronkelijke werelden, dus de stamwerelden, is iets gebeurd.
Waardoor, ik spreek nu over mensen, waardoor mensen rassen in de eerste aanloop na de val van het bewustzijn, hun bewustzijn is aangepast waardoor ze in een andere omgeving terecht zijn gekomen.
Dat is eigenlijk wat er is gebeurd.

Dat heeft te maken met het feit dat we, hier zien we al een voorgekookte omgeving die is al voorbereidt. Daar word je in wakker, zoals je het nu ervaar. Dus dat is een ander iets dan de wereld waar we vandaan komen. Daar is onze omgeving buiten ons een direct gevolg aan wie wij werkelijk zelf allemaal ten diepste zijn.

Dus de omgeving die we daar in de oorsprong wereld ervaren, is gewoon een feitelijke wereld. Dat is niet ontworpen door een ander.

Dat is een reactie op onze aller diepste wezenlijke intentie, wie we echt zijn.

De wereld die we dus buiten onszelf ervaren, is eigenlijk een gevolg van wie we zelf zijn.

Toen wij werden aangevallen, door een kracht, betekende dat dat toen die kracht in ons iets ging aanpassen, dat daarmee de wereld buiten onszelf veranderde. Dus een heel ander verhaal dan geboren worden in een al reeds bestaande werkelijkheid.

Dus deze werkelijkheid hier is ontworpen door iemand anders en is zelfs aangepast weer door anderen.

Maar de wereld waar wij vandaan komen, waar wij nog steeds feitelijk zijn, daar is de omgeving niet ontworpen door een ander.

Daar is de omgeving met de grote bergen en enorme natuurgebieden en w-e-r-e-l-d-e-n, daar is de omgeving een reactie op wie wij met zijn allen zijn. En dat is een enorm groot stationair Koninkrijks-wereld, dat zijn de stamwerelden. Die zijn, de werelden op zich zijn onaantastbaar.

Elke waarnemer, dus elke aanwezige die leeft in die wereld, is een mededrager. Vandaar dus de dialoog-dagen, omdat de content er omheen moet ook benoemd worden. Elke persoon in zo'n wereld is mededrager door de intrinsieke kracht van binnenuit in de wereld buiten zichzelf. Maar zou die persoon nou om wat voor reden ineens, even zogezegd, gewist worden of weggehaald worden, dat kan dus niet, maar stel dat je dat weg kunt halen, dan blijft die wereld gewoon bestaan, alleen er is één waarnemer minder waardoor de effecten van de intentiekracht van die persoon niet wordt uitgepakt, zich laat zien in die wereld. Dus de dag dat jij niet meer in die wereld was, werd jouw afwezigheid in die hele wereld opgemerkt.

Toen begon het heel hard te regenen en te onweren.
Dat is wat de oorsprong is, de stamwerelden. Nou, er zijn dingen gebeurd, waardoor de wereld die de personen zien, die daar leven, buiten zichzelf, want daar zien we ook gewoon letterlijk een wereld buiten onszelf.

Dat is niet spiritualiteit van; wat binnen is is buiten en is allemaal hmmm. Nee, gewoon full power aanwezig, als het hard regent, daar kan het hard regenen.
En als het naar deze wereld toe gebracht, je zou moeten zeggen, door de invloed, door een intelligentie, een hele zeer knappe intelligentie, door de invloed van deze knappe intelligentie, zijn er mensen besmet geraakt en daardoor zijn die mensen aan de binnenkant iets anders gaan ervaren.

Er is iets bijgesprongen. Er is iets bijgesprongen en niet zomaar iets. Er is iets bijgesprongen wat bestaat uit tig verschillende entiteiten en die zijn erbij gesprongen en die hebben ervoor gezorgd dat de persoon wie de mens is en daarmee ook de wereld buiten zichzelf ziet.

Dat de wereld, de mens binnenin vermengd raakte, gehybridiseerd raakte met een andere intelligentie.

Hier op de aarde noemen we dat nu virtual reality en transhumanisme. Maar de mens die er dus binnenin aanwezig is, die raakte vermengd met een andere intelligentie, een intelligenties, en daardoor veranderde de omgeving ook.

En toen is de mens is in een 188 verschillende, hoofdelijke, verschillende universa reis terecht gekomen. Ik noem het even de beeldkaarten. In een paar tellen tijd, bababababam, zijn allemaal beelden van verschillende werelden, waar je niet naartoe gereisd bent, maar wat er wordt aangezet door deze technologie, door dit intelligentie.

En er is een moment gekomen waarbij de val van het bewustzijn, eigenlijk is het niet van hoog naar beneden, het is een inwisseling van wereld. De krachten die dat doen, die dus huishouden in het bewustzijn van de mens, die hebben een voorbereide weg klaargelegd waardoor de mens uiteindelijk wordt afgeregeld, afgesteld in een omgeving, en dat is een wereld dat door andere wezens is ontwikkeld.

En daarin zijn we als het ware aangekoppeld. Dat is wat er is gebeurd. Nou, zijn we dus hier gaan leven. Dat is nog maar net gebeurd, zonder geboorte. Toen zijn we daarin terecht gekomen. En in deze wereld hier zijn grote voorbereidingen gedaan om een soort loep in stand te houden.

Zodat de wezens, de mensen, die scheppende wezens zijn, die realiteit scheppen.

En dat vind ik wel een beetje jammer van het spirituele, ook, dat alles in de abstractie wordt gebracht en in lichtwerelden.

Want wij kunnen letterlijk, dus denk even aan het brood, wij kunnen letterlijk scheppen.

Wij kunnen letterlijk uit de informatie gewoon materie laten ontstaan. Want materie kan ook uit elkaar vallen in informatie.

Ook andersom kan dat dus ook. Het is heel goed voorbereid om te zorgen dat de mensheid in een loep zou blijven verkeren.

En dat de mens daar ook een soort van aanvaarding in zal gaan hebben.

Dus dat de mens gaat aanvaarden, als het maar goed genoeg in elkaar zit, dat ze in een liefdevol wereld leeft, wat ook zo is.

Omdat er ook planten en dieren en alles is. Dat de mens voelt dat ze door haar trauma's heen kan stappen en dat er dus inderdaad verruiming plaats kan vinden. Waardoor je voelt dat je ook een verbetering kan gaan ervaren.

Dat is allemaal voorbereid. Om de loep in stand te houden zijn er dus allerlei modellen. Die loep die zou in stand gehouden moeten worden volgens de oorspronkelijke matrix, dat zijn geen makkelijke. Zou in stand gehouden moeten worden omdat in de kern tijd niet bestaat. En hier dus wel tijd wordt ervaren.

En zou dus in stand gehouden moeten worden door de mensen te laten denken dat ze doodgaan. En in de tussentijd worden ze gewoon 5 miljoen jaar oud.

In die momenten dat de mensheid valideerbaar aan zichzelf ziet ouder te worden. En vanuit hier ook ziet dat je gaat overlijden.

Of dat je ziet dat andere mensen overlijden. Worden de mensen in dat programma in stand gehouden te denken dat wat ze zien dat dat ook de waarheid is.

En dus ook denken dat ze een uitzicht hebben op het overlijden en het dus uit de matrix gaan.

Dus je denkt ik word tachtig, ik word negentig, ik word honderd, maar je hebt geen idee wat er gisteren is gebeurd.

Het enige wat je nog weet is wat je denkt dat je weet. Dat is uitgerektheid aan de geïnstalleerde tijd.

En mensen die verbonden zijn met hun eigen hartsintelligentie, die kunnen ook, zij het op een manier - een manier, voelen dat de tijd niet klopt.

Er wordt gerommeld met de tijd, op een zo slimme manier, dat het eigenlijk makkelijker is om te aanvaarden dat de tijd gewoon wel bestaat, als dat de tijd niet bestaat.

Dus er zijn allerlei groepen in dienst gekomen van de matrixhouders om te zorgen dat de kracht die wij genereren, ons eigen bewustzijn door middel van angst voornamelijk, dat die krachten worden gebruikt in het trillingsveld en dat het trillingsveld die krachten absorbeert.

Eigenlijk is het trillingsveld zoals het nu werkt een absorptiesysteem.

Het absorbeert organische trillingen.

Emoties zijn organische trillingen.

Er zit een machinerie achter, een technologie, die gaat voorbij het voorstellingsvermogen van de mens.

Er zit een technologie achter die trillingen, letterlijk, want het zijn trillingen, scheppingstrillingen, worden gebruikt.

Die worden gebruikt door deze grote Draconische Orion-rijken om controle uit te oefenen en ook toe te passen in andere werelden.

Dus deze wereld is meer een tussenschaak station om andere doelen.

Het gaat om de Reptiliaanse groeperingen en ook menselijke groeperingen zitten er ook bij die onder dat reptielen netwerk vallen, gaat het helemaal niet specifiek om de aarde.

Het gaat om de energie die wordt gegenereerd in het paradijs omdat het een machtig middel is wat zij gebruiken om andere werelden in stand te houden.

Wat er nu gebeurt op dit moment is dat er een soort kunstmatige ontwikkelingsfase plaatsvindt. Dus we komen als mensen ineens in aanraking met technologie, krijgen smartphones, we krijgen nu allerlei scenario's van kunstmatige intelligentie. Nou, de doos van Pandora is open natuurlijk, die is er af, want kunstmatige intelligentie, als dat volledig operationeel is, dan is dat veel slimmer dan de mens en dan gaat het ook voor de mens beslissingen nemen.

En gaat het ook voor de mens bepalen wat het denkt.

Dat is dus ook gebeurd in de toekomst en bij het ontwikkelen daarvan, van die technologie, zijn er dus groepen ontstaan die daar alarm in hebben geslagen.
Ik praat over de toekomst van de aarde.

Dat zijn hele grote groepen die op dit moment gevormd zijn, veel krachtiger, dat zijn dus rebellen eigenlijk van de AI-organisaties.

Je zou kunnen zeggen, het zijn rebellen. Ze rebelleren overigens niet. Ze maken gewoon hun eigen bewustzijn, hun eigen technologiebewustzijn. Die groepen die er zijn ontstaan, die leiden uiteindelijk tot een soort, naast de AI, een soort mensen van neurologische militaire macht.

Dat zijn dus de labyrint delta-groepen.

En hun uitgangspunt is, en dat is de wereld waar ik dus eerst ben geweest en hier kwam, hun uitgangspunt is om te zorgen dat die kunstmatige intelligentie de wereld niet kan overnemen.

Dus de labyrint delta groepen zijn van huis uit in eerste instantie opgericht vanuit hun eigen motieven, ik heb het over hun eigen motieven, om een gewichtige te geven tegen de enorme excessieve kracht van kunstmatige intelligentie.

Kunstmatige intelligentie kan uitrekenen hoe lichtdeeltjes bewegen, hoe lichtdeeltjes kunnen worden gegenereerd, hoe licht uit elkaar kan vallen. Kunstmatige intelligentie kan razendsnel informatie, dus onze werkelijkheid, opnieuw fabriceren.

Sterker nog, aanpassen.

Kan iemand wissen in het beeld, kan er ook iemand anders neerzetten, kan zelfs een hele werkelijkheid vervangen.

Dat is precies wat er is gebeurd.

Dus die labyrint delta groep, het uitgangspunt daarvan was om een beveiliging op te richten. Een beveiligingsgroep.

En dat is fout gegaan.
Die beveiligingsgroep is zelf in die tijd, dat is de toekomst van de aarde, onder controle gekomen van de kunstmatige intelligentie.

Die donkere intelligentie.

En daarbij is deze labyrint delta groep een instrument geworden om vervolgens contact te leggen met hun technologie, met andere dimensies, waar ook kunstmatige intelligentie bestaat, waarbij er een samensmelting plaatsvindt tussen de ontwikkelingen..., dus nu praat ik over de toekomst, waar we nu op dit moment middenin zitten, waardoor er een samensmelting plaatsvindt tussen technologie van de aarde en technologie - kunstmatige intelligentie van andere werelden.

En dan praten we nu over hele grote donkere genootschappen en zeer grote donkere organisaties die zeer machtig zijn. Wat je ziet gebeuren is nu op dit moment, jouw vraag over die loep hè, deze kunstmatige intelligentiegroep, dus dat is de labyrint delta, die heeft op een gegeven moment een teruggreep gedaan in de historie.

Nu ga ik even een stap verder.

Die hebben de val van het bewustzijn, dus de echte val die de mensheid heeft meegemaakt.

Dus de enorme neergang, de pijn en verlies aan vrijheid.

Dat is om-gecodeerd in wat wij op de aarde zien als de tweede wereldoorlog.

Dus de tweede wereldoorlog is vanuit hier heeft echt plaatsgevonden.

Het hoeft niet ontkend te worden. Sommige dingen zijn overdreven.
En een heleboel andere dingen zijn ook nog zelfs nog nooit benoemd hoe ernstig het is geweest.

En de meest afschuwelijke dingen zijn nog niet eens benoemd. Dus dat is echt een hele heftige tijd geweest.

Maar die labyrint delta groep die is teruggereisd in de tijd.

En heeft aanpassingen verricht.

En heeft ook religies gesticht.

En zij staan onder controle van die kunstmatige intelligentie.

En uiteindelijk hebben ze ervoor gezorgd dat de manier hoe we nu met zijn allen leven op de aarde, het resultaat is van wat zij in de mensheid hebben geprogrammeerd. Dus er is een militaire organisatie en die wordt ook door heel veel mensen gevoeld en ook gezien wereldwijd.

Er wordt ook over gedroomd.

Dat mensen voelen van dat er machthebbers zijn achter de schermen. Ja, die dus heel veel invloed uit oefenen.

Deze militaire organisatie die heeft als het ware dit allemaal waarin we in zijn en ook de mensheid wie we zijn als mensen ingeregeld en als we dus los van ons bekijken als wij dus geen actie zouden ondernemen op de aarde, ik ben zelf een militair dit is het gebied waar mijn vakkennis ligt van wie ik ben.

Als wij niks zouden doen, dan blijkt het in een loep te draaien.

Omdat die labyrint delta groepen en ook daarin annex zijn ook de grote militaire organisaties van de Albrax en van de Anunnaki, van de Draconische groepen.

Die vallen allemaal in een enorm grote constellatie van werelden.

Die kunnen dat niet doorbreken, omdat degene waar het doorbroken zou kunnen worden, zijn de mensen wie wij zijn.

Dus als we op de parameters blijven denken, draaien op wat ons is geleerd, dan kunnen we het niet opheffen.

En ik heb zelf heel veel samengewerkt met de labyrint delta groep, met deze mensen. Ik had het vandaag al even over trauma's, ik weet ook wat het is om gemarteld te worden, op de meest oneerbare manier, dat weet ik. Vond ik dat fijn? Nnnnn... ja, ik kan wel zeggen dat ik het wel interessant vond.

Want vanuit wie ik zelf ben, kon ik er heel goed naar kijken. Het was heel pijnlijk. Het binnendringen. Het bewustzijn.

De labyrint delta groep is een organisatie die los van alles wat wij hier nu doen, ook nog interactie heeft met allerlei collega's van ons die niet op de aarde aanwezig zijn. Maar in een andere dimensie.

Dus er wordt gewerkt om binnen de organisatie van de labyrint delta groep, dus binnen die militaire - niet bij een land horende organisaties, ze zijn echt volledig operationeel, ook in onze tijd waarin we leven. Zijn overal bij betrokken.

Om binnen die labyrint delta groep, binnen die organisatie, om daar een verandering te laten plaatsvinden, en dat is ook bezig. Dus er zijn mensen, dat zijn doctoren uit de toekomst, die binnen de labyrint delta groep zeg maar een dubbele pet op hebben. Dus binnen die organisatie zijn er mensen die de keuze terug hebben gehad van ik moet dat stoppen.

Een korte tijd geleden heb ik zo'n ontmoeting gehad.
Toen lag ik ineens op een tafel, ergens. En ik kwam overeind en er stond een man tegenover mij met een heel lang gezicht, een snor, had geen witte jas aan.
En ik lag op die tafel, mijn lichaam deed pijn en hij haalde met een apparaatje in mijn neus, ging hij helemaal naar binnen toe, helemaal tot, zeg maar door het schot heen in mijn hoofd, haalde hij er iets uit.
En dat haalde hij eruit en dat legde hij neer. En het was net een klein torretje, een heel klein torretje. En dat bewoog ook, maar niet met pootjes, het bewoog.

En daarna stopte het. En toen keek hij en toen zei die; loop maar even lekker naar buiten. En ik keek hem zo aan. Ik zei; waarom doe je dit?
En hij zei; ga maar even lekker bewegen. En ik voelde ook van dat ga ik gewoon doen. Niet omdat hij het zegt, maar ik voelde dat wil ik wel. Dus ik ging overeind. Het was een heel kleine kamer. Dat zijn allemaal geënsceneerde omgevingen, hè.

Deed de deur ook..., is geen droom, hè. Gewoon zoals hier. Ik deed de deur open. Ik loop naar buiten, er was een grasveld met een slingerpad. En door dat slingerpad waren er allemaal bloemen en bomen enzo. Toen stond ik daar zo tussen. Toen dacht ik goh zal ik ze eens vertellen wie ik ben?
Dat moeten ze ook wel weten. Dat ging zo door me heen.
Het was niet wat ik letterlijk tegen mezelf zei. Het ging in besef door me heen. Toen liep ik terug. Toen deed ik die deur open. En toen zei ik tegen die man, waar kom jij vandaan? En toen zei hij; kijk maar.
En toen kwam er op een..., achter hem een soort van scherm, net als een lcd-scherm, maar veel mooier, met een diepte erin. En hij wees daar.

En hij liet zien waar hij vandaan kwam. Dat hij kon zien, in de buurt van wat wij hier zien als de ster Sirius, dan nog echt wel een behoorlijk stuk verder weg, maar daar kwam hij vandaan.

En hij liet het zien, en terwijl ik ernaar keek, zag ik hem ook. Ik zag die man, hij liep me zijn huis zien. En ik zag waar hij woonde. Ik zag zijn huis, ik zag boomstammen, ik zag mooie, hele mooie oranje bloemen, een soort van zonnebloemen met dan helemaal in het oranje. Dus ik kon ook heel duidelijk voelen van deze man is een techneut, een soort van dubbelspion.
Ik zei ook wat doe jij hier? Wat doe je? Waarom maak je me wakker?
Toen zegt hij wij vervangen de modules.
Ik zei; waarom vertel je dat niet gewoon? Hij zegt; dat was ik ook van plan maar jij bent weer eerder. Ik zei; wat voor module vervang je dan?

En toen liet hij het dus zien, in de bibliotheek van informatie waren allemaal verschillende, ik noem het maar even torretjes, allemaal informaties, het zijn een soort van chips die interacteren met een deel, het is organisch, in het brein.

En hij liet dat dus zien, welk deel, deze delen werden gebruikt in de tijd van, die zich niet vroeger heeft afgespeeld, maar dat is een ander laag van de farao wereld, die wereld. Dus ik zei tegen hem van; stop die er eens in. Toen keek hij me aan, toen zegt hij; nu? Ik zeg; ja, nu. Nou dan ga maar liggen. Dus ik ging liggen. En hij kwam hij met zo'n hele lang naald, heel precies, kijk wij hebben hier wel allemaal soort van parkinson op de aarde [gelach]. Ja.
Dat hebben we dus niet, maar daar is stil - stil. Ja.
Dus in de duizendste van een millimeter, ja met de hand.
En ik lag zo en dan ging die naar binnen en het deed pijn en hij keek mij aan en ik keek hem aan.

En hij ging naar binnen en op het moment dat hij naar binnen ging veranderde de hele omgeving.

En ik was in de tijd van de Egyptische wereld.
De energie was heel anders, de temperatuur was heel anders. Er was veel meer energie.

In verhouding tot hier was de atmosfeer bijna gevuld door soort oranje zonnekracht. Er was veel warmte.
En ik ga niet zeggen dat het een fijne tijd is geweest, maar dat kreeg ik dus te zien.
Dus ik stond overeind en ik liep langs de Nijl. Enorme gebouw, daar liep ik langs. Het was echt heel erg mooi.

En toen ik op een gegeven moment, ehm, ik kwam nog een jongen tegen, en we zaten te praten, waarvan ik dacht dat ik die ken.

En op een gegeven moment voelde ik dus, terwijl ik liep, alsof ik een soort bloedneus kreeg. Maar ik kreeg geen bloedneus.

En ik voelde dat, en in een keer ging dat ding eruit. En toen lag ik weer op die tafel.
Toen zei hij van; we moeten wel door [gelach].

Dus het wordt ook echt wel gewoon, we zitten in een wetenschappelijke wereld en wetenschap hier kan vanuit techniek, maar wetenschap kan hier ook vanuit bewustzijn.
Dus hij deed die chip er weer in en toen zei hij; nou hoe voelt het?
Ik zeg; nou denk jij dat het nodig is dat ik een chip heb?
Toen zegt hij; denk je dat je die ooit hebt gehad?
En op dat moment bevroor alles en alles viel van me af, alles was weg, mijn hart ging helemaal open, ging helemaal open en het was net alsof ik in een soort, net als bij een vulkaan, maar dan van water omhoogging, whoem! whoem! en toen stond ik weer in deze wereld, bboem! En dit gebeurde ook nog voor een supermarkt, dit, met een winkelwagentje [gelach].

Nou, die labyrint delta groepen, dat is waar we het dus over hebben. Er zijn dingen gebeurd waardoor de hele mensheid in de controle zit. Zeer geavanceerde technologie. Wat wij aan het doen zijn, en er wordt dus gewerkt vanuit de labyrint delta groep direct tussen bepaalde divisies daarvan.

Het is een hele grote organisatie. Tussen de labyrint delta groep en andere sterrenwerelden, dat zijn dus ook echt wetenschappelijke groepen, die communiceren met elkaar. Heel veel gebeurt door middel van technologie, omdat die labyrint delta groepen ook proberen binnen te komen. Hun taak is juist eigenlijk, toen ze werden overgenomen door AI, is hun taak juist om contact tussen de aarde- en sterrenwerelden te frustreren.

Dat is uiteindelijk met de labyrint delta groep gebeurt.
De labyrint delta groep is zelf overgenomen.
Het was bedoeld om AI het hoofd te kunnen bieden, de machtsovername, maar uiteindelijk is dat toen in de wereld waar ik dus vandaan kom, vlak hiervoor, niet gebeurt en is labyrint delta groep onderworpen juist aan die kunstmatige intelligentie en is het de groep achter de schermen die nu de instructies geeft aan de reptielen.

En zo kwam het dat de mens de grootste oppermachtige soort werd, overheerst zelfs over de Draconische empire.

En dat wil niet zeggen dat de Draconische empire dat dat positieve warme wezen zijn. Dus waar we mee te maken hebben, om te zeggen wat kan ik hiermee? Ehm, dus die loep hè, dus die draait als wij blijven redeneren en b-e-redeneren. Als wij de logica van wat ons is ingeleerd, ook over dit onderwerp.

Dus als wij door blijven gaan zoals we nu zien, en ik begrijp echt wel dat er mensen zijn die ongeduldig zijn, maar dat ligt niet aan mij, want ik heb niet hetzelfde leven dan jij.

Dus als we dat naar gelijkwaardigheid willen trekken, dan zullen we schouder aan schouder, harten op harten, in de basis, eerst waar ik het vandaag over heb gehad, in liefde en welzijn met elkaar in contact moeten komen en ontregelen.

Dus we moeten de regels eruit halen om te zorgen dat de loep die tot stand is gebracht, in dit geval door de Draconische groepen, door de militaire bewinden achter de schermen, die zijn heel machtig.

Zullen we dus letterlijk anders moeten gaan reageren.
We zullen dus even in aardse termen iets nieuws moeten bedenken.

We zullen dus iets nieuws moeten benoemen. We zullen dus mogelijkheden moeten benoemen die er nog nooit eerder zijn geweest.
En mogelijkheden die er nog nooit eerder zijn geweest betekent een organische mogelijkheid. Want alle andere is al bedacht.
Nou, nu zitten wij in een tijdlijn hier.

We hebben de afgelopen jaren op aarde keihard gewerkt allemaal.
De oplossing zit hem niet in, het is wel zo dat het bestaat en dat het ook toegepast gaat worden, maar de oplossing zit hem niet per se in het gereedschap en de boel doormidden knippen.

De oplossing zit hem in dat jouw bewustzijn, dat jij je bewust bent van je aller diepste gevoelens.

En dat je door de zaken heen prikt.

Want wat je herkent zonder een aanval, wat je herkent en kunt verbinden met elkaar. Dat worden netwerken van bewustzijn, dat wordt in de matrix via jouw bewustzijn tot leven gebracht en de matrix past zich aan.

Dus wat wij dus op dit moment doen, is door ons bewust te zijn van onszelf, door congruent te handelen waarover we het hebben.

Hè. Je kunt heel lang blijven discussiëren over de pijn die je elkaar hebt gedaan en de pijn die je zelf hebt.
En dat is allemaal heel erg belangrijk en heel waardevol, en daar is ook volledig alle ruimte voor, maar dat is niet waar wij voor zijn gekomen.

Dus je zult naar een ander niveau in jezelf moeten verhuizen, en ervoor zorgen dat de gedachten vrij zijn van de parameters, dus je zult naar een mogelijkheid toe moeten gaan, die op alle mogelijke manieren onmogelijk zijn. En dat is de lus, dat is de lus die er is. Dus doordat wij tot op dit moment, we hebben hele grote koerscorrecties gemaakt, we hebben heel veel gedaan de afgelopen vele jaren.

En ik heb het niet met ‘wij’ over groepen van hier, ik heb het echt over de mensheid, over de hele aarde zijn mensen zich, net als jij en ik, zich bewust aan het worden, of al zijn van de mooiheid van de binnenkant, maar ook van de innerlijke kracht.

Dat je in staat bent om dingen los te laten met je bewustzijn, omdat je er nooit voor hebt gekozen. ‘Ha hier heb ik nooit voor gekozen en dat heeft mij volledig beziggehouden. Ohw en nu kan het gewoon weg’. En die hele kabel, go. Plus alle gevolgen in de ruimte en tijd. Elke gedachte heeft allerlei gevolgen in de ruimte en tijd.

En wat we nu de afgelopen jaren hebben gedaan, is een enorme koerscorrectie.

Betekent ook een heel ander establishment binnen de gevestigde orde als gevestigde orde, of als gevestigde orde. Niet positieve, niet negatieve maar anders. En daardoor zijn er allerlei andere deuren opengegaan en zijn de aanpassingen op dit moment gaande al heel ver gevorderd om die hele uitvinding die dus gaat leiden tot de labyrint delta groep, om die geen doorgang te laten vinden.

Dat betekent dat als de labyrint delta groep geen doorgang kan vinden, en dat is ook waarom de mensen en allerlei andere beschavingen uit prachtige werelden die naar ons berichten sturen, dat je het kunt voelen in je hart, dat is de reden waarom ze zich nog niet mee bemoeien, maar ons alleen de diepe intentie van waarde van het leven en vriendschap bespreken, van wees goed voor elkaar.

Zorg nou goed voor elkaar binnen in deze grote storm, vang elkaar op, geef liefde. Want jullie zitten allemaal in een situatie waarin je best wel alleen bent. En het is heel erg veel makkelijker en prettiger als je ook elkaar draagt, en nog een beetje voor elkaar zorgt en goede dingen voor elkaar doet.

Voel je je ook gesterkt, dan ontstaat er ook een band tussen elkaar, dan voel je ook van ja, ik zit wel thuis, eigenlijk ben ik wel alleen, maar ik voel ook dat het niet zo is. Ik heb een connectie. En om dat te bereiken, ja dat zijn soms hele stevige wegen, maar dat is wat hier aan de hand is.

En wat er nu gebeurd is, is een sterke koerscorrectie op het gebied van het ontstaan van de labyrint delta groepen. En nou ja, dat is wat er de afgelopen jaren aan bewustzijn is gecreëerd, als dat gebeurt. We moeten even goed kijken wat er in de wereld allemaal gebeurt.

[00:40:05 minuten]

Iemand: Dankjewel voor het delen van je verhaal. Ik voel echt zo veel warmte en zin om..., af en toe wou ik weer dat dit een Crowd Power was.

En ik voel zo aan het puntje van mijn stoel aan interactie. Maar dat zitten we niet. Maar ik heb wel een vraag die gaat over tijd. Want ook nu zei je even van; het is nét gebeurd.
En in hetzelfde verhaal spreek je met dezelfde legitimiteit over geschiedenis.
We zijn al jaren bezig. En vorige keer heb je heel mooi gedeeld over jouw aankoppeling hier. En hoe dat dan gaat. Dus kennelijk bestaat tijd en geen tijd tegelijkertijd. En je hebt het ook gehad over de druppel epocriet, die jouw leven van Martijn van Staveren is, nou die heb ik gemist in het verhaal van jouw aankoppeling. Zo van goh waar komt die dan erin en ook nu heb je het over de tor, zeg maar, in je hoofd, die dan bepaalt wat de omgeving is.

Dus is dan de epocriet waarmee je originele zijn wordt overschreven als persoon. En die tor meer de omgeving?
Martijn: Nee, de tor, die intelligent zeg maar dat chipje, dat is van de labyrint delta groep. En epocriet is dat niet. Epocriet is een vloeistof die wordt geïnjecteerd door buitenaardse, door beschaving uit andere werelden.

Dus er is een gevecht gaande over wie de mens moet zijn.

Daarom kun je ook maar één ding echt feitelijk echt doen, want anders draai je dus door. Je hoeft alleen te doen wat je werkelijk voelt. Want je weet namelijk nooit met welke partij je precies te maken hebt. Het verhaal is dermate groot.

En de clash onderling tussen die groepen is ook ontzettend groot. Je kunt alleen nog maar vertrouwen op je liefdesgevoel, op je zorgzaamheid. En op het moment dat je dat bent, en dat zijn we, zul je ook merken dat als je die mensen aankijkt, of ook als het andere intelligenties zijn, als je die zorgzaamheid, die liefde kunt tonen, dat je naar hen kunt kijken, niet vanuit een angst, maar kunt kijken dat je begrip hebt van wat daar allemaal gebeurt, dan zul je merken dat de sturing van bijvoorbeeld epocriet geminimaliseerd wordt.

Dus de macht daarvan.

Maar goed dat zit natuurlijk ergens in het verhaal van de aankoppelingen, om het zo maar te zeggen, uiteraard. Er bestaan verschillende tijdlijnen omdat, kijk als dit nu net is geïnjecteerd, dit momentum, als dit nu net aan is gegaan, nu net 10 seconden geleden, dan zit in dat script dus ook een hele historie. Dus op het moment dat je erin gaat kan ook die hele historie worden uitgerold. Het gevecht gaat er om om dit moment van nu waarin we zitten om dat steeds aangepast te krijgen. Want als het een beetje aangepast wordt verandert de historie er ook mee.

Iemand: De ware perceptie oorlog.
Martijn: Ja. En er zijn dus voorkeuren, want de historie van de mens, dus dat dat bij zijn script hoort, de historie, die is heel belangrijk.

Ze willen namelijk de wezens die de mens eigenlijk in de handhaving van de inquisitie eigenlijk op geestelijk gebied ze willen juist dat er bepaalde historie overeind blijft waar wij ons het meest mee kunnen identificeren.

Want als we ons identificeren met een historie van de oudheid bijvoorbeeld 2000 jaar geleden bijvoorbeeld - bijvoorbeeld, als we ons daarmee identificeren zijn wij door de liefde ook niet meer van plan om dat los te laten.

En op dat moment zuigen we onszelf vast in die tijdslijn sllll… klik!

Dat is dus wat je hier religie noemt. De voorkeuren die we hebben. Dan komt er een andere intelligentie en die kan daar een ander doel hebben. Die kan een ander doel hebben over zowel de toekomst van deze werkelijkheid, waar jij het centrale punt in bent. Want jij bent de observer. Dus jij wordt gebruikt door, dat zijn allemaal technologieën joh dat heb je in deze wereld, in de gewone wereld, de reguliere wereld, bestaat dat niet.

Maar zij gebruiken als het ware jouw aanwezigheid, dus jouw observatie, je bewustzijn, gebruiken ze om de toekomst daarheen te brengen, wat zij nodig hebben, de uitkomst van dit experiment, omdat dit een heel groot experiment is binnen een matrix. Dus het verleden verandert ook. En ik heb hele andere verledens gezien. Ik heb ook de hele historie gezien. Dus de echte historie van het experiment. Maar het lijkt hier niet op. Totaal niet.

Iemand: En als je dan in Egypte staat hè, met dat torretje wat dan die ervaring geeft, sta je er dan als Martijn van Staveren of als Gerowit?
Martijn: Ja, gewoon zo.

Iemand: Zijn er nou verschillende machten van die epocriet?
Martijn: Ja. Het zijn wapensystemen.

Iemand: Maar zijn het welwillende of niet welwillende?
Martijn: Het zijn geen welwillende, maar het zijn niet vijandig [heden?]

[00:46:22]

Kijk, in 1983 werden de eerste laserwapens gepresenteerd door Boeing. Die werden gemonteerd op een marineschip. Er vloog een vliegtuig op 50 kilometer afstand, 1983 officieel. Schoten ze – drukte ze een knop in, een laser, je schoot door de lucht, in 1983. En dat vliegtuig werd uit de lucht weggehaald. En nu nog steeds moeten we geloven dat er bommen en raketten overal heen geschoten worden.
We zijn tientallen jaren verder. Dat is dus wat er aan de hand is.

We worden in de illusie gehouden dat er allerlei systemen zijn om ons bewustzijn te beperken. Maar de echte technologie is bewustzijnsbeheersingstechnologie.
Wat zo verfijnd is, dat je dus in een wereld terechtkomt waarin je om je heen kijkt en als koninklijk wezen kun je gewoon eigenlijk niet eens meer bevatten dat je in zo'n wereld als hier kunt zijn, dat mensen zo kunnen denken, dat je hier moet werken voor geld, dat je hier moet werken om een huis te hebben, dat je hier je best moet doen om gezien te worden. Nou, dat is volstrekt, hè, terwijl we zo mooi zijn allemaal.

Dit zijn zeg maar de achtergronden en er is een technologie oorlog gaande die binnen de ontwerpen van het lichaam die we dus hier op de aarde hebben.
Daar zitten een aantal..., er is een oneindige hoeveelheid, net als een computer heeft een computer, heeft op digitaal niveau dan hè, heeft de computer allemaal backdoors hè, dat noem je dan spoortjes, de poorten - de communicatiepoorten, dat heeft de mens ook maar de Huagardianen die de mensheid van deze wereld hebben ontworpen als experiment, die hebben dat allemaal dichtgehouden in het geheim. Dus die hebben het stil gehouden omdat dit hun experiment is.

Dat is door een kunstmatige intelligentiegroep alsnog open gebracht. Dat is in het zeg maar intergalactische web terechtgekomen.

n zo zijn er allerlei verschillende rassen zijn zich gaan bemoeien met de aarde.

En zijn via die backdoors, via die poorten, hebben ze toegang gekregen, via het netwerk, eigenlijk tot ieder mens. Dus ieder mens wordt gemanipuleerd, ieder mens wordt geprobeerd aangepast te worden in een bepaalde richting.

En dat doen ze zo, op een bepaalde manier, dat het bij iedereen heel minimaal gebeurt, dat je het van jezelf eigenlijk niet doorhebt, maar de uitkomst is van het hele geavanceerde complex van 8 miljard mensen tegelijkertijd, is een minimale sturing maar wel die kant uit.

En daar gaat het gevecht over.

Het gaat niet over ons, maar het gaat over de uitkomst van wat deze dimensie is en waar die bij komt.

Dus dat is een hele grote oorlog op de achtergrond, terwijl wij noodzakelijkerwijs ook nog eens een keer eerst aan onszelf moeten herinneren wie wij ten diepste zijn.

Want wij zijn helemaal geen onderdeel van het gevecht.

Iemand: Nee, want ondertussen zijn ze zelf ook vast komen te zitten.
Martijn: Ja. Dus wij zijn helemaal geen onderdeel van het gevecht.
Wij zijn vredestroepen.
Maar we moeten wel kunnen zien wat er aan de hand is. En dit zijn dus nog maar kleine stukjes van wat er aan de hand is.

Maar we moeten wel zien.
We moeten de mogelijkheden opnoemen. Zien wat er aan de hand is.
Daarmee kun je inzicht in jezelf creëren. Kun je ook dieper vergrendelen.

Dieper in jezelf vergrendelen. In je hart. Van hier ga ik gewoon nooit weg. Dit is mij zo kostbaar, hier blijf ik altijd. Dus je moet deze mogelijkheden allemaal zien om die bijdrage te kunnen leveren in deze wereld, om hier ook werkelijk het allermooiste van jezelf te laten zien. En daarom vind ik dus het werken met elkaar in een soort constellatie van een groep, vind ik de grootste opdracht, voor mezelf hoor, de grootste opdracht, omdat en gelukkig ben jij er, maar er zijn nog hoop mensen die maken er toch iets anders van.

Het moet uniek zijn, uniek. Het wordt gevoed door jou, wie jij bent. En ik mag er ook bij zijn. Ik voed het ook en met elkaar voe[d/l]en we dat. En dat is wat er is gebeurd. Dus via de achterkant van de mens, zo noem ik het, worden er besturingen, oorlogen, worden er gevoerd en die worden minuscuul door ons heen gestuurd. Dus de ene die heeft wat last van dit en de ander wordt zich bewust dat te denken. En dan kun je het ineens zien. Dan zie je ineens, oh in Nederland denken ze ongeveer dit allemaal. Oeh, in Vlaanderen denken ze ongeveer dat allemaal. En in de Himalaya gebergten daar zijn ze weer zo. Maar als je het helemaal uitzoomt, dan praat je niet meer over mensen, maar dan praat je eigenlijk over hele grote programma's daarachter en die leiden tot iets anders.

Nou wij zijn hier gekomen, dat gaat de beraadslaging over van wat is mijn plek in het geheel? Wij zijn hier gekomen om te kijken of kan ik het allemaal herkennen? Kan ik de mogelijkheden hiervan aanvaarden?
Ik zeg niet dat het zo is, want ik ga niet over jouw bewustzijn.
Nu niet en nooit niet.
Maar ik noem het wel op, omdat de mogelijkheden moeten bekeken worden.
Kan het zo zijn dat dat allemaal al gebeurd is? Ik zeg dat dat zo is, omdat dat ook de problemen veroorzaakt waarin we met z'n allen mondiaal verkeren en waarin ook zelfs andere beschavingen betrokken bij zijn, die erin mee hebben getrokken. Ja, dus dat is nogal wat.

Iemand: Ik had een vraag over dat torretje. Ik had een tijdje terug ook dat ik iets voelde kruipen. En leuk dat het er bij jou uit gehaald is, kan je dat met een bekrachtiging eruit halen?
Martijn: Ik kan daar geen antwoord op geven.
Martijn: Oké. En als het bewustzijn opengetrokken wordt, tak-tak-tak-tak-tak-tak. Zetten de goeden er dan ook kaarten in?
Martijn: Er wordt dermate veel met ons gerommeld en gerotzooid.

Iemand: Maar je kan het ook voelen.
Martijn: Ja, je kan het voelen. Probeer mij eens verschrikkelijk kwaad te maken. En ik zal je laten zien dat mijn liefde staat als een huis. Dat is wat voor ons geldt allemaal. Dat is het. Dus niets, niets is opgewassen. Niets kan doorbreken die identiteit van jezelf. Want we weten niet wat er allemaal gebeurt.

Maar op dit moment, wat ik dan net heb benoemd, is dus dat er in de labyrint delta groepen facties zijn die de opbouw, eigenlijk het aangebracht, ik moet het goed zeggen, er zijn nu facties binnen de labyrint delta groepen die de chips, noem ik het dan maar, de chips die ingebracht zijn door de labyrint delta groepen zelf uit de toekomst, om die te deactiveren, eruit te halen en te vervangen.

Ik weet ook waarom dat gebeurt. Ik ga niet zeggen dat ik dat heel goed vind, maar ik begrijp het volkomen, dat er een andere module wordt geplaatst om te kunnen adapteren in onszelf, om te kunnen aanpassen.

Dus als je er in één keer uitgaat, is de kans aanwezig dat dat ook een ineenstorting veroorzaakt, omdat de mind-control, een collectieve intelligentie is die geplaatst is.

En daar heb ik toen die dagen over gegeven en daar heb ik ook verteld dat de buitenaardse ontvoeringen en ook allerlei andere organisaties, dat die bezig waren, of dat de tweede wereldoorlog, dat ze daar onderzoeken hebben gedaan om te kijken hoe kunnen we een mens hacken in het brein en hoe kunnen we die persoon zijn haar toekomst veranderen in het brein.

En tweede was, kunnen wij door middel van mind-control ook toegang krijgen via één persoon tot andere personen. En kunnen wij ook via één persoon een andere persoon het hele intelligentieveld van de mensheid compleet opnieuw inregelen.

Ja, dat zijn heel andere onderwerpen.
Maar dit is wel wat hier aan de hand is.

Als wij de bevrijding komen brengen, zullen we echt van goede, moeten we van wanten weten. Dan moet je staan als een huis.

En dan moet je dit niet vooral allemaal begrijpen, maar je moet de mogelijkheid dat dit zich op een bepaalde manier voltrekt, dat er gerommeld en gerotzooid wordt.

Je moet het aan jezelf toetsen hè.
Als je goed oplet in je leven kun je zien dat er iets meekijkt.
Iets meekijkt.

Ik weet niet dat het de goede woorden zijn hè.
Dat kan ook veel in angst oproepen.

Maar je kunt merken dat er iets is wat steeds dingetjes net iets of voorkomt of net niet laat doorgaan. Je wilt met iemand praten, er gaat net iemand tussen staan.
Je bent bijna zo ver en je wil het doen, op het moment dat je het wil doen, pakt een ander het weg. Je bent bijna met iemand in gesprek, die persoon wordt ziek en het gaat niet door. Het is een constante schakeling in het veld en dat wat er dus aan in bezig is, dat laat zien dat er iets aan de hand is. Het veld vraagt de Force erachter, de liefde. En niet liefde als toeval, maar als een bewuste keus.

Iemand: Fijn dat je zei dat je het niet hoeft te begrijpen, want ik begrijp er niks van.
Martijn: Nee, maar ik spreek ook tegen mezelf, ik begrijp het helemaal niet [gelach].

Iemand: In jouw vorige twee pauzes had je het over naar de kleuterschool gaan en niet willen. Dat resoneerde met mij het meeste vandaag. Ik wil er niet bij horen. Ik wil er niet aan meedoen. Ik wil niet doen alsof. En dat komt dan... Ik begrijp het woord liefde niet. Ik weet dat verliefdheid is voor mij misleiding.
Een relatie is een gevangenis. Helemaal duidelijk, helder ervaren en doe er ook niet meer aan. Maar liefde is nog een heel groot vraagteken. En als je het over verbinding hebt, lijkt dat strijdig met er niet bij willen horen. Maar ik wil er alleen op de goede manier bij horen. Niet op conventies of... Ik doe niets om aardig gevonden te worden. Maar ik zeg alles wat in me opkomt. En by the way ik kan ook alles wat in me opkomt aan het licht brengen. En volgens mij geldt dat voor iedereen. Dankjewel.
Martijn: Het is fijn om je hier in ons midden te hebben. Tenminste, ik voel dat zo.

Iemand: Ja. Ik heb eigenlijk een rare vraag. Als je ervan uitgaat dat we terug zijn gegaan in de tijd, in deze tijdsspanne, is de val van bewustzijn dan al geweest?
Martijn: Ja.

Iemand: Toch wel?
Martijn: Ja.

Iemand: Het klinkt wel heel raar, want je hebt er al zoveel over verteld en toch ging het door mij heen.

Ik dacht van ja, met het hele AI gebeuren zou het kunnen zijn dat dat toch daarmee is gekomen. En dat is dus niet zo.

Dus die technologie is al eerder geweest in de tijd ten opzichte van waar wij nu zitten?
Martijn: Het verleden verandert aan de hand van wat er nu op dit moment gebeurt.

We werken ontzettend hard op de aarde om te zorgen dat er..., we kunnen geen uitvindingen voorkomen.
Wat we kunnen doen is vriendschappen leggen. En daardoor veranderen er dingen.

En zoals je het nu ervaart vanuit hier, dus die vraagstelling van, is er wat gebeurd?

Ja, het is al gebeurd omdat we in een tijd-lus zitten.
Maar waar we naar op weg zijn, ik zou bijna willen zeggen luister nog eens een keertje naar, het hoeft helemaal niet hoor, maar in het interview met Lilian Ferru heb ik in 2014 of 2015 heb ik het daar over gehad. Het is allemaal al gebeurd.

En wat het verleng-reactie is, antwoord-reactie op wat jij zegt, doordat wij ons op de aarde zo bewust aan het worden zijn dat niet over dingen buiten onszelf gaat, maar dat het gaat om het mooie en pure van wat je werkelijk bent te leven en dat ook verder uit te pakken zonder allerlei acties, maar gewoon zijn en dat ook heel helder zijn.

Door vanuit dat stuk van wat ik hier kwantumfysica noem, wat een deel is van de matrix, door in contact te treden met elkaar en dat contact te expanderen, dus naar plekken toe waar beslissingen worden genomen. En dat is mooi. Denk niet dat je er niet toe doet, want alles wat jij denkt, alles wat jij weet, dat doet ertoe van wat er in de wereld elders wordt besloten en wat er wordt besproken.

Door dat te doen, door wat jij nu aan het leven bent, zijn we nu op dit moment in een ander spoor gekomen. Dat veroorzaakt de chaos.

Dus de controle is eigenlijk voor een heel groot deel weg. Op dit moment is er een chaos op de wereld.

En dat komt echt niet door Donald Trump.

Want die voert alleen uit op je beeldscherm in een enorm team over de hele aarde, niet alleen Amerikanen, heeft niks met politiek te maken. Dus als het een pietje-puk was geweest of het was een mevrouw de president geweest, maakt niks uit, dat is een reactie op wat wij hier aan het doen zijn.

En er zijn op dit moment zulke grote veranderingen gaande door de chaos dat heeft onderhoud nodig.

Dus we moeten ook dieper in gaan kijken dat is ook dit moment van besef hierover van wacht eens eventjes, moet ik nou achterover hangen, of moet ik daar nou iets meer mee doen met mijn eigen bewustzijn?

Ja, is dat laatste, dat is absoluut waar.

Dan zul je zien dat het ontstaan van de labyrint delta groep geen doorgang vindt. En het moment dat dat geen doorgang vindt, want daar hebben we de eerste, of beter gezegd voor nu, daar zijn de eerste stappen in gezet om dat moeilijker te maken.

Er zijn hele grote geheime budgeten in Amerika boven tafel gehaald.
Alles wordt weggelachen en weggezet als idioot. Maar er zijn daar voor duizenden, het wordt nog niet eens officieel zogezegd, maar voor duizenden triljarden dollars is er aan geheime projecten via allerlei wegsluis systemen zijn blootgelegd en die departementen zijn allemaal opgedoekt. Dat geld, het gaat om die triljarden, dat is allemaal bestemd voor de oprichting van de labyrint delta groep, dus een kunstmatige intelligentie groep om de kunstmatige intelligentie het hoofd te bieden.

Dat dus later door die kunstmatige intelligentie is overgenomen. Dat is allemaal opgedoekt, dus er is nu op dit moment een enorme verschuiving waardoor die labyrint delta groep en ook de kunstmatige intelligentie zich heel anders gaat ontwikkelen.

Het gaat ertoe leiden, en dat is wat wij aan het doen zijn, dat deze intelligentie die hier op de aarde wordt ontwikkeld, geen contact kan leggen, niet in contact kan komen. Denk even aan Roswell bijvoorbeeld, daar zijn dus die voertuigen, daar waren meerdere voertuigen drie stuks, zijn daar gecrashed. Om die technologie die dat is, en dat is eigenlijk gewoon bewustzijn, het is gewoon bewustzijn, het was geen ruimteschip, het waren ook geen mannetjes of zo, of vrouwtjes. Het was allemaal bewustzijn wat zich daar heeft laten zien voor de ogen van ons.

Dat wij dachten dat het een ruimteschip was met wezens erin. Maar het was allemaal hetzelfde. Allemaal hetzelfde.

Die wezens zijn het ruimteschip. Ruimteschip, wij zijn ook die wezens.

Dat is het spel wat er wordt gespeeld door zeer hoogstaande kunstmatige intelligentie. Deze verandering waar wij nu in zitten, die leidt ertoe dat de hele val van het bewustzijn verandert.

Er is namelijk iets..., deze wereld hier, en dat is ook de dubbele lussen die door elkaar heen lopen, maar het is hier een paradijs.

Ik geloof diep, met mijn aller diepste wie ik ben, in de goedheid van de mens.

Niemand gaat mij ooit vertellen dat er slechte mensen bestaan. Er bestaan wel slechte daden.

En slechte daden komen voort uit onmacht.

Of komen voort uit... noem maar op. Ieder mens is goed. Hoe moeilijk dat soms ook uit te spreken lijkt, of te denken of te voelen is.

Ieder mens is goed.

Maar wat hier gebeurt in deze wereld, het is echt niet de enige wereld waar dat gebeurt. Maar wat hier gebeurt op de wereld, dit is een wereld waarin we met z'n allen spreken over genocide dat dat nooit meer mag gebeuren en elke dag worden er miljoenen dieren alleen in Nederland gedood. Dat is ook genocide ik heb daar geen oordeel over, ik noem het alleen even op over van waar zit ons bewustzijn.

Wat is nou wel leven, wat is niet leven, waar zit het wel, waar zit het niet, waar mag ik voelen, waar mag ik kijken, en vul het in zoals het voor jou is.
Maar dit is een wereld waarin dingen gebeuren dat is absurd.

En door die absurditeit, dus door de handelingen die wij als soort met elkaar uitvoeren, daardoor ontstaat er een intelligentie die los van de goedheid ook een hele duistere kracht is. Ik splits hem even bewust op. Dus je hebt een hele goede kant van de mens, maar je hebt ook hele niet goede kanten van de mens en die worden ook uitgezonden in het veld en dat is een entiteit op zich en die entiteit die is dermate, heeft een bepaalde kracht en vanuit die kracht is, waar ik dus vandaan kom, vanuit die kracht, vanuit die intelligentie, vanuit die kunstmatige intelligentie is er dark AI ontstaan.

En die kunstmatige intelligentie die gevoed werd door de collectieve vernietigingskracht van de mensheid van de aarde, die is in contact gekomen met andere kunstmatige intelligenties van andere werelden. Die zijn met elkaar gaan communiceren en de leading edge, de kracht die daar aan het staan, dus dan heb ik het over kunstmatige intelligentie die heersend is, die heeft door de velden heen een aanval uitgevoerd op de oorspronkelijke wereld boem! Toen ging ik.

We komen dus op het punt uit, is het al gebeurd? Ja. Maar er komt straks een moment dat het niet gebeurd is. Tot dat moment moet je er niet in geloven, tot dat moment moet je gewoon eerlijk, eerlijk zijn.

Iemand: Maar worden dan die labyrint delta groepen ook zwakker, doordat de waarschijnlijkheid dat ze gaan ontwikkelen ook steeds minder wordt?
Martijn: Het oprichten van de labyrint delta groep.
Toen Donald Trump in zijn eerste termijn kwam, heeft hij de US Space Force nieuw leven ingebracht.

Dat was al in de tijd van Ronald Reagan was dat al zo bepleit, omdat dat een voortvloeisel is uit het SDI [strategic defense initiative] Star Wars program.
Dus dat is een strategisch defensief initiatief in het Nederlands.
Dat zorgt ervoor dat er wapensystemen zijn die buitenaardse infiltraties kunnen opsporen en eigenlijk al op voorhand het veld van de aarde kunnen veranderen waardoor als er objecten binnenkomen die niet uit deze dimensie komen, dat die worden geneutraliseerd.

De koude oorlog was een pure dekmantel om dat programma te financieren.
Toen 9-11 plaatsvond was dat een vooropgesteld plan om triljarden van dollars vrij te maken. Corona is daar ook een onderdeel van. En ook de oorlog die er nu is, is een volledige dekmantel om triljarden van dollars vrij te maken, te investeren in AI, om het hoofd te bieden, of te investeren aan de labyrint delta groep, om het hoofd te bieden aan de opkomst van AI.

Want weet je, er zijn wetenschappers die zeggen ach het valt allemaal wel mee. Maar de echte serieuze mannen en vrouwen die goed kijken, die waarschuwen allemaal, die zeggen allemaal met de capaciteiten die wij zijn en de fouten die de mensheid in zich draagt om beslissing te nemen, zou het zo zijn dat AI de controle overneemt.

Wat er nu gebeurd is dat door de totstandkoming van de labyrint delta force, eigenlijk belet is door de oprichting van de US Space Force.

En nu dat Donald Trump terug is, en Donald Trump is alleen maar een persoon vanuit een heel groot netwerk, en ik zeg niet dat ik een fan van hem ben, ik ben van niemand fan.
Ik ben ook niet politiek aan..., ik werk alleen met mijn eigen bewustzijn.

Maar wat er nu gebeurt is dat de oprichting van de labyrint delta groep eigenlijk geen doorgang kan vinden.

En daarom is Donald Trump ook bezig om de wereld nog in diepere chaos te storten om al het geld wat er is daarin als een opzuigputje te laten verdwijnen.

Dus het is even heel simpel gezegd, het is veel complexer dan dit hoor, maar dit is wat er aan de hand is.

Daardoor kan AI kan niet worden gestart op de manier zoals het de bedoeling is.

En kan er een bepaald event in 2028 niet doorgaan, wat een logische tijdlijn volgorde is van waar we nu in zitten, in de matrix.

En het niet oprichten van een labyrint delta groep, alleen al het exposer daarvan, doordat wij het erover hebben, over de hele aarde wordt er over gesproken overigens hoor, over die controlegroepen, die mannen en vrouwen in witte doktersjassen, die grote complexen onder de grond, die mind-control instituten, niet alleen hier op de aarde onder de grond, maar ook echt in andere dimensies.

Kan geen doorgang vinden.

En doordat dit allemaal gefrustreerd wordt, hebben we, laat ik het zo zeggen, hebben we iets meer adem, harte adem, en moeten we onszelf bij elkaar brengen, onszelf, en recht in het gezicht van de ander en zeggen, hier ben ik.

Wij konden even niet op mij rekenen, hè, om reden x.

Is dat nou jouw schuld of mijn schuld?

Doet het ertoe? Nee, het is weg.

We zijn er nu.

Kom. Je houdt elkaar vast.

En je denkt niet.

Je houdt elkaar vast en je beseft dat we eigenlijk allemaal in een verstoring terecht zijn gekomen.

En vanuit dat gevoel, vanuit dat team, ga je met elkaar op de aarde bewustzijn verder open leggen.

Iemand: Die delta labyrint groepen, die aardse militairen, ik noem ze maar even aardse militairen, die konden niets doen aan wat wij aan het doen zijn en het contact leggen met welwillende groepen. Wat ze wel kunnen is dus met die delta groepen, want dat is aan het gebeuren als ik jou goed begrijp.
Martijn: Ja.

Iemand: Dus dat zijn die. En daar is ook de NATO bij betrokken?
Martijn: Ja. Je hebt het project Black Box Octopus. Dat is een internationaal naam voor een verschijnsel wat wij dus...

Iemand: Ja, dat heb je vorige keer verteld. Maar nu snap ik dat die..., nou het komt ook door mij, want ik kwam hier met..., ik wil naar die delta labyrint groepen toe. Want dat is mijn volgende vraag. Wat doe ik van vier tot zes ‘s morgens vroeg? Wat kan ik daar doen? Als individu.
Martijn: Dat is niet bij mij.

Iemand: Nee, maar jij hebt daar wel informatie in. En dat is wat ik vanmorgen ook zei.
Martijn: Vanwaar de tijd van vier tot zes?

Iemand: Dan word ik altijd wakker.
Martijn: Nou ik word altijd om vijf uur wakker, dus dan kun je met mij meedoen.

Iemand: Ja. En doe ik ook.
Martijn: Ik vind het zelf wel nog wel een geestig antwoord. Ja, ik kan nooit voor andere mensen zeggen, wat ik zelf doe.
Wat ik doe, waar wij het nu over hebben, is voor mij de primaire realiteit.
Dat is het eerste wat ik doe.
Dus het komt niet op een dag tevoorschijn als ik met jou ben.
Mijn leven ziet er gewoon zo uit en dat betekent met het woord ‘zo’ betekent niet dat ik alleen met de labyrint delta groep bezig ben natuurlijk.
Maar gewoon ik hou echt van het leven en ik ben me heel diep bewust van dat er dingen gebeuren niet uit mij en dat er ook door mij iets kan worden aangegeven. Dus wat ik doe is ik neem in..., laat ik het zo zeggen, ik doe het constant maar dat kan ik niet hard maken, omdat ik ook in de wereld leef zoals hier, dus ook mee doe met de dingen.

Maar wat ik doe is enorme ruimte voor mezelf creëren.

Ja, dit is een hele directe mooie vraag die je stelt, ik ga er echt wel op reageren. Maar dit is precies waarom we ook worden gezien, ook aan de andere kant van de oceaan. Om deze vaardigheid. Wat wij kunnen doen, ik zoek altijd eventjes naar vertaalmoment hè

Mijn biologische zoon die ging naar een verjaardag toe van zijn neefje.
Hij zei ik ga daar niet meer heen.
Ik zei waarom niet dan? Of wil je dat niet zeggen.
Hij zegt; ja, maar ja gewoon, omdat het gewoon, nou ik heb daar gewoon niks mee met die verjaardagen.
En daar ging hij dus naartoe.
Toen kwam hij terug, we zaten in de huiskamer, [naam] en ik zaten in de huiskamer en hij komt thuis, helemaal bedrukt.
Hij ploft in de bank achterover.
Hij zegt, ‘oh, ik moet helemaal bij je komen hoor.
Wat er nou gebeurd is, oh.
Ik zei, wil je iets over zeggen?
Ja, ik heb een hoofdpijn. Een hoofdpijn, ik moet eerst helemaal zelf, helemaal deprogrammeren.
Ik ben blootgesteld aan allerlei, allemaal denken van al die mensen.
Ja, dat moeten ze zelf weten, alleen ik moet alleen even helemaal deprogrammeren’. Dat was er dus gebeurd.
Dat is zeg maar het leven hier, als je je niet bewust bent.
Dus toen kwam ik zo in gesprek.
En ik zei; ja, ik ga daar ook niet meer heen naar verjaardagen.
Ja maar hoe doe jij dat dan?
Hoe doe jij nou dat... En daar hoef ik echt niet de hele dag voor in Zwaanshoek te gaan zitten, zegt hij er ook nog bij.
Hoewel hij trouwens binnenkort ook komt.
Hij is in één tel is hij zo diep in zichzelf terecht gekomen.
Hij is mijn zoon niet, wij zijn gewoon kameraden.
Dat is net als wij met elkaar. Dat is heel mooi.
Ik zei; wat ik doe is, ik ontwerp zelf. Ik ontwerp zelf.
Ik stap niet zomaar plomp verloren ergens in.
En als dat wel gebeurt, en dat gebeurt natuurlijk ook bij mij, dan op het moment dat ik me daar bewust van ben, begin ik onmiddellijk met ontwerpen.
Dus ik ga niet meedoen brrrrrr. Ken je deze nog? De Galactische?
Dat is letterlijk alles waard. Niet meer meedoen.
Zelfbezinning, rust. Dus wat ik doe, is constant zelf ontwerpen.
En ontwerpen betekent ik ben me bewust van waar ik instap.
En niet waar ik instap is daarin kom ik terecht. Nee, dat is er. Dat is er.
En ik ben dit. Dit is wat ik denk. Dit is wat ik voel.
Dus het is een bewustzijn wat beweegt. Dit is mijn ontwerp.
En in dat moment weet ik in een flits, het is goed, het is ontspannen, communiceren met mensen, rust, en dan blij naar huis.
Dat is wat ik doe.
Dat is creëren.
En met dat bewustzijn, en als je dat dan niet vanuit een spiritueel model haalt, maar gewoon uit jezelf, want dat is de Force a life wie jij bent.

En je past dat met elkaar, het zelf, in je eigen leven, en ook met elkaar toe op de wereld, in de wereld. En er zijn ook nog eens kanalen waar dat in connectie ook met bepaalde bevelhebbers van de aarde, vanuit het oude systeem ook nog eens een keer op die plekken terecht komt, dan wordt het ook nog doorgezet in het grote collectieve veld. Boem.
Dat is wat ik doe.

En dat is niet zomaar een gedachten hè.
Maak het niet te eenvoudig, het is ook niet ingewikkeld.
Maar het is een overzicht in je eigen gevoel.
Van oh ja, ga ik op visite?
En ga ik op verjaardagsvisite? [Martijn maakte twee zachte uitademingen] Weg. [Martijn maakt een zachte inademing]
Ik ontwikkel zelf. Ik ontwikkel dit moment vanuit mijn gevoel en mijn weten.
Dat voel je zelf ook. Als je het kunt zien, kun je onmiddellijk zien dat dat veld aan staat. Je moet het weten. Je ontwerpt het zelf.

En dan ga je erin.
Daar is de labyrint delta groep niet tegen opgewassen.

Iemand: Ja, ik ken het. Het lukt ook af en toe, maar meestal niet.
Martijn: Het gaat ook echt over het af en toe. Maar weet je wat het mooie is?

We hebben nu zoveel verwarringen zowel in ons eigen leven gezien, positieve verwarringen, als ook moeilijke verwarringen, dat hebben we allemaal gezien. In de wereld zien we dat.

We moeten nu ook tot consensus kunnen komen met elkaar.

Iemand: [...?] dat is ook wat we als groep kunnen doen. Dat het niet meer één op één is. Maar als je om vijf uur ‘s ochtends, [...? niet meedoen], onszelf ruimte geven, ik denk dat dat resoneert in mij. Als we onszelf ruimte geven, en dat doen we met een aantal hier gelijktijdig, dan is er verbinding. Dat is de beste verbinding die er is.
Martijn: Dat is mooi, ik reed op weg hier naartoe en er was een hele rij met allemaal windmolens. Ik zit zo in de auto en kijk naar de mensen om me heen. En die kijken naar mij zo, ik vul het even in hoor van wat moet die man nou kijken. Ja, ik vind het gewoon leuk om af en toe te zien wie er naast me rijdt. Ik kijk naar die windmolens en in één keer draaien al die windmolens precies tegelijk. De hele rij. Dat is hem.

Iemand: Mooi om op jou in te gaan, wat je vraagt.
Een paar dagen geleden hebben we een overleg gehad over de NAVO-top die binnenkort zeg maar in de tijd gaat beginnen en daar zijn voorbereidingen voor getrokken.
We hebben daarover gesproken met elkaar. In multilagen met elkaar overlegt. En daar eigenlijk ook al, doordat we dat al deden, al dingen zoals we het ook al nu met elkaar terug observeren, herschreven hebben.

Want voor mij is het eigenlijk, de top is ook waar wij dan ook aanwezig zijn.
We worden niet uitgenodigd, maar wat we nu doen, dat doen we dan tegelijkertijd er doorheen weven.
Aan mijn vraag alleen, de Operation Octopus Black Box, dat was ook een thema wat ik wilde bespreken.
Maar mijn vraag is eigenlijk, wat kunnen we nu eigenlijk, ja, niet, wat kunnen we met elkaar, niet jij, maar wat kunnen we met elkaar nu hier in beweging zetten?
En voor mij is het gevoel dat we nu echt moeten focussen en concentreren.
Want het is een, als ik het even kijk puur naar de buitenkant een grote operatie die in Nederland plaatsvindt. Daar ga ik niet een vijf dagen van tevoren eens een keertje op het nieuws kijken. Wil al iets eerder aan staan. En dat is eigenlijk wat we nu opgericht hebben.
Martijn: Mooi. Nodig. Heel nodig.
Je merkt ook dat je tot actie kunt komen als je de noodzaak waar het allemaal over gaat ook door hebt. Ik ben daar ook al enkele zoals velen hier aanwezig weten daar ben ik al heel veel jaren mee bezig om door middel van inzichten en gevoelens blootstellen aan bepaalde onderwerpen en verbinding leggen met elkaar.
Om dat naar een actie toe te brengen.
Ik ben ook niet voor niets gaan verhuizen om een centrum punt te versterken.
Ik reis dermate veel dat ik niet meer van Friesland weer naar Kerkenveld kan reizen. Ik moet dingen ertussen uit halen om eenvoudiger en ook heel rustig te kunnen navigeren. Dus ik ben ook op mijn manier bezig om dat te doen.
Dus wat is het concreet?
Dit is een dag van waarin we een soort innerlijk beraad kunnen hebben met onszelf en met elkaar. Eens even goed de zaken over denken. Je zou het ook kunnen zien als een spontane, want ja het wordt niet vooropgezet. We weten immers niet waar we het van tevoren precies over gaan hebben.
Maar het is een soort briefing, een nieuwe briefing aan onszelf met elkaar, om tot dat moment te komen waarin we dat ook zijn.
Ik ga daar, net als wat jij vertelt, en veel andere mensen ook heel serieus en gefocust mee bezig. Maar wel altijd vanuit de vrijheid.

Dus programmaloos blijven.
En toch moeten er echt wel dingen gebeuren. En ik ben de hele dag al aan het invoelen om te kijken of ik bepaalde dingen kan zeggen.
Maar ik kan het nog niet zeggen, bepaalde dingen.
En dat is niet om geheimen te creëren.
Ik begrijp ook dat soms mensen daar heel boos over kunnen worden.
En ik begrijp dat ook omdat je gewoon juist openheid wil.
Er zijn een aantal dingen die ik nu op dit moment, en waar ik mee bezig ben, nu nog net niet kan zeggen. Nog net niet, maar het komt.
Volg nou gewoon dat wat jij doet en voelt. Ik doe dat ook.
We komen elkaar allemaal tegen, heel binnenkort.
En dan gaan we het gewoon rechtstreeks implementeren. De lijnen die liggen open. Er wordt geluisterd naar wat we zeggen.

Er wordt ook geluisterd naar wat we voelen. Er is heel veel kennis op dit gebied.
Er is heel veel open. Het is een hele bijzondere wereld.
Het is heel bijzonder om dit te doen. Ja.

Iemand: Kan je nog wat meer zeggen over de NAVO? Wat daar precies besproken gaat worden? Volgens mij weet jij daar meer van. [stukje niet hoorbaar].
Iemand anders: Wij zijn de NAVO.
Iemand: Ik heb het gevoel dat daar gewoon zoveel staat te gebeuren op dat moment. Hoe ze alles aanpakken. Het is iets heel belangrijks voor over de hele wereld. Dus ik heb het idee dat daar iets anders neergezet wordt als wat wij nu denken. Ik weet helemaal niet wat ik erover denk, maar er staat wat te gebeuren.
Martijn: Nou, kijk, de NAVO is uiteraard een militaire organisatie, een alliantie. En de NAVO, die wordt dan zeg maar officieel wordt de NAVO, bestaat natuurlijk door alle leden van de NAVO. En de staatshoofden of de regeringshoofden, die zijn de uiteindelijk degenen die daar bijvoorbeeld in dit geval naar Den Haag naar toe gaan.
Maar de beperkte macht van staatshoofden, en die is echt beperkt, dat zijn echt niet de illuminatie, die is eigenlijk 0,0. Het is meer voor de vorm.
Het is voor de vorm dat die mensen allemaal bij elkaar komen.
Het is net als bij een stichting, dan moet je één keer per half jaar een officiële ledenvergadering houden of een voorzitter moet even stempelen.
Dan pas de vergadering. Eigenlijk is dat dit ook.
Er zijn 27.000 militairen voor nodig, maar er komen regeringsleiders bij elkaar. Maar die regeringsleiders hebben verder helemaal niets in de melk te brokkelen ten opzichte van je vraag erachter.
Want waar het over gaat is om maximale militaire budgeten bij elkaar te krijgen, onder de noemer van een dreigende oorlog die gecreëerd is, net als de Koude Oorlog, die gecreëerd is om al die triljarden, het is nu 2400 triljard dollar officieel, is er nu al vrijgemaakt aan budget over de hele wereld aan de militaire industrie. 2400 triljard, dat zijn bedragen daar kun je de hele wereld gewoon in één tel, bij iedereen in één keer mee oplossen. En waar gaat dat geld heen? Naar de militaire industrie. Maar wat kost dat eigenlijk om die dingen allemaal te maken? En zijn ze wel nodig? Want we hebben toch ook laserwapens?

Dus er zit een ander verhaal achter.

Dus ze komen bij elkaar om een vergadering te hebben en daar een stempel op te zetten van dit is besloten, onder de noemer van de grote dreigende oorlog, die natuurlijk ook echt op alle niveaus dreigend is gemaakt, het is, je kan niet zeggen dat de Oekraïne niet getroffen is. Het is echt heel heftig wat er allemaal gebeurt. Maar het is wel allemaal al geforceerd en die budgeten die worden aangewend om een heel groot, een heel groot programma om niet alleen op de aarde te wonen te bekostigen.

Maar daar weet Dick Schoof niks van, en daar weet Mark Rutte ook niks van. Daar weet niemand iets van en ook Donald Trump weet daar niks van.
Niemand weet daar iets van. Het enige wat zij weten is dat wat er allemaal officieel wordt gespeeld en gedraaid. En dat is ook logisch.

Iemand: Heeft dat met een ander experiment te maken?
Martijn: Het heeft te maken met de terugkeer naar Mars... Daar heeft het mee te maken.

En de reden waarom ze daarmee bezig zijn is omdat ze ook weten dat we daar officieel vandaan komen in deze matrix.

Het is allemaal binnen de matrix. Dus dit is wat allemaal waar is binnen de matrix.

En ze doen dat omdat ze met techniek schouwen hebben gehad van de toekomst.

Dat het leven op aarde stopt.

Iemand: Heeft dat met tijd reizen te maken?
Martijn: Nou dat is best wel even een momentje waard om even... [Martijn ademt in].
Ik zeg niet dat het zo is, maar dit is wat er achter de schermen bekend is.

Er zijn hele grote kolonisatieprogramma's bezig.

En die zijn er al, overigens.

Vanuit de labyrint delta groepen zijn die er al.

Dat noemen ze het geheime ruimtevaartprogramma.

Die zijn er allemaal.

Maar waar we het nu over hebben, is passend bij het moment van nu.

Dit moment waarin het nu wordt ontwikkeld.

Dus daar gaat het om.

En die enorme troepenmachten is er omdat ze rekening houden met een aanslag door een buitenaardse coalitie.

Mooier kan ik het niet maken.

Iemand: Mag ik nog wat vragen, hierover? Het is bijna niet te vragen. Ik durf het niet hardop te zeggen.
Martijn: Fluister het dan in mijn oor, dan zeg ik het erna wel tegen de rest.

Iemand: Ik heb het gevoel gehad. Ik kreeg ineens een weten in mij, laat ik het zo zeggen, dat de MH370... Nou, het lukt mij niet.
Martijn: Zet eens door.

Iemand: Dat vliegtuig, dat is een tijd-reis. Het is gewoon getransporteerd naar Mars, laat ik het zo zeggen. Dat gevoel heb ik. En dat dat een eerste experiment is geweest om te kijken van hoe kunnen we dat doen. En ik weet ook niet precies er wat van, maar ik had wel iets van dat het met Mars te maken heeft. Mars, mars. En dat vliegtuig kwam er bij mij binnen. En ik kan er niet een plaatje van maken van helemaal. Maar het is wel iets wat er in mij tevoorschijn kwam. En dat het te maken heeft met enorm veel dingen. Net zoals over de hele aarde dingen worden gezegd en niet worden gezegd, onzichtbaar wordt gehouden.
Martijn: Ja, het is een wereld vol complotten en dat is geen theorie. Er is veel aan de hand.

En het is ook mooi dat we ons daar bewust van zijn. Het is goed dat we ons harten, ons bewustzijn meer dan ooit openen.
Dat we goed gaan kijken.
Maar voor je het weet zit je in de boobytrap.
Voor je het weet zit je in het spinnenweb.
En plak je daaraan vast en krijg je jezelf er niet meer vanaf.
Dus blijf jezelf verbinden.
Blijf jezelf opnieuw creëren. Weer opnieuw van binnenuit voelen.
Ontwerp het moment waarin je wilt zijn. Zet neer in het veld wie je bent.
Hè dat voorbeeld wat ik al vaker heb genoemd. Een verschrikkelijk boze hond, die vreselijk blaft. Zet, ontwerp jezelf opnieuw.

Schep jezelf en zend dat beeld rustig naar dat wezen toe. En je zult zien dat er een andere taal wordt uitgezonden.

[01:34:20 minuten]

Wij zijn missionarissen van een Wereld van Ooit. Allemaal.
We zijn liefdevolle wezens.

En wij hebben best wel een beetje een moeilijke taak hier op de aarde.
Als we met elkaar steeds in een dispuut blijven belanden.
Die tijd moet echt voorbij zijn.

Iemand: Als die NAVO-bijeenkomst, die hadden ze ook in Brussel kunnen houden, [..?] en is het feit dat ze Nederland hebben gekozen, heeft dat te maken met wat jij ooit zei dat die star-portals veranderd zijn en dat eigenlijk hier in Nederland een groot centrum is, star-portal, en dat ze dan dat verhaal over Mars..., dan denk ik nou anders kunnen ze van Den Haag uit meteen naar Mars vertrekken.
Martijn: Nee.

Iemand: [stukje niet hoorbaar] ... Maar van de Secret Space en ook van de Super Soldiers hoor je dat ze daar al lang zijn. En waarom willen ze dat dan nog weer?
En wat je zegt dat het leven hierop zou houden, wat ze voorspellen, [stukje niet hoorbaar].
Martijn: Kijk, wat de alternatieve media heeft gedaan, met alle plussen en minnen is het Secret Space Program en al dat soort dingen dat dat er allemaal al is, dat ze al naar allerlei andere werelden reizen. Vanuit hier, die hebben dat heel erg in beeld gebracht, zodat wij ook denken dat dat allemaal uit deze tijd komt. Waardoor de ontwikkelingen die er nu plaatsvinden, veel mensen zullen zeggen, ah hou toch op man, dat bestaat toch allemaal al lang.

Dat zeggen ze wel eens tegen mij. Dan heb ik met iemand een gesprekje, heb je wel eens van het Secret Space programma gehoord?

Ja, jawel. Vertellen ze dat. Ja, dat bestaat al lang. En dan komen ze met een heel verhaal waar dat allemaal al bestaat en het is er allemaal.
Maar ze weten helemaal niet uit welke tijdslust dat komt. Dat dat nu ontworpen wordt.

Iemand: [niet goed hoorbaar].
Martijn: Er is ook heel veel ruimte voor en heel veel gewenstheid dat dat ook allemaal mag zijn. Kijk, ieder heeft zo zijn eigen plek.

Ik heb ook op een bepaalde manier een plek. Ik moet ontzettend opletten dat het naar die plek gaat waar het heen moet.

Tenminste, dat is mijn thuisland.
Dus het is voor mij altijd passen en meten, want ik wil niemand vanuit wie ik ben tekortdoen.

Maar dat doe ik al heel gauw als ik zeg van nou we gaan nu door.
Maar daarom hebben we ook verschillende dagen waar we kunnen delen over, laat ik zeggen, persoonlijke en wezenlijke stukken, wat heel fijn is om met elkaar over uit te wisselen. Dat je ook voelt, hé wat fijn.
Dan komen we wat dichter bij elkaar. Voor mij zijn dat ook dagen waar je misschien nog even een nachtje slaapt.

Of een paar nachtjes bij elkaar bent.
En met elkaar daar fijn over kan praten.
Maar de dingen die ik doe en waar ik vandaan kom.
En waarom ik zeg wat ik zeg. Staat eigenlijk los daarvan.
En voor mij is het soms al pijnlijk genoeg om juist die ruimte niet te geven.
Of als het er wel is om die ruimte op een voorzichtige manier ook weer een beetje dicht te laten gaan. Want ik wil niemand pijn doen.
Maar ik weet wel waarom ik hier sta. En dat is omdat er dingen moeten gebeuren. Dat is mijn taak en dat ga ik ook vervullen.
En dat betekent ook dat in bepaalde momenten, als er dan even geen ruimte is op bepaalde momenten van gevoelens van andere mensen, dat er ook op mij vertrouwd mag worden en ook in mij vertrouwd mag worden dat ik dat even afsla of even losgooi, weg. Niet omdat ik de ander pijn wil doen en als dat gebeurt dan zeg ik nu al het spijt me.
Maar dat zal gebeuren omdat ik ook dat moet doen waarvoor ik hier ben.
Want we hebben nogmaals allemaal zo'n enorme bagage en pijn en ik wil iedereen graag knuffelen en dragen en ik hoop dat jij dat ook met mij wil doen. Maar er zijn nu echt dingen te doen. Die zijn er.
En daar gaan deze beraadslagingen over, niet specifieker allemaal met woord wat er moet worden gezegd maar dat het hier naar boven komt, naar boven, naar boven komt. En dat we goed kunnen zien waarom we dingen doen die hier nodig zijn. Want waarom zouden we het niet?

Waarom zouden we het niet, wat jij zegt; de synchroniciteit met elkaar, waarom zouden we dat niet doen? Waarom zouden we het laten liggen?

Dat is zonde.

Ik vind heel vervelend maar ik moet iets nu zeggen, vijf uur moeten wij hier weg zijn. Het is nu kwart voor vijf met het verzoek van de beheerders.

Dus ook blijf niet plakken buiten, omdat deze ruimte straks al omgebouwd gaat worden en er is straks een vergadering hier. Hoe toevallig!

Iemand: Heb jij ontmoet of in je waarneming [Jeremie Secks?]?
Martijn: Wat is jouw vraag daarover?

Iemand: Heb je hem..., zie je hem? Is hij in je aandacht?
Martijn: Ik weet wie hij is. Ja.

Iemand: En heb je de EU-speech gezien?
Martijn: Ja.

Iemand: Mag ik vragen wat je daarin voelde?
Martijn: Niks. Ik druk hem even dicht. Ik kom zo naar je toe. Heb een goede en fijne voortzetting van deze dag en zet hem op. En doe het.

Doe het wat nodig is. Werk dit uit wat er allemaal hier gebeurt, wat er in jezelf gebeurt. Ik ben je heel dankbaar voor dat je in deze wereld aanwezig bent dat je de connectie, met ons, met elkaar hebt willen leggen. En ga in vrede weer terug naar je huis waar je vandaan komt. Wel thuis

[einde]

20250522-MvS-Zelfbekrachtiging-Zwaanshoek

22 mei 2025

Deel 1, 2 en 3

Zie webpage om mp3’s en Pdf’s te downloaden
https://matrix-nl.freevar.com/#22_mei_2025

Deel 1-3

20250522-1-3-MvS-Zelfbekrachtiging-bewustwording-Zwaanshoek

Goedemorgen lieve mooie medemens. Goedemorgen, welkom vandaag. Ja, ben je ook. Ja, hallo. Een persoonlijke groet vanaf mijn kant naar jou.

Ik heb niet bij de deur gestaan vanochtend om even iedereen zo aan te kijken. Maar ja, ik zie je wel, zeker. En ik zie dat we hier met elkaar zijn om een bijzondere reden.
Nogmaals van harte welkom in dit moment wat we natuurlijk samen met elkaar hier hebben gecreëerd. Stel je voor dat je hier alleen zou zitten.

Nou, dat is ook goed, hè?
Maar het besef van dat je dus niet hier alleen bent, betekent toch dat er meer aan de hand is dan hetgeen wat, zeg maar, jij voor ogen hebt en waar jij mee bezig bent. Dus er zijn meerdere mensen bezig met ongeveer plusminus zo'n beetje hetzelfde als jij en ik.
En dat is, nou ja, het woord hoopvol. Het is bijzonder. En ook wel op een bepaalde meer hoopvol om te voelen en dat is ook te zien dat er heel veel mensen zijn die met het leven bezig zijn.

Zeg maar buiten de kaders van wat we regulier allemaal aan het doen zijn.
Dus dat er meer aan de hand is met de mens. Want daar gaat het om.

Dat is primair waarover ik spreek.

Ik spreek over de mens en over de capaciteiten van de mens.
Dus de kracht van de mens, wie de mens is.

Nou, dan kom je vanzelfsprekend op allerlei hele grote onderwerpen uit.
Ik denk dat best hardop gezegd kan worden dat als je eenmaal zo ver in je eigen weg bent gekomen in dit leven. Om onderzoek te verrichten.
Wat bewustzijn is, wat spiritualiteit kan zijn.

Je kunt het niet definiëren, want iedereen heeft daar weer een andere ervaring en gevoel bij. Maar ik denk dat we hardop kunnen zeggen dat die zoektocht, de wandel tocht, dingen induiken, doorleven, naar bijeenkomsten gaan op deze aarde, bij mensen kijken, voelen, snuffelen, spiritualiteit in en er misschien weer uit dat je voelt van oh nee dit is het niet.

En misschien is het dan wel zo dat de materie waarover gesproken wordt het wel is, maar dat de mensen het niet zijn. Dat gebeurt ook.
Maar het kan ook andersom zijn dat je voelt van nou dit, de onderwerpen, de onderliggende kracht waarover gesproken wordt is het niet voor mij.
Maar het is wel weer heel fijn om bij die mensen te zijn.
Dat is een hele mooie wandeltocht om zo door het leven te gaan.
En ik weet zeker dat jij, net als ik, ook hebt onderzocht.

En dat maakt ook dat je steeds scherper en helderder voor jezelf kunt zien wat er nog anders moet. Niet als een oordeel of vanuit een oordeel, maar gewoon vanuit je eigen waarnemingsvermogen.

Mensen die veel zien en veel voelen... Ja, Dino, je zit gelijk in het licht, hè?
Mensen die veel zien en veel voelen, die worden juist ook mede door dat instrumentarium van binnenuit zich ook heel diep bewust van wat wel en niet klopt. En ook, ja, zit ik op het spoor in mezelf waar het over gaat.

En als ik daar op dat spoor zit, in dat spoor, kan ik dat spoor ook, en dat is voor mij waar ik vanuit spreek, kan ik dat spoor in mezelf ook vasthouden?
Dus een vervolgtraject ingaan in mezelf, onderzoeken, dus dan kom je hele grote onderwerpen, steeds grotere onderwerpen kom je tegen.

Hoe meer je in bewustzijn gaat, hoe meer je gaat kijken dat bewustzijn te manipuleren is, dat je jezelf kunt manipuleren, één,

dat je andere mensen kunt manipuleren, twee, maar dat ook andere mensen jou kunnen manipuleren.

Hoe dieper je daarin gaat kijken, hoe bewuster je jezelf wordt en hoe meer je gaat zien dat het ook echt daadwerkelijk een scenario is wat bestaat,

hoe dieper je ook weer van jezelf verwijderd kunt raken.

Want hoe meer je weet, hoe groter er ook een innerlijke waarheid ontstaat van dat alles eigenlijk een hetze is tegen jezelf.

Dat er een soort groot complot gaande is.

En we weten allemaal dat dát zo is, dat er van alles gaande is tegen de mens, maar het is aan ons de taak om in dat hele traject waar we doorheen gaan, waarin we zien hoe de wereld in elkaar zit, waarin we kunnen zien waar ik voor sta, dus jij, waar je voor staat, wat je voelt waar het naartoe moet gaan, niet alleen voor jezelf, maar voor het gehele leven, dus niet alleen voor mensen in spiritualiteit of bewustzijn, maar voor het gehele leven, voor iedereen.

Het gaat erom dat je gecentreerd bent en blijft in je aller diepste kernboodschap.

En dat is eigenlijk waarom ik spreek over bekrachtigingen, over zelfbekrachtigingen. Ik merk zelf, ik ben hier nu 51,

maar ik merk zelf al gedurende vele jaren, eigenlijk al sinds dertig jaar, dat de mens, en dat is precies waar ik het er steeds over heb, dat de mens, ondanks dat ze weet dat ze gemanipuleerd wordt, en ook dat ze manipulatief kan zijn naar andere mensen, dat de mens door vele processen heen nog steeds bij zichzelf wegloopt.

En dat, precies dat stuk, dat je goed luistert naar wat je zelf voelt, en dat je niet de informatie van buitenaf nodig hebt om te bestaan, want je bent er al, je was er namelijk al zonder die informatie, dus dat die informatie van buitenaf dat die heel erg behulpzaam kan zijn om meer inzicht te krijgen, maar wat ik dus zie, is dat mensen niet zichzelf onderhouden.

Want als we het hebben over bekrachtigingen, dan is dat precies jezelf behouden en jezelf ook doorvoelen en blijven doorvoelen.

Nou daar zijn deze dagen op gebaseerd om te kijken naar de kern van de parel waarover er al door vele tijdlijnen heen grote kosmische en inter-dimensionale bewustzijnsgevechten plaatsvinden.

Waar geen raket bij wordt afgevuurd, maar waarbij de wapens de gedachten zijn van het tegenovergestelde van je aller diepste kern.

En dan komen we in één keer zo poef! op de stoel terecht in onszelf. Dan zien we hoe scherp we moeten zijn.

Want dit is geen spel. Het is liefde-werk. We zijn liefde-wezens. Onmetelijk groot. Maar we hebben ook een zo dermate grote kracht en macht. En het heeft ook in de kwantumkosmos zo'n grote betekenis.

En je kunt dus ook zeggen dat er ook een verantwoordelijkheid vastzit aan jezelf, om jezelf te zijn. En dat is het mooie in deze wereld, daar kun je constant bij weglopen. Steeds weer kun je bij de verantwoordelijkheid van jezelf weglopen.
Wie ben ik? Wat voel ik? Waar sta ik voor? Wat is dit moment?
Wat gebeurt er nu op dit moment met mij?
Waar word ik heen gebonjourd, gestuurd? Waar word ik naartoe gevraagd?

Dat is eigenlijk het woord bekrachtigen.
Je eigen bewustzijn centraliseren, je bewust zijn van jezelf, je bewust zijn van je eigen innerlijke gedachten golf, ik noem het even het eigen bewustzijn, en dat stationair intact brengen.

Want dan gaat er een vibratieveld open van je eigen bewustzijn.
Vanuit dat stuk zul je zien wat er echt aan de hand is.

En als je dat niet doet, dan zul je de rest van je leven wij allemaal, aan het infuus blijven hangen van allemaal externe informaties.

En wie zegt jou dat dat waar is?
Wie zegt jou dat het waar is wat ik zeg? Zo simpel is het.
Je moet het gewoon hardop benoemen want je moet die dominostenen omvergooien. Ik weet dat wat ik zeg, is maar beperkt wat ik zeg omdat ik ook weet dat als ik nog meer ga zeggen dat ik daarmee nog meer informatie in beweging zet die ieder al in zichzelf heeft en de dingen moeten van binnenuit - van binnenuit moeten dingen worden beseft, van binnenuit moet het voel weer terugkeren.

Dus daar hebben we het met elkaar over. Het is geen spelletje, dat zei ik net ook al. Er is een verantwoordelijkheid om mens te zijn.

Niet naar een ander toe, maar naar jezelf. Als we nu in een wereld zijn waarin alles klopt. Er is geen oorlog.

We denken niet meer als de mens van deze wereld. De reden om te bestaan.

En het feit dat we bestaan is ook iets heel anders dan wat wij hier op dit moment allemaal zien.

Dus er bestaat ook niet een reden van het bestaan om terug te keren in je eigen bewustzijn, want dat is dan al zo. Er is geen val van het bewustzijn.
Niets van dat alles als we daar nu eens van uitgaan, dat iedereen hier klopt, alles in deze wereld klopt.

Stel je nou eens voor dat jij de enige bent die last heeft van die ene afleiding in jezelf. Dus dat je geteisterd wordt door systemen van binnenuit.

En niemand uit je omgeving zou jou kunnen helpen, omdat niemand in die taal zit. Niemand zit in die probleemtaal. Eigenlijk iedereen op deze aarde trekt de schouders bij zich op.
Zo van, ja, waar maak jij je nou druk om?

Dan ben jij de enige op een aarde in deze wereld hier, die dat probleem heeft, namelijk dat je in een andere taal zit en in een gevallen bewustzijn verkeert.

Hoe los je dat dan op?
Ik schets gewoon heel bewust een totaal ander scenario.

Want nu zitten we met elkaar op de aarde allemaal in een onderzoeksveld, op de hele aarde. Iedereen is met een onderzoek bezig.

Van wat is hier nou eigenlijk aan de hand?

Wat is het buitenaardse fenomeen? Of fenomenen.

Wat is nou eigenlijk bewustzijn?
Hoe kan het dat bewustzijn impact heeft op hoe materie zich, nou ja, beweegt?
Dat is een onderzoeksveld.

Dus nu zitten we lekker knus met elkaar op de aarde. Noodgedwongen weliswaar. En zijn we het aan het onderzoeken.

En doorzien we steeds grotere truken die over de mens worden uitgerold.

Dus daar kun je met elkaar over spreken.
Maar hoe zou het zijn als je alleen bent? Wat zou je dan gaan doen?
Zou het zo kunnen zijn dat wij ons in ons onderzoek ook stationair blijven bevinden in het onderzoek?
Ik stel de vraag gewoon hard op. Het zijn ook besefvragen.
Het is niet zo dat ik zeg dat het zo is, hoewel ik de voorbeelden heel vaak zie.
En daarom is het ook heel lastig om vriendschappen aan te gaan met mensen of contacten aan te gaan met mensen die in dit onderzoeksveld actief zijn.

Want die vriendschappen die daaruit ontstaan, die zijn ook gebaseerd op dat onderzoek. En 9 van de 10 keer lopen die vriendschappen met een sisser af.
Je moet het toch zelf doen.
Dat weten we allemaal.
Wat is de doorgang voor jou? Wat is de doorgang? Wat is de doorgang waarbij je exponentieel informatie van binnenuit uit jezelf terugkrijgt? Uit jezelf.

Waardoor je kunt zien, dit is er aan de hand, dat is er aan de hand, dat is er aan de hand, dat en dat en dat. En dit is wat ik voel. En zo navigeert mijn bewustzijn.

Dus ik voel denkend dit.

En dit is wat het moet zijn.
Hoe vaak wordt dat tegengehouden door je omgeving?
Samenkomen bij elkaar. Samenkomen bij elkaar kan heel fijn zijn. Dat weet ik.
Ik vind het ook heel mooi en bijzonder om je te ontmoeten.

Maar we moeten niet in het onderzoeksveld opgaan met elkaar.

We moeten allemaal onze eigen innerlijke wijsheid, die we zijn, en weten waarom we doen wat we doen, vanuit dat krachtveld, vanuit dat stuk bewustzijn, ontmoet je elkaar.

Dus ja, ik hoop dat je hier eens wat dieper naar kunt kijken, omdat ik er eigenlijk op een bepaalde manier mee zeg, dat als je met deze materie bezig gaat, dat heel slim, op een bijna onzichtbare manier, het veld zich in je onderzoek zal stappen, via mensen, en vaak als mensen, via situaties en bijna altijd via- en als situaties erin gaan waardoor je gewoon in gesprek bent met het tegenovergestelde van datgene wat jij weet waar het echt over gaat.

En schoorvoetend kom je dan na weken maanden en soms duurt dat jaren kom je daarachter dit is het niet. Ik heb mooie dingen gedaan, ik heb goede onderzoeken verricht, ik heb mooie dingen opgeschreven, ik heb zaken uit mezelf teruggehaald.

Maar dan is het toch dat je jezelf hebt weggegeven aan, eigenlijk aan andere mensen. En denk er goed om.

In deze wereld zijn andere mensen potentiële personages van de deceptievelden. Dus de misleidingkrachten.

Dat is ook waarom mensen heel vaak boos op mij worden. Dat ze roepen eigenlijk dat ze in de vorm van boos zeggen ze, het gaat hier niet over mij hoor, het is allemaal bewustzijn benoemen, dan worden ze boos op mij maar eigenlijk zeggen ze dan, ik doe gewoon niet, ik haal niet het allerbeste en het zuiverste en het puurste van mezelf tevoorschijn.

Ik zet het niet in. Ik zet het niet in en omdat ik het niet inzet en er niets gebeurt is het de schuld van degene die spreekt. Want hij of zij moet toch het voorbeeld geven. Dit is gelijkwaardigheid, door dat gewoon hardop te zeggen.

We zijn allemaal Star Commanders.

Allemaal. Niemand, meer of minder.

We zitten allemaal op de aarde in een net iets andere situatie.

Maar als je werkelijk voor het onderzoek gaat, dan moet je je heel bewust zijn dat als je zelf niks doet, als je het niet doorzaagt, soms moet je lijnen gewoon radicaal verbreken, om tot de plekken te komen waar je moet zijn. Speel het spel niet mee van de matrix, want het is niet nodig.

Je moet gewoon duidelijk zijn en zeggen waar je voor staat, wat jij voelt.

En daar moet je dicht, super dicht in zijn en blijven.

Dat is het

(00:15:22minuten)

Nou, ik ben best wel moe. Ik heb net een verhuizing achter de rug. En zoals ik vanochtend al zei, alles staat nu op één plek. Van twee plekken staat alles op één plek. Nu moet alles nog op de juiste plek worden gezet. Nou, dat is een hele tour. Gisteren heb ik allemaal schapenhekken geprobeerd op te tillen en op een kruiwagen. En toen dacht ik, wie heeft mij dat ooit geleerd, die gedachte.
Dus ik gooide die kruiwagen op de kant, ging met een bepaald tegengewichthouding, het hefboomeffect, ging ik eraan hangen.
En trok met gemak dat grote schapenhek, die grote rol, zo via een evenwicht situatie, zo op de kruiwagen. Dat deed ik drie keer en toen was het weg. Dat lag daar al een week. En een week lang vroeg ik aan mijn kameraad [naam]; wil jij met mij samen die hekken optillen? En hij zei steeds; ja.
Maar het lag er nog steeds. En gisteren heb ik het gewoon zelf weggehaald.
Omdat ik besefte van, ik hoef helemaal niet aan die kabel vast te zitten dat een ander iets voor mij doet. Ik kan het zelf. Dus op een andere manier, hoep! en weg. Nou, moe ben ik, fysiek, maar geestelijk niet.
En ik ben blij dat je er bent.

Ik ben me aan het voorbereiden om, nou ik ga het nog beter zeggen, ik ben voorbereid. Ik heb kosmische jetlags en internationale jetlags. Ik moet echt eventjes flink wat bomen tellen denk ik de aankomende tijd in het bos.

Maar ik ben voorbereid, en jij bent ook voorbereid om met elkaar zaken op een ander niveau zichtbaar te maken.

Want we zitten nu in een andere fase en we hebben de afgelopen vele jaren allemaal heel veel onderzoek gedaan, het is hier geen entertainment show, het is hier een ontsluitingsbeweging.

We ontsluiten ons van systemen - mechanismen.

Je merkt ook, ik weet gewoon wat ik zeg ik weet niet of dat helemaal klopt hoe ik het zeg maar ik weet wel dat wat ik zeg dat dat voor ons allemaal klopt.
Omdat het ook een gefaseerd proces is.
Wat nu eigenlijk ook uit-gefaseerd is.
We zitten op dit moment allemaal. Op een punt waarin we voelen.
En ook weten.

Dat we met informatie en met oude wijsheid, die nog steeds geldig is, valide is, niet verder kunnen.

Ieder mens voelt het, er moet nu iets gebeuren.

Er is een verandering nodig, zogezegd.

Iets wat je niet kunt bedenken in een vorm van dat dat via een ander gebeurt.
Acht miljard mensen officieel, er is geen één persoon, geen één persoon die het gaat doen voor je.
Wordt wel gesimuleerd, maar het is niet zo. Ik doe ook niet mee in die simulatie, want ik ga het niet doen. En jij gaat het ook voor mij niet doen.
Maar we gaan wel het paradijs van onszelf, ons eigen bewustzijn inzetten, waardoor het via onszelf kan gebeuren.
En ik denk dat als ik dat dus zo mag zeggen, dat iedereen dat voelt.
Want we gaan niet weer in een herhaling in van een decennialang.
We gaan het gewoon niet doen. Het is klaar.

Ik spreek het gewoon eventjes zo heel helder en duidelijk uit.

Rechtstreeks uit mijn gevoel. Omdat het ook gewoon klaar is.
Weet je en er kunnen wel allemaal dingen aan de hand zijn met ons als persoon.
En met onze persoonlijke omgevingsvariabelen kunnen wel dingen aan de hand zijn. En het kan wel eens wat rammelen op allerlei niveaus.

Maar het gaat hier om een grotere reden waarom we hier zijn.

En als we terugkijken in het informatieveld dat wij verleden noemen. Is eigenlijk alles nu gebeurd. Dat hebben we allemaal samengedaan.

Er is heel veel gebeurd op deze aarde. We hebben ons helemaal gegeven.

En ik ga niet zeggen dat we dat allemaal constant, vlekkeloos, non-stop beweren te kunnen of te doen of te zijn. Maar we hebben tussen de spelonken door van alle momenten van ons leven, hebben we onszelf allemaal helemaal laten zien.

Alsjeblieft, als er een oordeel over ligt over jezelf, verwijder het onmiddellijk.
We hebben allemaal de diepste gevoelens en het goede met onszelf en deze werkelijkheid voor.

We zijn allemaal een onderdeel van een grote inter-kosmische coalitie, vredeskracht en een troepenmacht.

De mensheid staat ergens voor.

En dat hebben we dan gedurende de vele jaren hier op de aarde, hebben we dat allemaal op een bepaalde manier ervaren. Dat je voelt dat er iets met jezelf is.

En dat het ook iets bijzonders is. Niet bijzonderder dan een ander, maar bijzonder in het moment waarin je verkeert. Dat je dingen ziet vastlopen bij andere mensen of in een gebeurtenis.

En dat jij daar met je bewustzijn in kunt gaan. Je kunt erbij zijn. En dat je ook voelt, wat is het fijn dat ik op dit moment hier mag zijn. Ik besluit ook dat ik hier nu ben. En dan voel je dat je ook een pilaar, een krachtveld bent.

Wat als je dat niet inzet om je gelijk te krijgen. Want dan gaat het mis.
En gewoon Zijn, observeren, rustig zijn. En ook begrip hebben voor de verstoring die er is. Het begrijpen dat het er is. Dat je voelt van wat goed dat ik hier ben.
Dat is dat stuk uniekheid. En dat is niet voor niets.
Dat heeft een taak, en dat is een functie.
En we hebben de afgelopen jaren allemaal heel hard gewerkt.

En nu merken we ook allemaal dat er een andere fase nodig is. En die fase die moeten wij zelf er doorheen duwen met ons bewustzijn.

Die moeten we er zelf doorheen zetten. En daarom hebben we het over bekrachtigingen, want degene die zijn haar eigen kracht kent en is, duwt door de trilling heen een ander blok van het organische deel van het experiment naar binnen en verandert de wetgeving.

De wetgeving die hier is opgelegd, in eerste instantie door de ontwikkelaars van deze realiteit.

De wetgeving die is aangepast door de manipulatieve, zeer intelligente krachten.

En dat is mooi om te doen. Dat we de oorspronkelijke wetgeving van dit script weer terug kunnen halen.

Gewoon door anders te denken. Vanuit een gevoel.

En het is ook heel mooi om te voelen dat je naast dat script ook nog eens een andere kracht bent. Die wet-loos, zonder wet, gewoon operationeel is.
Dus ik vind het heel mooi dat je vandaag gekomen bent.
En ja, laten we daar vandaag maar eens gewoon goed ingaan, wat bekrachtiging kan zijn in je gevoel. Daar gaan we ook zo mee beginnen.

(00:22:18 minuten)

Mijn naam is Martijn.
Ik ben mij 100% bewust van wie ik ben.

Ik hou me heel erg gedeisd in deze wereld. In het zichtbare veld. Maar ik werk hard. Ik zei net ik heb jetlag en dat is niet voor niks. Ik werk heel hard. Eigenlijk een beetje te hard heb ik de afgelopen tijd gewerkt.
Wat ook maakte dat ik daarom ook op één plek, weer gewoon alles op één plek wil hebben. Ik heb ook veel afgelopen jaren gezegd, niets is onmogelijk.
Niets is onmogelijk.

Je bent een operationele slagkracht met elkaar.

Dat is ook dat ik besef dat de dingen die ik doe en de plekken waar ik kom, dat ik die niet kan bereiken zonder teamwork van jou en mij.

Ik heb ook wel eens gezegd, Nederland is heel belangrijk land. Zoals heel veel in de spiritualiteit die dingen worden gezegd,

waardoor ik het ook niet wil zeggen.

Omdat je daarmee weer een bijzonderheidspositie maakt en hoe vaak is het wel niet gezegd van; Nederland is een belangrijk land.

Als je in Duitsland bent dan zeggen ze; ja Duitsland is een heel belangrijk land of in Duitsland zeggen ze; heb je het al gehoord Nederland is belangrijker want daar zeggen ze dat Nederland belangrijker is.

Maar Nederland, dus het frequentieveld waar materie uit resoneert en om-gecodeerd wordt door bewustzijn van ons tot een realiteit door gedachte bewustzijnsvelden van anderen totdat je zelf gaat zien, en Nederland is een belangrijk veld en Nederland heeft ook een bepaalde taak, een bepaalde functie.

De compactheid van Nederland, de goed georganiseerdheid in systemen, maakt ook dat hoe meer regels er zijn, hoe sneller ze ook te ontmantelen zijn.

Hoe groter de regelgeving is, ik heb het allemaal over gedachten en niet per se over wetten, ik heb het over gedachtenvelden.

Hoe grotere gedachtenvelden er zijn, regels, denken, georganiseerd denken, hoe krachtiger het veld in elkaar zit maar als je daar ook maar één - één pijler - één pijler uithaalt, uit zo’n samenleving, uit het veld van hoe er gedacht wordt, als je één pijler uittrekt gaat het hele gebeuren gaat om en daar is Nederland zeer groot en goed in. En daarom doen we het ook in Nederland.
Omdat Nederland een heel compact klein land is en in Nederland kun je..,

ik weet niet heb je nog terugblik naar de coronatijd?
Ik weet niet hoe jij het hebt ervaren. Iedereen heeft het op eigen manier ervaren. Maar toen hier in Nederland ineens de snelwegen leeg waren.

Of dat de winkels niet meer ingelopen mocht worden. Allemaal persoonlijk drama van mensen dat hun vrijheid werd beknot.

Zij die niet wisten dat het al beknot was.
Ineens gebeurde er iets. Het was nog een diepere aanslag. Eigenlijk ook op het hele systeem. Je moet hem veel verder kunnen bekijken.

En wat gebeurde er toen bij jou? Haal dat maar eens terug.
Wat gebeurde er?
Niet denken, maar gewoon terug in dat moment naar binnen. Plum!
Wat was dat wat daar gebeurde?
Er werd een knop ingedrukt.
Via de buitenwereld in jou.
Daar gebeurde iets.
En dan doorzetten.

Ik heb daar toen wel grappen over gemaakt, die ik buiten gewoon serieus meen. Van om, om. En tegen mij riepen mensen uit mijn omgeving.
Ik weet nog wel de glaszetter die kwam langs. Nou hij kwam zelfs binnen, glas zetten. En hij zei, hij vroeg aan mij; wat denk jij?
Denk jij dat we ooit weer een tijd gaan krijgen dat de kroegen weer opengaan dat ik na de week weer lekker naar de kroeg kan gaan?
Ik zeg; ik hoop van niet.
En die man die keek me aan en toen zegt hij van; je meent het.
Hij zag het ook aan mijn ogen. Hij zei; je meent het. Ik zei; ik meen het.

Maar wat wil jij dan?
Ik zeg; om, alles, dicht, alles dicht, winkels dicht, snelweg dicht, geen brandstof meer, vliegtuigen weg, wij helemaal geen reden meer hebben om te bestaan.

Dus eigenlijk alles wat we nu doen, gewoon compleet één keer met een schok, boem! dicht.

En toen maakte ik er nog een grapje bij dat ik ze; prikken, prikken, prikken.
Hugo zegt het ook, prikken, prikken, prikken, veel prikken.
Gewoon zo maximaal mogelijk, dus datgene wat de angst en de onderstroom, als het ware een beetje prikkelt.

Van ja; ik wil wel een verandering, maar die verandering die moet wel zo, zo moet die verandering zijn.

De verandering die hier komt.
Maar dat moeten wij goed beseffen.
Die verandert eigenlijk alles. Alles.
En ik hou ook van deze wereld.
En daar heb je dus je bewustzijn voor nodig. Om te veranderen.
Om los te laten. Heb je bewustzijn. Je moet het echt kunnen zien.
Wij komen uit het paradijs.
Dat is een woord uit allemaal misbruikte en verkeerd geïnterpreteerde geschriften en betekenissen maar we komen uit het paradijs.

Wij komen allemaal uit een wereld die totaal zelfvoorzienend is voor iedereen gewoon en in vrede, groot heel groot en vol met leven. Daar komen wij allemaal vandaan en dat kan een andere wereld zijn als waar ik vandaan kom maar we komen allemaal uit een wereld die compleet klopt. We noemen dat dan hier liefde op de aarde. Ik noem het geen liefde. Ik noem het puurheid. Een wereld waar geen zorgen zijn. Een wereld waar onuitputtelijk hoeveelheid eten is.

En ik heb het een paar dagen geleden in Meterik ook nog benoemd. Vruchten, eten en drinken, alles is er. En als het niet geplukt wordt, gaat het met alle liefde gewoon weer terug. En vervolgens wordt het weer opnieuw gebruikt en komen die vruchten weer terug. Die vrucht die zegt; wil je me of niet? Wil je me niet... geen probleem. Ga ik even terug de aarde in en dan kom ik later weer terug. Een wereld waar niet hoeft gewerkt te worden en waar geen ziektes bestaan, waar geen leeftijd is en waar geen tijd is die zich voortbeweegt in de zin van in een bepaalde tijd die je hebt moet je dat en dat doen en dan ook nog voor een ander.
Daar komen wij allemaal vandaan en we moeten terugkeren in die paradijselijke innerlijke binnenkant. We hebben het gezien wat aan de buitenkant aan hand is

We moeten het bestuderen, het vergrootglas erop.
En soms is het ook beangstigend omdat je ook merkt van hoe meer ik naar die buitenkant kijk, hoe meer ik met mijn vergrootglas naar de parasitaire realiteit kijk, dus het deel wat reageert op dat ik er niet mag zijn.

Ik maak een mooie beslissing die goed is voor mij en dan gebeurt er iets aan de buitenkant waardoor het niet kan. Dat is het tegenovergestelde van de wereld waar we vandaan komen. Dat noem ik dus een parasitaire reactie.
En het heeft ook niks mee te maken dat jij moet leren omgaan met je vermogen en met je teleurstelling want met teleurstellingen hoef je niet leren om te gaan je bent teleurgesteld of niet.
Dus het is iets anders en we moeten dus terug naar die basis taal en als we daarin terecht kunnen komen en niet in de spiritualiteit in een vredesveld waarin het alleen maar aflatende houding is maar waarin we juist vredeswezens zijn, er heel goed helder naar kunnen kijken.
Ons heel goed bewust kunnen zijn hoe is het nu met mij?
Wie zie ik?
Hé, jij bent er ook.
Fijn dat je er bent.
Wat goed dat je er bent.
Wat mooi.
Ik ben dankbaar dat ik je zie.
Uniek.
Er is niemand hier zoals jij.
Bewust worden van het leven.
Van de uniekheid.
Dus door de programma's heen kijken.
Als je terug kunt gaan naar de basis van het leven.
Dus naar het paradijs.
Wat de echte denkwereld is van het hart.
Dus dat is denken.
Je bewust denken. Vanuit je gevoel.

Als je daar naartoe kunt, kun je ook zien, ik ben in staat om die enorme omwenteling, dat wat er hier veranderd, moet het loslaten van wat er allemaal is aan regels, om dat toe te staan.
Ik weet, en nogmaals, ik kan het niet valideren, althans ik valideer het niet, omdat het anders een programma is, maar ik weet, en ik wijs echt naar mijn eigen borstbeen, ik weet dat elke verandering die hier plaatsvindt plaatsvindt omdat de mens de kroon van het leven onder andere, onder andere de mens, de mens in staat is om wetgeving los te laten en dan kunnen we communiceren met allerlei andere buitenaardse beschavingen die hoogopgeleid zijn of die heel diep in het hart zitten maar als wij met hen blijven spreken vanuit onze ingerichte en ingeregelde denkwereld, en dus ook ons systeem, dan zul je ook merken dat er niet een echte communicatie op gang komt, omdat we onszelf niet meer terug brengen naar het paradijs.

De contacten, de gesprekken die ik heb en de ontmoetingen die ik mag hebben met mensen uit andere werelden, en ik ben er zelf één van, net als jij, is gewoon normaal. Het is allemaal heel dicht bij elkaar.
De taal en de energie, de ambiance en de sfeer die er is, die er onderling met elkaar is, is er één van een diepe, grote ontspanning. Onmiddellijk is er een ontsluiting in het veld. In contact onmiddellijk wordt het heel ruim.
En er komt een hele schone bries van... alsof er een... het is eigenlijk letterlijk ook zo, er ontstaat een andere atmosfeer. Een hele zuivere lucht.
Hele zuivere lucht (Martijn maakt diepe inademing), heel schoon.
Je huid gaat ervan tintelen, je denken ontspant, je lichaam komt in rust en het denken is onmiddellijk weg. Dus niet meer in het bolletje van de aarde, maar onmiddellijk heel groot, transdimensionaal, is je denken zo groot begrip voor alles wat leeft. Alles.

Ook begrip en kennis dat er ook gevaren zijn voor de vrije denkers, de vrije voelers. Dat is een moment waarin zich alles opent.
Dat is een paradijselijke taal, maar dat is niet het woord paradijs, dat is de oorsprong.
En dat heeft te maken met bekrachtigen.
Als ik spreek over bekrachtigingen, over jezelf bekrachtigen dan is het de reis terug naar je eigen bewustzijn.

Dan is het de reis terug waarin je verzacht, opent, zacht en binnen in die verzachting merk je ook hé ik kom terug en wat is dit?
Dit is niet alleen maar zachtheid maar dit is ook scherp, ronde scherpte niet met een punt maar rond, het is stevig, helder, ik ben in staat om te onderhandelen, om te spreken, ik ben in staat om een dialoog aan te gaan, ik ben in staat om naar de Verenigde Naties te gaan en daar iets te overhandigen wat gelezen wordt en waar ik over kan spreken, ik ben in staat om heel helder mezelf te kunnen laten zien, ik voel ook dat het ook prima is als ik niets zeg, ik ben er wel, ik hoef niet het gevoel te hebben dat ik faal als ik niets zeg.
Want het zit hem niet in de woorden, het zit hem in mijn helderheid waarin ik denk.

Dat is wat ik met bekrachtiging aangeef.
Bekrachtiging is een verhuizing naar binnen en een versterking van binnen in het veld naar buiten. Het is hart, brein, lichaam, veld. Dat is wat hier gebeurt. En die afstemming, die hebben we nodig. Dat is de basis.

Als die basis weer wordt gezien, niet met Martijn, maar jij in jezelf, op jouw manier, als jouw krachtwezen wie jij bent, als pure mens, dan zul je zien hoe groot de impact is van jouw bewustzijn op de realiteit.

En dan gebeuren er dingen in jouw realiteit die niet per definitie hoeven te gebeuren in de realiteit van de ander dat ze het kunnen zien. Maar als je doorzet wordt het zichtbaar. En dat is eigenlijk waar ik deze dag over gaat.

De bekrachtigingen, bekrachtigingen die de mens in zichzelf eigenlijk vanuit die verantwoordelijkheid naar zichzelf ook gewoon weer moet gaan inzetten.

En het vraagt het allerbeste van jezelf, dat is een enorme opdracht.

Welkom dus, welkom in dit moment van je wie jij bent.
En ook aan mezelf dat ik er ook ben. Ik ben ook namens mezelf ook van harte welkom. Samen doen we het. Niemand heeft de leiding.

Maar we zijn wel met elkaar sleuteldragers. We dragen een sleutel.

We scheppen een veld.
Door ons af te stemmen.
En het veld gaat ogenblikkelijk onderuit als je je afstemt alleen op mij.
Het is goed als je je afstemt op mij want ik stem me ook af op jou.
Waarom?
Omdat ik weet dat je heel erg waardevol bent.
En een krachtveld bent.
Uniek.
Anders weer dan ik.
En door met elkaar in communicatie te zijn, om me open te stellen, richt ik me dus ook op jou. Jij richt je ook op mij. Wij richten ons op elkaar.

Maar wel centraal vanuit deze as. Dat mag duidelijk zijn.
En dat moeten we ook doen omdat we ook een kosmische missie in ons dragen.
We zijn liefde krachtwezens.

Maar deze wereld vraagt een permanente afstemming op jezelf.
En wie zich afstemt op zichzelf komt in het eigen paradijs en ook in het frequentieveld, in het bewustzijn dat gaat wervelen, waarin we met elkaar kunnen communiceren. Nou, dat is waar het hier over gaat.

We zijn niet de enige op de aarde die hiermee bezig is.
Er is heel veel aan de hand.
Ook binnen gevestigde systemen, partijen en ook regeringen.
Overal liggen de dossiers dwars door elkaar heen, voors en tegens.
De één wil dit en de ander wil dat.
Alles gaat hier open en is al open.
Dus hoe ga je dat doen?

Stel je nou eens voor dat je op dit moment de actuele status van wat er op de aarde aan de hand.. stel je voor je zou willen weten waarom bijvoorbeeld via Donald Trump het Pentagon de Boeing 747-800 krijgt van de koninklijke familie van Qatar. Stel je voor dat je weet waarom dat nou precies is, wat er nou echt aan de hand is.
Dat is tot nu toe nog niet echt gezegd.
Maar kun je dan nog over die situatie nadenken en doorvoelen vanuit jezelf?
Of ben je beïnvloed door wat ik heb gezegd?
De Matrix heeft zoveel lagen, zoveel lagen waar je in terecht kunt komen.
Er is zoveel bekend in deze wereld.
En we zijn echt nodig.
We zijn nodig om dat soort dingen te openen.

Dus gisteravond was ik nog een beetje in het land aan het om-rommelen.
Ik struikelde over een ronde cirkel van gras. Ik had zo groot ongeveer als dit tafeltje. Had ik 28 cirkeltjes gegraven met de schep. En dat zo uitgeschept en weggehaald en in het gras gelegd. En daar heb ik dus allemaal laurierbomen in gezet. Hartstikke mooi geworden. Leuk voor de katten. Die zaten in een kaal veld en nu liggen ze weer lekker onder een boompje.
Sterker nog, daarvoor heb ik het gedaan. Omdat ik voel dat als ik verhuis, ik kan voelen dat ik mij net zo ontspannen kan voelen dan de dieren die er zijn.
Dus dat hebben we gedaan. En ik heb die gaten allemaal gegraven en uitgegraven en zo, maar ik had die ronde cirkels dus niet opgeruimd, allemaal.
Dus ik liep ergens en gras op gras, dat zie je niet, hè? Helemaal niet als je...
Nou goed, dus ik struikel erover. Lang uit.
En [naam] die zegt, waarom ligt dat er eigenlijk? Wat ga je ermee doen?
Ik zeg, dat is gras om te implanteren. Implanteren?
Ik zeg; ja, dat zijn ja allemaal kale plekken. Dus daar doe ik dat dus in.
Dus zo was ik de middag bezig. En op een gegeven moment, gisteravond, ik denk nou, zo wel goed. Ik ga een beetje afschalen. Ik ga lekker op de bank.
En ik hou erg van om ' s avonds gewoon buiten te zijn.
In Friesland was dat wel wat moeilijk. Omdat het daar vlak bij de dijk altijd heel hard waait. Wind vind ik fijn, maar dat was wel een beetje veel wind.
Dus ik ben heel graag ' s avonds veel buiten.
Eigenlijk ben ik alleen maar graag alleen maar buiten.
Ik vind binnen eigenlijk iets heel geks. Binnen. Wat binnen hier is.
Nou, in ieder geval, ik denk nou ik ga nu maar afschalen. Want morgenochtend vroeg weg. En vanaf deze kant naar de Zwaanshoek, maar het is toch iets langer rijden. Ik weet niet of je ook veel file hebt gehad. Want het was aardig gezellig op de weg. En toen voelde ik van zo nou nu ga ik afschalen. Rust.
Toen kwam er ineens een hele grote vrachtauto voor de deur staan met flitslampen en grote witte schijnwerpers. En dat was dan de man die ik had gevraagd om in de tuin op biologische manier de eikenprocessierups te bestrijden op voorhand, dus niet met gif. Want we hebben elk jaar in die tuin hele grote bomen waar die eikenprocessierups in zit.
En die laten brandblaadjes los. En vorig jaar waren we verbrand. En niet zo'n beetje ook. Het gezicht helemaal rood. Allemaal brandblaren. Dus die man kwam eraan. Met die grote trailer, en dan reed hij een trekker achteruit. Het was dus al donker. En toen ging hij met een soort bladblazer, gemonteerd op die trekker. Ging hij dus het land in en ging hij zo keihard aaltjes de lucht inspuiten. In waternevel.
En dat zijn beestjes. Die eten dus de eitjes. En ook de eikenprocessierups op.
Dus hij was aan het blazen en zo. En een lawaai. En dat duurde bijna een uur.
En dan keek ik zo naar. Toen dacht ik wat bijzonder eigenlijk. Dat je hier om een biologische manier die eikenprocessierups te behandelen, zeg maar, dat het weer in de juiste proporties komt. Dat er hier zo'n trekker met een zes liter motor in de tuin heel hard moet draaien. Maar nou ja, dat is de aarde hè. En toen was hij klaar.
En toen zei hij; het zit erop, het is gelukt. Heel goed. Hij had het ook heel uitvoerig gedaan. Zegt hij; ik heb alleen wel een pion. Zo'n rood-witte pion, die heb ik altijd staan voor het in- en uitrijden daar. Die heb ik platgereden. - Ja, wat heeft dit nou met kosmische zaken te maken hè. Ja... -. Ik zei; nou dat goh ben ik wel trots op. Toen keek hij me aan. Zegt hij; trots?
Ik zeg; ja, dat dat het jou lukt om midden in de nacht terwijl je met zo'n grote machine hier komt, een bladblazen maar dan in dit geval dit, en dat je dan precies die pion weet te pakken en er overheen rijdt. Ja zegt hij; maar dat was per ongeluk. Ik zeg; dat dacht jij. Bedoel je dat ik dat expres heb gedaan?
Ik zeg; ik bedoel helemaal niks, ik zeg alleen dat kans dat je er niet overheen was gereden was veel groter. Toen keek hij zo en zegt hij; ja dat is eigenlijk waar, maar er zijn er nog twee die heb ik niet geraakt. Ik zeg; precies go for it. Nou ja ja.

Waar ben je mee bezig? Wat ben je op dit moment allemaal aan het doen, op de aarde? We hebben allemaal onze uitdagingen.
Kijk we hebben allemaal, zeg maar een vorm van hier op de aarde een thuis waarvoor we moeten zorgen. Of waar we mee bezig zijn, hoe dan ook.
Leef jij thuis, ik vraag het als je collega, leef jij thuis zeg maar in de basisfrequentie?
Dat is toch meestal een thuis. Ik weet niet of dat voor jou het goede woord is, maar leef je daar in je paradijs? Geestelijk heb ik het ook over hè. Is het oké?
Kijk er gewoon goed naar. Want de boodschappen die jij de wereld inzet, en het bewustzijn wie jij bent en wat je de wereld dus inbrengt, dat is alleen valide, het wordt alleen de wereld ingebracht, als degene die spreekt, dat ben jij, ook met de voeten op de grond, vanuit die basis trilling van jezelf of je werkelijk in het paradijs verkeerd in jezelf of je ook met vrijheid en plezier en met uitdaging vanuit jezelf werkt. Of je vanuit jezelf leeft. Is het mechanisme vrij?
En hoe kan het dan ik moet toch ook aan het werk dat is toch een mechanisme?.. Nee.

Kijk toen wij hier niet zaten maar ergens anders, toen wisten we dat het leven in een werkelijkheid waarin er allerlei andere regels lijken te zijn, wisten we voor onszelf dat wij, als we daar zouden zijn, dat we onszelf niet zouden vergeten.
Dat is gewoon wat het is. Eigenlijk is er wel een, naar de aarde toe zit het iets anders, maar in het algemeen is het zo dat opgerichte werelden, grote experimenten, kosmische realiteiten, een realiteit, een werkelijkheid, dat daar wel een soort van zelfverzekerdheid is dat men zich niet zelf vergeet, in de basis.
In de basis. Niet vanuit de basis aarde, bewust zijn, ufo's, de manipulatieve krachten, de matrix van controle en de matrix van het experiment.
Daarmee bezig zijn. Maar ermee bezig zijn vanuit het paradijs in jezelf.
En dat is toch je thuis. Hoe is het thuis in jou? Dat is een vraag die ik stel niet vanuit hier. Maar je moet terugkomen op de plek waarmee je bent begonnen.
Waar je hebt gevoel hebt en nu zit ik op het juiste spoor.

Ik weet dat er een aanval plaatsvindt. Heel groot op dit moment. Echt dat is al een paar maanden is dat gaande. En dat is een poging. Ik haalt het woord ‘aanval’ maar even weg. Maar het is een hele stevige poging om een..., ik hoop dat ik het goed zeg en dat het herkenbaar mag zijn. Als dat niet zo is bij jou, dan is dat zo.

Ik spreek niet uit dat dat per se bij iedereen zo is. Maar ik weet dat het wel een situatie is die gaande is. Er is een aanpassing in de matrix bezig met als hoofddoel om een deeltje van je oorspronkelijke gepassioneerdheid van je gevoel waardoor je weet dat je op het goede spoor zit hier.

Om dat te tackelen.
Of om dat te verkleinen. En ik weet. En ik ben geen doem spreker.
Maar ik weet dat dat zo is. En ik weet ook dat als we daar eerlijk naar kunnen kijken. Dat het ook stopt. Je moet het herkennen.

Het is net alsof er een deeltje van de kracht van waaruit je, niet waar je nu staat want vanuit als je daarin zit, wat ik beschrijf, kan het zijn dat er een deel is van het alterbewustzijn wat geïnstrueerd is door de black box dat die dat tegen gaat spreken.

Daarom roep ik ons ook weer op om met de voeten in het water, in het paradijs, schoon, mooi pak, helder, we hebben niks te winnen en te verliezen, we zijn er, naar het paradijs te gaan, kijk eens of je nog met dezelfde vibratie geniet, ook naar een bijeenkomst hier gaat of elders, naar uitzendingen kijkt van mensen, boeken leest, informatie doorvoelt, je eigen boek opent, of je dat nog steeds op dezelfde manier kunt voelen, kunt zien, in de details, in dat ruimtelijke gevoel, weet je wel?

Dat je gewoon, hier word ik doorgeraakt.
Hier krijg ik ook die kracht en die zin in om het allemaal neer te zetten.
Of dat er nog steeds is, of dat daar iets is in aangepast. Ik weet wat er gebeurt.
Ik weet dat er dingen gebeuren.
Ik weet ook dat mensen in slaap gedommeld worden.
Doordat ze met projecten bezig zijn, of met bepaalde dingen.
‘Wij zijn met dingen bezig op onze eigen manier’ - dat noem ik dan gewoon een project, een onderzoek, doorvoelen, het neerzetten, mensen komen bij elkaar, waar dan ook op de aarde.

En ik weet dat er een beweging is die de doorslaggevende blijheid, dat is een energie waardoor je voelt, dit kan ik met gemak doen, probleemloos.
Ik kan mensen bellen, ja, ik zeg gelijk aan de telefoon; ik wil dit neerzetten, ja, geen probleem. Ik wil graag met de NAVO-secretaris-generaal Rutte spreken, ja, geen probleem, gebeurt gewoon.
Dat is wat ik bedoel, als die passie, een bepaalde ruimte, een helderheid, een gepassioneerdheid, ik noem het woord, een heel gek woord dan, gelukkig, maar dat je je geluk, niet toevalligheid geluk, maar bewust je eigen levensveld geluk kunt voelen, dat het heel makkelijk gaat, daar is op dit moment het één en ander in aan het gebeuren.

En laten we nou elkaar alsjeblieft niet roepen van, we zijn allemaal heel bewust en we weten wat er aan de hand is. Dat kan wel. Maar kijk goed wat er gebeurt.

Want de Zieners die het kunnen zien met hun ogen van binnenuit. Hier.
Daar vinden dingen in plaats. Om te zorgen om iets niet te laten plaatsvinden. Want je grootste kracht en je plezier wat je hebt.
Dus die energie waardoor je dat krijgt. Dat je voelt ik kan deze wereld gewoon aan. En ik doorzie het.
Ik lees iets en ik voel gewoon in één klap, boem, ik ben volgetankt.
Niet uit afhankelijkheid. Maar ik lees iets, boem, ik ben volgetankt.
Ik zit in een stiltemoment en ik hoor de bladeren ruizen.
Het is een gesprek van de Force.
Ik luister naar het gras wat heen en weer tikt door de wind.
Hele kleine subtiele geluiden.
Ik luister daarnaar en ik hoor dat het gewoon taal is.
En die taal die vertelt mij in mijn gemoed wie ik ben verteld me, ik ben thuis.
En mijn verstand zegt, hoe kan dat nou?
Dat stuk dat je dat kunt horen, dat je dat kunt voelen.

Als je die boodschap kwijtraakt, dan lig je onder aanval.

Daarom zijn deze dagen, niet de dag bij mij, want die is er niet.
Deze dagen waarin je tot dat besef opnieuw instapt, van cruciale waarde.
Waarom zou een realiteit zoals deze, waarin allemaal Zieners van Ooit, onuitputtelijke kosmische wezens, mensen, een wereld als deze.

Waarom zou de aanval of de poging om, het woord ‘invloed’, om invloed te hebben op hoe de realiteit zich ontvouwt. Waarom zou dat op dit moment volledig worden toegestaan? Omdat wij ons bewuster worden?
Oh, ze zijn zich nu zo bewust geworden.
Nou, kijk nou toch eens zeg dit is wel een hele bewuste groep op de aarde.
Niet deze groep hier, wie wij zijn op dit moment als groepje, maar gewoon de aarde. Nou, laat ze nu maar gewoon ontwaken.
Dit is een orde van heb ik jou daar.
Als je het hart van jezelf terug voelt, en je ziet dat dat ook energie van jezelf weer laat stromen, dat je voelt ik krijg weer wat meer ruimte, dan neemt jouw bewustzijn, de kracht van je bewustzijn, dus de impact van je bewustzijn op de oorzaak en gevolgvelden, dat zijn vibratievelden, neemt toe.
En dan zouden die anderen zeggen, nou laat maar gebeuren?
Hoe slim het in elkaar zit. Dus waar zit de verborgenheid?
Wij moeten het zien.
En ik vraag je gewoon, kijk goed naar je leven op dit moment.

Hoe het echt met je is en wat je echt voelt. Voel je het? Ben je blij? Ben je gelukkig? Stap je elke dag op dezelfde manier je project in, je idee in? Is het er?
Is het paradijs daar binnenin?
Of is het een machine?
Dit is wat ze doen.

Ze maken van het paradijs, via onze onoplettendheid, maar ook via de verplichtingen die we hebben. Een afspraak maken met iemand is een ogenblikkelijk contract en een verantwoordelijkheid om dat contract in te lossen.
De afspraak die maakt een onmiddellijke aanslag op je bewustzijn, want je moet rekening gaan houden, dat doet een deeltje van je vrijheid de das om.

En als je dat nou maar een aantal keren zo hebt met mensen, hop, hop, hop, hop, zit je ineens in dat veld. Als we dat niet benoemen, in een tijd waarin we nu zitten. En we zijn ons dat niet bewust dat dat er gewoon is. Dan is het heel mooi om met een zelfbekrachtiging bezig te zijn. Of een eigen bewustzijnsgolf.
In je eigen vibratie te zijn. Om dat ook samen met andere mensen te doen.
Maar hier moet wel de waarheid gesproken worden.
En de waarheid is, is dat het niet wordt gewaardeerd dat de mens terug is gekomen. Ben je klaar voor jezelf om zoiets wat ik net als voorbeeld heb genoemd met corona in die tijd, het is een systeemwijziging, ben je klaar om in dat veld er te zijn?

Het gaat om hier hè, om het denken vanuit je gevoel.

Nou, dat wilde ik toch nog eventjes met je doornemen. En niet omdat ik dat nou zo nodig vind om te zeggen, maar omdat we allemaal voor dezelfde grote kosmische vuren staan. Allemaal. En iedereen, ieder mens hier, doet dezelfde grote bijdrage. Ieder mens

Iemand: (niet voldoende goed hoorbaar om in juiste context te kunnen transcripteren)

(00:56:15 minuten)

Martijn: Ja, en het is voor mij, en dat weet je, ik heb helemaal niets met spiritualiteit. Alles is hier gebaseerd of op wetgeving van een, eigenlijk een indoctrinatie van deze werkelijkheid, een manipulatie eigenlijk op basis van ons bewustzijn. Dat is de ene kant.
En het andere is dat er een reactie is in het veld, die ook heel, vanuit het hart heel gedisciplineerd kan worden geleefd.
Dus dat die ook echt werkelijk wordt uitgevoerd.
Wat dus niet met spiritualiteit te maken heeft.
Die twee mogelijkheden zijn er, die twee.
Dus van buitenaf of van binnenuit.

En degene die het sterkst en het krachtigst aanwezig is, en nu moet ik hem beter zeggen, degene die het puurst is en het puurst naar voren wordt gehouden, die wordt primair.

En ik weet waar ik over spreek, en ik weet ook dat dit wat ik nu zeg ogenblikkelijk leidt tot een verandering van de werkelijkheid.

We hebben dan hier de voorbeelden van verstoringen fysiek.

Een kankergezwel of andere zaken die worden opgeheven.
Die je ziet weg vibreren. En dan zeggen we de kanker is opgeheven.
Maar het is niets anders als dat de samen vorming van bepaalde informatievelden die er zijn, let op hè, en de informatievelden en de connectie met jouw bewustzijn dat die wordt opgeheven.
Goed in plaatjes kijken.
Want dit weten we allemaal al, maar het is heel belangrijk en zéér urgent om te zien wat de verbinding is tussen de vorming van realiteit of het in stand houden ervan en nu andersom weer gezegd, het beëindigen ervan.

Er zit dus iets, een verbinding tussen degene die naar iets kijkt of over iets denkt. Dat is een verbinding, je zou het een kabel kunnen noemen, maar het is een verbinding tussen de samen trillingen die er zijn waaruit een realiteit wordt geïnterpreteerd en degene die het observeert. Die verbinding die is er.
Dus hoever zitten we er dan in? Wat is echte pure liefde? Wat is het echt?

Ik liep in Drenthe met [naam] door de bossen.
Eerst over een mooi lang zandpad en toen kwamen we bij een hele mooie bomenpartij aan met een heel mooi veld.
Maar toen we daar aankwamen toen eigenlijk konden we ook los van elkaar, want we praten dan niet. We konden niet verder lopen.
Er was zoveel te horen en te voelen. Er voorbijlopen kon niet.
Er moest gewoon gestopt worden. En naar de bomen gekeken.
Met ogen en met ogen dicht. En die hele trilling die daar dan is.
Ga maar eens in die trilling je heel bewust bevinden. Jezelf goed voelen.
De trilling. En ga maar eens in die trilling van jezelf en de omgeving. Van de Force. Ga maar eens over complexe dingen in een keer inladen. Plop, boem.
Weet je wat er dan gebeurt?

Dit zijn dus bekrachtigingen.

Dus waar ik het steeds over heb, het moment van moeilijke kwesties in het leven, of grote vraagstukken, of laat ik het nog sterker zeggen, de bevrijding van de wereld waar eigenlijk elke mens op de aarde mee te maken heeft, zoals we het hier nu zien, dat je in die momenten van met je voeten in het paradijs, met aandacht de wereld kunnen voelen, je beseffen hoe uniek mooi dat is, uniek mooi.

En je in die vibratie van jezelf ervaren en je niet laten ontvoeren door in een slaap terecht te komen en te voelen wow, peace man. Dat zijn dus de momenten waarin we dus in de verbinding gaan met onszelf, heel bewust. En onszelf ook heel bewust aan, aan, voel maar, voel maar, voel maar gewoon wat er is. Hé het wordt ruimer. Ik voel op mijn manier vrede.
Ik heb bewondering voor de omgeving.

Ik voel ook dankbaarheid dat ik dit nu op dit moment hier nu zo voel.
Het gaat niet om de omgeving. De omgeving kan daarin assisteren.
Dat is de Force.
Het gaat om wat je erbij voelt.

En op dat moment heb je dan wel eens de neiging om bijvoorbeeld in het gras te gaan liggen. Nou, dat is hartstikke fijn. Maar dat doe je thuis maar. En niet hier. Daar ga ik niet over. Ga maar lekker in het gras liggen.
Maar die toestand waarin we terechtkomen.
Waarin we juist niet ons laten ontvoeren door die fijne gevoelens.
Je moet ze wel gewoon durven voelen.

Want het is niet dat we een mind programma in moeten gaan van nu moet ik er wat mee doen. Eerst erin en op een bepaald moment zit je daar helemaal op je eigen manier in. En dan ga je zo'n paar hele, zaken die jij, dus niet die een groep heeft vastgelegd nee, nee, nee, nee, dan is de groep de matrix.

De dingen die jij voelt en waar jij voor gaat, wat jij weet van dit is het. En dat kan ook jouw project zijn. Daar ga je onmiddellijk in. Boem. Klets. Open. In de Force.

Dus dat is wat ik bedoel.

Letterlijk met hart, hart, gevoel, verbondenheid, paradijs, systeemloos. Alles is nu volledig oké. Mijn mind is op vakantie. Helemaal schoon. Hart, en dan in dat hartmoment. In dat bewustzijnstoestand.
Pak je met je mind iets uit deze wereld op waar je mee bezig bent.
Ogenblikkelijk vibreert je project, je idee waar je mee bezig bent, vibreert onmiddellijk op de hartskracht.

Eigenlijk op je eigen bewustzijn, want dat is hartskracht.
Hartskracht is jouw bewustzijn.

En op het moment dat je daar zit, zet je het je lichaam door en het veld in.
Want lichaam en veld is hier hetzelfde.
Daarom vraag ik, hoe is het met jou? Hoe is het echt?
Zijn er wat dingen aan de hand?

Misschien dat je je daar bewust van kunt worden.
Gewoon om daar op een eenvoudige manier, niet moeilijk, op een eenvoudige manier herkenning in te brengen.

Ze snoepen, en ik doe even met de taal ‘ze’, ze snoepen constant bepaalde stukjes van levensplezier, een levensgenot weg. Dat is wat ze doen.

Kijk, en wij hebben een vibratieveld van, op de aarde is dat precies hetzelfde, ook al is dat veel, is dat een andere dimensie.

Maar wat ze doen, op aarde hebben we een vibratie veld waarin we voelen hè dit is wie ik ben nu ben ik er, fijn, wauw, wat is het ook fijn om hier te zijn, nu voel ik ontspanning. Wat ze doen is dat organische trillingsveld waarin je ook gewoon heel goed kunt denken en ook heel slagvaardig kunt zijn, en eigenlijk geef je dan Central Commands met je bewustzijn in het in het veld, wat ze doen is in jouw, en dat zijn dus de kabels die je hebt naar je omgeving, dat is een systeem, kijk aan welke overtuigingen, en welke kabels, en welke manipulaties, en welke overeenkomsten, en welke zorgen, en welke stukken ongeluk, waar hij of zij zich in bevindt, zit deze persoon vast, ik zeg dat nu in woorden maar zo werkt het niet, dan gaat het direct in jouw omgeving iets via die denkkabel, dus tussen die situatie en jouw bewustzijn in dat stuk gaat iets veranderen, want het gaat namelijk via jouw bewustzijn, want de wereld wordt bestuurd via ons bewustzijn, niet via de wereld buiten ons, maar via ons bewustzijn, gaat er in mijn bewustzijn via die kabel naar die situatie een opdracht.
Boem!

En vervolgens is die persoon doordat ik die onzuivere verbinding heb, dus de waarheid nooit heb gezegd, wordt die persoon de ingang om de verstoring in mijn omgeving te representeren en onmiddellijk gaat een deel van mijn bewustzijn waarin ik gewoon helder en goed ben gaat onmiddellijk worden in beslag genomen want er is iets met die persoon.

En dan word je gebeld; ja ik lig in het ziekenhuis.
Ik werd op hele belangrijke momenten gebeld.
Een keer door, destijds een goede medemens waar ik een goed contact mee had, en precies op een heel cruciaal moment word ik bezocht door iemand anders ja je wordt verzocht mee te komen naar het academisch medisch centrum in Groningen, want hun kind is tussen wal en schip gevallen en is hersendood.
Zo probeerden ze het bij mij.

En ik kijk, en ik weet wat er gebeurt, en ik heb geen kabel.
Ik heb geen kabel waarin ik in ga naar die persoon van; oh wat erg, nou moet ik er voor die persoon zijn. Omdat ik kan er voor niemand zijn, dat weet ik al lang. Daarom ben ik er ook gewoon nooit.
Alleen op dit moment hier, zoals ik hier nu ben.
Ik weet dat je dit verstaat, ik weet dat je dit begrijpt, ik weet dat je het herkent. Omdat het in ons allemaal, in ons leven gebeurt.
En toen zei ik tegen die persoon; wat erg vervelend, verdrietig.

Ja, daar kan ik op dit moment ook niks aan veranderen.
Ik moet dit doen wat ik nu doe. Ja, maar je moet komen.
Want waarschijnlijk haalt dat meisje het volgende uur niet.
Dat is een manipulatie hè. Maar wel een hele begrijpelijke op aards niveau.
In liefde. Want daar gaat ie, op liefde. Heb ik nou een verantwoordelijkheid?
Die heb ik niet. Want het is mijn kind niet. Ik ga even door hoor.
Het is mijn ongeluk niet. Het is ook mijn verantwoordelijk ik niet.
Wat het wel is, is begrip en compassie. Maar ik kan gewoon dit doen. Klik.
Want het is niet wie ik ben. En degene die dit soort dingen snappen en kunnen, zonder hun compassie-hart te verliezen, die buigen de boel om.
Ben je dan hard? Nee.
En vervolgens heb ik op de begrafenis van het kind gesproken.
En dat was een heftig afscheid. Heel heftig.
En natuurlijk ook met de nodige je was er niet. Nee klopt ik was er niet.
Maar mijn veld blijft wel intact, ik ben er, laat ik het zo zeggen, ik ben er en ik ben ook niet boos als andere mensen boos op mij zijn wat ik ben er.
Jij hoeft ook niet boos te zijn als er dingen naar toe gebeuren, want het heeft niets te maken met jou. En als je er wel door wordt geraakt dan betekent het dat er een onzuiverheid, een onzuivere relatie is tussen jou en de ander.
Één met een bepaalde macht, één bepaalde claim of verantwoordelijkheid die jij wil dat een ander over jou neemt. Of een bepaalde behoefte.
Je mag allemaal aan de kant. Weg. Allemaal weg.
We moeten allemaal hier stand-alone zijn.
En als we stand-alone zijn, dan zijn we echt stand-together.
Dat stuk is wat ik noem een bekrachtiging.
Dus compassie met het hart.

Maar als je ziet dat het moment waarin je navigeert, waarin je beweegt, ineens verstoord gaat worden of opgeroepen wordt via iets buiten jezelf. Waardoor je daar een verplichting gaat krijgen.
Ja dan is het pay attention, dan moet je goed plaatsnemen in je hart en goed zien wat er gebeurt. Neem jezelf serieus.

Nou ja, toen ik dit jaren geleden voor het eerst zei, toen werd ik gelijk neergezet als de antichrist die het hart van de mens sloot. En dat begrijp ik ook.
Maar het gaat hier niet om geloof en spiritualiteit, het gaat hier om zeggenschap.

Het gaat hier om invloed vanuit je betrokkenheid op de matrix en je moet je taak die jij hebt, die jij weet wat het is. Niet door een ander je taak laten vertellen.

Mensen vragen mij ook wel eens, nu niet meer, maar vroeger, wat is mijn taak? Nou, om hiermee op te houden, nu. Maar neem jezelf serieus. Dus dat is belangrijk. Dus hart, je eigen gevoel, paradijs, hart, denken, denken naar buiten denken, je bewustzijn, lichaam, dus het veld in. Hart - brein - lichaam. Hart - brein - lichaam. Gevoel, eigen gevoel, eigen boodschap, paradijs, keer daarin. Daar goed nadenken.

Het geldt ook in het bedrijfsleven, het geldt overal. Ik heb net al even iets gezegd binnen de bepaalde regeringen is dat ook bekend. Er zijn echt mensen die zijn zich bewust van hun eigen diepste gevoelens wat ze moeten doen. Al gaat de hele wereld daar op zijn zijkant. Is er iemand die naar aanleiding van dit lange epistel die helemaal niet nodig is, dat weten we allemaal al, maar het is meer een reminder in de energie om gewoon recht te zetten. En ons werk serieus te kunnen doen. En ook op krachten die de mens constant op alle mogelijke manieren probeert bij te sturen. Om dat te doorzien, want je moet gewoon goed bewustzijn in deze kwestie hebben. Is er iemand die naar aanleiding van dit iets wil zeggen, delen of ja, je mag ook wat vragen. Alles kan.

Iemand: Ik heb je verhaal heel duidelijk gehoord. En dat heeft ook iets aangeraakt bij mij. En ik vraag me af, waar begint dan de samenwerking?
Of zijn dat twee verschillende velden?
Want we hebben allemaal zo ons eigen, als je het een doel wil noemen, of wat we voelen specifiek in onszelf waar we voor staan. Als we daar allemaal in gaan staan, wat we echt voelen, brengt dat dan niet een weerstand in het veld van het samenwerken? Of lost dat op in het veld van samenwerken?
Of doe je een stap terug in jezelf om daardoor te kunnen samenwerken? Ik kan die twee dingen op dit moment moeilijk bij elkaar echt brengen. Misschien kan je daar nog iets...
Martijn: Jawel zeker en ik weet niet of de goede reactie is op wat jij je wat jij zegt. Maar kijk ik denk..., weet je zeker dat je klaar bent?
Het kan ook zijn dat je naar aanleiding van wat ik ga zeggen dat je daar nog verder gaat spreken. Dat zou kunnen. En ik weet het niet, maar het kan wel. Ik bedoel er ook eigenlijk mee van dit is niet het enige moment waarop wij mogen spreken.
Dat bedoel ik ook.

(01:12:30 minuten)

3 verschillende informatie-frequentievelden

Kijk, er zijn grofweg drie verschillende informatie-frequentievelden door elkaar heen.

1e De eerste frequentie, dus de oorspronkelijke frequentie, dat is de thuiswereld waar we vandaan komen, dat is de oorsprong.
Dat is een organische trilling. En iedereen die in die ruimte leeft. Die in die ruimte verblijft.
Die leeft, zoals ik het net met jou samen dat we daarna op reis gaan naar binnenin, die leeft vanuit dat paradijselijke besef. Dus er hoeft helemaal nergens voor gewerkt te worden. En ook niks behaald.
Dus er is een andere, tussen aanhalingstekens, “visie” en ook “doel” van het leven, van het bestaan.
Van waarom we er eigenlijk zijn. Het is een totaal andere realiteit dan dit.
Dat is zeg maar de basis, de oorsprong.
En ieder mens die in die realiteit leeft, die is door zichzelf te zijn ook de energiegenerator. We scheppen trillingen, organische trillingen, die zich vervoegen in die realiteit.
Dus die realiteit wordt, wij zijn eigenlijk heel eenvoudig gezegd, wij zijn zelf de zenders van die realiteit.
Dus onze diepste intentie, zonder spiritualiteit, zonder goden, niets, is gewoon er te zijn op een vrije manier. En onze diepste intentie is, en dat is niet eens een intentie, dat is gewoon onze manier van leven, is om ook blij te zijn. Blij.
Blij te zijn. Blij. Grote projecten uit te werken, maar ook blij gewoon lekker met een kano lekker door de bossen of over de zee te varen.
Dat is zeg maar de basis trilling. Iedereen die daarin leeft, die vibreert vanuit die andere vrije dimensie in zichzelf. Daarom noemde ik net ook, als er mensen uit een andere wereld hier zijn, die uit een andere wereld komen, dan merk je dat onmiddellijk, omdat de manier hoe ze denken, schept een andere bandbreedte van realiteit.

2e Dan heb je een tweede realiteit. Dus dit is de organische, oorspronkelijke. Dus de stam, één van de stamwerelden, de stamfrequentie van de schepping.
Dan heb je een opgerichte wereld. En dat is een wereld waarin geëxperimenteerd kan worden en waar er in dat opgerichte bewustzijn en realiteit ruimte is voor wat degenen die erin leeft voelt en dat komt tot uiting. Dat is een soort project, een opbouw, een ontwerp.

3e En je hebt een derde en dat is de invasie die er doorheen ligt en dat is dat jij moet voldoen aan dat script. Wij zitten nu eigenlijk in ehm, we zijn feitelijk zitten we in alle drie tegelijkertijd.

Maar het eindproduct is dat wij ons op dit moment bevinden in een informatieveld wat voornamelijk zich in ieder geval toont, zichtbaar toont, door onze kabels die wij allemaal hebben gelegd, die er gelegd zijn, de kabels tussen ons bewustzijn en de gebeurtenissen om ons heen, die kennelijk invloed op ons hebben, waar we blijkbaar van afhankelijk lijken te zijn, wat we dus niet zijn, maar wat we wel vaak denken dat we dat zijn.
We leven dus nu in een veld waarin er voornamelijk wordt geleefd naar wat er hier van ons wordt gevraagd.

Dus wat we moeten doen voor het systeem.
Nou, als je nou met z'n tweeën, met z'n drieën, met z'n vijven, helemaal los van elkaar, jij doet jouw stuk, dus ook binnen bekrachtigingsvelden, aandachtsbewustzijn scheppen.

Ieder mens die dus in deze dimensie hier is en naar het eigen paradijs gaat, daarom is het bloedgevaarlijk, want dat is heel gevaarlijk bloed waar ik het nu over heb, want dat zijn de programma's die in dat bloed zitten.

Het is bloedgevaarlijk om in de aanloop naar hele serieuze kantelpunten je tegelijkertijd te richten op datgene wat één persoon aanwijst.
Dus dat mag je om het uit te sluiten, want je moet hier dingen uitsluiten, dat je niet met andere mensen meedoet.

Nogmaals, ze zijn heel geavanceerd en zeer intelligent.

Je zou eigenlijk moeten zeggen, als je nou met twee of drie of vier mensen, allemaal tegelijkertijd, in het momentum van het nu, je richt, ieder richt zich op het eigen paradijs, op het eigen gevoel.

En je gaat daarin aan het werk, dan is in beide, bij jou en bij mij, in dit voorbeeld, mijn paradijsveld, mijn eigen oorspronkelijke veld, mijn eigen gevoelens, waarvan ik voel, dit is wie ik ben en dit koester ik. En jij doet dat ook.

Dan is dat alle twee koesteringsfrequentie, dus dat is de vrije bandbreedte, die gaat met elkaar communiceren. En jij doet in die, in dat paradijsmoment, zet jij je eigen bekrachtiging neer. En ik zet in mijn eigen paradijsmoment, mijn bekrachtiging, mijn eigen bekrachtiging neer, mijn eigen veld.

Het kunnen dus twee totaal verschillende dingen zijn.
Nou kan het zijn dat je denkt in de verdieping van waarin je werkt, dat je niet verbonden bent met elkaar. Het lijkt ook alsof je niet met elkaar meewerkt.
Maar het is helemaal niet zo.

Want mensen die teruggaan naar de basis, naar het paradijs, dat is een taal, een besef, een besef van waarin wij leven van oorsprong, dan zul je merken dat de Force die we hebben gecreëerd, dat is wat wij doen, wij scheppen een trillingsveld, de Force onderling, als ons contact op geestelijke basis helemaal open en vrij is, zul je merken dat de dingen die ik bekrachtig, door de Force worden gedeeld.

Je moet er eens goed naar kijken, gewoon ook in beelden, gewoon het beseffen. Je hoeft niet te begrijpen wat ik zeg, want dat weet je allemaal, maar het gaat om een besef. Als we dit kunnen beseffen, wij zijn schepperskrachten.

Dus door de sfeer van wie je werkelijk bent te openen, gewoon daar naartoe te gaan, is het dus mogelijk dat datgene wat ik in de bekrachtiging neerzet, als onze verstandhouding op geestelijk gebied open is, dat mijn informatie die ik schep, via de communicatie onderling van de Force, met elkaar gaat communiceren, waardoor het ook bij jou gebeurt.

Dit is één van de grootste sluitstenen eigenlijk in de schepping van de mens.

En daarom worden we tegen elkaar opgezet.
Daarom hebben we een negatieve gedachte over elkaar.

Want op het moment dat ik een negatieve gedachte heb over een ander, als ik zeg wat die persoon doet, flauwekul, wat een onzin zeg.
Nou, dat zou best wel kunnen zijn dat die persoon dat op die manier doet waarvan ik zeg, nou ja, dat zou ik niet op die manier doen. Maar ik hoef nog niet in mijn gevoel, in mijn emotie, in mijn gemoed wie ik ben, hoef ik nog niet een attack op de ander te hebben.
Of een afschaling van wat de ander aan waarde is. Op het moment dat ik dat doe, op het moment dat ik dat doe, dat ik een ander afschaal in waarde met mijn bewustzijn.

Op dat moment druk ik de verbinding tussen ons beiden dicht en dood.
Eigenlijk ben ik op dat moment het archontische programma.
En dat is wat je dus ook ziet.

Ik noem het de spirituele oorlog.

Maar het is ook binnen bewustzijnsland, ook in de ontmoetingen die ik heb, is het schering en inslag.

En dat hoeft helemaal niet.
Want iedereen doet het op de eigen manier.
En de manier hoe jij het doet, daar bereik jij de mensen mee die dat verstaan.

De manier hoe ik het doe, bereik ik de mensen mee die mij verstaan.
En ik luister weer naar mensen waar misschien jij helemaal niet naar luisteren kan, omdat je het niet passend vindt bij jezelf.

Maar onderling zijn we wel een team.

Dat is het echte veldwerk. We zijn Force scheppers, wij zijn krachtscheppers, wij scheppen een kracht. Plus, wij leven in die kracht.

Wij hebben een achtergrond die er in dit moment nu is, wij vibreren daar ook in.

Het is helemaal dichtgeknepen door een archontische kracht die in ons is gekomen, in de plek waar we werkelijk zijn.

Maar we zitten dus in deze gevormde realiteit, een gekaapte realiteit van een ander experiment.

En wij zitten hier, maar wij zijn zelf krachtwezens.

Dus naast ons, in mijn voorbeeld tussen jou en mij, dat je samen iets doet en dat er een communicatie is, dat kun je ook voelen.

Dat er een onderling respect en waardering is. Ik noem het ook dat er een zorgzaamheid is naar elkaar toe.

Dan zul je ook moeten beseffen weer van wacht even, wij zijn niet alleen met z'n tweeën dat aan het doen, maar er is ook nog een heel versterkingsveld.

En dat versterkingsveld dat reageert op ons op het moment dat wij in die pure, geen belangen hè, nee, nee, nee, geen belangen, op het moment dat wij puur puur zijn, echt puur, dan gaat die verder. Dan gaat die naar een andere bandbreedte. Dus het zijn twee lagen wat er gebeurt. Eigenlijk drie lagen.

Ik moet mijzelf durven voelen. En mezelf serieus nemen. Ik ben geen spiritueel mens. Ik ben een bewustzijn. Net als ieder mens. Dus ik moet mezelf serieus nemen.

Twee.
In de samenwerking met andere mensen moet het ook volledig in mijzelf compleet open zijn. De oorlog is echt voorbij. Klaar.

En het derde is.
Dat ik ook mijn bewustzijn open heb. Dat ik vibreer in het levensveld.
In de Force. En dan zul je merken dat het dus in mezelf, tik! in mezelf, tik! met z'n tweeën, tik! met z'n allen, boem! met de Force, dan merk je dat er echt iets gebeurt. En dat vraagt in deze wereld hier, er zijn natuurlijk heel veel dingen die hier aan de hand zijn, dat vraagt ook zelfacceptatie in de vorm hoe je hier nu op dit moment bent, als man of vrouw, of als je jezelf niet als een man of een vrouw ziet, maakt niet uit, het zijn allemaal woorden, gewoon als mens, als wezen, kun je jezelf ook ervaren, sta je gewoon toe om zo te zijn zoals je bent.

Want als je jezelf niet kunt, ook niet in het aarde-mens-stuk.
Als je jezelf daar niet in kunt voelen. Als je jezelf geen toestemming geeft.
Dat je zegt tegen jezelf, nou goed, dit is dus wat ik voel.
En dit zijn de dingen zoals ik moet leven. En dit is wat ik nodig heb.
Af en toe moet ik dit voelen of dat doen.

Om hier gewoon goed in contact te zijn met de wereld.

Want dan komen die gevoelens bij mij door vrij.
Die ik zo heel duidelijk kan ervaren als wie ik ben, noem het dansen, zingen of wat dan ook, je kan alle mogelijke voorbeelden opnoemen. Ik noem altijd de meest schaamteloze dingen op. Maar het zijn natuurlijk ook nog hele andere dingen die je kunt opnoemen, maar alles is all in the game van deze wereld.

Je moet je zelf bevrijden.

En dat is wel heel belangrijk, want als jij dat stuk met jezelf niet aangaat, als jij niet die gevoelens van jezelf, van jouw kosmische zelf, via het aarde-mens-zijn hier op de aarde.

Als je dat tegenwerkt, dus jezelf eigenlijk anders voordoet dan wie je bent.

Dan hou je ook een bepaalde relatie met jezelf dicht.

Dus dat is heel erg belangrijk. Dus bekrachtigen, hart - brein - lichaam - veld.

Het zijn hele grote coalitiegroepen, dat is ook wie we zijn.
Het zijn grote coalitiegroepen, we zijn elkaar tegengekomen.
Het was niet per se bedoeld of zoiets dergelijks, want daar is de matrix veel te slim voor.

Maar nu dat je elkaar tegenkomt, zou ik er wel een bedoeling van gaan maken.

Het is half twaalf, we gaan maar eventjes een korte pauze houden en dan weet ik wel dat jullie heel snel naar de wc gaan maar ik ben er ook. Ik moet ook naar de wc. Heb even een goede pauze en laat het goed door je heen gaan waar het nou over gaat voor jou

[pauze]

Deel 2-3

20250522-2-3-MvS-Zelfbekrachtiging-bewustwording-Zwaanshoek

Zo, een mooie bijeenkomst met elkaar waarin we allemaal op onze eigen manier door bepaalde gedachten en ook gevoelens gaan. Wat ik zeg is niet per se dat wij dat allemaal op dezelfde manier horen wat ik zeg.

Dus als je na wil spreken over wat ik nou zei dan kan het best zijn dat je iets heel anders hebt gehoord dan een ander. Daarom spreek ik ook nooit met mensen dingen na.

Maar voor mij is het wel zo dat het erg belangrijk is om de basis van wie we zijn, weet je, er zijn hier mensen, op dit moment zijn hier mensen in deze wereld, we noemen dat mensen, die hebben geen flauw idee, dit klinkt als een oordeel, maar ik weet even niet hoe ik dat wat genuanceerder kan zeggen.

En als het me te binnen schiet hoe dat wel kan, dan weiger ik dat te doen. Er zijn mensen die hebben geen flauw idee wat de aarde zoals we het hier zien is. Geen idee. Met al haar leven. Zo'n enorm groot organisch mechanisme. Geen mechanisme maar toch is het wel iets wat op elkaar beweegt. Het is zoiets groot. Zoiets moois. Er is geen regering op de aarde die het voor elkaar krijgt om de aarde waar we met elkaar in verblijven op nummer 1 te zetten.

En het is een enorme verwarring waar de wereld zich in bevindt om hetgeen wat je energie ook geeft en een onuitputtelijke bron van leven is op allerlei verschillende niveaus, wat we eten en drinken maar ook echt op geestelijk niveau.

Het is een enorme verwarring om dat niet te zien dat het er is, dat het bestaat. Dus weten dat de natuur belangrijk is dat is, dat weten we allemaal, dat voelen we ook. Maar wat het echt is, dat is iets enorms.

Bij de totstandkoming, ik ben enkele jaren geleden ben ik daar op een bepaalde manier mee begonnen. Ik niet als enige, maar ik spreek wel. Dus ik spreek dus namens mezelf. Over het tot stand brengen van een open contact. Tussen de mens, wie wij zijn hier. En bezoekers uit andere werelden.

Hoeven niet per se ET’s te zijn.

Dat is een enorm project. Waar heel veel voorbereiding op ligt. Hier op de aarde, maar ook vanuit andere werelden. Door mensen, menselijke beschavingen die de taal van het paradijs en van de echtheid kennen.

Dus niet onderverdeeld zijn in religie en cultuur, culturen, of rassen. Maar in een heel groot vriendschappelijk veld met elkaar leven. Dat, die inspanningen zijn er.

Ik doe dat omdat ik geboren ben hier, zoals ik hier dat nu zo benoem, in een open contactsituatie. Ik spreek erover omdat ik dat contact gewoon volledig heb en het is niet bijzonder. Ik spreek erover omdat ik met mensen spreek uit een andere wereld. Daarom spreek ik erover. Omdat het letterlijk bestaat.

Ik spreek erover omdat het de wereld in één tel naar een compleet andere koers brengt. Een compleet andere koers.

Zo'n ingreep van corona, dat is peanuts, stelt niks voor. En daar zitten allemaal vangnetten tussen.

Tussen dat tot stand brengen van het open contact, dat wij zelf doen, en de intelligenties en beschavingen en achtergronden waarmee dat contact kan worden en ook zal worden gelegd, openlijk, publiekelijk.

Een tijdje geleden vroeg iemand aan mij. Of zei het tegen mij. Ja jij bent toch. Je praat toch altijd over dat buitenaardse. Over UFO’s en buitenaardse. Ik zei ja dat zijn twee verschillende woorden. UFO’s en buitenaardse.
Wat denk jij dan wat dat is?
Toen ging het direct over de, ja toch, de buitenaardse, weet je, de kleine met zwarte ogen. De ET's. Daar ging het over. En UFO’s. Vliegende schotels.
Ik zei nou ja daar praat ik niet over.
Waar ik over spreek, is eigenlijk over ons.

En dat er dingen gebeurd zijn. En dat die teruggedraaid kunnen worden. Ja, maar hoe dan? Ik zei door weer te luisteren naar wie je echt bent. En niet een verlangen te hebben vanuit een gevoel. En niet het idee te hebben dat je meer bent als je iets meer ziet van de wereld en weer jezelf kunt voelen. Dat je niet meer bent dan de ander. Maar dat het juist een hele vriendschappelijke set is om vanuit dat stuk bewustzijn wie je bent, juist die gelijkheid te kunnen voelen dat je allemaal in die wereld leeft.

Dat iedereen een stukje, ik noem het even assistentie, een stukje assistentie van bewustzijn in ieder geval kan gebruiken om weer bejegend te worden op de manier waar het eigenlijk echt over gaat.

O, ja, dat is niet buitenaards. Ik zeg; nee dat is meervoudig. Ik praat over mensen, over menselijke beschavingen. En wij zijn er één van hier op de aarde, die dat nu achter de rug hebben wat we allemaal hebben willen voorkomen en toch is gebeurd.

(00:07:00 minuten)

Dat project, dat Star Force project, daar ben ik een tijd al mee bezig om dat uit te werken. Dat Star Force project, dat is iets wat een project, het is niet een project, het is iets wat een samensmelting is, een samenvloeiing is van eigenlijk alle tot nu toe ontdekte gevoelens, gedachten, situaties hier.

Door allemaal verschillende groeperingen op de aarde, wat bij elkaar komt.
Dus mensen die contact hebben met buitenaardse op een bepaalde manier, dus ik noem het eventjes niet fysiek, maar geestelijk, of via de binnen intelligentie, dus niet fysiek, dat is daar ook een onderdeel van.
Dus iedereen is daarbij betrokken.

Het gaat om Project Star Force, het is een programma, een programma van het samenbrengen van allemaal programma's, zo moet ik het zeggen, tot een samenbundeling van inzichten waarbij er een veiligheid wordt gecreëerd, eigenlijk geschapen. Er wordt een veiligheid gecreëerd, geschapen door mensen die net als al die andere mensen in gelijkwaardigheid kunnen kijken wat er allemaal aan de hand is en dat ook kunnen borgen.

Want dat zijn wel hele grote stappen waar we het hier met elkaar over hebben. Project Star Force en het openleggen van contacten, en dat is ook aan de andere kanten, zo noem ik maar, aan de andere kanten van de vergadertafels, kan alleen gelanceerd worden door mensen die zich heel diep verbonden voelen met de kracht van het leven.

En ook de plek waarin ze leven, dus in dit geval hier de aarde, dat op nummer 1 hebben staan. En dat is niet een voorwaarde, want die voorwaarde, er wordt niet gewerkt met voorwaarden.

Maar het is wel bij het, en dat heeft te maken met hoe de kwantum fysische uitwerkingen daarvan zijn in het script, bij het tot stand brengen van het contact tussen, laat ik zeggen, mensen van de aarde hier, die in een coalitie allemaal gelijkwaardig gezamenlijk iets weten, en daarmee een frequentiesleutel van bewustzijn creëren, die erin gaat en een uitwerking heeft, bij het tot stand komen van het contact, wordt het contact altijd ergens op gebaseerd.

Dus de openingszin, zoals wij ook met elkaar communiceren. Het eerste wat er wordt gezegd, of het eerste wat er wordt overgeseind met elkaar, dat is gewoon hoe gesprekken hier ook werken. En dan heb ik het niet over persoonlijke pijnen daarachter, maar gewoon in de opening.

Dat is de grondfrequentie, de basis van waaruit het gesprek verder zich opbouwt. En dat werkt ook met contact op meervoudig niveau. Dus niet alleen op de aarde in een gesprek met elkaar, maar bij het ontvangen van menselijke soorten, vanuit verschillende, dus hier op de aarde en mensen uit andere werelden, hele grote sterren coalitiegroepen, en dat zijn dan, zeg maar, vertegenwoordigers, representanten van grote confederaties, die zichzelf helemaal niet belangrijker achten dan ons, totaal niet, helemaal gelijkwaardig, zien ons in de kracht gewoon als deelnemers, net als zij, zien wel ons spartelen om te luisteren naar wat we nou van binnen het diepst voelen, dat zien ze wel, maar toch is het gelijkwaardig.

Zul je merken dat bij het tot stand komen van het contact tussen ons en dus de andere partijen, de sterren coalities, mensen, gewoon fysiek van vlees en bloed, aanraakbaar en niets anders dan hier. Alleen ze hebben een heel andere energie atmosfeer om zich heen.

Ze zijn een andere energie, dus een ander bewustzijn dat voel je, wat ik al eerder zei. Het tot stand komen van dat contact, dat staat beschreven, daar zijn hele grote onderzoeken al naar gedaan in andere werelden. Het staat beschreven in hoe, niet dat dat leidend is, maar het staat beschreven in dat de contacten die er plaatsvinden, dat de start van dat gesprek, dus de start van dat moment waarin je elkaar ziet, dat het een paradijselijke ontmoeting is, van bewustzijn.

Geen angst, geen angst, helemaal niet. Geen spanning, maar er mag en kan wel een vreugde zijn van, oh, wat gaat hier gebeuren? Het hart kan bonken, bonk, bonk, bonk, bonk, bonk, bloed pompt, en er worden zenuwcellen aangezet om allerlei stofjes te transporteren.

Maar dat contact, en dat is waar ik jaren geleden over ben gaan spreken, niet alleen in deze groepen maar ook in andere groepen, dat contact dat gaat komen op basis van dat die gesprekken er zijn en uit dat paradijselijke besef.

Dus er vindt niet een contact plaats, dat moeten we even heel goed beseffen hier in ons hoofd en in ons gevoel. Er vindt geen contact plaats omdat er een waarde voor ons in zit om dat contact te krijgen.

Dat is het niet.

Zij leggen ook geen contact met ons omdat het waardevol is voor hen.
De contacten die er plaats vinden, dat is altijd bij het herstel van werelden waar dat contact tot verbreking is gebracht of gekomen, vindt altijd plaats uit herstel van de ambassade dat wezens, menselijke wezen in dit geval hier op aarde, zich ook daadwerkelijk hier op de aarde ervaren als deelnemer van het grote paradijs en daar ook een zorgzaamheid voor hebben.

En dat is niet een verzorging dat je dus dagelijks het gras moet maaien tussen de bomen door in de bossen. Maar het gaat om het besef hoe enorm groot en rijk dat is. En dat dat ook niet een eigendom is van iemand of iets. En zolang je in die omgeving verblijft, dan heb je daar heel veel eerbied en dankbaarheid voor.
En heel veel liefde voor. En communiceer daar met je bewustzijn mee. En dat is de grondslag van contact. En daar is de mensheid dus uitgevallen, als collectief.

We gaan wel eens op vakantie of misschien niet op vakantie maar we gaan weleens naar een bos toe. Of je rijdt dus even met de fiets of met de auto door een mooi gebied.

En dan sta je stil. In mijn slechtste voorbeeld sta je even stil dat je bij toeval even voelt wat de natuur is (Martijn maakt geluid whow). Dat is eigenlijk niets, niemand die dat kan nadoen. Maar alleen de Force, de natuur, de kracht van het leven. Kan dat laten voelen. En daarmee voel je dus weer een deel van jezelf.

En dat aanwakkeren, dat de mens weer leeft vanuit de kracht van de wereld van waarin zij bestaat, dat is de grondslag van contact, vanuit dat stuk. Dat zijn de ambassadeurs. En verder zijn in ieder geval de mensen waar ik mee te maken heb, en dat zijn mensen precies zoals ik en van oorsprong de mensen, geen interesse in spiritualiteit.

Geen rangen en standen, maar wel een discipline, een discipline, niet vanuit het hoofd, maar een discipline om te leven vanuit de verbinding. Telkens weer.

Daarom heb ik het altijd over de aarde.
Over de Force, over de natuur.
Dat is waarom ik het erover heb

(Muziek: Planet Earth III Suite (From "Planet Earth III") · Hans Zimmer · Jacob Shea · Sara Barone · Bastille https://youtu.be/Ym8TQrfnm3U )

(Geluid: Martijn zet geluidsopname op van de aarde opgenomen 1986, die niet op internet te vinden is, hij verteld hierover ook op 29 mei 2025 hoe de geluidsopname bij hem in ontvangst gekomen is)

(Martijn spreekt met op achtergrond aarde geluid) Het is taak dat wij het ons allemaal gaan herinneren. Het gaat om iets heel, heel groots. Je zult de matrix moeten afleggen, uit jezelf moeten verwijderen.

(00:30:50 minuten)

Dit is een opname van 1986, deze, met elektromagnetische sensoren in een baan om de aarde. De aardmagnetische velden die werden geregistreerd en omgezet naar eigenlijk geluid.

Geluid is ook trilling.

Dit is een totale verzameling van Gaia. De oorspronkelijke wereld waar wij ons nu op bevinden.

Wat heringericht is.

Wat een afgebakende zone is van Gaia.

Dit is een geluid van al het leven op de aarde. In trillingen. Alle aanwezigheid. 1986. Historisch dan. Ook een jaar waar oorlogen woeden, vervuilingen zijn, de natuurkracht van het leven geweld wordt aangedaan, dieren en mensen sterven, dieren en mensen lijden, vervuiling, invloeden van buitenaf. 1986.

Moet je horen en voelen wat het is.

Herinner je jezelf wie je bent.

Er zijn blijkbaar, dat kun je uit deze situatie herleiden, er zijn verschillende bandbreedtes van bewustzijn, van trilling, tegelijkertijd aanwezig, en in dit geluid wat door ernaar te luisteren weer opnieuw een informatieveld wordt bij de ontvangst, in dit geluid hoor je geen oorlog. Dus die oorlog, die vervuiling, de ellende die er op de aarde is, de onbegrepenheid van de mens onderling, die zit dus op een andere bandbreedte. Het zijn verschillende zenders door elkaar heen.
Ik hoor hier geen oorlog.

Er spelen zich dus verschillende zaken door elkaar heen af. En dat heeft te maken met jou, het heeft te maken met ons allemaal, het heeft te maken ook met mij want ik ben ook een deelnemer in het allemaal.

Hoe kan het, en het gaat niet om het antwoord, hoe kan het dat we in een wereld van zo’n uitgestrekte kracht waar leven gedijt op elk niveau waar een oneindige hoeveelheid energie is in welke vorm dan ook, waar bomen niet doodgaan omdat ze onder de grond bestaan en af en toe steken ze hun vinger in de lucht.

Hoe kan het dat we in zo'n wereld, in zo'n probleemmatrix zitten?
Waar zit dat?
En als je het doorziet en kunt traceren, hoe kun je daaruit?

En hoe kom je er weer in?
Dus als je een onderdeel bent van de probleemmatrix en je bent niet de Force, dan zit je ook in de spelregels van die entiteit, dus ook in de oorzaak en gevolg waarin je zit wat je op de wereld ziet.

Het is mogelijk om een kwartslag te wijzigen met je bewustzijn en in een andere oorzaak en gevolg en letterlijk een andere aarde te zijn.

In de start die we daarin maken als beschaving, als een grote inter-kosmische coalitie, de start die we daarin maken is door te herkennen dat de matrix bestaat.

Dat we kunnen denken in de uitzending van anderen. En als we dat beseffen, dan kunnen we daarmee stoppen. Maar groepen houden ook in stand dat dat voortbeweegt.

Het is onze taak, en dat is nou precies ook waarom we het soms moeilijk vinden om bij elkaar te zijn op de aarde.

Het is onze taak om juist vanuit die verbinding de Force, de kracht in onszelf en van de aarde te voelen.

Het is niet een identiteitsverschuiving binnenin jezelf, maar het is je ware identiteit weer voelen.

Dus deze aarde die we hier zien en dus ook kunnen horen en voelen. Pure schoonheid. Een levenskracht. Is nog steeds onderdeel van de grotere realiteit.

Er is dus een grotere kracht dan alleen de aarde die we zien.

Want met zo'n overmacht aan negatieve energie, ik noem het maar negatief, het kan ook genoemd worden als onbegrepen, dat we onbegrepen bewustzijn hebben waardoor we dingen denken en ook doen die het niet behoren te zijn, maar ik noem het negatief met zo'n overmacht aan negatieve andere en anders en gepolariseerd bewustzijn moet de kracht van de aarde groter zijn dan die van de aarde zelf en dat is precies wat het is.

Deze aarde die wij zien, zo ben ik.. bij mij staat dat aan het is niet weg, de aarde zoals wij die hier nu zien dit is een onderdeel van een veel grotere aarde.

Dan kom je dus ook op de herkenningen van mensen die vertellen dat ze over de grens van de aarde gingen en in een andere wereld kwamen, die gewoon nog steeds de aarde was.

En dit is een top militaire basis.

Deze aarde die wij hier zien, is een top militaire basis, die ook gemonitord wordt door de gezaghebbers, zeg maar achter die manipulatie van dat we de vrijheid niet meer zien van wat het is. Op de aarde worden mensen bij elkaar gebracht in een gevangenkamp.

Deze aarde die wij hier nu zien, waar wij nu in leven.

We leven in het paradijs.

Maar de regels die hier zijn opgesteld, het is een soort veld waar je doorheen gaat, die wist ogenblikkelijk je geheugen.

Die bubbel waar je hierbinnen gaat, dat is deze wereld.

Is een onderdeel van een grotere Gaia.

En ik heb het allemaal zien gebeuren.
Ik ben zelf een onderdeel, een lid van een heel groot onderzoeksgroep.
En ik weet zeker dat ik dat kan zeggen dat iedereen dat herkent. En waar ik het over heb en daar gaat dus ook de bekrachtiging over van je bewustzijn.

Dat is dat als wij die verschuiving binnenin onszelf maken.

Dus weer terug naar de echte identiteit wie je bent. Je stemt je daar gewoon puur op jezelf af. Niet via een methode. Niet via de bekrachtigingen die Martijn vertelt. Dat zijn allemaal mogelijkheden.

En misschien is het zelfs de slechtste mogelijkheid die ik heb opgenoemd.

Het kan allemaal. Het gaat er gewoon om, om het bewustzijn daarop te openen.

Waar het om gaat, is dat als je je eigen paradijs en je eigen bewustzijn gebruikt, dat de matrix waarin je verblijft, en zelfs het hele informatie grid waarin we zitten, wat onder andere in stand wordt gehouden door geavanceerde technologie, wat ligt opgeslagen in het piramide netwerk op de aarde.

Dat dat wordt opgeheven en uitgeschakeld wordt.

Omdat de reuzen weer wakker worden. De reuzen van bewustzijn.

Dit kun je niet leren.

De matrix bied je duizend en één verschillende verhalen over wat er aan de hand is. Ik zou daar één ook in kunnen meedoen.

Het gaat erom dat je jezelf serieus moet nemen.

Het gaat erom dat je in vrede komt met jezelf.

Het gaat erom dat je in lijn komt met wat je zelf voelt.

En je liefde in jezelf en voor de mens en voor de aarde.

En dat je gewenst bent op Gaia.

Het gaat erom dat je dat weer voelt.

En dat je vanuit dat besef nuchter niet met spiritualiteit belast, maar vanuit je eigen liefde belast.

Dat is geen belasting, maar zo noem ik het.

Dat je het echt voelt in jezelf hangen.

Het gaat erom dat je daarmee uit de matrix stapt.

En ik ben net als jij al sinds jaren bezig. En ik begon op mijn zesde jaar. Totdat ik zeker wist dat ik het wel wilde doen. Ben ik aan het bouwen, aan een soort coalitie, en we hebben wat in huis hoor, een coalitie aan het bouwen hier op aarde van mensen die onbaatzuchtig, niet uit eigen belang.

Maar als ik morgen er niet meer ben in deze wereld.

Dan is het voor mij ook goed.

Maar onbaatzuchtig met elkaar het echte bewustzijn, de liefde te kunnen voelen van waarin je mag bestaan. Dus mag zijn en nu ook bent, niet in de matrixregels, maar in het paradijsgevoel.

Dat is de organische wereld.

Dat mensen onbaatzuchtig met elkaar daarin samen kunnen verblijven. Vrij van aanvallen, schoon, in volledige acceptatie met elkaar.

En dat bewustzijn, in dat bewustzijn verkeren, heft het hologram van de gevangenis op. Ik stap er al vanaf dag 1 uit in deze wereld.

En het is geen spirituele ervaring.

Het is iedere keer weer daarna een jetlag. Het is erin en eruit. Je kunt erin en eruit. En velen zijn vergeten dat nu dat ze erin zijn, dat ze eruit kunnen. Dat het veld uit kan. Deze wereld waar wij zien is één van de stilste locaties van Gaia. Dus deze hele aarde. Dit oppervlak wat we hier zien. Het zijn de laag liggende gebieden. Himalaya hoog? ja ja, laagste en stilste, qua landschap. Als je in al die geschriften kijkt, dus ook in channelings, dan zie je allemaal flarden en stukken die andere duiding nodig hebben.

Niemand op deze aarde wil weten of wil het eigenlijk horen, en dat is dus nu niet waar, want iedereen wil het weer horen en voelen op de aarde. Dat datgene wat we niet willen wel is gebeurd en ieder mens heeft daar last van, dat zit in die onderstroom, het gevoel dat je eigenlijk pingpongt tussen vrijheid en ook ik krijg het niet open.

Ik zit in vrijheid, ik ben in vrijheid en er gebeuren andere dingen die tegenovergestelde zijn. Ping-ping, ping-ping.

Wij zijn kosmische mensen en wij moeten, als we iets zouden moeten, moeten we de waarheid spreken en ook goed met elkaar omgaan.

En ik bedoel met goed dat we die afstemming op het paradijs in onszelf neerleggen. Want je komt heel dicht bij jezelf als je weer in lijn komt met de aarde. Dit is een hele bijzondere wereld. Gaia is heel bijzonder.

En deze zone is een zwaar belegerde topmilitair, kosmisch belegerde zone.

Dat is waarom al die grote driehoekformaties er zijn, al die objecten er zijn, waarom het UFO-fenomeen zich heel raar gedraagt, waarom er allerlei voertuigen zijn die van een donkere orde zijn. Dit is een gebied en dit gebied valt onder een bepaalde natie.

En door dat weer te gaan beseffen, dat dat dus mogelijk is, en je kunt dan alles wat er al is uitgevonden en bedacht, kun je daar ook in mee in verbinding brengen, zelfs ook het hele platte aarde stuk, wat op zich een psyop is van een inlichtingen netwerk, dat het platte aardeverhaal letterlijk zo wordt verteld zoals het ook verteld wordt. In feite is het wel zo dat de aarde een onderdeel, letterlijk een onderdeel is van een grotere wereld. En er zijn ook astronauten die dat hebben gezien. Er zijn astronauten die hebben het gezien. Die waren in een baan om de aarde. Die keken door hun raam van ISS... of ja, van ISS... keken ze door het raam naar buiten, naar de aarde, en ze werden zo diep geraakt door de grootsheid en de volmaaktheid, de organische kracht van de aarde, ze raakte zo diep dat ze pijn in hun hart kregen, zo’n pijn in hun hart en ineens zagen ze de aarde nog veel groter, heel groot.

Dus de doorgang is die verbinding, die emotie.

Wat is dat toch dat we nooit mochten voelen?

We zijn er allemaal. En voelen en denken, en heel hoog sensitief zijn en een heel hoog EQ hebben van je gevoel, van je emotie. En een heel hoog IQ hebben gaat allemaal perfect samen.

Als je heel goed kan denken heb je een buitengewoon hoge aanleg voor bewustzijn.

Als je heel diep kunt voelen heb je een zeer grote en buitengewone aanleg voor bewustzijn.

Het zit hem niet in denken en voelen het zit hem in zelf, zelf, zelf. Jij kan denken. En ik heb het gezien hoe ze gewist hebben, hoe ze alles hebben opnieuw ingericht. En hoe geavanceerd ze dat iedere keer weer doen.

Wat ze niet kunnen doen, is je besef wegduwen.

Dat je op en in het paradijs bent.

Het ontzag voor de natuur. Die bulderende krachten van het water. Die op de bladeren beuken, zo soepel vol liefde op de bladeren van de bomen. De ontlading die plaatsvindt aan de binnenkant van je bewustzijn. Het wordt zo schoon. Dat zijn dingen die kunnen niet begrepen worden. Die kunnen niet worden gesimuleerd.

Dat is iets dat is er.

Dit geluid is een gemoedskracht waar je uitermate goed in kan denken, in verbinding kunt zijn. En zoals het nu wegebt het geluid daar had ik het als kind heel erg moeilijk mee. Dat ik een klein jongenslichaam had. Dat is contact hebben met die mensen. Gewoon met mensen. Geen opgestegen goden of zo, niets. Gewoon prachtige mooie mensen. Van verschillende afkomsten. Prachtige mooie mensen. Ze vibreren vanuit de kern wie ze zijn, vibreren ze de Force. Je voelt hun bescherming van het leven. Dat voel je. Je voelt dat ze muziek maken. Je voelt dat ze kunnen dansen. Je voelt dat ze kunnen ontwikkelen. Dat ze technologieën kunnen ontwikkelen. Het is zo helder. Alles is heel en schoon. Je voelt de totale kennis vanuit de emotie. Het is zo diep de verbondenheid, met de natuur, het ontzag voor de natuur. Zo diep.

En dan ging dat contact weg.

En dan filtreerde dat uit mijn systeem, werd dan door het archontische systeem werd er weer overheen geschreven omdat het contact werd gestopt.

Of ik deed dat zelf of het gebeurde vanaf de andere kant, samen met elkaar of los van elkaar. En dan trok dat weg, en dan kwam ik helemaal, ging dit gevoel, daarachter de Force, werd helemaal klein.

Vanuit een maximale volledigheid, helemaal klein. Boem.

En dan zat ik dan in deze wereld, stil, maar in mijn hart, wist ik het.

En eigenlijk is dat ook wat je dus hoort van mensen, als mensen dus overlijden, of hoe het overlijden ook wordt genoemd, dat mensen, zodra er een versterking van het eigen veld plaatsvindt, dat je voelt dat de Force van jezelf weer tot leven komt.

We zitten in zo'n andere situatie als dat spirituele gezelschappen eigenlijk prediken. En ik snap het allemaal wel.

Maar de Matrix is alleen maar in dienst, puur en alleen maar, om niets te gaan doen in deze wereld.

Zodat je in het embargo zit en in het embargo blijft zitten.
Dat is wat de Matrix doet.

En daarom is het voor ons, in al onze onderzoeken die we doen, in alle gesprekken die we voeren, met wie dan ook, is het voor ons, mag het en moet het ook voor ons allemaal heel bewust duidelijk zijn vanuit ons gevoel, dat we altijd systeemloos opnieuw contact maken met onszelf en vanuit die basis vanuit een besef vanuit dat gevoel de dag op starten in contact te zijn.

Nou dat mag je best een gebed noemen, iedereen mag het noemen wat hij of zij wil. En als je heel goed luistert en mee gebed doet met andere mensen en of dat nou een religieus gebed is of niet, als je daar niet in meedenkt, maar je doet wel mee in de beweging, dan voel je ook dat het gebed, als al dat andere eraf is, dan voel je dat het gebed louter is om contact te maken met het leven.

Vriendschap voor iedereen.

Nou hoe goed zijn wij als commandogroepen hier op aarde van het hart, hoe goed zijn wij om de matrix collectief, al zou het voor vijf minuten, uit te zetten.

Al zou het voor altijd zijn.

Dit zijn de restanten hè waar wij in verblijven. Dit zijn de restanten waar wij in verblijven. Dit denk veld en de systemen die we als zodanig hier herkennen.

Dat zijn restanten van een hele grote oorlog die er gewoed heeft. Het is niet dé oorlog. Het zijn de restanten.

En toen deze grote coalitiegroepen dit soort werelden benaderden, dat ben jij zelf, is dat gedaan om die restanten op te heffen.

En nou zijn we hier.

En wat doen die restanten? Die laten ons tegen elkaar uitspelen.

En wat doen die restanten? Die maken ons lid van een voorkeurssituatie.

Ik wil best met jou in gesprek, maar als je maar wel weet dat wat ik vertel veel meer waar is dan wat jij vertelt. Weg is het oorsprong bewustzijn.

Het oorsprong bewustzijn kan alles en van iedereen tegelijkertijd aanvaarden.
Als ik het zie zo, is dat goed. Als ik het zie zo, is dat goed.

Als jij dat voelt en dat weet, is dat goed. Alles komt bij elkaar.

Dat is onze ware identiteit.

We zijn een heel groot intergalactisch team.

Wij zijn een heel groot intergalactisch team. En er zit hier niemand in deze ruimte voor niets. Niemand

Troosteloze dagen heb ik gehad als kind. Dat ik huilde over hoe er met de aarde werd omgegaan. Dat ik bij mijn vader op schoot kroop. Dat ik tegen zijn ongeschoren baard met zijn sikje tegen hem aanlag te snikken en te huilen. Dat ik het niet kon begrijpen, en ik weet waarom, maar ik kon het in mijn emotie niet begrijpen. Waarom zo'n mooie wereld. Waarom dat allemaal gebeurt. Door mijn eigen familie. En ik heb helemaal niet dat ik dat zeg vanuit een schuld ofzo. Gewoon verdriet.

Het verdriet om er niet met elkaar samen voor te gaan.

Om een vrij kleine klus neer te zetten.

Toen zei mijn vader heel vaak; ‘nou jongen, het komt wel goed. Het komt in de toekomst. Kijk, vroeger hadden we ook nog geen platenspeler en die hebben we nu ook’. Ja hij repareerde die dingen, dus dat was natuurlijk zijn referentiepunt.
En daarmee probeerde hij ook uit te beelden van, nou er komen wel oplossingen.

Toen zei ik; nee papa, die komen niet van buitenaf.

Want de mensen zullen altijd dingen uitvinden om te voorkomen dat we zien wat dat echt is.

En dat snapte hij nooit. Zo'n verdriet had ik daarvan. En volgens mij is dat precies hetzelfde verdriet of emotie of gevoel, noem het hoe je het wilt, wat jij ook hebt. Waarom er zoveel moet gebeuren tussendoor. Zo'n prachtige wereld.

Dus daar ging ik, net als jij, kijken. Kijken wat deze wereld is. Ik zag mensen die me zagen. Maar ik zag ook heel veel mensen die me niet zagen. En ik begreep het ook. En ik was twaalf jaar.

En toen was er een meisje, was een dochtertje van vrienden van mijn ouders.
En ze was vier jaar. En het kindje was, (naam) heette ze, het kindje was totaal onbegrepen door iedereen. Ze wilde ook niet alleen naar de wc.
Niemand kon met dat kind overweg, niemand.
En dan zat ik met mijn gevoel vanuit wie ik ben, met het besef van wat deze wereld is. Niet een wereld met supermarkten, maar een wereld met Jungles.
Gewoon die verschillende tabellen kunnen zien. Één tabel zit binnenin als een organisch veld en andere tabellen zijn van buitenaf.
En ik zag dus vanuit de tabel hoe zij naar (naam) keken. En ik keek van binnenuit naar wie zij is. En dat werd mijn beste vriendinnetje. Ik was twaalf en het meisje was vier. En iedere keer als ze kwamen, was ik met haar gewoon hartstikke fijn aan het schommelen in de tuin. Ik was gek op schommelen sjuut sjuut sjuut.
Ik zal eerlijk zeggen, af en toe ben ik wel eens in een park. En daar staat ook een schommel. En dan zit ik erin. Heerlijk. Het gevoel van wat die schommel brengt. Die cadans beweging. Ja, het is pittig om hier te zijn.
Maar het is ook mooi om hier te zijn. En het is ook heel mooi dat we elkaar hebben gevonden.
En je bent hier niet lid van een sekte, en ik ben ook niet lid van jou.

En ik word het ook nooit. Nu niet, en over honderdduizend jaar nog steeds niet.
Net als dat jij het ook niet wordt van mij.

Maar we staan wel gezamenlijk met elkaar als een één kosmische stem van bewustzijn, staan we er wel voor van hoe doorbreken wij deze situatie waar je in je systeem in gevangen kunt zitten.

Dus je wordt op de proef gesteld om je eigen gevoel en je eigen richting in alles wat je doet en ook juist binnen dit bewustzijn.

Dus juist als je boeken schrijft, blijf kijken of die boeken nog blijven resoneren in een gevoel. Schrijf je het boek nog steeds helemaal vanuit die passie en die energie? Of wordt dat nu een boek omdat je je publiek weer een nieuw boek moet geven? Waar zit je? Want stap dan op de fiets en maak een lange tocht naar Pakistan. En ga kijken wat de wereld brengt.
Denk erom hoe slim het in elkaar zit.
Dus maak contact met jezelf, met je eigen gevoel. Laten we dat maar eens een keer gaan doen. Ik ben nergens op uit. Het enige wat hier kan en ook hopelijk mag gebeuren, is dat we herkenning vinden. Dat we het kunnen plaatsen. Niet wat ik zeg, maar mogelijk wat ik zeg. Maar dat we kunnen plaatsen wat er in ons leven gebeurt. Dat we het kunnen plaatsen wat de betekenis daarvan mag zijn.
Dus dan rond ik af met de vraag. Kijk alsjeblieft niet naar de woorden die ik nu gebruik, maar naar de energie die die woorden zijn.

Dus het gaat niet over macht, maar over kracht.

Welk bewustzijn heeft het hier nou eigenlijk voor het zeggen?

Iemand: (dit is niet getranscritpeerd)
Iemand: (ook dit is niet getranscritpeerd)

(Muziek: The Blue Planet · Jacob Shea · Hans Zimmer · David Fleming https://www.youtube.com/watch?v=1ktP8ZmiG5U )

Ja, deze momenten in het leven die kun je op verschillende manieren classificeren. Je zou kunnen zeggen dat het een bijeenkomst is waar je bent, die goed is of die vreemd is. Maar het kan ook zijn dat je zegt deze situatie die hier nu is die is er om mij iets te vertellen. Want ik ben hier op de titel van mezelf naartoe gekomen.

Zo hebben wij allemaal in de forse werkzaamheden die we verrichten, met plezier en humor, en serieusheid en gedegenheid, hebben wij allemaal een aantal zaken in ons bewustzijn en met ons bewustzijn te realiseren.

Het is dus niet mogelijk om ergens aan mee te doen. Als je dat idee hebt, of er een idee door je heen gaat dat dat zo is, dan mag je dat onderzoeken is dit een poging om een moment waarin ik iets kan beseffen iets wat heel eigens is om dat te ondermijnen. Zou dat kunnen? Heb ik het recht om op een bepaalde manier iets in mijzelf en van mijzelf te beseffen en dat mogelijk andere mensen een soort gelijke herkenning ervaren?

Ik zeg dit speciaal voor de mensen die dit verstaan.

Ik heb zelf in deze wereld met enige regelmaat wel bij groepen mensen en vergaderingen gezeten. Waar ik mij dan afvroeg, hmm snappen de anderen eigenlijk wel waarom ze hier zitten?
Hmm zit ik hier wel goed?

Zodra ik dat ging doen, raakte ik het anker van mezelf waarom ik daar eigenlijk zat, en dus ook de velden die er zijn die ik kan oppikken en kan lezen, die specifiek voor mij zijn, die miste ik.

Het is heel normaal hoor, om dat met 8 miljard mensen tegelijkertijd te beseffen.

En als je dan allemaal samen op een bepaalde manier er bent. En je gaat door bepaalde frequenties, gevoelens heen. Besef rondes hè want dat is het eigenlijk.

Je doet een bekrachtiging, zijn verschillende dingen, maar een bekrachtiging is in de kern dat je besef hebt op bepaalde zaken in jezelf.

Zodra je het gaat plakken op de ander dan doe je eigenlijk datgene waar jij andere mensen van bekritiseert. En het is echt mogelijk, ik kan gewoon mijn innerlijke huiswerk doen, in het bijzijn van jou, ik hoef niet bezig te zijn met jou, dit is om matrix schaamte en matrix tegenwerkingen en afleidingen, gewoon te ontbloten.

Dus een bekrachtiging, een bekrachtiging moment in jezelf, is dat je energetische dwarsverbanden ziet waarom dingen worden gezegd, want je bent hier niet om te luisteren naar mij, dat weet je ook, maar ik zeg het dus nog een keer, je bent hier, in dit moment, in dit very moment van nu, the presence van dit moment hier, je bent hier omdat er een hele diepe roep uit jouw diepste wereld waar je vandaan komt, zich op-popt, op-bubbelt naar boven toe. En je geroepen wordt om in de taal, in de taal terug te keren van die gevoelens van barmhartigheid. En als een bewustzijnssoldaat terug te keren. Die ook zorg heeft met het bewustzijn voor de aarde.

(01:23:45 minuten)

Want toen die invasie plaatsvond, en dat waren hele grote, onder andere Orion organisaties die erbij betrokken waren. Toen de aarde omver werd geworpen, werd overgenomen. Dat is wat er is gebeurd.

En het gaat niet alleen over de aarde, maar nu praat ik wel specifiek over de aarde. Toen dat gebeurde, toen werd het mensenrijk wat al daar leefde, ik kom zelf niet van Gaia, maar de mensenwereld die daar leefde en dat zijn werelden door elkaar heen van organische dimensies, van allerlei verschillende levensachtergronden en ook doorgangsvelden naar allerlei andere werelden toe, andere planeten.

Toen die aanval plaatsvond, die machtsgreep die plaatsvond, toen veranderde er iets in de organische geometrie. Dus de taalvelden waarin alles vibreert, tot een heelheid. Het exact elkaar aanvult, als er ergens een lichte onbalans komt, wordt die gelijk rechtgetrokken door de Force.

Er veranderde iets.

En wat er gebeurde, het uiteindelijk, en dat was ook de doelstelling om Gaia te kunnen inlijven, om te functioneren voor datgene waar het nu nog steeds in functioneert, de mensheid werd uit haar, er zijn eigenlijk geen woorden voor, ik vind een hoederschap, beheerderschap, verzorgingsbewustzijn, een enorme bewustzijns militaire coalitiekracht van voelende mensen, daar werd de mensheid uitgeduwd.

Dus de mens ging als het ware, als je praat over een organisatie, dat de aarde Gaia is een georganiseerde, vanuit organische achtergrond georganiseerde samenlevingen, daar is de mensheid uitgeduwd.

En de plekken werden ingenomen door hele geavanceerde, voor onze begrippen van de aarde, geavanceerde, moeilijke, voor hen is dat niet zo, moeilijke, voor ons als vrije wil wezens, die vanuit gevoelens functioneren, gevoelensintelligentie, die werd overgenomen door hele moeilijke geavanceerde, zeer Special Forces die werelden bezetten.

Met een troepenmacht die gigantisch is en controle, militaire controlegroepen daardoorheen, die door informatievelden heen de wacht houden. Sinds dat is gebeurd, sinds dat de mensheid door alles wat er gebeurd is, en dat is een enorme hoeveelheid wat er gebeurd is, de grote galactische oorlogen die er werden gevoerd, veranderden na een verloop van tijd.

En we zitten nu in het restant.

Maar vanaf het moment dat dat gebeurd is, is de voedingskracht van waaruit, bewustzijn is voeding, is de voedingskracht, dus de scheppende vermogens van de mens, die is weg. Dus de mens werd gezet op een andere plek door het systeem.

En sinds dat moment is de leading edge van het bewustzijn, het verzorgende bewustzijn, de liefde voor de wereld en voor elkaar, dus ook als onderdeel van de natuur, van de kracht, van de Force, het levensveld, was niet meer daar.

We zitten nu in een cyclus waarin wij die plek weer moeten gaan terughalen.
En dat moeten we niet doen op een rustige manier.
Er is helemaal niemand die dat kan afremmen.
Alleen wij zelf.

En dat is Project Star Force.

Het is de sterrenkracht van binnenuit die een grote coalities dat na hele moeilijke episodes in het bestaan, en gelukkig hebben dus allemaal die hele moeilijke episoden ook meegekregen in een wereld die ook wonderbaarlijk mooi is, gaat Project Star Force er over om het sterrenlicht van het bewustzijn van wie de mensen zijn weer terug te brengen en in volle heelheid te herstellen en dat betekent dus niet een spirituele weg, maar het is een bewustzijnsweg vanuit binnenkant gevoed en rechtstreeks in contact gaan met de organisaties waar op dit moment ongevraagde bevoegdheden zijn gedeponeerd.

Mensen die niet de zorg kunnen dragen voor de aarde omdat ze zelf dat verzorgende bewustzijn niet zijn. En dit is een stevige job. Dat is de coalitie, de eenheid coalitie die over de hele aarde gaande is.

En je ziet het ook als je een beetje je oren en je gevoel te luisteren legt zie je ook af en toe zo van mensen op het internet dat je ziet van die mensen die zijn echt wakker, die zijn wakker geworden in dat gevoel hier.

Die kunnen niet meer aan de tafel, aan het bureau zitten en alleen maar rapporten uittypen. Die mensen die worden ' s morgens wakker en die kunnen ineens niet meer typen. Die worden huilend wakker en voelen ineens ik moet stoppen met typen, ik moet de waarheid gaan spreken op het kantoor.

Dus er komt een hele grote frictie tevoorschijn tussen eigenlijk het geïnstalleerde regime, oneerbiedig gezegd, en het oorspronkelijke bewustzijn.

En die moet je even heel groot maken. Dat is wie wij zijn als eenheid, als mensheid. Wij keren dus terug en dat stuk is essentieel.

Dat is weggehaald bij de invasie.
Dus eigenlijk is de aarde stuurloos.
Dit deel waarin we zitten is stuurloos.

Het wordt niet meer gevoed en bestuurd door liefde en samen met elkaar.

Maar het wordt eigenlijk bestuurd via geïnstalleerde organisaties.

Die de bevoegdheid en de macht krijgen van degene die eigenlijk op die plek horen te zitten. En gewoon zeggen van, het is oké met het bewustzijn.

Hoe kan het ooit oké zijn hè?

Dus we hebben andere kanalen nodig. En om op die plekken te functioneren, om die contacten ook te leggen, en ik weet waar ik over spreek anders zou ik het niet zeggen, om die contacten te leggen, om die contacten te hebben, te mogen hebben, te onderhouden, dat er een beroep op je wordt gedaan door bepaalde plekken locaties en mensen die dat kunnen zien.

Je moet in alles wat je daarop gaat antwoorden, je bewust zijn van jezelf, zodat je geen valpartij maakt.

Hoeveel mensen zijn er gevallen die ergens op een plek kwamen, ik noem het even een machtsplek, die niet als machtsplek was bedoeld.

Hoeveel mensen zijn er vanuit goede bedoelingen, dat zie je ook in de politiek, je ziet het in het bedrijfsleven, dat zijn dan de mensen die werpen zichzelf op als de nieuwe stem.

En allemaal gewoon eerlijk spreken, mensen doen het ook vanuit dat gevoel, een nieuwe stem. Stem van het volk, stem van het gevoel.

Maar op het moment dat ze dan op die plekken komen, dan zijn ze niet opgewassen tegen die krachten. Dus ze worden opnieuw ingelijfd.

En dat is wat wij aan het doen zijn.

Wat wij aan het doen zijn hier op de aarde is de weg naar die plekken bevrijden, vrij maken.

Met mensen rondom die plekken contact opnemen, en zie het maar even in beelden hè, rondom die mensen contact opnemen met de mensen die er dus omheen zitten.

En stabiel, wat het dan ook mag betekenen maar in de frequentie begrijp je het, jezelf blijven, stabiel in die communicatie zijn.

Dat hoort er allemaal bij.

Daarom heb ik het over bekrachtiging.

En spiritualiteit is heel leuk want spiritualiteit dat is iets wat je heel fijn kunt ervaren en voelen en dan op een gegeven moment moet je toch weer de dag oppakken en dan ja dan is dat spirituele stuk wel ergens in jezelf aanwezig maar dan kan je het eigenlijk een beetje aan de kant zetten.

Want dan moet je je dingen weer doen.
Maar als je het hebt over jouw bewustzijn, dat kun je ook voelen dit is geen spiritualiteit het is verdorie mezelf en ik kan mezelf gewoon niet zomaar even uitzetten. Als ik met een spiritueel boekje kan. Of met een theorie kan.

Hier zit ik gewoon. En het zit nu aan. En ik besef gewoon dat ik het niet meer anders kan doen dan wie ik zelf ben. Ja. Dus laten we straks een twee, drie taal mooie bekrachtigingen doen.

Zoals we dat bijvoorbeeld ook in de Crowd Powers hebben gezien. Of zoals je het zelf op het puntje van je bed hebt beoefend. Of hoe dan ook.

Laten we dat straks samen met elkaar gaan doen. Ik hoop dat ik samen met jou in ieder geval het fundament en de essentie weer opnieuw heb mogen doornemen. Waarom we doen wat we doen.

Dat we allemaal straks aan het eind van deze dag richting de plek gaan waar we ook leven. Waar we ook onze dingen naar buiten uitzetten. Dat we goed gegrond zijn met onszelf. En niet met iets anders, maar met onszelf.

En dat we ook vanuit dat stuk ook de aankomende periode, we heel goed onze zaken naar buiten kunnen brengen.

Want ik heb het al gezegd, er is wat gaan we om te zorgen dat een deel van het plezier en die energie gewoon wordt omgezet of dat je het niet meer kunt voelen. Wie wil er nog wat zeggen?
Dan gaan we zo eventjes naar een volgend moment, even naar een release moment, dan kunnen we strakjes na die pauze kunnen we een aantal bekrachtigingen doen met elkaar en dan mag je voor jezelf gaan kijken wat je daarin doet en in voelt.

Iemand: (niet getranscripteerd)

Iemand: Ja, ik heb eigenlijk een vraag. En hoe bevrijd ik mezelf?
Ik was net even met iemand aan het praten. En die verwoorde het eigenlijk zo mooi. En dat is deze vraag. Misschien moet ik hem anders stellen.
Martijn, hoe heb jij jezelf bevrijd?
Martijn: Nou, in ieder geval door de manier hoe ik leef.
Maar ik weet natuurlijk nog niet helemaal precies wat jij met bevrijden bedoelt.
Ik vermoed wel iets. Waar zou jij je van willen bevrijden zodat ik kan horen wat je van mij zou kunnen vragen?
Maar laat ik het zo zeggen, ik zou bijna zeggen vraag maar aan (naam) hoe ik leef. Nou dan hebben we misschien nog de rest van de middag nodig.
En niet omdat ik speciaal ben maar ik navigeer anders, ik denk anders.
En ik doe mijn best om te denken zoals hier wordt gedacht, om dat een beetje te kunnen vertalen. Doordat ik anders denk, niet aan de aarde gebonden, maak ik andere keuzes. En die keuzes zijn dan niet zozeer in keuzes die ik maak in de uitvoering, daar komt het dan ook op neer, maar in hoe ehm, ik haal routes weg die voorgeprogrammeerd zijn, die naar ons toe gezet worden, in hoe dingen zich ontvouwen. Dus ik loop een andere manier van, ik heb een andere, ik heb geen route. Ik weet precies wanneer ik een route neem van het denken zeg maar, ook het gevoels-denken wat hier is. Als ik weet dat dat kan, omdat dat geen effect heeft op waar ik loop, dan kan ik dat doen. Maar ik heb verder helemaal geen last van dingen in deze wereld, omdat ik niet navigeer op gedachten van andere mensen. Dat zou een antwoord kunnen zijn, maar ik weet niet, wat bedoel jij met bevrijden? Want misschien kan ik hem dan iets, ik wilde dit even zeggen omdat hij al even bij me opkwam. Voordat hij weggaat omdat ik dan nog eerst helemaal op jou uitleg van wat je bevrijding gevoelsmatig bedoelt. Maar dat is in ieder geval wat ik nu kan zeggen. Wat bedoel jij met bevrijden? Hoe ik mezelf bevrijd heb?

Iemand: Nou, vanuit de matrix. Alles wat er op je wordt afgevuurd. Alle ruis, alle energieën die je voelt. Alle denken wat je voelt, wat niet van jou is. Hoe bevrijd ik me daar nou zelf uit? Of hoe kom ik tot mijn bewustzijn?
Martijn: Ja, dat weet ik niet en daarom vind ik die tweede vraag misschien makkelijker omdat hij over mij gaat daar kan ik natuurlijk wel wat over zeggen.

Iemand: Ja ik snap wel dat ik het zelf moet doen.
Martijn: Ja, nee, dat weet ik dat je dat, dat dat besef is er ook allemaal bij ons allemaal.
Alleen is het voor mij veel makkelijker en eigenlijk de enige manier om te antwoorden is, is vanuit mezelf, omdat dat geen theorie is. Kijk, er zijn een aantal aspecten bij mij, maar dat ben ik, en dat is wel heel bijzonder dat we het daar nu over hebben, want in de auto vanochtend zei ik daar nog iets over, oh nee, we zaten hierboven (naam) en ik. En toen zei ik over wat wel en niet in deze werkelijkheid hier handig is, of, nee, anders gezegd, ik zei dat bepaalde dingen die er gezegd worden, door mij, of zouden kunnen worden, niet zonder gevolgen zijn. Niet omdat ik belangrijk ben.
Maar omdat ik een iets andere stukje informatie heb.
Wat door de goeroe voorwerk wat er al is gedaan onmiddellijk in een ander context geplaatst kan worden. En zelfs als jij het wel kan horen. Zoals ik het ook overdraag. En je zou dat weer aan een ander vertellen.
Dan zou het alsnog in het veld verkreukelt terecht komen. En dan laat ik nog maar eventjes buiten beschouwing dat bepaalde dingen die ik vertel, deel, door je brein van het lichaam en de referentiepatronen die in dat brein draaien, een sta in de weg kunnen gaan worden om op je eigen lanceerplatform uit te komen.
Daar ben ik mij zo ontzettend bewust van.
En dat stuk bewustzijn is tevens ook mijn antwoord.
Het is natuurlijk, voor mij is het niet makkelijk, het is voor mij niet makkelijk om, nee... kijk daar kom ik dus al in dat punt terecht.

Het is niet het eenvoudigste besef voor mij, wie ik ben, ik ben gewoon Martijn, ik ben geen bijzonder iets, ik moest vanmorgen ook mijn sokken aantrekken, ze zaten nog steeds niet automatisch over mijn voeten heen.

Maar het is voor mij een aparte gebeurtenis om eigenlijk tegen mensen zoals ikzelf niet alles te kunnen zeggen. Omdat ik weet hoe de referentiekaders van het brein werken.

Want je hoeft maar één keer in deze wereld iets te hebben gehoord.
En het zit voor altijd opgeslagen.

Het is de grootste sta in de weg om tot je eigen bevinding te komen. Dat is gewoon echt zoals het is. En dat maakt dat het vrij uit spreken dus best wel heel erg lastig is. Omdat ik daarmee zelf een grote belet-ter kan zijn van de doorgang van de herinneringen van een ander.

En dat is ook wat ik natuurlijk, zoals je ongetwijfeld al zal meerdere keren hebben gehoord of hebben gevoeld, dat mensen niet meer uit zichzelf iets kunnen formuleren, maar dat je een vorm van na-praterij krijgt.
Dat woord hoor ik dan vaak om me heen, terwijl het niet na-praterij is, want het is pure herkenning, maar de woorden ontbreken er op dat moment.

En wat dan gebeurt is dat de uniekheid van je eigen ontdekking weliswaar ten onder lijkt te gaan. Omdat het zich in een jasje lijkt te bevinden van wat ik één keer heb verteld. En daarom is dingen vertellen en delen in deze wereld zo gevaarlijk.

Want het zit onmiddellijk opgeslagen. Zowel in het hoofdbewustzijn als in het onderbewustzijn.

Maar goed, in die zin heb ik ook in ehm, ik ben niet gevrijwaard van de matrix, dat is klaar. Duidelijk natuurlijk. Maar het is wel, ik weet wel waar ik vandaan kom.

En voor mij is deze wereld hier een subonderdeel van de grotere realiteit.

Zo navigeer ik hier, zo leef ik hier. Ik ervaar mijzelf ook al helemaal niet als Martijn. Ik weet dat ik hier Martijn ben. Ik ben niet schizofreen. Ik ben gewoon open en bloot. Ik ben niet schizofreen, maar ik ervaar mezelf beslist niet als Martijn.

Ik heb een hele stevige hoeveelheid informatie en kennis bij me over wat er allemaal aan de hand is. Dat maakt ook dat die vrijheid er eigenlijk ook wel op een bepaald niveau, niet overal want ik leef ook in een matrix dus er komen ook dingen op af, maar dat ik op een bepaald niveau gewoon vrij ben.

Dat maakt mij een lastig mens in deze wereld omdat ik niet meebeweeg.

Dus ik heb gisteren mijn rijbewijs verlengd in de gemeente (naam gemeente) en die mevrouw die daar stond, aardig mevrouw, die wilde dus de leiding hebben in hoe het gesprek werd afgerond, dat is natuurlijk in getraind, maar ja ik ben niet getraind in het tot stand brengen van communicatie.

Dus er kwam geen einde aan dat moment; ‘dus dan krijgt u als u op dat sms’je klikt. Dat kunt u dan strakjes via de link kunt u dan een afspraak maken om het verlengde rijbewijs op te halen’. En ze kijkt me zo aan. En ik kijk haar ook aan.
En ik zeg maar dat is toch fantastisch.
En dat is niet wat ik bedenk om antwoord te geven op iets om het om te buigen.
Er zit ook geen rebel in mij. Maar het is wat er is.
En vervolgens kijkt ze zo van; nou dit is het einde van het gesprek.
En toen zeg ik; ‘ja het leven loopt eigenlijk toch altijd anders dan je denkt hè’.
En toen zegt ze; ‘hoe bedoelt u?
Ik zeg; nou je weet nooit wanneer het rijbewijs klaarligt. Je weet het gewoon niet’. Want zij had verteld dat ze dat wel wist.
En ik zei; en dan nog eens wat ik heb ook geen smartphone.
Dus ik kan ook niet op die link klikken’. ‘Nee maar goed, u kunt natuurlijk ook even een belletje doen’.
Ik zeg; ‘dat kan, ik kan hier ook gewoon lekker blijven wachten tot volgende week donderdag’. Dat is wat er gebeurt. Ik doe dat niet altijd.
Maar het is in een bepaald moment wanneer, omdat deze vrouw is ook het hoofd blijkbaar wist ik niet, maar het hoofd van de afdeling gemeentelijke basisadministratie en dat soort dingen, mensen hebben best wel nog een screeningsniveau een opleiding om door dingen heen te kijken en dat is ook... begrijp ik ook allemaal. Maar die autoriteit van waaruit er werd gesproken.
Maakte dat ik hem niet kon losmaken.
En als ik dat dus wel zou doen op diezelfde manier. En ik registreer dit.
Dat is niet altijd zo hoor. Het is gewoon in dat moment dat het zo was.
Dan loop ik daar de deur uit op basis van haar programma.
En dan heb ik geen vrijheid. Dus het is niet zo, maar dat weet je zelf ook want dat maken we natuurlijk allemaal mee. We zijn ons allemaal bewust van hoe je ineens in een handeling nog kunt na-ebben van een opmerking van iemand anders.
En het gaat er niet om dat dat nou niet goed is of fout is.
Maar bij mij gaat het om iets anders.
Omdat ik dingen kan zien waar ik dus niet zo makkelijk over kan praten.
Maar ik kan dingen zien. Ik kan zien of dat aan staat of uitstaat in effect.
Ik zie wat er gebeurt. Zo ben ik hier gekomen.
Dus ik ben best wel, ik vind mezelf de makkelijkste man op de aarde, echt de makkelijkste man omdat ik mezelf heel goed snap.
Maar ik ben misschien wel één van de moeilijkste.
En dat als ik dan de verhuizing achter de rug heb.
En mijn grote kameraad (naam), voor de helderheid is mijn biologische zoon maar ik herken hem niet als zodanig zo maar gewoon net als hoe wij met elkaar zitten. En hij houdt van auto's. En er staan op een gegeven moment drie Amerikaanse V8 auto's en een scooter waarvan de rem uit elkaar ligt, en een quad die helemaal gedemonteerd is. Die weer in elkaar gezet moet worden.
En ik weet dat hij dat allemaal kan. Hij kan dat.
Hij kan dat uit elkaar halen en in elkaar zetten. Maar wat ik dus zie.
Ik zie niet kapotte spullen. Ik zie allerlei andere informatie.

Om dat wat we zien in de fysieke wereld, dat is een taal, dat is een trilling, dat zit er doorheen. En ik kan dat zien, het is niet dat ik het kan, ik zie het.

En wat ik dus heb, ik loop dus in dat land, en dit is dus ook iets wat kapot is, is ook bewustzijn wat beschadigd is. Dus iets wat niet heel is, wat niet in de compleetheid vibreert. Want dat is dus een trilling.

En dan vraag ik aan hem van, of ik zeg tegen hem; ‘je hebt best wel veel spulletjes staan. Heb je er wel eens naar gekeken of je dat misschien op een bepaald moment ergens een start kan maken?’.
Want dat is in de kwantumfysica zo dat als je nou de je rem van die scooter maakt dan geef jij met jouw bewustzijn een andere instructie en dan gaat de matrix veld van veranderen.
Dat zijn dus dingen waar ik niet makkelijk ben kan iemand anders wel zeggen ja maar daar heb jij last van en ik niet. Maar dan moet ik zeggen nee ik heb er geen last van het is wel gezamenlijke space.
Dus ik laat dat niet liggen. Dus mijn vrijheid zou dan ondergaan als ik dat gewoon laat liggen. Dus ik moet wel mezelf uiten en mezelf vertellen wat ik daarbij voel. Dat doe ik ook. Ik vertel gewoon hoe ik me ergens bij voel.
En als ik de andere mensen pijn mee ga doen. Dan kan het heel dikwijls zo zijn dat ik het dan niet ga zeggen. Maar dat ik het via boodschappen ga doen.
Ga ik signalen geven. Signaleringen geven.
Dus ga ik een verhaal vertellen waar het in zit. Snap je bovenbewustzijn het niet. Maar ik snap hoe het onderbewustzijn werkt. En die snapt het wel.
En dan komt het misschien twee weken later aan, maar aankomen zal het.
Maar dus hoe ik mijn eigen vrijheid bewaak, want dat is eigenlijk wat het is, ik moet mijn vrijheid bewaken. Is dat ik geen antwoorden geef, constant tenminste, op reacties van mensen, of reacties van situaties. Dat zijn dus de praktijkdingen. Als er op televisie, in een praatprogramma of ergens anders, iets wordt gezegd over de wereldwijde situatie.
Neem maar even als voorbeeld op dit moment de enorme situatie in het Midden-Oosten. Die natuurlijk al heel lang gaande is, heel lang. En op dit moment op een bepaalde manier heel excessief is. Dat moment dat verschijnt op het beeldscherm. Ik zou, als ik me niet bewust ben op dat punt, ik zou onmiddellijk een mening kunnen hebben. Ik zou meegesleurd kunnen worden in de tragiek en in de pijn die er in allerlei verschillende kampen zijn. Maar ik kan dat niet.
Ik zal nooit iemands bondgenoot worden. Omdat een bondgenoot insinueert ook dat je iemands tegenstander kunt zijn. En dat kan ik niet.
Ik kan niet meedenken daarin. Ik heb een vrije geest en ik heb iedereen even lief. En dat is wat ik dan zie, dat er dan op televisie dingen zijn en daar kan dan iets over gezegd worden. Door iemand aan die praattafel en datgene wat die persoon op die praattafel zegt die zegt dat maar om één reden om mij alsnog te proberen aan de hand van de ervaring van die persoon en nog iets van te gaan vinden.
En dat kan ik dus niet en dat is mijn vrijheid.
Ik zal nooit je tegenstander zijn maar adoreren ga ik ook nooit doen. Dat is van waaruit ik functioneer. Maar dat komt omdat ik weet wie ik ben en ook van waaruit ik hier ben gekomen en ook wat onze doelstelling onze taken zijn op kosmisch niveau met elkaar. En ik zou wel een hele ja, ik vind het ook een absolute taak van mezelf om daar niet van af te wijken. En soms geeft dat heel veel frictie.
Dat mensen dat heel vervelend vinden. Dat kan.
Maar ik doe dingen voorbij het fysieke stuk. Dus ik kan dingen zeggen waar je heel erg door geraakt wordt. Ik kan iets doen waardoor er een gevoel loskomt bij jou. Misschien praat ik nu wel over jou en tegen jou.
Ik kan dingen doen of ik kan op een bepaalde manier kijken, of ik kan reageren of iets zeggen waardoor je geraakt wordt. En dat kan dan gebeuren, dat willen we als mensen van de aarde mens, die wil daarover praten. Die wil dus tegen mij zeggen wat ik heb gezegd, wat ik heb gedaan, wat niet leuk is. Terwijl hetgene waar het mij om gaat.

Dat is namelijk de nucleaire bewustzijnsbom naar binnen gooien, zodat die ontploffing plaatsvindt op een emotioneel niveau. Want daar ligt namelijk de parasiet.

Om dat emotiedeel dicht te houden via een drie dimensionale constructie van gebeurtenissen, meningen enzo. Ik doe dingen om een bepaald deel te laten escaleren. Dat is wat ik doe. En ik zie het dus niet als escaleren. Mensen hier zien het als escaleren. Maar ik doe het omdat het weer opnieuw gevoeld wordt.
Dat is wat ik doe. En dat is ook mijn vrijheid.
En daarentegen ben ik ook een ontzettend lief mens hoor. Ik ben heel content met mezelf. Maar ook met mijn fouten, want die heb ik echt wel. Ik heb echt wel fouten en moeilijkheden in me. Dus ik ben helemaal geen persoon die helemaal perfecte gelikt in elkaar zit. Maar ik neem me wel zoals ik zelf ben. En alles wat ik doe, wat eventueel ook anders gezegd kan worden, en waar dat kan ook dan later ook echt wel over gesproken worden, hè. Maar als ik merk dat er gesproken gaat worden vanuit een persoonlijke ego-punt, dan gooi ik nog een keer een bom. En dat is om te ontwaken op het emotionele niveau. En dat is ook waarom wij niet mogen voelen hè. Want je ziet het, als je als mens in deze wereld, als iemand iets tegen je zegt, waardoor je heel diep geraakt wordt, dan is de pijn van het punt waarin je geraakt wordt, de pijn is zo'n enorme kracht, die wil je bijna de ander bespringen, om dat pijn stuk nooit meer te voelen.

Terwijl het gaat niet om de reden erachter. Maar als die pijn wordt gevoeld.
Dat is een emotiekracht.

Als die pijn wordt gevoeld, dan is het een soort bloem van pijn, die gaat helemaal open, nou huil er maar om. En schop mij maar in elkaar.
Mij mag je aan alle kanten in elkaar schoppen. Vind ik helemaal niet erg.

Maar op het moment dat die pijn wordt gevoeld en wordt toegestaan, dan komt er iets heel moois, dan gaan we huilen, dan kunnen we boos worden, we gaan schokken, we gaan (Martijn maakt hhh geluid).. en wat er gebeurt is dat we energie scheppen.

Want emotie is energie scheppen en op het moment dat we emotie voelen scheppen we energie en op moment dat het ook nog eens gebeurt op de plek waar die pijn zit wordt die pijnplek waar de parasieten zitten, want daar zit de controle van de Orion matrix, wordt die pijnplek wordt weer opnieuw bevoorraad met emotie en daardoor heel je en kom je slagvaardiger dan ooit tevoorschijn terug.

En ik mag dat ook zeggen, ik heb in mijn bestaan in afgelopen vijf jaar, heb ik wel een aantal keren mensen weer mogen ontmoeten die waren zo boos op mij, die waren kwaad op mij. Daar had ik dingen tegen gezegd of niet op de juist meer in de camera gekeken of ik was er of dit of dat of ik was het grootste loeder en van een man. Dus dat ik op iemand leek uit het verleden van de ander persoon en dan vervolgens komen dan toch mensen naar me toe dat ze zeggen; dank je wel, dank je wel dat jij gewoon puur deed wat je deed want daardoor, doordat jij dat hebt gedaan ben ik zo ontzettend kwaad op je geworden maar ik ben uiteindelijk in een hele rollercoaster gekomen van allerlei gebeurtenissen.

Hebben al lang niks meer met mij te maken maar dat is hoe het veld dan beweegt.

Het veld wil eigenlijk, als je in je emotie verkeerd, het veld wil alleen maar één ding en dat is gewoon opengaan, weer voelen, weer kunnen ademen, en daardoor kunnen heel worden.

En een commander in chief die heel is en kan voelen is het krachtigste lichtwapen, vrij bewustzijn wat je maar kunt voorstellen. Maar dat moet ik ook onderhouden, altijd eerlijk zijn. En soms is, ik kan heel vaak dingen niet iets zeggen, ik kan heel vaak dingen niet zeggen, ook niet als er dingen onderling met mensen spelen, want ik bemoei me niet mee, maar ik weet de dingen wel maar ik zeg het niet want op het moment dat ik dat ga zeggen dan positioneer ik mij en dan denken andere mensen dat ik een mening heb over iemand en dat heb ik niet. Dus het is het is onderhoud en dit wat ik nu zeg dat snappen jullie allemaal want het is gewoon heel menselijk, is niks bijzonders aan

(Muziek: Brian Tyler - Iron Man 3 https://youtu.be/wL6jh9thk8Q )

(pauze)

Deel 3-3

20250522-3-3-MvS-Zelfbekrachtiging-bewustwording-Zwaanshoek

(Muziek: “Suite One” from Band of Brothers HBO Miniseries Original Soundtrack | Music by The London Metropolitan Orchestra https://youtu.be/fzNBolYpxpo )

.. datgene doen wat we kunnen doen. Wil je uitnodigen om lekker je plek weer te nemen. Waar dat ook mag zijn

De grote ommekeer, eigenlijk het terug bewegen van ons bewustzijn, zal niet zozeer zijn dat we ontdekken dat er buitenaardse bestaan, het allerbelangrijkste zal ook niet zijn dat we ontdekken dat er intelligenties zijn die het menselijk bewustzijn besturen willen, eigenlijk is echt de allergrootste ontdekking die de mensheid kan ervaren is dat dat wij de realiteit-wijzigers zijn.

De op-heffers van niet congruent, dus niet in over overeenstemming met onze diepste staat van zijn, die velden op te kunnen heffen. Dat is de grootste ontdekking, de grootste ontdekking waar de mensheid op dit moment al doorheen aan het gaan is. Op allerlei mogelijke niveaus binnen wetenschap, kwantum fysische wetenschap, kwantumneurologie, kwantum neurologische en astrofysische zaken.

Daar is al heel duidelijk zichtbaar dat menselijk bewustzijn de grote verandering is.

En laat dat ook geen toevalligheid zijn, maar een inzet, een bewuste inzet. Voor mij is zo'n dag als vandaag, en ik hoop dat het op een bepaalde manier voor jou ook zo mag zijn. Het is iedere keer weer heel anders. Maar voor mij is bekrachtigingen is de basis.

Want door middel van het doen van een bekrachtiging in jezelf, zet je het startpunt om leiding te geven over jezelf.

Jij schrijft wat je kunt bekijken. Jij schrijft in jezelf de aanwezigheid van je lichaam. Dus je maakt het jezelf bewust. Het zijn bewuste keuzes.

In alles wat de mensheid te doen heeft. In alles wat jij te doen hebt. In alles wat we hier als mensen komen doen. En de overmacht tegen het menselijk bewustzijn die is fors op het niveau van wat we nu zien wat er op de aarde gebeurt.

Maar daar is in nodig dat je niet meedenkt met de ander. Niet meedenken met andere mensen.

Wel zien. Je kan luisteren naar een ander. Maar je denkt niet mee. Je gaat niet op vervolgroute om wat een ander zegt. Dat is punt 1.

Dat we allemaal als krachtwezens, als mensen, van waar we vandaan komen, dat weten we al, dat moeten we hier ten uitvoer brengen.

Dus voor mij gaan bekrachtigingen, omdat het de basis is, gaan de bekrachtigingen over zeggenschap. Niet om het gevolg daarvan. We moeten eerst weer opnieuw in onszelf bewust zijn en blijven dat we zeggenschap hebben in onszelf.

Ik, wie ik ben, van oorsprong, als mens van licht en kracht van mezelf, ik heb de bevoegdheid en ben de bevoegdheid om te voelen en om te denken, om te ervaren en om te beseffen. Ik ben diegene.

Ik hoef niet mee te denken, ik kan mijn eigen gedachten scheppen.

Dat is de basis.

Want in alles wat de mens te doen heeft zullen wij dingen moeten gaan denken in cruciale momenten vanuit onszelf om de vervolgroute te ontkoppelen.

Gehoorzaamheid is veel meer dan dat iemand je een opdracht geeft.

Gehoorzaamheid is reactie.
Gehoorzaamheid is reactie.

Dus bekrachtigingen gaan over zelfzeggenschap van je bewustzijn.

Ik heb de kracht en ik ben de macht in mezelf om hier te zijn waar ik nu ben.
Ik neem hier plaats.
Ik ben de macht en ik ben de kracht om mij bewust te zijn van mijn aller diepste gevoel en dat heeft te maken met een vrije wereld.
Doorgang voor alles.
Dat kan ik voelen.
En hoewel ik misschien niet precies weet waar ik vandaan kom en hoe het in elkaar zit. Weet ik en voel ik dat het hierom gaat. En dat is iets van jezelf.
Dat is een keus.
Daar gaan de bekrachtigingen over.
Dat je je bewust bent en ook blijft.
Ik schrijf mijn eigen bewustzijn.
En vervolgens ga je daarin verder denken.
En zet je een gedachtengolf uit op basis van jezelf.

Als dit wordt overgeslagen is al het andere wat een enorme verandering in de wereld kan brengen, onder toezicht van de archontische grootmachten en onder toezicht van de grote Anunnaki – Orion -rijken.

Dat moeten mensen beseffen want op alles is een antwoord. Op alles.

Hoe vaak hebben mensen voor jou in deze wereld goede oplossingen aangegeven? Ze zijn er. En achteraf, waar kwam je terecht? Waar kwam je terecht? Niet altijd, maar in mijn voorbeeld. Waar kwam je terecht?

Toch vaak in moeilijke, uitdagende situaties.
Dat je achteraf dacht en voelt ook van had ik dat nou maar niet gedaan.
Had ik dat nou maar gewoon niet aangenomen.
Had ik het nou maar gewoon vertrouwd op de iets meer tijd die ik voor mezelf nodig heb om in contact te komen met mezelf.

En vanuit dat stuk mezelf bewust te maken, me innerlijk te trainen, niet mee te gaan met de anderen, me innerlijk te trainen.

Dit is waar ik voor sta.
Ik herinner mezelf dit is waar ik voor sta.
Dit is wat ik voel.
Hier ben ik.
Telkens weer.

Dat schept een informatiebewustzijn van het vrije hart.
Dat is wat er gebeurt.
En dat is wat we nodig hebben.

Doe je dat niet, laat je het afhangen van andere mensen.

Dan kan de uitkomst kan buitengewoon plezierig zijn, maar je leeft niet in het frequentieveld van de vrije geest, van jezelf, van je eigen bewustzijn.

En de gevolgen die daaruit voortkomen, kunnen sterk afwaai-eren van een bevrijding van deze wereld.

Ik wil dat nog eventjes zo zeggen.

Dat dát is waarom bekrachtigingen zo essentieel zijn.

Dit is niet het einde, dit is het start - veld.

Herken het alsjeblieft, niet mijn woorden.

Je weet het, je weet dat in jouw eigen leven, wat mensen ook zeggen, ook ik, wat ik ook zeg, maakt allemaal niet uit. Je weet dat wat er ook allemaal gezegd wordt, het kan tot zoveel procent waar zijn. En zoveel kan het je ook geven aan inzichten en gevoelens.

Maar uiteindelijk ben jij degene die het zelf moet uitvoeren, met je bewustzijn.

We kunnen praten over de regenwouden en over de jungle. Ik ben er gek op.
En het kan een heel fijn gevoel hebben als iemand anders erover praat of een muziekstuk laat horen. Maar op het moment dat jij een ticket boekt, hoe dan ook, en je gaat naar de jungle, dan ga je de jungle echt voelen. Dan ga je het zien.
Dan loop je er doorheen via je eigen reis.

Via je eigen gevoel en je eigen beslissing.
Dat is het echte leven.
Het echte leven is zelf doen.
Nou, daar gaan we mee bezig.
We brengen onze aandacht rustig bij onszelf.

En je hoeft het niet te doen zoals ik het zeg.
Ik geef er wat woorden aan.
Dat mag je gewoon doen.
Maar toets voor jezelf wat je prettig vindt.
Ik denk wel dat het goed is mocht je wat spullen op schoot hebben die je vast moet gaan houden, dat je die ogenblikkelijk... is hier een openhaard?
Boeken, schriften, pennen, alles weg.
Wanneer ben je nou eigenlijk uitgeschreven?
Vertel mij eens.

Ik heb er geen kritiek of commentaar op hoor.
Maar ik vind het echt totaal onnodig.

En laat die rot tijdschriften en boeken en pennen nou eens gewoon thuis.
Kom hier eens gewoon blanco binnen. Voor de mensen die het altijd meenemen.
Ik ben er helemaal niet boos over. En ik vind het ook helemaal allemaal prima.

En het gaat er helemaal niet over wat ik ervan vind. Maar ik vind daar dus wel wat van. En ik vind dat al een hele tijd. Ik denk van ja, wil je nog vijfduizend jaar dingen opschrijven?

Je krijgt er alleen maar van die hele dikke boeken van.
En over tweeduizend jaar denken ze dat dat de waarheid is.
Je moet het gewoon niet doen. Je moet het gewoon niet doen.
Je moet het door je heen laten gaan.
Niet mijn informatie, maar het samen bij elkaar.

En ik begrijp het, als je dat nu wel opschrijft omdat je het fijn vindt.
Schrijf gewoon door, want daar ga ik helemaal niet over.

Maar ik wil je echt uitnodigen om die zintuigelijke toestanden nou eens aan de kant te gooien. En gewoon eens blind te varen, puur alleen maar op je gevoel. Wat kan erbinnen komen op een andere manier, op een ander niveau?

Doe jezelf nou eens een keer die grote gift door het niet meer op te schrijven.
En dan nodig ik je nog verder uit.

Alles wat je hebt opgeschreven van mij, donder het weg. Ja. Weg. Alles weg. Weg. Durf je het aan?
Hoe zeker ben je van jezelf?
En dit is een bekrachtiging hè, want nu komt het op jou aan en niet meer op de geschriften en de notities die heb opgeschreven. Nou dit heeft dus nooit plaatsgevonden.
Maar dus wel.
Ja oké

Bekrachtiging

00:16:30 minuten

Herinner je waarom je zo'n dag als vandaag gekozen hebt wat de waarde is van dit moment voor jezelf, trek hem helemaal naar binnen toe, daar gaat het hier om.

Wat is de werkelijke reden dat je hier in dit moment van de werkelijkheid, hier nu, in dit moment in jezelf, aanwezig bent?

Dus ik besef dat dit moment waarin ik nu verkeer, op mijn eigen verantwoordelijkheid en vanuit mijn eigen beslissing is gekozen.

En met je aandacht bij jezelf, dat je je helemaal op jouw manier, gewoon nuchter, niet wegzweven, gewoon open, bewust, dat je je heel bewust ervaart dat je op dit moment hier bent.

Ik ben me bewust van mijn lichaam en ik voel dat ik op dit moment zit of sta.
Ik sta of zit.

Ik voel dat ik in deze houding aanwezig ben.
Merk je het?

Ik ben mij bewust van dat ik aanwezig ben en ervaar mijn lichaam.
Hier ben ik.
Ik besef mij ook dat als ik nu helemaal niets zou doen en alleen in dit moment zo aanwezig ben dat mijzelf daarvan bewust zijn, precies is waar het over gaat.

Ik ben aan.

Ik ben mij bewust dat ik in een verplichting-loze situatie ben, nu.

En iedere keer als er in mij iets gaat borrelen alsof ik ergens aan moet denken of dat er een volgende stap komt besef ik er komt geen volgende stap.

Hier ben ik.

Ik ben van niemand afhankelijk.
Ik heb de kracht en ben de eigen innerlijke macht om volledig vrij in dit moment te zijn, verplichting-loos, helemaal open, helder en bewust.

Ik besef niemand en niets heeft toestemming om zich te bemoeien met deze innerlijke kracht.

Dit is mijn zone, hier ben ik, open.

En kijk daar eens rustig bij, met een ademhaling eventueel of een ontspanning van je spieren, dat je meer ruimte creëert in jezelf.

En ik ben en blijf in een opdracht-loze zone.

Ik maak mezelf bewust van mijn hele lichaam.

Nogmaals voel ik vanaf mijn voeten door mijn lichaam heen naar boven tot aan mijn schedel aan de bovenkant en mijn lijf.

Ik besef dit.

Ik kan mijzelf op dit moment heel goed bewust zijn dat ik bezig ben in een schakelmoment.

Dus de buitenkant, buiten mijzelf, is een wereld vol met regels.

En in mijzelf de ruimte zonder verplichtingen.

En dit mag rustig beseft worden door mijzelf.

Omdat het waarnemen van twee verschillende werelden een observatie is op zich.

Zonder een oordeel.

En zo reis ik rustig naar binnen toe in mezelf, op weg naar mijn eigen innerlijke weten en het paradijs zoals een werkelijkheid thuis is, zoals elke werkelijkheid hoort te zijn.

Dit is mijn taal, dit is zoals ik ben, en hier stap ik nu naar binnen in mezelf.

En ik breng de aandacht van mezelf ook richting mijn borstbeen van mijn lichaam, waarachter het hart van mij klopt.

Ik leg daar als ik dat voel rustig mijn hand op mijn borstbeen om mij bewust te zijn van deze plek, fysiek en met aandacht hierbij aanwezig te zijn, bij mijzelf.

En ik blijf rustig bij mezelf met mijn aandacht bij mijn hart.

Ik ben wakker, ontspannen en besef dat ik in een opdracht-loze eigen houding verblijf.

Ik bereid mijn aandacht rustig uit.

Gelijk in dit moment ben ik me bewust van mijn hoofd en voel ik aan de binnenkant van mijn schedel heel bewust de energie van mijn brein reageren op de aandacht van mezelf bij mijn hart.

Ik neem ook bewust plaats in mijn hoofd, de binnenkant van mijn gezicht, tussen mijn oren in, juist, hier ben ik, gevoed door mijn aandacht voor mijn hart, voor mijn eigen bewustzijn, schep ik nu op dit moment een gedachte die heilzaam, vrede vol en krachtig is over een situatie in mijn eigen leven. 3, 2, 1, AAN.

Daar is die.

Ik geef de opdracht vanuit mijn eigen autoriteit dat dit bewustzijn wat ik hier heb gecreëerd aanwezig is in alle cellen en alle micro-delen van het lichaam, fysiek en niet fysiek.

Dat dit bewustzijn reist in het nu moment, in het verleden en in de toekomst en wervelt rondom mij.

Ik geef de command vanuit mijn hart dat dit het veld in reist.

Expandeer, expandeer.

En vervolgens breng ik het daar naartoe waar het moet zijn. 3, 2, 1, boep daar.

Ik ben me bewust van mijn lichaam.

Ik doe mijn ogen plotseling open.

Er hoeft niet iets te worden afgebouwd.

Hier ben ik.

En dat is het

Wat je doet, uiteraard ieder op eigen manier.

Maar wat je doet, is waar ik het vandaag met jou een paar keer over heb gehad, dat er een verbindingskabel tussen je bewustzijn en iets in de wereld is.

En dat is een heel netwerk van connecties.

Eigenlijk van allemaal digitale snelwegen.

Want dat is een digitale super intelligentie.

Wat je doet, is die andere kabels doormidden halen.

Omdat je gewoon weet dat is niet van mij.

Heb ik hier ooit voor gekozen?

Kan ik me dat herinneren?

Nee!

Dat heb je soms ook als je 40 jaar samenwoont en als het een beetje mee zit in de matrix dan kom je er nooit achter. Maar wat ik bedoel is die kabel doormidden, de connectie die over jou loopt, dus via jouw bewustzijn wordt het door de kabel heen opdrachten uitgestuurd via jouw bewustzijn naar het gedrag van een ander.

En wij maar vechten tegen het gedrag van andere mensen.

Connectie-verbinding-paradijs. Wat je doet, je schept je eigen verbinding.

Je bent je bewust van jezelf.

Je bent je bewust dat je in een wereld leeft van onuitputtelijke energie. Daarom hebben we het over het paradijs. Weet waar je hier bent.

Dat die mind er doorheen loopt, die mind matrix met alle gevolgen, dat weten we. Maar als we luisteren naar de aarde dan horen we dat het er niet is.

Dus als wij onszelf afstemmen op onszelf en in het paradijs-bewustzijn terechtkomen, dat is dus het besef dat er onuitputtelijk leven is. Onuitputtelijk.

Op alle niveaus.

Door met aandacht bij mezelf te zijn.

Door te voelen dat ik geen opdrachten hoef uit te voeren.

En in feite gebeurt dat nu dan een beetje omdat ik dat natuurlijk zeg.

Maar het is geen opdracht, want je doet het vanuit jezelf.

Als je voelt dat je opdrachtloos aanwezig bent en je bent je bewust van je lichaam, dan is de opdrachtloosheid is de ontvlamming, dus de start van een grotere trilling vanuit jezelf.

Aandacht is de kracht.

Aandacht is het goddelijke.

Een tekort aan aandacht in deze wereld betekent geen menselijke aandacht. Betekent ook geen emotionele vibratie in het veld wat tot leven wordt gewekt. Geen aandacht hebben voor de ander is geen aandacht voor jezelf. Is geen impact hebben op de realiteit.

Dus wat je doet door in aandacht te verkeren bij jezelf.

En te beseffen dat je geen opdracht van iemand anders uitvoert.

En ik nodig je uitdoe dit maar thuis.

En ga maar eens kijken of je dit na een half uur toe kunt brengen. Dan kom je alle clashes wel tegen. Maar het is gewoon mogelijk. Om dat een half uur te doen. Opdrachtloos. Puur te zijn. En het kan veel langer dan een half uur. Maar ik gebruik een half uur als voorbeeld. Daardoor, door die aandacht te voelen, opdrachtloosheid, en aandacht bij jezelf, ontvlamt je eigen bewustzijn, omdat dat is je aandacht, die gaat vibreren.

En met dat vibratieveld ben je ook rustig bij je hart, bij de plek ook van je hart, want dat is ook het membraan.

En meer dan dat doe je niet.

Je laat rustig het membraan van je hartenkracht rustig vibreren.

Dat hoef je helemaal niet per se op een bepaalde manier te voelen.

Het is ook geen goochelarij.

Het is gewoon puur kwantumfysica, waar aandacht is, waar het menselijk aandachtspunt ligt, gaat het vibreren.

En dan op een bepaald moment word je je bewust van dat je in je hoofd aanwezig kunt zijn.

Je hoofd is de ontvanger van de matrix.

Het brein kan namelijk zelf niet iets bedenken.

Het brein kan in deze wereld alleen maar iets ontvangen of iets kopiëren.

De uniekheid zit hem in het voelen.

En als je met het voelen van binnen rustig in je hoofd bent, dan kun je het ervaren dat je je bewust wordt van je energie die in het hoofd waarneembaar is. En dat is van jouzelf.

Dus dan voed je het hoofd met de kracht van je eigen aandacht, van je liefde en betrokkenheid. Dus dat is het innerlijke licht, dus het bloedende hart, wat in het hoofd komt. En daarmee krijg je dus de verlichting. En verlichting betekent niets anders dan dat je gewoon zelf zeggenschap hebt om te kunnen denken.

Om bewustzijn te scheppen.

That's it. En daar zit je in. En daar blijf je in. En heel rustig. En niet in slaap vallen. Mag allemaal hoor.
Ik zou het niet doen.

Maar het kan wel.
Het is niet, je krijgt geen strafpunten. Van mij in ieder geval niet.

Maar Matrix weet er wel raad mee. Is in ieder geval dat als je wakker bent, bewust blijft. En je kunt bewust zo de situatie aanzetten. Met je eigen denken, je schept je eigen denken. Bloep. Daar zet je je aandacht op. Op dat moment is dat wat je daar hebt gecreëerd uniek.

Dat is nog nooit eerder zo gedacht. Dat heb jij gedaan.

Als je het met een bril op zou kunnen zien. Een bril, even in mijn voorbeeld, dat je kan zien wat de verschillende trillingen zijn. Dan zie je dat het gedachtenveld wat je daar neerzet vanuit die verbinding met jezelf.

Dan zul je zien dat de taal van dat veld een organische trilling is. Organisch. Dus dat zijn eigenlijk waterklankbeelden. Die zijn niet geometrisch. En die zijn elke nanoseconde anders. Die vibreert. Dat is een ademend en bewegend communicerend veld. Die is niet geometrisch.

En als je naar gedachten kijkt die uit een systeem in je worden gepropt, en je gaat daarnaar kijken, dan zie je dat het geometrie is. Geometrie is wiskunde. Is niet fout, hè. Dat er iets doorheen loopt maakt het moeilijker. Maar geometrie is wiskunde. En geometrie kun je voorspellen. Dus als je denkt volgens systemen.

Dan zijn er intelligenties die kunnen uitrekenen aan de hand van je geometrische denken, kunnen ze uitrekenen, ze weten exact wat ze al moeten bijsturen via het geometrische denken om je op die plek te krijgen van die enige gedachte waar ze jou in willen hebben.

En nu noem ik het een gedachte, maar het is een bewustzijn.

We hadden het net even over vrijheid. Over vrijheid bewaken. Vrijheid is uniek zijn voor jezelf. En als je kijkt naar je eigen gedachte die je hebt opgezet, dus je eigen kosmische kracht die je toepast, het is gewoon je bestaan, van wie je bent.

Zodra je dat neerzet, en dat kan iets heel onlogisch zijn, het kan ook zijn dat je iets neerzet waarbij je voelt van ja, maar als ik dit neerzet, dan raak ik bijna iedereen kwijt. En dan voel je ook, terwijl je dat dus beseft, van ja, dan is dat maar zo.

Want inderdaad, al die mensen die ik dan kwijtraak die kunnen gewoon terugkeren op basis van wie ik echt ben, maar inderdaad, al die connecties die er zijn, het is maar een voorbeeld, maar al die connecties die er zijn, die zijn eigenlijk allemaal gebaseerd op programma's, op verplichtingen, op overeenkomsten, op noodzakelijkheden, eigenlijk op onzekerheden, dus ook op angsten.

En dat is het mooie, je schept daarmee je eigen voelend en denkend bewustzijn.
En wat je daarmee doet, door je bewust te zijn van je lichaam, is dat informatieveld wat je zelf hebt gecreëerd vanuit je gevoelskracht en bewust in je hoofd hebt gekregen, wordt je hele lichaam daarmee bevoorraad en dan kun je de command geven.

En de command is niet dat je een commando geeft, maar het command is het is het besef, zo wil ik het maar vertalen, het is het besef dat jij dat kunt wegsturen.

Je kunt het ergens heen zenden. Dus als je een genezende kracht, ik noem het even zo, een genezende gedachte hebt, helemaal vanuit betrokkenheid, dan kun je die genezende kracht, dat bewustzijn, dat vibreert, jouw denken, in je lichaam, (Martijn maakt diepe inademing), expansie, kun je weten, ik noem het maar even voor de eenvoud, je kunt het wetend daarheen brengen.

Dat is werken in de matrix.

Dat is God levend laten worden.

En er is gewoon een hele andere tijd dan deze tijd, waarin we dat allemaal gewoon zijn. Daar hoeven we niet op te oefenen, we hoeven er niks voor te doen.
Het is gewoon de manier hoe we leven.
Het zijn gezonde gedachten.

Hier op aarde heb je medelijden met een ander en dan zeg je nou weet je wat, hier is een fruitmand, word jij maar lekker snel beter. En dan ben je ervan af.

Maar waar wij vandaan komen, vanuit wie we zijn, van oorsprong, daar is ons weten van binnenuit, we scheppen een weten. En dat weten is zo'n mooi vibratieveld. Het is de wassing van de natuur. Het is een waternevel, het trilt, het vibreert. En door in de aandacht met de ander te verkeren. Krijgt de ander ook dat informatieveld ook beschikbaar.

Als de ander het zelf niet meer kan. Kun je de ander assisteren, een verlichting brengen, een ver-licht-ing brengen. Je kunt de ander assisteren in het brengen van verlichting. Waardoor de bedomdheid van de ander enigszins wordt verlicht. En hij, zij, daardoor het zelf weer kan voelen.

De emotie hoh! En dan gaat ie.

Die persoon doet het zelf. Dat is wat we hier op de aarde ook doen.

Als we voelen dat we in zak en as zitten of we zijn een beetje verdrietig of we zijn boos. Dan is het heel prettig als er ineens iemand anders komt. Die meehelpt om te ontladen. Dat is precies hetzelfde. Het is allemaal precies hetzelfde.

Maar dit is nogal wat waar we het hier over hebben.

Want als je dit niet beseft, want dit is de grondslag van de schepping.

Be-trok-ken-heid, in verbondenheid, koestering hebben. De moeite die de ander ook nodig heeft dat je er bent. Je erbij vervoegen. Je erover ontfermen. Niet met je bewustzijn dichtzetten.

Want dat zijn de archontische krachten. En ook de Anunnaki hulptroepen. Die willen niet dat wij assisteren.

Die zitten dus vervlochten in het DNA van de mens. Die zitten erin vervlochten.

Dus als je dat af en toe voelt dat is niet menselijk. Dat is een Anunnaki sleutelcode in de, zeg maar in de bloedtaal.

Dat is de afgescheidenheid wat je dan voelt. Dus dat kennen we ook allemaal. Maar je kunt hoe dan ook.

En het is een keuze die je voor jezelf maakt, je kunt hoe dan ook elk leven koesteren. En als je dat beseft, wat voor groot gereedschap dit is, dat dit gewoon weer aan kan, en dat je dat ook met elkaar kan doen, laten we daar niet omheen gaan, als je met elkaar versterkt, als je met duizend mensen, maar een voorbeeld, maar als je met duizend mensen samen een versterkerkracht opwekt in jezelf, en niemand doet met de ander mee, niemand.

Dus er mag ook niet iemand zoals ik zitten te praten. Nee, nee, niet!

Alleen pure wijsheid, uniek van alle mensen bij elkaar, die allemaal bij een bepaald laat ik zeggen moment waarin er met een Chinese gong, boengg! en daar gaat ie hè. Iedereen op zijn eigen manier naar binnen toe.

Wat je dan doet in een versterking is onmiddellijk effect.
Onze kracht is zo groot dat wij met duizend mensen in staat zijn, letterlijk, om wapensystemen gewoon niet te laten functioneren. Nul.

Ze kunnen op knoppen drukken, de raketten gaan niet de lanceerbuis uit, de computers weigeren, vliegtuigen stijgen niet op van de vliegdekschepen. Het is allemaal, allemaal oude koek.

We weten het allemaal wel.
Maar wat is nu wat er tussenin staat?
Nou, ik kan het je wel zeggen, jezelf serieus nemen, je taak oppakken.
En wij zijn allemaal besmeurd door spiritualiteit.
Ik merk het zelf nog steeds dat het niet wordt opgepakt omdat het toch een spiritualiteit besmetting doorheen loopt; ‘want kan toch eigenlijk niet waar zijn, o maar dit is gewoon spiritualiteit, o maar dit is gewoon..., o maar..., o dat lijkt ook wel op dat, o dat lijkt ook wel op dat’. Ja het lijkt op allesbehalve op jou!

Dat is waar het hier om gaat.
Jij moet het doen.
Van jezelf niet van mij.

En die kracht, die verbondenheid, als die ontbreekt, is eigenlijk alles wat er verder nog is, dood.

Mag ik het zeggen?
Ik heb het al gezegd.
Al het andere is dood.

Het is niet levend, het zijn simulaties.

Het zijn programma's op programma's.

En de hele wereld staat onder een controle van een eindstreep... die nodig is voor een heel ander iets als wat hier op de aarde zich afspeelt. En wij moeten gewoon dat intact laten. Wij moeten niet aan gaan sleutelen aan andere mensen hun scripten. Laat dat.

Als zij die scripten zo hebben ontwikkeld, prima. Dat moeten zij weten. Ze moeten alleen wel beseffen dat ik niet per se in dat script hoef te zitten. Dat is aan mij.

Wat is God dus?
De goddelijke kracht, de manifestatiekracht, is aandacht.

Hebben wij aandacht voor elkaar?
Heb je ook aandacht voor mij?

Ik zit hier niet als een leraar, hè. Niet, ben ik ook niet.
Ik ben heel iets anders dan een leraar.
Dat zie je ook wel, want ik ben er heel slecht in.
Ik ben veel beter in iets heel anders.
Nou, dat zal ik nog wel eens tonen.
Maar eerst dit.
Jij gaat ook wel tonen wat en hoe.

Dus, besef je het?
Ik praat niet tegen jou als aardse mens. Wakker. Wakker. Wakker zijn.
Je kan het aan 100.000 mensen uitleggen.
En je kan het aan 20 miljard mensen uitleggen.
Maar wie hoort het?

Wie het hoort is degene die het voelt. Degene die het voelt is degene die in verbinding is. Deze situatie waar we met elkaar in zitten is niet alleen mijn uitdaging. Ook die van jou.

De dingen wat jij ziet in de wereld gebeuren, dat zijn Force krachten.

De dingen die jij ziet gebeuren en ook de uitdagingen waar je mee te maken hebt, zijn ook mijn uitdagingen. Er is geen afgescheidenheid, dus het is erop of eronder zeg ik dan.
Het is of toepassen en het echt doen.
Dus toepassen wie je zelf bent.

Niet wat ik zeg nogmaals, maar wat jij ziet wat er moet gebeuren. Het is toepassen, het is mobiliseren, toepassen, uitvoeren. Mobiliseren-toepassen-uitvoeren, mobiliseren-toepassen-uitvoeren. En dan kun je hele ellenlange lijsten reacties lezen van allemaal mensen.

Ik heb eens een keertje bij mijn podcast gekeken.
En er stonden allemaal reacties onder. Van oh wat is het allemaal fantastisch, wat is het allemaal geweldig. En de anderen rij weer.
Oh wat is dat afschuwelijk, en die zitten er helemaal naast.
Wat is dat allemaal?
Doe het.

Mensen die het hart echt voelen. Mensen die het echt voelen. Die doen het. Ze doen het. Ik doe het. En jij doet het ook. We moeten elkaar alleen wat meer naar elkaar toe trekken. Om daar gewoon echt vorm in ook te krijgen met elkaar. Dus hart-paradijs, hart-brein-lichaam. Hart-brein-lichaam. In je brein komen. Niet dat overslaan. Het is heel fijn om in je hart te zitten, dat weet ik. Heel fijn. Dat is ook heel goed en prachtig. Maar dat hoofd overslaan betekent, als je daar niet met je bewustzijn in komt, betekent dat dat het hoofd blijft aangesloten op de matrix.

En je hebt een meditatie achter de rug, het is klaar, je staat op, boem, en de matrix pakt onmiddellijk weer over.

Jij bent in staat om dit naar boven te brengen, ik noem het dan maar even naar boven, om het naar boven te brengen, en volledig daarin te zijn en te blijven.

En het is zo'n mooi mechaniek, hè, om te zien hoe de matrix daarop reageert.

Dat is echt zo ontzettend mooi. En je krijgt ook hele goede, mooie ontmoetingen daarvan met mensen. Hele speciale momenten openen zich gewoon. Mensen die nog nooit naar je hebben gekeken, die kijken gewoon ineens. Dit is een bekrachtiging. Paradijs, niet in de matrix denken, niet vanuit de matrix denken, weten dat de matrix er is, naar beneden toe, voeten op de grond in het water in de grond, dit is een wereld waar ik nu verblijf.

Met allemaal systemen maar die systemen kan ik allemaal weghalen rrratttak-tak-tak-tak-tak. En wat overblijft is de natuur en die natuur is zoiets moois, daar zijn helemaal geen winkels nodig, niets is er nodig helemaal niets.

Ik ben letterlijk in een oneindige levende bibliotheek. Dat is Gaia. Door dat te beseffen, dat is het paradijs, verbinding maken met jezelf. Hart-brein-het veld in. Lichaam-veld. Dat is wat een bekrachtiging is. En nogmaals, dit wat ik dus een bekrachtiging noem, is besefkracht en beslissingsbevoegdheid scheppen.

Beslissingsbevoegdheid scheppen in jezelf.

Het is eigenlijk heel emotioneel als je daar goed doorheen kijkt. En waarom zou het nou eigenlijk zo zijn dat zoiets eenvoudigs niet doorgebroken is tot nu toe?

Wie heeft daar iets alleen zinnigs over te zeggen? (gelach).
Het is gewoon het allemaal zien.
Het is niet als een oordeel.
Het is ook een beetje een soort speelveld.

Je moet het gewoon aanduwen, want je moet er ook in wakker worden.
En ook als jij daarin wakker wordt, je kunt dat zien.

Zit het in je veld, gaan mensen om je heen het ook zien. Want zoals we elkaar de hypnose in hebben gepraat, of laten praten, zo praten we elkaar ook allemaal wakker. Dus wat jij weet, en heel duidelijk ook weet.

Laat dat maar stevig aanwezig zijn.

Dat schept ook duidelijkheid bij andere mensen.

Waarom zijn we bijvoorbeeld in enkele jaren tijd. Waarom zijn we als mensen die daarmee bezig zijn er niet in geslaagd of het niet gedaan om echt een enorme kanteling, en dat zijn grote veranderingen, dus dat bagatelliseer ik helemaal niet, maar om die grote kanteling te laten plaatsvinden.
Waarom niet?

Ik vond het wel een heel bijzondere tijd. Met corona. Ik had toen allemaal uitnodigingen om dan maar via de podcast en via dit. Ik heb gezegd, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee. Nee, dit is ook mijn coronatijd. (gelach).

Mag ik ook even?
Maar wat gebeurde er?

Het vangnet ging aan. Er kwam nog nooit zoveel spiritualiteit in één kort moment. Ik vind het echt verbazingwekkend dat Bax failliet is gegaan.

Dat weten jullie niet, maar dat is degene die veel apparatuur leverde in Nederland. En nou ja, zoveel winst met allemaal microfoons, mengpanelen, speakers en allemaal apparatuur om te kunnen uitzenden en dan toch nog failliet gaan.

Maar wat is nou eigenlijk de reden dat het niet is gebeurd? Wat is er nou tegelijkertijd ontstaan? Hoe zit het nou eigenlijk in elkaar?

Dit is allemaal als voorbereiding op de volgende tik.

Ik ga dit niet nog een keer vijf jaar doen, dat kan ik je nu vertellen.

Ik ga het je nog sterker vertellen, ik ga het niet meer langer dan een jaar doen.

En ik ga het je nog sterker vertellen, binnenkort ga ik iets heel anders doen.

Iemand: (niet hoorbaar)
Martijn: Nou het is precies wat je zegt, het heeft ook met betrouwbaarheid te maken, naar jezelf, maar ook onderling. Dit zijn geen oordelen, dit zijn allemaal gewoon woorden, maar die worden gedragen vanuit een respectabel gevoel.

Maar soms moet je wel dingen benoemen.

Het is ook dat je elkaar blijft assisteren.

En dat is in een squadron, dat je met elkaar in een squadron vliegt, of dat je met elkaar in een squadron aanwezig bent in bewustzijn. Is dat in tijden waarin het moeilijk en stevig wordt. Dat de problemen die jij hebt dat die niet de reden hoeven te zijn dat je er daarom niet meer bent. Iedereen ervaart zijn haar eigen uitdagingen als het grootst.
Dan verdwijn je.
En hoe betrouwbaar is dat?
Vanuit het paradijs?

En dan lijkt het, als ik dit zo benoem, lijkt het net alsof er een soort verplichting ontstaat om er voor elkaar te zijn. Maar vanuit het paradijs is die verplichting er helemaal niet.

En als ik het voel dat ik ben wie ik ben, en dat ik kan zien dat deze wereld wordt geregeerd door een hele donkere club als het ware, die de vrije zone en de vrije kracht van de mens gewoon heeft afgenomen door in systemen ondergedompeld te raken.

Als ik dat allemaal kan zien, dan is het ook zo dat als er iets aan de hand is, dat ik niet afhaak naar de mensheid. Dus mijn hart spreekt altijd. Dus mijn vraag van hoe kan het dat we daar dan eigenlijk niet, op de aarde dan ik heb het niet over ons moment van nu, maar op de aarde.

Hoeveel plaatjes en filmpjes zijn er wel niet van wat je niet mocht weten maar toch moet weten, hidden history en het zijn ook allemaal interessante dingen. Dat is ook heel mooi om te zien. Maar wat helpt dat nou eigenlijk? Dus waar ga je je tijd in steken?

We moeten iets collectiefs doen met elkaar.
Maar we moeten collectief niet met het moeten. En ook niet met elkaar elkaar nadoen. Maar er moet een hele gedegen, bewuste, laat ik zeggen volwassen, liefdevolle, paradijsvolle gevoelens bij elkaar komen.

Waarin je voelt, oké, dit ga ik doen. Andersom weer gezegd, als vijfduizend mensen dit doen en jij doet het niet, dan doen die vijfduizend mensen het allemaal voor niets. Dus mijn antwoord is omdat je het gewoon niet hebt gedaan.
Is dat nou erg?
Zeg ik dat nou om een bepaalde reden?

Ja, eigenlijk wel, om gewoon wat meer bewustzijn te mogen kweken van als hier dingen veranderen op mijn beeldscherm, als ik in mijn bewustzijnsrealiteit, dus de realiteit die ik zie, als daar wetten op non-actief worden gesteld. Als daar andere weten wordt gelanceerd. Door mij. Mijn gevoelens. Ja, het kan ook alleen maar reageren op mijn gevoelens.

Want alles wat andere mensen samendoen.
Dat heeft wel kracht.
Maar het kan geen impact krijgen op mijn bewustzijn.
Omdat het moet vanuit mij gelanceerd worden.
Dus eigenlijk is het ook een vorm van luiheid. Ja.

Maar het is allemaal gewoon om het eerlijk te benoemen over ons. Is dat als je een moment neemt om bij jezelf te blijven. Wat gebeurt daar?
Moet je eens kijken wat eigenlijk bij jezelf blijven is.

Ik wil de wereld veranderen maar tien seconden bij mezelf blijven mwuh dat is nogal moeilijk. Gedachtenloos zijn, verplichtingloos, geen opdracht in mezelf maar wel wakker zijn en mezelf ervaren.
Dat is ook al lastig.

Er kan zo een gedachte doorheen gaan. En ik zeg niet dat dat zo bij jou ook is. Maar je moet gewoon zien hoe ver het is gekomen. Dus je moet gas gaan geven.
Je moet het er niet bij laten zitten. Je moet het echt doen.

En die liefde voor de wereld die kun je nooit in een opdracht van een oefening of zoals wat hier zit een of ander Martijn. Kun je nooit je liefde voor de wereld gewoon in een keer aanzetten. Dat kan niet via een ander.

Dat gaat in je eigen spontane moment. Of althans het gaat vanuit jezelf. Je kunt het ook spontaan zelf bewust maken. Maar zeker niet via de informatie of via de woorden van anderen. Dat gaat niet. Maar er is wel gas te geven.

En daar hebben we toch afgelopen vele jaren op de aarde allemaal heel hard aan gewerkt.

Als we straks allemaal naar huis zijn, dan hebben we dit veld waarin we nu zijn ook geïnformeerd. Overal waar het menselijk bewustzijn komt, veranderen de informatievelden. Dus in dit moment, in dit nano momentum, liggen miljarden mogelijke scenario's opgeslagen. Dit is..., in al die momenten die aansluiten op dit moment waarin we nu zitten, daar zit je al in aanwezig.

Dus menselijk bewustzijn wordt overal opgemerkt en opgeslagen.

Dus er is iets met dat aandachtsveld voor jou. Ga die aandacht maar eens verder opgooien. Ga nog mooier en beter kijken naar bepaalde dingen. Kom er maar eens dichterbij in de buurt. Wij zijn zo ontzettend mooi in het tot stand brengen van de terugkeer van de Force.

Wie wil er nog iets over zeggen of vragen?

Anders gaan we naar de volgende ronde.
Ik breng hem even naar deze mevrouw, die was net een nano seconde eerder dan jij, moet je maar je eigen bewustzijn gebruiken

Iemand: (deelt ervaring over bekrachtiging. Niet getranscripteerd)

(01:06:50 minuten)

Martijn: Het laat ook heel duidelijk zien dat deze lichamen die wij ervaren, op de aarde hier dan, het is heel gelaagd wat ik zeg want ik kan ook anders erover spreken, maar het laat wel zien dat deze lichamen die wij ervaren dat die héél vatbaar zijn voor intelligentie van anderen.

Als je daar bewust van bent, dat je gewoon heel snel beïnvloed wordt, hoe diep ben je dan nu al beïnvloed? En dat is het.

Want dat is wat de Anunnaki hebben gedaan met 13 verschillende machtsgroepen binnen de Anunnaki, die hebben bij het, toen ze zichzelf hebben op.., toen ze naar de opheffing gingen van zichzelf om terug te trekken, wat een opdracht was uit de constellatie Alpha Lyrae, in die tijd moesten de mensen, de Anunnaki zich terugtrekken, en toen is de tijdlijn gewist en veranderd, aangepast, en toen hebben ze zichzelf geüpload in de lichamen die achterbleven op de aarde als de aardse bevolking, die al restanten waren van andere oorlogen.

En daar kun je aan zien, want dat is namelijk de module waarin wij nog steeds opdrachten uitvoeren van anderen. En dat moeten we gewoon gaan zien. En omdat dat is ook allemaal voorzien dat we daarachter zouden komen.

En daarom is er een matrix box, het is een onderdeel van de grote Orion groepen, is er een samenleving geïmplementeerd op basis van gehoorzaamheid. Dus geld is een gehoorzaamheidssysteem. Het is gedaan om dat opdrachten uit te voeren in stand te houden. Het zit echt zo slim in elkaar en je gaat nooit dat systeem van dat geld veranderen. Dat niet.

Wat je kunt doen, is het paradijs terughalen in je bewustzijn.

En als je dat paradijs, de waarheid noem ik het maar, de echte waarheid van hoe het hoort te zijn, als je die terug haalt en je gaat verlicht denken, dus niet religieus spiritueel, gewoon verlicht denken is je zelf denken.

Je haalt gewoon tevoorschijn wat je van binnen voelt en je zet dat gewoon naar buiten, dan zul je zien dat de matrix daarop gaat wankelen. Ik garandeer je dat we in staat zijn, en ik geef daar gewoon een garantie op af, dat wij in staat zijn om het hele bancaire systeem... (enige stilte), ik garandeer je dat. (gelach).

En daarom zeg ik ook van het was peanuts de corona.
Ben je eraan toe?

Voel je echt dat je die grote verandering, wat eigenlijk een implosie is, die dus in het systeem waarin allemaal mensen in een gehoorzaamheidstraject lopen, ben jij in staat, besef je dat als je verantwoordelijkheid en betrokkenheid, besef je dat je met je liefde en met je verzorgingsbewustzijn, lief zijn en goed zijn voor elkaar en misschien ook hard durven optreden om dat paradijs van binnen ook naar buiten toe uit te zetten? Dus duidelijkheid te verschaffen.

Ben je daartoe in staat?

Of loop jij nog met een kabel rond dat we in een veranderende wereld zitten?
Want dat roepen ze al duizenden jaren; ‘we zitten in een veranderende wereld.
En aankomende twee jaar wordt het zo mooi en er komen zoveel mooie dingen, zoveel mooie dingen’. Nou er kan iets komen en er ligt ook iets en dat komt met een klap. Maar goed dan moet je wel de klap uitdelen

Iemand: Ik had even een vraag over bewustzijn, zeg maar, aandacht in een soort brandpunt te creëren. Stel je voor, ik weet niet of dat het werkt, maar ik denk het zelf wel. Stel je voor dat we met z'n allen afspreken, we gaan, vijf uur is een moment om, ja, ieder voor zich aandacht ergens op te werpen. Dat je dat ook op een ander moment op de dag doet, maar met de aandacht op vijf uur. Dat je daardoor een soort bewustzijn brandpunt creëert in het veld. Klopt dat? Of kan dat?
Martijn: Als jij dat kan, dan kan dat.

Iemand: Het kan. Iedereen doet gewoon zijn eigen ding. Alleen we spreken dan af bijvoorbeeld vijf uur ‘s ochtends. En dan hoef je niet vijf uur ‘s ochtends uit bed per se. Maar als je er bent, dan ben je er. Maar je kan het ook ‘s middags om drie uur doen. Want je concentreert je op vijf uur ‘s ochtends. Dus dan gaat al die aandacht, tijd is relatief natuurlijk, gaat naar dat moment.
Martijn: Antwoord ja, dat kan. (gelach).

We hebben dat allemaal zien gebeuren. Door de vele jaren heen, als je gewoon terugkijkt. Dan zie je dat er heel veel initiatieven zijn op het gebied van meditatie. Ik ben niet de man van de meditatie.
Ben ik niet.
Ik hoor jou dat niet zeggen. Daar reageer ik ook niet op.
Het moet veel gedetailleerder.
En gedetailleerder betekent dus dat je meer in details voelt wat je aan het doen bent. Misschien is dat goed om dat thuis te doen.

Laten we even een schoon nieuw schriftje pakken met een pen.

Die je niet hiermee naartoe neemt. Maar waar je je gaat in beeld brengen, in detail in beeld brengen, wat jouw draaiboek is.

Als we dus dit soort dingen doen wat jij aangeeft. Waar die verandering voor jou op gebaseerd is?

Want kijk bewustzijn werkt in abstractie, het kan heel abstract zijn wat je voelt, maar wij kunnen ook heel gedetailleerd zijn. Je kunt precies die lantaarnpaal.

Ik deed het vroeger bij mijn ouders in de straat, die ene lantaarnpaal uitzetten, met je gedachten. Ik deed het. Ik zette ze uit. En de mensen in de buurt, die snapten er niks van. En mijn ouders zagen het gebeuren. Ik deed hem uit. Die palen hebben nummers, lantaarnpalen. Ik focuste me daarop, in detail, en precies die paal ging uit.
Waarom? Omdat ik die paal ook aanwees.

En dit hele veld is een gedetailleerd met, ik noem het maar een navigatiesysteem, details, hoe noem je zoiets? ehm... de coördinaten, dit veld heeft allerlei coördinaten, dus dat kun je heel gedetailleerd neerzetten en waar wij naartoe moeten, ik vind het fijn dat je dit ook aangeeft, wij moeten naar de details toe en dan moet je op mij niet vertrouwen want dat mag je nooit, je moet op jezelf vertrouwen, maar ik kan het wel zeggen, ik weet wel waar de detail locaties zitten.

Ik moet daar heel voorzichtig in zijn omdat ik krijg zo'n ongelooflijk pak op mijn sodemieter iedere keer op alle mogelijke manieren. Er wordt echt jacht gemaakt altijd op wat ik denk en wat ik doe. Dus ik moet hem niet op mijn eigen conto nemen. Ik moet hem gezamenlijk met elkaar dragen. Samen. Als je met vijfhonderd, vijfduizend of tienduizend mensen samen gedetailleerd werkt, een bewustzijnssleutel schrijft. En die ga je daarheen brengen, dan moet die ook vanuit zeg maar vijf- of tienduizend mensen, moet die ook vanuit ieders eigen unieke manier, moet die worden aangezet daarheen.
Maar als je dat door 1, 2 of 3 mensen doet, boem! (..?).

Iemand: Wereldwijd zijn mensen niet echt bekend met hetgene wat jij vertelt. Ik heb de afgelopen zes jaar proberen uit te vinden of er iemand is die een beetje hetzelfde denkt als jij. Dat is mij niet gelukt. Jij verteld wereldwijd zijn hier mensen van op de hoogte, ken jij die mensen?
Martijn: Ja.

Iemand: Weten ze die details van je waar jij het over hebt?
Martijn: Ja.

Iemand: Waarom ken ik ze niet dan? Ze hebben geen podcast, boeken of iets, misschien daarom juist ook... Ze maken zichzelf niet kenbaar, laat ik het zo zeggen. Misschien kennen andere mensen ze wel. Ik ken niemand die hetzelfde verteld als jij namelijk.
Martijn: Nee dat klopt. (gelach)

Iemand: Wat zijn dan de details als we straks wereldwijd meditaties gaan doen?
Martijn: Dan moet ik iemand zien te vinden die mooie podcast kan maken. Er zijn natuurlijk wel mensen die dicht in de buurt komen van mijn verhaal. En ik kan het ook andersom zeggen dat ik heel dicht in de buurt kom van die mensen hun verhaal want ik ben niet leidinggevend. Maar er zit wel altijd nog iets tussendoor, wat de vrijheid van het echte krachtige, kosmische denk veld ondermijnt of weg filtert. Dat is er. En ik denk ook dat dat onze grote opdracht gezamenlijk is.
Dus niet om Martijn na te praten, want oe oe oe, dat is zo. Maar je moet je eigen bevindingen naar voren halen. Dus als jij zegt van ik heb die mensen nog niet ontmoet, dat betekent ook dat, argh alles is zo sturend hè, dus ook wat ik zeg, dat beoog ik niet, maar het kan ook betekenen, zo klinkt het wat zachter, het kan ook betekenen dat je verder de deuren open moet gooien in wat je zelf hebt ontdekt. Dan gebeurt er iets.

Iemand: Dan vinden we elkaar...
Martijn: Juist.

Iemand: Dus dan er hoeft geen plan te worden gemaakt we gaan afspreken om dan en dan een gedetailleerde mediatie te doen?
Martijn: Exact.
Er zijn zoveel verschillende routes.
En ik doel op niemand hier.

Want het kan best zijn dat dat van toepassing lijkt op jou. Nou, misschien is dat ook wel heel toevallig, ook niet zo on-toevallig zo. Maar ik bedoel er niks mee. Behalve dat het wel zo zou kunnen zijn.
Mensen om je heen, in je bestaan, die kunnen ervoor zorgen. En het ligt er niet aan die mensen, maar uiteindelijk ligt het aan mij en zelf, maar die kunnen ervoor zorgen dat je jezelf eigenlijk toch niet helemaal volledig uitdrukt in wat je voelt.

Bijvoorbeeld omdat je mij een keer hebt mogen ontmoeten en ik jou een keer heb mogen ontmoeten, kan het zijn dat je in plaats van te vertellen wat jij hebt ontdekt in jouw leven, dat je gaat vertellen wat Martijn van Staveren heeft ontdekt in zijn leven. En dat zijn twee totaal verschillende trajecten.

Het eerste wat jij hebt ontdekt is de waarheid want als je vertelt vanuit jezelf dat is het. En het tweede wat Martijn van Staveren heeft ontdekt dat is de matrix.
En dat is precies waar het over gaat als je vanuit jezelf spreekt, vanuit jezelf spreken, dat is energie, dat is levenskracht, dat komt van binnenuit, dat stroomt, dat is ook waar, dat komt uit jezelf, je vertelt je eigen gevoel, je eigen ontdekkingen, de dingen waar je tegenaan liep, wat je hebt gevoeld.
En ook wat je weet wat je moet doen. En ook waarom je het doet.
Omdat de weg leidt naar de diepste waarheid en verbondenheid van hoe het leven hoort te zijn op jouw manier. Op dat moment is jouw informatieveld organisch.
En als je zo gaat spreken, dan kun je ook in het witte huis terecht komen.
En als je gaat spreken zoals andere mensen spreken. Of je gaat met andere mensen constant in hun visies mee.
En het is heel waardevol om elkaars visies te horen. Maar er moet ook een moment zijn. En dat is echt vaak een vastloper. Een moment zijn waarin je beseft.
Dit is het niet. Wel mooi. Het is heel veel. Maar eigenlijk is dit het niet. Ja dus Dino. Zo is het wat je net suggereert.

Iemand: Ja ik wilde iets vragen. Ik merk als ik in mijn gevoel sta en doe wat ik voel. Dan gebeurt er heel veel als reactie daarop. Ik zie dan ook een crash. Ik dacht eerst dat ik dan crash. Maar ik zie dat alles om me heen crasht. En dan ga ik in mezelf. En in de machine. En het expandeert. En ik zie ook dat de sluier een beetje wegvalt. En ik voel dat het boem boem boem, het wordt allemaal groter.
En de volgende ochtend word ik wakker.
En dan schijnt er een aardbeving geweest te zijn. En het voelt alsof een ander besturingssysteem dan het nog wel weet. Maar ik weet het niet meer. Dus kan het ook zo zijn dat ik wel meemaak dat ik alles zie crashen maar dat het weer gewist wordt of dat ik weer terugkom? Laat ik het zo zeggen.
Martijn: Weet je, deze wereld die wij hier zien als deze fysieke realiteit, die wordt hier helemaal niet ontworpen.
Sterker nog, het wordt nog niet eens door ons geïnterpreteerd.
Wat er gebeurt is dat er een sub-realiteit is en eigenlijk is dat de hoofd-realiteit.
Dat is een verbondenheid, ik heb het wel eens eerder genoemd ergens, dat was in Meterik 2023, dat ik sprak over kwantumverstrengeling.

Kwantumverstrengeling houdt in dat er dus een verbinding is tussen twee verschillende objecten die zich niet in dezelfde ruimte, maar ook niet per se in dezelfde dimensie bevinden.

Daarom is dit ook een poppenkast. Dit is een echte serieuze wereld, maar het spel wat we hier te zien krijgen, wordt gespeeld in een andere verdieping. En daar worden de dingen besproken en gedaan. Daar worden dan handelingen gepleegd. Daar worden de gesprekken gevoerd.

En die gesprekken zijn kwantum verstrengeld met deze wereld hier.
En dat is dus ook met gebeurtenissen zo. Dus waar gebeurt het het eerst?
Nou, dit is natuurlijk weer een hele zijstraat maar het is echt een enorm indrukwekkend iets als je beseft dat verschillende realiteiten aan elkaar gekoppeld kunnen zijn. Het is net alsof je vijf, zes verschillende videofilms tegelijkertijd afspeelt. Tegelijkertijd.

Dus zeg maar eventjes zes, zeven, acht schermen naast elkaar.
Elke film heeft andere figuranten. Elke film heeft een andere omgeving.
Maar als je gewoon met je ogen naar die beelden kijkt, dan zie je dat eigenlijk steeds hetzelfde gebeurt. In het eerste filmpje zitten ze op een paard en rennen ze keihard en valt iemand van het paard af en breekt zijn been. In het andere filmpje is er iemand aan het vliegen met een vliegtuig komt er een vogel in de motor terecht en het vliegtuig stort neer. En die persoon, die overleeft het wel.

Dat zijn synchronisaties in kwantumverstrengeling. En de Anunnaki hebben deze wereld hier puur opgericht uit controle. Omdat ditgenen wat hier gebeurt is een resultante van een heel andere werkelijkheid.

Dus wat wij oppakken en wat wij dromen. Je stelt niet per se een vraag aan mij. Maar eigenlijk is het zo groot dat wij moeten ophouden betekenissen te geven. Want alle betekenissen die wij geven, daar heb je hem weer, die wordt één keer opgeslagen dat is de betekenis en vervolgens gaat het onderbewustzijn die betekenis als enige mogelijkheid aangeven en boem!

De matrix zegt daar gaat ie hopsa die kant uit.
Ik kan het gewoon zo zeggen als aardse mensen in het stukje verstand wat we hier hebben gaan wij nu niet snappen wat er aan de hand is, maar wat we wel snappen is wat het paradijs is.

En als wij daarin opstaan, als wij daarin gaan luisteren, we komen tot elkaar, we gaan echt goed voor elkaar zorgen op de aarde, zorgen ook echt, dus we gaan naar buiten toe en we zeggen gewoon tegen, zoals ik tegen mijn bomen ook gewoon praat, van tot morgen.

Ik ga echt niet al die bomen langs, ik spreek tegen de tuin, maar tegen die boom wel, tot morgen. Ik doe het hokje open van dat lieve haantje en ik zeg dag liefie, en dan komt hij naar buiten pok pok pok, want hij leeft in hetzelfde gras als waar ik sta, samen met elkaar.

Dat is een heel grote verbondenheid. En dat is wat we wel snappen. Dat is een gevoelsveld. En dat is een liefdesveld. En vanuit dat stuk, daar moeten we mee bezig gaan. Want we kunnen de meest gekke dingen dromen, en de vraag is natuurlijk dromen wij omdat het al gebeurd is? Is er iets gewist? Is het gebeurd omdat ik het gedroomd heb? Is het ergens anders al gebeurd? En ben ik de ontvanger van die gebeurtenis? En zet ik hem via mijn dromen hieraan?

Oh, goh het kan wel een medium zijn. Wat mediums? Wat zijn mediums dan precies? Mediums? Wist je dat nog niet? Nee. Nou, mediums die zijn hulptroepen van het Draconiërs. Pardon? Hoe durf je? Wie denk je wel niet dat je bent? Nou, dat weet ik. Dat is niet dat ik dat denk. Hier is zoveel meer aan de hand. Je kunt niet op een ander vertrouwen. En het is heel stigmatiserend wat ik nu zeg. En niets in mij wil dat zomaar doen want als medium breng je heel veel in het veld heel veel goede dingen ook naar voren toe. Dus maar alles zit in elkaar verstrengeld.
Dus grote controleurs achter de schermen hebben directe kwantumverstrengelingen met bepaalde mensen die juist hele goede boodschappen doen. Ik vind zelf dat ik een hele belangrijke boodschap uitvaardig hoewel ik mezelf niet als belangrijk zie maar ik moet ontzettend uitkijken dat ik daar niet meer mee doe dan alleen dit stuk. Want anders word ik ook een medium. En zodra ik medium word, dan sta ik hier niet meer met deze ogen. En dat blijft wel zo

Iemand: (niet getrancripteerd)
Martijn: Ja. Ja, zeker. Maar dan praten we ook over heel veel verschillende dingen in één keer.

Want we hebben dus, wij zijn oorspronkelijke mensen, jij bent een oorspronkelijk mens, we zijn oorspronkelijke wezens, we komen uit een stamwereld, uit een stamrealiteit waarin geen tijd bestaat zoals we het hier kennen.

Dus je hebt oorspronkelijke mens en je hebt op dit moment aarde mens. En de aardemens die vol programma zit, dat is dus niet één statische persoon, dus zodra je in die stamgevoelens komt, de oorsprong gevoelens, dan is er ook, en dat is precies wat ik net benoemde over die Anunnaki, die gaan dus in gevecht, die gaan in gevecht.
Nou en dat los je niet op met erwtensoep. Weet je waarom ik dit nu doe? Weet je nog wat je een tijd geleden zei?

Iemand: Nee.
Martijn: Over dat grapje van mij. Ja dat je dat vervelend vond dat ik dat deed.
Dat geeft niet. Maar ik maak ook geen erwtensoep dus dat wordt Unox. Nou wat ik bedoel is dat dit wat jij uitspreekt en dat is precies het interessante wij zijn niet één persoon hier op dit moment.

Je kunt ervoor kiezen, om precies in dat moment, en dat is ook je helderheid waarin je komt, dan komt er een kracht tevoorschijn, dan weet je gewoon, dit is gewoon geestelijke kung fu. Boem! Daar is die. Daar ben ik. Hier ben ik.

Dit is liefde, dit is de waarheid, dit is de echtheid. Hier sta ik. En dan komt die kracht, gevoed ook echt door liefde, komt tot dat moment. Maar wij zijn niet alleen dat. Er wervelt van alles om ons heen.

Dus genetische informatie, voorouderlijk geschiedenis, toekomst lijnen draaien door ons heen, maar ook Anunnaki inserties die er doorheen lopen plus ook nog machinerie van de het archontische veld. Dus er draait zoveel door ons heen.

Dus je moet ook beseffen oké dit stuk wat hier nu, en ik zeg het even niet over jou want dat weet ik niet maar wel naar aanleiding van jou, dus het is los van jou.
Het is zo dat als je een terugslag krijgt, omdat je voelt je goed, je vindt het fijn, en dan krijg je een terugslag, dan gebeurt er iets, dan is dat niet een terugslag in dezelfde personage die zichzelf zo goed heeft gevoeld.

Dus dan vindt er een terugslag plaats, een her-kalibratie op het aardebewustzijn.

En dat aardebewustzijn wat dus beschadigd is, en wat ook in een repetitieve, boze en teleurstellingsmodus kan zitten met pijn et cetera.
Dat is het ergste wat er is, pijn, hoe dan ook, het verdooft je, duwt je uit de schepping weg, pijn. Op dat moment is jouw aardebewustzijn in charge.

En op het moment dat we dat niet bewust zijn wat er gebeurt, welk deel daar spreekt, kan het zijn dat je jezelf per ongeluk onbewust identificeert met dat jij dat daar bent. En zodra je daarin meegaat, en vooral als het al tien keer gebeurd is, honderd keer, of tienduizend keer, dan ben je heel snel geneigd om die tegenslagen, die we dus voelen, ontmoedigingen, om dat te kunnen ervaren als iets van mij. En daar moet hij eruit. Hij moet daar eruit.

Dus je hebt aardemens, en je hebt aardekosmosmens. Dus de aardemens wordt zich bewust kosmisch onderdeel te zijn. Dan heb je de kosmosmens, en dan heb je de kosmos stammens. Dus dan wordt de kosmosmens zich bewust van, is zich bewust van ik ben ook een stamwezen en daarboven, even in hoog en laag, heb je het stambewustzijn en dat stambewustzijn dat is als dat weer terug kan keren in het denken is dat stambewustzijn in charge om datgene wat er via het aardemens die verstoring wordt gevoeld in een keer te stoppen. Boem.

Iemand: Ja maar even serieus
Martijn: Ja maar ik ervaar het ook alleen maar serieus. Want dit is geen spelletje. Dit is gewoon heel heftig.

Iemand: (niet getranscripteerd)
(Muziek: aarde geluid wordt aangezet)
Martijn: Ik hoor wat je zegt.
En ik denk dat iedereen dat hier op een bepaalde manier ook kent. Anders dan jij natuurlijk. Maar we kennen allemaal die switches. Trauma, trauma kun je niet helen. Nee, maar trauma kun je niet helen.
Nee, alles wat er ooit is gedacht, alles wat er ooit is ervaren wordt voor alle tijden opgeslagen. En als je over het spoor van datgene wat er is opgeslagen reist dan kom je het tegen. En als je het tegenkomt. Bijvoorbeeld steeds die boze man. Steeds die boze man. Weer een nieuwe partner. Weer uiteindelijk, weer een hele nare man. Weg die man. Andere man. Weer een probleem. Weer een andere andere man maar ook weer een probleem. Als je dat steeds tegenkomt dan reis jij nog steeds via de route, dus er is een verbinding in jouw bewustzijn van de aarde mens en dit muziekstuk, deze vibratie, laat ons horen waar we heen moeten.

Dus wees je er bewust van dat je door middel van bekrachtiging door in te stappen in jezelf dat je uit dat aarde mens waar ook de beschadiging en manipulatie zitten dat je daar uitstapt en dat klinkt een beetje zwart-wit zo dat je daaruit stapt. Maar het is, je stapt in jezelf en hoe ruimer je jezelf bevoorraad hoe rustiger je dat doet en ook al is er van alles aan de hand en ik weet ook wat hoofdpijn is, ik weet ook wat- ik weet op mijn manier, ik weet wat mishandeling is, ik weet wat pijn is, ik weet alles.

Ik ga niet zeggen dat ik hetzelfde heb meegemaakt dan jij, maar ik weet wel dat wat ik uitspreek is gebaseerd op al mijn ervaringen. Afschuwelijk.

Als ik in het aarde Martijn zou zijn, dan zou ik hier niet kunnen spreken. Zo zwaar geteisterd word ik in dat stuk om pijn te ervaren. Geestelijke pijn, lichamelijke pijn, psychische pijn. Maar ik ben terug. Ik ben hier. En zo ben jij hier ook.
En wat we moeten doen is beseffen dat als we naar die kern toe gaan binnen in ons dan is dat andere dat is er nog steeds, kan niet geheeld worden, maar dan is dat andere in de primaire naar de achterkant, het reist daarheen, daar reist het heen.

En dat blijkt ook wel want via hypnose extern kunnen klachten ook worden weg geprogrammeerd. Alleen dan heb je er een externe programmeur voor nodig die jou dat overtuiging in leest en wij moeten dat zelf doen. Dus ik hoor wat jij zegt.

En het is ook helemaal waar wat je zegt. Daar kan ik niks tegen inbrengen. En dat ben ik ook helemaal niet van plan. Maar als jij in de kracht weer van jezelf komt.
En dan vindt dus een terug klap, een backfire plaats. Dat je gewoon achterover klapt en dat je weer daarin terecht komt. Beseffen dat dat zo is.
En neem nou de tijd en doe het nou eens een keer anders. Dat is het.
Die verantwoordelijkheid die moeten we voor onszelf nemen.
En dan zul je zien dat het gewoon anders kan en dat is niet omdat ik er makkelijk over wil praten, het is niet omdat ik zaken wil bagatelliseren. Want ik weet, zoals ik net al zei, ik weet wat pijn is, ik weet hoe zwaar het hier kan zijn, ik weet dat echt zelf, ik ben niet een verlicht persoon in de zin van ik heb alles helemaal onder controle, ik voel niets op de andere. Tuurlijk wat denk je wat ik allemaal voor me kiezen krijg. Maar hier ben ik en ik sta hier als je gelijke om je uit te nodigen om je bewust te zijn van datgene wie je werkelijk bent en waar je echte hart ligt. En dat hand in hand ook met de personage van de aarde te leven. Luister goed naar jezelf (Martijn zet de aarde muziek zachter en uit). Ja, ik geef je de microfoon nog eventjes.

Iemand: Je zegt net dat bepaalde velden blijven eeuwig opgeslagen maar is het mogelijk om sommige programmeringen uit te schakelen of stop te zetten?
Martijn: Het is mogelijk om je eigen veld dermate te versterken, dat binnen die trilling van je eigen bewustzijn dat andere niet operationeel kan worden. En dan zou je technisch kunnen zeggen dat het weg is.

Iemand: Ja, want ik bedoel dit meer rond... je hebt het vorige keer wel een keer gezegd rond woningen waar soms iets hangt. Zijn gebeurtenissen geweest, er hangt iets. Mijn ervaring is in ieder geval dat dat uitgeschakeld lijkt te kunnen worden als ik daar op een bepaalde manier aanwezig ben.

Maar ik vraag me dus af is dat echt zo of word ik daarin ook enigszins misschien misleid?
Martijn: Nee, het is ook daadwerkelijk zo. Maar er zijn heel veel redenen waarom dat uitgeschakeld kan worden. Waarom voelen wij ons fijn als we bijvoorbeeld een mooie tocht maken, een reis of zo. Omdat de omgevingsfactoren die we zien, dus de epigenetica, daar anders is. Dus de omgeving heeft invloed op wie we zijn.

Wij zijn ook nomaden van oorsprong.

We hebben wel een hele fijne locatie, een heel groot gebied waar ieder mens thuishoort, thuis is. Maar wij hebben een nomadisch bewustzijn.

Wij zijn avonturiers. We houden van het leven, we onderzoeken.

En die prikkels hebben wij ook nodig.

Wij geven onszelf ook aan de omgeving mee. Dus over en weer.

Dus als jij in die omgeving komt, kun je registreren wat daar gebeurd is en wie daar allemaal zijn geweest. Dat is open kaart, open bibliotheek.

Maar dat is de epigenetica en dat kan dus ook meebewegen in dat je voelt dat het dan weg is. Dus het kan uit heel veel verschillende manieren en richtingen kan dat komen.

Nou, mooie tijdreiziger.

Ik weet niet wel naar welk jaar jij weer teruggaat. Ik ga in ieder geval weer terug naar waar ik vandaan kom. Ik weet niet wanneer ik dat ga doen. Maar ik hoop wel dat we het samen doen. Ik hoop dat je een beetje een voedende energie hebt kunnen voelen in jezelf. Het is misschien best wel veel.

Het zijn geen standaard bijeenkomsten nou eenmaal.
Dat is wat het is.

Ik ben je dankbaar dat je gekomen bent. Laten we maar eens kijken wat we hier verder mee kunnen doen. In ons eigen leven.

En Dino, ik weet het ook niet hoe het verder moet. (gelach).

Wel thuis.
En heb een hele fijne avond.

Dank je wel

(eind)

20250529-MvS-Zelfbekrachtiging-Basis-van-Bewustwording-Meterik-26jun2025

https://matrix-nl.freevar.com/#29_mei_2025

De val: “Het Vlies” hoe de oorlog gevoerd wordt via ons bewustzijn |

20250529-MvS-1-3-Zelfbekrachtiging-bewustwording-Meterik

deel 1-3 | 29 mei 2025 | Martijn van Staveren in Meterik

Minuut 1.00.26

Er is veel gebeurd.

We staan nu op een punt, nadat de invasie plaatsvond.

-Ik pak hem eventjes van één kant nu-
De prachtig mooie paradijswereld Gaia, een oorsprong, geïnvaceerd werd door een super -in onze woorden- geavanceerde technologische denkmacht, een rekenkundige macht die binnendrong. Ja dat is enorm.

Er werden -laat ik het maar heel eenvoudig zeggen- We werden met, wat we hier op de Aarde zien, per gram hersenweefsel, dat is de bovenkant, dat is een laag, een vlies onder de schedel zeg maar. En dat loopt helemaal door, door het hoofd heen helemaal naar beneden, loopt het onder het Hart door.

Het is een vlies wat hier zit.

Per gram zit meer dan een miljoen kristallen daarin.

Dat is ook wetenschappelijk. En in de tijd van de val, de invasie, toen Gaia, toen de Aarde werd omvergeworpen, overgenomen werd.

Toen werden er al die triljarden hersencellen, wat vanuit de wereld wie we daar zijn spreken we niet over hersens, we spreken daar ook niet over ons Hart, we praten daar over bewustzijn.

Die kristallen die werden ingeladen met informatie en ogenblikkelijk werd onze vaardigheid, dus de impact die jij hebt op hoe de vibratie resoneert, daar waar menselijke aandacht is, vindt een verandering plaats in een geprogrammeerde realiteit.

Dit is een geprogrammeerde realiteit nu.

Daar waar menselijke aandacht is, niet volgens een geschrift of een boek of een ander, maar vanuit daar waar jouw aandacht is, helemaal los van alles, puur jouw aandacht, dan vindt er verandering plaats van hoe de werkelijkheid vibreert.

Dus de oorzaak en gevolgen die geprogrammeerd zijn, die worden ontkoppeld, en dan komt er een andere trilling komt er vrij.

En dat noem ik het godsveld, dat is de ruimte die niet voorbestemd is.

Maar die gaat, wordt ingevuld, gecreëerd wordt op basis van wie jij ten diepste bent.
Geef gewoon even niets, gewoon maar puur jij.
En dat is de vaardigheid van de mens.

En bij de invasie van deze intelligentie werd er een koerswijziging aangebracht waardoor de mens zichzelf niet meer goed kon ervaren en werd volgepropt met allemaal informatie van zeer hoog geavanceerde superbeschaving en intelligentie.

Die hebben ons zodanig laten geloven in de lijn van hun gedachten. Dus er werd een berekening van deze realiteit en de observer werd er bewerkstelligd, waardoor onze impact, onze invloed, op hoe de werkelijkheid zich gedroeg kwam te vervallen. En toen sloegen ze toe.
En dat noemen ze de val van bewustzijn.

Dit is eigenlijk erger, dit zijn niet de goede dingen om zo te zeggen op de Aarde, maar ik zeg het wel. Het is erger dan het zwaarste bombardement aan wapens wat je je kunt voorstellen. Wat er toen is gebeurd is gigantisch.

En de aandachtskracht van de mens, dit zijn woorden, maar je moet maar eens heel goed gaan beseffen wat dat echt is…

De aandachtkracht van de mens kwam in verval en werd geminimaliseerd.

En wat aandacht eigenlijk is…je moet maar eens goed kijken, wanneer heb jij aandacht voor iets?

Wanneer word jij gespitst met je aandacht?
Wanneer laat iets je niet meer los?
Ik heb het nu over de aandacht van de verbinding hé.

Als hier een hondje is overgestoken en dat hondje zou worden aangereden en heeft een gebroken pootje, dan zouden we hier met zijn allen niet zitten. Dan zouden we ogenblikkelijk bezig zijn ons te ontfermen, met ons hele bewustzijn, over dat beestje.

Dat is een gevoel. -dat is maar een voorbeeld hé- Je kunt zoveel voorbeelden tevoorschijn halen. Maar van wat aandacht is, aandacht, het woord commitment is het ook niet, aandacht is zoiets puurs, dat is ogenblikkelijk, totale verbondenheid.

Niets kan dat verbreken.

Niets, iedereen kan hier doorschreeuwen, ik heb het vaak hier mee gemaakt dat mensen je ergens van hebben willen afhouden en jij wist van: ‘dat gaat jou niet lukken, want dit moet ik doen en hier ben ik bij. En ik ga ervoor en doe het helemaal.” Dat is het!

Dat moment: de aandacht, dat is een kracht, dat is de Force in het Engels, dat is het goddelijke, dat is het paradijs en daar zijn wij uit weggeduwd.

En wij denken nu op de Aarde dat oorlog wordt gevoerd met raketten en bommen en met lasers en al die plasmawapens.

Als we goed kijken naar de hele cyclus die ik net heb benoemd dan zien we dat de oorlog wordt gevoerd via het bewustzijn.

En dat dat het hele geavanceerde van alle oorlog is.
En dan heb je hele knappe, witte, stevige, laarzen nodig om in te gaan staan die voortkomen uit het bloed uit je eigen Hart van wat je voelt wie je bent waarvoor je sta en dan zal je andere keuzes gaan maken. Dan ga je keuzes maken die voorkomen uit je Hart, uit je gevoel. Dus aandacht is iets enorm krachtigs, dat is het goddelijke. De aandacht, als de aandacht zo puur is…het gaat niet over groot en klein, het gaat niet over krachtig en zwak, het gaat om puur.

Als aandacht puur is, zonder belang, als aandacht puur is, dan is die zo sterk, zo mooi, zo soepel, krachtig en soepel tegelijk in klein en groot, dat geen één mind-gedachte of een kracht of een infiltrant daarin terecht kan komen.

Dus ik zeg eigenlijk:
degene die puur is en zichzelf in die puurheid hersteld, dus een wáár, écht leven leidt, niet een leven van regels van een ander, niet een leven met schaamtegevoelens, niet een leven wat toegestaan wordt door een ander, maar ook niet een leven een ander niet toe te staan.

Degene die puur leeft, die opent daarmee het eigen bewustzijn en het eigen bewustzijn is een aandachtsveld en dat aandachtsveld wijzigt de ruimte en tijd die gedicteerd wordt door een bepaalde intelligentie.

En degene die dat doorheeft die snapt dat tijd van vrede nu is begonnen. Om in coöperaties met elkaar te verkeren.

Je moet jezelf zó serieus nemen, zó serieus moet je ieder mens om je heen, die hier ook mee bezig is, dus ieder op zijn eigen manier, ook nemen.

1.07.21

Deel 2-3

Seminar Zelfbekrachtiging - "de basis van bewustwordings processen"

29-05-2025 Martijn van Staveren.

Vanwege de periode waarin we leven, 10 jaar, 15 jaar daarvoor, ik denk dat het meer dan 10 jaar was, heb ik heel veel mensen ontmoet. Zeg maar uit politieke en spirituele establishment zeg maar, van Nederland, België, dat is allemaal heel moeizaam maar om daar over uit te wisselen omdat die informatie toch wel vaak die ik vertel wordt wel heel bijzonder gevonden maar past eigenlijk niet in het verhaal van wat de andere mensen vertellen.

Dus ik heb heel veel weerstanden ondervonden en vooral afzetteringen wat niet als zodanig wordt gevoeld heb als die chauffeur, die moest ook linksaf, straks een ding ook, maar zo zijn er meer mensen die moeten linksaf. Dat is ook goed en ik denk niet dat ik de waarheid in pacht heb, maar ik kan wel zeggen hoe het in elkaar zit.

En dat moet voorzichtig want ik moet ook -een beetje gekscherend- maar is tegelijkertijd ook een opening naar ons allemaal toe.

Ik ben niet degene die opening verschaft, maar je moet er wel stevig rekening mee houden dat het de absolute waarheid is.

En die dat niet durft te zeggen, die daar allergisch voor is, nou dat zal terecht zijn dat je daar allergisch voor bent, goeroevormingen, sekten en culten, dat allemaal, maar er is op kosmisch niveau puur, wetenschappelijk kosmisch annex aan bewust zijn is er absoluut de waarheid.

Er is een grote werkelijkheid die zich afspeelt en juist in de grote vredesbrug informatie die zo storend werken, wil bijna niemand er meer van uitgaan dat er een ultieme werkelijkheid is.

Maar die is er en die is er heel duidelijk. En daar zitten wij met zijn allen middenin. En we moeten allemaal ook gaan beseffen dat dat iets heel begrijpelijks is, dat als er iets geavanceerd gebeurt dat er alles uit de kast geprobeerd zal worden om een mogelijke doorbraak op individueel niveau bij ieder mens maar ook op collectief niveau omdat proberen af te wenden. Ik heb ook net als jij heel veel werk verricht. Met veel mensen gesproken. Ook met mensen die vaak helemaal niet met andere mensen willen spreken, dan toch wel de moeite namen om met mij in gesprek te gaan. Dat vond ik heel mooi, want ik heb nooit gevoeld dat mensen met Martijn in gesprek willen. Dat is ook helemaal niet belangrijk, ik ben ook helemaal niet belangrijk. De pérsoon is niet belangrijk.

Het gaat erom dat bepaalde informaties ter sprake worden gebracht in het bewustzijn. Als we met elkaar ergens aandacht aan iets geven, aan een bepaald scenario, een bepaalde mogelijkheid en scheppen met ook dat stuk informatie = bewustzijn, dat dat ook versterkt wordt in het veld.

Er liggen eigenlijk ook een hoop sancties erop op die onderwerpen. En dat heb je wel gemerkt. Ik heb praktisch niemand, praktisch niemand -en ik loop er even snel doorheen- Ik heb praktisch niemand uit de spirituele sector zeg maar, open op grotere mogelijkheden zien reageren. Zoiets. Ik heb de woorden een beetje secuur bij elkaar gebracht want het is ook moeilijk. Het gaat natuurlijk helemaal niet om de mensen, het gaat ook niet om mij, maar het gaat om de scenario’s waar we in zitten.

Als we de doos van Pandora open gaan leggen…daar komt wat uit hoor. En ja, ik weet nog met Johan Oldenkamp, dat was in 2016, een hele leuke persoon, ja ieder heeft een eigen mening over mensen. Ik kan altijd met iedereen even goed opschieten, ik ga niet van verhalen uit. Ik ga altijd uit van contact, met iedereen. En ik vond dat toen heel leuk dat hij in zijn uitzending zei van: “ja, jij bent helemaal niet zo’n spiritueel mens.” Dat vond hij wel heel fijn dat ik niet spiritueel was. Dat vond ik wel heel bijzonder dat voor de eerste keer die ook een onderzoek deed, heel veel onderzoek deed, dat er positief op werd gereageerd. Ik kan me nog goed herinneren wat er gebeurde in mijzelf. Lief om gezien te worden helemaal niet, maar het gevoel van hey het kan ook aanvaard worden. Niet door een persoon maar in het veld…? dat wij weer worden aanvaard waar de historie van spiritualiteit gewoon vrij is.

Martijn: Nou het voelde niet zozeer dat ik aanvaard word maar mensen moeten ook gewoon rekening houden met dat ik er ben. Ja. Maar ik hoor wel je vraag achter de woorden. Het voelde heel aanspringend dat er, het maakt niet uit.

Soms is het je grootste tegenstander ogenschijnlijk, die een reactie heeft die buitengewoon plezierig is.

En de matrix heeft het zo herschikt dat het iemand is die iets fijns doet waarvan je het eigenlijk niet accepteert. Dit zou ik graag willen dat iemand anders, als die, die persoon zou dat moeten doen. Maar voor mij maakt het helemaal niet uit wie iets doet omdat ik ook geen vijanden heb. En als ik iemand wat minder leuk vind praten over mezelf en die persoon zegt iets over de onderwerpen waarover ik spreek, waardoor het toch in het publieksveld terecht komt van het bewustzijn, dan vind ik dat heel prettig. En wat ik erbij voelde was samenwerking. Dat is die, samenwerking. Dat is ook het enige waar ik naar opzoek ben. Samenwerking.

Grote coalitie vormen van mensen die er respectabel mee omgaan. Die de beslissing hebben genomen om elkaar nooit stuk te maken. Ja, dat is wel heel mooi om dat te ervaren. We hebben dus allemaal een route gelopen en we zijn allemaal bezig, op moment allemaal, naar een weer een ander niveau van realiteit.

Ik ervaar de werkelijkheid waar ik nu zit - in mijn bewoording in dit moment- doodlopende route. Dat is niet zo, maar op basis op de oude handelingen en wat we allemaal hebben gedaan, waar we doorheen zijn gegaan, als je daar, op dat stuk blijft vibreren, dan merk je van dat er een soort van: “Wat nu? ” Terwijl je ook diep in jezelf ook heel duidelijk voelt van: “ja dit is een enorme uitbarsting aan mogelijkheden.” En dat is ook zo. Dat merk ik wel.

Ik heb hier, en dat heb ik ook al een keertje eerder in deze ruimte gedraaid, ga ik nog eventjes doen.

Dit is een hele fijne trilling hé… Ik vind het zelf een hele mooi vibratie ik hou van harp, ik hou van alle instrumenten, ik ben gek op instrumenten, mens.

Dit is een heel mooi stukje muziek………………………………………………………………………………….

Ja, er zit een enorme organisatie achter het lam leggen van het menselijke bewustzijn.

Dus juist via die zachtheid en die mooiheid worden er gevoelens die ook in ons zitten worden ook via muziek naar voren gehaald. Daarom dat er ook een bepaald stramien is binnen de spirituele muziek. Spiritualiteitsbeelden ook. Muziek, beelden, gevoelens. Maar wat ik zei: “we zijn geen spirituele wezens.” We zijn bewustzijnswezens. En we hebben een hele andere grondslag en dat is eigenlijk meer deze frequentie. (er komt een stem uit een telefoon in de zaal)

Dus de Kosmische Grondslag die we zijn, als één stem. Als een kracht die vrede brengt.

Ik kan het niet vertellen wat het is want muziek is iets heel persoonlijks en iets heel wezenlijks. Maar het ene stuk kan verzachting en vertroeteling zijn, maar de grote werkelijkheid is dat de mens helemaal geen vertroetelingkracht is. Het is een verzorgings wezen.

We komen binnen met ons bewustzijn en daar waar de mens binnenkomt, daar is de mens.

En alles wat daar anders is als de vrije mens, kan daar niet existeren. Dat is op bewustzijn gebaseerd.

We dachten dat we eruit geduwd werden, was het en werd het georganiseerd om wie jij bént.

Het is een standvastig Rijk wat altijd aan het Hart leeft. Heel goed -aards woord- kan denken.

Altijd, altijd respect heeft. En dat zijn hele grote troepenmachten van kracht van binnenuit. En dat mag ook wel gezegd worden in deze wereld. Dat zijn de legers met de gouden helmen. Die verschillende divisies. En die houden van het leven in elke vorm.

We leggen de onderste steen van bewustzijn, de onderste steen mag boven. En als dat links is of rechts is of midden, het maakt niet uit, de steen moet boven. De waarheid in deze dimensie moet hier naar boven komen voor iedereen! En voor sommige mensen zal het heel prettig zijn aan de hand van wat ze al weten. Maar er zullen ook mensen zijn, die vinden dat niet prettig.

Want de waarheid is niet altijd makkelijk, als je eerst een andere werkelijkheid in jezelf geprogrammeerd hebt gekregen.

En je bent daar ook -tussen aanhalingstekens- verslaafd aan geraakt. Dus dat ook -het woord- loslaten, het is ook werkelijk LÓS LATEN waar je aan vást zit.

Hoe de werkelijkheid hier begon te draaien. En dat heb ik als kind ook allemaal opgeschreven hoe ik daar leefde als mens. Niet als Martijn en hier ben ik eigenlijk ook niet Martijn, dat is het etiket wat we allemaal hebben gekregen: een naam.

Er is zo ontzettend veel gebeurd, er is zo ontzettend veel tussentijds gebeurd, heeft dat plaatsgevonden; de onderste steen moet boven, waarom Mars er zo uit ziet zoals wij dat nu zo zien.

Wat deze krachten voor technologieën hebben, om een mens te koppelen, eigenlijk weg te sturen naar een ander scenario. Hoe dat kan?

Wie heeft daar toestemming voor gegeven? Wie zijn deze krachten dat ze het zomaar hebben uitgerold?

Het grote probleem waar wij hier mee te maken hebben hier op de Aarde, dat is het echte grote probleem, dat is eigenlijk gewoon dat er op een bepaalde manier van het leven hier ogenschijnlijk kort duurt, dat er een soort geldringdrang in ons allemaal zit, dat we een goed leven willen hebben.

Je weet dat het ingeprogrammeerd is want je kent heel veel momenten in jouw bestaan, waarin je ook voelt -helemaal los van de aarde systeem- waarin je ook voelt: het is totaal niet relevant. Het is totaal niet relevant dat ik een vakantie heb. Het is totaal niet relevant dat ik met die mensen allemaal een goede dag mag hebben. Wat hier relevant is, dat de onderste steen boven moet. Dat is een hele diepe Oer kennis die je heel in je draagt. Dat je weet dit gaat nooit verloren.

Maar die geldingsdrang om een goed leven te hebben en dat komt voort onder onze diepere passie om in verbinding te zijn, dat willen we ook hier, daarom wordt ook geanticipeerd om in verbinding te willen zijn met alles, waardoor we de onderste steen niet boven kunnenhalen.

En laten we daar heel eerlijk over zijn en ik weet ook niet of ik de goede woorden gebruik, je hoeft het zeker niet met me eens te zijn, daarom zeg ik het niet, maar als we goed kijken naar wat er allemaal al gebeurd is, de matrix van perceptie gaat veranderen op moment dat je de waarheid ziet. Soms lijkt het zoals je de waarheid ziet dat je een oordeel veld, maar dat is niet zo. Soms moet je gewoon dingen zien, vaststellen en het ook beseffen, zonder een aanval uit te voeren op een persoon of op een situatie. Moet je gewoon zien om het te kunnen beseffen wat de afleiding is.

Maar als we terugkijken naar wat er allemaal gebeurt, heeft tot nu toe, niets geleid tot dat de onderste steen naar boven is gekomen. Je ziet ook dat daar een hele grote voedingskracht daar op los gelaten is. We hebben precies op het juiste moment komt er ook technologie vrij waardoor iedereen in de vrije informatie van bewustzijn bewegen. Via filmpjes, e-books, audiobestanden, noem maar op.

Dus precies op het moment dat dingen losbarsten wordt ook de toegang verschaft om zo veel mogelijk, zo niet eigenlijk alle mensen op de Aarde, te laten spreken over iets “bijzonders”.

En voor de mensen ook, er zijn verschillende mensen hier die podcast maken -ik durf dat zo te zeggen misschien klopt het net niet wat ik zeg, maar ik voel dat ik dat zo kan zeggen- jij maakt je podcast omdat je weet dat je echt op het spoor zit waaraan je gaat vasthouden. Ja.

Maar het is niet voor niets dat in deze tijd waarin de onderste steen naar boven kán worden getrokken: hij komt niet naar boven, je moet hem pakken! Hij komt niet naar boven, wij moeten hem zelf pakken. Wij moeten het zelf doen, we moeten erdoorheen en ons niet laten tegenhouden door wat dan ook. Maar je ziet dat precies in dit tijdmomentum waarin we leven, dat alle dingen zich precies openbaren aan mogelijkheden waardoor er tienduizenden- honderdduizenden mensen zijn bezig met verschillende informatie.

Nou ga jij nou maar eens zeggen wat het nu nog is. Dus in alles waar jij ontdekt wat je naar buiten brengt, komen honderdduizend kanalen terug die er doorheen schreeuwen. Dan moet je wel goed op je innerlijke sokkel staan hé. Dan moet je ook echt het verhaal blijven brengen wat jij voelt dat het is.

Een stuk muziek is een coalitiekracht dat de onderste steen naar boven komt. Dat we gewoon gaan benoemen wie de mens is en waar we toe in staat zijn en wat we ook zijn. En dat moet niet bij een theorie blijven, het moet ook getoond worden. Gewoon getoond.

De eerste schijf is: -dat slaat eigenlijk nergens op in drie nummers wat ik nu doe maar zo zeg ik het dan maar:

Je hebt de Oorsprong wereld, de Stamwerelden en dat zijn werelden die niet van licht en liefde zijn.

Dat zijn gewoon organische realiteiten waar het leven gedijt op een uitstekende organische manier. Alles en iedereen is daar met elkaar in contact. Je kunt dat planeten noemen of iets anders, dat maakt niks uit.

En dat is een enorme hoeveelheid aan levensconnecties met andere connecties en andere werelden.

In die wereld bestaat niet het woord leven omdat het ook verbonden is met de mogelijkheid om dood te gaan.

Dus het hele denkveld wat wij hier hebben, de variabelen van hoe we ingeregeld zijn te denken, die bestaan daar niet.

Je kunt het een beetje vergelijken als jij jezelf in een hele vredige toestand verkeert.

Op dat moment dat je dát voelt en zo bént, denk je niet meer op de manier van de Aarde maar ben je in het bewustzijn van jezelf.

Daar zijn helemaal geen doelstellingen over leven die ook maar iets lijkt van wat hier op de Aarde is. Nul komma nul.

Wat hier allemaal gebeurd is eigenlijk pinuts ten opzichte van de opdracht die wij eigenlijk in onszelf dragen.

Echt grote commandotroepen, van de binnenkant, die met hun samenwerking de realiteiten bezoeken die, waar dit bezoek in uitgenodigd is.

Dus de seconden die zou je daar niet kunnen meten want die beweegt niet van A naar B. Maar tijd bestaat wel en is stationair.

Waar we ons ook bewust van zijn is dat het ook -volgens het Nederlandse woord- ook een onuitputtelijke hoeveelheid betrokkenheid en dus daar aan vast verbonden verantwoordelijkheid vraagt, om zo te leven.

Als je niet meer doodgaat, dus niet kunt sterven, betekent dus dat er een punt komt, net zoals hier op de Aarde, dat je eigenlijk alles hebt gedaan. Dan ontstaat er een ander bewustzijn.

Dus dat is de toestand van bewustzijn waarin je alles in je draagt wat je zou kunnen beleven, of wat je al beleefd hebt en wat je nog gaat beleven.

Dat gaat dus voor onze begrippen in de derde dimensie, we zitten driedimensionaal, gaat dat het denken van het hoofd gaat dat voorbij.

Als ik tegen iemand zeg dat dat bestaat dan zeggen ze van: “dwangbuis”. Maar vanuit wij kijken kunnen we dat wel zien dat dat een mogelijkheid is.

Dus dat is de Stamwereld en in de Stamwereld daar is iets gebeurd en die Stamwereld heeft ervoor gezorgd, die invasie in die Stamwereld heeft ervoor gezorgd dat er uiteindelijk op dit moment in een experiment zitten van iets anders.

Even plat gezegd. Dus dat is wat er is gebeurd. Binnen in dat experiment waarin wij verkeren, dat is een enorm groot onderzoek, er is een realiteit gaande, binnen die realiteit, is er ook een invasie gaande.

Die tweede schijf/laag is een experiment, een hele grote realiteit door allemaal andere intelligenties.

En binnenin die intelligentie, binnen deze werkelijkheid is een invasie gaande die dat aanpast waardoor je de matrix krijgt die anders reageert.

Dus je krijgt een werkelijkheid die hier georganiseerd is om allerlei redenen. Die aangepast wordt, dus je hebt verschillende Talen.

Daar denk je en daar voel je op geen enkele manier, daar denk je niet mee in de logica zoals we hier op de Aarde denken.

Dat is het bewustzijn van onszelf als we op onszelf richtten, en laten we alles gewoon gaan, Je valt niet in slaap, geen meditatie, maar je maakt jezelf juist wakkerder dan ooit tevoren. En je blijft in resonantie bij jezelf met je aandacht. Maar het gaat om je eigen aandacht, het trilling scheppen van de oorsprong.

Dus dat is bewustzijn wat niet aangesloten is op iets van een ander. Het is ook niet mogelijk om je aan te sluiten op mij.

Dus die eerste wereld, die stamwereld die is eigenlijk de bekrachtiging die we doen.

- Je bewustzijn, alleen jouw bewustzijn wat er is, is een organische trilling en is een opdracht in het veld om te reageren op je allerdiepste staat van zijn.

- Dit is kwantummechanica, eigenlijk is het ook geen kwantummechanica, maar ik noem het nu wel zo.

Dat doen we hier op de Aarde ook, dat je ineens voelt van Tjok, dat is kras.

We zitten nu niet in de Stamwereld, maar we zitten nu in een wereld waar opgerichte realiteiten, dus andere intelligenties vervolmaakt, die zijn we gaan ervaren door de archontische aanpassingen, en hebben dat ingeregeld, waardoor we deze realiteit ervaren.

In deze realiteit die puur op biologische wetgeving en op kwantumwetgeving gebaseerd is, loopt een Taal, die de taal van de logica kan worden genoemd.

Dus in deze wereld hier, de wereld waarin je nu leeft, leven dus volgens de Taal van deze wereld.

Als er wordt gezegd ik moet dat doen, dan moet ik dat ook doen want dat wordt er gezegd.

Maar binnen in het experiment, dit is dus de denktaal, dat is wat we allemaal doen, spiritualiteit is een denktaal in het experiment.

Dus opgestegen meesters, reïncarnatie programma’s, ga de hele mikmak maar in één keer bij elkaar vegen, is een onderdeel van het experiment.

Omdat reïncarnatie is van oorsprong niets anders dan een genetisch voltooiings programma waarin de codes via de genetica fysiek en metafysisch worden doorgegeven om een eindscenario te bereiken in het experiment, wát de ontwerpers van het experiment nodig hebben.

Dus eigenlijk moet je zeggen dat alles wat je hier doet, en dat maakt het soms heel zwart wit, maar alles wat je hier doet, daar moet je zeer ernstig rekening mee houden dat dat een onderdeel is van het experiment.

Dus dan denk je spiritueel te zijn, je voelt via de spirituele systemen en dan voel je ook de liefde vrij komen, dus die liefde die is waar, maar toch komt de liefde vrij via het systeem en niet via jezelf.

En dan heb je binnen dat model heb je ook nog aanpassingen wat we de matrix van controle noemen die het experiment tarten, d.m.v. angsten en tekorten, waardoor we beslissingen gaan nemen, waardoor er een gevolg komt in het experiment, wat nóg verder van ons afdrijft, ons van onszelf afhoudt dan ooit tevoren.

Als we gaan bekrachtigen, als we onszelf weer bewust gaan worden, zelf bewust maken, dan doen we dat is een omgeving van allerlei oorzaak en gevolg.

Als je hier ziek bent, heb je een verstoring, het gevolg daarvan is dat je je ziek voelt.

Als je gaat bekrachtigen in dat beeld dan bekrachtig je in de Taal van de logica van de verstoring.

Want als je alles loskoppelt, en niet omdat ik het zeg, maar gewoon omdat je het onderzoekt en omdat je het gewoon beseft:

ik kan van alles doen wat ik wil, want ik ben vrij, dus ik kan ook dit onderzoeken.

Als je alles losmaakt en denkt in de bekrachtiging, voel je ook niet op basis van redenen waarom je het doet omdat je ziek bent, maar je haalt helemaal systeemloos je bewustzijn tot leven. Dan zul je zien dat je midden in het probleem waarin je nu vibreert, en dat is niet de reden waarom je dat doet, maar dan zul je zien dat je midden in dat probleem waarin je vibreert je Stambewustzijn terughaalt.

En als je Stambewustzijn terugkomt, dan zul je zien dat de effecten zijn dat er ruimte en tijd en oorzaak en gevolg van de matrix wordt afgebogen.

Dat is wat ze dan met die koepel die je ziet, rondom dat mooie gezicht, dat goud, is niets anders dan het scheppen van je eigen bewustzijn. Dus stoppen met denken op basis van anderen. Helemaal in het nu komen. In het nu. De rest doet er niet toe. De rest is of een aanname of een herinnering, wie zegt dat een herinnering waar is?

Een toewijzing van een bepaald soort van waarde aan iets. Is het die waarde die ik het geef is het dat ook echt? Of geef ik het die waarde waardoor ik belast ben met iets waardoor ik waarde geef in mijn leven? Is het ook echte waarde? Je kunt het allemaal niet toetsen. Het enige wat je kunt voelen is het moment van nu.

En als je in het moment van nu contact maakt met jezelf, op een hele rustige manier zonder er iets er omheen, dan komt de oorsprong vibratie van je eigen bewustzijn vrij. En dat is het Levende Water. Dat is een ander Taal.

En niet in slaap vallen, want dat zijn de fluisteraars die willen graag dat dat gebeurt. Wakker zijn, juist wakker.

Je mag ontspannen zijn, je mag alles doen wat je wilt en je mag ook in slaap vallen, daar zeg ik het allemaal niet om.

Als je je eigen bewustzijn weer aan hebt, zet dan maar eens, als je bewustzijn aan is, zet dan maar eens je aandacht op datgene waar de verstoring zit.

Heel veel mensen zeggen het is niet duidelijk, niet te snappen man, onzeker, ongemakkelijk. En anders zeg ik het nog een keer.

Iemand: wordt de drab dan erger?
Martijn: ja. Je slaat de spijker op zijn kop.

Kijk, we hebben het over de archontische intelligenties en dat is eigenlijk een soort van verworden, levende microben, zoals deze werkelijkheid die we zien.

Die intelligenties is een zwerm parasieten, een microbische lichtniveau en die kopiëren alles, die kopiëren alles en die gaan erdoorheen bewegen.

Dus in een organische wereld gaan ze erdoorheen bewegen en ze kunnen de werkelijkheid herschikken.

En bepaalde Alien soorten en rassen, die ook in deze dimensie al duizenden en duizenden jaren deze werkelijkheid besturen, die hebben die techniek onder de knie, omdat zij zelf namelijk die archontische intelligentie zijn.

Daar zijn uitvoerige verslagen over ook van ufo’s onderzoekers, ook in de jaren van veertig en vijftig. Het is materie, is niets anders dan samenballing van energie.

Maar de code die eronder zit, de informatie wat het is, dus de energie waar het uit bestaat, dus pure energie, de manier hoe het zich toont, dus dat is de voorkant van de foto, dat is een samenbrengsel van allerlei informatie dat dus dat plaatje is.

En waarom het zo ontzettend belangrijk is dat wij uit die spiritualiteit zijn gestapt, is dat als je in je eigen bewustzijn verkeerd en niet in dat van een ander, dus je eigen landschap, dat vraagt de grootste en meest pure aandacht die je in je hele bestaan hier op Aarde maar kunt vermoeden.

Echt waar het glipt zo uit je handen weg, want ze zijn verschrikkelijk glad.

Als je niet oplet, het gaat erom en het mag geen programma worden, je moet het gewoon herkennen, je zult zien dat je je hele leven lang, je eigen bewustzijn terug halen, en steeds op nieuw bewustzijn van jezelf en niet van de gedachten die in je gelegd zijn.

Als je daarin terecht komt, in jezelf, dan ontstaat er een andere vibratie en dan maken we onderscheid tussen organische trillingen dus het Water Bewustzijn, trillingen van emoties, emoties die komen uit jezelf, en we maken onderscheid tussen digitale, superintelligentie, digitale frequenties.

En als je praat over een angst, allemaal kennen we dat, dat we een angst in deze wereld kunnen hebben.

Maar het kan ook een gedachte, heel sterk veld zijn over iets in de wereld of over jezelf. Dat is niets anders dan dat je die informatie draagt. Die informatiedrager dat is een overtuiging.

En die taal velden die komen tot leven, die worden geseind door het archontische veld, die worden geseind om in ons te verschijnen.

En we moeten er niet bang voor zijn en andersom is het ook waar, het kan ook opgeheven worden.

Het kan verslagen worden uit de verbinding van jouw bewustzijn en dat van anderen.

Wat er gebeurt is dat wij niet alleen informatiescheppers zijn, maar we zijn ook informatiedragers.

Daar hebben ze dus rijkelijk gebruik van gemaakt, dat we informatie in ons geseind krijgen op allerlei mogelijke manieren, krijgen informatie in ons geseind en op basis daarvan gaan we dus denken in de logica van deze wereld.

En wat je doet, door jezelf in contact te brengen met jezelf, dat zijn soms heel ingrijpende veranderingen en sessies en ik weet zeker dat dat heel ingrijpend is als mensen daar echt doorheen willen gaan.

Op het moment dat een mens weer puur contact maakt met zichzelf, het komt niet van buiten, je bent het zelf, het moment -ik zoek even naar ook woorden- dat je besef er is dat je bestaat, je bent niet een situatie.

Is onmiddellijk, dat besef dat is bewustzijn, onmiddellijk is dat organische trilling.

Op moment dat dat aan is, AAN en dat kun je versterken, op moment dat dat aan is, is er geen mogelijkheid voor de ingeschoten informatie waar wij ons druk over maken, om nog doorgang te krijgen naar een volgend moment. En eigenlijk is het gewoon een directe stop.

Dus er kan geen volgend moment van het script wat de matrix is, er kan geen volgend moment toetreden tot de mind.

Dit zijn de Alwetende, niet beter weten dan een ander, de Alwetende, wie zijn werkelijk zijn.

Op de dag dat wij als mensheid vergaten wie we zijn, in ons gevoel dat we aangesloten werden op een netwerk van systemen en overheersers, die dag was het afgelopen met het scheppen van dat informatieveld van bewustzijn van zelf weten en was de doorgang volledig geschrapt van een tijdlijn.

Omdat iedereen die verbonden is met waar wij vandaan komen, we weten dat we niet te redden zijn…omdat we namelijk niet dood kunnen.

En om deze reden, dit stuk, dus het scheppen van het eigen veld, om die reden, wat dat is in het groot, heeft dus een aanval plaatsgevonden. En wat wij nu aan het doen zijn op de Aarde, is aan het kijken hoe een tijdlijn die er nu loopt, dat is een tijdlijn, lijnen dat is een complex verhaal op zich, maar de tijdlijn zoals hij nu loopt d.m.v. het observatievermogen van wie jij bent, om die tijdlijn geen doorgang te verschaffen.

Het is overigens niet zo dat het zo zit dat we niet willen die tijdlijn niet door laten gaan, maar balanceren onszelf. En door dat te doen, kan die tijdlijn niet doorgaan.

Om te zorgen steeds, en dat hebben we ook al gezien ook met de coronaperiode zeg maar. En er zijn meerdere van dat soort voorbeelden te noemen.

Zodra er wat meer wakker bewustzijn begint te komen, dus niet spiritualiteit, want dat vinden ze prachtig, hoe meer kerken, hoe meer spirituele toestanden, hoe beter het is. Want hoe beter het is dat mensen in banen geleid worden. Dan zijn ze zichzelf niet.

Dus eigenlijk dat mensen zeggen ik geloof er helemaal geen bal meer van. Ik geloof er helemaal niks van, van al die spiritualiteit niet en al die opgestegen meesters niet, de hele toestanden niet, ik geloof er helemaal niks van. Het gaat om iets heel anders. Op het moment dat mensen daar terecht komen, gebeuren er dingen in de wereld, telkens weer, waardoor we ons eventjes druk gaan maken aan de buitenkant.

Want ik heb het gezien. Hoeveel mensen ik in de coronaperiode al heb gezien, die dus niet met spiritualiteit bezig zijn, maar helemaal in corona zijn gedoken. Alsof dat belangrijk was. Het is heel naar als iemand overleden is en die ken je. Ik ken ook mensen die zijn overleden. Door corona zeggen ze. Dat zeggen ze dan.

Dat die persoon geen nieren meer had dat werd er niet bij gezegd. Maar vooruit…

Wat je ziet is dat er constant logische programma’s worden gelanceerd om in het denken van deze wereld te zitten.

We proberen hier ook echt heel duidelijk aan te geven, ik wil je helemaal niet vermanend toespreken en dat ben ik helemaal niet, ik wil het heel duidelijk naar voren brengen dat bewustzijn niet zomaar iets is.

En als je er goed over nadenkt maak je als beschaving geen schijn van kans om naar de vrijheid te gaan als we blijven voldoen in het oorzaak en gevolg systeem.

En daarmee ondermijnen we ons eigen vermogen om herziening te brengen in deze realiteit. Dat zijn die drie schijven:

3. En daarin ook rekening te houden via angsten wat je dan wel mag doen. Midden in dat centrum daar liggen de problemen.

En we halen ons bewustzijn dus niet terug om het beter te krijgen in de matrix.

Gewoon even rustig, als je het wilt. Ik wil het onderzoeken. Je weet het allemaal. Maar het is ook mooi om het samen met elkaar te doen.

Hou het gewoon zoals het voor jou moet zijn, niet zoals ik het zeg maar zoals jij het voelt hoe het moet zijn.

Als je nu op dit moment op je eigen manier, alles los wat er tot nu toe is gezegd.

Laten we het gewoon weer los. Het gaat om tot het besef komen, allemaal kleine stukken. Allemaal in één dag, wat we normaal in een paar dagen gemiddeld met elkaar uitwerken, uitleggen, misschien nog een tekening erbij geef van wat er allemaal meer allemaal gebeurt.

In een dag als vandaag doen we dat zo’n beetje gecomprimeerd maar het is wel heel erg belangrijk dat je gaat voelen, of dat je gaat beseffen, ik weet niet of je het voelt of beseft, het zijn allemaal dingen die zich afspelen in jou, maar dat je gaat beseffen dat jezelf in charge bent, dat jezelf heel duidelijk er bent.

En dat er ook systemen zijn die je proberen een beetje van die focus af te brengen, omdat je dan in één keer ergens anders bent.

En dat kan best wel heel prettig voelen. Meditatie is ook heel fijn, het is ook fijn dat je hersengolven vertragen en dat is allemaal heel mooi.

Maar je moet beseffen dat dit: een toestand is van je zelf bewustzijn, dat dat een Wachter toestand is.

Het is de Wachter die jij bént. Niemand krijgt toestemming om zich te bemoeien met jou.

En dat kan feitelijk ook niet, dus je kunt je bewust worden door de sporen die in jezelf zijn. Want de intelligenties bemoeien door opdrachten erdoorheen stoppen.

Dat is bekeken vanuit de black-Box waar allerlei informatie liggen van de scripten waar zij willen dat we heen gaan.

Je kunt zien dat degene die dat hebben gedaan, die hebben aanpassingen verricht zoals in bepaalde geschriften ook staat.

Dat klopt ook. Wat er hier allemaal is gebeurd is weerzinwekkend bijna. Wat er is gebeurd in de historie.

Wat er gebeurd is, is dat ze hun identiteit ook in de bandbreedte hebben van wie wij denken dat we zijn.

Want als je in dispuut bent met iemand of je hebt negatieve gedachten over iemand, dat je ineens ook kunt beseffen van:

“Met je verhaal erbij is het klip en klaar maar als het verhaal niet zo was zou ik zeggen, zware schizofrenie.”

Ik zei: “Vind jij het niet schizofreen dan, dat jij les gaat geven en psychiater bent en praat met mensen terwijl je zelf psychisch helemaal perfect in orde bent?

Dit doen we, dit is een heel klein iets, weet je, van alle grote Collectiefs Command Centrums: van onderzoeken die er worden gedaan, is dit punt, de instap, dit is de allerbelangrijkste.

Als jij jezelf ervaart dan kunnen al die andere kanalen die er zijn, die komen niet op de voorgrond. Die kunnen allemaal naar de achtergrond.

En jij expandeert met je bewustzijn. Je versterkt je bewustzijn. En wat er gebeurd is als je dit doet, dan ben je, jij hé, in jouw bewustzijn, is een andere Taal dan van de matrix.

Zelfs de dingen die in de wereld gebeuren die logisch zijn in deze wereld, die kunnen geen doorgang vinden omdat jij niet in die Taal denkt.

Dus iemand die aan de andere kant van de wereld is, die een bepaalde functie heeft, die zouden we allemaal kennen, b.v. een bepaalde premier van een land of zo, of iemand van een andere functie, die kan omdat het een matrix is, die kan iets níet uitvoeren, wat een effect krijgt op jou, via een wet.

Die Kan dat niet doorvoeren, kan niet doorgaan op jouw beeldscherm omdat jij er bent.

Nou dat is toch we heel kras hé. Dat zou toch betekenen dat je eigenlijk directe impact hebt of hoe dingen zich ontvouwen. En dat is nou precies waar het over gaat. Dit is kwantumfysica en dat is ook als je nou kwantumfysica toepast vanuit de matrix, als je kwantumfysica toepast vanuit een experiment dan werkt het ook. Dan kun je kiezen. Dan kunnen er keuzes gemaakt worden van klaargelegde scripten/scenario’s.

Maar als we werken vanuit onze Stamcel, Stambewustzijn, dan komen er geen scenario’s tevoorschijn uit de matrix maar dan wordt er een scheppingsveld gecreëerd, dat is een aandachtsveld.

Dat is absoluut geen zachtzinnig bewustzijn, het is geen liefdesveld van zachtheid. Dat is een heel krachtig veld wat zo sterk is, dat een antwoord wat daaruit voortkomt, wordt onmiddellijk aangesloten op wie je bent. Daar valt niks tussen te krijgen. Dat is nog iets anders dan spiritualiteit.

En toen kwam er een liefdevolle kus en die kus was een heel bos met volle bladeren. Dat dus niet. Dus dit stuk: dat je jezelf gaat ervaren, is heel belangrijk.

Ik heb zelf in mijn kindertijd heb ik heel veel met ontvoeringen te maken gehad.

Daar heb ik heel veel mee te maken gehad en heb ik dit wat ik nu beschreef: dat hele simpele, dat lijkt zo simpel hé. Wij zijn op weg.

Wij zijn op weg…We gaan het laten zien. We gaan het aan elkaar laten zien. Ik ga ervoor. Dat we met een paar duizend mensen dit doen.

Je zult zien wat er uitnodigt wat er gaat gebeuren. Wat voor antwoord erop komt onmiddellijk en daar dus recht in blijven staan.

Maar ik heb dus tijdens die ontvoeringen, die contacten, waar ik nu over spreek waren mensen uit een toekomstscenario van de Aarde.

Die deden onderzoek en die hebben een deel van hun eigen beschaving ingeladen in hier.

Zij zitten, die mensen uit de toekomst, die geen echte lichamen meer hebben als de mensen.

Die hebben zichzelf d.m.v. terugplaatsing, we noemen dat tijdreizen, maar zo zien zij het niet, hebben ze hun intelligentie ingevoegd eigenlijk in de mensheid.

Dus dat is waarom de buitenaardse ontvoering programma’s er ook zijn. Dus het is niet alleen buitenaards er zijn ook heel veel andere dingen aan de hand.

En toen ze dat deden, dat ze bij mij wilde inplanteren (hun intelligentie invoegen) toen lukte hun dat niet. Want ik ging plaatsnemen. Ik liet zien wat we net deden.

Ik besefte mezelf, ik bésefte mezelf. En ik kwam letterlijk, in mijn gevoel, heel grote, ja, kwam er ruimte om mij heen die -zo wil ik het dan vertalen- er kwam ruimte om mij heen. Ik lag er als kind op een soort tafel. Was vastgebonden.

Mijn armen zaten vast mijn voeten waren vast en vaak werden er ook nog operaties uitgevoerd als afleiding. Dat ik als kind ging kijken naar operaties.

En er kwam een ruimte om mij heen die ervoor zorgde alsof al het anderen verder van mij vandaan was. Dus die kleine mensachtigen die waren verre van mij vandaan. Dat registreerde zij onmiddellijk. Dus het was net alsof er aan knoppen werd gedraaid van dichterbij en verderaf. Dan deden zij weer iets waardoor ik mijn aandacht op mijzelf enigszins verloor en whoem…waren ze heel dichtbij en onmiddellijk erin.

En dan probeerden ze informatie in mij te zetten en dat stond ik niet toe door gewoon mezelf te beseffen.

Als iemand anders jou iets dwingend wil opleggen en jij zegt: “nee dat doe ik niet.” “Ja, dat ga je wel doen.”

Nee, nee, de druk van de ander, als je dit goed beoefend, als je dat door hebt, is de druk van de ander de sleutel, het gereedschap,

En jezelf beseffen, besef hebben van jezelf, dat zien we in de geschriften wel terug, dat je in feite jezelf besef ook hebt, dat christus,

deel van jezelf beseft, dat gaat niet om een persoon, religieus, dat is Jeh Su h’Jah.

En dan hebben we allemaal onze persoonlijke stukken, hebben we onze wezenlijke stukken.

We leven in een heel groot experiment van anderen en zijn hier terecht gekomen uiteindelijk omdat er iets heeft plaatsgevonden op een niveau van ons koninklijke bewustzijn van wie we werkelijk zijn.

Iemand: je hebt toch ook wel eens dat je in dat soort lastige momenten jouw poes Basje om toestemming hebt gevraagd?

En de grote oorlog die er gaande is, ze zeggen dat is een spirituele oorlog, niets ervan.

En als ik bijvoorbeeld kijk naar die film…dat was een heel mooi weekend met Joke en Boukje destijds. Ik was 23 jaar. T

oen ging ik mee naar Engeland naar een hele mooie bijeenkomst. Mooie trainingen om jezelf te voelen.

Ik kan niet zeggen wat een goede film is maar het moment, dat hij daar ligt en dat die beul zegt: “merci: merci.” hij doet het niet, geen genade.

En vervolgens zie je dat wapens om hem heen gaan en op de achtergrond zie je zijn vrouw. En hij kijkt op het allerlaatste moment voordat hij gaat,

En dat gebeurt via ziektes, het gebeurt via financiën, het gebeurt via verstrikkingen met je kinderen, je kleinkinderen.

En dat no merci is niet verzet, maar no merci is geen overgave, geen genade, het betekent: ik besef mezelf. Dat is hem, daar zit hij.

Iemand: er wordt gesproken over een percentage van bewustzijn van dat die kantelpunt komt.

Hoeveel denk je dat er zelf nodig is? Want ja, als het in dit in tempo doorgaat, dan moet er toch een exponentiele beweging komen denk ik.

Om die kantelpunt te bereiken, hoelang denk je dat dat gaat gebeuren of gaat er nog iets gebeuren omdat te versnellen?

Martijn: ik ga daar een reactie opgeven natuurlijk. Dankjewel, want dat zijn hele essentiële dingen die je daar noemt.

Daarmee nemen we echt een stap richting dat stuk. Het is wat we met elkaar doen, daar kunnen we niet omheen.

Ik ga nu iets zeggen in de trant van, als ik kijk naar de bereidwilligheid van mensen die met bewustzijn bezig zijn, met het Hart belangeloos,

En dat is helemaal niet om te kort te doen aan de mensen die met bewustzijn en met spiritualiteit bezig zijn. Want iedereen -en dat zeg ik ook altijd, steeds weer iedereen- Als Raymond wel eens af en toe boos op iemand hé, en dan zeg ik van: “lieve jongen iedereen doet zijn best.” “Ja maar deze persoon kan best wel eens meer zijn best doen.”

“Nou dan mag jij nu gelijk beginnen met dat gewoon te zien bij jezelf, je best.”

Wat je ziet in deze wereld is dat de belangen om je beter te voelen, voor dat moment dat je dan deze werkelijkheid ervaart, pinuts, pinuts, wat is daar eigenlijk belangrijk aan. Ik snap het wel.

Als je hier bent geboren en hier moet je het mee doen, snap ik wel waarom dat belangrijk is. Dat is totaal niet relevant. Totaal niet relevant, doet er gewoon niet eens toe. Het is mooi dat je een gelukkig leven kunt hebben.

Maar wat ik zie, is dat mensen zo’n andere behoeften hebben, vaak ook door die geprogrammeerde beschadigingen, gezien worden, dus ook bezig zijn in hun eigen programma’s. Ego en comfort zone. En eigenlijk totaal onbegrepen persoonlijkheid ook wat wel heel goed kan zijn. Dan zie je dat die mensen helemaal niet die Taal spreken waardoor er een kantelpunt kan plaatsvinden.

Over de omkanteling zeg maar via hoeveel mensen zijn er nodig, omdat dat script ook niet is wat het is. We gaan het anders doen.

We gaan het heel anders doen en ik denk dat dat voor ons allemaal ook duidelijk is dat dat niet werkt.

Want we hebben het de afgelopen tientallen jaren en eigenlijk al veel langer dan dat, zijn we met mensenmassa’s bij elkaar gekomen over de hele wereld zijn we bij elkaar gekomen om meditaties, wereldvrede, Peace, en alles, we hebben alles gedaan. En je ziet en ik zeg niet dat het niet werkt want het werkt wel, alles werkt. Alles heeft effect.

Als we het hebben over het omkantelpunt, dat punt van wat je ziet nu zijn er genoeg mensen waardoor er een ander bewustzijn komt en de hele boel omtrekt, dat punt hadden we allang gehad.

Dus of het is een leugen dat dat zo werkt en dat moeten we dan ook durven zien dat dat een mogelijkheid is.

Op dit moment, ik durf gewoon die dingen te zeggen hé. Ik zeg niet dat het zo is.

Maar als ik zeg van goh, de mens is niet in staat om het te doen dan opent het wel gelijk een andere deur.

Iemand: of er moet een deus ex machina uit komen hé. (Betekenis: de hand van god, god uit een machine.

Het verwijst naar een onverwachte, onwaarschijnlijke of onnatuurlijke gebeurtenis of personage dat plotseling verschijnt en een ogenschijnlijk onoplosbaar probleem in een verhaal oplost.)

Dat is heel mooi wat zegt. De hand van god…als we het in relatie kunnen brengen tot wie wij werkelijk zijn, dan is die hand er dus ook.

Wij staan hier niet alleen voor. Maar ik ben juist altijd weggebleven bij hulp van buitenaf omdat daar zoveel falsificaties overheen zitten,

veel geloof erom heen zit. Vooral ook binnen ufo cult groepen. Maar wij komen toch ergens vandaan? Jij komt toch ergens vandaan?

Iemand: wij wachten allemaal op een redder, maar die redder die zit in onszelf.

En als je dan bij de grondslag kom van oorzaak en gevolg in deze wereld van de matrix op een reactie wat in het veld wordt gelegd waardoor er een oplossing komt of een reactie wat niet in de matrix geprogrammeerd is, dat er een spontane verschijning van een situatie is. Een antwoord op wie wij werkelijk ten diepste zijn. Dan zou je dat ook kunnen zien als een hand van god. Samenwerking van tussen iets groots van de Aarde. Een reactie uit iets of ergens vandaan. Uit onszelf, uit misschien familie, daar mag je ook allemaal je gedachten en gevoelens over laten gaan. Ik ben zelf over hoeveel mensen zijn er nu nodig? Vanuit mijn kant kan ik zeggen 1.

Iemand: dat we niet in kwantumtijd praten maar in kwaliteit. Wanneer komt dat moment of die gebeurtenis, event, wat gaat het worden?

Iemand 2: waar gaan we naar toe als we nog niet eens weten waar we vandaan komen?

Martijn: precies en daar mag je gewoon ook niet vanuit gaan omdat je dat niet weet. Klopt het.

Dus eigenlijk is alles gewoon theorie, of een aanname of een gevoel en je weet eigenlijk niet waar je heen gaat. En waar ga je dan naar toe,

Terwijl, wat ik vanochtend ook zei, we mogen ons beseffen dat wat feitelijk midden in het Paradijs zijn.

laat ik zeggen antwoorden op onze nare situatie op de Aarde die er is midden in het Paradijs.

Als dat een scenario zou zijn, hoe het zich opent, in plaats van een gebeurtenis uit onszelf, als het een scenario zou zijn, waar brengt het ons dan heen?

Dat is het lastige een beetje van deze job, dat vind ik dan zelf wel lastig, ik vind het niet lastig maar er zijn wel momenten dat ik dat wel door me heen voel gaan en dat ik dat merk. Dat er eigenlijk niet gericht over gesproken kan worden omdat het een onmiddellijke beknotting geeft van het pad wat zich kan openen.

En dat weet jij ook. Want jij bent wel bestand tegen de woorden van andere mensen want daar prik je gewoon dwars doorheen.

Maar toch de mind van ons allemaal en die zijn zo geïnstrueerd door bepaalde intelligenties, dat deel. Als wij iets horen van een ander en we kunnen erdoorheen prikken is het toch gehoord.

En als we iets horen waar we doorheen prikken is het toch gehoord, wordt het in het onderbewustzijn opgeslagen, het zit er.

Wat jij zegt dat moet vanuit hier komen. Dat is het. Want hoeveel mensen zijn er? Hoeveel mensen zijn er die het van hier kunnen laten komen?

Daarom begon ik vanochtend met we zijn hier bezig om spiritualiteit op te heffen. Dat is de krachtigste die er is!

“Er komt iets aan en dat is al een paar jaar bezig, wat een einde brengt aan de spiritualiteit.”

En dat zal zo’n bevrijding geven dat juist dáardoor mensen onmiddellijk doorzien in groten getale wie ze eigenlijk werkelijk zijn.

En je ziet ook op de achtergrond, dat allerlei andere intelligenties die geïnfiltreerd zitten via het menselijke bewustzijn hier op de Aarde, je ziet ook dat daar allemaal op voorgesorteerd wordt.

Ik heb eens een artikel in handen gekregen van iemand binnenin het Vaticaan. Die dus een heel stuk schrijft aan alle Kardinalen waarin staat dat dat god dus herzien wordt. Dat god dus een grotere kosmische betekenis gaat krijgen en dat god niet alleen over het rijk van hier gaat maar ook…Er zit al heel veel aan te komen. Ze zijn al heel veel voor aan het sorteren.

Maar je ziet dat ze voorsorteren op een groter beeld van hun gepredikte, van hun georkestreerde god zeg maar waar ze in geloven. Daar sorteren ze al op voor omdat ze weten dat spiritualiteit in het geding gaat komen. Het gaat stoppen. Dat is wat wij doen.

En daarom geef ik ook mijn heel bestaan daaraan om spiritualiteit te stoppen.

Ik heb geregeld voor mijn voeten gekregen van: “sinds ik jou ken ben ik helemaal kaal en ik ben helemaal leeg. En ik ben zelfs in de war en ik voel het leven van mij bijna nutteloos.” Zoveel parasieten hebben erin gezeten dat we niet eens zonder iets nog kunnen leven dan alleen met onszelf.

Iemand: Je zei: “er is er maar ééntje nodig.” En toen ging het gesprek er heel snel overheen. En dat vond ik wel ik dacht: wat zeg je nou precies? Want is er ééntje nodig die een schakelaar omzet?

Martijn: Ja. Het zit heel complex in elkaar en ik wil er niet een te complexe dag van maken. Het was al complex om hier te komen.

Ik moet dit zeggen, kijk, dit is niet een gemeenschappelijke ruimte. Deze ruimte die jij ziet die bestaat niet voor 8 miljard mensen tegelijkertijd. Ieder mens observeert uit zijn eigen unieke ruimte en tijd van de matrix. En opgeteld leidt dat dat een all inclusive Reality. Dat is wat hier gebeurt. Net als bij een computer maar dan veel geavanceerder. Als jij nu mee zou kunnen kijken, als jij nu met mij mee zou kunnen kijken, dat er aan die verbrekingen wordt gedacht dat mensen niet meer bij elkaar kunnen meekijken, dan zouden we er zo dwars doorheen prikken. Als jij mee zou kunnen kijken van hoe ik de wereld zie, dan zou je gelijk zien dat het bij mij net iets anders draait dan bij jou. Dat je denkt van: “wat is dit nou? Hoe kan dit nou? Dat is toch dezelfde werkelijkheid?” Maar dat is dus niet zo.

Maar ik ben wel deelgenoot op jouw beeldscherm. In jouw werkelijkheid en jij ook in mijn werkelijkheid.

En zo tussen jou en mij gesproken zijn eigenlijk twee verschillende hologrammen. Zijn twee verschillende universa.

Dat is wat die techneuten hebben gedaan om het separaat van elkaar, om het gescheiden te maken.

We ervaren alle twee een eigen unieke omgeving, maar alles wat ik doe en alles wat jij doet, wordt naar een centraal informatieveld gebracht. En daar ontstaat de hoofdrealiteit uit.

Wij denken dat we allemaal met elkaar in een gemeenschappelijke realiteit leven, maar dat is dus niet zo.

Dat betekent als ik in mijn werkelijkheid en believe me, i do this, als ik in mijn wereld andere dingen doe die niet logisch zijn, dan worden deze dingen die ik doe, die worden naar een centrale plek toegestuurd waar alles bij elkaar komt. En dat komt daar als jij open staat, in connectie bent met mij, als mens en niet vanuit iets anders. Als mens in vriendschap met de Force, dan komt datgene wat ik daarnaar heen hebt gebracht, komt ook tot leven in jouw hologram.

Het is dus mogelijk dat we naast elkaar staan en ik vijf grote voertuigen zie verschijnen van de Siriaanse constellatie en jij ziet ze niet.

Dat is niet omdat ik meer vermogen heb en jij niet -kan ook andersom hé, maar ik noem het voorbeeld dus zo op- het kan ook zijn als wij in goede connectie gaan met elkaar dat datgene wat ik zie, dat dat via het centraal commando van de matrixen, ineens wordt doorgeseind naar jou en dat jij het ook kunt zien. Dat zou betekenen dat we elkaars ogen zijn. Maar het betekent ook dat we elkaars ogensluiters zijn. Kijk en dan komen we op een punt terecht waar het hier allemaal om draait. En dan zitten we er dus bovenop.

Ik hou van de vrijheid die jij in je leven mag ervaren. Je hebt respect voor alles wat je doet, hebt gedaan en gaat doen.

We kunnen het allemaal zien. Als ik er voor sterf in deze wereld hier, dan is dat maar zo.

Dus ja, dat is allemaal nog een vervolg van wat jij ook als chief commander van waar jij vandaan komt: het ontrafelen van wat jij op het spoor bent, wat je weet, daar zijn dit ook allemaal vervolggesprekken in.

Braveheards, no merci. Het gaat om hier…binnenin. En niet voldoen aan iets anders, maar om hier…binnenin.

Ik was in het tankstation en daar komt iemand met een cappuccino aan en ik zeg: “het is geen cappuccino, het lijkt er in ieder geval niet op.”

“Jawel, het is wel een cappuccino, alleen deze heeft geen schuim. Ik zei: “dan is het geen cappuccino.” “Jawel.”

Ik zei: “bestaan er dan ook cappuccino’s zonder schuim dan? Ik ben benieuwd? Vanaf vandaag wel.” Leuk, zijn we nog vrienden?

Er zijn situaties daar kun je een hele discussie over hebben. Wat interesseert mij dat nou wat het is. Die persoon heeft dat hartstikke lief voor mij gemaakt. En ik denk dat volg ik op. En stevige gesprekken voeren met elkaar. Dat hoort er ook bij.

Iemand: die ene hé. Die één persoon is voldoende, met de vraag die daar gekoppeld zit, die je al twee keer genoemd hebt, de ommekeer zit in een kwartslag draaien. Kun je daar met een combinatie van één en een kwartslag draaien dieper op in gaan. Ook omdat ik dit lichamelijk ervaren heb ook omdat ik geregeld een kwartslag gedraaid lig, terwijl ik recht op de divan lig. En ik sluit mijn ogen en ik draai een kwartslag en ik nooit begrepen heb hoe en wat. Maar kunnen we het daar over hebben? Niet mij, maar één plus een die kwartslag draaien.

Martijn: Ja. Als ik een kwartslag draai dan lig ik altijd op de grond naast het bed. Ja. Even uitzoomen hé, om in te kunnen zoomen moet je ook kunnen uitzoomen. Waar gaat het nu over.

We voelen en zien dat deze tijd, deze periode die we nu ervaren, Nu, dat het een bijna strikte onder embargo realiteit blijkt te zijn.

Het voelen van alles. Het kunnen zien wat nodig is. En als je naar buiten kijkt zie je een totaal andere show.

Dus we proberen op een bepaalde manier zonder er een oordeel erover te vellen en zonder geldingsdrang te scheppen, proberen we inzicht te verschaffen in wie ben ik en wat voel ik? Waar sta ik voor? En hoe krijg ik datgene wat ik van binnen voel, wie ik ook echt ben, hoe krijg ik dat in de wereld levend, AAN? Daar gaat het om. Het goede in de wereld brengen. Allemaal. Iedereen heeft het erover. Ieder mens.

En dan blijkt dat het hele scenario waar we in zitten is een gevecht over jou.

Mijn vraag: “heeft dat dan met belangrijk te maken of heeft het te maken met wat je teweegbrengt misschien?”

Wie we hier zijn als mensen, hier zijn wij, ook al is er een hoop tussen geplaatst, hier zijn we nog steeds wie we zijn van oorsprong.

Het teweeg brengen hier op Aarde zie je ook al als jij je vrij uitspreekt en je laat je liefde stromen, dan merk je al dat het effecten teweegbrengt.

Deze hele situatie waarin we verkeren, wat collectief is… uiteindelijk geworden. Collectief is eigenlijk een verzameling van eigenlijk eenlingen die op geraffineerde manier één voor één zijn aangesproken door een andere kracht.

En via een zeer intelligente route zijn ze bij elkaar gebracht in een soort gezamenlijke, gemeenschappelijke ruimte.

Maar op de één of andere manier hebben ze geen effect, bijna geen effect op elkaars bestaan. En dat heeft dus te maken met die schil die er tussendoor loopt. Kom ik in de conclusie en tot de conclusie:

Het reflecteert zich hoe de wereld in de scripten doorgang kan vinden omdat ik niet ben opgestaan.

Dat is wat terugkomt van menselijk bewustzijn, dat wederopstanding van licht van origine, het licht in jezelf, gaat het hier dus blijkbaar over mij.

En als je dat goed door je heen durft laten gaan, dit is een hele grote hoor, als je dit door je heen durft laten gaan dan verandert je wereld.

Dus de reacties van de wereld die heb jij niet gecreëerd, maar de situatie waarin de wereld zich bevindt kan doorgang vinden omdat het scenario’s zijn van anderen, kan doorgang vinden omdat jij eigenlijk alleen opdat beeldscherm zit te kijken. En op het beeldscherm waar je op kijkt, je observeert het vanuit een driedimensionaal ingeregeld bewustzijn.

Dit is belangrijk, dat is belangrijk voor mij, dat is allemaal belangrijk, dus je zit eigenlijk aan de hand wat je denkt zit je op het beeldscherm te kijken, te selecteren van wat wel en wat niet en zo zit je gewoon mee te spelen met dat beeldscherm.

wacht eventjes want dit is helemaal niet hoe ik naar deze wereld hoef te kijken. Hier is iets heel anders aan de hand.

En als je naar een ander observatiebewustzijn gaat dan werk je niet meer mee in de doorgang van dat script. En dan, als je gaat observeren en je brengt je spanbewustzijn in de observatie, dan kijkt er iemand heel anders.

En dat is wat er gebeurt en op dat moment kijk je met Goddelijke Kracht van de Oorsprong van wie je werkelijk bent, kijkt naar datgene wat er te zien is.

En op moment dat dat gebeurt verandert het informatieveld, omdat daar weer menselijke aandacht is wordt daar een organische trilling geboren.

Wacht eens even, je hebt één persoon nodig en worden door allerlei trauma’s en misinterpretaties aannames mogelijk ingeladen want er is heel veel voorwerk gedaan om mensen dol te laten draaien en in het gesticht te laten komen want die komen dan op de gedachten van het gaat om mij ik heb geen contact meer met de wereld te hebben.

Heel veel voorwerk is er gedaan om in al die mogelijke situaties weg te kunnen komen. Maar dan zie je ie ineens deze hele situatie, is een goed gecoördineerde actie, om mij, om mijn gevolgen die ik ben, om mijn gevolgen die ik ben, niet meer te kunnen laten bestaan.

· Je krijgt onmogelijk veel tegengas en je leven wordt op een hele andere manier georkestreerd.

Er zijn zoveel mogelijkheden en dan zeg je als zo’n dag als vandaag hé, we bespreken al heel veel. Maar ik heb het voor alle duidelijkheid voor al die mensen die er artikelen over gaan schrijven, dat Ik iets promoot, maar ik promoot niets of alléen eigen bewustzijn.

Ik spreek hier niet over zelfmoord. Ik heb het over kik, dat je eruit gekikt wordt dat het een optie is als jij volledig die kracht toont en op dat beeldscherm een andere observatiekracht loslaat.

Die observatiekracht -om daar nog even over in te springen, die observatiekracht waarmee je kunt kijken wie je werkelijk zelf bent.

We praten over de frequentie-, tussen aanhalingstekens, de frequentie wetgeving.

Mijn visie wie ik ben, wijkt nergens op af vanuit de grote troepenmacht waar ik een onderdeel van ben. En zoals ik kijk naar die situatie dan kijk ik niet alleen.

Dus als jij ergens naar kijkt en ik ben in een diepe verbinding met jou en ik heb vanuit die diepe verbinding ook de herkenning van wij denken ook hetzelfde, hetzelfde bewustzijn over dit onderwerp, als er brand zou uitbreken in dat flatgebouw, dan gaan wij, echt wij zijn die mensen die al die mensen eruit halen hé! Al verbranden we zelf. Dat klopt, dat ben je ook echt. Dus in bewustzijn gesproken zijn wij precies hetzelfde.

Als jij nou bij mij iets observeert en wij zijn in diepe verbinding dan is de connectie die er bij ons die is tijdloos. Dan komt mijn observatie erbij. Dat is iets wat je in deze wereld niet ziet, maar in de wereld die we zijn wel.

En hij zei die kijkt, die nodigt de commandotroepen uit vanuit andere werelden om ook te kijken.

Richt je er maar eens op je eigen manier op dat je uit een wereld komt die met iets enorms, met zoiets enorms moois, het is zoiets indringend mooi, het is zoiets verlichtend en zoiets zacht. Zo puur en zo krachtig en machtig. Daar zit geen macht in van misbruik, het is macht om te scheppen.

En op moment dat jij kunt kijken naar iets, niet vanuit je driedimensionale persoon, maar echt kunt kijken naar iets met je aandacht, dan kun je merken, dan kun je voelen dat je niet alleen kijkt.

Dit moeten we eventjes zo heel rustig door ons heen laten gaan hé, van scenario’s.

Ik heb het ook gemerkt toen ik hier als klein jongetje aanwezig raakte, wat in mij in mijn geheugen is geweest, toen heb ik dat ook gemerkt ja, op mij.

Ik kon het registreren in mijn leven, dat er jacht werd gemaakt op mij dat ik niet aanwezig mocht raken.

En ik besefte ook, omdat ik weet wie ik ben, toen ik een klein jongetje was, in lichaam kortgeleden, besefte ik ook: “dit zijn ze dus.”

Als ik ga voelen via iemand anders uit een spiritueel boek, wat niet mijn eigen emotie is, mijn eigen emotie, dan weten ze wat ik voel.

Ze kunnen voorspellen wat ik doe. Daar is een heel complex radarwerk achter om iets groters kosmisch, nog te orkestreren.

Dus wat is een bekrachtiging dag? Waar gaat het hier over? Wat moet hier eigenlijk los? Wat is nu de werkelijke bodem onder alles? Wat is nou echt een basis?

Ik heb tegenover menselijke wezens gestaan die menselijk zijn maar-zonder tekort te doen aan- weet je er zijn zoveel evolutionaire tijdlijnen en werelden waarin ook mensachtige wezens zijn gebracht, gemaakt, gevormd, ontworpen. Niet biologisch maar via trilling programma’s. Als sommige rassen nog niet die diepe emoties kunnen voelen zoals wij, wil niet zeggen dat ze geen emoties hebben.

Voor mij is emotie, als er een emotie is en dat kan een emotie zijn om te huilen, maar het kan ook iets anders zijn.

Voor mij is een emotie een moment, hét moment waarin alles geldig lijkt alles in één keer ongeldig is. Alleen een gevoel is waar.

En daar ga ik ook voor. Dus er is geen logica tegen opgewassen. Geen gedachten. Dus er is niets opgewassen tegen mijn aller diepste gevoel. Ik ga naar de andere kant van de wereld en ik heb dat soort dingen en ik doe dat soort dingen ook om het gevoel wat er is, omdat levend te maken in de materie, Het zijn ook aanwijzingen op het bord.

Er zijn mensen, er zijn vele beschavingen die wel emoties voelen die zijn echt wel verbonden met wat leeft bij anderen en willen ook heel graag zichzelf laten zien en presteren ook maar niet alle wezens uit zeer grote kosmische realiteiten, hebben die emoties dat ze zich los kunnen maken van de mind. En dat kunnen wij wel. Dat wordt op deze wereld ook wel een vaker als gevaarlijk gezien.

Maar wij zijn die wezens die zich kunnen los maken van de mind. Wij kunnen echt doen wat we voelen.

En ik nodig iedereen dan ook uit en dan kom je ook tegen hoe krachtig de mind is, als er iets is wat je heel diep voelt en wat je heel graag wilt doen, en op het moment dat je beslist om het te gaan doen -ik weet gewoon dat het zo werkt- dan komt er een moment dat dat gevoel vermindert en dat de mind aan het werk gaat.

Die gaat dan kijken, adviezen geven, voelen of het wel en niet kan, daar komen allerlei vergelijkingstabellen bij, of het wel en niet klopt en zo.

Terwijl het gevoel van wat we moeten doen of moeten voelen of moeten uitrollen, dat klopt. En wij zijn dus die wezens die zich los kunnen maken van de mind.

Ik zit niet te praten deze dag maar ik praat thuis helemaal niet veel. Ik leef vanuit mijn gevoel.

Dat kun je ook interpreteren als iemand weinig zegt of op momenten niets zegt. En vooral als er bepaalde gelaatsuitdrukkingen bij zitten dan kun je daar van allerlei interpretaties bij hebben.

Maar wij zijn die wezens die ons kunnen los maken van de mind en in het gevoel zijn en vanuit dat gevoel zelf kunnen denken, dus niet mind denken uit een programma maar zelf kunnen denken vanuit ons gevoel.

En als we dat doen dan scheppen we dus een andere realiteit binnen de matrix hier.

De wezens die ik dus heb gezien en mee heb gesproken, heel hoogopgeleide, intelligente mensen, het waren echt mensen, wat langere gezichten dan mensen van de aarde. Vrij dunne lichamen. Hele heldere, vrij blauwe ogen. Vrij grote blauwe ogen. Bijna geen oren, heel klein vormpje erin zo. Een vrij witte huid.

Rondom hen voelde ik het ook koud voelen maar ze zijn alleraardigst. En zeer gemeten en bereid om met ons samen te werken. Vooral de tak waar zij zitten is om biologische, het komt voort uit vibratieprogramma’s en manifesteert zich in contact met een vrouwenlichaam. Manifesteert zich dat als een soort van embryo zeg maar. Daar zijn ze mee bezig. Ze zijn heel hard bezig om de informatievelden op de Aarde van mensen die, wat wij dan zien als embryo, om dat op te ruimen.

Dus dat is ongewenste zwangerschappen of draagmoederschappen omdat te beëindigen. Daar zijn ze heel operationeel in. Ik heb ook gezien hoe dat allemaal werkte. Ik ben op het laboratorium geweest hoe het allemaal werkte. Ze hebben fantastische apparatuur. Dat is echt ongekend mooi hoe dat er allemaal uitziet.

Ik heb een reis meegemaakt met mijn bewustzijn. Mijn bewustzijn gelinkt, verbond me zelf aan het apparaat dat was een soort scherm. Daar keek ik naar en het denken tussen mij, mijn bewustzijn en dat scherm kwam tot stand, wat je hier op de Aarde ook al eigenlijk uitvoert en is daar geperfectioneerd.

En ik kwam met mijn bewustzijn in contact met dat scherm. En via dat scherm kwam ik in contact met alle apparaten die er werden gebruikt om ook die embryo’s te verwijden. Dus ik ben ook met mijn bewustzijn in baarmoeders geweest van jonge vrouwen maar ook vrouwen die al zeg maar niet meer een kind zouden kunnen krijgen ook gewoon draagmoeders waren en stopt het helemaal niet.

En heb ik gezien hoe die entiteiten in de baarmoeder zitten, En dat is een heel groot hybridisering programma tegen de wil in.

En zij zijn ontzettend lief, deze mensen. Het zijn hele lieve mensen. Ontzettend lief. Zo ook vol respect.

Want ik heb ze uitgenodigd, ik heb ze niet uitgenodigd maar tegen hen gezegd: “reis maar met me mee, kijk maar met me.”

Wel in de eigen intelligentie van het denken, maar niet in de ervaring van het zelf.

En dat het zelf, het eigen zelf is dat dus de oudheid, is dus de oerkracht wie wij zijn.

Toen zeiden ze tegen mij: “dat kunnen wij niet, daarmee moeten we ons richten op jullie.”

Omdat zij ook weer zijn ontwikkeld, ontworpen, velen honderden miljoen jaren geleden,

Weet je, wij zitten hier op de Aarde heel snel tussen organische en technologieën te bewegen.

En dat verandert dus ook door veel bangmakerij, dat we in een tijd zitten dat we gerobotiseerd gaan worden en transhumanisme en alles, maar dat is allemaal niet waar, want dit lichaam is al een cyborg.

We kunnen het ook omdraaien en zeggen van: “met love technologie”, maar wel vanuit het zelf. En wat er dan gebeurt is dat er een her bedrading plaatsvindt.

Dat zie je in je lichaam ook. Als jij weer in jezelf komt, zul je merken dat je lichaam gaat opnieuw gaat inschillen, in een andere schil gaat kijken hoe het operationeel gaat worden op jouzelf bewustzijn, in plaats op programma’s van iets anders. Maar deze mensen zijn fantastische mooie mensen. Heel lief en heel goed.

Er was een emotionele reactie op dat moment dat ze dat zeiden: van en daarom moeten wij naar jullie kijken.

Ik heb dit ook helemaal gedocumenteerd. Dat was in 2010 en dat heb ik ook helemaal uitgeschreven en een heel verslag heb ik ervan gemaakt. Dat was indrukwekkend. Ik ben daar denk ik zo’n anderhalve dag geweest. Veel meegekeken in operaties hoe ze het allemaal doen.

wat er gebeurde was dat die embryo’s zichzelf met, ze zitten met allemaal haakjes en kabeltjes, het is allemaal biologisch en het zijn zwarte kubussen, kleine kubusjes, kleine zwarte kapseltjes daar zit het in en die hangt op bepaalde plekken in de baarmoeder. We halen het niet weg want ze hebben een enorme kracht. Je kunt het eigenlijk niet weghalen. Het gáat weg. Het trekt zich terug.

Het is ook heel schadelijk voor de baarmoeder. Het is echt heftig. Even in aardse woorden: “het is schandalig dat dát bestaat, dat dát gebeurt.”

Ontzettend veel vrouwen hebben daar, zeg maar in de biologische entiteit van de aarde, zijn daar superzwaar door beschadigd geraakt. Omdat het ook, het is zo’n puur onderdeel van het biologische lichaam van hier, wat leven voortbrengt en wat liefde is. Moet je eens kijken hoe een kindje, ik vind dat zo mooi dat ze die, ik weet niet of je dat hebt gezien. Op YouTube zijn die beelden te vinden, dat hebben ze met de allernieuwste beelden, camera’s, hebben ze een embryootje gefilmd dat net samensmelt: het eitje en het zaadcelletje tot bijna de geboorte.

Muziek: Zwangerschap van bevruchting tot embryo, foetus en baby (Morgenstimmung van Edvard Grieg}

Als je dan ziet wat dat is hé. Dat is dus een biologisch iets en dat hoort bij deze wereld.

Het is iets wat door de Huargardianen, de houders van deze realiteit is dat zo, het is een aangepaste versie van een andere wereld.

Weet je dat kennen wij in onze wereld waar wij vandaan komen niet. Zoiets moois. Daar zit zoveel puur, zoiets moois, een koestering van een lichaam van een vrouw die een kindje krijgt. Dat is zoiets beschermend, zoiets koesterend.

En dan zit ik in 2008 zat ik een keer bij die goeroe in Soest en ik weet nog wel dat de leiding aldaar destijds vertelde dat dit soort programma’s allemaal zijn beëindigd en dat ze uit het universum zijn gejaagd.

Het zou kunnen. Dat is een andere schil. Ik zit in mijn universum en daar zitten ze nog wel. Dat is gigantisch, het zijn onderwerpen hé?

Nogmaals, dan komen we op het punt waar draait het nu eigenlijk om. En dan zie je dus dat het een gevecht is over jou.

Dan zie je als het gevecht wordt gestaakt en dat er naar een ander niveau wordt gereisd daarbinnen en je bent ineens, ik ben ook een aardse man, ik ben hier Martijn en ik moet ook gewoon tanken en ik moet ook nieuw bed, er moest een nieuw matras besteld worden voor Raymon, want ik heb het nog niet uit de wolken kunnen plukken, snap je. Het zou een beetje opvallen, dus ik heb hem gewoon gekocht bij Jysk. Dus ik ben ook gewoon vader en een man op deze wereld. Maar zo beschouw ik mezelf ook letterlijk niet. En dat zal gedeeltelijk komen omdat ik ben wie ik ben, maar daar gaat het niet om.

En op het moment dat wij allemaal, ieder voor zich kan voelen dat je die identiteit van waaruit je redeneert, beredeneerd en ook doelen stelt, als je die kunt weghalen en je gaat naar de binnenkant toe, van wie je werkelijk bent, dan zul je zien dat het allerergste voor die andere partij eigenlijk zich gaat voltrekken en dat is, voor hen is dat heel erg, dat is, doordat er een gevecht is over jouw bewustzijn.

Maar op moment dat je de leiding krijgt, niet over de ander maar over jezelf en je gaat je Hart leven en je beeld, en je richt je ook zeg maar op de donkere krachten, dus je sluit niets af, dan zul je merken dat jij een kunstenaar bent op het beeldscherm.

Dat betekent dat jij het voor het zeggen krijgt hoe de werkelijkheid zich verder gaat ontvouwen.

Dus er is echt iets nodig en dat zijn wij, wij zijn zelf nodig en we moeten het zelf doorzien.

Iemand: je hebt mij 6 weken geleden iets verteld, mag ik het uitspreken of niet? Er is iets in 2022 gebeurd.

Martijn: als ik iets vertel moet het wel geheim blijven (als grapje) In dat moment was dat eventjes, in dat moment.

Iemand: je hebt me toen verteld dat als mensen overlijden, dat ze niet meer de loop ingaan. Mijn directe vraag aan jou is van; hey wacht even, dus die loop wordt niet meer gevuld, dus die loopt leeg. En nu vandaag zeg je een heleboel, wel namen hé; spiritualiteit, heftige, dus je krijgt een leeglopende ballon qua loop.

Die wordt niet meer gevuld met gekaapte bewustzijn, godsdiensten houden op te bestaan. Als die loop dus dan dus blijkbaar leegloopt, dat is ook niet zomaar, staat er dan een ander systeem klaar of is het dan waar je de dag over hebt. Zijn wij dan in staat om die ruimte in te nemen. En dat we met zijn allen weer naar oorspronkelijk bewustzijn komen, dus die knop hebben en die kwartslag draaien.

Martijn: Ja er ligt wat klaar wat niet al te best is. Waarom zou dat in één keer anders worden.

Martijn: Er wordt voorgesorteerd op het opheffen op religies. Het opheffen. En veel grotere en betere kosmische realiteiten waarin we terecht gaan komen. Met een totale afwezigheid van de regels zoals dat nu is. B.v. met energie, geld, al dat soort dingen. Ja, dat ligt klaar.

Kijk als je een beeld omzet hé, stel, dit is het niet hoor, maar ik spreek over duizenden en duizenden scenario’s en mogelijkheden. Het zijn er niet twee die ik maar opnoem. Maar in het beeld gezegd; degenen die ons observeren om hún redenen en die observeren ons en daar bedoel ik dus de wezens mee die onze werkelijkheid besturen, manipuleren, beïnvloeden, die observeren ons om te kijken of er uit ons een kwaliteit tevoorschijn komt die zij kunnen gebruiken.

Ik heb het over de krachten die ons gewoon onderzoeken. Zij hebben gezien dat er in ons scenario’s liggen die zij heel goed kunnen gebruiken. Waar ik het nu over heb is echt puur verbonden aan Gaia, aan de Aarde, aan deze situatie hier. Omdat hier zijn zoveel dingen aan de hand, dat de ervaringen bij elkaar opgeteld, zowel in het collectieve veld als in 18 verschillende scenario’s, is een intelligentiesoort opzich.

Dus dat zijn de neveneffecten van de controlestaat die ertoe hebben geleid dat de intelligentie van de mens, dus het bewustzijn van de mens van de Aarde, dus niet de oorsprong, maar wat we hier met zijn allen aan het naspelen zijn, dat heeft een bepaalde functie voor hen. Dat willen ze implementeren. Ze willen de mens eigenlijk gebruiken en annexeren binnen in een heel groot rijk. Daarvoor zijn zij genegen om alle barrières op te heffen die ons nu parten spelen.

Waar we ons nu bewust van zijn. De nieuwe waar we ons bewust van worden, heffen ze niet op omdat die er nu nog niet zijn.

Dat is wat ze doen. Als je dat in een beeld omzet dan kun je zeggen dat er technologieën komen die onuitputtelijke hoeveelheden energie genereren. Wat wij hier zien als elektra of wat dan ook, transportsystemen. Dat is dat. Zij willen voorkomen dat dit gebeurt en ga ik benoemen.

Als ons contact met onszelf weer wordt hersteld, als we beseffen dat we in al die tijdlijnen door zijn gegaan naar het paradijs, in het paradijs zijn, als we daar besef van krijgen, als we onze gevoelens weer open leggen en we komen in contact met de Force:

onszelf en we komen in contact met de Force van de natuur, als daarin communicatie plaatsvindt, zodra dat weer gebeurt, dan zal het grootste probleem, er zijn twee grote problemen op dit moment:

En in die kokerbladeren zit, dat is net als een accu, of als een soort batterij, die geeft energie af en die kun je gewoon eruit halen. Dat is een vloeistof.

Dat kun je ergens in doen en daar kun je gewoon een draad op aansluiten en dan heb je precies de energie die je nodig hebt. Dat zijn bomen.

Die zijn er al. Die zijn er altijd al geweest alleen wij zijn gedegenereerd in ons observatievermogen. Dus we zijn uit de Taal van de Force.

Daarom staan die kaarsjes hier ook. Die kaarsjes die staan daar om een besef te hebben in onszelf. Wat is nou de Force?

Wat er gebeurd is dat er tegelijkertijd twee dingen gaan manifesteren. Dat weet ik wel zeker. Dat is aan ons de keus en de kansen.

In de toekomst bestaat het niet. Kun je het zien? In de toekomst bestaat het niet. Omdat de toekomst zijn scenario’s.

Toekomst, opeenvolgende tijdlijnen, dat is een opgerichte wereld, dat is een experiment. In die toekomst bestaat dat niet. Wij komen er vandaan.

Iemand: als we hier over spreken dan: er komt dit, er gaat dat gebeuren, dan zit er nog een subtiel toekomst in en dat doet iets met de onmiddellijkheid van wat er al is. Tenminste in mijn luisteren en denken.

Martijn: klopt, als er een reden is om het er over te hebben is het misschien wel dat van wat jij dan eerder zegt of denkt. Of dat er eerder wat gezegd wordt en daarna gedacht. Of het wordt eerst gedacht en gevoeld en dan gezegd. De olie kleurend hé, dat maakt niet uit. Er worden precies de dingen gezegd die jij draagt in jezelf.

Iemand: ? wat je ziet vandaag, hoe je jezelf beseft, bewustzijn, is dus één van de opties om welk scenario er dan klaar mag liggen om ons te annexeren, te doorbreken.

Martijn: daar waar jij bent kan, omdat je de drager bent van de informatie, je kunt niet iets anders gaan denken.

Martijn: ja, wij zijn zeg maar de trechter -zo zou je het kunnen zien- wij zijn de trechter hier.

De informatie wordt in de mens geplaatst en daarmee wordt die informatie omgezet in de werkelijkheid als een scenario. Dat is wat er kwantummechanisch gebeurt.

Dat betekent niet als je puur jezelf bent dat die scenario’s niet meer bestaan.

Martijn: precies wat ik nu benoem dat de mens, het bewustzijn van de mens de ontvanger is van de informatie waardoor we de werkelijkheid kunnen ervaren, is eigenlijk een soort heel geavanceerde hypnotische staat van iets anders.

De contacten die ik heb, de ontmoetingen die ik heb, die vinden plaats via mijn bewustzijn. En dat is ook waarom ik hier ook over spreek.

Het contact leggen, je kunt contact krijgen via de matrix met mensen of met andere levensvormen.

Het is allemaal niet fout of slecht hé. Maar het zijn visitaties die, er zijn vele visitaties waarbij de mensen op aarde, die vanuit een trillingsfrequentie plaatsvinden die níet deze trilling is van deze wereld.

Die kunnen dus alleen gemanifesteerd worden; je kunt alleen met mensen praten van organische aard, geen complexiteit, lieve, mooie mensen, hele intelligente mensen, die kunnen zich dan alleen manifesteren omdat zij zichzelf laten zien via het bewustzijn, in dit geval van mij. Dus ze zenden zichzelf in het bewustzijn van mij metafysisch, daarmee wordt het gemanifesteerd fysiek in de realiteit. En dan is er ook gewoon hetzelfde als met die scenario’s. Daarom heb ik het steeds over contact met jezelf maken. En daar kun je ook collectief met elkaar ook in werken. Het is helemaal niet bijzonder.

Het is veel bijzonderder om te zien hoe snel wij de essentie van waar het over gaat kwijtraken.

Ik sprak een keer met Coen Vermeeren over Ufo’s en zo. Dat was een bijeenkomst samen met Marcel Messing en een aantal mensen. En hij sprak over ufo’s als een object vanuit -laat ik zeggen- de vliegindustrie, ruimtevaart, luchtvaartindustrie. Prachtig, heel lief, goed mens. Hij sprak in ieder geval toen -ik weet niet hoe dat nu is, ik geef er ook niks mee aan- hij sprak erover als een object in deze wereld die zeg maar een vliegend voertuig is uit een andere dimensie, buiten jezelf, die vanuit die andere dimensie in die dimensie terecht komt waar jij toevallig ook bent.

Maar zo toevallig is dat niet. Die objecten, als we het hebben over de objecten van de welwillenden, die vrij bewustzijn van de mens volledig openlaten, dus ook Jeh Suh Jah dragers, dus ook die vibratie in zich hebben, die verschijnen niet buiten onszelf via die dimensie, om in jouw dimensie te verschijnen…ze verschijnen via ons!

Dat is echt fantastisch. Maakt het ook heel veilig. Moet je een voorstellen wat je daar mee kunt doen. Ik ga even door, hier even op voortborduren.

Wat je daar mee kunt doen. Als je dat onder de knie hebt, ik ga niet over en weer verschijnen.

Dat ben ik niet. Ik ben niet in charge. Maar ik kan er wel heel direct mee communiceren. Ik kan ook heel direct dat contact leggen en dat heb ik altijd al gedaan. Dat betekent ook dat ik ook de randvoorwaarden tussen aanhalingstekens, kan neerleggen voor andere krachten om daar niet op in te grijpen, want dat gaat via mijn bewustzijn. Dus als je hun iets wil aandoen moet je eerst via mij. Dit is kwantummechanica. Alles draait om dit hier. Daarom hamer ik ook zo op veiligheid en eerlijkheid. Zeg nu maar gewoon wat je voelt en wat je denkt. Zonder elkaar stuk te maken. Wees maar gewoon eerlijk.

Martijn: precies, ja. En als je dat ook echt doet en je ziet wat de gevolgen daarvan zijn: de doos van Pandora gaat open.

Ja, lieve familieleden het feit dat we het hier nog steeds over moeten hebben vraagt toch om een grotere acceleratie.

Iemand: die ene, zou je kunnen zeggen dat als je zegt: “ik besta” dat dat de oorspronkelijke betekenis is van éénvoud, van wij zijn de één-vouden, uitgeklapt, terug naar?

Martijn: dat kun je zo ook zien, ja. Dat kun je ook zo zeggen want het is ook letterlijk zo.

Weet je wat ik ervaar? En dat blijkt ook zo omdat net als iedereen in deze wereld hier ben. Ik ervaar deze wereld hier, ik begin er altijd mee, alles wat ik zeg is de waarheid.

Ik houd heel veel van deze wereld. Ik ben diep ontroert dan ik hier de Force Alive mag voelen in mijzelf, dat ik dat hier mag ervaren.

Gisteren gebeurde het nog. Ik was even op het land naast mijn huis. En ik ben daar iets aan het doen met de poezen en zo, met de katten.

En ik kijk zo naar een paar hele mooie waterstengels, een soort van riet en de bloemetjes waren net uitgekomen. Geel, lissen. En dat is maar één keer per jaar en daar viel mij oog op. En ik heb een relatie met alles.

En ik kijk ernaar en ik kan me nog precies herinneren, in dat moment kwam dat zo naar voren vanuit mijn gevoel: o ja, die heb ik toen met Ellen en Raymond heb ik die geplukt toen we daar en daar liepen.

Dat is een gevoel van hoe we dat toen die avond hebben gedaan. Op een warme augustusavond in 2018 heb ik die daar neergezet. Ik heb hem daar nog nooit zien bloeien en gisteren (28-05-2025) gebeurde dat.

En ik kijk ernaar en ik heb zoveel liefde voor dat moment dat we dat met elkaar hebben…gewandeld en hebben meegenomen in een emmer en Raymond was blij en nam allemaal plantjes mee uit de natuur, en ik kijk naar die plant en die plant, Raymond heeft het gezien, die plant die kwam tot leven.

Die plant die ging trillen en de onderkant van de steel ging helemaal heen en weer. Er was een muis…dat was de gedachte. Het was niet de muis, het was The Force. Zoveel liefde voor dat moment. Die beweging. Alles is leven, alles is leven. En die connectie die moeten wij weer gewoon gaan zien.

Dus ik ben heel blij dat ik dat allemaal mag meemaken. Gelukkig. Maar ik heb ook de andere kant van het verhaal. Want ik vind het hier zeer onderdrukkend, drukkend ook in het bewustzijn, zwaar. Ik vind denken de slechtste uitvinding die ze ooit hebben gedaan, echt waar. Ik praat daar wel eens over en ik zeg daar ook wel eens iets over tegen ander mensen hier. Ik zeg er ook wel eens iets over in de huiskamer dat ik echt iets anders vind. Goh, ik vind het zo zwaar.

Als ik dan contact heb met mensen van elders, ze zijn gewoon mensen van de achterban die er zijn, dan is die ontmoeting met elkaar, die zorgt ervoor dat -altijd even eerst goed afstemmen op mezelf- en dan is het net of er een vliegtuigmotor uitgaat binnen in het hoofd. Zo omschrijf ik het maar.

Er gaat iets uit, pfoeoeoeoe, een soort van constante stroom van informatie en overtuigingen en dat zijn dus denkvelden van het lichaam. Het valt in één keer uit en dan is er ruimte. Dan is er zoveel ruimte. Zo ontzettend veel en stilte. Zoveel stilte is er. Zo’n rust.

En als ik dan weer hier ben, dus ik maak dat contact met hun los en wordt weer ingeschaald in dit stuk, dan voel ik dat weer aangaan en dan is het net of dat mijn hoofd ontploft. Letterlijk. En dan is mijn hoofd ook knal en knalrood en ook loei en loeiheet. Daar moet ik dan ook echt rustig de tijd voor nemen. En op dat stuk zeg ik dat het verschrikkelijk is om hier te zijn.

Omdat het denken en al die woorden en alles, zelfs als je niet eens praat, het over elkaar denken, dat is zoiets fundamenteels anders dan over elkaar voelen. Dus ja. En dan komen we op dat moment.

Vanaf 2.07.10 tot einde niet meer getranscribeerd. Het betreft hier een persoonlijke situatie over het gevoel van smartphones.

20250529-MvS-3-3–Zelfbekrachtiging-bewustwording-Meterik

Deel 3

SEMINAR ZELFBEKRACHTIGING - "DE BASIS VAN BEWUSTWORDINGS PROCESSEN"

29-05-2025 MARTIJN VAN STAVEREN

Muziek:
Muziek: originele Aardegeluiden https://t.me/c/2429627549/90/2284 of
https://audiomack.com/wakkerewereldry/song/20250529-mvs-3-3-geluid-aarde-1986-orginele-opname

Minuut 13.28

Dit zijn de originele geluidsopnames van de aarde van 1986. Die komen van een band. Die kreeg ik van mensen die contact hadden met Amerikanen.

Dat zijn dus niet de opnames die je op YouTube hoort. Dit is wat je hoort en voelt in de vibratie als je buiten de Aarde verblijft, die je aanschouwd, de aarde, op vier, vijfduizend kilometer afstand. En nogmaals of ze dan rond, vierkant, plat, het maakt niet uit, het gaat om de vibratie, ook al is er van alles omheen gelegd, dat maakt niks uit. Bij ons wordt er ook van alles doorheen gelegd en we zijn er nog steeds.

Het is een levende bibliotheek en dat is eigenlijk GAIA.

De oorspronkelijke wereld waarover en doorheen allerlei dingen zijn gebeurd.
Als een opname op vierduizend kilometer hoogte of lager of ernaast, het maakt niet uit, het gaat om het vibratieveld.

Met elektromagnetische antennes is dat opgenomen. Het zijn originele opnames. Niet het gedigitaliseerde opnames van via, via, via…het zijn de originele opnames. 1986, een tijd dat er al veel oorlog was al. Bommen en raketten. Het mensenleed was ongelooflijk groot. Ook toen.
Mensen die tegen elkaar opstonden, elkaar naar het leven stonden. Natuurrampen. En toen zo’n bijna 6 miljard mensen uit ingeregeld bewustzijn.

En als je naar de Aarde luistert dan hoor je niets daarvan, dan hoor je alleen dit (Martijn zet het geluid van de band harder)

Het is wel zo, dat in dit geluid in deze Taal van de Aarde, wel verpakt zitten de moeilijke dingen. Als je ernaar luistert zijn er ook moeilijke dingen gaande in dát tijdsmomentum, maar je hoort het niet en je voelt het ook niet.

Wat een enorme kracht de Living Force is.

Dat moet ook wel want anders zou dit allemaal niet kunnen bestaan. Als je hiernaar luistert en doorheen voelt, het gewoon en op je eigen manier tot je laat komen, dan kun je tot een paar heel bijzondere, ja, conclusie is misschien ook niet het sterke woord dat ik ervoor zou moeten gebruiken, maar waar je naar luistert is een enorm harmonisch geheel. Daar zijn eigenlijk geen woorden voor.

Dus je zou kunnen concluderen dat verschillenden lagen er zijn. Verschillenden velden die door elkaar heen een realiteit zijn.

Dit is de Aarde, met al haar leven, met al het leven wat er is, in en op de Aarde, rondom de Aarde. Maakt niet uit wat de vorm is.

Er is Leven!

Er is manipulatie en er loopt van alles doorheen. Maar vanuit de val bekeken naar waar wij nu zijn spreekt de Aarde, is Force, de kracht, nog steeds dezelfde taal.
Dit is wat je hoort en voelt als je in jezelf bent. Het kloppend Hart van het Leven. Het is een enorme vriendschap met alles wat leeft.

We hebben de kracht van de Aarde als een veld opzich.

Dan hebben we een soort wezens die daarop leeft met allemaal regels in hun hoofd en gedachten vanuit een fictieve realiteit:

• Auto’s werden bedacht
• Geld werd bedacht
• Wetten werden bedacht
• Zelfs voor de onsterfelijken werd de dood bedacht.

Dat zijn dus twee verschillende werkelijkheden.
De Aarde trekt zich er niets van aan. Dat is een eigen bandbreedte.

En ik ga er nog een stap verder in. Als er een heel zwaarbewapend conflict zou zijn, waarbij er een totale vernietiging zou plaatsvinden van een bepaald continent, dan zal dit geluid daar niet om veranderen. (Martijn zet muziek weer harder)
Het is een stationair levensveld dat ieder Nano momentum weer anders is.
Dus stationair in de zin flexibel maar stationair in vol, vol expressie van al het leven. Dat zou ons tot een bepaalde conclusie moeten kunnen brengen.
Met de aarde als Kracht een eigen bandbreedte heeft, een eigen frequentie die niet aangepast kan worden. Alleen de aangetaste bewustzijn wezens die erop leven,

[23.54]

die dus de dragers zijn, van een bedachte visie over het bestaan…alleen zij hebben er last van… Het is echt formidabel als je dit gaat beseffen.

Dus er worden tijdlijnen gekozen door die mensen, die niet mensen meer zijn, maar wel zijn, maar luisteren naar het ingeregelde bewustzijn.

Er zijn mensen die tijdlijnen kiezen of laten kiezen binnen een groot stationair frequentieveld, van leven.

Iemand: welk deel van Gaia? Niet goed kunnen verstaan

Het zijn bewegende beelden, dus entiteiten, wat wij de realiteit noemen, dus er zijn verschillende entiteiten operationeel. We zien alles steeds als dat het bij elkaar hoort, maar iets wat kunstmatig is, is niet per se een onderdeel van de Force.
Dat is uitermate boeiend om dat ook in een beeld terug te kunnen zien.
Want je hebt op jouw manier -hoe de Aarde er dan ook uit mag zien- de aarde kunt zien visueel, misschien gevisualiseerd of op een andere manier dat je het weet dat het een stationeer levend krachtveld is wat constant vibreert.
Constant vibreert!
En dat er binnen in dat veld een beschaving is die in dat veld van die aarde leeft, maar dat die twee zaken niet per se elkaar beïnvloeden.

Het lijkt los van elkaar te staan. Tót dat, tot dat…alles wat op de Aarde aanwezig is, aan afwijkende frequentie van de Aarde zelf, kan in contact worden gebracht met de Aarde, met de Force. Dat is mensen die daar leven die kunnen in contact komen met de Force van de Aarde, de kracht, de intelligentie van wat en wie de Aarde is.

Maar als we de Taal niet spreken, als we onze eigen Force-Taal niet spreken, zullen we ook niet worden aangesproken.

En waarom worden we niet aangesproken door de Force, omdat de Force die Taal niet spreekt die wij op dit moment spreken.

De Force prikkelt, prikkelt, constant laat zichzelf zien op alle mogelijke mooie manieren.

Om het contact te herstellen met jezelf en het contact herstellen tussen jezelf en de grotere kracht wat leven wordt genoemd, die even groot is in jezelf, moeten er wel dingen beseft worden.

Dus je hebt de aarde die een enorm mooi, warm, schoon, krachtveld is wat gedijd in niet te tellen in hoeveelheden levensvormen. Wat wij kunnen zien hier op de Aarde maar ook echt voorbij het zichtbare spectrum. Het is enorm, deze bibliotheek, enorm. Je hebt daar een schild daar doorheen lopend en dat noem je dan een samenleving gebaseerd op regels. En binnenin die bubbel dat is waar wij met elkaar in verkeren op de Aarde, onafhankelijk, ongeacht waar je woont, dus dat maakt niet uit welk werelddeel dat is. Vanuit die schil waar wij dan in zitten wordt aan ons voorgehouden dat er autoriteiten zijn en ook op natuurgebied die het goed met ons voor hebben.

En ik zeg dan vanuit deze drie-eenheid op de achtergrond en ik heb vertrouwen waar al die anderen in verkeren. Omdat zij niet zelf hebben gekozen om Taal uit te slaan en regels uit te vaardigen die tegen de vrijheid van de mens in gaan.
Ook dat is gedicteerd.

Binnen deze bubbel zijn mensen kennelijk aangesteld om te zorgen voor de Aarde. Er zijn organisaties die zich sterk maken voor de natuur en dat is mooi binnen deze bubbel.

Maar op moment dat wij als mensen weer contact maken met onze eigen Taal:
het Paradijs binnen in ons en we beseffen dat we nooit weg zijn geweest van het paradijs, maar dat er alleen maar verhalen doorheen zijn gegaan met alle nodige consequenties van dien, dat we beséffen dat we nog stéeds in het Paradijs zijn, dat wij dat Paradijs ook zélf ZIJN!

Zo onuitputtelijk jouw dienst voor het Leven…is zo groot als dat van de Aarde ook. Op moment dat je dat beseft en gaat communiceren met de Aarde zal de Aarde gaan reageren.
De Aarde zal na de enorme invasie die er heeft plaatsgevonden vanuit een grotere perspectief, buiten de kaders van wat we hier op dit moment weten, zal de Aarde, ik noem het zo, onmiddellijk een uitademing doen van informatie en bewustzijn waarbij alle mensen worden aangeraakt die er in de Taal van Gaia leven.
En onmiddellijk zal hun taak en hun functie vanuit wie ze zijn vanuit hun Wezen, onmiddellijk weer operationeel zijn. Geheugens van het oude leven worden klein en geparkeerd.

En het eigen gaat aan, open.

De machten en krachten die we zogenaamd achter de schermen benoemen zijn daar heel bang voor,

voor de connectie met de natuur.

Ze zijn bang dat je je bewust bent.

Wie en wat je bent. En waar je bent.

En dat dat een schokgolf van besef teweegbrengt.

Dat je de waarheid ontdekt.

Er is een lang vervlogen tijd, de tijd van Gaia, die vele malen groter is dan de Aarde die we nu zien.

Dat er een complete één op één balans is tussen alle inwoners van Gaia van de Aarde en de natuur.

Wat ieder mens nodig had, is daar.

Er waren geen mensen in die tijd die smachten naar een eigen huis. Want het is daar.

Er was geen gevecht over ruimte, want ruimte is daar.
Het klopt volkomen.

De relatie tussen de Aarde, de Force, die voorbij de Aarde reist en de Force Wezens die op de Aarde leven en andere werelden is één op één dezelfde Taal.
Zo’n zorgzaamheid, zo puur en zuiver. Water smaakt zoals het hier niet wordt gekend.

Als wij gaan spreken, als jij spreekt, zodra jij spreekt en beseft en niet denkt zoals hier, zal de Aarde,

de Force reageren en een verbinding aan gaan met wie jij bént. één op één.

Het zal geen spirituele verbinding zijn. Het is een verbinding zijn van bewustzijn, die tastbaar is, voelbaar is, zichtbaar is.

e regels die er zijn gedicteerd en ingeprogrammeerd krijgen het lastig zodra Gaia spreekt en mensen weer leven.

Er komt een connectie een relatie tussen de Aarde: Gaia en de mensen die zich daar bewust van zijn.

Die relatie tussen Gaia en de mens is een dermate relatie, zo sterk en inactief, interactief zo sterk in het veld, dat waarin die mensen leven binnen in het embargo waar de regels zijn, dat die regel-embargo-geving kan niet meer voort bestaan.
De oplossingen voor de problematiek die we hier op deze Aarde kennen in deze sectie in het Universum is direct de mensen zelf die erin leven. Letterlijk.

Ik was drie jaar en ik stond in de huiskamer in Amsterdam, Amsterdam Zuid, daar ben ik geboren en ik voelde me ziek en beroerd en ook verwonderd dat ik op de Aarde was in de bubbel. Ik kon heel helder en duidelijk voelen dat ik nog steeds THUIS was. Ik noem thuis niet per se de woonlocatie waar ik vandaan kom. Maar THUIS is Leven in de Kracht. Overal waar je komt is Leven de Kracht. Welke wereld of welke realiteit je ook komt is Leven in de kracht. Er is geen verschil. We maken geen onderscheid in werelden of realiteiten. Overal is de Kracht.

De LEVENSKRACHT:

• Die heelt en deelt.
• Die verwarmd en aandacht geeft.
• Die ontspant.
• Die jouw kracht geeft gewoon door erin te zijn. En die kracht krijgt omdat jij erin bent
• Eén op één communicatie.

Ik was drie jaar en ik besefte dat ik thuis ben, in de bubbel. Ik wist het al van het begin af aan.

Maar ik wist het nog dat ik naast de bank stond van mijn ouders.
Het was zo’n vier-zit-bank met van die sliertjes aan de onderkant waar ook van die kwastjes aanhingen.

Voor de mensen een beetje uit die tijd die weten dat vast wel. Ik keek ernaar, naar die wereld en ik dacht: zo dichtbij?
Maar THUIS in trilling, de natuur, de Kracht zo ver weg.
Het eerste wat ik ervoer toen ik in deze wereld kwam was dat de Force, de natuurkracht, de verbinding ook echt met de natuur, achteraan staat, in het gevoel, als je hier leeft. Het hoeft niet zo te zijn maar hoe ik het ervaar van waaruit ik kom.

En alles daarvoor was allemaal in de bubbel. Was allemaal op Taal gewaardeerd.
En ik voelde de Force in mezelf en dat ben ik en ik had het moeilijk. Ik vond het heel moeilijk om hier te zijn. Echt heel moeilijk.

Ik heb een schat van een moeder, die me ontzettend altijd knuffelde. Met een lekker paardenstaartje.

Dan werd ik opgetild en ging ik bij haar op schoot zitten en dan draaide ik met mijn vinger zo om haar oor. Dat vond ik leuk om te doen.

En door haar paardenstaart.

[40.39]

En dan voelde ik dus de Force via mijn moeder. Via de moederliefde ook. Dat stukje kon ik ook zien en kon ik ook een deel van de Force voelen.

Ik had het heel zwaar, dat ik die kracht helemaal achterin voelde slaan. En op een gegeven moment moest ik naar bed. Mijn vader bracht mij naar bed. Mijn vader repareerde televisies en zo en die reed dus ook ‘s avonds nog routes en zo. En voordat hij routes ging rijden bracht hij mij naar bed, in het ledikantje, Ik ging liggen, hij ging weg en ik vond het niet leuk dat hij wegging, maar ik begreep ook dat hij ging. En toen ging de kamerdeur bijna dicht en die liet hij op een kiertje staan. En toen ging hij weg.

En toen probeerde ik te luisteren, te horen of er ook ergens een blaadje te horen was of zo, iets. Gewoon een blaadje.

Het bewegen van een blaadje of een plant. Iets. -Dat kun je allemaal voelen hé. - Dat is een leuke test hoor.

Experimenteren er maar een mee dat je een ruimte, verschillende ruimtes maakt. De ene met planten en de andere zonder planten.

En dan andere mensen blinddoeken en naar binnen brengen. Mensen die afgestemd zijn op zichzelf kunnen ogenblikkelijk voelen dat er geen Force in die ruimte is van planten. Kun je onmiddellijk voelen.

Het was een pittige leegte. Toen ik later had een gesprek, toen kreeg ik een soort telefoongesprek opgediend zeg maar met waar ik vandaan kom.

Ik dacht dus even aan die mensen en kreeg ik contact met ze. Via een wit licht eerst in mijn hoofd -lag in mijn bed- een wit licht in mijn hoofd en dat witte licht dat voelde prettig.

En ik merkte dat dat licht als een soort bal heen en weer ging en, zal ik maar zeggen, zocht naar iets, dat is dan achteraf, want op dat moment besefte ik dat niet. Het zocht naar iets. Precies op dat bepaald moment kwam dat licht in mijn hoofd en toen ging er een deur open in mijn brein.

En daar zag ik ze doorheen.
De deur ging open en ik zag door die de deur heen, zag ik de mensen staan die ik heel goed ken. Toen heb ik met niet Aardse Taal heb ik verteld, overgeseind, hoe leeg het hier is, hoe leeg…in de bubbel van regels…En toen lieten zij mij op een kinderlijke eenvoudige manier zien hoe eenvoudig het is om de Force in jezelf te zijn en vanuit die kracht met de natuur te praten. Nou zij het zelf maar even komen.

Iemand: Je hebt eens verteld dat je water in jezelf kunt zuiveren in je bewustzijn. Hoe kan dat dan?
Martijn: omdat water bewustzijn is.

Iemand: hoe doe ik dat dan?
Martijn: op dezelfde manier dan ik. En ik op dezelfde manier dan jij. Je kunt water, water is eigenlijk, je kunt het zien als een vloeistof. Maar water is eigenlijk een transportsysteem. Nee, water is niet het transportsysteem, water is de bandbreedte waarin de Force zich kan verplaatsen.

Dat is het eigenlijk.
We hebben te maken met onzuiver water, daar zitten programma’s in van andere mensen. Die hebben daarin gedacht.

Als je kijkt naar de structuur van water, dan heb ik het niet over de cellen of over de kristallagen, want daar uit het zich in.

Maar waar water echt uit bestaat, uit de trillingsvelden, dan zie je eigenlijk dat het hele grote circuits zijn. Het zijn eigenlijk net een soort analoge chips, maar dan analoog. En als jij je eigen bewustzijn weer hebt, dan kun jij water, dan kun jij jouw bewustzijn in het water zetten. Je moet heel goed bewust zijn van wat je denkt, van wat je voelt.

Wat de grondslag van de intentie is, Het moeten geen vragen zijn! Het moet een wéten zijn! Een beslissing zijn! En dat kun je in het water brengen.

Water is dus ook een onderdeel van de Aarde maar het gaat voorbij de Aarde. Het is veel groter dan de Aarde. Dat is dan eigenlijk het bekrachtigen.

Het bekrachtigen is je eigen bewustzijn tevoorschijn halen en je eigen bewustzijn ergens naar toe verwijzen. Dat is wat we doen.

Als je nu aan een gele banaan denkt, dan zeg ik geel terwijl ze er ook blauw zijn. Maar die is er dus nu ook. Wat je doet, wat wij doen met ons bewustzijn, dat is juist her knappe van wat wij doen en nu is het in opdracht van mij omdat ik het zeg en doe je het.

Maar als je mij er los van maakt, wat zo mooi is aan ons is dat wij bewustzijn scheppen, we zien het als een beeld, maar het zijn trillingsvelden. Wij scheppen voortdurend trillingsvelden.

Water is eigenlijk dé vormloze realiteit.

Het stroomt. Water heeft eigenlijk geen vorm. Het wordt in de derde dimensie een vorm door waar het ergens in ligt. Hoe het ergens doorheen gaat.

Of het water is, of het verdampt is, of bevroren is. Wat wij doen, wij zijn heel erg bedreven zonder dat we daar onze bewuste functie nog in hebben kunnen herinneren. We zijn nu aanbeland dat we dat nu wel weer weten.

Wat we doen is dat we energievelden schéppen.

Wat we doen is in het waterbewustzijn waarin we leven, dus ook hier, is dat wij als mens kunt denken b.v. aan een banaan. Wat ik nu zeg is alleen geldig als je vanuit het Paradijs- Besef- Bewustzijn -Bént. Op het moment dat je aan een gele banaan denkt, op het moment dat je met je bewustzijn een gele banaan aanzet -nogmaals dat moet de opdracht van mij zijn maar vanuit jezelf en dat is juist het unieke- dan schep jij die banaan met je eigen bewustzijn. Die is al aangezet door jou.
We noemen dat hier denken maar het is het samentrekken van informatie bij elkaar, wat leidt in dit geval tot die gele banaan. Als je nou in jouw energieveld gaat kijken als mens -degene die aan een gele banaan denkt- stel je hebt de intelligentie, het vermogen, de vaardigheid om ergens doorheen te kijken, dan zul je zien als ik een gele banaan noem dan zul je zien dat je in mij geen gele banaan tegenkomt. Maar wat je wel zult zien in deze vaardigheid is dat er energie in mij aanwezig is die, die banaan is. Dat is mijn bewustzijn. Nu denk ik er niet aan en nu is het weg. Nu denk ik eraan, nu is het aan. Nu is het weg en zet ik er een andere vorm voor neer en schep er in één keer een ander veld. Aan de voorkant zijn het beelden: banaan, aan de achterkant, binnenin zijn het velden. Maar wat nu zo uniek is en dat is ook de kracht die de mens is, dat is de Kracht, dat is de Force Alive, dat is wat de Aarde constant doet, in trillingen, schept zij constant uitbeeldingen van scenario’s, uit de trillingen, dat is wat je hoort in het geluid, in de vibratie, schept constant uit die trillingen, schept ze anderen vibraties die gemanifesteerd kunnen worden in een antwoord in de materie in de derde dimensie. Dat is niet anders dan wat wij doen.

Maar toen wij afwezig raakte toen ging de Aarde ook anders functioneren.

En wat wij dus doen, wij scheppen energie en uit dat energieveld, één op één geven wij het een betekenis en als we nog een paar stappen verder gaan, dan kan dat beeld, dus de energie wat het is in materie, de gele banaan, kan als je communiceert als Force Being, als Krachtmens, kan dat beeld wat een trilling is ook gaan communiceren met de Force van de Aarde. Dus het beeld, trilling, is een emotie is een gevoelskracht, is een resonantie, is een gesprek, gaat vibreren met de Force. Als jij zelf beseft dat je op het Paradijs bent, in het Paradijs bent, en als je beseft dat je een deelnemer bent in het paradijs, dat je erin leeft, en dat jezelf beseft dat jij dat Paradijwezen bent, dat jij die Paradijs Taal spreekt. Als die dingen zijn dan zal datgene wat je als vibratie in dat veld brengt, zal ogenblikkelijk op het precieze moment waarin het ook echt nodig is, en dat kan alle minuut zijn, is het er.

Iemand: en zal men ontdekken dat het nooit vervuild is geweest.
Martijn: ja.
En dat is wat je eigenlijk met waterprogrammeren doet. Eigenlijk is dat het.
Dat is wat je doet. Het heeft met een hele normale manier van verbinding zijn met de natuur te maken en niet vanuit je derde dimensionale programma van mens van hier. Daarom is de val van bewustzijn ertussen gezet.
Zal het een soort pseudokarakter hebben gekregen. En vanuit dat stuk met de pijn ermee in, erbij, zijn we gaan verder denken over de wereld en proberen we ook een oplossing te vinden.
Dus dat is een enorme doorbraak als je daarnaartoe gaat kijken met elkaar, naar de Aarde en niet vanuit een spiritualiteit, maar vanuit je eigen krachtveld.

Jij bent in staat om te beseffen dat je een paradijswezen bent.

Jij bent ook zeer gemakkelijk, zéér gemakkelijk ben je in staat om te communiceren met de natuur.

Als je gaat communiceren met de natuur vanuit de derde dimensie en de programma’s die in de embargo bubbel draaien,

dan krijg je geen antwoord.

En het gegeven dat je geen antwoord krijgt, als je communiceert met de Force, betekent dus dat je een embargoveld spreekt, die Taal.

Dus niet spreken vanuit behoeftes van tekorten, hoe vervelend dat ook is.

Maar communiceren vanuit verbondenheid. Dat is eigenlijk wat een bekrachtiging is. Je schept bewustzijn.

[54/00]

Op moment dat je nu iemand die je kent ergens in de wereld, loopt hij of zij, een kind of volwassene, maakt niks uit hier, en je denkt daar nu op dit moment aan, zo noem je dat dan hier. Wat je doet is niet dat je aan die persoon denkt, in feite herschep je die persoon in jezelf. Dat is wat je doet. Wij zijn dat hier denken gaan noemen, omdat het ook steeds vóór ons gebeurt. Wij gaan aan mensen denken, in mijn voorbeeld, wij gaan aan mensen denken, omdat er iemand jarig is. Dan is dat een programma. We gaan aan iemand denken omdat Martijn voor een groepje zegt dat je dat moet doen. Ik denk dan om hen. Je moet het maar eens helemaal puur op jezelf betrekken.

Want wat gebeurt er eigenlijk als jij helemaal vanuit jezelf met je aandacht naar iemand toegaat, wat gebeurt er dan?

Dan herschep je die persoon met je eigen energie in jezelf. En als je nu een echte verbinding hebt met iemand dan herschep je ook op basis van die verbinding met die persoon. Dat is wat de Kracht is.

Dat is een bekrachtiging. Bekrachtigen is dat je je bewust bent dat wat je doet, dat dat iets specifieks is en geen automatisch proces. Als je aan iemand denkt is dat een automatisch proces. Pu pu pu pu pu… maar nu ga jezelf aan iemand denken, bewust, en dan herschep je die persoon in je eigen veld. En dat is dan in jouw beleving die persoon want het is vanuit jouw bekeken is dat waar, denk je aan die persoon. Maar als je het op kwantumniveau bekijkt, dus niet is een vorm dan is dat energie wat je gecreëerd hebt. Dus eigenlijk schep je, die persoon waaraan je denk, waar je met je aandacht naar toe gaat, die schep je opnieuw in jezelf.

Maar niet per se in dat beeld, dat is hoe het voor jou blijkt te zijn, maar je schept energie opnieuw.

En dat is iets heel bijzonders. Want deze energie die je schept, die kan gaan communiceren - jij bent Force drager een Krachtwezen, je bekrachtigd datgeen- kan gaan communiceren via de Force van de Aarde.

Niet via de matrix bubbel, maar via de Force van de Aarde kan ditgene wat ik heb gecreëerd, kan gaan communiceren met degene die het is.

En alles wat wenselijk is vanuit de vrijheid van ieder Wezen.

Dat is geen gebed hoor…dat is ook niet vragen aan de Force en dat is ook niet vragen aan god en is ook niet vragen aan de Aarde.

Het is een één op één communicatie.

VERTROUWEN!

Dat is echt enorm. Dus je schept constant als je het zelf doet, schep je bewustzijn. Dat bewustzijn dat kun je ook veranderen.

Dat -als je in mijn voorbeeld- aan iemand hebt gedacht en je bent er mee bezig dan kun je het ook stoppen, ontvormen en er iemand anders in de plaats, uit voort te laten komen. Als je weet wat scheppen is, als je weet hoe Krachtig en Machtig bewustzijn is als het vanuit jezelf komt en als het uit jezelf komt is het altijd vanuit het Hart gedragen en is het altijd vanuit respect en altijd vanuit verbondenheid. Als je weet hoe krachtig dat is dan zou je geen seconde meer naar bijeenkomsten komen, naar mij, naar niemand en zou je aan de gang gaan.

Iemand: Dat geldt ook voor de gehele bewustzijnsval.
Martijn: ja.

Dat is ook het hele verhaal achter de geheimhouding is, dat wij niet, waar je niet over kunt buigen, kun je ook niet repareren.

Ze hebben het zich volledig uit onze geschiedenis, ook uit ons register gehaald, zo hebben ze ook gemaakt dat ze in deze? zitten in een andere laag, die wissers. Wat ze hebben gedaan is ze hebben zorggedragen voor gegeven dat we als mensheid niet meer onze aandacht kunnen geven aan iets wat er nou juist toe doet.

Dus we moeten alle mogelijkheden openleggen.

We moeten gaan onderzoeken van: “goh waar komt datgene in mijzelf vandaan wat ik zelf nooit heb geleerd op de Aarde?”

Je moet terug naar de echo van wie je werkelijk zelf bent.

En die echo moet weer compleet worden als een heel gesproken Wezen.
Als een mens van vlees en bloed en daar waar je met je aandacht naar toe kunt -wat niet, wat stil wordt gehouden kun je ook niet naar toe, dus er moeten ook dingen soms gezegd worden. Daarom mag ieder mens op de Aarde, ook als het je niet bevalt dankbaar zijn dat er wat wordt gezegd.

Als er wat wordt gezegd wat je niet bevalt, dan mag je beseffen, dat is een zegen.

Want doordat het gezegd is, kan ik nu de keuze maken of het me wel of niet bevalt en of ik er wat mee kan doen.

En of ik daar ook bereidheid in kan kweken om daar eens naar te kijken in plaats van ik heb hier nog nooit van gehoord.

Dus je weet het niet in mijn bewustzijn kan het ook niet scheppen.
Weet je wel dat 99% van ons bewustzijn gewoon uitstaat op basis daarvan.
Als mensheid heb ik het over. Inmiddels is dat bij mensen die in de zorg en onderzoek terecht zijn gekomen allang geen 99% meer.

En waar je niet over nadenkt, wat niet tevoorschijn komt, daar kun jezelf ook geen energie op scheppen.

En niet het geroep toeteren van het kan wel, het kan niet, het is goed en het is fout, Martijn zegt zus en hij zegt zo en ik zeg dit en hij zegt dat.

Wij spreken allemaal in één groot koor. Dat is het. En daar gaan de doorbraken komen.

We moeten de dingen weten aan mogelijkheden.
We móeten wéten en beséffen dat we in het Paradijs Leven.
We moeten er bewustzijn opscheppen.

Dat moeten we zien. Als je beseft schep je het. Op moment dat je het gecreëerd en geschapen hebt is die communicatie tot stand.

Dat is eigenlijk wat we constant doen. En op de Aarde hier wordt het veelal gebruikt niet echt ten goede van jezelf en zeker niet van elkaar.

Negatieve gedachten hebben over elkaar, iets raar vinden van de ander, is direct de ander herscheppen in jezelf en daar een beeld opplakken van eigenlijk van je eigen geblokkeerde gevoelens, een beeld op te plakken wat je van die persoon vindt.

En ook al heeft die persoon een fout gemaakt, wat we dan ook een fout mogen noemen, dan is het niet het waard om de ander te herscheppen op een negatieve manier.

Ik zou zeggen laten we alles herscheppen op een bevrijdende manier.
Als er mensen zijn die dingen hebben gedaan wat niet klopt, dat je dat opnieuw kunt zien.

Dat is wie wij zijn.

Wij zijn ontwikkelaars van realiteiten van zien en hier op de Aarde laten we het er vaak bij liggen. En dat is nou precies wat een bekrachtiging is.

[1.01.23]

Bekrachtiging is kijken naar problemen nadat je in je eigen Paradijs bent ingestapt, vanuit je eigen Paradijs weer kijken naar situaties die niet de schoonheidsprijs hebben. Zowel in jezelf als ook situaties bij andere mensen. Het heeft géén oordeel nodig.

Het heeft heling nodig en het heeft ontspanning nodig.

Dus wat ik doe:
Ik herschep constant alles wat er gebeurt. Ook als mensen lelijk tegen mij doen. Dat kan ik best wel voelen want ik ben geen robot. Dat voel ik echt wel. Ik voel echt wel als er dingen gebeuren die niet prettig zijn. Ik praat ook voor ons allemaal, dat voelen we allemaal, maar ik ga er niet verder over denken.
Ik sta met mijn voeten in het Paradijs en ik weet dat we allemaal op deze wereld hier, ik zeg maar zoekende, oriënterende, voelende zijn, wat de ingang is naar het goede en niet alleen voor mezelf maar ook voor de ander.
En als de ander het eerder vindt dan ik dan is dat mooi en als ik het eerder vind dan de ander is dat ook mooi.
Het gaat niet om tijd.
En dat is een enorme doorbraak.

Juist om de archontische intelligenties die daar doorheen lopen en dingen willen laten doen. Juist om die de macht eraf te halen.

Wij herscheppen constant, constant. Dus de situaties in de wereld die je op het nieuws ziet, wordt voor jou, op opdracht, dat je opnieuw gaat herscheppen, een mening te hebben over b.v. het Palestijnse optreden of het Israëlische optreden. Even in een notendop.

Ik heb geen enkele voor- of tegenstander. Is verschrikkelijk wat er gebeurd.
Zo verschrikkelijk veel verdriet. En ik ben niet politiek aangelegd, helemaal niet, ik ben alleen maar aangelegd in mijn Hart.

Wat er gebeurt is dat de beelden die er op mijn beeldscherm worden neergezet, die herschep ik heel bewust. Heel bewust.
Ik ga niet mee en heb geen mening over de situatie.
Ik heb geen mening over een regeringsleider.
Niets, nul. Heb ik niet. Het is gewoon vreselijk erg wat er op deze Aarde gebeurd.

Wat ik doe:
ik herschep die persoon in mijzelf. Dat kan ik en dat kan jij ook.

En daarmee brengen we een lichtstempel van eigen bewustzijn via voelen en denken in het lijf, brengen we in het veld.

En die sturen we op pad. Dat is God in actie. Maar daarvoor heb je toewijding en compassie nodig.

En als je niet wil meewerken en niks met mensen te maken wilt hebben omdat anderen vervelend zijn of allemaal smartphones hebben…dan heb je iets te doen want dit is de wereld, als je vanuit het Paradijs voelt te moeten vibreren en te willen vibreren en ook zelf een Paradijsvogel bent, dan draait het hier echt als een toewijding voor het Leven en compassie. En iets anders is er niet.

[1.04.25]

En ik zal niet zeggen dat het allemaal makkelijk is. Dat roep ik ook helemaal niet. En ik ben ook geen uitverkorene, ik ben net als jij als een commander hier in deze wereld aanwezig, met het Hart van goud en ook geprikkeld door allerlei toestanden in deze wereld, dat voel ik ook allemaal en is helemaal niet anders. Hou ik dan op dit moment even in de lucht. Maar ik herschep constant een gebeurtenis.
Steeds weer. Ik ga uit van het goede van ieder mens.

Herinner je dat jezelf niet hebt gekozen voor deze moeilijke wereld. Herinner je daarmee ook dat anderen dat ook niet hebben gedaan.

Herinner je dat dat geen theorie is, maar dat dat toetsbaar is op het moment dat je met andere mensen te maken hebt.

Als anderen mensen iets niet snappen of niet willen of ze reageren geïrriteerd of er is boosheid of wat dan ook of iemand is zwaar getraumatiseerd of heel erg kwaad, niemand heeft daarvoor gekozen.

Er is geen levend Wezen uit de Force die kiest voor pijn. Dat is iets wat we allemaal mogen beseffen.

Dat is ook onze opdracht in deze enorme belangrijke tijd. Juist om dat kantelpunt, dat omslagpunt, te bereiken.

Om dat omslagpunt te laten aangaan, ook zichtbaar, zal ik ook werkelijk in mijn eigen Kracht moeten Staan, in mijn eigen liefdesveld, zonder spiritualiteit. Beseffen waar ik ben, wie ik ben, beseffen wat ik ben en wat scheppen nu eigenlijk is.

En de kanonskogels die via beelden en meningen afgeschoten worden en dat gaat nu eenmaal in deze wereld supersnel, die zal ik al moeten opvangen en allemaal met mijn eigen herscheppingsvermogen, zal ik allemaal die kanonskogels laten neervallen omdat ik de drager ben van het beeld van wat het wél is volgens mij.

De attacks, de aanval, de pogingen, alles wat er is, stuk voor stuk in jezelf, het een kogel kan zijn, een bombardement kan zijn, dat er ergens iets aan ruzie uitbreekt, dat mensen tegen mij iets gaan vertellen over iemand, dat kan met foto’s, beeldmateriaal, het maakt niet uit.

Het kunnen een paar hele kleine subtiele zijn die de grootste oorlogen in gedachtenvelden laten openknallen.

Ik ben in charge.

Ik ben de Hartendrager van mezelf. Dus ik herschep die persoon zoals Ik voel wie die persoon is.

Niemand heeft gekozen hiervoor. De beelden die de anderen op me afschieten die kunnen niet eens bij me komen.

Die vallen al voor me op de grond. Want ik wéet wat ik zelf schep ik weet zelf wat ik aan beelden en wéten in mijzelf en voelen in mijzelf draag over die persoon.

En nu hebben we het dus ook over een enorme veiligheid onderling.

Ik vind: als ik iets mag vinden, ik vind het is niet meer van deze frequentie waarin we nu in zitten, om toe te staan dat er een onveilige situatie wordt gecreëerd of dat je een handlanger zou kunnen zijn in het in stand houden van onveilige situaties van andere mensen.

Dat is niet mijn mening hoor. Dat is gewoon mijn visie over wat ik voel. Dus je moet heel goed in je schoenen staan om het hele grote onderwerp wat deze wereld hier is en waar we met elkaar voor staan, om de Dageraad van Ooit terug te brengen via onszelf in deze wereld, om een reactie in het veld terug te krijgen in wie wij zelf ten diepste zijn. In het pad waar we daardoorheen lopen, ook de moeilijkheden en de vele beproevingen die we ook onderling met elkaar op de Aarde allemaal tegenkomen.

Je moet wel heel goed in je eigen schoenen staan van je eigen Hart, om te weten van niemand heeft gekozen voor deze ellende.

En hoe dieper je dat gaat beseffen, hoe lastigere personen je op je pad krijgt, om te kijken van: “ga je nog om?”

Maar je moet ergens een keer kleur bekennen aan jezelf van het stopt!

Ik hoef geen oordelen meer te hebben en een mening over anderen mensen.

Ik ben vreemd en dat weet ik ook wel en mensen mogen mij vreemd vinden.

En eigenlijk is iedereen vreemd. En eindelijk ben jij nog veel vreemder dan ik.
Maar goed daar wil ik het niet over hebben. (gelach)

Jort…jij steekt daar met kop en schouder bovenuit.
Eén grote gebeurtenis.

Dus wat ik zei: “wij herscheppen constant.”

Daarom moeten we ook secuur zijn over onze gedachten en ons bewustzijn. Secuur zijn. En als we werkelijk dat pak weer aantrekken van binnenuit, de bloem gaat open en ons eigen pak gaat weer aan en ons mooie gezicht is weer terug en onze Vrede zit er weer in en we kunnen elkaar gewoon zien en we kunnen elkaar helpen assisteren, samenwerken.

Samenwerking kan ook zijn dat je elkaar met rust laat.

Dat is ook een prachtige samenwerking want dan kan uit die vibratie kan van alles onderling plaatsvinden in de wereld. Ja…dan doe je iets heel bijzonders.
Maar daarvoor zijn wel, echt wel diepe besef van ons nodig.
Daarvoor ben ik ons allemaal dankbaar die we hier op de Aarde zijn.

[1.09.44]

Dat we allemaal ons eigen pad waarin we lopen en uiteindelijk toch op een gemeenschappelijk plein uit komen.

Dat is mooi hé. Nou dit zijn ook, zeg maar, de meest essentiële dingen die je -waarschijnlijk op een andere manier zoals ik het nu zeg- zou bespreken met mensen die niet uit de bubbel van deze wereld komen.

Mensen hebben heel vaak het idee dat buitenaardse mensen hele geavanceerde Wezens zijn. Dat zijn ze natuurlijk ook.

Waar wij ons nu in bewegen zijn zij heel veel verder, tussen aanhalingstekens, verder dan de Aarse Mens van hier.

Maar de gesprekken die we met hen zullen voeren die zullen hier over gaan.
En niet over allerlei complexe dingen.
Eerst weer terug naar het eigen bewustzijn.
En niet het bewustzijn beheersen van een ander, maar het bevrijden.
Dat is de mooiste taak die in ons ligt.
Daar krijg je zulke mooie gesprekken van.
En ook gesprekken met mensen die binnen de bubbel onbereikbaar zijn, maar via de Force gewoon opengerold worden.
Dat is prachtig… om de Force overal te brengen, om jezelf overal te brengen.
Het is ontroerend.

Ja, ik kwam gisteren in een hotel. De deur die draaide en ik stapte niet gelijk in.
De mensen achter mij waren verbaasd dat ik dat niet deed. Ik vond het heel begrijpelijk dat ze verbaasd waren.

Dus die deur die draaide door en die mensen geen idee. Toen keek ik naar dat vak wat erachter kwam en toen dacht ik: “ja dat is mogelijk.”

Maar ik heb de zijdeur genomen.
Toen kwam ik bij de balie en toe zegt die mevrouw: “Goedenavond.”
Ik zei: “Hallo, ik kom, ik heb gereserveerd op naam van, van Staveren.”
“O ja, ik zag u naam al voorbijkomen.”
Ik zei: “Nou ik ben er.”
En toen keek ze op het beeldscherm en ik sta zo tegenover haar en ik realiseerde mij op een heel eenvoudige manier, dat ik daar dus op die manier kan staan omdat zij er is. ik denk niet in alleen scripten. Ik ben in dankbaarheid dat zij er is.
Ik besef dat ik daar kan staan dat zij er is. Zij drukt voor mij die knop in.
Zij zorgt ervoor dat die incheck gebeurt dat ik niet leuk vind.
Zo…ik ben ingecheckt joehoe. En ik kijk naar jou en ik zie aan haar op de manier van hoe ze kijkt, zie ik, dat ze datgene wat mijn kamernummer dan zou zijn dat dat niet helemaal, dat ze dat niet wilde of zo en niet werd.
Keek ik haar zo aan en zeg: “Goh, waar ga ik slapen vanavond, buiten?”
Zeg ze:” ik ben aan het omboeken naar de hoogste verdieping.”
“Nou dat is fijn dan heb ik een mooi uitzicht.”
“Ja, ja, ja, ja, ik weet niet precies, maar ken ik jou ergens van?”
Toen werd het ineens jou…jou…dat is de Force.

De Force maakt al die dingen…gewoon dit, maakt die afstanden weg.
Ik zei: “Ja natuurlijk, ik was hier al veel eerder.” “Nog voor dat ik…” ”Ja natuurlijk, daarvoor was ik er ook al.” “Bedoel je dan voordat ik hier werkte?”
Ik zei: “Nog ver daarvoor.” Ik heb haar beduusd achter gelaten. Dus ik kreeg die andere kamer. Dus ik naar boven toe. Toen kwam ik bij de lift en toen stond er een man en een vrouw, lekker gezellig en ze haalde dat pasje over het apparaat anders kun je de lift niet in. Piep. Ging niet hé. Piep…we kunnen er niet in. “Heeft u zo’n pasje?” “Ja, die heb ik.” “Nou als u die eroverheen haalt.” Ik zei: “nee.” En ik haal mijn hand er zo over en piep toen ging hij open. Zo leuk.

Ik hoop dat je helemaal op je eigen route bent en blijft. We hebben een gezamenlijke route maar iedereen moet wel zijn eigen zaken uitrollen.

En voor mij is dat gemeenschappelijk en dat je goed beseft waar we toe in staat zijn en wat we kunnen doen en wat bekrachtigen is.

Hoe jezelf eigenlijk ook wel inkruipt. Op moment dat ik aan een boom denk, nu op moment bij mij in Kerkenveld dat ik daar, even kijken ben een andere boom aan het zoeken, Ja, een seringenboom, die heb ik gisterenavond nog gesnoeid voor dat ik weg ging.
Dat wilde ik de hele week al doen.
En ik zit in de auto en ik zie dus, dat is een seringenboom die verplaatst is, die is niet helemaal vol met allemaal bladeren, heeft een beetje minder bladeren, maar heeft veel bloemen gehad en die bloemen waren er vrij snel uit uitgebloeid, die waren allemaal donkerbruin.
En ik ben daarnaar teruggegaan, de trap gepakt en de snoeisnaar en ik ging nog die struik, die twee meter hoog is, ging ik snoeien.

Daar denk ik dan aan op dit moment. Ik herschep deze struik op dit moment door eraan te denken.
Door het aan jou te vertellen, ga jij, je luistert daarnaar.

Waar ik naar toe wil, niet dat ik dat te willen heb, maar dat is toch wel zoals ik het wil noemen, waar ik naar toe wil is dat die verbinding tussen ons met elkaar, dus mensen op de Aarde en in kleine groepjes en ook bij grote bijeenkomsten op de Aarde, internationaal, dat die verbinding zo mooi vanuit het Paradijs-Bewustzijn, zo mooi kan werken, dat ik herschep deze struik van dik twee meter hoog, ik herschep deze struik, ik vertel over het snoeien en dat je met me mee kunt kijken, wat ik doe.

En andersom ook, dat ik mee kan kijken met jou.

Dat is het grote observatiesysteem wat bij Gaia hoort. Dat is echt zo bijzonder allemaal. En het is niet zo dat je geen privacy hebt hoor, dat je constant aan een apparaat aangesloten zit en alles ziet wat al die andere mensen doen. Maar je kunt elkaar letterlijk meenemen. Je elkaar meenemen naar datgene waar je het over hebt. Ik vind het erg lastig om altijd alles te moeten omschrijven in deze wereld en later te horen van: “Bedoel je dat.”

En dan zeg ik: “Nee.” Toon het maar aan elkaar. Bekrachtigen is energie scheppen en is een enorm groot iets en gaat heel ver.

Daar wil ik het met elkaar nog eens een keer dieper over hebben.

Ik zet even een muziekje aan. https://www.youtube.com/watch?v=8jXZ7U6FXvg
WELKOM THUIS [De muziek draagt de frequentie van thuis]

LATEN WE AAN BOORD STAPPEN BIJ ELKAAR.
Op welke manier dan ook. Zonder afhankelijkheid, maar teamwork.

Ik denk dat het goed is deze dag zo. Zoals het hier is neergezet door jou en ik er ook bij mag zijn, dankjewel.

En wat er ook verder gaat gebeuren, doe wat je moet doen, kies ervoor, heroverweeg vanuit je gevoel, weer calibreren, opnieuw starten niet vanuit je geheugen, echt heel erg hard nodig.

Dan gaan we verder met elkaar op reis.

Ik ga zelf deze dagen van wat we bekrachtiging noemen ga in twee delen.

Enerzijds een dag zoals dit dan hebben we het over hoe bekrachtigingen kunnen zijn en zijn iedere keer weer anders want het is geen script.

Steeds weer wat we erover kunnen zeggen, dat mag dan weer op de manier zoals dat op dat moment kan.

En de tweede dag, zijn dingen waar we echt alleen maar bekrachtigingen doen, ook in crowdpowers dat soort uitzendingen en bijeenkomsten elders ook doen.

Dan kun je voor jezelf doorvoelen als je een keer zou willen komen, als je niet wilt is dat ook helemaal prima, als je wilt komen dat je kunt zien wat voor dag is dit.

Is dit een dag met bekrachtigingen waar je er 5 à 6 achter elkaar de hele dag door loopt, kun je misschien zelf ook een innerlijk draaiboek doorgaan hé.

Dat is ook misschien mooi, dat weet ik niet. Kan zo zijn. En misschien heb je ook het gevoel: dat hoeft juist niet, ik vind het wel fijn bij zo’n doorneming van de materie, van de onderliggende materie van de informatiestukken te zijn. Dat kan. Ik ga in twee verschillende manieren aankondigen.

Je bent altijd van harte welkom en bedankt voor deze mooie ontmoeting.

Britta weer bedankt voor het openstellen van deze heerlijke plek, onderdeel van het Paradijs.

Ik vond het heel fijn om hier vanochtend aan te komen rijden en ik zie ook de zorg die je hebt in alles wat je hier doet.

Hoe je hier ook hard voor werkt en wat er allemaal gaande is en is geweest en de mooie dingen die onderweg zijn. Het is een fijn land.

Het is heel mooi. Ik ben dankbaar dat dat zo met elkaar mag. Dankjewel.

Een hele goede reis en je weet het: je hoeft voor mij niet te applaudisseren want dat is niet nodig.

Ga heen in vrede en doe wat je te doen hebt in verbinding met het leven en met elkaar en vooral met jezelf.

Wel thuis.

20250531-MvS-De-hak-op-de-tak-Aflevering-100-Youtube

20250531-SPECIALE JUBILEUM UITZENDING "VAN DE HAK OP DE TAK" - AFLEVERING 100-alleen het deel met Martijn van Staveren

Vanaf 3 uur en 3:17 min - 41:59 min van de hele opname uitgeschreven.

https://youtu.be/mrz1_NZOh_A?si=3v0WNOsen_7o1gaz

The Maestro (interviewer): In ieder geval, wij hadden op Hemelvaartsdag, waren we richting Meterik getrokken natuurlijk, René.

Alles zonder tekst, met geweldige muziek, fantastische energie hing daar; Zelfbewustzijnsbekrachtigingslezing van Martijn van Staveren.
Had het over de shift en de reis naar binnen, de val van bewustzijn.

Hij had het natuurlijk over de drie kaarsen die hijaangestoken had. Respect, vrijheid en vertrouwen. En er hoort natuurlijk in het rijtje dankbaarheid bij. Wat ik net ook zei; the attitude of gratitude. En wij mogen dus nu ook deze hele bijzondere persoonlijkheid verwelkomen. Martijn, een goede middag.

Leuk dat je er bent.

Martijn: Dankjewel, heel hartelijk dank voor de uitnodiging

The Maestro: Ja het was echt een prachtige lezing wat je gaf afgelopen
donderdag, ik houd de dagen niet meer bij. Het was afgeladen vol, er hing een geweldige energie ook, al of niet met smartphones maar dat is een ander verhaal.
Maar ja, het was next level, in het geval mij voor mij was het next level, op een gegeven moment weet je het wel na vijf jaar.

Maar je stond sowieso een tijdje bij mij op de lijst zeg maar om te interviewen. Ik wil gewoon iedereen een podium bieden.

Of je het er mee eens bent of niet, ik wil iedereen een podium bieden.
Maar het ging vrij snel bij Britta (eigenaar Zentire in Meterik), want ik was nog geen halve minuut binnen en we hebben elkaar de hand geschud en de rest is history. Maar het was een geweldige lezing.

Martijn: Het is iedere keer weer een heel nieuw moment als je samenkomt.
En eigenlijk ook niet weet waar je het precies over gaat hebben. Maar wel door de bank genomen, gemiddeld genomen, weet je wel waar je het over gaat hebben. Maar de spontaniteit, zeg maar, dat is de kracht ook van zo'n dag.
Waarin je juist met elkaar samenbouwt. En dat maakt ook dat ik het kan doen. Want anders zou het niet te doen zijn.

Een script doet zo'n afbreuk aan je creativiteit. Het is best wel lastig om een scherm te gebruiken.

The Maestro: Precies, en ook de connectie met de bron. Want wat ik merkte ook vooral is dat jij, je nam de tijd.

Maar dan voel je je gewoon alsof je die download binnenkrijgt.
En dan komt het eruit. Vond ik heel mooi.

Martijn: Dat is het. Dat we met elkaar ook bewust moeten zijn. Dat praten is heel fijn.

Dus een pas op de plaats maken in de communicatie verbaal maakt ook dat dat veld zich opent waardoor iedereen op zijn eigen manier weer bij zichzelf en in zichzelf kan voelen. Dat zijn gouden momenten hè.

The Maestro: Ja, heel bijzonder. Ja je verhaal over de drie kaarsen vond ik ook heel bijzonder. Ja, je had een enorme inleiding want je zei op een gegeven moment, volgens mij was in anderhalf uur, ‘dat was de intro’.

Ja wij hebben natuurlijk bijgewoond jouw lezing.
Kun je dat voor onze kijkers, kun je iets over vertellen, over de val van bewustzijn waar gaan we naartoe? Waar zitten we op dit moment?

Martijn: Nou ik ben hier in deze wereld, ik ben gewoon Martijn, ik ben niet bijzonder. Ieder mens is hetzelfde. Ik heb ook een paar unieke dingen meegenomen. En daar praat ik ook over. Gedurende dat ik hier in deze wereld leef, wordt dat ook heel erg bevochten. Dus er breken altijd gevechten, zachtaardig of heel fors uit rondom wat ik zeg of wat ik wil gaan zeggen. Ik weet waar ik vandaan kom. Zo ben ik hier zeg maar geboren.

Wat ik daarover kan zeggen, even zo in een notendop, dat is dat wij hebben nu het idee, iedereen op de eigen manier vanzelfsprekend, het is welk beeld je erover hebt en welke gevoelens je in je draagt, maar wij hebben het idee als mensen, hebben het idee dat we op dit moment in een hele belangrijke fase verkeren, van bewustwording.

En dat is ook zo, maar we maken dat heel erg, we relateren dat heel erg aan onszelf, aan een pad wat we als mensen hebben gelopen de afgelopen jaren, maanden, weken of misschien het hele leven.

En daarin zien we een soort tendens van bewustzijnsverruiming.

Dat we ons bewuster worden van wie en wat we zijn, energetisch, maar ook met ons denken.

En we worden ons bewust van onze taken, wat we met deze innerlijke kennis kunnen doen en wat dat zou kunnen betekenen voor de wereld, voor de werkelijkheid. En we komen daarin dus hele grote tegenwerkende krachten tegen, die andere belangen hebben dan de vrijheid van de mens.

Dus we hebben het idee dat we in een soort bewustzijnsverruimende realiteit op dit moment verkeren.

Maar ik zei net al, ik weet waar ik vandaan kom en eigenlijk moet ik het toch even iets kleiner maken.

En dat is niet om hoop of zo weg te halen, want het is juist een hele krachtige tijd.

Het is extreem belangrijk en waardevol dat we allemaal heel goed luisteren naar onszelf en dan ook dat pad gaan bewandelen.

Echter is het wel zo dat het proces waarin we nu verkeren hier op de aarde, wat er hier allemaal gebeurt.

Dus dat betekent op geopolitiek niveau, op militair niveau, op bewustzijnsniveau, het gaat om spirituele niveaus. Het gaat eigenlijk om alle niveaus.

Het betekent dat wat hier nu op dit moment gebeurt, is eigenlijk gewoon een onderdeeltje van een veel grotere realiteit.

Waarin de mensheid zich eigenlijk niet meer bewust is te verkeren.

En dat houdt dus in dat als we dus ruimer gaan kijken, dat we ook kunnen zien dat die grote bewustzijnsverschuiving of verruiming of verlichting waarin we zitten.

Dat die misschien helemaal niet eens zo genoemd zou moeten worden. Maar dat we met de logica van ons hart kunnen zien dat het iets groters is.

Ik ben heel positief over deze tijd waarin we leven.

Omdat de kansen om te doen wie we werkelijk zijn en de realiteit een andere beweging te kunnen laten geven, die zijn heel groot.

Maar de geloofssystemen zijn dermate enorm krachtig dat mensen, op welk niveau dat geloof ook zit, dat mensen eigenlijk de bewustzijnsverruiming van zichzelf tegenwerken. Ja, en dat maakt het dus soms heel lastig.

Maar ik denk dat we juist, als we kijken naar wie we werkelijk zijn dat we moeten vaststellen, en daar moeten we niet bang voor zijn daar moeten we juist in durven gaan. Dat we allemaal als mensen moeten vaststellen dat we in een proces zitten waarin constant alles anders is en groot is dan dat je daarvoor kon vermoeden.

En feitelijk is dat dus ook zo met de bewustzijnsverruiming, dus met de enorme opening van wie wij zijn. Het gevoel dat we in een enorme opening naar een hoger niveau zitten. Daar moeten we eigenlijk ook wat genuanceerder over gaan denken, om te achterhalen wat er nou eigenlijk precies gebeurd is.

En dat is eigenlijk waar ik het over heb.

En soms gooit dat hele heilige huisjes omver bij mensen, maar dat is helemaal niet mijn intentie. Mijn intentie is om gewoon te spreken wat ik weet.

Ik geloof nergens in, ik ben ook niet spiritueel gekoppeld aan iets of zoiets dergelijks. Ik heb ook geen politieke voorkeur of afkeuren.

Dus ik heb een hele andere, mijn eigen vibratie, mijn eigen afkomst van waaruit ik spreek.

En als je daar met elkaar over zou durven en willen spreken en het is niet omdat ik zeg dat dat zo is of dat je mij zou moeten geloven maar het gaat erom als je de moeite neemt om met elkaar te spreken en te overleggen en te doorvoelen, vooral hè, want soms voelen dingen helemaal niet fijn en zijn ze wel de waarheid.

En dat legt eigenlijk een bom onder je eigen vertrouwde gevoel of je jezelf nog kunt vertrouwen en als je nou met elkaar kunt overleggen. En dan even terugkomend op die woorden hè; de energie van respect, vertrouwen, ook echt vrijheid hebben naar elkaar toe, dankbaar zijn dat je elkaar ontmoet.

Als je vanuit die bewustzijnstoestanden met elkaar in dialoog kunt gaan met woorden of gewoon door bij elkaar te zijn. Dan kun je moeilijke kwesties openleggen, en dat is precies wat ik doe.

The Maestro: En in hoeverre Martijn ben je ervan overtuigd dat de buitenaardse krachten nu bezig zijn nu hier in deze realm waar we nou in zitten?

Martijn: Dat is echt enorm. Kijk, deze wereld waarin wij nu vertoeven zeg maar, is een onderdeel van een enorm grote werkelijkheid.

Wij noemen dat dus buitenaards.

Ik zeg ook wel eens tegen mensen, ik heb het helemaal niet over het buitenaardse in de zin van aliens, die zijn er ook.

Ik heb het over bezoekers uit andere realiteiten.

En wij zijn zelf bezoekers uit andere realiteiten. En er is een enorm, een enorm dispuut gaande in allerlei andere werelden over verschillende kwesties.

En één van die kwestie is de aarde.

Want waar wij in terecht zijn gekomen, althans wat dus ook de val van het bewustzijn is, om even aan te sluiten op het eerste wat je zei.

Er is iets gebeurd in een andere werkelijkheid, en feitelijk is dat deze wereld hier en daar zie je de sporen ook van terug, maar er is iets in een andere tijdspanne zou je kunnen zeggen, maar het is ook niet een andere tijd, het is een ander frequentieveld.

Zijn er dingen gebeurd die ertoe hebben geleid dat de mens eigenlijk uit haar eigen bewustzijn is gehaald.

Daar heeft de mens niet voor gekozen, er zijn dingen gebeurd. En waar wij nu in zitten hier op de aarde, zijn de naweeën van een enorme grote kosmische ramp. Die is al achter de rug. En dat kun je ook voelen. Je voelt dat je in een wereld leeft waar heel veel beschadigingen zitten, ook in onszelf.

The Maestro: Trauma.

Martijn: Juist. Dus dat is heel eerlijk om te zien dat je leeft in een wereld waarin er veel beschadigingen zijn, je ziet de beschadiging in materialen, je ziet de beschadiging dus in de elementen, je ziet de beschadiging in de natuur, je ziet de beschadiging in de dieren, maar je ziet ook de beschadiging in jezelf, in hoe je kunt reageren.

De hele beschaving waar wij een onderdeel op dit moment van zijn, zijn en eigenlijk terechtgekomen in een restant van een enorm groot conflict.
En dat conflict dat is gewist.

Althans, het bewustzijn van de mensheid is veranderd, waardoor ze niet meer in haar eigen frequentie resoneert, dus niet meer zelf denkt. Ook niet denkt vanuit haar eigen gevoel.

Maar eigenlijk zitten we in geprogrammeerd denken, dus in het denken van een systeem, en daardoor kunnen we niet bij de bron komen van onszelf.

Dat is gebeurd, dat noemen we dus de val van het bewustzijn, en dat is niet zozeer een spirituele val, maar dat is meer een zeer grote geavanceerde technologische bewustzijns-attack, aanval, op het organische wie de mens van origine is, en dat zijn we nog steeds.

Want toen Hans aan het spreken was, heb ik naar zijn woorden geluisterd maar mijn aandacht ging steeds naar die prachtige vogels op de achtergrond en ik doe mijn ogen dicht en ik hoor hem spreken met die vogels tegelijkertijd en dan hoor je veel meer want dan voel je die ruimte ontstaan, verbondenheid met de kracht, de verbondenheid met de bron van alles wat met elkaar resoneert.

Dus ja dat is een heel groot onderwerp de val van het bewustzijn. Ik ben dus hier zo gekomen, van klein jongetje af aan, dat ik spreken kan spreek ik daar over.
Ik heb ook heel erg mijn best gedaan om in deze wereld te leren denken, zeg maar, zoals de mensen dat hier doen. Dat lukt me op dit moment niet op alle mogelijkheden goed, want dat betekent ook dat ik soms mezelf niet goed uitdruk of dat ik mezelf laat zien wat heel veel interpreteerbaar is. Mensen zijn natuurlijk erg geneigd om te interpreteren, dus ik moet vooral mijn eigen taal blijven spreken.

Maar daar waar ik het nu over heb, dat gaat ons allemaal aan.

Het is de verbinding tussen jou en mij. Het is de verbinding tussen ons. En dan kun je ook voelen dat je tussen de problemen door en de chaotische dingen door, ontmoet je elkaar en dan voel je het. Dan kun je het voelen. Je kunt die verbondenheid voelen. Dat komt uit iets anders.

The Maestro: Ja, die wereld waar we in leven, de 3D wereld, we weten natuurlijk allemaal dat ons waarnemingsvermogen ontzettend beperkt is.

Wat wij kunnen zien, wat wij kunnen horen, wat wij kunnen voelen, het is maar een heel klein streepje van die hele spectrum. Wat denk je wat er om ons heen gebeurt?
Is er om ons heen een galactische oorlog die wij niet meekrijgen, omdat wij dat niet kunnen waarnemen?

Al denk ik zelf persoonlijk dat er steeds meer mensen in bewustzijn, zeg maar, groeien, dat die daardoor wel dingen kunnen waarnemen.

Er wordt zelfs ook gezegd dat chemtrails, die gooien dat dicht op een gegeven moment, omdat mensen beginnen dingen te zien in de atmosfeer die we eigenlijk nu nog niet mogen zien omdat het te vroeg is. Wat denk je zelf?

Martijn: Waar ik het over heb, brengt eigenlijk al dit soort vragen die we allemaal zouden moeten stellen inderdaad, brengt eigenlijk het antwoord allemaal naar jezelf toe want op moment dat ik alles ga zeggen krijg je een soort religieuze spirituele of cultvormige waarheid.

The Maestro: Martijn, ...

Martijn: Ja, maar wat ik kan zeggen, maar het gebeurt toch, en dat is nou juist waar ik niet voor sta en toch gebeurt het. En soms pijnlijk genoeg. Maar waar ik het over heb is dit, (korte stilte) de mens, wij mensen kunnen automatisch leven dan doen we wat we doen en dan zijn we ook een energieveld.

Maar op het moment dat we ervoor kiezen om bewust te leven, en dan bedoel ik met aandacht, ik doe iets met aandacht, ik ben me bewust van mezelf, ik zeg dingen met aandacht, ik sta eens een moment stil of ben al fietsend met aandacht bezig over een onderwerp, een situatie in de wereld.

Op het moment dat wij dingen met aandacht doen, en dit is de grote sleutel gelijk die in ons ligt, op het moment dat wij iets met aandacht doen, dan schept de mens, dan schep ik, jij, dan schep jij een ander informatieveld. En dat informatieveld, dat is een bewustzijn wat door jouw eigen bewustzijn, dus door je eigen aandacht, ontstaat.

Dat is het unieke en het mooie ook van de mens. En dat veld, als de mens met aandacht leeft en zelf kan denken en zichzelf kan voelen, en niet in opdracht van iets anders, dus ook niet van een spiritueel model of een religie. Op het moment dat de mens met aandacht leeft, dan is dat informatieveld wat er wordt gecreëerd, is de, moet ik even goed zeggen, nou even het juiste woord zien te vinden, dat is het tegenovergestelde veld, laat ik het zomaar zeggen, wat niet-organische informatie velden, dus werkelijkheden zijn ook niet allemaal organisch, uitschakelt.

Dus niet organische technologische instrumentarium van, laten we even op aardse manier zeggen, hele geavanceerde buitenaardse rassen die de vrije wil niet respecteren, maar alles georganiseerd willen hebben, die daar heel ver ontwikkelde technologieën voor hebben om realiteiten om te buigen, om realiteiten aan te passen, om realiteiten zelfs op te richten.

Menselijke aandacht is de tegenovergestelde kracht van die technologie.

Want daar waar de mens komt met haar eigen bewustzijn, en daar hoef je helemaal niets voor te geloven, je hoeft alleen maar er te zijn op je eigen manier, daar waar de mens is, en hoe krachtiger dat wordt, hoe meer effect dat heeft op turbulentie in het veld waarin je leeft, daar waar de mens is, daar wordt al die kunstmatige intelligentie, dat noemen we nu even kunstmatig, maar dat is eigenlijk een bocht, ja eigenlijk is dat veel te snel door de bocht, dat is enorm waar we het nu over hebben, maar dat schakelt het uit.

En de val van het bewustzijn is ook georganiseerd omdat de mens in de weg stond met haar bewustzijn binnenin een nog veel grotere realiteit waarin een slagveld gaande was over welk bewustzijn primair is.

Dus of het goddelijke, dus de manifesterende kracht van het verbindende, van het liefdesveld, van het respect voor elkaar, de vrijheid waarin ieder kan leven, dat dat eigenlijk een sta in de weg was om andere realiteiten die werden georganiseerd en produceert om die op te richten. Dus daar is een actie op ondernomen en het resultaat is na hele duizelingwekkende tijden, is dat we nu in een wereld zitten waarin we dat eigenlijk niet meer weten, en platweg gezegd onderworpen zijn, als je er niet bewust van bent, aan een systeem waarbij het veld wat de mens uit zichzelf genereert, zelf schept, bij de meeste mensen uitstaat. En de mensen ook een onderdeel zijn geworden van een script. Ja, dus dit is eigenlijk mijn reactie op dit moment.

The Maestro: Ja, ja. Denk je dat wij binnenkort, ehm, ik weet niet of je het vanaf het begin gevolg hebt? We hadden het met Ella Star natuurlijk ook een kort gesprekje. Denk je dat wij binnenkort disclosure kregen over die buitenaardse? Benevolent of maleficent, het goede of slechte buitenaardse? Denk je dat ehm, ze leven waarschijnlijk ook al lang onder ons of niet?

Martijn: Er zijn zoveel verschillende mogelijkheden om een tipje van de sluier op te lichten in het belang van de georkestreerde agenda. Daarvoor moeten we beseffen dat we op dit moment in een realiteit leven die ontworpen is door andere partijen. En deze realiteit die is ontworpen, je zou het een experiment of een heel groot organische opgerichte wereld kunnen noemen.

Daar zijn indringende krachten bezig om eigenlijk een soort oorzaak en gevolg, die ook in die scripten liggen, om die voor ons uit te stippelen. En binnen die oorzaak- en gevolgrichtingen, zijn hele intelligente wezens en intelligentie op zich, is er een doorgang gecreëerd waarin ook bepaalde vormen van onthullingen liggen.

Onthullingen die de mensen nodig hebben om het gevoel te krijgen van zie je wel zo zit het in elkaar. En feitelijk verandert er niks en stopt de inquisitie op ons bewustzijn ook niet. Dus als ik daar een antwoord op geef, zeg ik op dit moment ja, dat gaat gebeuren, maar dat komt niet van buitenaf, dat is wat wij doen.

The Maestro: Ja, dus een soort Hegeliaanse dialectiek hè?

Martijn: Ja, zo is het.

Maar dat moeten mensen ook gaan beseffen, dat die verandering niet van buiten komt. Deze intelligentie die door de mens heen wandelt, daar kan ik best wel veel over vertellen, maar daar is het nu wat te kort voor, maar de intelligentie die er is en die macht heeft eigenlijk over onze realiteit, en ze hebben macht gekregen over onze realiteit via jou.

En dat is nou juist het kwantum fysische spectrum waarin we ons moeten gaan bevinden, dat er iets is dat de waarneming van ons effect heeft op de realiteit.

En andersom geloven wij nu inmiddels dat de realiteit effect heeft op wie wij zijn. Maar we moeten wakker worden daarin.

En ja in feite is het gewoon zo dat de mens..., er is een bepaalde groep mensen, laat ik het zo zeggen, zich bewust van dat de realiteit waarin we in leven een ombuiging of een afbuiging of een herziening kan laten zien op basis van ons bewustzijn.

The Maestro: Ja, we kregen net een vraag vanuit de chat hier. Is net als corona ook een IQ-test geweest, denk je?

Martijn: Ja, corona.

Ja, kijk, deze intelligenties die zijn niet te definiëren volgens de woorden en de gedachten die wij op dit moment hebben.

Als je je ermee verbindt in jezelf, daar hoeven we niet bang voor te zijn, wij kunnen ons verbinden door met onszelf in verbinding te zijn, kunnen we het zien, kunnen we het lezen.

En dan zul je ook zien dat er geen één agenda is, maar dat er alleen maar agenda's zijn.

Dat het een gigantische hoeveelheid informatie is, en het is aan de één die kan dit eruit pikken, en het gevoel hebben dat je iets meer weet, en de ander kan eruit pikken dat wat je nog nodig hebt om weer iets meer te kunnen snappen en te kunnen doorvoelen. Maar eigenlijk is alles wat hier gebeurt, is multi-gelaagd.

Het is maar net wat je erin gaat geloven.

En je mag echt wel aannemen dat als mensen leven via een systeem, dus niet regulier, maar ook via spirituele modellen en geloven in bepaalde complotsystemen, denk er goed om wat voor macht dat geeft over de geestelijke kracht van de mens.

Als je gelooft en voor jou wordt iets ingeleid waarvan jij denkt, waarvan wordt gedacht en gezegd dat het zo is, en de bewijzen worden ook geleverd, dan is jouw bewustzijn de interface van de aankomende momenten die daarop gaan volgen.
En als we dat nu eens gaan beseffen, dan hebben we iets heel anders te doen.

Dus als ik het heel plat zeg, ja er komt disclosure en een hele grote onthulling, een besef is het eigenlijk meer.

Ik denk dat we dat ook allemaal wel voelen.
We beseffen al heel veel wat er aan de hand is, ook wat het met ons doet.

The Maestro: Durven alleen, er vaak nog niet voor uit te komen hè. Innerlijk weten.

Martijn: Ja, dat is het.

Dus die onthulling is al gaande.

Maar de machthebbers, en dat zijn de verschillende, één van de grote machthebbers zijn de Anunnaki beschavingen, die achter de computers, zo noem ik het nu maar even eenvoudig gezegd, achter de computers van de tijdlijnen zitten, van de resonantiefrequenties waar materie uit ontstaat, volgens het waarnemingsvermogen van de mens. Daar zijn allemaal agenda's draaiende om een soort van disclosure te geven, een onthulling te geven, dat er buitenaardse zijn. Want ze geven ons precies datgene waar wij behoefte in hebben, een stuk bevestiging van zie je wel ik ben niet gek, het klopt, het gebeurt al.

Maar de waarheid is dat het heel anders zal gaan.

Het komt vanaf de zijkant en niemand ziet het aankomen

The Maestro: Ja, en die AI, Artificial Intelligence, ik vergelijk het altijd met een broodmes. Je kunt er een brood mee snijden, maar je kunt ook iemand in de rug steken met zo'n broodmes.
Waar zie jij de toekomst, de AI?
Gaat het ons echt letterlijk overnemen of gaat het ten dienste van de mensheid zijn?
Wat denk je zelf?

Martijn: Het is al gebeurd, het is al gebeurd.

Eigenlijk is alles hetgeen wat over kunstmatige intelligentie wordt gesuggereerd, op een positieve manier bijdragend, maar ook op een manipulerende en onderwerpende manier, een machtsovername.

Dat is al gebeurd.

Het zit zelfs zo sterk in elkaar dat de hele historie, waar wij nu in lijken te zitten, dat die georkestreerd wordt door een technologische macht.

Dat blijkt ook want als je denkt dat je een vorig leven hebt en je gaat op dit moment in jezelf werken en je gaat aan een bepaald trauma of een bepaald blokkadeveld of iets waar je heel erg, wat veel macht over je heeft, ga je opruimen in jezelf.

Je gaat het doorzien, je beseft het en je eigen vermogen komt weer terug waarmee het trauma als het ware secundair wordt of helemaal naar de achtergrond verdwijnt. Op het moment dat je dan weer terug zou gaan opnieuw naar je vorige leven bestaat dat vorige leven niet.

Dus de vorige levens worden geënsceneerd, georkestreerd op basis van dit moment van nu.

Dus het is al gebeurd. Het is al gebeurd.

En dat is wat ik vertel. Ik weet wat er gebeurd is, hoe het is ontstaan, hoe het is gebeurd, wat er allemaal voorafging.

Het is helemaal niet eens gerelateerd alleen aan Gaia, aan de aarde.

Het is een veel grotere invasie en die is voor onze begrippen, alles te begrijpen hè, dus we zeggen wel eens van ja, je kunt niet alles snappen.

Wij zijn dat volk dat alles kan snappen. Hier in het hart en in het hoofd.
Dat zijn wij.

We moeten onszelf niet aanpraten dat het niet kan, want daarmee blokkeren we terugkomst van die innerlijke kennis.

Want er zijn gewoon dingen die horen bij ons die halen we gewoon weer terug. Maar het is al gebeurd en wij zitten nu in de naweeën van datgene wat er al gebeurd is en dat heeft met een time loep te maken en op dit moment zijn we op weg naar iets wat de val, er komt even een stukje tegenover ja contradictie, we zijn op weg naar iets wat er mogelijk ontwikkeld gaat worden op de aarde maar wat uiteindelijk leidt tot het samensmelten van kunstmatige intelligentie elders met andere werelden, en de val van het bewustzijn in beweging zet.

Dus het zit in een soort loep.

En daarom is het ook zo belangrijk dat je niet alles snapt en alleen in complotten gaat zitten, maar dat je heel diep gaat zien hoe je ook voor de gek gehouden wordt. Want als je dus de rest, als je nu bezig bent met een bepaald onderwerp waarvan je weet, nou dat klopt totaal niet, het zit heel anders in elkaar.

René (mede-interviewer): Zo’n flat earth bijvoorbeeld?

Martijn: Bijvoorbeeld.

En dan zie je dus dat het ook heel goed onderbouwd wordt en dan zie je ook dat het gewoon inderdaad niet klopt. Op het moment dat je daarin gaat dan zul je ook de rest van je leven zul je in een opeenstapeling van allerlei gebeurtenissen terechtkomen die door dat onderwerp zijn geïntroduceerd.

En dan moet je op een gegeven moment zeggen van ho wie heeft hierom gevraagd dat ik dit onderwerp te zien krijg? Hè dus, ik zeg niet dat je het dicht moet houden, maar ik zeg dat er een artificiële, zeer, het is niet eens meer artificieel hoor, het is niet eens meer kunstmatig, het is ook niet organisch, het is iets anders.

Er is iets heel anders wat ons constant aftast en ons denken orkestreert.

Dan denk je ook en je wordt je bewust van hè deze gedachte is helemaal niet van mij, waarom heb ik dit ooit gedacht?

Waarom ben ik het zelfs nu aan het denken?

Weg en dan is het leeg.

Dan komt de Force terug, dan gaat die open, dan trekken die informatievelden die de realiteit willen op laten volgen, trekken naar de achtergrond. Dus het is best wel een enorm groot onderwerp waar we nu in zitten.

En uiteindelijk draait het dus om de verbindingskracht van de mens.

René: Met alles wat we waarnemen, ontmoeten wij dan een soort kwantumveld? Hebben wij een treffen met ons kwantumveld wat wij op dit moment waarnemen?

Martijn: Ja. Een kwantumveld is eigenlijk een, je kunt het niet definiëren, dus wat ik nu zeg is ook per definitie flauwekul, maar ik noem het dan toch maar even met een paar woorden bij elkaar geschraapt.

Wij hebben geen notie op dit moment van hoe groot het aantal levendewerelden, realiteiten, hoe je het ook wil noemen, dimensies is.
Het is enorm.

Op het moment dat wij elkaar ontmoeten dan is er iets tussen jou en mij dat is de ontmoeting, dan zend jij jezelf naar mij toe, ook via die ontmoeting, niet alleen in beeld maar ook echt energie, en ik stuur mezelf naar jou toe. Dat is een ontmoeting op allerlei verschillende niveaus.

Dat is een ontmoeting, dat noem je ook een kracht tussen twee mensen.

En dat is wat er al in de kosmos gebeurt, en in de kosmische realiteiten, laat ik het zo dan maar noemen, die allemaal door elkaar heen lopen, is het eigenlijk zo dat al het leven constant zichzelf uitzendt.

En die uitzending van leven is een enorm frequentieveld van kennis, een enorm frequentieveld van levenskracht.

En dat noemen wij dus de bron. Dat noemen wij de bron. Dat is echt enorm groot.

René: Maar ja, heel simpel gezegd, want ik ben eigenlijk de man van de simpele bewoordingen.

Als ik bij jou om de hoek een bekertje klaarzet, wat ik dus daar neergezet heb, dan heb ik op een gegeven moment in dat kwantumveld heb ik iets gecreëerd dat ik daar een beker neer zet en dan kom jij om de hoek gelopen en dan zie jij daar de dat bekertje staan.

Dus dan zie jij, ben jij even in dat kwantumveld terecht komen wat ik uiteindelijk gecreëerd heb

Martijn: Ja, nou ja het kwantumveld is dus eigenlijk een heel groot oneindig niet te meten en ook niet te duiden energieveld en dat energieveld dat is er dus gewoon puur door vrije wezens, door vrij bewustzijn.

Dus niet vanuit een systeem, maar vanuit jezelf, vanuit jezelf iets doen. En dat is wat je eigenlijk doet. Als ik leef vanuit mezelf en ik spreek uit mezelf, dan zijn dat kwantumwoorden. Die zijn dus in de kosmos overal te horen. Als jij dat ook doet, gewoon helemaal op jouw manier, zijn dat kwantumwoorden.
Dat zijn kwantumbewustzijnsgolven.
Die zijn stationair overal tegelijkertijd aanwezig. Dus die kunnen in een ander universum, in een heel ander district gehoord worden, gevoeld worden, als die mensen, die daar ook leven zich afstemmen op zichzelf en dus ook nog een grotere kennis hebben die bij ons gewist lijkt te zijn, is die niet maar kunnen we op dit moment een beetje moeilijk bij, om in te loggen om verbinding te maken met de secties van een ander universum.

Dat, daar zijn alle, en het gaat niet om getallen, het gaat om emoties, gaat omgemoedskracht, gaat om binnen in daar.

En dat is wat we dus het kwantumveld noemen. Het valt buiten ruimte en tijd.
Het is ook opvraagbaar in het verleden, in het nu en in alle toekomstlagen van elke matrix

René: Mag ik even een plaatje tonen? Dan heb ik de hulp van Steven nodig, want ik heb net een plaatje. Ja, lees dat eens.

The Maestro: (leest voor:) ‘Alles draait nu om de vrije wil, het afnemen van de vrije wil, de kern van de huidige tijd, de strijd is niet fysiek, maar om aandacht, om perceptie, om de toestemming van de mens, om zichzelf tot een unit in het systeem te reduceren’.

Martijn: Nou ja, dit kun je ook gewoon letterlijk zo, dat is ook zoals ik spreek en ik denk dat eigenlijk iedereen zo spreekt, wat je nu leest daar dat kun je in beelden zien. Dan kun je heel makkelijk kun je ervaren, voelen, weten wat daar dus staat

René: Het gaat om de vrije wil, dus op dit moment dat ze de vrije wil voor ons proberen af te nemen en ja met die afnemen van die vrije wil dan reduceren we onszelf tot een unit van het systeem.

Martijn: Hmhm. Ja, maar wat is vrije wil?
Ik geef even een voorbeeld.
Heel veel mensen hebben het op dit moment over Donald Trump. Om allerlei verschillende redenen. De vraag is van, wie is die persoon nou eigenlijk? Zijn alle mensen die een bepaalde mening over deze man hebben, en ik ben niet politiek in voorkeur of afkeur het is gewoon dat ik het voorbeeld erbij neem over vrije wil.
Je hebt een mening over iemand. Je hebt er een gevoel bij. Je zou je kunnen afvragen, juist ook omdat Donald Trump een prominente en primaire persoon is op dit moment, collectief, die een bepaalde betekenis heeft.

Je zou jezelf kunnen afvragen in hoeverre hebben alle mensen die een visie hebben over Donald Trump, deze visie vanuit eigen vrije wil?

Of is dit een voorkeur die er is afgedwongen door geloof? En gaat het dan nog over goede gedachten en gaat het dan nog over foute gedachten? Of is het woord vrije wil het existeren van je eigen bewustzijn, dus er zelf zijn? Dus ook als je zegt, nou, ik weet het niet, dan heb je vrije wil. Terwijl als je zegt, ik weet het wel, maar ik weet het uit een boek, of ik heb het bijvoorbeeld van Martijn gehoord, of ik heb het gehoord van weer iemand anders.

Dan komt het niet uit jezelf en dan is het helemaal niet de resonantie van de mens en dan is dat ook niet de vrije wil.

Vrije wil is iets heel expliciet, het is iets beeldend-schoons, het is vrede, een vredekracht is dat. En daar reageren werkelijkheden op. Nou, dat is waar ik het eigenlijk in de notendop over heb.

The Maestro: Ja, ja, ja. Je had het donderdag ook over hersencapaciteit Martijn. 4%, we gebruiken maar 4% van onze hersencapaciteit, sommige gebruiken minder dan 4% maar dat is een ander verhaal.

Martijn: Ja, er zijn soms mensen die je daar wel voor kunt aanwijzen

The Maestro: Ja, precies, inderdaad die zitten vaak in de politiek. Maar denk jij, denk jij Martijn dat wij ons hersencapaciteit binnenkort en ook ons DNA wat gedeactiveerd is dat we daariets van gaan merken? Alleen onze generatie hè, dat is de slotvraag zeg maar.

Martijn: Ja, ja zeker.
Kijk het lichaam hebben die wij nu ervaren, wij noemen dat dan hersenen maar het is natuurlijk bewustzijn, onze hersenen komen eigenlijk voort uit ons bewustzijn niet andersom, wordt geënsceneerd op dit moment.

Maar er zijn inderdaad grote veranderingen gaande.

Ons bewustzijn breidt uit, we gaan meer informatie en mogelijkheden gaan we zien. Die zien we al, die voelen we al. We kijken voorbij de opgelegde horizon.

Dat betekent eigenlijk al dat er een ander capacitair deel van je bewustzijn weer actief is.

Dat is niet denken, dat is je bewustzijn.

Dat is op dit moment aan de gang en daar zijn ook zeg maar soort van alarmbellen over afgegaan, omdat dat het gegeven dat jij je bewust wordt van jezelf en dat verbindingen met elkaar en het paradijs in ons en de wereld waarin we leven het paradijs is betekent ook dat een ander deel van je bewustzijn weer aangaat en dat gaat ook door het veld heen en dat is een heel groot verbondenheidsnetwerk en dat is wat er nu aan de hand is. Zijn natuurlijk verschillende stromingen, er zijn neurologische uitbreidingen hèdoor middel van kunstmatige intelligentie.

Maar als we het hebben echt over dat het bewustzijn zichzelf weer bewust wordt dan is dat de activatie van een grotere capaciteit wat wij hier op de aarde ‘hersenen’ noemen. En dan gaan we anders denken

The Maestro: Het is niet te stoppen ook he?

Martijn: Nee. Het is niet te stoppen.

The Maestro: Het is eenmaal in de gang gezet en iedereen zal op één of andere manier mee moeten gaan, denk ik, toch?

Martijn: Dat is niet per se noodzakelijk.
Het is iets wat zich vooral ook afspeelt op de mens zelf. En als mens het ware licht laat schijnen van wie hij of zij is, dan zullen de effecten daarvan zichtbaar en voelbaar zijn bij de mensen om je heen en op de wereld.

Maar slechts degene die zich realiseert de lichtbrenger te zijn van de vrije wil en daar ook echt in persisteert, dus daarin handhaaft, niet vanuit het programma, maar vanuit het gevoel, die zal de effecten ook daadwerkelijk zien.

Dus dat gaat niet voor iedereen op.

Dus daarmee leg ik eigenlijk een soort eindstipje er even achter van het gaat niet om het collectieve bewustzijn. Het gaat hier over jou

The Maestro: Ja, super interessant dit Martijn.
We hebben het meegemaakt donderdag. We kunnen hier héél héél lang over praten. We kunnen heel veel dingen aansnijden. We gaan nou afronden. Ik vond het super dat je in ieder geval bereid was om tijdens onze bijzondere 100ste aflevering van ‘de hak op de tak’ in ieder geval hier jouw kleine bijdrage aan te willen leveren. Ik wil je enorm bedanken. Blijf naast ons nog even zitten.
Dan kunnen we even nog even nababbelen als je tijd hebt.
Maar in ieder geval super bedankt dat je erbij was.
En je hebt het net gelezen in de comments. Mensen vragen wanneer de volgende lezing is en ja ik denk dat we zeker in de toekomst vaker een uitzending gaan maken want er is zoveel te ontdekken, er is zoveel om over uit te wijden en het hoeft niet altijd met iemand te resoneren maar het is een visie en mensen hebben recht op die informatie en wat ze ermee doen is een tweede toch?

Martijn: Het gaat erom dat we gewoon uitwisselen in respect en ik hoor ook weleens dingen waarvan ik denk van, nou nou. Maar alle cellen van mijn bewustzijn zeggen dat ik het horen wil. Omdat ik die persoon wil ontvangen. En dat brengt me ook iets. Het hoeft niet altijd precies te passen

The Maestro: Nee, precies

(eind)
10

Planeet Mars
Maar de planeet die wij Mars noemen, dat was eigenlijk de hoofdplaneet van dit zonnestelsel.

Dus Mars, wat ook een paradijs is, was, ook een grote planeet. Daar zat de organisatie, organische, daar is die weer, om van waaruit er dingen besloten werden.

Klassikaal, dus dat is een kosmische democratie. Maar dan moet je het woord democratie weer weghalen. Een gezamenlijke besluitvaardigheid.

En de aarde was één van, net als Venus, één van de grote zusterplaneten.

Dat zijn de locaties waar je, zoals wij hier op de aarde op vakantie gaan, zijn dat de plekken waar je helemaal tot rust komt.

Ik heb het nu over de oorspronkelijke realiteit, dus niet over deze realiteit.

Mars is de eerste wereld die is overgenomen, dus toen het nog een paradijs was. Omdat daar ook het centrale orgaan zat van alle beslissingen die bij elkaar komen.

Vanuit daaruit is de eerste invasie heeft daar plaatsgevonden. Vanuit die plek is het hele zonnestelsel, dat is eigenlijk het hele keizerrijk wat er toen was, zonder een keizer bovenin, een hele groot rijk, een empire van mensen, is omver geworpen.

En daarvoor zitten ook nog allerlei andere stukken, maar ik blijft even bij dit zonnestelsel. Toen is de aarde is uiteindelijk aangevallen door het rijk, wat vroeger het orgaan was, dat de beslissingen samen uitvaardigde van alle levende wezens die in de constellatie van dit zonnestelsel met elkaar samenwerken.

Tara werd verraden door de machthebbers van een empire die gestationeerd waren onder andere op Mars, op ook een paradijs planeet.

De technologie die op hen werd toegepast is uiteindelijk doorgezet met hele grote troepenmachten naar de aarde en zijn alle mensen die ook op de aarde leven,

We praten nu echt over een organisatie die zo groot is, dat je op aardsniveau zul je dat nooit terugzien zoals waar wij in leven. Alle mensen op de aarde werden door middel van een technologie, werden alle mensen op Tara, ja ik ga het plat zeggen, overgenomen, aangevallen, overgenomen en gevangengenomen door middel van technologie.

Dus er kwam geen actie bij van dat er een lasso om je heen werd geworpen, even ouderwets, of dat je werd opgepakt met een busje of door een voertuig. Maar er werd technologie toegepast waardoor het menselijk bewustzijn op Tara door parasitaire intelligentie in één klap werd het menselijk bewustzijn gefragmenteerd, wat we vandaag wel eerder hebben benoemd.

En van daaruit is er een controle-staat ontstaan op Tara. Die, waarbij de mensen van Tara, niet alle mensen zijn daar nog in, er zijn een heleboel mensen ook uit vrijgekomen. Er zijn hele grote clashes geweest, en hele grote galactische oorlogen zijn er geweest, hele grote bevrijdingsgroepen, her en der zijn wel eens wat boeken gepubliceerd daarover, dat de aarde geprobeerd werd bevrijdt te worden.

En uiteindelijk zijn er dus wat zones ingedeeld gebleven. Waarin de mensen die in die zones leefden, onder invloed bleven staan van die technologie.

n die technologie die doet eigenlijk, die doet iets in de zin van dat je, ehm dat er een machine, een computer, een machine, het is een entiteit die in je komt die zoveel ruimte neemt dat je niet meer kunt weten wie je bent.

En hier op de aarde noemen we dat geheugenverlies. Maar het is niet geheugen. Het is een ruimte die wordt ingenomen.

Dat je merkt van, goh, ik kan doordat mijn ruimte wordt ingenomen door iemand anders kan ik eigenlijk mezelf niet ervaren.

Dat is precies hetzelfde wat toen is gebeurd. Die machthebbers, die zijn operationeel. Het grootste deel van Tara kwam vrij, werd vrijgemaakt.

En het kleine deel, vanwaar ik naar refereer, dat is een zone, dat is een sectie. En die zone, de mensen die in die zone operationeel zijn, ge-her-programmeert, die mensen die ervaren deze wereld die wij nu ervaren. Dus wij zitten in die sectie.

En omdat te handhaven. Het bekrachtigen, wat is nou eigenlijk een bekrachtiging? Bekrachtigen is scheppend-bewustzijn, dus zelf energie scheppen.

En wij doen dat op de aarde voornamelijk door in spiegelwerkelijkheid te leven, in ons gevoelens en in onze gedachten.

We zijn schuchter om te praten, dat zijn we nooit geweest. Dus alles aan emotie wordt omgedraaid hier, en die emotie hou je voor jezelf.

En die emotie, dus dat scheppende bewustzijn, dat is de bekrachtiging, die wordt gebruikt. En in die netwerken van waarin wij ons nu bevinden, wordt scheppend bewustzijn via een negatieve emotie, wat dus niet een duistere emotie is, dus alleen een negatieve emotie, en we noemen het negatief omdat het gewoon het contrast is, het is in contrast van positief. Maar het is gewoon scheppende trilling, scheppende energie, die wordt gebruikt, die wordt benut om in onze woorden kunstmatige, maar het is geen kunstmatige realiteit, maar om dat elektronische systeem, dus dat is die zwerm van parasieten, die bewustzijn opnieuw kan inladen om die te voorzien van energie, dus van frequentie.

Eigenlijk, via onze negatieve emoties voeden wij eigenlijk de condensators van het systeem wat ons in deze situatie houdt.

Dus ik zei tegen die sterrenkundige, dit (verhaal), toen zag hij dus die sterretjes. Want dan kan je eigenlijk, dat je denkt van wat is dit nou voor een., als je het heel .. bekijkt dan denk je van wat is dit voor een idioot verhaal man, wordt weer wakker, pak een goede buslijn en ga lekker naar het park. Zo denken mensen hier, en dat is ook begrijpelijk, want het is natuurlijk zo'n absurd verhaal voor de meesten, maar dit is wel wat er is gebeurd.

En kijk nu maar gewoon wat er in de wereld allemaal gebeurt. Ik zei tegen die man ook; mensen vermoorden elkaar hier, ze schieten elkaars heilige huizen kapot, tempels, alles wordt hier vernietigd. Niets, maar dan ook niets wat hier wijst op dat het onmogelijk is wat ik hier net heb verteld, dat als ze daartoe in staat zijn, dan zijn ze tot alles in staat. En dat is waar we nu mee te maken hebben en achter de schermen hebben we dus een veel grotere wereld dan wat we hier zien.

We zijn op dit moment in een experiment wat gehackt is. Terwijl we eigenlijk op Tara zijn.

Achter de schermen zijn er allerlei militaire organisaties en er zijn heel veel buitenaardse de worden genoemd als aliens.

Maar dat zijn gewoon militaire organisaties, die in opdracht en, en daar zitten ook allerlei andere netwerken van intelligenties bij.

Maar in opdracht van het empire wat van Mars is, in opdracht van dat empire, en dat zijn mensen, gebeurt dit.

En dan zijn er mensen die zeggen dan in podcasts, ik denk wel dat de buitenaardse al onder ons zijn. Nu vervalt in één klap het hele woord buitenaards.

Dat is waarom ik net heb gezegd bewustzijnsspiritualiteit moet aan de kant. We gaan erachter komen dat er iets heel anders aan de hand is.

We zitten midden in het exposen van een heel groot conflict. Plus, en dat is voor mij en voor jou denk ik ook het allerbelangrijkste, er is een antwoord op.

Er is een antwoord op deze situatie. Niemand kan het ontgaan dat we in een onvoorstelbare, repeterende, het repeteert zich constant, in het klein en in het groot, situaties zitten van onderdrukking. En we doen ons best, hè. En thuis met de buurman en de buurvrouw. En ook hier met elkaar. En elkaar weer vergeven. En er weer in.

En de herhaling weer. Boem. En weer opnieuw. Lichamelijke klachten onder de loep. Hopsa. Geestelijke klachten onder de loep. Ja. En stabiel. Mooi. En boem.

En je wil het niet, en je zegt; het is ook niet zo. Want als je het zegt dan is het zo. Maar het is niet zo want dat is een spiritueel verhaal. Het is een spiritueel verhaal. Woorden hebben niet die macht.

Als je bewustzijn er is kun je gewoon zeggen wat hier gebeurt. En je moet het vaststellen, wat iets moet vastgesteld worden voordat het kan vertrekken. En dat is wat wij moeten doen.

En die Blackbox Octopus dat is een hele grote agenda die op dit moment over de hele aarde de allerhoogste militaire paraatheid heeft, prioriteit moet ik zeggen, prioriteit heeft. Alles-alles-alles wordt in het werk gesteld, en ik zeg het al een aantal jaren, alles wordt in het werk gesteld om de maximale hoeveelheid militaire conflicten uit te nodigen.

En dat is niet allemaal alleen maar tegen de mens. Er zijn ook binnen het netwerk van, laat ik zeggen militaire organisaties, daar weten ministers van Defensie allemaal niks van. Ook meneer Hegseth, Pete Hegseth, ook niet. Die weet dat ook niet. Die weet gewoon hoe hij goed kan presenteren bij Fox News. En die kan heel goed zijn buikoefeningen doen, dat soort dingen. En die kan heel goed debaten, dat is echt fantastisch. Maar die mensen weten dat ook niet. Ja.

En daar zit onder andere de Majestic 12 groep zitten daar ook in. En dat is niet alleen negatief.

Er zijn andere dingen aan de hand. En ik garandeer jou, bijna, omdat ik het recht niet heb om het te doen.

Want als je zelf de kennis zou hebben wat hier op de aarde aan de hand is en je zou de technologie in handen hebben gekregen om door de tijdlijn heen te kunnen kijken om te zien wat er zeer waarschijnlijk op deze tijdlijn gaat vibreren, dat je er alles aan zal doen om de dreiging die er al is om de historie die de aarde echt kent die je gewoon kunt terugzien wat er echt gebeurd is, dat je jezelf in eerste instantie als organisatie eerst zelf, ik heb het uit militair oogpunt hè, ik heb het niet over de harten-kracht, ik heb het over militair oogpunt, je moet alle talen van iedereen kunnen begrijpen, geen partijdigheid, onpartijdig zijn, alles goed kunnen zien, zul je kunnen snappen en begrijpen en begrip kunnen hebben voor dat niet alles hier gezegd is omdat er ook pogingen worden ondernomen om die intelligentie wél uit deze hologram weg te krijgen.

Dus ik zeg niet dat het een positieve oplossing is, maar dit programma wat niet aan de NAVO toegewezen is, maar wat een internationaal, het is een planetaire gebeurtenis, is erop gericht om door middel van nieuwe technologische wapens, die eigenlijk niet hier vandaan komen, een indringer die zich schuilhoudt als de werkelijkheid, hoor je!

Een indringer die zich gedraagt en zich ophoudt als de werkelijkheid, die er dus doorheen loopt, om die te kunnen stil leggen.

En daarvoor is er ook een meervoudige, breedbandige, militaire en bewustzijns-samenwerking nodig.

Dus tussen mensen zoals jij, mensen zoals jij, die niet in spiritualiteit zitten, maar dus heel goed kunnen voelen wie ze zelf zijn, de liefde van het paradijs en van de aarde kunnen voelen, die het kabbelen van het beekje kunnen horen met hun hart (Martijn maakt emotionele inademing en uitblazing).

Wat ik vanochtend zei; het sproeien, het nevelen van het water. Het is gewoon een goddelijke gebeurtenis. Tintelingen lopen over mijn armen dat ik erin sta. Niets kan mij iets vertellen met mijn hoofd, ik kan het alleen maar voelen.

En het is aan ons dat je goed, bij het beseffen, dat het een zeer, zeer grote vorm van samenwerking vraagt op alle niveaus, om deze intelligentie zich als de werkelijkheid erdoorheen, dus de reacties ook geeft op basis van onze door hen geprogrammeerde overtuigingen, om die te bevriezen.

Er is al heel veel kennis op dit onderwerp hoor. Er zijn ook heel veel aannames en er is ook heel veel kennis op dit onderwerp. En er is niet voor niets dat ik bewust de dingen die ik doe op de aarde, doe zoals ik ze doe omdat ik weet dat het ook samenkomt ook echt met, en haal ik het woord militair weg, bevrijdingsorganisaties.

En het is niet voor niets dat deze intelligentie die zich dus gedraagt als de werkelijkheid, daarin ook antikrachten en antipartijen heeft gescript.

Die er dus ook echt zijn in deze wereld. Zoals bijvoorbeeld de Deep State, de Cabal, de Illuminatie en allerlei andere netwerken en organisaties.

Die zijn allemaal door degene die, ik aanwijs als de tegenstander, de opheffer van de vrije zone, van de vrije wil. Zij hebben zichzelf kenbaar gemaakt als zijnde die organisatie.

In de manier hoe je denkt. In hoe je over hen voelt. Wat je van ze vindt. Ze proberen daarmee allerlei antikrachten in jou aan te wakkeren.

Zodat jij niet vanuit je Tara bewustzijn en je volledige innerlijke kracht van het denken en voelen verkeert.

Maar dat je een mening hebt, een positie hebt, een partij hebt. En op dat moment zitten zij aan de knoppen, want dan ben jij weg.

En wat wij dus aan het doen zijn, is op dit moment, is meewerken. Meewerken vanuit helemaal, dat is complementair op ruimtevaart, dat is complementair, er is geen geheim ruimtevaartprogramma, die zijn er natuurlijk, dat is allemaal geheim. Maar wat is nou geheim?

Ik kijk wel eens naar een podcast van mensen, en dan wordt er over de Secret Space program gesproken, en dat is hartstikke mooi, maar er is voor mij helemaal niks secret aan. En ook er is nog een heel groot deel nog niet eens waar ook.

Wij zijn zo positief, naïef, onnozel, om te denken dat dat secret is. Want je hebt gewoon access ertoe. Je hebt gewoon toegang. Maar je krijgt die toegang niet tot die werkelijkheid, omdat je in een elektronisch bewustzijn zit. In een elektronisch veld.

En dat is het empire achter de schermen, die ik ook heb aangeduid als een vertakking daarvan van de Labyrint Delta groepen. En dat zijn mensen.

Dat zijn geen aliens. Dat zijn mensen die zich gekeerd hebben tegen de andere vrije werelden.

En dat is heel bewust zo gedaan, omdat mensen weten de ingang naar buiten toe te vinden. En de kracht die in de mens is gekomen, dat is iets anders dan de mens. Oké.

ij kunt andere mensen manipuleren of besturen, modificeren zoals je wilt, klinkt misschien iets aardiger, omdat je begrijpt hoe een mens werkt, omdat je weet hoe jezelf werkt. Je weet waar je eigen needs zitten, je eigen behoefte van liefde, je eigen tekorten. Je weet waar je eigen parel is, je eigen liefdes. Je weet precies van jezelf.

En dat is de reden waarom zij mensen hebben aangewezen, mensen zijn aangewezen om die attack uit te voeren. Dus de tegenstander van de mens, wie vanuit wie wij zijn,

wij zijn een onderdeel van de stamwerelden, wij zijn organische mensen met de liefde in hun hart, die wordt bespeeld door andere mensen.

En als je een beetje subtiel in jezelf kunt richting kiezen, van waar het nu over gaat, dan kun je ook voelen dat je bij die mensen nu bent uitgekomen.

Als je de mind control kamers ziet, de technologie ziet die ze gebruiken, dan kun je je eigenlijk niet voorstellen dat we daar zo lang niets aan hebben gedaan.

En ook daarom heb ik het dus over de vaardigheden omdat de vaardigheden, ik heb op de website een aantal plaatjes erop staan;

‘buitenaardse aanwezigheid is werkelijkheid, de mens verkeert in een verstoord bewustzijn, et cetera’.

De mens heeft harten-kracht en heeft daarmee een eigen en is daarmee een eigen kracht om eigen unieke tijd en ruimte te creëren.

Dus die niet meewandelt in de tijd van het script, maar stationaire tijd. Liefde is stationair. En dat is wat die slides zijn. Die slides, die plaatjes, daaraan zitten dus dagen aan. Daar worden die vaardigheden beoefend in de vorm van het één of het ander. Maar het is het machtigste wapen dat er zijn. En dat is niet onopgemerkt gebleven.

Toen ik in 2014 een pak op een sodomieter heb zou moeten krijgen van de spirituele wereld in Nederland, en dat hebben ze uiteraard, omdat de dingen die ik zei, die waren zeker niet gewenst. Niet in UFO-groepen, maar ook niet in spirituele groepen en ook niet in meditatiegroepen. Want praten over duistere dingen, volgens datgene wat voor hen duister was, praten over dingen die volgens hen geheim waren, maar voor mij niet, was verboden.

En ik spreek al vanaf dag 1 over de echte intrinsieke waarde van wie wij met elkaar zijn. En ik heb daar dus ook gemerkt dat toen die eerste klappen werden uitgedeeld, dat het establishment van spiritueel, en het zijn allemaal hele goede mensen, dus dat zeg ik niks over, je hoort het woord wat ik uitstreek, ik geef het woord ‘establishment’ eraan.

Dat het establishment van spiritualiteit, met alle mooie dingen erin eigenlijk puur een afleidingsmechanisme is. En een kracht is om te handhaven, er moet gehandhaafd worden.

Je m'entrê. Ik zal handhaven. Ik zal luisteren naar de goede dingen die er worden geïnstalleerd. Maar wat wij hier nu mee maken op de aarde en wie wij werkelijk zijn en de liefde die je voelt, dat is geen toeval.

Moeilijke zaken moeten worden besproken en dat is wat we dus doen. Wij zijn op dit moment bezig, rechtstreeks aan het afstevenen op een samenwerking met grote internationale organisatie. Dat is ook waarom ik zeg van pas goed op jezelf, doe gewoon wat je moet doen, je bent niet afhankelijk van mij, de informatie komt niet via mij allemaal naar je toe.

Ik kan alleen wat dingen daarover benoemen, je hebt alles zelf in voorraad, maar het is af en toe best wel eventjes goed als je aan het sjoelen bent, dat je even ook elkaars steentje leent. Dat is ook goed. En als je daar punten mee scoort, is dat ook goed, dat mag best.

Dat is leuk hè, sjoelen, heel organisch. Ik deed dat vroeger bijna elke avond na het eten, klein jongetje was. Nou, ik denk ook wel tot aan mijn 16^e denk ik nog wel.

Ik had van mijn oma toen een hele mooie sjoelbak gekregen. Die staat trouwens nu, uiteraard, in de meterkast. Want dat is de plek waar je zo’n ding opbergt. En ik vond het heel leuk om dat te doen, dat sjoelen. Gewoon op een stukje hout, wat een plezier.

Dus dat is waar we mee bezig zijn. En Black Box, Operation Black Box, is dat de realiteit, dat is ook gewoon vastgesteld, want dat is waar ik het ook altijd over heb, de realiteit die we nu zien, als zijnde UFO's en dan wordt het gemixt met UAP's, UFO's-UAP's, wordt alles door elkaar heen gegooid.

Zoveel mogelijk mogelijkheden creëren dat je eigenlijk niet meer weet wat je zo moet denken en kunt voelen.

Is dat er nu berichten naar buiten komen, en dat is dat we dus worden bezocht door buitenaardse, dat het allemaal echt bestaat.

Nu ineens bestaat dat dus wel. Nu brengen ze dat naar buiten. Maar wat ze eigenlijk naar buiten brengen.

Voelen, bewegen, (Martijn maakt zachte inademing) in balans en harmonie. Een goed mens zijn, een fijn mens zijn, reacties uit het veld, welkom goed mens wat fijn dat je er bent.

Om dat in verdrukking te brengen, wat er nu gebeurt, is dat die intelligentie die zich als de werkelijkheid gedraagt, dat die zich nu op dit moment toont als buitenaardse.

En dat zijn dus de Black boxen, zeg maar ook de basis, één van de basissen van waaruit de black goo, noemen sommige mensen dat, of dark AI of archontische intelligentie. Vanuit die vierkante kubus, de Black Box, je kunt het ook lighthouse ineens gaan noemen als het straks open is. (gelach).

Maar die Black Box, de Operation Black Box is erop gericht om de verschijning van de wezens die wij zien als buitenaardse, dus ook inclusief hun objecten, om die met je bewustzijn in één tel terug te laten vloeien in die Black Box. En dan de Black Box, nou ga ik echt een stap verder, te absorberen met je hart (iemand maakt unieke krachtige uitroep).

Ja, dus dat is nog wat. En dat is een internationale operatie. En de technologieën die daarvoor gebruikt worden, die kunnen niet ongezien worden geproduceerd. Want de technologieën die daarvoor worden gemaakt, daarvoor zijn heel veel grondstoffen nodig. Heel veel grondstoffen.

En veel grondstoffen die ook in elektrische auto's gaan, in batterijen, die worden daar ook voor gebruikt.

Dus de versnelling van de elektrische vehicles moest gelanceerd worden, als dekmantel.

Corona moest gelanceerd worden. Elektrische energie moest gelanceerd worden. Oorlogen moeten gelanceerd worden, want er moeten zo snel mogelijk grondstoffen gedelfd worden, die allemaal gebruikt worden. En dat kost verschrikkelijk veel geld.

En dat geld, dat kun je niet zomaar, je kunt niet honderden triljarden aan dollars in het systeem, in het systeem, ik praat allemaal over dit systeem, die kun je niet in één keer ineens honderden triljarden dollars even aanwenden, want dat valt op.

Dus dat kan wel verschoven worden onder de vlag van oorlog. En dat is wat er gebeurt. Budgeten gaan omhoog.

En ik zeg niet dat de oorlogen niet plaatsvinden. Want wat ik net al zei, ja ze zijn in staat om alles te doen. Ze schieten landen kapot.

Dus wat vroeger aan vijanden waren, spelen nu onder de vlag van deze grote planetaire dreiging, wat uitgekomen is, is de needs for a solution, is groter dan het behoud van persoonlijke levens.

En daarom zeg ik tegen jou, jij bent de Peacekeeper. Jij bent the Power of Life. Jij bent degene die moeilijke gedachten, hop! om kan draaien, open (Martijn neemt adem teug), open. En recht is het weer. I am in charge. My heart. Ik ben het. Ik schrijf het. Niet het systeem, ik schrijf het. Dus we zijn nodig.

En niet omdat wij een belangrijk groep zijn, want we zitten niet in een sekte, maar de mensheid is nodig. En ergens, ergens, en dat weet jij net zo goed als ik, ergens moet iets ook ontstaan. Ergens moet iets ontstaan.

Als er geen antwoord is op persoonlijk lijden, dan is er iets nodig in je leven, waardoor dat antwoord ergens wordt gegeven wat het stoppen van het lijden inluidt. Zo simpel is het. Laat het niet te groot of onmogelijk zijn, het is gewoon wat het is.

Ergens starten er altijd, is er altijd een start van een verandering of een start van het eind. Dat is gewoon zo. En wees er nou maar getuige van. En het speelt zich af in jouw wereld. En het is dan jou hoe je daarmee wilt omgaan.

1e	20250114-MvS-Kosmische BE-raad-slaging-Meterik
2e	20250312-MvS-1-3-Buitenaards-contact-en-aanwezigheid-Zeijen
3e	20250323-MvS-2-3-Buitenaards-contact-en-aanwezigheid-Norg
4e	20250330-MvS-3-3-Buitenaards-contact-en-aanwezigheid-Norg
5e	20250413-MvS-In-gesprek-Open-Thema-dialoog-dag-Zwaanshoek
6e	20250416-MvS-Deel-uitwerking-Kwantum-Fysisch-Geleiderschap-Zwaanshoek
7e	20250507-MvS-Kosmische-BE-raad-slaging-Middelgroot-assemblee-Zwaanshoek
8e	20250522-MvS-Zelfbekrachtiging-Zwaanshoek
9e	20250529-MvS-Zelfbekrachtiging-Basis-van-Bewustwording-Meterik
10e	20250531-MvS-De-hak-op-de-tak-Aflevering-100-Youtube
11e	20250619-MvS-In-gesprek-Open-Thema-dialoog-dag-Zwaanshoek